درمان ارتودنسی و بیماری لثه

بیماری لثه چیست؟

بیماری لثه عبارت است از عفونت لثه ها و استخوانی که دندان ها را حمایت می کنند. شخصی که مبتلا به پریودونتیت (بیماری التهاب لثه ها) است به احتمال زیاد شاهد تحلیل و کنار رفتن لثه ها از روی دندان ها و تکان خوردن دندان ها خواهد بود. این جدی ترین مرحله ی بیماری التهاب لثه است. در شرایط حاد، ممکن است استخوان تحلیل برود، دندان ها لق شوند و پس از مدتی از دست بروند.

بیماری لثه و استفاده از براکت ارتودنسی

درمان ارتودنسی عبارت است از جابجایی دندان ها درون استخوان فک به منظور قرار گرفتن آنها در مکانی بهتر تا بتوانند عملکرد و ظاهر بهتری داشته باشند. فرایند جابجایی دندان ها می تواند سلول های استخوان را فعال کند تا استخوان جلوی دندانی که در حال جابجایی هست را بردارد و استخوان جدیدی پشت آن ایجاد کند. همه ی این اتفاق ها در نتیجه ی فشار خفیفی می افتند که توسط سیم های ارتودنسی یا ابزارهایی وارد می شوند که بیمار باید آنها را چند ماه استفاده کند تا به هدف مورد نظر دست یابد.

آنچه در میان درمان فعال ارتودنسی کمک کننده نیست و می تواند مشکلات بسیاری بوجود بیاورد وجود عفونت های باکتریایی و پاسخ التهابی است که ممکن است بافت لثه های اطراف دندان ها از خود نشان دهند. البته به این معنا نیست که افرادی که قبلاً بیماری لثه داشته اند و آن را درمان کرده اند و تحت کنترل دارند نمی توانند تحت درمان ارتودنسی قرار بگیرند. در واقع، جابجایی دندان ها می تواند حتی کمک کننده هم باشد، زیرا دندان ها در وضعیتی قرار خواهند گرفت که تمیز کردن آنها ساده تر خواهد بود. اینکه آیا می توانید تحت درمان ارتودنسی با براکت ها قرار بگیرید یا خیر، به میزان تحلیل استخوان بستگی دارد و اینکه آیا ارتودنتیست انجام آن را برای شما مفید می داند یا خیر.

درمان ارتودنسی و بیماری لثه

درمان ارتودنسی و بیماری لثه

 

درمان ارتودنسی پس از درمان بیماری لثه

  1. پیش از آغاز درمان ارتودنسی، ارتودنتیست شما را به متخصص جراحی لثه ارجاع می دهد تا اطمینان حاصل کنید که بیماری لثه های شما تحت کنترل است. در صورت وجود بیماری، درمان ارتودنسی را آغاز نکنید تا زمانی که دندانپزشک از بهبود کامل این شرایط مطمئن شود.
  2. پیش از آغاز درمان ارتودنسی از خطراتی که هر یک از دندان ها را تهدید می کنند نیز آگاه باشید. اگر پیش بینی شود که هر یک از دندان ها وضعیت بد یا مشکوکی خواهند داشت (پیش بینی ماندگاری و ثبات وضعیت جدید دندان در آینده)، پیش از آغاز درمان ممکن است بهتر باشد دندان کشیده شود.
  3. برای پیشگیری از بیماری پریودنتال، با فواصل کمتر تحت مراقبت های حمایتی قرار بگیرید تا از عدم بازگشت بیماری پریودنتال اطمینان حاصل کنید. معمولاً پس از درمان فعال بیماری پریودنتال، شامل فرایندهای جراحی، کاملاً عاقلانه است که در طول یک سال نخست با فواصل سه ماهه برای چکاپ لثه ها به دندانپزشک مراجعه کنید. با این حال، برای شروع درمان ارتودنسی، این فواصل باید به نصف برسند. به این معنا که در طول درمان فعال باید هر شش هفته برای چکاپ پریودنتال مراجعه کنید و این مراقبت ها باید ظرف چند هفته پس از باندینگ اولیه، قرار گرفتن براکت ها روی دندان ها، یا استفاده از الاینرها آغاز شوند. در صورتی که به مرور زمان، مشخص شود که این شرایط به میزان کافی ثبات دارند، می توان فواصل زمانی را افزایش داد.
  4. پس از تکمیل درمان فعال ارتودنسی، باید معاینه ی دقیق و جامعی روی بافت پریودنتال صورت گیرد تا مشخص شود مشکلی پیش نیامده است که پیش از بازگشت به درمان حمایتی پریودنتال نیاز باشد به آن پرداخته شود. در برخی موارد، درمان ارتودنسی تا حد زیادی می تواند عمق پاکت های پریودنتال را بهبود دهد، اما هیچ چیز قابل پیش بینی نیست و معاینات پس از درمان از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند.
درمان ارتودنسی و بیماری لثه

درمان ارتودنسی و بیماری لثه

درمان ارتودنسی و از دست رفتن دندان؛ درمانی مضر

ممکن است این سؤال پیش بیاید که اگر به علت درمان ارتودنسی دندانی از دست برود، آیا به این معناست که صاف کردن دندان ها ایده ی خوبی نیست؟ برای پاسخ به این پرسش، اجازه بدهید سؤال دیگری مطرح کنیم. آیا یک یا چند دندان ضعیف باید برای شما مشخص کنند چه تصمیمی بگیرید؟ به خاطر داشته باشید که این نوع دندان ها، حتی بدون درمان ارتودنسی هم به راحتی می توانند از دست بروند. شاید درمان ارتودنسی تنها این فرایند را تسریع می کند اما منجر به بروز هیچ بیماری لثه ای نخواهد شد. مطمئناً، خوب است تا جایی که امکان دارد نتایج احتمالی پیش بینی شوند تا بتوان خود را برای آنچه ممکن است اتفاق بیافتد آماده کنید، اما به خاطر داشته باشید که راه هایی برای تعویض دندان های ضعیف با ایمپلنت های دندانی وجود دارند. این درمان می تواند برای شما دندان یا دندان های قوی تر و با دوام تری فراهم کند، به جای اینکه تلاش کنید دندان های ضعیف را کمی بیشتر حفظ کنید.

درمان ارتودنسی و بیماری لثه

درمان ارتودنسی و بیماری لثه

 

کدام گزینه تا پایان درمان ارتودنسی دوام خواهد داشت؟

اگر به ایمپلنت نیاز دارید اما به این فکر هم هستید که در آینده دندان های خود را صاف کنید، این را با دندانپزشک خود در میان بگذارید. ایمپلنت های دندانی اگر درون استخوان فک قرار داده شوند، مانند دندان های طبیعی در آینده قادر به جابجایی و صاف شدن نخواهند بود. به همین دلیل، ایمپلنت های دندانی اغلب پس از تکمیل درمان ارتودنسی کار گذاشته می شوند. البته این موضوع استثناء نیز دارد و آن زمانی است که دندانپزشک یا ارتودنتیست از ایمپلنت به عنوان تکیه گاهی برای جابجایی دندان ها استفاده خواهد کرد.

بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که اگر قصد دارید دندان های خود را صاف کنید و بیماری پریودنتال دارید یا داشته اید، این موضوع را به اطلاع دندانپزشکی برسانید که قرار است طی مراحل درمان پیگیر مراقبت های پریودنتال شما باشد. طی فرایند درمان ارتودنسی فعال، بیماری پریودنتال باید به دقت تحت کنترل و مدیریت باشد و ممکن است نیاز باشد برای کاشت ایمپلنت های دندانی تا پایان آن صبر کنید.

 

فرنوم و فرنکتومی (جراحی فرنوم) چیست؟

فرِنِکتومی Frenectomy چیست؟

فرِنوتومی فرِنِکتومی فرایندی است که در آن فرِنوم زیر زبان یا لب بالا برداشته می شود تا امکان حرکات راحت تر را ایجاد نماید. کودکان ممکن است با مجموعه ای از شرایط خاص تحت عنوان گره زبان (انکیلوگلوسیا ankyloglossia) و/ یا گره لب متولد شوند که منجر به ایجاد محدودیت هایی در حرکات لب یا زبان می شوند. این شرایط می تواند شیر خوردن مستقیم از سینه ی مادر را با مشکل مواجه کند و در برخی موارد می تواند مشکلات دیگر از قبیل پوسیدگی دندان ها، فاصله ی بین دندان ها، مشکلات گفتاری و تنفسی و نیز مشکلات گوارشی ایجاد کند. به طور کلی، می توان با یک فرایند ساده این مشکلات را اصلاح نمود.

انواع فرنوم

فرنوم و فرنکتومی (جراحی فرنوم)

فرنوم و فرنکتومی (جراحی فرنوم)

فرنوم لبی یا گره لب

فرنوم لبی یا گره لب بافت ماهیچه ای است که داخل لب بالا را به مرکز لثه ها بین دو دندان وسط فک بالا متصل می کند. معمولاً دندانپزشک ها به بیماران توصیه می کنند پیش از جراحی فرنکتومی برای کوتاه کردن فرنوم دست نگه دارند تا دو دندان دائم وسط فک بالا کامل رشد کنند. زیرا در بسیاری موارد، با رشد کامل این دندان ها، فاصله ی بین دندان ها از بین خواهد رفت. با این حال، در صورتی که این امکان وجود نداشته باشد. باید از بریس ها برای بستن فاصله ی بین دندان ها استفاده کرد. فرنکتومی لبی تنها در صورتی انجام می شود که در نتیجه ی وجود فرنوم بزرگ بین دندان ها، براکت های ارتودنسی قادر به جابجایی دندان ها و بستن فاصله ی بین آنها نباشند. در بسیاری موارد، در صورتی که فرنوم لبی موجب بروز درد در لب بالا و لثه ها ی کودک شود، در سنین پایین فرنکتومی لبی انجام خواهد شد.

چالش هایی که ممکن است در کودکان و نوزادان دارای گره لب خفیف تا شدید بوجود بیاید عبارتند از:

  • ایجاد فاصله ی بزرگ بین دندان های مرکزی فک بالا یا عقب رفتن لثه، زیرا لثه ها را روی استخوان فک به داخل فشار می دهد.
  • مشکل در مسواک زدن و کشیدن نخ دندان
  • افزایش احتمال خطر پوسیدگی دندان
  • آسیب مکرر به فرنوم فک بالا، زیرا در پایین قرار گرفته و برجسته است.
  • درد حین خوردن شیر مادر
  • ناتوانی در جمع کردن لب بالا به دور سینه ی مادر برای مکیدن شیر، در نتیجه نوزاد رشد مناسب نخواهد داشت.
فرنوم و فرنکتومی (جراحی فرنوم)

فرنوم و فرنکتومی (جراحی فرنوم)

 

فرنوم زبانی یا گره زبان

فرنوم زبانی، انکیلوگلوسیا یا گره زبان به بافت ماهیچه ای گفته می شود که مرکز زبان را از نزدیک نوک آن به کف زبان متصل می کند یا موجب جوش خوردن یا چسبندگی زبان به کف دهان می شود که منجر به محدودیت حرکات زبان می شود. بنابراین، گره زبان در نتیجه ی فرنومی بوجود می آید که به شکلی غیر عادی کوتاه است یا به نوک زبان خیلی نزدیک است.

عملکرد عادی زبان به چندین دلیل اهمیت دارد. از بین فواید بسیار آن، به کودک اجازه می دهد زبان خود را به اندازه ی کافی قفل کند و به اندازه ی کافی به طور مستقیم از شیر مادر تغذیه کند، به تدریج گفتار عادی را یاد بگیرد، در طول خوردن غذا به صورت خود به خود موجب پاک شدن دهان شود، الگوی بلع او به صورت عادی باشد، رشد کودک به صورت طبیعی پیش برود، از خوردن خوراکی های مانند بستنی یا حتی بیرون آوردن زبان برای گرفتن دانه های برف لذت ببرد. فرنوم زبانی که تا لب ها امتداد داشته باشد، می تواند مانع غذا خوردن یا حرف زدن معمولی شود.

فرنکتومی زبانی تنها زمانی انجام می شود که فرنوم مانع حرف زدن و غذا خوردن درست کودک شود.

مشکلات همراه با گره زبان

  • ناتوانی در باز کردن دهان به طور کامل باعث می شود عادات گفتاری و خوردن غذا تحت تأثیر قرار بگیرند.
  • ناتوانی در واضح حرف زدن حین سریع/ بلند/ نرم حرف زدن
  • ایجاد صدای کلیک در فک ها
  • بروز
  • درد در فک ها
  • جلو آمدن فک پایین، پیش آمدگی آرواره ی پایین
  • تأثیر منفی روی موقعیت های اجتماعی
  • به خطر انداختن سلامت دهان و دندان ها- افزایش احتمال التهاب لثه ها و افزایش نیاز به جراحی پریودنتال
  • گره زبان در بزرگسالی باعث می شود نتوان دندان های مصنوعی را در جای خود نگه داشت.
فرنوم و فرنکتومی (جراحی فرنوم)

فرنوم و فرنکتومی (جراحی فرنوم)

جراحی فرنکتومی چگونه انجام می شود؟

داشتن فرنوم کاملاً طبیعی است اما نباید از حد بافت لثه ها تجاوز کند. در این صورت باید از طریق جراحی فرنکتومی کوتاه شود. در صورتی که این جراحی در بزرگسالی انجام شود، به میزان کافی بین دندان ها فاصله وجود دارد که جراح به راحتی فرنوم را کوتاه کند. اغلب یک لایه بافت سفت به لثه افزوده می شود تا میزان کافی اتصال با لثه ایجاد شود. در بسیاری موارد لازم است فرنکتومی پیش از درمان ارتودنسی انجام شود تا به بستن فاصله ی بین دندان ها کمک کند. به لحاظ نظری، تشکیل بافت اسکار پس از جراحی می تواند به بسته نگه داشتن دیاستم کمک کند.

اگر بافت فرنوم نرم باشد در فرنکتومی این بافت برش داده نمی شود، بلکه تنها فرایند “تبخیر” بافت انجام می شود که با انرژی نور انجام می شود. پس از این فرایند ناراحتی اندکی وجود خواهد داشت. برخی نوزادان و کودکان در طول این فرایند می خوابند. تقریباً هیچ خونریزی وجود ندارد. این فرایند موجب استریل شدن منطقه می شود، در نتیجه موجب کاهش خطر عفونت می شود. بهبودی آن به سرعت پیش می رود. نتیجه ی آن یک بافت زیباست و احتمال بازگشت آن به حالت اول بسیار اندک است.

فواید جراحی فرنکتومی

بیمارانی که تحت جراحی فرنکتومی قرار گرفته اند، زندگی با کیفیت تری را تجربه کرده اند.

فرنکتومی لبی:

  • ناراحتی های دهانی کاهش می یابند.
  • با از بین بردن فاصله ی بین دو دندان جلوی فک بالا، ظاهر صورت بهبود می یابد.
  • اعتماد به نفس بالا می رود.
  • عملکرد بایت ارتقاء می یابد.
  • در افرادی که از دندان مصنوعی استفاده می کنند موجب می شود پروتز آنها به راحتی در جای خود باقی بماند.

فرنکتومی زبانی:

  • ارتباطات ارتقاء می یابند.
  • اشتها بهبود پیدا می کند زیرا فرد می تواند به درستی غذا بخورد.

 

دندان اضافه

در اکثر کودکان 20 دندان شیری رشد می کنند که به تدریج 32 دندان دائمی جای آنها را می گیرند. در برخی موارد نادر، همه ی دندان ها وجود دارند، به علاوه ی حداقل یک یا چند دندان اضافه! این دندان های اضافه دندان سوپر نومری (supernumerary) هستند، و این شرایط تحت عنوان هایپردونتیا (hyperdontia) یا رشد دندان اضافه شناخته می شود.

دندان اضافه

دندان اضافه

علل رشد دندان های اضافه

علل رشد دندان های اضافه

علل رشد دندان های اضافه

 

برای علت رشد دندان های اضافه دو نظریه ی مطرح شده است. یک احتمال این است که جوانه ی یک دندان به شکلی غیر عادی دو نیم می شود و به جای یک دندان به دو دندان تبدیل می شود. احتمال دیگر این است که دندان اضافه می تواند نتیجه ی بیش فعالی غشاء دندانی (بافت موجود در فک های بالا که جوانه های دندان ها را شکل می دهد) باشد. زمینه ی ارثی نیز می تواند نقش مهمی ایفا کند.

دندان اضافه می تواند در اشکال مختلفی ظاهر شود. این دندان ها می توانند مخروطی شکل (میخی شکل)، دکمه ای (با چندین کاسپ)، مکمل (دقیقاً شبیه دندان های مجاور)، یا ادونتوما (انبوهی از بافت های دندان که معمولاً یک دندان تشکیل نمی دهند) باشند. دندان اضافه ممکن است در پشت یا جلوی یک دندان شیری یا دائمی طبیعی رشد کند. گاهی اوقات دو دندان میخی شکل در پشت دو دندان مرکزی وسط قوس دندانی بالا رشد می کنند. یا حتی یک سری کامل جوانه های دندان می توانند درست در کنار دندان های طبیعی کودک رشد کنند.

علل رشد دندان های اضافه

علل رشد دندان های اضافه

 

این شرایط می تواند دردناک باشد و روی نحوه ی غذا خوردن و توانایی حرف زدن او تأثیر منفی داشته باشد، هرچند در برخی کودکان هیچ تأثیر سوءی نخواهد داشت.

در چه افرادی احتمال رشد دندان اضافه بیشتر است؟

احتمال رشد دندان های اضافه نزدیک دندان های شیری، در دخترها و پسرها به یک اندازه است. بعلاوه، این مشکل بیشتر در دندان های دائمی رخ می دهد تا دندان های شیری. با این حال، احتمال رشد دندان های اضافه ی دائمی که نمی افتند، در مردان دو برابر بیشتر از زنان است. اغلب زمانی که کودک نوپا است والدین متوجه این شرایط می شوند. اما گاهی اوقات این شرایط زمانی برای نخستین بار مورد توجه قرار می گیرد که کودک به تدریج دندان های شیری خود را از دست می دهد.

چندین شرایط رشد هستند که احتمال داشتن حداقل یک دندان اضافه را افزایش می دهند، از جمله شکاف کام و شکاف لب (لب شکری) یا سندورم گاردنر (عارضه ی فامیلی که در آن پولیپ های متعدد آدنوماتوز در روده ی بزرگ به همراه تعدادی استئوم در سر و فک پایین، کیستهای کراتینی در پوست، همچنین ضایعات بافت نرم بخصوص فیبروماتوزیس و اختلالات دندان از جمله دندان اضافه مشاهده می شود)، کلیدوکرانیال دیسپلازی (بیماری مادر زادی اختلال در تشکیل استخوان)، سندورم داون، سندورم اهلرز- دنلوس (شامل گروهی از اختلالات ارثی نادر و ناهمگون بافت همبند که موجب افزایش محدوده ی حرکات مفصل، شکنندگی و افزایش قابلیت ارتجاعی پوست می شود).

مطالعات حاکی از آن است که در یک تا دو درصد از کودکان سالم ممکن است دندان اضافه رشد کند. مطالعات ژنتیکی نیز نشان می دهند این شرایط ممکن است به صورت ارثی به برخی کودکان منتقل شوند. گرچه هنوز اختلافات زیادی در رابطه با علت واقعی رشد دندان اضافه وجود دارند، اما این احتمال نیز وجود دارد که تقسیم یا تحریک سلول های موجود در خط لثه یکی از علل بروز این مشکل باشد. تحقیقات بیشتر نیاز است تا دیگر عوامل محیطی نیز مورد بررسی قرار گیرند که منجر به تقسیم، تحریک، تقسیم غیر عادی جوانه های دندان ها در کودکان می شوند.

تأثیر رشد دندان اضافه روی سلامت دهان و دندان

مشهودترین تأثیر دندان اضافه روی ظاهر لبخند فرد است، اما تمام نگرانی ها به زیبایی مربوط نمی شوند. اغلب این دندان ها درون خط لثه پنهان باقی می مانند و می توانند موجب فشردگی دندان های طبیعی و دیگر مشکلات مربوط به صاف و یکدست بودن آنها شوند زیرا دندان های دائم را از محل خود جابجا می کنند. گاهی اوقات دندان های اضافه مانع رشد دندان های طبیعی می شوند. در موارد وخیم، این دندان ها می توانند موجب جذب و تحلیل ریشه ی دندان های اطراف شوند، یا احتمال تشکیل کیست و تومور کنار دندان ها را افزایش دهند. اختلال در گفتار و نیز مشکل در نحوه ی خوردن غذا از دیگر عوارض رشد دندان اضافه هستند.

رشد دندان اضافه

رشد دندان اضافه

 

هایپردونتیا می تواند یک سمت یا هر دو سمت فک ، یا تنها دندان های جلویی را تحت تأثیر قرار دهد. دندان اضافه می تواند بین دو دندان رشد کند یا در عقب یا جلوی دندان های شیری یا دائمی گیر کند. یا حتی ممکن است به گونه ای قرار بگیرد که مانع رشد صحیح دندان های دائم درون استخوان فک شود.

دندان های اضافه نه تنها مانع رشد طبیعی و صحیح دندان های دائمی می شوند، بلکه ممکن است به دندان های دائم جوش بخورند. رشد دندان اغلب می تواند منجر به بروز آبسه، حفره، یا حتی عفونت دندان شود زیرا کودکان نمی توانند به میزان کافی مسواک خود را به تمام گوشه ها و شکاف های دندان هایی برسانند که رشد غیر عادی داشته اند.

تشخیص و درمان دندان اضافه

خوشبختانه، در اکثر موارد هایپردونتیا به راحتی شناسایی و درمان می شود. اگر به طور منظم کودک خود را نزد دندانپزشک ببرید، دندانپزشک طی یک معاینه ی عادی خیلی زود متوجه وجود دندان اضافه خواهد شد. با کمک عکسبرداری با اشعه ی ایکس یا دیگر ابزارهای تشخیص می توان محل جوانه های دندانی که بیرون نیامده اند را مشخص نمود.

رشد دندان اضافه

رشد دندان اضافه

 

در صورتی که کودک با رشد دندان اضافه هیچ مشکل گفتاری، درد یا مشکلات دیگری نداشته باشد، دندان در جای خود باقی می ماند. تا زمانی که دندان های اضافه مانع رشد دندان های اصلی کودک نشوند، آسیب های دائمی دندان های اضافه احتمالاً بدون هیچ علائم و نشانه ای خواهند بود. به واسطه ی عدم زیبایی ظاهری این دندان ها، ممکن است والدین بخواهند این دندان کودک خود را بکشند. دندانپزشک اطفال یا جراح دندان اطفال می توانند بدون هیچ خطری این دندان ها را بکشند.

رشد دندان اضافه

رشد دندان اضافه

در برخی موارد این دندان ها باید به سرعت کشیده شوند، مثلاً در صورت تحلیل رفتن ریشه های دندان های مجاور آنها. در صورتی که کودک دارای شکاف کام و لب یا دیگر مشکلات، به پیوند استخوان در خط فک یا کام نیاز داشته باشد، دندانپزشک یا جراح دهان و دندان باید دندان اضافه را بکشد زیرا می تواند محل پیوند را تحت تأثیر قرار دهد.

بهترین سن برای شروع درمان ارتودنسی

یکی از سؤالاتی که معمولاً والدین از متخصص های ارتودنسی می پرسند این است “در چه سنی باید کودک خود را نزد ارتودنتیست ببریم؟” اغلب براکت ها را در کودکان حدود 10 سال می بینیم، بنابراین احتمالاً تعجب خواهید کرد اگر ببینید که کودکی 7 ساله تحت درمان اولیه و زود هنگام قرار گرفته است.

منظور ما این نیست که همه ی کودکان 7 ساله باید حتماً به ارتودنتیست مراجعه کنند، اما خیلی مهم است که برای چکاپ به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنند. علاوه بر مراقبت از سلامت دندان های کودک، دندانپزشک تمام مشکلاتی که احتمالاً به درمان ارتودنسی نیاز دارند را نیز مورد بررسی قرار خواهد داد. اگر موضوعی نگران کننده وجود داشته باشد شما را به متخصص ارتودنسی ارجاع می دهد تا با درمان مداخله گر ارتودنسی مشکل کودک شما برطرف شود.

در اولین مراجعه به ارتودنتیست دندان ها و لبخند کودک مورد بررسی قرار می گیرند تا مشخص شود 1) آیا به درمان ارتودنسی نیاز دارد، 2) آیا شرایط لازم برای قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی را دارد. این کار با استفاده از سیستم ارزیابی تحت عنوان “فهرست شرایط نیاز به درمان ارتودنسی” انجام می شود. در برخی موارد، فوراً نیاز به درمان نیست اما ارتودنتیست از شما می خواهد کاملاً مراقب دندان ها و فک های کودک خود باشید. در این صورت، ممکن است از شما بخواهد برای معاینات تخصصی باز هم مراجعه کنید.

فواید درمان زود هنگام

بهترین سن آغاز درمان ارتودنسی

بهترین سن آغاز درمان ارتودنسی

 

مهم است که دندانپزشک با دقت پیگیر رشد و مشکلات دندان ها و فک های کودک شما باشد زیرا برخی مشکلات در سنین پایین تر بهتر درمان می شوند. با بزرگ تر شدن فرد، رشد استخوان های فک نیز متوقف شده و محکم تر می شوند. هر چند در سنین بالاتر درمان ارتودنسی هنوز امکان پذیر است، اما اندکی دشوارتر خواهد بود. در صورتی که درمان در سنین پایین تر آغاز شود، می توان رشد استخوان فک را هدایت کرد و وضعیت و عرض آنها را تغییر داد. متأسفانه این امکان برای افراد بزرگسال وجود ندارد و راهکارهای جایگزین می توانند شامل جراحی یا کشیدن دندان ها باشند. در صورتی که فرایند درمان حین رشد و بیرون آمدن دندان های دائم انجام شود، می توانیم کمک کنیم فضای کافی برای رشد آنها ایجاد شود تا در وضعیت درست رشد کنند.

شرایطی که باید مراقب آنها بود

برخی مشکلاتی که دندانپزشک آنها را مورد بررسی قرار خواهد داد عبارتند از:

  • دندان های شیری که خیلی زود یا خیلی دیر می افتند- اکثر دندان های شیری بین سنین 5 و 14 سال می افتند.
  • مکیدن انگشت- مخصوصاً اگر این عادت شدید باشد یا اگر پس از سن 10 سالگی تداوم داشته باشد.

 

بهترین سن آغاز درمان ارتودنسی

بهترین سن آغاز درمان ارتودنسی

 

  • دندان هایی که با بستن بایت به درستی روی یکدیگر قرار نمی گیرند یا رو به جلو منحرف هستند.
  • اپن بایت: شرایطی که دندان های جلوی دو فک پایین و بالا به یکدیگر نزدیک نمی شوند.
  • اور بایت: شرایطی که دندان های فک بالا رو به جلو بوده و دندان های فک پایین را پوشش می دهند.
  • آندر بایت: شرایطی که دندان های فک پایین رو به جلو بوده و دندان های فک بالا را پوشش می دهند.
  • کراس بایت: شرایطی که دندان های فک بالا و پایین در یک راستا قرار نمی گیرند.
  • نقص های گفتاری مانند نوک زبانی حرف زدن، نامفهوم حرف زدن، یا عدم ادای درست حروف.
  • فشردگی و نامرتبی دندان های دائم جلوی قوس های دندانی.

ارجاع کودک به متخصص ارتودنسی

بهترین سن آغاز درمان ارتودنسی

بهترین سن آغاز درمان ارتودنسی

 

اگر راجع به موضوعی نگران هستید، دندانپزشک نخستین کسی است که باید مشکل خود را با او در میان بگذارید تا در صورت لزوم کودک شما را به متخصص ارتودنسی ارجاع دهد، اما اگر خودتان فکر می کنید کودک شما به درمان ارتودنسی نیاز دارد می توانید مستقیماً به متخصص ارتودنسی مراجعه کنید.

مراحل درمان ارتودنسی

مرحله ی اول (که تحت عنوان درمان مداخله گر اولیه نیز نامیده می شود) قبل از رشد تمام دندان های دائم آغاز می شود (اغلب زمانی که کودک 6 تا 10 ساله است). این درمان معمولاً برای ایجا  فضای کافی برای رشد دندان های دائم و نیز اصلاح مشکلات دهانی، از قبیل اوربایت و کراس بایت انجام می شود.

بهترین سن آغاز درمان ارتودنسی

بهترین سن آغاز درمان ارتودنسی

 

درمان اولیه ی ارتودنسی می تواند شامل استفاده از بریس های ثابت و متحرک شود، هرچند معمولاً ابزار متحرک رایج تر است. در این مرحله از درمان، اغلب از ابزارهای محدود دندانپزشکی از قبیل وسیع کننده ی کام و پلاک متحرک پارسیل استفاده می شود.

بهترین سن آغاز درمان ارتودنسی

بهترین سن آغاز درمان ارتودنسی

 

اگر برخی از دندان های جلوی کودک رو به جلو منحرف باشند، یا فک پایین او کوچک تر باشد، ارتودنتیست می تواند استفاده از بریس بلوک دوقلو را پیشنهاد دهد. این نوع بریس متحرک است و وضعیت فک ها را تغییر می دهد و به آنها کمک می کند در بهترین موقعیت خود قرار بگیرند. گاهی اوقات برای دستیابی به بهترین نتایج، پس از بریس متحرک از بریس های ثابت استفاده خواهد شد. مرحله ی دوم (که تحت عنوان درمان جامع نیز نامیده می شود) زمانی آغاز می شود که کودک بزرگ تر شده (سنین 11 تا 12 سال) و همه ی دندان های دائم رشد کرده اند. این درمان معمولاً شامل استفاده از بریس های کامل است. اینکه کودک به مرحله ی اول یا دوم درمان ارتودنسی نیاز خواهد داشت به وضعیت دندان های او بستگی خواهد داشت و نیز صلاحدید متخصص ارتودنسی مبنی بر اینکه درمان مداخله گر زود هنگام نیاز است.

فواید درمان زود هنگام

  • می توان درمان های دراز مدت را به درستی مشخص کرد
  • مشکلات دهانی را می توان زودتر شناسایی نمود
  • راحت تر می توان دندان ها را برای براکت ها هدایت کرد، که مدت زمان استفاده از آنها را کاهش می دهد.

اثر دخانیات و سیگار بر درمان ارتودنسی

یکی از دلایلی که افراد استفاده از بریس های ارتودنسی را انتخاب می کنند، داشتن لبخندی زیباست که اعتماد به نفس آنها را بالا می برد. با وجود اطلاع رسانی گسترده ای که در خصوص مضرات مصرف دخانیات برای سلامت بدن می شود، هنوز هم در سراسر دنیا هستند افرادی که به راحتی سیگار می کشند یا دیگر مواد مخدر را مصرف می کنند. با این حال به کسانی که تحت درمان ارتودنسی قرار دارند باید این موضوع را بیشتر متذکر شد.

اثر دخانیات و سیگار بر درمان ارتودنسی

اثر دخانیات و سیگار بر درمان ارتودنسی

آیا با براکت های ارتودنسی می توان سیگار کشید؟

پاسخ این پرسش مثبت است. بله می توان با وجود براکت های ارتودنسی روی دندان ها سیگار کشید، اما به هیچ عنوان عواقب خوبی در پی نخواهد داشت. 7 دلیل قانع کننده وجود دارند که کشیدن سیگار مشکل آفرین است و به شما اطمینان می دهند نتایج درمان شما خوب نخواهند بود. این 7 دلیل عبارتند از:

 

  1. بیماری لثه
  2. دندان های لک زده و زرد
  3. پلاک دندان که منجر به پوسیدگی دندان و تحلیل استخوان خواهد شد.
  4. بوی بد دهان
  5. خطر سرطان دهان
  6. افزایش طول دوره ی درمان
  7. نیاز به پاکسازی و مراقبت بیشتر از بریس ها و دندان ها

آسیب های ناشی از کشیدن سیگار

اثر دخانیات و سیگار بر درمان ارتودنسی

اثر دخانیات و سیگار بر درمان ارتودنسی

 

کشیدن سیگار می تواند به بافت لثه های اطراف دندان ها آسیب برساند و موجب تضعیف آنها شود. اگر لثه ها و استخوان استحکام لازم را نداشته باشند می توانند پیش بینی درمان و نتایج آن را تغییر دهند. با وجود براکت های ارتودنسی، دندان های شما به آرامی به محل جدیدی حرکت می کنند و در نهایت نیاز خواهد بود در جای خود بهبود پیدا کنند تا در محل جدید به ثبات برسند. در صورتی که سیگار می کشید، دوره ی بهبود استخوان های پیرامون دندان ها و تثبیت محل قرار گیری دندان ها طولانی خواهد شد.

تغییر رنگ دندان ها

اثر دخانیات و سیگار بر درمان ارتودنسی

اثر دخانیات و سیگار بر درمان ارتودنسی

 

کشیدن سیگار می تواند موجب تغییر رنگ بریس های ارتودنسی شود. دو درمان شناخته شده ی ارتودنسی که ارتودنتیست ها ارائه می دهند عبارتند از بریس های ثابت شفاف و بریس های لینگوال یا پشت دندانی، و بهترین دلیل برای انتخاب هر یک از این ابزارها محافظه کار بودن آنها است. بریس های شفاف می توانند به سرعت برای شما لبخندی صاف و یکدست خلق کنند و بریس های پشت دندانی یا لینگوال به طور ثابت در سمت داخلی دندان ها قرار می گیرند تا قابل دیدن نباشند و تنها ظرف مدت 4 تا 9 ماه دندان ها را صاف و همراستا می کنند؛ که بسیار سریع تر از بریس های سنتی هستند.

با این حال، بریس های شفاف همرنگ دندان هستند و این باعث محافظه کار بودن آنها شده است. در هر دو نوع بریس ها، براکت ها و سیم های کمانی وجود دارند که در بیماران سیگاری به شدت تغییر رنگ پیدا می کنند. هدف استفاده از بریس ها شفاف و غیر قابل دیدن بودن آنها است که با تغییر رنگ براکت ها و سیم ها به زرد کم رنگ، دست نیافتنی خواهد بود. مصرف تنباکو می تواند سطوح عمیق تر مینای دندان را تحت تأثیر قرار دهد، که با مسواک زدن نیز قابل بهبود نخواهند بود.

با برداشته شدن براکت های روی دندان ها، این امکان وجود دارد که سطح دندان زیر آنها روشن تر باشد، در حالی که روی مناطق اطراف آن لکه ایجاد شده است. اگر از بریس های متحرک، مانند اینویزیلاین استفاده می کنید که از مواد شفاف ساخته شده اند تا قابل دیدن نباشند، با کشیدن سیگار، روی این گونه ابزارها نیز به شدت لکه ایجاد خواهد شد.

تأثیر کشیدن سیگار روی سلامت دهان

اثر دخانیات و سیگار بر درمان ارتودنسی

اثر دخانیات و سیگار بر درمان ارتودنسی

 

دود سیگار می تواند دندان ها را بیشتر مستعد تشکیل پلاک و رسوب کند، که علت اصلی بیماری لثه، پوسیدگی دندان و نیز بوی بد دهان است. بافت ها و استخوان های پیرامون دندان ها باید عاری از هر گونه باکتری مولد بیماری باشند تا بریس ها به درستی عمل کنند. تنباکو خطر گسترش بیماری لثه را افزایش می دهد، شرایطی که منجر به از دست رفتن دندان ها و استخوان پیرامون آن خواهد شد. این مشکلات می توانند سرعت کل فرایند صاف کردن دندان ها را کاهش دهند و مانعی برای دسترسی سریع شما به لبخند ایده آل باشند.

مراقبت های بیشتر در صورت کشیدن سیگار

دندان ها به مراقبت های زیادی نیاز دارند. علاوه بر این، در طول درمان ارتودنسی اگر سیگار می کشید باید مراقبت از دندان ها و بریس ها را دو برابر کنید. بهترین راه برای حفظ سلامت دهان و دندان مسواک زدن بیشتر و کشیدن نخ دندان به طور مرتب است که به از بین رفتن جرم و رسوب روی دندان ها کمک خواهد کرد. نخ دندان قادر است رسوب قسمت هایی از دندان را بردارد که مسواک قادر به دسترسی به آنها نخواهد بود.

کشیدن سیگار چگونه روی اینویزیلاین تأثیر می گذارد؟

اثر دخانیات و سیگار بر درمان ارتودنسی

اثر دخانیات و سیگار بر درمان ارتودنسی

 

برخلاف بریس های استاندارد، نمی توان بریس های اینویزیلاین را به صورت ثابت روی دندان ها قرار داد. در این نوع درمان از تری های شفاف متحرک استفاده می شود که در طول بازه ی زمانی درمان ارتودنسی به طور منظم تعویض می شوند تا به مرور زمان وضعیت قرار گیری دندان ها را اصلاح کنند. یکی از بزرگترین مزیت های اینویزیلاین نسبت به بریس های معمولی این واقعیت است که این تری های شفاف به اندازه ی دیگر بریس ها که به دندان ها متصل می شوند قابل مشاهده نیستند. با این حال، این تری ها می توانند از نظر زیبایی جنبه ی منفی داشته باشند، مخصوصاً اگر سیگار می کشید.

مواد بکار برده شده در تری های اینویزیلاین به راحتی تغییر رنگ پیدا می کنند- به همین دلیل است که به بیماران توصیه می شود حین خوردن غذا آنها را از دهان خارج کنند یا با وجود آنها از خوردن نوشیدنی های پر رنگ اجتناب کنند. کشیدن سیگار می تواند خیلی سریع تر موجب تغییر رنگ تری های اینویزیلاین شود. این عوامل می توانند یک تری شفاف و بی رنگ را به راحتی زرد یا حتی قهوه ای کنند. این مشکل هیچ کاری برای زیباتر شدن لبخند شما نخواهد کرد زیرا زرد شدن تری ها می تواند ظاهر دندان ها را زشت و زننده کند. علاوه بر این، به محضی که نیکوتین موجب ایجاد لکه روی تری ها شود، این لکه ها قابل پاک شدن نیستند و مجبور خواهید بود تا زمان تعویض تری ها صبر کنید.

هشدار: گرچه می توان بریس های اینویزیلاین را برداشت، با این حال تنها برای خوردن غذا و تمیز کردن دندان ها و اینویزیلاین مجاز به خارج کردن آنها هستید. برای حصول بهترین نتیجه، باید در سایر مواقع بریس ها روی دندان ها باقی بمانند.

کامپوزیت و باندینگ دندان

کامپوزیت و باندینگ چیست؟

گاهی اوقات ممکن است نیاز باشد روی دندان های خود فرایندهای زیبایی انجام دهید تا لبخند سالم و جذاب خود را حفظ کنید. باندینگ یکی از این فرایندهای زیبایی دندان است که با توجه به راحت و غیر تهاجمی بودن آن، مورد توجه قرار گرفته است. باندینگ عبارت است از اتصال مواد مصنوعی مانند رزین کامپوزیت (پلاستیک) همرنگ دندان به ساختار دندان های طبیعی به منظور پنهان کردن نقائص دندان و ترمیم دندان های پوسیده، لب پر شده، ترک خورده یا دندان هایی که رنگ آنها تغییر کرده است.

بر خلاف ونیرها که در آزمایشگاه ساخته می شوند و به یک قالب سفارشی نیاز دارند تا کاملاً متناسب با دندان های هر فرد باشند، باندینگ را می توان تنها در یک جلسه انجام داد. این فرایند تحت عنوان باندینگ (متصل کردن) شناخته می شود زیرا مواد به دندان متصل می شوند.

کاربردهای باندینگ

کامپوزیت و باندینگ دندان

کامپوزیت و باندینگ دندان

 

باندینگ از جمله ساده ترین و نیز کم هزینه ترین فرایندهای زیبایی دندانپزشکی است. رزین کامپوزیتی که در باندینگ استفاده می شود را می توان شکل داد و پولیش کرد تا با دندان های کناری خود کاملاً هماهنگ باشد. اغلب، باندینگ با اهداف زیبایی استفاده می شود تا ظاهر دندان های بد رنگ و لب پر شده را بهبود بخشد. علاوه بر این، از باندینگ می توان برای بستن فواصل بین دندان ها استفاده کرد تا دندان ها بلندتر به نظر برسند یا شکل و رنگ آنها تغییر کند.

کامپوزیت و باندینگ دندان

کامپوزیت و باندینگ دندان

 

گاهی اوقات، باندینگ به عنوان جایگزین زیبای آمالگام برای پر کردن دندان ها یا برای حفاظت از بخش ریشه ی دندان استفاده می شود که با تحلیل رفتن لثه بدون پوشش باقی مانده است.

مشاوره قبل از باندینگ دندان ها

قبل از باندینگ مشاوره با دندانپزشک ضروری است. طی این جلسه مشخص می شود کدام یک از مسائل و مشکلات دندانی شما و به چه اندازه، از راه باندینگ دندان قابل حل شدن هستند. ابتدا دندانپزشک دندان ها را با دقت معاینه و بررسی می کند که ممکن است شامل تصویر رادیوگرافی با اشعه ی ایکس و معاینه ی لثه ها نیز باشد. در صورتی که دندان ها به شدت آسیب دیده باشند، دندانپزشک می تواند درمان های زیبایی جایگزینی پیشنهاد دهد.

مراحل انجام باندینگ

باندینگ نیاز به هیچ آماده سازی ندارد. اغلب داروهای بی حس کننده نیاز نیستند، مگر آنکه از آن برای پر کردن دندان های پوسیده استفاده شود.

کامپوزیت و باندینگ دندان

کامپوزیت و باندینگ دندان

 

دندانپزشک با استفاده از یک راهنمای رنگ دندان، رنگ رزین کامپوزیت متناسب با رنگ دندان های طبیعی را انتخاب می کند. پس از آن، سطح دندان ها را خراش می دهد یا اچ می کند تا زبر و خشن شود و از حالت صیقلی خود خارج شود و رزین کامپوزیت بهتر به دندان بچسبد. سپس دندان با استفاده از یک محلول پاک کننده پوشش داده می شود، که کمک می کند مواد به خوبی به دندان ها بچسبند.

کامپوزیت و باندینگ دندان

کامپوزیت و باندینگ دندان

 

پس از آماده سازی دندان ها، دندانپزشک رزین همرنگ دندان که مانند بتونه است را روی دندان ها اعمال می کند. رزین قالب گیری می شود و آنقدر صاف می شود تا به شکل درست خود برسد. سپس مواد با استفاده از نور فرابنفش یا لیزر خشک می شوند. پس از خشک شدن مواد باندینگ، دندانپزشک باز هم می تواند آن را بتراشد و شکل دهد. در آخر مواد را پولیش خواهد کرد تا زمانی که با رنگ دیگر بخش های سطح دندان هماهنگ شود.

کامپوزیت و باندینگ دندان

کامپوزیت و باندینگ دندان

 

تکمیل فرایند باندینگ معمولاً 30 دقیقه تا یک ساعت زمان می برد. اگر قرار است این فرایند روی چند دندان انجام شود، ممکن است نیاز باشد طی چند جلسه انجام شوند. پس از هر فرایند کامپوزیتی، به مدت 48 ساعت باید از خوردن و نوشیدن خوراکی ها و نوشیدنی هایی که روی رزین لکه ایجاد می کنند پرهیز شود. علاوه بر این، دندان ها باید مرتب مسواک شوند و به طور منظم توسط متخصص بهداشت دهان و دندان پاکسازی شوند.

مزایا و معایب باندینگ

مزایا

  • مقرون به صرفه و ارزان بودن
  • چند منظوره بودن
  • راحتی و سهولت انجام آن
  • غیر تهاجمی و محافظه کار بودن فرایند آن
  • در مقایسه با دیگر گزینه ها که ساختار طبیعی دندان آسیب می بیند، در این فرایند بخش زیادی از دندان طبیعی حفظ می شود
  • استفاده از مواد با دوام
  • نتایج آن ظاهر کاملاً طبیعی دارند

معایب

روی مواد باندینگ ممکن است لکه ایجاد شود

مواد باندینگ پر از منفذ و خلل و فرج هستند و پس از مدتی ممکن است رنگ آنها تغییر کند. چای، قهوه، دود سیگار و دیگر مواد مانند آنها می توانند منجر به ایجاد لکه روی رزین شوند در نتیجه رنگ قسمت های باند شده به دندان با سطح دندان طبیعی متفاوت خواهد بود. برای پیشگیری از ایجاد لکه، یا حتی به حداقل رساندن آن، باید در خوردن و آشامیدن موادی که روی رزین لکه ایجاد می کنند احتیاط کنید.

دوام آنها

رزین کامپوزیتی که در باندینگ استفاده می شود به اندازه ی دندان های طبیعی محکم نیست. جویدن ناخن، یا حتی مداد و خودکار می تواند موجب لب پر شدن مواد شود. باندینگ پیش از آنکه به ترمیم نیاز داشته باشد، معمولاً چندین سال دوام خواهد داشت. اینکه باندینگ چه مدت دوام خواهد داشت به مقدار مواد استفاده شده در باندینگ و نیز عادات دهانی بستگی خواهد داشت. هرچند موادی که در باندینگ استفاده می شوند با دوام هستند اما به اندازه ی روکش ها و ونیرها با دوام نیستند.

به خاطر محدودیت هایی که این روش دارد، برخی دندانپزشک ها آن را برای تغییرات زیبایی اندک، اصلاح دندان هایی که در معرض فشار اندک ناشی از جویدن هستند، مخصوصاً دندان های جلو، یا برای ترمیم موقت نقائص زیبایی دندان ها توصیه می کنند.

مراقبت از باندینگ دندان ها

به بیمار توصیه می شود طی روز اول و دوم پس از فرایند درمان از کشیدن سیگار، نوشیدن مشروبات یا نوشیدنی های الکلی یا هر ماده ی دیگری که موجب ایجاد لکه می شوند اجتناب نماید. پس از 48 ساعت، ممکن است باندینگ دندان ها نیاز به مراقبت خاص دیگری نداشته باشد. با این حال، باید از جویدن اشیاء سفت بپرهیزید و بهداشت دهان و دندان های خود را به خوبی رعایت کنید و به طور منظم برای چکاپ به دندانپزشک مراجعه کنید.

دندانپزشکی زیبایی و درمان ارتودنسی

اگر در پی راهی برای بهبود لبخند خود هستید، خیلی زود متوجه خواهید شد که راهکارهای زیادی در دسترس شما هستند. با کمک سفید کردن دندان ها می توانید لبخندی روشن و شفاف تر داشته باشید، می توانید برای دندان های از دست رفته ی خود جایگزینی مانند ایمپلنت های دندانی قرار دهید، و دندان های بد شکل را با کمک تغییر شکل و باندینگ اصلاح نمایید.

برای اکثر مشکلات دندانی معمولاً یک، و در بسیاری از موارد دو  راهکار وجود دارد! اگر به دنبال راهکاری برای صاف و همراستا کردن دندان های خود هستید، احتمالاً طی تحقیقات خود متوجه شده اید که می توان از ونیرها یا بریس ها برای داشتن لبخندی زیبا و صاف استفاده نمود. اما این دو روش از راه های کاملاً متفاوتی به هدف می رسند.

ونیر

دندانپزشکی زیبایی و درمان ارتودنسی

دندانپزشکی زیبایی و درمان ارتودنسی

 

ونیرهای دندانی از جمله درمان های زیبایی دندان هستند که هدف اصلی آنها بهبود ظاهر لبخند است. عملکرد آنها به گونه ای است که با استفاده از نمای پرسلاین، روی دندان های کج پوشش داده می شود. برای بسیاری از افراد، ونیرهای دندانی به نظر گزینه ی جذابی هستند، که به آنها اجازه می دهند ظرف چند هفته لبخندی فوق العاده زیبا داشته باشند.

ونیرها قادرند شکل، اندازه و رنگ دندان های بیمار را تغییر دهند، به همین دلیل ممکن است نتایج شگفت انگیزی داشته باشند و بیمار به سادگی صاحب دندان هایی با ظاهر کاملاً طبیعی شود. از سوی دیگر، به مرور زمان روی خود آنها نیز لکه ایجاد نمی شود.

از جمله نقاط ضعف مهم آنها این است که برای قرار گرفتن ونیرها روی دندان ها، ممکن است دندانپزشک زیبایی مجبور باشد بخشی از سطح مینای دندان ها را بردارد تا بتواند ونیرها را به خوبی روی دندان ها قرار دهد، به شکلی که ظاهری کاملاً طبیعی داشته باشند. از طرف دیگر، این درمان غیر قابل بازگشت است و راهی برای برداشتن آنها وجود ندارد. علاوه بر این، ونیرها برای تمام عمر دوام ندارند و ممکن است زمانی مجبور شوید ونیرهای خود را تعویض کنید. ونیرها نیز مانند دندان های طبیعی ممکن است روزی خراب شوند. بعلاوه، به مرور زمان ممکن است لثه ها تحلیل بروند و بین ونیرها و خط لثه فاصله ایجاد شود.

اگر دندان های بیمار فشرده و نامرتب باشند، ممکن است نیاز باشد ونیرها کلفت و برجسته باشند تا همگی در یک راستا قرار گیرند. به همین دلیل ممکن است هم ظاهر آنها برای برخی بیماران آزار دهنده باشد و هم تمیز نگه داشتن آنها دشوار باشد.

درمان ارتودنسی

دندانپزشکی زیبایی و درمان ارتودنسی

دندانپزشکی زیبایی و درمان ارتودنسی

 

اگر دندان های شما لب پر شده، شکسته، یا تغییر رنگ داشته اند ونیرهای دندانی می توانند گزینه ی خوبی باشند، اما اگر تنها از محل قرار گیری دندان های خود راضی نیستید،  درمان ارتودنسی می تواند جایگزینی بهتر از سایر روش ها باشد. برای بسیاری از بیماران، درمان ارتودنسی ممکن است جنبه ی زیبایی داشته باشد، اما این نوع درمان قابلیت های بیشتری دارد. بریس ها نه تنها ظاهر لبخند را تغییر می دهند، بلکه می توانند فواید دیگری نیز داشته باشند.

گاهی اوقات تمیز کردن دندان های کج کار دشواری است، بنابراین با صاف کردن آنها به راحتی می توان به تمام سطوح دندان ها دسترسی داشت و آنها را تمیز کرد. علاوه بر این، در دندان هایی که به شدت کج و یا رو به جلو هستند احتمال خطر آسیب بیشتر است. درمان ارتودنسی می تواند کمک کند تا وضعیت دندان ها بهبود چشمگیری داشته باشد، و دندان ها و فک ها بهتر روی یکدیگر جفت شوند و عملکرد درستی داشته باشند.

اما اگر نگرانی اصلی تنها ظاهر دندان ها است، بریس چرا، وقتی ونیر راهکار سریع تری ارائه می دهد؟

درست است که درمان ارتودنسی درمان سریعی نیست، و ممکن است چند ماه یا حتی چند سال طول بکشد، اما یکی از فواید این درمان در مقایسه با روش های دیگر آثار دراز مدت و آسیب کمتر آنها به دندان است. اگر پس از اتمام درمان ارتودنسی از ریتینر استفاده کنید، دندان های شما صاف باقی خواهند ماند و نیازی نخواهد بود در آینده برای درمان های بیشتر هزینه کنید.

اگر نگران دیده شدن آنها هستید، شاید خوشحال شوید اگر بدانید بریس ها در انواع مختلفی وجود دارند، از جمله الاینرهای شفاف اینویزیلاین و بریس های پنهان پشت دندانی.

سفید کردن دندان ها

دندانپزشکی زیبایی و درمان ارتودنسی

دندانپزشکی زیبایی و درمان ارتودنسی

 

بسیاری از افرادی که دندان های صاف تر می خواهند احتمالاً دوست دارند دندان های سفیدتری نیز داشته باشند. ونیرها قادرند هر دو کار را به طور همزمان انجام دهند، شکل و رنگ دندان ها را اصلاح نمایند. اما اگر می خواهید درمانی اصولی تر داشته باشید، پس از اتمام درمان ارتودنسی می توانید دندان های طبیعی خود را سفید کنید.

دو راه برای سفید کردن تخصصی دندان ها وجود دارد. برای سفید کردن دندان ها در مطب می توانید به دندانپزشک مراجعه کنید، تا در حالی که ب راحتی تکیه داده اید، دندانپزشک با استفاده از ژل سفید کننده دندان های شما را سفید کند. گاهی اوقات برای تسریع فرایند سفید کردن دندان ها از نور LED استفاده می شود.

دندانپزشکی زیبایی و درمان ارتودنسی

دندانپزشکی زیبایی و درمان ارتودنسی

 

روش دوم، سفید کردن دندان ها در منزل است. در این روش از یک تری سفید کننده ی سفارشی و مقداری ژل سفید کننده استفاده می شود. دستورالعمل کامل برای این کار به شما ارائه می شود. اما به سادگی باید شب مقداری ژل سفید کننده روی تری بریزید و آن را روی دندان های خود قرار دهید و تا زمانی که دندان ها به رنگ دلخواه برسند آن را روی دندان های خود نگه دارید.

.

 

مقایسه ونیر و الاینر شفاف

برای اکثر افرادی که با مشکلات مربوط به کج و نا صاف بودن دندان ها مواجه هستند و برای درمان آنها اقدام کرده اند این سوال مطرح می شود که: الاینرهای شفاف برای صاف کردن دندان های کج بهتر هستند یا ونیرها؟ هر دوی این درمان ها به اندازه ی کافی شناخته شده هستند اما هر کدام از آنها مزایا و معایبی دارند که هر بیمار باید با سنجیدن شرایط خود با این ویژگی ها تصمیم بگیرد تحت کدام درمان قرار بگیرد. قطعاً باید با یک متخصص ارتودنتیست مشورت کنید تا به طور دقیق بررسی نماید کدام گزینه برای شما بهتر است، اما خواندن این مطلب کوتاه نیز خالی از لطف نیست.

ونیر چیست؟

مقایسه ونیر و الاینر شفاف

مقایسه ونیر و الاینر شفاف

ونیرهای دندانی از جمله ترمیم های دندان هستند که به سطح جلویی دندان ها افزوده می شوند تا شکل و ظاهر آنها را تغییر دهند. ونیرها قادرند ظاهر دندان هایی که تغییر رنگ داده اند را اصلاح نمایند، شکاف بین دندان ها را ببندند، آسیب های وارد آمده به دندان را پوشش دهند و دندان های کج را صاف و هم راستا نشان دهند. ونیرها معمولاً از جنس پرسلاین یا رزین کامپوزیت ساخته می شوند. ونیرهای پرسلاین باید به صورت ویژه برای هر فرد ساخته شوند تا متناسب با دندان های او باشند، در حالی که ونیرهای کامپوزیتی پیش ساخته هستند و مستقیماً روی سطح دندان ها قرار می گیرند.

الاینر شفاف چیست؟

مقایسه ونیر و الاینر شفاف

مقایسه ونیر و الاینر شفاف

الاینرهای شفاف نوعی درمان ارتودنسی و جایگزینی شناخته شده برای بریس های فلزی هستند. اینویزیلاین ها از جمله شناخته شده ترین  نمونه های الاینرهای شفاف هستند. پیش از قرار گرفتن این ابزار روی دندان ها، ابتدا دندانپرشک از دهان قالب تهیه می کند. پس از ساخت الاینر و قرار گرفتن آن روی دندان ها، هر چند هفته یک مرتبه تعویض می شود تا بالاخره بتواند دندان ها را به جای درست خود جابجا نماید.

الاینرهای شفاف بیشتر برای افرادی شناخته شده هستند که به دنبال ابزاری هستند که کمتر از بریس های سنتی فلزی جلب توجه کنند. از آنجا که خود بیمار می تواند الاینر را از دهان بیرون بیاورد، برای خوردن غذاهای خاص یا در برخی شرایط خاص می تواند آنها را خارج کند. این ویژگی ابزار را انعطاف پذیر کرده است.

کدام درمان سریع تر است؟

پاسخ کوتاه: معمولا،ً ونیرها.

پاسخ طولانی: باید هدف نهایی و سلامت دهان و دندان خود را مد نظر قرار دهید و بدون در نظر گرفتن طول درمان، تصمیم بگیرید کدام درمان برای شما بهتر است.

به طور کلی، ونیرها تغییرات سریعی در لبخند شما ایجاد خواهند کرد. تکمیل ونیرهای پرسلاین بیشتر از ونیرهای کامپوزیت زمان می برند زیرا خارج مطب ساخته می شوند و یک جلسه بعد روی دندان ها قرار می گیرند اما می توان ونیرهای رزین کامپوزیت را در یک جلسه تکمیل نمود. الاینرهای شفاف یکی از انواع درمان های ارتودنسی هستند که هدف آنها ایجاد تغییرات دراز مدت در لبخند و بایت است. این ابزار به گونه ای طراحی شده است که به مرور زمان تأثیر گذار خواهد بود. بسته به میزان کاری که باید انجام شود، این درمان می تواند ظرف مدت چند ماه یا یکی دو سال تکمیل شود.

هزینه ی کدام درمان کمتر است؟

مقایسه ونیر و الاینر شفاف

مقایسه ونیر و الاینر شفاف

اغلب هزینه ی کلی ونیرها بیشتر از الاینرهای شفاف است. قیمت ونیرها به موادی بستگی دارد که برای ساخت آنها انتخاب می کنید و نیز تعداد دندان هایی که نیاز به درمان دارند. قیمت ونیرهای پرسلاین می تواند دو برابر ونیرهای کامپوزیت باشد، البته دوام آنها بیشتر است. هزینه ی درمانی مانند اینویزیلاین می تواند طی دوره ی درمان شما قسط بندی شود، در نتیجه افراد بیشتری استطاعت پرداخت هزینه های آن را خواهند داشت. از آنجا که هزینه ی هر دو نوع درمان، بسته به میزان کاری که دندان های شما نیاز دارند متفاوت است، باید با ارتودنتیست خود صحبت کنید تا از هزینه ی دقیق مطلع شوید. محدودیت بودجه ی خود را با پزشک خود در میان بگذارید تا گزینه ی مناسب را به شما معرفی نماید.

نتایج کدام درمان ماندگارتر است؟

پاسخ کوتاه: بستگی دارد.

ونیرهای پرسلاین حدود 10 سال دوام دارند. گرچه، این زمان در صورتی صحت دارد که به شکلی صحیح از آنها مراقبت شود. با پرهیز از خوردن غذاهای سفت و خشک و ترد و نیز عدم انجام فعالیت هایی که آنها را در معرض خطر آسیب قرار می دهند، می توانید طول عمر آنها را افزایش دهید. الاینرهای شفاف می توانند لبخند شما را برای یک عمر تغییر دهند اما به این بستگی دارد که پس از اتمام درمان چقدر خوب به دستورالعمل های ارتودنتیست عمل می کنید. استفاده ی صحیح از ریتینر می تواند به شما کمک کند احتمال بازگشت دندان ها به محل قبلی را کم کنید.

خطر کدام درمان کمتر است؟

مقایسه ونیر و الاینر شفاف

مقایسه ونیر و الاینر شفاف

هر دو درمان بی خطر تلقی می شوند و معمولاً شامل هیچ درمان تهاجمی نمی شوند. با این حال، برای قرار گرفتن درست ونیرها روی دندان ها، باید سطح دندان ها برای همیشه تغییر داده شود. با وجودی که ونیرها از جمله درمان های زیبایی هستند که عموماً تأثیر چشمگیری روی سلامت ندارند، الاینرهای شفاف نوعی درمان ارتودنتیک هستند که می توانند برای سلامت شما مفید نیز باشند.

کدام درمان برای هر فرد بهتر است؟

دندانپزشک با معاینه ی دقیق دهان و دندان شما مشخص می کند که آیا گزینه ی مناسبی برای هر یک از درمان ها هستید یا خیر. اگر شرایطی مانند پوسیدگی دندان یا بیماری لثه داشته باشید، پیش از هر درمان دیگری، ابتدا باید این مشکلات برطرف شوند.

بعلاوه، عوامل دیگری مربوط به سلامت هستند که ارتودنتیست برای تعیین بهترین گزینه ی درمان، آنها را مد نظر قرار می دهد. به عنوان مثال، اگر عادت دندان قروچه یا فشردن دندان ها به یکدیگر را دارید، مشکل بایتی دارید که دندان های شما را تحت فشار زیادی قرار می دهد، یا اگر دندان های شما به شدت ساییده و آسیب دیده اند، ونیر به هیچ عنوان درمان مناسبی برای شما نیست. به همین ترتیب، اگر دندان ها یا بایت شما نیاز به درمان های شدیدتر مانند بریس های فلزی داشته باشند، ممکن است الاینرهای شفاف گزینه ی مناسبی برای شما نباشند.

آیا می توان به طور همزمان از هر دو درمان استفاده کرد؟

مقایسه ونیر و الاینر شفاف

مقایسه ونیر و الاینر شفاف

بسته به اینکه تمایل دارید لبخند شما چگونه به نظر برسد، هر دو نوع درمان می توانند گزینه های مناسبی برای شما باشند. طبق معمول، پیش از هر درمان دیگری باید درمان ارتودنسی تکمیل شود- این می تواند تعداد ونیرهای مورد نیاز شما را کاهش دهد، بعلاوه ساختار بیشتری از دندان های شما حفظ خواهد شد. اگر قبلاً روی دندان های شما ونیر قرار گرفته باشد، ممکن است هنوز گزینه ی مناسبی برای استفاده از الاینرهای شفاف باشید، زیرا الاینرهای پلاستیکی به اندازه ی بریس های سنتی به دندان ها فشار وارد نمی کنند.

در آخر باز هم یادآوری می کنیم که باید با یک متخصص مشورت کنید تا به دقت دندان ها و بایت شما را معاینه کند و بهترین طرح درمان را به شما معرفی کند.

 

هزینه های تقریبی درمان ارتودنسی

همه ی ارتودنتیست ها بر این باورند که هزینه ی درمان ارتودنسی نباید مانعی برای داشتن لبخندی سالم و زیبا باشد. خبر خوب اینکه، راه های بسیاری هستند که پرداخت هزینه های درمان ارتودنسی را ممکن می سازند.

در دسترس بودن گزینه های متعدد برای سطوح مالی متفاوت

قیمت و تعرفه درمان ارتودنسی

قیمت و تعرفه درمان ارتودنسی

 

اصولا، هزینه ی درمان های ارتودنسی به عوامل متعددی از جمله عوامل مربوط به نوع و موقعیت محیط درمانی(اعم از مطب شخصی،کلینیک دندانپزشکی یا کلینیک ویژه دانشکده دندانپزشکی) ،عوامل مربوط به بیمار(شامل شدت مشکل فرد که نوع و طول درمان ارتودنسی را تحت تاثیر قرار میدهد،درمان ارتودنسی تک فک یا دو فک و وسایل و دستگاه های اختصاصی مورد نیاز هر فرد) و عوامل مربوط به فرد درمانگر(شامل دارا بودن مدرک تخصص ارتودنسی، سابقه و مدارج علمی وی)بستگی دارد.

اما هزینه درمان های ارتودنسی هرگز نباید شما را از دستیابی به لبخند زیبایی که همیشه آرزویش را داشته اید باز دارند. داشتن لبخند زیبا سرمایه گذاری مهمی محسوب می شود زیرا شما روی خودتان سرمایه گذاری می کنید، چیزی که باعث بالا رفتن اعتماد به نفس و نیز بهبود عملکرد و نیز روابط اجتماعی شما خواهد شد.

اطلاع از قیمت انواع مختلف ابزارهای ارتودنسی نقش مهمی در انتخاب ابزار مناسب برای شما یا اعضای خانواده تان خواهد داشت. به طور کلی، هزینه ی تقریبی بریس ها یا براکت ها و سیم کمانی بین 3000 – 7000 دلار است.

عواملی که روی قیمت درمان ارتودنسی شما تاثیر می گذارند:

شدت مشکل

قیمت و تعرفه درمان ارتودنسی

قیمت و تعرفه درمان ارتودنسی

 

عامل اصلی که روی هزینه های درمان تاثیر می گذارد میزان اصلاحی است که بیمار به آن نیاز دارد. بیمارانی که مشکل اندکی دارند و نیاز است تنها اندکی روی دندان های آنها کار شود تا صاف و هم راستا شوند، از براکت ها برای مدت کوتاهی استفاده می کنند. برای حل مشکلات متوسط باید بریس ها حداقل دو سال استفاده شوند، به طور میانگین بین 1تا 3 سال.

افراد بزرگسال نیز می توانند مانند کودکان و نوجوانان از بریس ها بهره مند شوند، در حال حاضر، تقریبا از هر 5 بیمار ارتودنسی، یک نفر بزرگسال است. اما افرادی که در دریافت آنها تعلل می کنند متوجه خواهند شد که به مرور زمان مال اکلوژن (خوب جفت نشدن دندانها) آنها وخیم تر می شود؛ در موارد نادر، ممکن است ارتودنسی به تنهایی برای رفع مشکل کافی نباشد و احتیاج به جراحی فک داشته باشیم. هر چه زودتر اقدام کنید،احتمال اینکه زمان مناسب درمان مشکل خود را از دست ندهید بالاتر میرود.اقدام به موقع درمانی ممکنست هم طول و پیچیدگی درمان را کاهش دهد و هم در مواردی احتیاج به جراحی فک را برطرف کند.که طبیعتا در کاهش هزینه های درمان شما نیز موثر خواهد بود.

سن بیمار

قیمت و تعرفه درمان ارتودنسی

قیمت و تعرفه درمان ارتودنسی

 

از آنجا که پیش از ارزیابی دندان ها به منظور قرار دادن براکت ها روی آنها باید تعداد مشخصی از دندان های دائمی رویش کرده باشند، باید کودکان در سنین حدود 7 سالگی توسط ارتودنتیست معاینه شوند تا مشخص شود آیا به درمان ارتودنسی نیاز دارند،در این صورت، چه سنی برای آغاز درمان مناسب خواهد بود. هر چه فرایند درمان زودتر آغاز شود، طرح درمان زودتر به نتیجه خواهد رسید و هزینه آن کمتر خواهد بود.

نوع براکت

نوع محصولی که شما انتخاب می کنید می تواند تفاوت چشمگیری در میانگین هزینه های درمان بوجود آورد. به عنوان مثال:

  • براکت های فلزی سنتی هزینه ای بین 3000 تا 7500 دلار دارند. طول درمان با استفاده از آنها نیز، بسته به شدت مشکل، بین یک تا سه سال است.
قیمت و تعرفه درمان ارتودنسی

قیمت و تعرفه درمان ارتودنسی

 

  • هزینه ی درمان با استفاده از براکت های شفاف به طور میانگین بین 3800 تا 8000 دلار است. بریس های شفاف علی رغم زیبایی بیشتر و کمتر دیده شدن،قدری حجیم تر از انواع فلزی هستند و ممکن است تا حدی درمان با این نوع براکت ها طولانی تر از انواع فلزی باشد.
قیمت و تعرفه درمان ارتودنسی

قیمت و تعرفه درمان ارتودنسی

 

  • درمان با استفاده از اینویزیلاین، یا الاینرهای متحرک، هزینه ای حدود 5000 دلار دارد، گرچه ممکن است تا 8000 دلار نیز افزایش یابد. مشکلات اندک ارتودنسی، تنها با استفاده از 5 الاینر برطرف می شوند که هزینه ای حدود 2000 دلار خواهند داشت.
قیمت و تعرفه درمان ارتودنسی

قیمت و تعرفه درمان ارتودنسی

 

  • براکت های زبانی، که در پشت دندان ها پنهان هستند، عموماً برای هر بیمار به صورت سفارشی ساخته می شوند و قرار دادن آنها پشت سطح دندان ها چالش برانگیز است. در نتیجه، هزینه ی آنها برای درمان کامل بین 5000 تا 13000 دلار خواهد بود.
قیمت و تعرفه درمان ارتودنسی

قیمت و تعرفه درمان ارتودنسی

 

نوع براکت انتخابی روی تعداد مراجعات به ارتودنتیست اثر میگذارد. مثلا، براکت های دیمون فواصل مراجعه به ارتودنتیست را طولانی تر میکند،در حالیکه با براکت های سنتی معمولا ماهی یک بار مراجعه به ارتودنتیست لازم است.

  • در صورتی که هزینه به صورت یکجا پرداخت شود قطعا از تخفیف برخوردار خواهید شد.
  • به خاطر داشته باشید، هزینه ای که می پردازید همه ی خدمات را شامل می شوند و نیاز نیست هزینه ی اضافی بپردازید.
  • بدون هیچ فشار اقتصادی ، متناسب با شرایط مالی خود می توانید هزینه ها را به صورت اقساطی پرداخت کنید.

تصمیم گیری در خصوص نوع درمان بسیار دشوار است. تنها روی تجربه ای که طی درمان خواهید داشت تمرکز نکنید، بلکه تمام توجه خود را به نتیجه ی درمان معطوف کنید و آنچه تا پایان عمر احساس خواهید کرد.

کنده شدن براکت ارتودنسی

قرار دادن بریس ها روی دندان ها کار راحتی نیست زیرا باید به چند قطعه ی فلزی که روی دندان ها چسبانده می شوند عادت کنید. این ابزار باید برای مدت زمانی نسبتا طولانی، حدود 8 تا 12 ماه، دست نخورده درون دهان باقی بماند تا نتایج مطلوب حاصل شوند. در حالی که بیمار در تلاش است تا به لبخندی زیبا دست پیدا کند، هیچ چیز نا امید کننده تر از کنده شدن براکت های ارتودنسی نیست. کنده شدن براکت از روی دندان یکی از معمول ترین مشکلات بیمارانی است که برای اصلاح دندان های خود تحت درمان ارتودنسی با استفاده از بریس های سنتی قرار دارند. این اتفاق می تواند به علل مختلفی رخ دهد که پی بردن به آنها مهم است، زیرا با اطلاع از آنها می توانید برای پیشگیری از آن اقدامات لازم را انجام دهید.

علل کنده شده براکت ارتودنسی

بر اساس تجربه ی بیماران، براکت ارتودنسی ممکن است به یکی از علل زیر کنده شود:

نحوه ی ثابت کردن براکت روی دندان

کنده شدن براکت ارتودنسی

کنده شدن براکت ارتودنسی

 

پیش از قرار دادن براکت روی دندان ها، باید دندان کاملا تمیز شود. پس از آن براکت ها با استفاده از سمان دندانپزشکی روی دندان ها چسبانده می شوند. حتی پس از یک دوره پاکسازی تخصصی، این احتمال وجود دارد که مقداری جرم روی دندان باقی بماند. دندانی که به خوبی تمیز نشده باشد قادر نخواهد بود سمان را محکم نگه دارد، که در نهایت به شل شدن اتصال براکت ختم خواهد شد. علاوه بر این، میزان آماده سازی سمان دندانپزشکی نیز نقش مهمی در ایجاد اتصال محکم بین دندان و براکت ایفا می کند. در صورتی که سمان به خوبی ترکیب نشده باشد، اتصال ضعیف خواهد شد.

اشتباهات بیمار

کنده شدن براکت ارتودنسی

کنده شدن براکت ارتودنسی

 

پس از اینکه بیمار از مطب ارتودنتیست خارج می شود، مسئولیت مراقبت از بریس ها به عهده ی خود بیمار است. برای این منظور، ارتودنتیست فهرستی از کارهایی که بیمار پس از قرار گرفتن بریس ها روی دندان ها باید یا نباید انجام دهد ارائه می کند. ممکن است نیاز باشد رژیم غذایی فرد اندکی تغییر کند مثلا از غذاهای نرم بیشتر استفاده شود و از غذاهای سفت و خشک و نیز غذاهای چسبناک باید پرهیز شود. گاهی اوقات برخی نوشیدنی ها موجب ایجاد اختلال در چسب ارتودنسی می شوند. بعلاوه، نحوه ی مسواک زدن دندان ها نیز متفاوت خواهد بود. اگر بیمار از این قوانین تبعیت نکند، احتمال آسیب به ابزار بیشتر خواهد شد.

مشکلات ساختاری دندان ها

کنده شدن براکت ارتودنسی

کنده شدن براکت ارتودنسی

 

در برخی موارد ممکن است خود دندان باعث کنده شدن براکت از روی آن شود. دندانی که مینای آن دچار نقص و مشکل شده است، نمی تواند مانند یک دندان با مینای دندان طبیعی براکت را روی خود نگه دارد.

الگوی بایت

کنده شدن براکت ارتودنسی

کنده شدن براکت ارتودنسی

 

دلیل دیگر کنده شدن براکت ها مشکلات بایت خود بیمار است. ارتودنتیست حین قرار دادن براکت ها روی دندان ها از بیمار می خواهد بایت خود را روی هم قرار دهد تا بررسی کند آیا براکت ها در مسیر بایت قرار دارند یا خیر. برخی افراد در زمان های مختلف بایت خود را به شکلی متفاوت روی هم قرار می دهند. این می تواند باعث شود بایت دقیقا روی براکت ها قرارگیرد و باعث کنده شدن آن شود.

بهترین راه برای اجتناب از کنده شدن براکت ها این است که دستورالعمل های ارتودنتیست را به طور کامل دنبال نمایید. هنگامی که مسواک می زنید روبروی آینه بایستید و وضعیت بریس ها را به دقت بررسی نمایید. از این طریق می توانید متوجه کوچکترین تغییرات در موقعیت بریس ها شوید. در صورتی که متوجه شل شدن یا بیرون آمدن براکت ها شدید برای مراجعه به ارتودنتیست خود از قبل وقت بگیرید.

اقداماتی که در صورت کنده شدن براکت ارتودنسی، پیش از مراجعه به ارتودنتیست می توان انجام داد.

 

در صورتی که قبل از پایان مراحل درمان ارتودنسی براکت ارتودنسی کنده شود، ارتودنتیست با استفاده از یک چسب مخصوص آنها را در جای خود ثابت می کند. گرچه این چسب مخصوص است، اما مانند دیگر چسب ها عمل می کند و ممکن است در برخی موارد عمل نکند. در صورت کنده شدن براکت ارتودنسی، پیش از مراجعه به ارتودنتیست می توانید کارهای زیر را انجام دهید:

از موم ارتودنسی استفاده کنید.

کنده شدن براکت ارتودنسی

کنده شدن براکت ارتودنسی

 

گاهی اوقات ممکن است تنها بخشی از بریس کنده شود و به تدریج براکت ها موجب آزار لثه یا داخل گونه شوند. در چنین مواقعی ممکن است نتوان فورا به ارتودنتیست مراجعه کرد، مخصوصا اگر آخر هفته یا تعطیلات باشد. برای جلوگیری از آسیب براکت کنده شده به لثه ها، می توان از موم ارتودنسی استفاده نمود که تقریبا ارزان است و می توان بدون نسخه ی پزشک آن را تهیه کرد.

پیش از قرار دادن موم ارتودنسی، باید دندان ها را با دقت مسواک زد و منطقه ای که قرار است روی آن موم قرار گیرد کاملا خشک شود تا موم به راحتی روی آن ثابت شود. برای کاهش خطر رشد باکتری زدن مسواک ضروری است.

سیم ها را بچینید.

کنده شدن براکت ارتودنسی

کنده شدن براکت ارتودنسی

 

در صورتی که بریس ها کنده شوند، گاهی اوقات سیم آن به درون دهان فرو می روند که درد شدید داخل گونه را در پی خواهد داشت. گاهی اوقات خراش ناشی از سیم ها می توانند عفونت درون دهان را در پی داشته باشد. در موارد شدیدتر، ممکن است موجب مسمومیت خون (blood poisoning) شود.

کنده شدن براکت ارتودنسی

کنده شدن براکت ارتودنسی

 

اگر بریس ها کنده شوند، نخستین کاری که باید انجام دهید این است که تمام سیم هایی که هنوز داخل دهان هستند را بررسی کنید. در صورتی که تکه ای از آن درون بافت های درون دهان فرو می رود، با استفاده از یک گلوله پنبه آن را به جای نخست خود فشار دهید. گاهی اوقات، ممکن است لازم باشد برای بریدن آن از ناخن گیر استفاده کنید. از این راه می توانید احتمال آسیب بیشتر را کاهش دهید. پس از آن می توانید روی آن موم ارتودنسی قرار دهید. سپس در زمان مناسب، باید برای چسباندن مجدد آنها به ارتودنتیست مراجعه کنید.

اقدامات پیشگیرانه

تا زمانی که برای مراجعه به ارتودنتیست منتظر هستید، برای پیشگیری از بدتر شدن مشکلات می توان یک سری اقدامات پیشگیرانه انجام داد. از خوردن غذاهای سفت و خشک بپرهیزید. غذاهای نرم مانند ماست و میوه هایی مانند موز بخورید. غذاهای خشک و ترد مانند بیسکوییت و انوع مغزها نیز نباید در رژیم غذایی شما باشند. بعلاوه، عادات بد مانند جویدن ناخن را ترک کنید.

گاهی اوقات کنده شدن یک براکت ممکن است تاثیر زیادی روی نتیجه ی نهایی درمان نداشته باشد. در این صورت ارتودنتیست راجع به رژیم غذایی شما سوال می پرسد و توصیه های لازم را ارائه می دهد و زمان مراجعه ی بعدی را مشخص می کند.

براکت را بردارید.

 برداشتن براکت ها و سیم های باقی مانده در صورتی ضروری می شود که همه ی اجزاء شل شده باشند. مخصوصا اگر روی دندان های عقب خود نیز براکت باشد. اگر این اجزاء برداشته نشوند ممکن است بیمار سهواً آنها را قورت دهد.

در صورت شل شدن همه ی بریس، جلوی آینه بایستید، و بررسی کنید آیا براکت ها روی دندان ها تکان می خورند یا خیر. به آرامی آنها را بکشید و در صورت کنده شدن آنها را به طور کامل بردارید. اگر کل بریس با یک یا چند براکت در دهان آویزان مانده باشد و نتوانید آنها را از دندان جدا کنید، باید فورا به ارتودنتیست مراجعه کنید زیرا بلعیدن اجزاء ارتودنسی بسیار خطرناک است.