آیا اینویزیلاین می تواند باعث لق شدن دندان ها شود؟

اینویزیلاین یک جایگزین محبوب برای بریس های فلزی سنتی برای همراستا کردن دندان ها است. این روش به طور کلی چندان پیچیده نیست و هیچ بخشی از آن به استفاده از براکت یا سیم نیاز ندارد. با این حال، برای همه مناسب نیست، اما برای افرادی که فقط به اصلاح محدود دندان های خود نیاز دارند، مانند ناهماهنگی خفیف تا متوسط، اوربایت یا آندربایت ایده آل است.

درمان های ارتودنسی مانند بریس یا اینویزیلاین با ایجاد تغییرات در استخوان اطراف دندان، می توانند دندان های شما را جابجا کنند. بعد از اینکه بریس های شما برداشته می شوند، ممکن است متوجه شوید که استخوان جدید تشکیل شده در اطراف دندان هنوز به طور کامل سفت نشده است، که ممکن است باعث سستی جزئی شود.

در این مقاله، بررسی خواهیم کرد که آیا ممکن است با اینویزیلاین دندان های شما لق شوند یا خیر.

اینویزیلاین چگونه عمل می کند؟

اینویزیلاین و سایر بریس های الاینر شفاف، روشی تقریباً غیرقابل تشخیص برای صاف کردن دندان های کج هستند.الاینرهای شفاف همه دندان ها را به طور کامل پوشش می دهند. ارتودنتیست شما با یک تکنسین لابراتوار ارتودنسی همکاری می کند تا حرکات خاص دندان ها که برای رسیدن به نتیجه مطلوب باید انجام شوند را ترسیم کند. این حرکات توسط الاینرهای واقعی با حرکات تدریجی ​​ایجاد می شوند، به گونه ای که هر الاینر در هر بار دندان را تقریباً نیم میلی متر حرکت می دهد.

هنگامی که یک بیمار الاینرها را روی دندان های خود قرار می دهد، الاینرها در یک مقدار و جهت از پیش تعیین شده به هر دندان نیروی فشار ایجاد می کنند. این نیرو به منظور صاف کردن دندان های بیمار در نظر گرفته شده اند. نیروی هل دادن همان فشاری را اعمال می کند که سلول های استخوانی لازم برای تجزیه استخوان و بازسازی آن را فعال می کند. این روند امکان حرکت دندان ها را فراهم می کند.

بریس های سنتی و الاینرهای شفاف به روش های بسیار متفاوتی به دندان ها فشار وارد می کنند. با وجود این تفاوت ها، نتیجه یکسان است: حرکت منظم دندان ها.

لق شدن دندان با اینویزیلاین

لق شدن دندان با اینویزیلاین

چرا دندان های شما در طول درمان اینویزیلاین لق می شوند؟

اگر حرکت دندان های شما قابل توجه است یا باعث نگرانی شما شده است، باید با دندانپزشک یا ارتودنتیست خود صحبت کنید. همیشه جانب احتیاط را نگهداشتن بهتر از پشیمانی است! با این حال، زمانی که درمان ارتودنسی با اینویزیلاین دندان ها را به موقعیت صحیح جدید خود جابجا می کند، معمولاً دندان ها کمی لق می شوند.

برای درک حرکت دندان ها باید مقداری دانش در زمینه آناتومی دندان ها و فک ها داشت. استخوان آلوئولار نوع مهمی از استخوان است که هم در فک بالا و هم در فک پایین یافت می شود. استخوان آلوئولار نقش محکم نگه داشتن دندان ها درون فک ها و پشتیبانی از فشارهایی را ایفا می کند که هنگام جویدن وارد می شوند. الیاف پریودنتال یک بافت همبند نازک است که ریشه های دندان را به استخوان آلوئولار متصل می کند.

برای اینکه دهان وظایف خود را به درستی انجام دهد، الیاف لیگامان پریودنتال باید به استخوان و دندان ها متصل باشد. هنگامی که دندان ها حرکت می کنند، تغییراتی در استخوان اطراف ریشه دندان ها ایجاد می شود. این تغییرات باید در حالی ایجاد شوند که سلامت رباط رابط حفظ شود. به عنوان بخشی از فرآیند، دندان ها داخل استخوان حرکت داده می شوند.

ما برای رسیدن به این هدف به سلول های کوچکی تکیه می کنیم که استخوان را تخریب و سپس بازسازی می کنند. برای مثال، تصور کنید که یک دندان دارای یک ریشه سالم است که به یک الیاف سالم متصل است که آن نیز به یک استخوان سالم متصل است. از آنجا که یک استخوان در مسیر حرکت آن دندان وجود دارد، ما باید سلول هایی را فعال کنیم که در جهتی که دندان می رود استخوان را برمی دارند تا این حرکت ممکن شود.

از آنجا که ریشه دندان در جهت خاصی جابجا می شود، مهم است که در محل جدید آن، پشت دندان شکافی ایجاد نکنیم. در دو طرف دندان باید استخوان های سالمی در اطراف آن داشته باشیم. در سمت دندانی که از آن دور می شویم، باید سلول های استخوان ساز را نیز تحریک کنیم.

فعال سازی همه این سلول ها کاری نیست که ارتودنتیست انجام دهد؛ بلکه یک فرآیند طبیعی است که بدن در واکنش به فشاری که به دندان ها وارد می شود طی می کند. مقدار فشار اعمال شده، علاوه بر جهت آن، برای روند حرکت دندان اهمیت حیاتی دارد. اگر نیروی فشار بیش از حد بزرگ باشد یا در زاویه نادرست اعمال شود، ممکن است آسیب رخ دهد.

به همین دلیل، ما باید واکنش بدن خود به نیروهای کوچک اما ثابتی که ابزارهای ارتودنسی به دندان های ما وارد می کنند را تحسین کنیم. هنگامی که دندان های ما تحت چنین فشار ثابتی قرار می گیرند، شروع به سست شدن درون “حفره” خود می کنند، که سپس این امکان را برای آنها فراهم می کند که تا زمانی که درمان ارتودنسی به نتیجه مطلوب برسد، حرکت کرده و بچرخند.

لق شدن دندان با اینویزیلاین

لق شدن دندان با اینویزیلاین

پرسش های متداول در مورد درمان ارتودنسی با اینویزیلاین

آیا تکان خوردن دندان ها با اینویزیلاین طبیعی است؟

زمانی که برای اولین بار از الاینرهای اینویزیلاین استفاده می کنید، احساس لغزش و لق شدن دندان های شما طبیعی است. علت این است که الاینرها دندان های شما را به موقعیت های کمی جدیدتر و مستقیم تغییر می دهند. به مرور زمان، همانطور که دندان های شما در یک راستا قرار می گیرند، لقی آن برطرف می شود. در این میان حتماً به طور مرتب مسواک بزنید و نخ دندان بکشید تا دندان ها و لثه های خود را سالم نگهدارید.

اگر لغزش دندان ها باعث نگرانی شما می شود، باید با دندانپزشک یا ارتودنتیست خود مشورت کنید.

اگر دندان هایم لق شدند، چه کاری باید انجام دهم؟

اگر احساس می کنید دندان های شما لق شده اند، چند کار وجود دارند که می توانید برای ایجاد آرامش انجام دهید. بسته به شدت این لق شدگی، بیماران در حالی که دندان هایشان لق هستند، باید غذاهای نرم تری بخورند. همچنین تعدادی از داروهای بدون نسخه وجود دارند که می توانند به آرامش جزئی شما کمک کند. با این حال، اگر این احساس ادامه یافت یا بدتر شد، بهتر است در اسرع وقت با ارتودنتیست یا دندانپزشک مشورت کنید.

با در نظر گرفتن اینویزیلاین برای اصلاح لبخند، مهم است که بدانید در طول درمان اغلب دندان ها لق می شوند. به همین دلیل بسیار مهم است که با یک ارتودنتیست با تجربه مشورت کنید، که بتواند به شما کمک کند بهترین تصمیم را برای موقعیت منحصر به فرد خود بگیرید. آنها می خواهند همه بیماران لبخندی زیبا و سالم داشته باشند که تا پایان عمر ماندگار باشد، و مراقبت های با کیفیتی ارائه می دهند که نیازهای فردی بیمار را برآورده می کند. همین امروز با یک ارتودنتیست تماس بگیرید تا یک جلسه مشاوره را تعیین کنید و ببینید چگونه اینویزیلاین می تواند بدون بریس های سنتی به صاف کردن دندان های شما کمک کند.

آیا می توان فقط برای یک فک درمان ارتودنسی انجام داد؟

در هر مطب ارتودنسی ممکن است هر چند وقت یک بار، یک بیمار مراجعه کند و در مورد امکان نصب بریس فقط روی دندان های فک بالا یا فقط دندان های فک پایین سؤال کند. آنها معمولاً احساس می کنند که دندان های یکی از فک های آنها (بالا یا پایین) به اندازه کافی صاف هستند یا دندان های فک پایین کاملاً قابل مشاهده نیستند، بنابراین آنها را کمتر در اولویت قرار می دهند. به هر حال، بریس های کمتر یا فقط نیمی از تعداد معمول تری های اینویزیلاین باعث صرفه جویی در هزینه ها خواهد شد، درست است؟ اینکه آیا این روش مقرون به صرفه خواهد بود یا اینکه حتی درمان یک قوس دندانی نیز امکان پذیر است، به عوامل متعددی بستگی دارد.

درمان ارتودنسی تک فک چیست؟

ابتدا بیایید به این موضوع بپردازیم که قوس دندانی چیست. قوس های دندانی دو ساختار هلالی شکل استخوانی هستند که آنچه که ما به آن دندان های شما می گوییم درون آنها جای گرفته اند. شما روی هر فک یک قوس دندانی دارید. درمان تک فک که گاهی اوقات تحت عنوان درمان ارتودنسی یک قوس دندانی نیز نامیده می شود، زمانی است که به جای استفاده از بریس ها یا اینویزیلاین روی هر دو قوس دندانی، فقط روی دندان های فک بالا یا دندان های فک پایین از آنها استفاده می کنیم. در حالی که در موارد خاص، برای بدست آوردن تراز مناسب، درمان را ابتدا با قرار دادن بریس ها روی دندان های فک پایین آغاز می کنیم و سپس با قرار دادن بریس ها روی دندان های فک بالا ادامه می دهیم، یا برعکس، این همان درمان تک فک نیست، زیرا در نهایت ما بریس ها یا اینویزیلاین را روی دندان های هر دو قوس دندانی بالا و پایین قرار خواهیم داد. هنگامی که ما درمان تک فک را انتخاب می کنیم، تنها پس از تجزیه و تحلیل کامل بایت شما، که رابطه بین دندان های دو فک بالا و پایین و نحوه قرار گرفتن آنها روی یکدیگر است، انجام می شود و منظور از آن، استفاده از بریس ها تنها روی دندان های یک قوس دندانی است.

درمان ارتودنسی یک فک

درمان ارتودنسی یک فک

در چه مواردی استفاده از بریس ها فقط برای دندان های یک فک مؤثر است؟

گاهی اوقات، بریس ها یا اینویزیلاین فقط روی دندان های فک پایین یا بالا می توانند موثر باشند. با این حال، این موقعیت ها بسیار نادر هستند زیرا بایت بسیار پیچیده است و همراستاو تراز کردن آن به تعادل ظریفی نیاز دارد. هنگامی که فاصله بین دندان ها را می بندیم، آنها تمایل دارند جابجا شوند و به جای قبل خود بازگردند. وقتی بین دندان ها فاصله ایجاد می کنیم، مانند موارد وجود فشردگی، دندان ها با صاف شدن، به سمت جلو حرکت می کنند. همانطور که دندان های جلو رو به جلو یا عقب حرکت می کنند، آنها ممکن است به سمت دندان های قوس دندانی روبرو حرکت کنند و باعث ایجاد مشکلات جدید بایت شوند که قبلاً وجود نداشته اند.

اکنون، برای مثال، چنانچه دندان های فک بالای شما صاف و همراستا هستند و از ظاهر آنها راضی هستید، و دندان های فک پایین شما فشرده هستند و اوربایت متوسط ​​دارید، درمان فقط روی دندان های فک پایین شما می تواند مؤثر باشد. یا اگر اوربایت داشته باشید، دندان های فک پایین شما صاف هستند و بین دندان های فک بالای شما فاصله هایی وجود دارد، پس درمان فقط روی دندان های فک بالا می تواند اوربایت شما را کاهش دهد و فاصله ها را از بین ببرد. با این حال، به خاطر داشته باشید که برای اصلاح آن، باید درجه بسیار خاصی از فشردگی، فاصله یا اورجت وجود داشته باشد. آنقدرها هم که به نظر می رسد ساده نیست!

درمان ارتودنسی یک فک

درمان ارتودنسی یک فک

معایب اینویزیلاین یا بریس ها فقط برای دندان های یکی از فک های بالا یا پایین

همانطور که قبلاً اشاره کردیم، بایت یک رابطه پیچیده بین دو قوس دندانی است و وقتی نوبت به درآوردن آن به حالت ایده آل می رسد، فک ها نیز وارد بازی می شوند. درمان تک فک می تواند بایت را مختل کند و وضعیت شما را بدتر از قبل از بریس ها یا اینویزیلاین ها کند. اگر اوربایت دارید و دندان های فک بالای شما فشرده هستند، قرار دادن بریس ها روی دندان های فک بالا ممکن است دندان ها را صاف تر نشان دهد، اما اندازه اوربایت را افزایش می دهد که می تواند روی توانایی جویدن شما تأثیر بگذارد و دندان های جلوی فک بالای شما را مستعد آسیب دیدگی کند. اگر آندربایت داشته باشید و فقط دندان های فک پایین خود را صاف کنید، بایت شما را نیز از حالت ایده آل خود خارج خواهد کرد، هرچند ممکن است دندان ها در نگاه اول بهتر به نظر برسند. علاوه بر این، از آنجا که به مرور زمان بایت های ما عمیق تر می شوند، اغلب بین جلوی دندان های فک پایین و پشت دندان های فک بالا فضای کافی وجود ندارد تا درمان تک فک به یک گزینه تبدیل شود. در این مورد، بریس ها به خوبی روی دندان های فک پایین قرار نمی گیرند یا به دندان های فک بالایی برخورد خواهند کرد. درمان دیپ بایت به جابجایی هر دو قوس دندانی نیاز دارد.

همانطور که مشاهده می کنید، مفهوم درمان تک فک کمی پیچیده است و متغیرهای زیادی وجود دارند که هنگام تعیین امکان پذیر بودن آن وارد عمل می شوند. اگر می خواهید ببینید که آیا این امکان در مورد شما وجود دارد یا خیر، مشاوره خود را توسط یک ارتودنتیست مجرب انجام دهید تا بایت شما را به دقت ارزیابی کند و نظر متخصصانه و صادقانه خود را به شما ارائه دهد. شما هر نوع بریس را که انتخاب کنید (فلزی، بریس های شفاف، بریس های خود تنظیم شونده)، چه روی دندان های فک بالای شما قرار بگیرند، چه دندان های فک پایین یا هر دو، ارتودنتیست شما آن را به صورت سفارشی در می آورد تا با نیازهای شما مطابقت داشته باشد و منجر به لبخندی زیبا و سالم شود.

آیا نیاز به درمان ارتودنسی ارثی و ژنتیکی است؟

ارتودنسی، قدیمی ترین شاخه تخصصی دندانپزشکی است که با درمان مال اکلوژن دندانی و اسکلتی ارتباط دارد. گرچه علت مال اکلوژن چند عاملی است، اما ژن ها علاوه بر نقش داشتن در مکانیسم حرکت دندان ها و پیامدهای ناخواسته ای مانند تحلیل خارجی ریشه در پی درمان ارتودنسی، روی این موضوع نیز تأثیر دارند. این ارتباط کوتاه موضوع را روی نقش ژن در شرایط مختلف متمرکز خواهد کرد که تأثیر مهمی روی علت مال اکلوژن یا مکانیسمی دارد که توسط آن حرکت دندان رخ می دهد.

 

آیا مشکلات ارتودنتیک می توانند ژنتیکی باشند؟

ما اغلب عباراتی را می شنویم که به ژنتیکی مربوط است که از والدین ما به ما منتقل شده است. چیزهایی مانند ” چشمان او به مادرش رفته اند” یا ” بینی او شبیه پدرش است”. اما آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که دندان های شما از کجا آمده اند؟ در حالی که ممکن است کسی به شما بگوید که لبخندی شبیه یکی از والدینتان دارید، اما به احتمال زیاد به خود دندان های آنها اشاره نمی کند. اما ژنتیک و دندان های شما ارتباط نزدیکی با یکدیگر دارند.

همه ما ژن ها را از والدین بیولوژیکی خود به ارث می بریم. ژن ها می توانند چیزهایی مانند رنگ چشم یا موهای ما را مشخص کنند، اما می توانند ساختار دندان های ما را نیز تعیین کنند. در حالی که ژنتیک می تواند ساختار دندانی مادر یا پدر شما را به شما بدهد، همچنین می تواند ترکیبی از این دو را به شما بدهد. شما می توانید یک ترکیب کاملاً جدید را به ارث ببرید که متفاوت است. شما حتی می توانید یک ژن مغلوب را به ارث ببرید، که در حالی که از نظر فیزیکی در هیچ یک از والدین وجود ندارد، به شما منتقل می شود.

همه اینها به این معنا هستند که وضعیت لبخندهای والدین شما می تواند نشانگر خوبی از آنچه باشد که برای شما پیش خواهد آمد. یا ممکن است ژن های مغلوب را به ارث ببرید که منجر به ایجاد لبخندی خواهد شد که قبلاً در هیچ یک از والدین یا حتی هیچ یک از اعضای خانواده شما مشاهده نشده است.

اپی ژنتیک نیز ممکن است در رشد دهان و دندان های شما نقش داشته باشد. ما می دانیم که ژن های ما در سلامت ما نقش مهمی ایفا می کنند، اما رفتارها و محیط ما نیز نقش مهمی دارند. اپی ژنتیک چگونگی تأثیر رفتار و محیط بر عملکرد ژن های ما را مطالعه می کند. تغییرات اپی ژنتیک برگشت پذیر هستند زیرا توالی DNA ما را تغییر نمی دهند، بلکه نحوه خواندن آن توالی توسط بدن ما را تغییر می دهند.

ژنتیک و ناهنجاری های ارتودنتیک

ژنتیک و ناهنجاری های ارتودنتیک

بنابراین، این دقیقا به چه معناست؟

ما ژن ها را از والدین خود به ارث می بریم، و این اطلاعات رشد ما را هدایت می کنند. اما، اپی ژنتیک به ما می گوید که تجربیات ما در حین رشد می توانند ترتیب نشانه های حاکم بر بیان ژن را تغییر دهند. سپس آنها می توانند نحوه انتشار اطلاعاتی که ژن ها با خود حمل می کنند را تغییر دهند. تجربیات مثبت و منفی، سموم، استرس و عوامل دیگر می توانند یک علامت اپی ژنتیک روی ژن های ما به جا بگذارند.

در حالی که ژن هایی که از والدین خود به ارث می بریم مطمئناً روی ما تأثیر می گذارند، محیط ما می تواند تجربیاتی را ارائه دهد که می توانند ژن های خاصی را تغییر دهند. در حالی که اپی ژنتیک در دندانپزشکی هنوز در مراحل اولیه است، شواهد کافی برای حمایت از اینکه اپی ژنتیک می تواند در سلامت و رشد دهان و دندان ما نقش داشته باشد، وجود دارد.

یکی از عواملی که اغلب می تواند منجر به نیاز به انجام درمان ارتودنسی شود فشردگی است که در نتیجه کوچک بودن بیش از حد فک ایجاد می شود. به احتمال زیاد شکل و اندازه فک شما تحت تأثیر ژن های شما است. اگر فکی را به ارث برده اید که به اندازه کافی بزرگ نیست که بتواند دندان های دائمی شما را درون خود جای دهد، ممکن است به درمان ارتودنسی نیاز داشته باشید:

البته، موارد دیگری نیز وجود دارند که می توانند نیاز احتمالی به درمان ارتودنسی را تحت تأثیر قرار دهند. این موارد می توانند شامل موارد زیر باشند:

  • استفاده طولانی مدت از پستانک یا مکیدن انگشت شست
  • تغذیه طولانی مدت با شیشه شیر
  • حوادث و آسیب ها
  • تومورها
  • تنفس دهانی

در حالی که این عوامل اضافی می توانند در نیاز به درمان ارتودنسی نقش داشته باشند، بهترین راه برای تعیین اینکه آیا کودک شما به بریس نیاز دارد یا خیر، برنامه ریزی برای مشاوره با یک متخصص ارتودنسی است.

یک متخصص ارتودنسی آموزش دیده از سن هفت سالگی کودک شما می تواند تشخیص دهد که آیا مسائل مربوط به همراستایی منشاء نگرانی هستند یا خیر. سپس، درمان می تواند دقیقاً در زمان مناسب آغاز شود تا بیشترین تأثیر را روی لبخند داشته باشد.

اگر هر دوی والدین شما در سال های نوجوانی خود بریس داشته اند، می تواند نشان دهنده این باشد که ممکن است در آینده شما نیز به آنها نیاز خواهید داشت. اما، یک نکته مهم که باید به خاطر داشته باشید این است که شما نیمی از ژن های خود را از هر یک از والدین به ارث می برید. در برخی موارد، این امر منجر به نیاز به درمان ارتودنسی می شود، در حالی که در برخی دیگر می تواند منجر به داشتن لبخندی ایده آل و بدون مشکل شود.

فلر شدن یا انحراف رو به جلوی دندان ها بعد از برداشتن بریس ها

بریس ها و درمان اینویزیلاین کار شگفت انگیزی در درمان انواع مشکلات ارتودنتیک انجام می دهند. اکثر بیماران تصور می کنند که به محض برداشتن آنها درمان متوقف می شود. واقعیت این است که صاف نگه داشتن دندان ها به اندازه صاف کردن آنها در وهله اول مهم است. اگر از ریتینر خود استفاده نکنید یا به عادات بد خود برگردید، در نهایت می توانید باعث فلر شدن یا انحراف دندان های خود رو به جلو شوید. این زمانی است که دندان های شما به جای صاف و ایستاده بودن، شروع به خمیده یا کج شدن می کنند. ما می خواهیم به شما کمک کنیم تا از فلر شدن دندان های شما جلوگیری کنیم، اما در صورت بروز مشکل می توانیم دندان های فلر شده را قبل و بعد از بریس ها ترمیم کنیم.

ما پس از برداشتن بریس ها نگهدارنده ها را در اختیار شما قرار می دهیم، اما اگر این نگهدارنده ها به درستی استفاده نشوند، ممکن است دندان ها فلر شوند. دلایل دیگری برای فلر شدن دندان ها، حتی قبل از بریس ها وجود دارند. اجازه دهید برای شما توضیح دهیم که فلر شدن دندان چیست، چگونه اتفاق می افتد، چگونه می توان از آنها جلوگیری کرد، یا چگونه می توان آنها را ترمیم کرد.

فلر شدن دندان چیست؟

دندان های فلر شده یا بیرون زده یا منحرف شده رو به جلو بعد از برداشتن بریس ها یا حتی قبل از آنها، زمانی است که دندان های جلوی فک بالا به جای اینکه به سمت پایین بیایند، به سمت بیرون متمایل می شوند. دندان ها قبل از بریس ها اغلب به دلیل عادت های بد، کوچکتر از حد معمول بودن فک ها، یا فشردگی بیش از حد، به سادگی بیرون می زنند. فلر شدن دندان ها بعد از بریس ها معمولاً به این دلیل رخ می دهد که بیمار ریتینر خود را به درستی استفاده نمی کند.

اساساً، فلر شدن دندان ها به این دلیل رخ می دهد که دندان ها فضای کافی برای جابجا شدن از یک سمت به سمت دیگر ندارند، بنابراین به جای آن به سمت بالا و بیرون جابجا می شوند. قبل از بریس ها، معمولاً به دلیل عادات بدی مانند مکیدن شست، دندان ها رو به جلو منحرف می شوند. اگر قوس دندانی بالای شما باریک است، می تواند باعث فلر شدن دندان ها نیز شود، زیرا دندان های شما فضایی برای حرکت ندارند. از دست دادن استخوان در اثر بیماری های مختلف نیز می تواند باعث حرکت دندان ها شود.

فلر شدن دندان ها بعد از برداشتن بریس ها

فلر شدن یا بیرون زدگی دندان ها بعد از برداشتن بریس ها غیر معمول نیست. هنگامی که دندان ها صاف شدند و فاصله های بین آنها برطرف شدند، هنوز هم می توانند جابجا شوند و ساده ترین راه برای جابجایی به سمت بالا و بیرون است. همه بیماران دچار فلر شدن دندان ها نمی شوند، اما اگر این اتفاق برای شما رخ داد، مجبور نیستید با آنها زندگی کنید. در واقع اصلاح آنها نسبتاً آسان است.

همچنین با استفاده از نگهدارنده می توان از فلر شدن دندان ها پس از بریس ها جلوگیری کرد. ما ریتینرهای سفارشی را به عنوان بخشی از درمان ارتودنسی ارائه می دهیم. به این معنا که به محض جدا شدن بریس ها یا اینویزیلاین، نگهدارنده های شما می توانند کار کنند و از فلر شدن دندان های شما جلوگیری کنند.

انحراف رو به جلوی دندان بعد از ارتودنسی

انحراف رو به جلوی دندان بعد از ارتودنسی

استفاده از نگهدارنده یا ریتینر برای جلوگیری از فلر شدن دندان ها

ما چندین نوع نگهدارنده برای جلوگیری از فلر شدن دندان ها و سایر حرکات دندان های تازه صاف شده شما ارائه می دهیم. نگهدارنده ها دندان های شما را تا زمانی که فک شما سفت می شود، در جای خود نگه می دارند، بنابراین می توانند دندان های شما را بهتر در جای خود نگه دارند.

مهم است بدانید که باید به طور منظم به متخصص ارتودنسی خود مراجعه کنید تا نگهدارنده خود را تنظیم کنید. هنگامی که دندان های شما سعی می کنند حرکت کنند، این تنظیمات جزئی ضروری هستند. همچنین ضروری است که نگهدارنده خود را همانطور که تجویز شده استفاده کنید – 22 ساعت در روز برای چند ماه اول، سپس بعد از آن حداقل در طول شب. در غیر این صورت، دندان های شما فرصتی برای حرکت خواهند داشت و ممکن است نگهدارنده شما دیگر به درستی جای نگیرد. از این رو به تنظیم نیاز خواهد داشت.

بنابراین در مورد نگهدارنده ها چه گزینه هایی دارید؟ در اینجا برخی از گزینه های پیشنهادی ما آمده اند:

نگهدارنده های آکریلیک

نگهدارنده های آکریلیک از متداول ترین انواع نگهدارنده ها هستند و احتمالاً با شنیدن کلمه “ریتینر” به آنها فکر می کنید. آنها به طور سفارشی طراحی شده اند تا با سقف دهان شما مطابقت داشته باشند، و سیم ها روی دندان ها قرار می گیرند تا آنها را در جای خود نگه دارند.

نگهدارنده های شفاف

نگهدارنده های شفاف اغلب برای بیمارانی انتخاب می شوند که از الاینرهای شفاف مانند اینویزیلاین استفاده می کنند. نگهدارنده های شفاف مانند نگهدارنده های آکریلیک، برای هر بیمار به صورت سفارشی طراحی شده اند، بنابراین کاملاً متناسب با دندان های شما هستند و آنها را در جای مناسب خود نگه می دارند.

نگهدارنده های ثابت

نگهدارنده های ثابت که گاهی به آنها نگهدارنده دائمی نیز گفته می شود، نگهدارنده های غیرقابل جابجایی هستند که به پشت دندان ها متصل می شوند، بنابراین نامرئی هستند. آنها در آنجا چسبانده شده اند، بنابراین هرگز نباید نگران باشید که آیا آنها را به اندازه کافی استفاده می کنید تا مؤثر باشند یا خیر. نقطه ضعفی که دارند این است که آنها می توانند نخ دندان کشیدن را سخت تر کنند و کنترل تشکیل تارتر نیز دشوارتر است.

اصلاح دندان های فلر شده

سه راه اصلی برای درمان فلر شدن دندان ها وجود دارد. اولین مورد این است که به سراغ براکت ها یا اینویزیلاین بروید تا دندان ها را به جای خود بازگردانید. مشکل این است که اگر بعد از آن نگهدارنده خود را استفاده نکنید، فلر شدن ممکن است دوباره اتفاق بیفتد، بخصوص اگر فضایی برای حرکت دندان ها داخل فک بالا وجود نداشته باشد.

گزینه دوم چیزی است که به آن کشیدن دو دندان دو پایه گفته می شود. این جایی است که ما هر دو دندان پرمولر اول فک بالا را می کشیم- به زبان انگلیسی، دو دندان درست در پشت دندان نیش کشیده می شوند تا فضای بیشتری برای باز شدن دندان ها به اندازه کافی برای جلوگیری از فلر شدن آنها فراهم شود.

گزینه سوم کشیدن چهار دندان دو پایه است. تقریباً همان چیزی است که به نظر می رسد- هر چهار دندان پرمولر اول کشیده می شوند؛ دو دندان در فک بالا و دو دندان در پایین. این کار فضایی را برای همه دندان های شما فراهم می کند، نه فقط برای دندان های فک بالای شما.

انتخاب به شدت فلر شدن دندان های شما بستگی دارد. ما با شما کار خواهیم کرد تا بهترین گزینه را برای شما مشخص کنیم!

انحراف رو به جلوی دندان بعد از ارتودنسی

انحراف رو به جلوی دندان بعد از ارتودنسی

مراقبت از دندان های فلر شده

بهترین راه برای رسیدگی به دندان های فلر شده این است که با یک متخصص ارتودنسی صحبت کنید. برخی از افراد برای مشکلاتی مانند فلر شدن دندان ها به الاینرهای پستی روی می آورند، اما استفاده از این محصولات بدون کمک ارتودنتیست متخصص می تواند منجر به بروز انبوهی از مشکلات دیگر در کوتاه مدت و بلند مدت شود. در عوض، بهترین گزینه شما این است که با یک متخصص ارتودنسی صحبت کنید و ببینید چه گزینه هایی در دسترس شما هستند.

ما گزینه هایی از جمله بریس های سنتی یا شفاف یا الاینرهای شفاف اینویزیلاین، همچنین چندین گزینه از نگهدارنده ها را برای جلوگیری از فلر شدن دندان ها بعد از بریس ها داریم.

اگر تری اینویزیلاین من بشکند چکار باید بکنم؟

آیا یکی از تری های اینویزیلاین شما ترک خورده است؟ نترسید- اقداماتی وجود دارند که با انجام آنها می توانید روند درمان خود را حفظ کنید.

اینویزیلاین یک روش بسیار محبوب برای اصلاح فشردگی های خفیف تا متوسط، کجی و شکاف بین دندان ها است. در حالی که آنها همان هدف بریس ها را دنبال می دهند، روش های آنها متفاوت است. مهم تر از همه این است که، اینویزیلاین از یک سری تری الاینر پلاستیکی شفاف برای جابجا کردن چندین دندان به طور همزمان استفاده می کند. گرچه آنها سخت و با دوام هستند، اما کاملاً تخریب ناپذیر نیستند.

بله، اینویزیلاین می تواند بشکند!

گرچه تری ها از پلاستیک با دوام ساخته شده اند، اما ممکن است ترک بخورند یا حتی از هم بشکنند و چند تکه شوند. سازندگان محصولات اینویزیلاین به شما توصیه می کنند در لحظه ای که متوجه ترک خوردگی اینویزیلاین خود شدید با دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی خود تماس بگیرید. آنها قادر خواهند بود بهترین توصیه ها را در مورد اینکه در مورد ترک خوردگی تری چه باید بکنید به شما ارائه دهند.

شکسته شدن تری اینویزیلاین

شکسته شدن تری اینویزیلاین

ترک خوردگی اینویزیلاین چقدر بد است؟

توصیه دندانپزشک شما در مورد اینکه اگر اینویزیلاین شما ترک خورد چه کاری باید انجام دهید، به شدت آسیب بستگی خواهد داشت. به طور کلی، اگر اینویزیلاین فقط ترک خورده و دو نیم نشده است، تا زمانی که برای تری بعدی خود آماده می شوید، می توانید به استفاده از آن ادامه دهید.

اما اگر تری شما به حدی ترک خورده یا شکسته است که نمی تواند شکل خود را حفظ کند، باید استفاده از آن را متوقف کنید. شکل و سفتی ابزار چیزی است که باعث حرکت کردن دندان های شما می شود. اگر تری شما فرم خود را از دست داده باشد، استفاده از آن هیچ فایده ای نخواهد داشت.

حتی اگر آسیب به تری شما جزئی است، باید فوراً با دندانپزشک خود تماس بگیرید تا در مورد گزینه های خود صحبت کنید. ممکن است جایگزین کردن تری شکسته با یک تری جدید ضروری باشد، یا ممکن است دندانپزشک شما بتواند آن را تعمیر کند. او ممکن است توصیه کند تا زمانی که تری جدید یا تری تعمیر شده شما آماده شود به سراغ تری قبلی خود بروید. در موارد دیگر، می توانید به سراغ تری بعدی بروید.

زمان همه چیز است!

از آنجا که هر تری باید به مدت دو هفته استفاده شود، زمان ترک خوردن تری مهم است و مشخص خواهد کرد که دندانپزشک شما چه پیشنهادی خواهد داد. اگر در روزهای اولیه استفاده از یک دست تری هستید، ممکن است به شما بگوید که به سراغ تری های قبلی بروید. در ضمن به شما دستور تعویض تری شکسته را خواهد داد.

بسیاری از دندانپزشکان می گویند که اگر در روز هشتم استفاده از یک دست تری یا بعد از آن هستید، می توانید استفاده از تری بعدی را شروع کنید و از تعویض تری ترک خورده خودداری کنید. دیگران احساس می کنند که شما نباید این کار را انجام دهید، مگر اینکه حداقل در روز یازدهم استفاده باشید. به همین دلیل است که بسیار مهم است که به دندانپزشک خود اطلاع دهید. او با مورد شما آشنایی دارد و می داند چه چیزی برای شما بهتر است.

حرکت خیلی سریع

پیشرفت خیلی سریع و رفتن خیلی زود به سراغ تری بعدی خطراتی دارد. اگر دندان های شما برای آنها آماده نباشند، تری های جدید ممکن است باعث بروز درد شوند. هرگز نباید آنها را به زور روی دندان های خود فشار دهید. همچنین، زمانی که سعی می کنید دندان های خود را خیلی سریع حرکت دهید، ممکن است دچار مقداری تحلیل ریشه شوید.

شکسته شدن تری اینویزیلاین

شکسته شدن تری اینویزیلاین

اقدامات خانگی مطقاً ممنوع هستند!

برخی از دندانپزشکان بیمارانی داشته اند که سعی کرده اند ترک ها و شکستگی های تری اینویزیلاین خود را با چسب های قوی ترمیم کنند. این ایده به هیچ عنوان خوب نیست! بیشتر چسب ها حاوی مواد سمی هستند که قطعاً شما نمی خواهید از آن روی چیزی استفاده کنید که هر روز باید تا 22 ساعت داخل دهان شما باشید. بهتر است هر گونه تعمیر را به متخصص آن بسپارید.

جلوگیری از ترک خوردن اینویزیلاین ها

گرچه دندانپزشک شما می تواند به سرعت و به راحتی یک جایگزین برای تری ترک خورده شما سفارش دهد، اما بهتر است که هرگز مجبور به انجام این کار نباشد. تعویض معمولاً هزینه اضافی خواهد داشت، و انتظار برای آنها می تواند روند پیشرفت دندان های شما را تحت تأثیر قرار دهد.

در اینجا چند نکته برای جلوگیری از شکستن یا ترک خوردن ابزار اینویزیلاین شما آورده شده اند:

  • هنگام خوردن یا جویدن هر چیزی، حتماً تری های خود را از دهان خارج کنید.
  • زمانی که آنها داخل دهان شما نیستند از محفظه مخصوص نگهداری آنها که به شما داده شده است استفاده کنید. بسیاری از شکستگی ها زمانی اتفاق می افتند که آنها را در جایی انداخته شده اند یا در جایی له می شوند.
  • مطمئن شوید که آنها را به درستی درون محفظه خود قرار داده و خارج می کنید. بسیاری از شکستگی ها به این دلیل رخ می دهند که بیماران هر بار آنها را از یک نقطه بیرون می کشند.

ترک خوردن تری اینویزیلاین پایان دنیا نیست

اگر تری اینویزیلاین شما ترک خورد، نیازی نیست استرس داشته باشید. بسته به میزان آسیب و زمان آن، راه حل آسانی وجود دارد. اگر متوجه ترک خوردگی یا شکستگی در ابزار اینویزیلاین خود شدید، با دندانپزشک خود تماس بگیرید تا بهترین گزینه برای شما و دندان هایتان را پیدا کند.

آیا با اینویزیلاین می توان دندان ها را سفید کرد؟

مسیر دستیابی به یک لبخند سفید مرواریدی گاهی اوقات ممکن است به تلاش زیادی نیاز داشته باشد. هنگام استفاده از الاینرهای شفاف اینویزیلاین باید مراقبت بیشتری انجام شود تا اطمینان حاصل شود که شفاف و عاری از هر گونه لکه ای باقی می مانند؛ در غیر این صورت، دندان های شما و الاینرهای اینویزیلاین ممکن است رنگ زردی پیدا کنند.

ممکن است در جریان درمان خود با اینویزیلاین باشید و اکنون به این فکر کنید: آیا می توانید دندان های خود را با الاینر اینویزیلاین سفید کنید؟

در این مقاله به موارد زیر خواهیم پرداخت:

  • آیا می توان با اینویزیلاین دندان های خود را سفید کرد؟
  • چگونه دندان های خود را با اینویزیلاین سفید کنیم؟

ما به پرسش هایی که ممکن است در مورد سفید کردن دندان های خود در طول و بعد از درمان با اینویزیلاین داشته باشید و همچنین در مورد استفاده از الاینرها یا نگهدارنده های اینویزیلاین برای سفید کردن دندان پاسخ خواهیم داد.

آیا می توان در حین تنظیم مجدد با اینویزیلاین دندان های خود را سفید کرد؟

ما با پرداختن به برخی از احتیاطات شروع می کنیم. در حالی که ممکن است هنگام استفاده از الاینرهای اینویزیلاین، دندان ها سفید شوند، اکثر ارتودنتیست ها احتمالاً به شما توصیه خواهند کرد که این فرایند را شش ماه بعد از پایان ترمیم مجدد شروع کنید. وقتی دندان ها همراستا می شوند، حساس تر می شوند، که ممکن است باعث پیچیده تر شدن هر فرایند سفید کردنی شود که تصمیم به انجام آن دارید.

علاوه بر این، هنگامی که دندان های شما به محل نهایی خود حرکت می کنند، هنوز هم در نقاطی که در معرض مواد سفید کننده قرار نگرفته اند ممکن است تغییر رنگ ظاهر شود. این یک ظاهر ناهموار بوجود می آورد و ممکن است برطرف کردن فوری آن دشوار باشد.

سفید کردن دندان با اینویزیلاین

سفید کردن دندان با اینویزیلاین

درمان های سفید کننده و الاینر اینویزیلاین

اگر بخواهید حین استفاده از الاینرها تحت درمان قرار بگیرید، انواع خفیف تر سفید کننده دندان ممکن است بهتر عمل کنند. اینها شامل خمیر دندان و انواع خاصی از دهانشویه ها هستند که به طور خاص با مواد سفید کننده تهیه شده اند.

استفاده از ژل های سفید کننده یک انتخاب قوی تری است. دندانپزشکان ممکن است آنها را توصیه کنند، و شما می توانید آنها را به تنهایی در کلینیک خود استفاده کنند یا شما آنها را در منزل استفاده کنید.

از آنجا که ژل های سفید کننده از اکثر خمیر دندان ها و دهانشویه های سفید کننده قوی تر هستند، دستورالعمل های مخصوص استفاده کننده همراه آنها ارائه می شود. توصیه می شود در صورت تمایل قبل از استفاده از ژل های سفید کننده به دندانپزشک خود مراجعه کنید.

آیا می توان ژل سفید کننده را داخل الاینر اینویزیلاین خود قرار داد؟

شاید از خود بپرسید که آیا می توانید ژل سفید کننده را در تری ها اینویزیلاین قرار دهید. هنگامی که به دنبال پاسخی برای قرار دادن ژل سفید کننده در نگهدارنده یا الاینر اینویزیلاین خود هستید، نظرات متفاوتی خواهید یافت.

گرچه به نظر شبیه به هم هستند، الاینرهای اینویزیلاین و تری های سفید کننده دندان یکی نیستند. الاینرهای اینویزیلاین به طور خاص برای مطابقت با فرم و اندازه دندان ها و لثه ها ساخته شده اند. بنابراین، آنها را نمی توان به یک تری سفید کننده دندان معمولی تغییر کاربری داد.

اعمال ژل سفید کننده درون الاینر ممکن است خطرناک باشد زیرا مواد شیمیایی به بیرون تراوش خواهند کرد و می تواند لثه ها یا دهان های شما، و در صورت قورت دادن آن می تواند معده شما را تحریک کند.

با این حال، برخی معتقدند می توان از ژل سفید کننده در داخل الاینر اینویزیلاین خود استفاده کرد، به شرطی که مواد سفید کننده اضافی که از الاینرهای اینویزیلاین خارج می شود را با یک سواب پنبه ای یا دستمال کاغذی تمیز کنید.

سفید کردن دندان با اینویزیلاین

سفید کردن دندان با اینویزیلاین

سفید کردن دندان با اینویزیلاین

سفید کردن دندان هدف اصلی بریس های اینویزیلاین نیست؛ با این حال، در حقیقت تری مناسب تر از اینها برای دندان های خود پیدا نخواهید کرد. کلید دستیابی به دندان های زیبا و یکنواخت با سفید کردن این است که مواد شیمیایی سفید کننده را تا حد امکان نزدیک نگه دارید تا به تمام سطوح دندان ها برسد.

کانتورینگ دقیق تری های اینویزیلاین با بایت خود شما تضمین می کند که ژل سفید کننده به طور یکنواخت و به صورت نزدیک با دندان های شما تماس پیدا می کند. گرچه فضای کمی بین الاینر و دندان های شما وجود دارد، می تواند به خوبی عمل کند، و بسیاری از متخصصان دندانپزشکی، از جمله برخی از تولیدکنندگان الاینرها، استفاده از آنها را برای سفید کردن دندان ها توصیه می کنند.

نحوه سفید کردن دندان های خود با اینویزیلاین (در مراحل آسان)

  • یک کیت سفید کننده دندان در خانه بخرید که شامل یک سرنگ با ژل سفید کننده است- یا به دندانپزشک مراجعه کنید.
  • الاینرهای اینویزیلاین خود را تمیز کنید.
  • چند خلال دندان آماده داشته باشید.
  • ژل بلیچینگ را در سطح جلوی دندان های خود تا حد امکان نزدیک به ته تری الاینر بریزید.
  • اگر به تنظیم مجدد موقعیت ژل درون تری نیاز دارید، می توانید این کار را با خلال دندان انجام دهید.
  • الاینرهای اینویزیلاین را روی دندان های خود قرار دهید، همانطور که معمولاً قرار می دادید.
  • اکنون باید بررسی کنید که آیا مواد سفید کننده اضافی از الاینرها خارج شده اند یا خیر. می توانید آن را با استفاده از یک سواب پنبه ای یا دستمال کاغذی پاک کنید.
  • از ژل سفید کننده برای مدت زمان توصیه شده استفاده کنید.
سفید کردن دندان با اینویزیلاین

سفید کردن دندان با اینویزیلاین

نتیجه گیری

آری، با الاینرهایی اینویزیلاینی که برای صاف کردن دندان های خود استفاده می کنید، می توانید دندان های خود را سفید کنید. این کار را می توان با ریختن ژل سفید کننده درون الاینرها یا با استفاده از کیت های سفید کننده جداگانه انجام داد.

با این حال، مطمئن شوید که دستورالعمل ها را دنبال می کنید و قبل از انجام این کار با دندانپزشکی که بر درمان شما با اینویزیلاین نظارت دارد، مشورت کنید. بهتر است تا پایان درمان صبر کنید تا دندان ها سفید شوند، زیرا اگر دندان های شما خیلی فشرده یا روی هم قرار داشته باشند، بعد از صاف کردن ممکن است دندان های شما لکه هایی داشته باشند که به طور محسوس تیره تر هستند.

پرسش های متداول

آیا می توان دندان ها را با اینویزیلاین سفید کرد؟

آری. گرچه الاینرهای اینویزیلاین اصولاً برای سفید کردن دندان ها نیستند، می توانید برای سفید کردن دندان ها از ژل سفید کننده نیز درون الاینرهای خود استفاده کنید. اما مطمئن شوید که دستورالعمل های مخصوص را دنبال می کنید.

آیا اینویزیلاین دندان های شما را سفید می کند؟

اینویزیلاین به خودی خود دندان ها را سفید نمی کند. با این حال، می توان از همان الاینرها برای سفید کردن دندان ها استفاده کرد. می توانید یک ژل سفید کننده بدون نسخه بخرید و آن را با دقت روی الاینرهای خود اعمال کنید.

آیا می توان ژل سفید کننده را درون ریتینر خود اعمال کرد؟

نگهدارنده ها به منظور نگه داشتن دندان ها در یک راستای هم تراز عمل می کنند. با این حال، شما همچنین می توانید از آنها برای سفید کردن دندان های خود با ژل های سفید کننده بدون نسخه استفاده کنید. با این حال مراقب تحریک لثه ها نیز باشید.

چگونه با اینویزیلاین دندان ها را سفید نگه داریم؟

حداقل دو مرتبه در روز دندان های خود را مسواک بزنید و نخ دندان بکشید. از برخی غذاها و نوشیدنی ها اجتناب کنید. تمیز کردن و معاینات منظم خود را دنبال کنید. دندان های خود را با استفاده از الاینرهای اینویزیلاین یا یک تری سفارشی سفید کنید.

آیا می توانید دندان های خود را با اتصالات اینویزیلاین ها سفید کنید؟

با اتصالات اینویزیلاین ها می توانید با خیال راحت تحت درمان سفید کردن تخصصی دندان های خود قرار بگیرید. هیچ آسیبی به آنها وارد نمی شود یا لک نمی شوند. همچنین می توانید از نوارهای سفید کننده در خانه استفاده کنید.

آیا می توان ژل سفید کننده را درون تری های اینویزیلاین اعمال کرد؟

در مورد این پرسش نظرات متفاوتی خواهید یافت. این امکان وجود دارد که ژل سفید کننده را درون الاینرهای اینویزیلاین خود اعمال کرد. با این حال، باید مراقب باشید که ژل سفید کننده به لثه ها برخورد نکند.

راهنمای بریس های سرامیکی

بسیاری از افراد دوست دارند دندان های صاف و همراستاتری داشته باشند اما همه با استفاده از بریس های فلزی قابل مشاهده احساس راحتی نمی کنند.

بریس های سرامیکی یک جایگزین محبوب هستند زیرا به همان اندازه مؤثر هستند اما بسیار کمتر جلب توجه می کنند. همچنین برای درمان خود ممکن است به فکر استفاده از الاینرهای شفاف- که تقریباً نامرئی هستند- باشید.

در این راهنما، توضیح می دهیم که چه چیزی بریس های سرامیکی ثابت را از دیگر انواع بریس ها متفاوت می کند، چه گزینه هایی موجود هستند و چقدر هزینه دارند. امیدواریم تمام اطلاعات لازم برای تصمیم گیری در مورد اینکه آیا این نوع بریس برای شما مناسب است یا خیر، را در این مقاله پیدا کنید.

بریس سرامیکی چیست؟

بریس های فلزی سنتی را در نظر بگیرید، که فقط از مواد سفید یا شفاف ساخته شده اند تا کمتر مشخص باشند. براکت های سرامیکی ثابت به تک تک دندان ها چسبانده می شوند و یک سیم کمانی همه آنها را به یکدیگر متصل می کند. گاهی اوقات سیم نیز همرنگ دندان است (یا “فراست”) بنابراین کل ابزار با دندان ها ترکیب می شود. بندهای الاستیک کوچکی به نام “لیگاچور” سیم را روی هر براکت ثابت نگه می دارند- و معمولاً همرنگ براکت ها هستند.

در طول درمان ارتودنسی، لازم خواهد بود هر 6 تا 10 هفته یک مرتبه معاینه شوید. در این ویزیت ها، ارتودنتیست پیشرفت درمان شما را بررسی خواهد کرد و تنظیماتی روی سیم انجام خواهد داد تا حرکت دندان های شما در جهت درست را حفظ کند. زمان کل درمان معمولاً حدود 18 تا 24 ماه است، اما این زمان به میزان اصلاح مورد نیاز بستگی دارد.

بیماران اغلب متوجه می شوند پس از سفت شدن بریس ها، به مدت یک یا دو روز دندان های آنها کمی درد دارد، اما جدای از آن، باید حداقل ناراحتی وجود داشته باشد.

برخی از بریس های سرامیکی از فناوری خود تنظیم شونده استفاده می کنند. این سیستم به سیم اجازه می دهد تا به طور خودکار سفت شود، و خودش را تنظیم کند، و روند درمان روی دندان ها را روان تر کند. همچنین به این معنا است که به هیچ لیگاچوری نیاز نیست زیرا خود براکت ها سیم را می گیرند.

بریس های ثابت سرامیکی دارای طیف وسیعی از مزایای هستند:

  • روشی محتاطانه برای صاف کردن دندان ها هستند.
  • هم برای نوجوانان و هم برای افراد بزرگسال مناسب هستند.
  • می توانند طیف وسیعی از مشکلات هم ترازی دندان ها، از جمله مال اکلوژن شدید، مانند دندان هایی که آندربایت و اوربایت دارند را درمان کنند.
  • جنس سرامیک محکم است و به راحتی لب پر یا شکسته نمی شود.

بسیاری از افراد تحت درمان ارتودنسی قرار می گیرند زیرا نسبت به دندان های ناهمراستای خود حساس هستند. اما علاوه بر مزایای زیبایی، تمیز کردن دندان های صاف تر آسان تر است. بنابراین هرگونه سرمایه گذاری روی بریس ها، سرمایه گذاری روی بهداشت دهان و دندان های شما برای آینده نیز هست.

ارتودنسی سرامیکی

ارتودنسی سرامیکی

بریس های سرامیکی در مقایسه با بریس های فلزی

ابزارهای سرامیکی اساساً از همان اجزاء بریس های فلزی استفاده می کنند و نتایج تقریباً مشابهی را به دست می آورند. تفاوت در این است که ماده مورد استفاده برای براکت ها، سرامیک شفاف یا همرنگ دندان ها است. به این معنا که بریس ها با دندان ها ترکیب می شوند و از فاصله دور بسیار کمتر قابل تشخیص هستند.

گرچه هنوز از نمای نزدیک جلب توجه می کنند، اما می توانند به افراد کمک کنند تا در مورد استفاده از بریس ها اعتماد به نفس بیشتری داشته باشند. نوجوانان و کودکان از هرگونه مسخره شدن به خاطر “دهان فلزی” در زمین بازی اجتناب می کنند، در حالی که افراد بزرگسال در محل کار ممکن است احساس کنند که بریس های شفاف آنها را حرفه ای تر نشان می دهد.

از دندانپزشک بپرسید: چرا بریس های سرامیکی به طور کامل جایگزین بریس های فلزی نشده اند؟

یکی از بزرگ ترین ترس هایی که بیماران ارتودنسی، از افراد جوان گرفته تا افراد پیر دارند، داشتن دهانی پر از فلز است. آنها ظاهر شما را تغییر می دهند. بنابراین اگر جایگزینی وجود دارد که کمتر از بریس های فلزی سنتی جلب توجه می کند، چرا بریس های سرامیکی انتخاب جهانی برای درمان نیستند؟

در مورد بیماران و بریس های آنها چند نکته وجود دارند که باید به آنها توجه داشت. بریس ها به بخشی از بیمار تبدیل می شوند و بسیاری از بیماران جوان ترجیح می دهند انتخاب کنند. بریس های فلزی اغلب یک بیانیه شخصی هستند.

سبک هایی از بریس ها وجود دارد: مربعی معمولی، ستاره ای، قلبی، گلی، توپ توپی، الماس شیک و حتی بریس های میکی ماوس دیزنی. این بریس های فولادی ضد زنگ به دلیل امکان انتخاب گره های رنگی برای اتصال سیم مورد توجه قرار گرفته اند.

گاهی اوقات بریس های سرامیکی با هزینه اضافی ارائه می شوند. گره های الاستیک که سیم را روی براکت ها نگه می دارند می توانند با غذا و نوشیدنی ها لکه دار شوند و به همین دلیل بریس های سرامیکی بیشتر از نمونه فلزی جلب توجه کنند.

یکی دیگر از عواملی که باید در نظر بگیرید این است که، ممکن است زمان بیشتری طول بکشد تا دندان های شما با بریس های سرامیکی در جای خود قرار بگیرند، زیرا شکننده تر هستند و به مراقبت بیشتر از سوی ارتودنتیست نیاز شما دارند.

با همه آنچه که گفته شد، بریس های سرامیکی یک گزینه عالی برای بسیاری از بیماران هستند. آنها کار را انجام می دهند و کمتر مورد توجه قرار می گیرند.

بریس های سرامیکی به دلیل مواد پیشرفته تر مورد استفاده در ساخت آنها، معمولاً نسبت به بریس های فلزی قیمت بیشتری دارند. همچنین ممکن است باعث شوند افراد مجبور شوند چیزهایی که می خورند را محدود کنند تا از لکه دار شدن لیگاچورهای شفاف یا سفید جلوگیری کنند. جدای از این دو مورد، هیچ عیب واقعی نسبت به بریس های سرامیکی وجود ندارد.

بیماران ممکن است این ترکیب از بریس ها را به دلایل مالی دریافت کنند؛ آنها هزینه براکت های سرامیکی گران تر را فقط برای فک بالایی که بیشتر قابل مشاهده است، پرداخت می کنند.

به همین ترتیب، ، در صورت وجود دیپ بایت، دندانپزشکان به دلایل عملی ممکن است ابزارهای سرامیکی را روی فک پایین قرار ندهند. جنس سرامیک از دندان ها محکم تر است، به این معنا که اگر دندان ها به براکت های فک پایین برخورد کنند، می توانند بشکنند. براکت های فلزی این مشکل را بوجود نمی آورند.

توجه داشته باشید که هر دو نوع (و در واقع همه بریس ها) هنگام تمیز کردن آنها و دندان ها، به توجه ویژه نیاز دارند. دندانپزشک شما بهترین ابزار و تکنیک ها را برای زدودن مواد غذایی و باکتری ها در مکان های دشوار به شما نشان خواهد داد. این ناراحتی کوچک ارزش آن را دارد تا اطمینان حاصل کنید که دندان های شما هنگام استفاده از بریس ها لک نمی شوند یا آسیب نمی بینند.

ارتودنسی سرامیکی

ارتودنسی سرامیکی

جایگزین های بریس های سرامیکی

بریس های نامرئی

اگر به دنبال روشی محافظه کارانه تر برای صاف کردن دندان های خود هستید، گزینه ای از بریس های نامرئی مانند اینویزیلاین وجود دارد. آنها از یک سیستم متفاوت متشکل از یک سری الاینرهای پلاستیکی شفاف استفاده می کنند که روی دندان ها قرار می گیرند. بریس های الاینرهای شفاف اینویزیلاین، جایگزینی برای بریس های سرامیکی هستند که کمتر جلب توجه می کنند.

آنها جایگزین فوق العاده ای برای بریس های سرامیکی هستند زیرا برای مخاطب معمولی تقریباً به طور کامل نامرئی هستند و بعلاوه، متحرک نیز هستند. با این حال، شما باید روی خود کنترل داشته باشید تا آنها را به مدت 20 تا 22 ساعت در روز استفاده کنید.

درمان اینویزیلاین برای 90 درصد موارد ارتودنسی مناسب است و هزینه آن معمولاً معادل یا کمتر از بریس های سرامیکی است. مدت زمان درمان نیز مشابه است و باید برای معاینات منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنید.

الاینرهای شفاف خانگی

الاینرهای شفاف خانگی یا پستی، شبیه اینویزیلاین ها هستند، با این تفاوت که 45 تا 75 درصد ارزان تر هستند و به مراجعه به مطب نیاز ندارند. این باعث می شود که آنها برای افرادی که بودجه کمی دارند یا وقت ندارند هر چند هفته یکبار به دندانپزشک خود مراجعه کنند، انتخاب محبوبی باشند. الاینرهای خانگی فقط برای برطرف کردن مشکلات تا متوسط ​​قابل استفاده هستند.

بریس های زبانی یا پشت دندانی

به جای همه این گزینه ها، ممکن است به فکر استفاده از بریس های لینگوال باشید. گرچه از فلز ساخته شده اند، اما در پشت دندان ها پنهان شده اند، بنابراین تشخیص آنها بسیار دشوار است. آنها همچنین می توانند کاملاً سفارشی ساخته شوند تا نتایج دقیق تری ارائه دهند. نقطه ضعف آنها این است که آنها معمولاً هزینه بسیار بیشتری نسبت به سایر گزینه ها دارند.

انواع بریس سرامیکی

بریس های سرامیکی شفاف

بریس های شفاف را می توان از پلاستیک (پلی کربنات) یا سرامیک ساخت. ترکیب آلومینیومی که اغلب در براکت های سرامیکی شفاف استفاده می شود نسبت به پلی کربنات بادوام تر و در برابر لک مقاوم تر است.

اگر دندان های شما به طور طبیعی بسیار سفید هستند، احتمالاً بریس های سرامیکی شفاف بهترین انتخاب برای شما هستند. مواد شفاف عملاً روی سطح دندان ناپدید می شوند.

براکت های سرامیکی شفاف نباید به راحتی لک شوند، اما ممکن است این اتفاق برای لیگاچورهای شفاف رخ دهد. گرچه لیگاچورها در هر معاینه تعویض می شوند، اما همچنان باید در مورد آنچه می خورید و می نوشید اقدامات احتیاطی بیشتری انجام دهید تا احتمال ایجاد لک را محدود کنید. در پایان مقاله می توانید مطالب بیشتر در این مورد بخوانید.

از دندانپزشک بپرسید: بریس های سرامیکی یا فلزی، کدامیک بهتر هستند؟

بریس های فلزی، هنگامی که در طولانی مدت مقایسه می شوند، از بریس های سرامیکی محکم تر هستند. بریس های سرامیکی اغلب بعد از استفاده طولانی مدت کنده یا لب پر می شوند. در صورتی ارتودنتیست شما بریس های فلزی را توصیه می کند که قرار باشد درمان بیش از حد متوسط ​​طول بکشد.

ارتودنسی سرامیکی

ارتودنسی سرامیکی

بریس های سرامیکی سفید

بریس های همرنگ دندان روی دندان هایی که اندکی زرد هستند بهتر به نظر می رسند. علیرغم اینکه این بریس ها به عنوان “سفید” شناخته می شوند، در واقع به گونه ای طراحی شده اند که همرنگ دندان باشند. اگر آنها سفید خالص بودند، فقط توجه را به این واقعیت جلب می کردند که دندان های ما به طور طبیعی کمی زرد هستند. اما “بریس های سرامیکی مایل به سفید” خوب به نظر نمی رسند، اینطور نیست؟

براکت های سرامیکی سفید روی دندان هایی که سایه کمی تیره تر دارند، بهتر به نظر می رسند. برای ایجاد رنگ سفید این براکت ها، از ترکیب آلومینیومی متفاوتی استفاده شده است. با برندهای خاص، می توان براکت هایی را تهیه کرد که با سایه دندان های شما مطابقت داشته باشد. برخی دیگر در سایه های استاندارد عرضه می شوند که ممکن است دقیقاً مطابقت نداشته باشند.

همانند براکت های شفاف، خود براکت ها لک نمی شوند، اما الاستیک ها لک می شوند.

بریس های سرامیکی رنگی

گرچه بسیاری از افراد بریس های سرامیکی ثابت را انتخاب می کنند زیرا می خواهند تا حد امکان نامحسوس باشند، اما هیچ چیز مانع آن نمی شود که آنها را با لیگاچورهای رنگی تقویت کنید. درست مانند بریس های فلزی رنگ، می توانید با انتخاب از بین طیف وسیعی از الاستیک های رنگی، آنها را شخصی سازی کنید. مخصوصاً وقتی صحبت از بریس های سرامیکی برای بچه ها می شود، افراد کم سن تر ممکن است گزینه ای را بخواهند که رنگی است.

لیگاچورها در هر بار مراجعه تعویض می شوند، بنابراین شما شانس زیادی برای تغییر ظاهر خود خواهید داشت.

ارتودنتیست های مختلف، بنا به دلایل متفاوتی، با برندهای مختلف بریس کار می کنند. به عنوان مثال، مواردی مانند هزینه، در دسترس بودن، کیفیت، راحتی، سهولت نصب و برداشتن، یا خدمات مشتری، ممکن است روی تصمیم آنها تأثیر بگذارند.

اکثر ارتودنتیست ها فقط یک-یا احتمالاً دو-  برند را ارائه می دهند. اگر به هر دلیلی فقط قصد دریافت برند خاصی را دارید، ممکن است لازم باشد فراتر از ارتودنتیست های نزدیک محل زندگی خود نگاه کنید.

در بریس های شفاف دیمون از یک سیستم خود تنظیم شونده استفاده می شود که در آنها گره های الاستیک حذف می شوند- به این معنا که احتمال لک شدن آنها اندک است. به نظر بسیاری از بیماران، براکت های خود تنظیم شونده برای حرکت تدریجی دندان ها تحت فشار ثابت، به جای سفت شدن براکت ها در مراحل، راحت تر هستند. این سیستم همچنین ممکن است باعث کاهش زمان درمان و معاینات کمتر در طول روند درمان شود. این باعث می شود که آنها به انتخابی محبوب برای افرادی تبدیل شوند که می خواهند با یک برنامه زمانی مناسب نتایج سریع تری داشته باشند.

بریس های رادیانس بسیار محکم هستند زیرا از یاقوت کبود (محکم ترین چیز بعد از الماس) ساخته شده اند. آنها با ظاهر شیشه ای که دارند، باعث شده اند که بسیاری از دندانپزشکان بگویند که آنها شفاف ترین بریس های موجود در بازار هستند. جای تعجب ندارد که آنها همچنین یکی از پرهزینه ترین ها هستند.

سیستم کلاریتی از براکت های شفاف همرنگ دندان استفاده می کند که به طور ویژه برای راحتی و سهولت برداشتن پس از اتمام درمان طراحی شده اند. آنها گزینه های استاندارد و خود تنظیم شونده ای دارند.

بریس های InVu نه تنها به رنگ دندان هستند؛ بلکه همرنگ دندان های شما ساخته شده اند. آنها همچنین با سیم های همرنگ دندان به صورت استاندارد عرضه می شوند. این سیم های فلزی با تفلون پوشانده شده اند، بنابراین ممکن است روکش آنها لب پر یا خراشیده شود و فلز زیر آن نمایان شود.

قیمت بریس های سرامیکی چقدر است؟

هیچ هزینه ثابتی برای هر نوع درمان خصوصی دندانپزشکی وجود ندارد زیرا هر دندانپزشکی مختار است که قیمت خود را تعیین کند. توصیه می کنیم در صورت امکان از 2 تا 3 دندانپزشک قیمت بگیرید. این کار ایده بهتری از قیمت ها در منطقه خود برای درمان مورد نیازتان به شما خواهد داد.

درمان با بریس سرامیکی اغلب تحت پوشش طرح های بیمه دندانپزشکی قرار دارد. البته شما باید درصد کمک هزینه و محدودیت های سالانه را در بیمه نامه خود بررسی کنید تا متوجه شوید چه مقدار از هزینه واقعاً به شما بازپرداخت می شود. این احتمال وجود دارد که شما همچنان نیاز داشته باشید که بخش بزرگی از آن را خودتان بپردازید.

زندگی با بریس های سرامیکی

در بسیاری از بررسی های بریس های سرامیکی، افراد استفاده کننده از این سبک از بریس ها، نسبت به ظاهر خود احساس حساسیت کمتری دارند.

اما به خاطر داشته باشید که این بریس ها هنوز تا حدی قابل مشاهده هستند. از آنجا که مردم با براکت های شفاف و سفید آشنایی کمتری دارند، در حقیقت ممکن است نگاه طولانی تری به دهان شما بیندازند تا بفهمند چه چیزی در آن وجود دارد. از طرف دیگر با بریس های فلزی، کنجکاوی کمتری وجود دارد.

درد بریس ها

شاید از خود بپرسید که آیا بریس ها درد دارند؟ بریس ها می توانند باعث بروز ناراحتی شوند، و برخی افراد صرفاً به دلیل عادت کردن مجدد دندان ها، درد احساس می کنند. موم دندانپزشکی با پوشش دادن لبه های براکت ها، تا حدودی می تواند از این ناراحتی ها بکاهد، و غذاهای سرد و مسکن های بدون نسخه نیز می توانند به کاهش این دردها کمک کنند.

آیا بریس های سرامیکی لک می شوند؟

مواد مورد استفاده برای براکت ها به گونه ای طراحی شده اند که در برابر لکه مقاوم باشند. با این حال، این احتمال وجود دارد که بندهای الاستیک قرار داده شده روی هر براکت، در نتیجه برخی غذاها و نوشیدنی ها لک شوند. مسواک های بین دندانی می توانند به زدودن لکه های بین دندانی کمک کنند.

اگر برای بریس های ثابت سرامیکی که با دندان های شما ترکیب می شوند هزینه اضافی می پردازید، ارزش آن را دارد که برای حفظ آنها تلاش کنید. این به معنای مسواک زدن و شستشوی دندان ها بعد از هر وعده غذایی و استفاده از نخ دندان به صورت روزانه است. دندانپزشک شما می تواند بهترین ابزار را برای تمیز کردن بین و اطراف بریس ها و همچنین تمیز کردن بین دندان ها را به شما توصیه کند. همچنین ممکن است لازم باشد از مصرف غذاها و نوشیدنی هایی که می توانند باعث لک شدن لیگاچورها شوند، اجتناب کنید یا آنها را محدود کنید. آنها شامل:

  • قهوه و چای
  • شراب قرمز
  • نوشابه های تیره رنگ مانند کولا
  • گوجه فرنگی و سس های بر پایه گوجه فرنگی
  • آبنبات های دارای رنگ های روشن
  • سس سویا و سرکه بالزامیک
  • کاری
  • انواع توت ها مانند تمشک، زغال اخته و شاه توت

این علاوه بر غذاهایی است که دندانپزشک به شما می گوید برای محافظت از بریس های خود از آنها اجتناب کنید (معمولاً غذاهای جویدنی، ترد و سفت). سیگار کشیدن نیز بریس های شما را لکه دار می کند (و باعث بوجود آمدن مشکلات کلی برای سلامت دهان و دندان های شما می شود) بنابراین اگر سیگاری هستید، سعی کنید آن را ترک کنید.

اگر لیگاچورهای شما تغییر رنگ دادند، مجبور خواهید بود فقط چند هفته با آنها زندگی کنید زیرا در هر مراجعه تعویض می شوند. باید برنامه قرار ملاقات های خود را دنبال کنید- هر چه مدت زمان بیشتری بین بازدیدها فاصله باشد، احتمال لک شدن لیگاچورها بیشتر خواهد بود.

البته، اگر ابزارهای خود تنظیم شونده را انتخاب کنید، هیچ گونه نگرانی در مورد لیگاچورها نخواهید داشت. تمیز کردن طبق توصیه دندانپزشک، باید برای جلوگیری از لک شدن براکت ها و سیم کافی باشد.

سفید کردن دندان ها

اگر قصد دارید دندان های خود را سفید کنید تا زیبایی لبخند شما کامل شود، بهتر است تا زمانی که بریس های شما برداشته می شوند صبر کنید. علت این است که ماده سفید کننده به قسمت هایی که براکت ها چسبیده اند نمی رسد و روی هر دندان نقطه تیره تری خواهید داشت. به همین ترتیب، زمانی که بریس دارید، باید از استفاده از خمیر دندان سفید کننده اجتناب کنید.

نتیجه گیری

اگر می خواهید بین بریس های سرامیکی و فلزی یکی را انتخاب کنید، انتخاب شما به قیمت و زیبایی بستگی خواهد داشت، زیرا هر دو به یک شکل عمل می کنند. با این حال، اگر قبلاً بریس های نامرئی را در نظر نگرفته اید، ممکن است متوجه شوید که آنها راه حل بهتری برای نیازهای شما هستند.

این الاینرهای شفاف عملاً نامرئی هستند، بنابراین اکثر افراد اصلاً نمی دانند که شما از بریس استفاده می کنید. فقط به خاطر داشته باشید که آنها فقط برای صاف کردن خفیف تا متوسط ​​در نظر گرفته می شوند.

آیا چسب زدن به دهان برای بسته نگهداشتن آن ضروری است؟

بسته نگه داشتن دهان آسان نیست، اما به تازگی یک راهکار ابداع شده است که برای تغییر نظر شما در مورد آن در نظر گرفته شده است. این ایده که تحت عنوان نوار چسب زدن به دهان شناخته می شود، این است که به معنای واقعی کلمه دهان خود را هنگام خواب ببندید تا خروپف، آلرژی ها و بوی بد دهان ناشی از خوابیدن با دهان باز بهبود یابد. اما آیا ترفند کار می کند- و بی خطر است؟

متخصصان طب خواب در حال بررسی در مورد این موضوع هستند که چرا باید در مورد نوار چسب دهان شک داشته باشید و اینکه چه زمانی پزشکان تمایل دارند از آن به خوبی استفاده کنند.

نوار چسب زدن به دهان چیست؟

نوار چسب زدن به دهان دقیقاً همان چیزی است که به نظر می رسد- و عبارت است از عمل بستن دهان با چسب مخصوص پوست، تا مجبور شوید به جای دهان از راه بینی نفس بکشید. اما چرا فردی که از راه دهان تنفس می کند باید به تغییر عادات خود علاقه مند باشد؟

تنفس از راه بینی ممکن است فواید مختلفی داشته باشد که تنفس از راه دهان ندارد، از جمله:

  • کاهش فشار خون.
  • فیلتر کردن آلرژن ها.
  • تنظیم دمای نفس شما.
  • مرطوب کردن هوایی که تنفس می کنید و مرطوب کردن گلوی شما.
  • کاهش اضطراب.

از سوی دیگر، تنفس دهانی عوارض مختلفی دارد، از جمله:

  • خشکی دهان.
  • بوی بد دهان.
  • گلو درد.

گاهی اوقات افرادی که از راه دهان نفس می کشند خروپف می کنند، که همراه با بی قراری و خستگی، یک علامت شایع است که در افراد مبتلا به آپنه انسدادی خواب مشاهده می شود.

ما معمولاً به عنوان پشتیبان، برای زمانی که نمی توانیم از راه بینی نفس بکشیم، از راه دهان نفس می کشیم. انسداد می تواند به دلیل چند بیماری مختلف ایجاد شود، از جمله احتقان ناشی از آلرژی ها یا عفونت های سینوسی، انحراف سپتوم، بزرگ شدن لوزه ها یا بزرگ شدن آدنوئید.

 چسب زدن به دهان

چسب زدن به دهان

آیا نوار چسب زدن به دهان واقعا کمک می کند؟

هدف از چسب زدن دهان کاهش عوارض جانبی منفی و تغییر مسیر تنفس به سمت بینی است. اما مطالعات انجام شده تاکنون بی نتیجه به نظر می رسند و هیئت منصفه هنوز در حال صحبت کردن در مورد مفید بودن یا نبودن نوار چسب زدن به دهان است.

یک مطالعه کوچک نشان داد که 30 بیمار پس از نوار چسب زدن به دهان کمتر خروپف می کردند. اما مطالعه دیگری روی 36 بیمار مبتلا به آسم، هیچ نشانه ای از تغییر در وضعیت آنها بعد از استفاده از نوار چسب دهان نشان نداد. و یک مطالعه در سال 2022 نشان داد که 10 بیمار حتی بعد از چسباندن دهان خود نیز به تنفس دهانی خود ادامه دادند، پدیده ای که تحت عنوان پف کردن دهان شناخته می شود.

 شواهد کافی برای حمایت از مفید بودن نوار چسب زدن به دهان وجود ندارد. نوار چسب زدن به دهان بخشی از روش فعلی ما برای درمان هر گونه اختلال خواب نیست. با این وجود، در بیماران مبتلا به آپنه خواب، هنگام استفاده از دستگاه فشار مثبت مداوم راه هوایی (CAPA) در شب، ممکن است توصیه کنیم که به دهان خود چسب بزنید یا برای کاهش عبور هوا از چانه بند استفاده کنید.

برخی از پزشکان به جای تکیه بر نوار چسب زدن به دهان، استفاده از روش های جایگزین را برای رسیدگی مستقیم به شرایطی مانند خروپف و آپنه خواب پیشنهاد می کنند.

خرناس

علل بروز خرناس متفاوت هستند، اما دلیل اصلی این اتفاق این است که راه هوایی شما محدود می شود و بافت های شما در مقابل یکدیگر می لرزند، زیرا شما در حال تلاش برای ورود هوا با زور هستید. اگر با خروپف کردن مشکل دارید (یا اگر شریک زندگی شما با خروپف خود شما را بیدار نگه می دارد)، می توانید چند راه حل زیر را امتحان کنید:

  • به جای پشت، به پهلو بخوابید.
  • استفاده از نوارهای بینی.
  • مصرف داروهای ضد احتقان.

خروپف چیزی است که باید در مورد آن با پزشک خود مشورت کنید، زیرا خروپف می تواند نشانه ای از شرایط دیگری مانند آپنه خواب باشد.

 چسب زدن به دهان

چسب زدن به دهان

آپنه خواب

آپنه خواب وضعیتی است که در آن هنگام خواب تنفس مکرراً متوقف می شود. این می تواند ناشی از مسدود شدن راه هوایی یا به این دلیل باشد که مغز شما در ارسال سیگنال به عضلات برای کمک به تنفس شما مشکل دارد. یکی از درمان های اصلی برای آپنه خواب استفاده از دستگاه CPAP برای کمک به باز کردن راه هوایی هنگام خواب است.

وقتی بیماران شب ها از CPAP استفاده می کنند، برخی از بیماران ممکن است در طول شب هوا را ببلعند که باعث می شود صبح روز بعد احساس نفخ یا درد شکم داشته باشند. با بستن دهان آنها با چسب زدن دهان یا چانه بند، می توان به کاهش این مشکلات کمک کرد.

آیا می توان در اثر چسب زدن دهان خفه شد؟

نوار چسب زدن به دهان در توانایی شما برای تنفس کامل و عمیق اختلال ایجاد می کند. علاوه بر این، در اثر استفاده از نوع نامناسب نوار چسب، ممکن است تحریک پوست، واکنش آلرژیک یا بثورات پوستی را نیز تجربه کنید. استفاده از چسب نواری یا هر نوع چسب دیگر روی بدن خود، به هر دلیلی، توصیه نمی شود.

پزشکان هشدار می دهند که نوار چسب های دهانی می توانند باعث ایجاد واکنش آلرژیک ناشی از نوار یا تحریک یا بثورات پوستی شوند. قبل از شروع استفاده از این نوار چسب ها، باید در این مورد با پزشک خود صحبت کنید.

آیا باید نوارچسب زدن به دهان را امتحان کرد؟

نوار چسب های دهانی توصیه نمی شوند زیرا شواهد علمی کافی برای حمایت از فواید حکایتی پشت این ترفند وجود ندارد. اگر نگران بهبود خروپف، بوی بد دهان، آپنه خواب یا هر شرایط تنفسی دیگر یا وضعیت های مرتبط با خواب خود هستید، باید با یک پزشک صحبت کنید تا درمان های جایگزین ایمن تری را پیدا کنید.

اسپرینگ ریتینر یا نگهدارنده فنری ارتودنسی چیست؟

در حالی که ارتودنتیست ها از نگهدارنده های سنتی برای پیشگیری از جابجا شدن دندان ها پس از انجام درمان استفاده می کنند، ریتینرهای فنری (اسپرینگ الاینرها) می توانند دندان هایی که اندکی جابجا شده اند را اصلاح کنند.

آنها همچنین یک گزینه درمانی برای افرادی هستند که برای نخستین بار مراقبت های ارتودنتیک را دریافت می کنند و دندان های آنها فقط به تنظیمات جزئی نیاز دارند که به بریس ها نیاز ندارند.

در این مقاله موارد استفاده، مزایا و معایب ریتینرهای فنری برای صاف کردن دندان ها را توضیح خوهیم داد.

نگهدارنده فنری چگونه کار می کند؟

بر خلاف ریتینری که شما پس از برداشتن بریس ها دریافت می کنید، که دندان های شما را در موقعیت اصلاح شده نگه می دارد، نگهدارنده های فنری برای صاف کردن دندان ها عمل می کنند. برای شروع، یک متخصص ارتودنسی از دندان های شما قالب می گیرد. سپس بر اساس موقعیت دندان های صاف شده، یک نگهدارنده قالب گیری می شود.

نگهدارنده های فنری از یک قاب سیمی و آکریلیکی تشکیل شده اند که به آرامی دندان های جلوی شما را در موقعیت خود حرکت می دهند. آنها فقط برای حرکت دادن دندان ها به اندازه 1 تا 2 میلی متر (mm) استفاده می شوند، به همین دلیل است که آنها گاهی اوقات انتخاب خوبی برای دندان هایی هستند که پس از درمان ارتودنسی قبلی جابجا شده اند.

نگهدارنده های فنری می توانند برای چرخاندن یا پیچاندن یک دندان مناسب باشند، اما نه برای فشردگی های گسترده تر در سراسر دهان.

انواع نگهدارنده های فنری

انواع نگهدارنده فنری عبارتند از:

  • هلیکس کویل: امکان تنظیمات جزئی و انعطاف پذیری را فراهم می کند.
  • فنر قارچی: اغلب پس از درمان، برای حفظ اصلاح استفاده می شود.
  • فنر اصلاح شده: بعد از درمان استفاده می شود اما می تواند برای تنظیمات جزئی نیز استفاده شود.
  • فنر فوق اصلاح شده: ترکیبی از فناوری قارچی و هلیکس کویل.
  • گیره فنری استاندارد: می تواند پس از درمان یا برای تنظیمات جزئی استفاده شود.
  • طراحی فنر با سیمهای اضافی: این امکان را برای سیم فراهم می کند که برای حفظ بیشتر، به اندازه دو تا سه دندان رو به عقب امتداد پیدا کند.

نگهدارنده های فنری به طور سنتی فقط چهار دندان جلو را پوشش می دهند. با این حال، می توان در آنها تغییراتی ایجاد کرد و با سایر فناوری های نگهدارنده مانند نگهدارنده هاولی ترکیب کرد، تا دندان های بیشتری را پوشش دهد.

نگهدارنده فنری ارتودنسی

نگهدارنده فنری ارتودنسی

مزایای نگهدارنده فنری نسبت به بریس های سنتی

اگر دندان های شما پس از درمان ارتودنسی تنها اندکی جابه جا شده باشند یا اگر دندان های شما فقط به تنظیمات جزئی نیاز داشته باشند، می توانید گزینه مناسبی برای نگهدارنده فنری باشید. یک نگهدارنده یا ریتینر، نسبت به بریس های سنتی چندین مزیت دارد.

قابل جابجایی یا متحرک بودن

برخلاف بریس ها، می توانید نگهدارنده های فنری را برای غذا خوردن بردارید، بنابراین دیگر مجبور نیستید نگران پرهیز از برخی غذاها یا جدا کردن مواد چسبنده از ابزار خود باشید. علاوه بر این، یک ابزار متحرک باعث می شود تمیز نگه داشتن دهان و نگهدارنده آسان تر باشد.

قیمت مناسب تر

بریس ها گران تر از درمان های کم تهاجمی هستند؛ بنابراین، اگر دندان های شما فقط به اصلاح جزئی نیاز داشته باشند، نگهدارنده فنری ممکن است گزینه مقرون به صرفه تر و قابل استطاعت تری باشد.

جلب توجه کمتر

در نهایت، یک نگهدارنده فنری با یک سیم تکی روی دندان های جلو، کمتر به چشم می آید. از سوی دیگر، بریس ها دارای براکت ها و سیمی هستند و معمولاً همه یا بیشتر دندان ها را پوشش می دهند. علاوه بر این، از آنجا که یک نگهدارنده متحرک است، می توانید آن را برای مواردی مانند موقعیت های خاص یا عکس گرفتن از دهان خارج کنید. (با این حال، نباید نگهدارنده فنری خود را خیلی وقت ها بیرون بیاورید، زیرا انجام این کار می تواند طرح درمان شما را به خطر بیندازد).

نگهدارنده فنری ارتودنسی

نگهدارنده فنری ارتودنسی

معایب نگهدارنده فنری

از سوی دیگر، نگهدارنده های فنری دارای معایبی هستند. آنها فقط به حرکات بسیار جزئی دندان ها محدود می شوند، بنابراین لازم است بیماران در هنگام استفاده از آنها انتظارات واقع بینانه ای در مورد نتایج داشته باشند. از آنجا که آنها متحرک هستند، آنها می توانند به راحتی گم شوند.

به نظر برخی افراد آنها را ناراحت کننده می دانند، اما معمولاً با عادت کردن به دستگاه، ناراحتی از بین می رود. نگهدارنده های فنری برای همیشه دوام نمی آورند، بنابراین ممکن است در نهایت به تعویض نگهدارنده خود نیاز داشته باشید.

نگهدارنده فنری برای همه افراد مناسب نیست.

نگهدارنده های فنری برای ناهماهنگی های شدید در نظر گرفته نشده اند. از آنجا که آنها به سطح بالای تعهد شخصی نیاز دارند، ممکن است برای کودکان یا افرادی که در استفاده مداوم و مراقبت از ابزار مشکل دارند، خوب کار نکنند.

خلاصه

نگهدارنده های فنری ابزارهای دندانپزشکی هستند که به صاف کردن ناهماهنگی های جزئی کمک می کنند. برخلاف نگهدارنده های دیگر، که همانطور که از نامشان پیداست، دندان ها را پس از برداشتن بریس ها در موقعیت خود نگه می دارند، نگهدارنده های فنری می توانند دندان ها را حرکت دهند. با این حال، آنها می توانند این کار را فقط برای تنظیمات جزئی انجام دهند. نگهدارنده فنری درست روی چهار دندان جلو قرار می گیرد. تغییرات و اصلاحات این امکان را برای نگهدارنده فراهم می کنند تا در صورت نیاز دندان های بیشتری را پوشش دهند.

سخن پایانی

از آنجا که نگهدارنده های فنری کمتر تهاجمی و ارزان تر هستند، مردم اغلب به این فکر می کنند که آیا آنها جایگزینی برای بریس ها هستند یا خیر. متأسفانه، پاسخ معمولاً مثبت نیست. با این حال، اگر قبلاً درمان ارتودنسی انجام داده اید و دندان های شما اندکی جابجا شده اند، ممکن است گزینه خوبی باشید. به خاطر داشته باشید که تعهد شما به استفاده از یک نگهدارنده طبق تجویز، برای عملکرد صحیح آن ضروری است. اگر فکر می کنید نگهدارنده فنری می تواند به لبخند شما کمک کند، با یک متخصص ارتودنسی صحبت کنید. آنها قادر خواهند بود بهترین گزینه ها را برای شرایط شما بررسی کنند.

نگهدارنده فنری ارتودنسی

نگهدارنده فنری ارتودنسی

پرسش های متداول در مورد نگهدارنده های فنری

چقدر طول می کشد تا نگهدارنده فنری کار کند؟

شما به صورت 24 ساعته در طول روز از نگهدارنده های فنری استفاده می کنید مگر اینکه در حال مسواک زدن، خوردن یا نوشیدن (هر نوع مایعاتی به جز آب) باشید. هنگامی که به درستی از آنها استفاده شود، درمان ممکن است حدود سه ماه طول بکشد. با این حال، هر شرایطی منحصر به فرد است، بنابراین یک متخصص ارتودنسی یک جدول زمانی خاص برای شما تعیین خواهد کرد.

هزینه نگهدارنده فنری چقدر است؟

هزینه نگهدارنده ها بسته به محل زندگی شما، ارائه دهنده آن و پوشش بیمه شما متفاوت است. به طور معمول، قیمت آنها از 300 تا 600 دلار متغیر است.

آیا نگهدارنده های فنری می توانند شکاف ها را ببندند؟

نگهدارنده های فنری عموماً در بستن فاصله ها مؤثر نیستند، اما به این بستگی دارد که فاصله چقدر بزرگ باشد. ارتودنتیست ها از نگهدارنده های فنری برای تنظیمات جزئی- معمولاً 1 تا 2 میلی متر (میلی متر)- استفاده می کنند.

رادیوگرافی سفالومتریک چه کاربردی در ارتودنسی دارد؟

در دو دهه اخیر، دنیای فناوری دندانپزشکی به سرعت رشد کرده است و تشخیص تروما و تعیین دقیق نگرانی های رشدی را بسیار دقیق تر از همیشه کرده است. تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس به طور کلی راهی را در اختیار دندانپزشک قرار می دهند تا دندان ها، استخوان فک و بافت های نرم را فراتر از آنچه با چشم غیر مسلح دیده می شود مشاهده کند. یکی از ابزارهایی که می تواند برای کمک به این کارها استفاده شود، آنالیز سفالومتری یا به عبارت ساده تر، Ceph نام دارد.

رادیوگرافی سفالومتریک چیست؟

تصویر رادیوگرافی سفالومتریک با اشعه ایکس ابزاری منحصر به فرد است که دندانپزشک را قادر می سازد یک تصویر رادیوگرافی کامل از کنار صورت بگیرد. این نوع تصاویر رادیوگرافی خارج دهانی هستند، به این معنا که هیچ صفحه یا فیلمی داخل دهان قرار نمی گیرد.

رادیوگرافی سفالومتری یک شکل استاندارد شده و قابل تکرار از رادیوگرافی جمجمه است که به طور گسترده در ارتودنسی برای ارزیابی روابط دندان ها با فک ها و فک ها با بقیه اسکلت صورت استفاده می شود. استاندارد سازی برای توسعه سفالومتری ضروری بود- اندازه گیری و مقایسه نقاط خاص، فواصل و خطوط درون اسکلت صورت، که اکنون بخشی جدایی ناپذیر از ارزیابی ارتودنسی هستند.

رادیوگرافی سفالومتریک

رادیوگرافی سفالومتریک

تفاوت ها و شباهت های تصاویر رادیوگرافی سفالومتریک و پانورامیک

آنالیز سفالومتریک نوعی تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس شبیه به تصویر پانورامیک با اشعه ایکس است که قابلیت گرفتن تصویر کامل از جمجمه و گردن را دارد. یک تفاوت آنها این است که به جای حرکت بدون توقف کامل 360 درجه که در تصاویر رادیوگرافی پانوراما با اشعه ایکس استفاده می شود، با استفاده از یک حرکت رفت و برگشتی از یک سمت به سمت دیگر عکس گرفته می شود. تصویر سفالومتری پس از تکمیل، شبیه تصویری است که در اینجا مشاهده می کنید.

تصاویر رادیوگرافی پانورامیک با اشعه ایکس عمدتاً روی فک تمرکز می کنند و تصاویری از قوس های دندانی بالا و پایین به طور کامل، شامل استخوان های فک و ساختارهای اطراف صورت می گیرند. تصاویر رادیوگرافی سفالومتریک با اشعه ایکس با استفاده از یک نگهدارنده فیلم مناسب که بر روی یک بازوی مکانیکی نصب شده است، تصاویری از کل ساختار دهان شما، از جمله مجاری بینی و سینوس را به تصویر می کشد تا دید جامعی از فک، دهان و سر شما ارائه دهد.

تصاویر سفالومتریک و پانورامیک مجاری بینی و سینوس را نشان می دهند که تصاویر رادیوگرافی بایت وینگ داخل دهانی با اشعه ایکس قادر به نشان دادن آنها نیست. مزیت تصاویر رادیوگرافی سفالومتریک با اشعه ایکس و پانورامیک این است که بدن در معرض اشعه کمتری قرار می گیرد.

آیا شما نیز به یک تصویر رادیوگرافی سفالومتریک نیاز دارید؟

خب، شاید. این واقعاً به نوع مشکلی بستگی دارد که دندانپزشک معالج شما سعی در تشخیص آن دارد. انجام حداقل یک مرتبه تصویر برداری سفالومتریک یا پانورامیک با اشعه ایکس قبل و بعد از انجام درمان ارتودنسی، به یک روش نسبتاً استاندارد تبدیل شده است. اسکن های مبهم در میانه چنین تلاش هایی نیز بسته به نیاز ممکن است انجام شوند.

همچنین، اگر ورزش های پربرخورد انجام می دهید و احتمال یک شکستگی وجود دارد، ممکن است بتوانید از مزایای تصاویر رادیوگرافی سفالومتریک بهره مند شوید. در واقع، اگر به جای دندانپزشک به پزشک مراجعه کنید، باید انتظار داشته باشید که اسکن جمجمه خود را دریافت کنید تا هر گونه دردی که ممکن است تجربه کنید، تشخیص داده شود.

رادیوگرافی سفالومتریک

رادیوگرافی سفالومتریک

تصاویر رادیوگرافی سفالومتریک با اشعه ایکس برای چه مواردی استفاده می شوند؟

تصاویر رادیوگرافی سفالومتریک با اشعه ایکس به طور کلی برای تشخیص نگرانی های رشدی مربوط به سر، گردن و فک استفاده می شوند که دندانپزشک، متخصص ارتودنسی یا جراح معتقد است ممکن است در رشد درست صورت و دهان اختلال ایجاد کنند.

آنها معمولاً برای موارد زیر استفاده می شوند:

  • کشف نگرانی های احتمالی TMJ
  • بررسی دلایل ناهماهنگی بیش از حد دندان ها- بویژه در مواردی که اوربایت یا آندربایت وجود داشته باشد.
  • تشخیص شکستگی های مشکوک دندان و یا فک
  • انجام اندازه گیری دقیق دندان ها از جمله ساختار ریشه آنها
  • یا برنامه ریزی برای کارهای ارتودنسی
  • ارائه نماهایی از نمای جانبی صورت
  • ارائه نمایی از فک در رابطه با استخوان گونه
  • ارائه اطلاعاتی در مورد “بایت مشکل دار” یا مال اکلوژن

تجزیه و تحلیل سفالومتریک بویژه برای درک پیچیدگی های اوربایت و آندربایت مفید است، زیرا موقعیت یا عدم رشد مناسب فک نقش قابل ملاحظه ای در این نگرانی ها ایفا می کند. به نظر ارتودنتیست ها آنها برای انجام درمان های ارتودنسی ارزشمند هستند زیرا آنها باید حرکت دندان ها و گاهی اوقات فک را، طی چندین سال ارزیابی کنند. تصویر کامل رادیوگرافی سفالومتریک آنها را قادر می سازد تا موفقیت کار و سازگاری بدن با درمان را بسنجند.

این نوع تصاویر قبل و بعد از جراحی ارتوگناتیک، که یکی از جراحی هایی است که همراه و برای کمک به درمان ارتودنسی انجام می شود، نیز کاربرد دارد، از جمله برای:

  • ارزیابی الگوهای اسکلتی و بافت نرم قبل از جراحی
  • کمک به طراحی درمان
  • ارزیابی نتایج جراحی و پیگیری طولانی مدت پس از آن

علاوه بر اینها، تصاویری که ارائه می شوند، برای مشاهده راحت تر تا 30 درصد بزرگنمایی می شوند.

رادیوگرافی سفالومتریک

رادیوگرافی سفالومتریک

تصاویر رادیوگرافی سفالومتریک چگونه گرفته می شوند؟

تصاویر رادیوگرافی سفالومتریک با اشعه ایکس معمولاً با دستگاه پانورامیک با اشعه ایکس گرفته می شوند. دستگاه اقتباس شده دارای یک نگهدارنده فیلم سفالومتریک مخصوص خواهد داشت که روی یک بازوی مکانیکی نصب شده است. یک گیرنده تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس در معرض پرتوهای یونیزه کننده قرار می گیرد تا تصاویری از کل ساختار دهان را در اختیار دندانپزشک قرار دهند.

گرفتن این نوع تصاویر کاملاً بدون درد است. سر بین بازوی چرخان مکانیکی و نگهدارنده فیلمی قرار می گیرد که روی بازوی دیگری قرار دارد. بازو دور سر می چرخد ​​و از صورت، دهان و دندان ها عکس می گیرد. وضوح این تصاویر به موقعیت بدن بستگی دارد. تصاویر معمولاً تا 30 درصد بزرگنمایی می شوند، بنابراین هرگونه نشانه ای از پوسیدگی، بیماری یا جراحت قابل مشاهده و درمان هستند.

دندانپزشک پس از گرفتن تصویر سفالومتریک با اشعه ایکس، قادر خواهد بود نمای جانبی سر را به صورت کامل مشاهده کند. این می تواند به طراحی درمان ارتودنسی کمک کند و امکان ارزیابی فوری نحوه تأثیر بریس ها روی نیمرخ صورت و دندان ها را فراهم کند. یکی دیگر از کاربردهای متداول این نوع تصاویر رادیوگرافی، تعیین اندازه گیری های خاص قبل از قرار دادن ایمپلنت های دندانی است.

مانند دیگر انواع تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس، تصاویر سفالومتریک را می توان هم به صورت اسکن دیجیتال یا فیلم، بسته به در دسترس بودن هر یک از آنها در مطب دندانپزشک یا ترجیح شما، انجام داد.