مزایای الاینرهای شفاف ارتودنسی نامرئی در مقایسه با بریس های سنتی

بسیاری از بیماران (یا والدین آنها) از ما پرسیده اند که الاینر شفاف ارتودنسی نامرئی یا بریس های سنتی، کدام یک برای آنها بهتر است. این واقعاً یک تصمیم شخصی است، بنابراین فکر کردیم اطلاعاتی را ارائه کنیم تا در صورت نیاز به زمان برای بررسی گزینه های خود، به شما کمک کنیم. مهم است به خاطر داشته باشید که الاینرها می توانند اکثر مشکلات ارتودنسی، اما نه همه، را درمان کنند. بنابراین، مهم است که در مشاوره اولیه خود با ارتودنتیست خود در مورد اینکه کدام گزینه به شما کمک می کند بهترین نتیجه را دریافت کنید، صحبت کنید.

با این حال، برای بسیاری از موارد، هر دو گزینه در دسترس هستند، به این معنا که شما می توانید با توجه به آنچه ترجیح می دهید و بهترین سبک زندگی شما را انتخاب کنید. بریس ها از فلز یا پرسلن ساخته شده اند و به دندان های شما متصل می شوند. سپس از سیم های فلزی و نوارهای لاستیکی برای ایجاد نیرویی برای کمک به قرار گرفتن دندان ها در موقعیت صحیح استفاده می شود. الاینرها از پلاستیک ساخته شده اند و به صورت سفارشی و متناسب با دندان های شما ساخته می شوند. هر الاینر دندان ها را گام به گام به سمت موقعیت نهایی حرکت می دهد. برجستگی های کوچکی از رزین کامپوزیت (مواد پرکننده همرنگ دندان) به دندان های مختلف متصل می شوند تا به تراز کردن دندان ها کمک کنند تا بتوان آنها را به درستی حرکت داد.

الاینرها

مزایای الاینر شفاف ارتودنسی نامرئی

مزایای الاینر شفاف ارتودنسی نامرئی

مزایا:

  • ظاهر: الاینرها کمتر از بریس ها جلب توجه می کنند، زیرا شفاف و سفارشی هستند تا متناسب با دندان های شما باشند. این می تواند برای بسیاری از بیماران قابل استفاده باشد، اما نه برای همه بیماران.
  • رژیم غذایی: از آنجا که برای خوردن غذای خود می توانید الاینرهای خود را از دهان خارج کنید، رژیم غذایی شما تحت تأثیر قرار نمی گیرد. شما همچنان می توانید غذاهایی که دوست دارید را بخورید. خوردن برخی غذاها با بریس ها سخت یا ناراحت کننده است و می تواند باعث شکستگی آنها شود که می تواند درمان را به تأخیر بیندازد و برای انجام تعمیرات به مراجعه اضافی نیاز دارند.
  • بهداشت: از آنجا که الاینرهای شما قابل جابجایی هستند، می توانید طبق معمول مسواک بزنید و نخ دندان بکشید. این امر بسیار مهم است زیرا پاکسازی دندان ها با وجود بریس ها روی دندان ها، برای بسیاری از بیماران چالش برانگیز است.
  • قرار ملاقات ها: از آنجا که حرکت دندان ها توسط متخصص ارتودنسی شما از قبل برنامه ریزی شده است، مراجعات واقعی به مطب معمولاً بسیار ساده تر است و در برخی موارد می تواند به طور کلی کمتر باشد. این می تواند یک مزیت بزرگ برای همه افرادی باشد که زندگی پرمشغله ای دارند!
  • راحتی: به طور کلی، الاینرها راحت تر از بریس ها هستند. گرچه دندان ها همچنان می توانند تا حدودی حساس باشند، اما لب ها و گونه ها کمتر تحریک می شوند زیرا الاینر پلاستیکی صاف تر از بریس های فلزی یا پرسلن است. این ممکن است بویژه به افرادی مربوط می شود که ورزش های تماسی (یا نیمه تماسی) انجام می دهند.

معایب:

  • عادت کردن: الاینرها باید 22 ساعت در روز استفاده شوند تا مؤثر باشند. به این معنا که آنها فقط برای خوردن و تمیز کردن برداشته می شوند. عادت کردن مساوی است با نتایج بهتر!
  • الاینرها باید برای غذا خوردن و پاکسازی برداشته شوند. برخی از بیماران در صورت احساس خجالت یا شرمندگی ممکن است انجام این کار در ملاء عام برایشان دشوار باشد.
  • اثربخشی: الاینرها می توانند اکثر موارد را درمان کنند، نه همه را. در شرایط پیچیده، ارتودنتیست شما ممکن است به جای الاینرها بریس ها را توصیه کند. اگر به هر حال روی الاینرها پافشاری کنید، نتیجه نهایی ممکن است آنقدر دقیق نباشد.
  • هزینه: در برخی موارد، هزینه الاینرها می تواند بیشتر از بریس ها باشد. با این حال، در بسیاری از موارد آنها مشابه یا یکسان هستند. ارتودنتیست شما می تواند قبل از تصمیم گیری در مورد هزینه گزینه های شما صحبت کند.

بریس ها

بریس ها

بریس ها

مزایا:

  • قابل استفاده برای همه موارد: در حالی که الاینرها می توانند اکثر موارد را درمان کنند، از بریس ها می توان برای همه موارد استفاده کرد. به این معنا که بریس ها همیشه یک گزینه هستند.
  • انواع بریس ها: بریس ها می توانند انواع مختلفی از بریس های فلزی با رنگ یا بدون رنگ باشند. بریس های پرسلن نیز وجود دارند که بسیار محافظه کارانه تر از بریس های فلزی معمولی هستند.
  • عادت کردن: از آنجا که بریس ها روی دندان های شما ثابت هستند، نمی توانید آنها را فراموش کنید یا آنها را گم کنید. این می تواند برای برخی از بیماران مفید باشد، اگر آنها انگیزه داخلی برای رعایت کافی استفاده از الاینرها را نداشته باشند.

معایب:

  • بهداشت: تمیز کردن دندان ها با بریس ها به جای الاینرها بسیار چالش برانگیزتر است. اگر تمیز کردن به اندازه کافی انجام نشود، به دندان ها آسیب واقعی می رسد. این ممکن است منجر به تصمیم گیری برای برداشتن زود هنگام بریس ها شود، قبل از اینکه نتیجه نهایی بهینه حاصل شود.
  • رژیم غذایی: با استفاده از بریس های متصل به دندان، رژیم غذایی شما باید اصلاح شود. غذاهای سفت (یا دندان قروچه شبانه) می توانند باعث شکستگی شوند که می تواند پیشرفت درمان شما را کند یا متوقف کند. همچنین، از آنجا که با استفاده از بریس بیشتر مستعد پوسیدگی هستید، باید از غذاهای چسبناک شیرین خودداری کنید. رژیم غذایی نامناسب، بعلاوه بهداشت ناکافی، دستور العملی برای فاجعه است!
  • راحتی: به طور کلی، بریس ها بیشتر باعث ناراحتی می شوند زیرا می توانند به داخل گونه ها و لب ها مالیده شوند. برخی از بیماران بیشتر از سایرین از این موضوع رنج می برند و اغلب برای افرادی که در برخی ورزش ها و فعالیت های دیگر شرکت دارند مورد توجه قرار می گیرد.
  • ظاهر: بریس ها (حتی پرسلن ها) بیشتر از الاینرها جلب توجه می کنند. این برای برخی از بیماران بسته به شغل، سرگرمی و شخصیت آنها مهم است.
  • قرار ملاقات ها: قرارهای مورد نیاز برای بریس ها طولانی تر و درگیرتر هستند و باید تنظیمات فعال روی صندلی انجام شوند. ممکن است نیاز به بازدیدهای مکرر نیز وجود داشته باشد.
مقایسه ارتودنسی نامرئی و بریس سنتی

مقایسه ارتودنسی نامرئی و بریس سنتی

هنگام بررسی گزینه های درمان ارتودنسی باید موارد زیادی را در نظر بگیرید. امیدواریم اطلاعات ارائه شده در بالا برای کمک به تصمیم گیری بهترین گزینه برای شما مفید باشند. هیچ گزینه درست یا غلطی وجود ندارد، با این حال اطلاع از انتخاب خود و معنای آن در روز بسیار مهم است. تصمیم بگیرید که چه مزایا یا معایبی برای شما مهم هستند تا تصمیم خود را آسان تر کنید. مهم تر از همه، سؤال بپرسید. اطمینان حاصل کنید که تمام اطلاعات مورد نیاز برای تصمیم گیری آگاهانه را دارید.

سلب مسئولیت:

محتوای این مطلب فقط برای مقاصد اطلاعاتی و آموزشی در دسترس قرار گرفته است. محتوا قرار نیست جایگزینی برای تشخیص یا درمان شخصی تخصصی باشد. در مورد هر گونه سؤالی که ممکن است در مورد یک وضعیت دندانی یا پزشکی داشته باشید، همیشه از دندانپزشک خود یا ارتودنتیست واجد شرایط دیگر مشاوره بگیرید. هرگز توصیه های تخصصی را نادیده نگیرید یا به دلیل مطالبی که در سایت خوانده اید یا دیده اید، جستجوی آن را به تأخیر نیندازید.

الاینر شفاف ارتودنسی نامرئی چگونه ساخته می شود؟

بسیاری از افراد زمانی که متوجه می شوند الاینرهای شفاف به صورت سه بعدی چاپ می شوند شگفت زده می شوند. اما فرآیند ساخت الاینر شفاف شامل چاپ سه بعدی است. فلوچارت زیر چهار مرحله کلی درگیر در فرآیند ساخت الاینرهای شفاف ارتودنسی را نشان می دهد. همه الاینرهای شفاف با استفاده از نسخه ای از این چهار مرحله اساسی ساخته می شوند. با این حال، فناوری ها و روش های مختلفی وجود دارند که می توان در هر مرحله از آنها استفاده کرد که بر کیفیت و دقت محصول نهایی الاینر تأثیر می گذارند. در این مقاله، ما هر مرحله را با کمی جزئیات بیشتر بررسی خواهیم کرد.

الاینرهای شفاف چگونه ساخته می شوند؟

الاینرهای شفاف چگونه ساخته می شوند؟

الاینرهای شفاف چگونه ساخته می شوند؟

بیمار

بیمار بخش مهمی از فرآیند ساخت الاینرها است. این بیمار است که باید در نهایت تصمیم بگیرد که الاینرهای شفاف بهترین روش درمانی برای او هستند. طراحی درمان باید اولویت ها و خواسته های بیمار را با اصول صحیح ارتودنتیک تطبیق دهد.

قالب گیری

اصل “ورودی اشتباه، خروجی اشتباه” قطعاً در اینجا کاربرد دارد. قالب گیری، داده ورودی است که کل فرآیند به آن بستگی دارد. اگر قالب گیری دقیق نباشد، نتایج به خطر می افتند و بیمار احتمالاً در طول درمان احساس ناراحتی خواهد کرد.

دو روش متداول برای قالب گیری عبارتند از:

  1. قالب گیری فیزیکی با استفاده از مواد قالبگیری
  2. اسکن دیجیتال با استفاده از اسکنر داخل دهانی (یک اسکنر داخل دهان شما قرار می گیرد)

در عصر دندانپزشکی دیجیتال، اسکن دیجیتال روش ارجح است. این یک تجربه بسیار راحت تر برای بیمار است. بی خطر است. دقیق است (گرچه همه اسکنرها یکسان ساخته نمی شوند). فایل های اسکن دیجیتال را می توان برای بررسی با کلیک یک دکمه برای لابراتوار یا به یک همکار ارسال کرد (در مقابل یک قالب فیزیکی که باید بسته بندی و پست شود).

مرحله 2: طراحی

یکی از زمینه های مهم واگرایی در کیفیت الاینرهای شفاف در فرآیند طراحی است. ارتودنتیست ها متخصصانی هستند که آموزش های گسترده و خاصی در زمینه حرکت دندان ها دیده اند. دندانپزشکان عمومی ممکن است برای انجام درمان با الاینرهای شفاف توسط برند های الاینرهای شفاف گواهینامه دریافت کرده باشند، اما تخصص واقعی آنها در این زمینه می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. حتی آن دسته از دندانپزشکان عمومی که آموزش های تکمیلی قابل توجهی در این زمینه دارند، به اندازه یک متخصص ارتودنسی واجد شرایط نیستند. به همین دلیل، ما نسبت به روش های درمانی که در آن متخصص ارتودنسی نظارت بر طراحی درمان وجود ندارد، هشدار می دهیم.

سه عامل مهم در طراحی موفق درمان وجود دارند:

  1. بیمار: این وظیفه بیمار است که اولویت ها و انتظارات خود را به وضوح بیان کند. همه بیماران اهداف درمانی یکسانی ندارند. برخی دندان های بی نقص می خواهند و حاضرند هر مقدار زمان، ناراحتی و هزینه برای بدست آوردن آنها را تحمل کنند. سایرین فقط می خواهند یک مشکل خاص اصلاح شود و تأکید بیشتری روی ترکیبی از سرعت، راحتی، سهولت و یا هزینه دارند.
  2. پزشک معالج: گرچه متخصص ارتودنسی در جنبه های بیولوژیکی و تشریحی حرکت دندان ها متخصص است، اما اغلب در پلت فرم های نرم افزاری که درمان بر اساس آنها تنظیم می شود، متخصص نیستند. که توسط تکنسین لابراتوار انجام می شود. پزشک معالج باید دستورالعمل هایی را به تکنسین لابرتوار ارائه دهد که منعکس کننده اولویت های بیمار باشند و در عین حال اصول صحیح ارتودنتیک را نیز رعایت کند.
  3. تکنسین لابراتوار: تکنسین لابراتوار طراحی درمان را در داخل محیط نرم افزاری طبق دستور ارتودنتیست تجویز کننده انجام می دهد. پارامترهای نرم افزار کمک می کنند تا اطمینان حاصل شود که فقط حرکات واقعی دندان ها و جدول زمانی می توانند در طراحی وارد شوند.

مرحله 3: مدل

این بخشی از فرآیندی است که بسیاری از افراد از وجود آن بی اطلاع هستند. در حال حاضرخود الاینرهای شفاف چاپ سه بعدی نمیشوند. در عوض، برای هر مرحله از درمان، یک مدل از دندان ها به صورت سه بعدی چاپ می شود. اینجاست که هزینه های زیادی برای ساخت الاینرهای شفاف متحمل می شود. تجهیزات، مواد (رزین) و زمان مورد نیاز برای چاپ این مدل ها پرهزینه هستند.

الاینرهای شفاف چگونه ساخته می شوند؟

الاینرهای شفاف چگونه ساخته می شوند؟

مانند هر مرحله دیگر در این فرآیند، دقت چاپگرهای سه بعدی و کیفیت رزین های استفاده شده روی کیفیت الاینرها تأثیر می گذارد.

توجه: پیشرفت های فناوری همچنان باعث افزایش کارایی در ارائه مراقبت های ارتودنتیک مقرون به صرفه می شود. این صنعت به دنبال فناوری است که امکان چاپ سه بعدی مستقیم الاینرها و دور زدن نیاز به چاپ مدل های سه بعدی از دندان ها در هر مرحله ای را فراهم کند. هنگامی که این پیشرفت بدست آمد، ما باید شاهد کاهش بیشتر هزینه ساخت الاینرهای شفاف باشیم.

مرحله 4: ساخت

هنگامی که مدل ها چاپ شدند، می توان الاینرها را ساخت. ورقه ای از مواد ترموپلاستیک نازک تا دمای شکل گیری حرارت داده می شود و سپس روی قالب اعمال می شود تا شکل دندان ها را بگیرد. پس از سرد شدن و سفت شدن، الاینرها بریده شده و لبه ها صاف می شوند. این فرآیندها را می توان با دست یا ماشین های صنعتی خودکار انجام داد.

ساخت الاینر شفاف

ساخت الاینر شفاف

در فرآیند ساخت، مواد ترموپلاستیک مهم هستند. Essix و Zendura دو مورد از پرمصرف ترین برندهای مواد ترموپلاستیک در ایالات متحده هستند، اما گزینه های بسیار دیگری نیز در بازار وجود دارند. بهترین مواد ترموپلاستیک تعادل بهینه نیروی متحرک و راحتی را برای فرد استفاده کننده، شفافیت و فاقد BPA بودن را فراهم می کند. به طور کلی، افزایش راحتی، از مواد نرم تری حاصل می شود که نیروی حرکتی پایدار کمتری را ارائه می دهند. نیروی حرکت پایدار بیشتر با مواد سخت تر و ضخیم تر بدست می آید که راحتی کمتری را برای فرد استفاده کننده ایجاد می کند.

خلاصه

پیشرفت های تکنولوژیکی باعث شده اند که روند ساخت الاینرهای شفاف کارآمدتر و دقیق تر از همیشه باشد. گرچه تمام فرآیندهای تولید از مراحل اولیه یکسانی پیروی می کنند، رویکردهای مختلف در هر مرحله تأثیر قابل توجهی روی کیفیت محصول نهایی خواهند داشت. ما به استفاده کنندگان هشدار می دهیم که صرفاً گزینه کم هزینه را انتخاب نکنند.

آیا با دندان مصنوعی می توان ارتودنسی نامرئی استفاده کرد؟

ارتودنسی نامرئی با استفاده نوآورانه از تری های الاینر شفاف متحرک برای صاف کردن دندان ها، انقلابی در درمان ارتودنسی ایجاد کرده است. اما اگر از قبل دندان مصنوعی مانند ایمپلنت های دندانی، روکش ها، بریج ها یا پروتزهای دندانی دارید، ممکن است از خود بپرسید که آیا هنوز هم ارتودنسی نامرئی گزینه ای برای شماست یا خیر.

خبر خوب این است که در بیشتر مواقع ارتودنسی نامرئی می تواند با موفقیت در کنار ونیرها، ایمپلنت های دندانی و روکش ها یا بریج های خاص عمل کند تا دندان های طبیعی باقی مانده شما را همراستا کند و لبخند شما را ارتقاء بخشد. با این حال، به هماهنگی کامل بین متخصص ارتودنسی و دندانپزشک ترمیمی شما نیاز دارد.

در این راهنمای دقیق، ما موارد زیر را پوشش خواهیم داد:

  • ارتودنسی نامرئی چگونه عمل می کند.
  • ملاحظات مهم در مورد انواع دندان های مصنوعی
  • نقش های ارائه دهنده خدمات دندانپزشکی و طراحی درمان
  • با ارتودنسی نامرئی و دندان های مصنوعی چه انتظاری باید داشت؟
  • عوامل هزینه و زمان درمان
  • نرخ موفقیت و نتایج

با درک فرآیند، طراحی مورد نیاز، محدودیت ها و گزینه های درمان با دندان های مصنوعی، برای بهبود لبخند خاص خود می توانید تصمیمی آگاهانه در مورد استفاده از ارتودنسی نامرئی بگیرید.

مروری بر درمان ارتودنسی نامرئی

قبل از بررسی ملاحظات خاص برای لبخندهای ترمیم شده، اجازه دهید ابتدا اصول درمان ارتودنسی نامرئی را درک کنیم.

ارتودنسی نامرئی از یک سری تری های پلاستیکی شفاف به نام الاینرها استفاده می کند که به صورت سفارشی برای دندان های شما مناسب هستند و در طول درمان هر 1 تا 2 هفته یک مرتبه تعویض می شوند. هر الاینر نیرویی که با دقت کالیبره شده است را اعمال می کند تا به صورت تدریجی دندان های شما را به موقعیتی حرکت دهد که ارتودنتیست شما تعیین کرده است.

مراحل کلیدی برای درمان ارتودنسی نامرئی شامل موارد زیر هستند:

قالب گیری و ماکت سه بعدی

نخستین گام قالب گیری یا ساخت اسکن دهانی از دندان های شما است. در این مرحله یک مدل دیجیتالی سه بعدی بسیار دقیق از لبخند شما ایجاد می شود. سپس ارتودنتیست شما از نرم افزار خاصی برای ترسیم توالی دقیق حرکات مورد نیاز دندان برای رسیدن به اهداف شما استفاده می کند.

تولید الاینر سفارشی

حرکات دیجیتالی طراحی شده به شرکت سازنده الاینرارسال می شوند. هر یک از الاینرهای سفارشی شما با استفاده از فناوری استریولیتوگرافی، به صورت سه بعدی دقیق از روی ماکت چاپ می شود.

استفاده تمام وقت از الاینرها

استفاده تمام وقت از الاینرها

استفاده تمام وقت از الاینرها

شما معمولا 20تا 30 سری الاینر برای استفاده در طول درمان دریافت خواهید کرد. هر ست باید 20 تا 22 ساعت در روز استفاده شود و فقط برای خوردن، نوشیدن، مسواک زدن و نخ دندان کشیدن از دهان خارج شود. هر 2 هفته، شما به سراغ سری بعدی الاینرها خواهید رفت تا دندان های شما به تدریج  حرکت کنند.

قرار ملاقات ها و اصلاحات

شما در طول درمان به طور منظم توسط متخصص ارتودنسی خود معاینه خواهید شد تا پیشرفت را زیر نظر داشته باشد و مطمئن شود که الاینرها به درستی مراحل درمان را طی کرده اند. برای تنظیم دقیق نتایج، اغلب در پایان درمان به الاینرهای اصلاحی نیاز است.

کل زمان درمان با ارتودنسی نامرئی به طور متوسط ​​9 تا 15 ماه است اما بر اساس مورد خاص شما می تواند متفاوت باشد. الاینرها هنگامی که طبق دستورالعمل استفاده می شوند، نیروی کالیبره شده ایده آلی را اعمال می کنند تا دندان ها را راحت و کارآمد صاف کنند.

اکنون بیایید نگاه دقیق تری داشته باشیم به نحوه عملکرد ارتودنسی نامرئی با انواع مختلف ترمیم های مصنوعی دندانی مانند ایمپلنت ها، بریج ها، روکش ها و ونیرها.

ارتودنسی نامرئی با ایمپلنت های دندانی

ایمپلنت های دندان یکی از متداول ترین و مؤثرترین روش ها برای جایگزینی دندان های از دست رفته هستند. ایمپلنت شامل یک پایه تیتانیومی کوچک است که از طریق جراحی درون استخوان فک تعبیه شده و روی آن یک روکش یا دندان مصنوعی قرار داده شده است. استخوان محکم با پست ایمپلنت جوش می خورد بنابراین مانند عملکرد و احساس یک ریشه دندان طبیعی را ایجاد می کند.

روکش – بخشی که شبیه یک دندان واقعی است – به پست ایمپلنت چسبانده می شود تا ترمیم دندان را کامل کند. روکش های ایمپلنت می توانند تک واحدی باشند یا در یک بریج به یکدیگر متصل شوند. با مراقبت مناسب، ایمپلنت ها می توانند یک عمر دوام بیاورند. پس اگر ایمپلنت های دندانی داشته باشید، ارتودنسی نامرئی چگونه عمل می کند؟

مزایا

در اینجا برخی از مزایای استفاده از ارتودنسی نامرئی با ایمپلنت های دندانی آورده شده است:

  • ایمپلنت ها ثابت هستند – برخلاف ریشه های طبیعی دندان، ایمپلنت های دندانی به طور ایمن به استخوان فک متصل می شوند و نمی توانند جابجا شوند یا حرکت کنند. این یک تکیه گاه محکم برای حرکت دندان های دیگر فراهم می کند.
  • ارتودنسی نامرئی دندان های طبیعی را حرکت می دهد – الاینرها فقط می توانند به دندان های طبیعی نیرو وارد کنند. با این حال، آنها می توانند به طور مؤثر آن دندان های طبیعی را در اطراف ایمپلنت هایی که به درستی قرار داده شده اند حرکت دهند.
  • چسباندن الاینرها به ایمپلنت ها – دکمه های کوچک همرنگ دندان را می توان به سطح روکش ایمپلنت چسباند. این به الاینر ارتودنسی نامرئی اجازه می دهد تا با جابجایی دندان های دیگر به ایمپلنت های ثابت بچسبد تا تکیه گاه شود.
  • محافظت از ایمپلنت ها – ایمپلنت ها و ترمیم های دندانی سرمایه گذاری های پر هزینه ای هستند. الاینرهای ارتودنسی نامرئی باید روی آنها قرار گرفته و بدون آسیب رساندن به روکش های ایمپلنت، نیرو را در اطراف خود اعمال کنند. طراحی دقیق درمان از استرس های اضافی جلوگیری می کند.

ملاحظات

با این حال، برخی ملاحظات مهم برای استفاده از ارتودنسی نامرئی با ایمپلنت های دندانی از قبل موجود وجود دارد:

  • وضعیت ایمپلنت ها – ایمپلنت ها باید با موفقیت درون استخوان ادغام شوند و ترمیم ها قبل از درمان در شرایط خوبی باشند. بهبودی و استئواینتگریشن پس از قرار دادن ایمپلنت 3 تا 6 ماه طول می کشد.
  • میزان حرکت – چه مقدار حرکت صاف کننده در اطراف ایمپلنت ها طراحی شده است؟ حرکت گسترده نیروی بیشتری ایجاد می کند که باید با دقت انجام شود.
  • کار ترمیمی – آیا روکش های ایمپلنت در طول فرآیند به بازسازی، تغییر شکل یا ترمیم متفاوتی نیاز دارند تا بتوانند الاینرها و ضمائم را در خود جای دهند؟ در این صورت، کار دندانپزشکی اضافی هزینه را افزایش خواهد داد.
  • موقعیت ایمپلنت – محل و زاویه ایمپلنت ها بر دشواری حرکت دندان های دیگر در اطراف آنها تأثیر می گذارد. ایمپلنت های کج درمان را پیچیده تر می کنند.

در اکثر موارد با هماهنگی بین متخصص ارتودنسی و دندانپزشک ترمیمی، ارتودنسی نامرئی می تواند به طور ایمن و مؤثر با ایمپلنت های دندانی که به خوبی جوش خورده اند عمل کند. اما انتخاب دقیق مورد و طراحی حیاتی هستند.

ارتودنسی نامرئی با روکش های دندانی

پس از تراشیدن دندان آسیب دیده یا پوسیده و پوشاندن آن با روکش دندان، آن روکش مصنوعی را نمی توان با الاینر ارتودنسی نامرئی جابجا کرد. با این حال، ارتودنسی نامرئی همچنان می تواند دندان های طبیعی دیگر را در اطراف روکش دندان ثابت جابجا کند. در اینجا توضیح داده ایم چرا:

ارتودنسی نامرئی با روکش های دندانی

ارتودنسی نامرئی با روکش های دندانی

مزایا

برخی از مزایای استفاده از ارتودنسی نامرئی با روکش های دندانی موجود عبارتند از:

  • فقط دندان های طبیعی حرکت می کنند – الاینرهای ارتودنسی نامرئی به دندان های طبیعی نیرو وارد می کنند اما روی روکش های چسبانده شده تاثیری نمی گذارند. روکش ها به عنوان تکیه گاه عمل می کنند.
  • در صورت نیاز شکل روکش ها تغییر داده می شود – برخی از رنگ های روکش های دندانی ممکن است برای تناسب مناسب الاینر به تنظیم نیاز داشته باشند. دندانپزشک شما در صورت لزوم می تواند روکش ها را با دقت بازسازی کند.
  • محافظت از یکپارچگی روکش – هیچ نیروی اضافی نباید مستقیماً به روکش ها وارد شود تا خطر جدا شدن یا آسیب به حداقل برسد.

ملاحظات

با این حال، برخی از عوامل کلیدی وجود دارند که باید با درمان ارتودنسی نامرئی در اطراف روکش های موجود در نظر گرفته شوند:

  • مواد روکش – از چه ماده ای ساخته شده است؟ روکش های فلز- پرسلن PFM محکم ترین هستند. روکش های تمام- سرامیک شکننده تر هستند. رزین یا سرامیک ذوب شده روی روکش های فلزی می تواند بسیار انعطاف پذیر باشد. مواد روی انعطاف پذیری تأثیر می گذارند.
  • سن روکش – روکش هایی که عمر زیادی دارند بیشتر مستعد عوارضی مانند جدا شدن اتصالات یا خرابی مکانیکی هستند. روکش های جدیدتر می توانند نیروهای ارتودنسی را بهتر تحمل کنند.
  • میزان تغییر موقعیت دندان – دندان های طبیعی چقدر باید جابجا شوند؟ حرکات بزرگ نیروی بیشتری به روکش ها وارد می کنند که می تواند خطرات را افزایش دهد.
  • روکش های موقت – در برخی موارد، ممکن است در طول درمان به روکش های موقت نیاز باشد تا امکان قرار دادن ضمیمه یا تغییر کانتور قبل از قرار دادن روکش های نهایی فراهم شود.

با تشخیص و طراحی دقیق، اکثر روکش های دندانی مدرن (بویژه روکش های تمام – سرامیکی) می توانند با خیال راحت به عنوان تکیه گاه برای درمان ارتودنسی نامرئی استفاده شوند. اما وضعیت و نوع روکش ها باید مورد ارزیابی قرار گیرد.

ارتودنسی نامرئی با ونیرهای دندانی

ارتودنسی نامرئی با بریج های دندانی

ارتودنسی نامرئی با بریج های دندانی و انواع دندان مصنوعی

ونیرهای دندانی پوسته های نازکی از پرسلن یا مواد کامپوزیت هستند که روی جلو و کناره های دندان ها چسبانده می شوند. ونیرها که اغلب برای بهبود ظاهر دندان های کج، لب پر شده، فرسوده یا لکه دار استفاده می شوند، کم تهاجم هستند.

در اینجا چند نکته برای استفاده از درمان ارتودنسی نامرئی روی دندان های ونیردار آورده شده اند:

مزایا

  • ونیرها حرکت نمی کنند – مانند روکش های دندان، مکان ونیرها را پس از چسباندن روی دندان ها نمی توان تغییر داد. اما می توان دندان ها را در اطراف ونیرهای پایدار حرکت داد.
  • تأثیر حداقل – در بیشتر موارد، ونیرها در درمان ارتودنسی نامرئی تداخلی ایجاد نمی کنند، زیرا شکل و احساس دندان های طبیعی را به خوبی تقلید می کنند. الاینرها به راحتی روی آنها قرار می گیرند.
  • اتصالات را به دندان ها بچسبانید – هر ضمیمه مورد نیاز بر روی مینای دندان طبیعی چسبانده می شود، نه خود ونیرهای پرسلن. این از یکپارچگی روکش محافظت می کند.
  • در صورت نیاز کامپوزیت ها تغییر شکل داده می شوند – اگر ونیرهای کامپوزیتی برای تناسب مناسب تراز به تنظیم نیاز داشته باشند، غیرتهاجمی خواهد بود. پرسلن باید به صورت حرفه ای بازسازی شود.

ملاحظات

چند نکته مهم عبارتند از:

  • قرار دادن – آیا ونیرها فقط روی دندان های جلو قرار می گیرند یا روی سطوح جونده قرار می گیرند؟ پوشش بیشتر ونیر، حرکات ارتودنسی نامرئی را دشوارتر می کند.
  • ضخامت روکش – ونیرهای ضخیم تر (بیشتر از 7/0 میلی متر) خیلی حجیم هستند و می توانند مانع تناسب و کشش مناسب الاینر شوند.
  • دندان های آسیب دیده – آیا ونیرها به همه دندان ها چسبانده می شوند یا فقط به تعداد کمی؟ ونیرهای بیشتر درمان را سخت تر می کنند.
  • مقدار صاف کردن – حرکات عمده دندان معمولاً با وجود ونیرها روی همه دندان های داخل دهان امکان پذیر نیست. جابجایی های جزئی ممکن است مؤثر باشند.

ونیرهایی که به خوبی طراحی شده اند و رنگ طبیعی دندان ها را به خوبی تقلید می کنند، می توانند به خوبی با ارتودنسی نامرئی عمل کنند. اما پوشش بسیار حجیم یا بیش از حد ونیر می تواند حرکت مورد نظر را محدود کند.

ارتودنسی نامرئی با بریج های دندانی

بریج های دندانی برای جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته در یک ردیف به کار می روند. یک بریج از دندان های مصنوعی تشکیل شده است که بین دو روکش دندانی تکیه گاه قرار داده شده است که روی دندان های طبیعی دو طرف چسبانده شده اند.

از آنجا که نمی توان بریج ها را مانند پروتزهای مصنوعی برداشت، استفاده از ارتودنسی نامرئی پیچیده تر است اما بسته به مورد امکان پذیر است.

مزایا

در اینجا برخی از مزایای بالقوه ارتودنسی نامرئی با بریج های دندانی آورده شده است:

  • فقط دندان های طبیعی حرکت می کنند – واحدهای بریج پروتز ثابت باقی می مانند، در حالی که ارتودنسی نامرئی دندان های پایه طبیعی تکیه گاه را جابجا می کند.
  • الاینرها به روکش ها می چسبند – مانند یک روکش دندانی تکی، برای داشتن یک تکیه گاه، می توان ضمیمه های دکمه ای شفاف را به واحدهای روکش متصل کرد.
  • طراحی هماهنگ – هماهنگی نزدیک بین متخصص ارتودنسی و دندانپزشک ترمیمی امکان طراحی دقیق درمان در اطراف یک بریج را فراهم می کند.
  • بهبود هم ترازی بریج – در برخی موارد، حرکات جزئی دندان می تواند هم ترازی بریج با دندان های طبیعی برای تناسب بهتر را بهبود بخشد.

ملاحظات

با این حال، برخی از معایب و محدودیت ها وجود دارند:

  • یکپارچگی بریج – نیروهای اضافی ممکن است باعث جدا شدن بریج، آسیب رساندن به روکش های تکیه گاه یا دندان های لنگر شوند. طراحی دقیق بسیار مهم است.
  • مقدار حرکت – حرکات عمده دندان اغلب با یک بریج ثابت در محل امکان پذیر نیست. اصلاحات جزئی امن ترین هستند.
  • بریج موقت – در طول ارتودنسی نامرئی ممکن است لازم باشد بخش هایی از بریج به طور موقت برداشته و جایگزین شوند تا الاینر درست قرار بگیرد.
  • محدود به بریج های جلو – بریج های روی دندان های مولر عقب برای ارتودنسی نامرئی کمتر بهینه هستند زیرا نیروی بایت روی آنها بسیار بیشتر است.

ارتودنسی نامرئی به لطف نوآوری هایی مانند برش های دقیق و ضمیمه ها، به طور بالقوه می تواند در برخی شرایط با بریج های دندانی عمل کند. اما به بریج خاص شما بستگی دارد. طراحی دقیق بین متخصصین دندانپزشکی نیاز است.

طراحی درمان ارتودنسی نامرئی در اطراف دندان های مصنوعی

همانطور که مشاهده می کنید، استفاده از ارتودنسی نامرئی زمانی که روی برخی از دندان ها ترمیم های مصنوعی دندانی انجام می دهید، به طراحی گسترده بین متخصص ارتودنسی و دندانپزشک ترمیمی نیاز دارد.

در اینجا چند مرحله کلیدی طراحی ارائه شده اند که آنها انجام خواهند داد:

  • ارزیابی کامل دندانی – موقعیت و وضعیت تمام دندان های مصنوعی مانند ایمپلنت ها، روکش ها، ونیرها و بریج ها مشخص می شوند. سن، مواد، یکپارچگی و وضعیت پریودنتال ارزیابی می شوند.
  • بررسی اسناد دندانپزشکی – به قالب ها، عکس ها، تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس مربوط به کار دندانپزشکی شما نگاه می شود. اسکن های دیجیتال و ماکت های سه بعدی دیدگاه دقیقی را ارائه می دهند.
  • در مورد اهداف درمان گفتگو می شود – نتایج مورد نظر، میزان صاف کردن مورد نیاز، چارچوب زمانی و نگرانی های خود را درک کنید. انتظارات معقول را تعیین کنید.
  • طرح درمان هماهنگ می شود – در مورد اینکه آیا هرگونه اصلاح پروتز، جایگزینی یا سایر اقدامات مقدماتی دندانپزشکی قبل از شروع درمان با ارتودنسی نامرئی توصیه می شوند، بحث کنید.
  • پیوست های دقیق اضافه می شوند – یکپارچگی پیوست بهینه روی ایمپلنت ها، بریج ها و روکش ها یا ونیرها انتخاب می شوند تا نیرو به درستی هدایت شود.
  • نیروها مدیریت می شوند – محاسبات نیرو و دینامیک اطراف دندان های مصنوعی برای جلوگیری از آسیب و به حداکثر رساندن کارایی انجام می شوند.
  • بررسی تناسب – آیا قبل از سفارش الاینرهای درمانی، تری های الاینر و یا واکس آپ های آزمایشی را برای بررسی تناسب اطراف دندان های مصنوعی استفاده کرده اید.
  • محدودیت ها توضیح داده می شوند – با صاف شدن با ارتودنسی نامرئی و وضعیت دندانی شما، هرگونه محدودیت یا عارضه ای که باید انتظار داشته باشید به صورت واضح برای شما توضیح داده می شوند.

با طراحی دقیق، می توان بیشتر دندان های مصنوعی را در طول درمان ارتودنسی نامرئی به طور ایمن استفاده کرد. اما طراحی ضعیف می تواند خطر آسیب پروتز را به همراه داشته باشد. ارتباط نقش کلیدی دارد.

چه کسی می تواند ارتودنسی نامرئی را برای دندان های مصنوعی ارائه دهد؟

چه کسی می تواند ارتودنسی نامرئی را برای دندان های مصنوعی ارائه دهد؟

چه کسی می تواند ارتودنسی نامرئی را برای دندان های مصنوعی ارائه دهد؟

برای هماهنگی صحیح درمان ارتودنسی نامرئی زمانی که دندان های مصنوعی با دندان های طبیعی ادغام شده اند، به موارد زیر نیاز دارید:

  • یک متخصص ارتودنسی با تجربه در زمینه ارتودنسی نامرئی – با گواهینامه پیشرفته در طراحی و اجرای درمان ارتودنسی نامرئی. از بیومکانیک پیرامون مواد دندانی اطلاعات کافی دارد.
  • یک دندانپزشک ترمیمی ماهر – با کارهای دندانپزشکی شما آشنا است و قادر به اصلاح ترمیم ها یا ضمیمه ها برای درمان یکپارچه است. در صورت نیاز می تواند روکش ها یا بریج های موقت را جایگزین کند.

بسیاری از ارتودنتیست ها مستقیماً با یک دندانپزشک ترمیمی مورد اعتماد برای طراحی موارد پیچیده ارتودنسی نامرئی با توانبخشی دندان مصنوعی کار می کنند. پیدا کردن دندانپزشکان معتبر با آن تخصص ایده آل است.

در حالت ایده آل، دندانپزشک شما باید آموزش های پیشرفته ای در زمینه دندانپزشکی زیبایی و ایمپلنت از مؤسسات معتبر دریافت کرده باشد. این مدارک نشان دهنده تخصص تخصصی در ترمیم و یکپارچه سازی دندان ها – چه طبیعی و چه مصنوعی هستند. این سطح از مهارت، طراحی بهینه و درمان ایمن ارتودنسی نامرئی با دندان های مصنوعی را تضمین می کند.

فرآیند ارتودنسی نامرئی با دندان مصنوعی چیست؟

هنگامی که کارشناسان هماهنگ کننده دندانپزشکی طرح درمان ارتودنسی نامرئی شما را با ملاحظات دندان مصنوعی ترسیم کردند، روند کلی مراحل اصلی را دنبال می کنند:

  • قالب گیری ها و سوابق – قالب ها و اسکن های گسترده از دندان های شما در وضعیت فعلی برای طراحی درمان دیجیتالی گرفته می شوند. همچنین ممکن است به عکس، تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس و ثبت بایت نیاز باشد.
  • الاینرها و استفاده – الاینرهای سفارشی درست مانند ارتودنسی نامرئی استاندارد به ترتیب مقرر در فواصل 1 تا 2 هفته ای ساخته و استفاده می شوند. هر 10 تا 14 روز به سری بعدی الاینرها می روید.
  • ویزیت های بعدی – متخصص ارتودنسی برای بررسی پیشرفت، تناسب و ردیابی دندان ها بر اساس طرح درمان، شما را به صورت دوره ای ویزیت می کند. در صورت نیاز اصلاحات انجام می شوند.
  • ترمیم نهایی – هنگامی که دندان ها به درستی تراز شدند، جایگزین های نهایی مانند روکش های ایمپلنت، ونیرها، بریج ها یا روکش ها، برای کامل شدن لبخند انجام می شوند.

با ارتباط و زمان بندی خوب بین ارائه دهندگان خدمات دندانپزشکی، این رویکرد هماهنگ منجر به نتایج عالی ارتودنسی نامرئی می شود.

خطرات بالقوه کدامند؟

تمام درمان های ارتودنسی، علیرغم طراحی و اجرای صحیح، دارای برخی خطرات ذاتی هستند. با ارتودنسی نامرئی و دندان های مصنوعی، خطرات بالقوه عبارتند از:

  • شل شدن یا آسیب روکش ها، بریج ها یا ونیرهای دندانی ناشی از نیروی وارده
  • از دست دادن چسبندگی با اتصالات روی ایمپلنت ها، بریج ها یا روکش های انتخابی
  • نیروی ناخواسته روی ایمپلنت های دندانی در صورت شکست ضمائم
  • تغییر بایت یا تداخل اکلوزال ناشی از حرکت ناهموار دندان
  • افزایش سایش، شل شدن یا آسیب به پروتزهای متحرک در طول درمان

آیا می توان الاینر شفاف را تنها برای دندان های جلو دریافت کرد؟

محبوبیت الاینر شفاف در میان افراد بزرگسالی که به دنبال صاف کردن محتاطانه دندان های خود بدون بریس های فلزی معمولی هستند، افزایش یافته است. الاینرهای پلاستیکی شفاف و متحرک در هنگام استفاده عملاً نامرئی هستند و از سری های متوالی استفاده می کنند تا در طول زمان به تدریج دندان ها را به موقعیت های دلخواه جابجا کنند.

در حالی که الاینرهای شفاف می تواند انواع موارد را از همراستایی جزئی دندان گرفته تا اصلاحات پیچیده بایت را درمان کند، یک پرسش متداول این است که آیا الاینر می تواند به صورت خاص فقط برای هدف قرار دادن دندان های جلوی قابل مشاهده استفاده شود که ممکن است نامرتب باشند، فاصله داشته باشند یا کج باشند؟ پاسخ کوتاه این است که آری – در برخی موارد می توان الاینر را برای تمرکز درمان فقط روی دندان های جلو سفارشی کرد. با این حال، چندین عامل مهم وجود دارند که باید قبل از دنبال کردن این رویکرد محدود، ابتدا در نظر بگیرید.

آنچه که باید قبل از انتخاب الاینر شفاف فقط برای دندان های جلو بدانید

آنچه که باید قبل از انتخاب اینویزیلاین فقط برای دندان های جلو بدانید

آنچه که باید قبل از انتخاب اینویزیلاین فقط برای دندان های جلو بدانید

اگر به استفاده از الاینر شفاف برای اصلاح مشکلات مربوط به فقط دندان های جلوی خود علاقه مند هستید، در اینجا چند نکته کلیدی وجود دارند که قبل از ادامه باید بدانید:

  • بهترین حالت زمانی است که همه دندان ها را شامل می شود. الاینر به گونه ای طراحی شده است که تمام دندان ها را برای نتایج مطلوب در بر بگیرد. با جداسازی دندان های جلو، اگر دندان های عقب مورد توجه قرار نگیرند می تواند منجر به بروز مشکلات مربوط به ثبات درمان شود. قابل پیش بینی ترین نتایج زمانی حاصل می شوند که دندان های جلو و عقب با یکدیگر در نظر گرفته شوند.
  • حرکت دندان جلو روی دندان های دیگر تأثیر می گذارد. حتی اگر فقط دندان های جلو در یک راستا قرار گیرند، موقعیت دندان های عقب به عنوان تکیه گاه مهم عمل می کند و همیشه تحت تأثیر قرار می گیرند. دندان های آسیاب عقبی ممکن است برای تنظیم دندان های جلو به بازیابی جزئی یا حداقل حرکت نیاز داشته باشند.
  • زمان های درمان معمولاً متغیر هستند. مواردی که فقط حرکت دندان های جلو را شامل می شوند، معمولاً مدت زمان درمان کوتاه تری دارند که از ۴ تا ۱۲ ماه متغیر است. حرکت کلی کمتر دندان به این معنا است که الاینرها می توانند در توالی ها سریع تر پیشرفت کنند.
  • نتایج ممکن است ناقص باشند. انتخاب محدود کردن درمان با الاینرها فقط به دندان های جلو، در مقایسه با درمان کامل و جامع که همه دندان ها را شامل می شود، احتمال نتایج ناقص زیبایی را افزایش می دهد. برخی از بیماران یک راه حل سریع را انتخاب می کنند که درک نتایج ممکن است کامل نباشد.
  • اغلب تکنیک های خاصی اجرا می شوند. برای مجزا سازی موفق حرکات دندان های جلو، ارتودنتیست ها اغلب از راهکارهای خاصی مانند برش های دقیق، ضمیمه ها، الاستیک های بین دو قوس دندانی و بایت رمپ ها استفاده می کنند. این باعث افزایش کنترل می شود.

با طراحی مناسب و انتظارات معقول، الاینر می تواند گزینه ای مناسب برای بهبود همترازی دندان های جلو در افراد باشد. مشاوره با ارتودنتیست بهترین راه برای ارزیابی کامل گزینه ها است.

چه زمانی الاینر می تواند فقط برای دندان های جلو عمل کند؟

اینها موقعیت های متداولی هستند که ممکن است استفاده از الاینر برای تمرکز ویژه روی دندان های جلو امکان پذیر باشد:

بستن فاصله بین دندان های جلو

فضای بیش از حد بین دندان های جلو یک مشکل زیبایی شایع است که می تواند ناشی از دلایل مختلفی مانند ژنتیک یا کارهای قبلی دندانپزشکی باشد. الاینر شفاف می تواند دندان های جلو را به صورت تدریجی به سمت یکدیگر ببرد تا این فاصله ها را ببندد. این کار فشار روی دندان های کناری را کاهش می دهد و به جلوگیری از بدتر شدن مشکلات کمک می کند.

چرخش دندان های جلو که به طور قابل توجهی کج هستند

6 دندان جلوی فک بالا و 6 دندان پایین قابل مشاهده ترین و کانونی ترین نقطه لبخند هستند. اینکه بتوانید دندان های جلویی که به میزان قابل توجهی کج شده اند یا چرخیده اند را با الاینر صاف کنید تا حد زیادی زیبایی چهره و اعتماد به نفس را بهبود می بخشد.

برطرف کردن فشردگی متوسط ​​دندان های جلو

در برخی موارد، دندان های جلو ممکن است به دلیل ناهماهنگی در اندازه فک یا رویش نامنظم دندان روی یکدیگر قرار گیرند و فشرده شوند. الاینر ممکن است بتواند با حرکت تدریجی دندان های جلو در راستای مناسب فضا ایجاد کند.

همراستا کردن دندان های ناهموار جلو

در صورتی که دندان های جلوی فک بالا یا پایین در سطوح متفاوتی روییده باشند، الاینر به طور انتخابی می تواند مکان دندان ها را تغییر دهد تا خط لبخند یکنواخت تر و بایت یکدست تر شود.

تراز کردن خطوط میانی ناهماهنگ

هنگامی که خطوط میانی دندانی فک های بالا و پایین به صورت مشهودی با یکدیگر مطابقت ندارند، الاینر می تواند دندان های جلو را جابجا کرده و در مرکز قرار دهد تا این خطوط وسط را بهتر همراستا کند. اصلاح و تقارن کلی خطوط وسط، لبخند را تقویت می کند.

تراز کردن خطوط میانی ناهماهنگ

تراز کردن خطوط میانی ناهماهنگ

در موارد گسترده تر مانند مشکلات قابل توجه بایت، کجی شدید دندان ها، یا مشکلات ناهماهنگی متوسط ​​تا شدید فک، درمان فقط دندان های جلو با الاینر، کمتر به نتایج پایدار دست می یابد. برای قابل پیش بینی بودن نتایج در این شرایط، یک طرح درمان کامل شامل دندان های عقب به شدت توصیه می شود.

مدت زمان درمان با الاینر فقط برای دندان های جلو

زمان های درمان با استفاده از اینویزیلاین فقط برای دندان های جلو، در مقایسه با درمان کامل و جامع، سریع تر است:

  • موارد خفیف فشردگی دندان های جلو: تقریباً 4 تا 6 ماه
  • موارد نامرتبی متوسط ​​دندان های جلو: تقریباً 6 تا 9 ماه
  • مشکلات پیچیده تر دندان های جلو: تقریباً 9 تا 12 ماه

زمان های درمان متراکم برای جابجایی فقط دندان های جلو امکان پذیر است زیرا:

  • تعداد دندان های کمتری در توالی حرکت دخیل هستند.
  • دندان های جلو معمولاً به فاصله های کوتاه تر و مکانیک آسان تری برای جابجایی در موقعیت خود نیاز دارند.
  • خطر کمتری وجود دارد که مسائل مربوط به بایت به خطر بیفتد که اصلاح را ایجاب می کند.

با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که درمان ارتودنسی نامریی همچنان مستلزم استفاده از الاینرهای متحرک 20 تا 22 ساعت در روز برای کل طول درمان تجویز شده توسط ارتودنتیست شما است. تلاش برای درمان عجولانه با استفاده از الاینرها کمتر از جدول زمانی تجویز شده می تواند به دندان ها آسیب وارد کند و منجر به بروز مشکلات دائمی شود.

فرآیند گام به گام الاینر برای دندان های جلو

فرآیند گام به گام الاینر برای دندان های جلو

فرآیند گام به گام الاینر برای دندان های جلو

فرآیند کلی دریافت الاینر برای رفع مشکلات دندان های جلو دقیقاً همان مراحل درمان کامل را دنبال می کند:

  • ویزیت مشاوره – برای معاینه اولیه با یک متخصص ارتودنسی ملاقات کنید. آنها می توانند ارزیابی کنند که آیا مورد خاص ارتودنسی شما واجد شرایط حرکت فقط دندان های جلو است یا اینکه طرح جامع تری توصیه می شود.
  • تصاویر و اسناد – تصاویر رادیوگرافی پانوراما با اشعه ایکس، عکس های داخل دهانی و قالب های دندانی گرفته خواهند شد. این اطلاعات جمعی این امکان را بوجود می آورند تا یک طرح درمان دقیق را ترسیم کنید.
  • ایجاد طرح درمان – متخصص ارتودنسی توالی دقیق حرکات مورد نیاز دندان های جلو، از جمله تراز، چرخش، همسطح کردن، بستن و غیره را شرح خواهد داد.
  • تولید الاینرها – پس از نهایی شدن طرح درمان، الاینرهای سفارشی بر اساس مشخصات حرکت دندان ساخته می شوند.
  • درمان شروع می شود – الاینرهای مناسب سفارشی تحویل داده می شوند و درمان آغاز می شود. الاینرها بیشتر از 20 ساعت در روز استفاده می شوند و طبق دستورالعمل هر 1 تا 2 هفته یک مرتبه استفاده از یک سری الاینر جدید آغاز می شود.
  • بررسی پیشرفت – بیمار در فواصل زمانی معین برای نظارت به مطب مراجعه می کند و تا زمانی که دندان های جلو به موقعیت دلخواه برسند، الاینرهای جدید مناسب هستند.
  • مرحله نگهداری – پس از اتمام الاینرهای فعال، ریتینرهای متحرک برای نگه داشتن دندان های جلو در موقعیت اصلاح شده ارائه می شوند.

مراجعه به متخصص ارتودنسی با تجربه در موارد محدود دندان های جلو می تواند مزایایی را برای یک نتیجه موفق ارائه دهد.

مزایای استفاده از الاینر فقط برای دندان های جلو

مزایای استفاده از الاینر فقط برای دندان های جلو

مزایای استفاده از الاینر فقط برای دندان های جلو

در حالی که تراز کردن همه دندان ها با الاینر بهترین روش برای ثبات در نظر گرفته می شود، استفاده از این سیستم به منظور بهبود همترازی دندان های جلویی مزایایی را به همراه دارد:

  • زمان های درمان سریع تر – مواردی که فقط به حرکت دندان های جلو محدود می شوند، کوتاه ترین مسافت ها و ساده ترین مکانیک ها را شامل می شوند که امکان درمان سریع تر را فراهم می کند.
  • پیشرفت های قابل مشاهده – تقویت 6 یا 8 دندان جلوی قابل مشاهده می تواند پیشرفت بزرگی در زیبایی لبخند ایجاد کند.
  • به طور بالقوه مقرون به صرفه تر – بدون درمان کامل و جامع، هزینه ها ممکن است کمی کمتر شود.
  • سیستم متحرک – الاینرها در مقایسه با بریس های فلزی آشکار، صاف کردن محتاطانه ای را ارائه می دهند.
  • از بدتر شدن مشکلات جلوگیری می کند – کاهش مشکلات دندان جلو مانند فشردگی دندان می تواند از پیشرفت بیشتر در طول زمان جلوگیری کند.
  • افزایش اعتماد به نفس بیمار – افرادی که از دندان های جلوی خود ناراضی هستند، از پیشرفت های ظریف اعتماد به نفس پیدا می کنند.
  • مکمل سایر درمان ها – الاینر در صورت نیاز می تواند مکمل درمان های ارتودنسی اضافی باشد که فقط روی دندان های عقب متمرکز شده اند.

برای بیمارانی که مشکلات جزئی تا متوسط ​​دندان های جلو را دارند و انتظارات منطقی دارند، الاینر در صورت انجام روشمند می تواند یک گزینه درمانی محدود مؤثر باشد.

خطرات و نقاط ضعفی که باید در نظر گرفته شوند

گرچه استفاده از الاینر فقط برای همراستا کردن دندان های جلو مزایای بالقوه ای دارد، چندین جنبه منفی نیز وجود دارند که باید به دقت در نظر بگیرید.

  • خطر عود – بدون درمان جامع ارتودنتیک، دندان های جلوی صاف شده پس از برداشتن الاینرها ممکن است پسرفت کرده و به مرور زمان عود کنند.
  • مشکلات دندان های عقب – قرارگیری ناهموار دندان های عقب به دلیل عدم حرکت ممکن است در نهایت باعث بروز مشکلات بایت مانند فشردگی بیش از حد شود. ممکن است بعداً برای اصلاح مشکلات جدید به درمان اضافی نیاز باشد.
  • مشکلات زیبایی – حرکت دادن فقط دندان های جلو که قابل مشاهده هستند اغلب نمی تواند به دست یافتن کامل به تقارن صورت و لبخند ایده آل کمک کند.
  • جایگزین مناسبی نیست – ارزیابی جامع و حرکت همه دندان ها با یکدیگر، استاندارد طلایی برای ثبات و سلامت دهان و دندان است.
  • اغلب به ضمائم بیشتری نیاز است – جداسازی حرکات دندان های جلو، برای افزایش کنترل، اغلب به برش ها و اتصالات دقیق تر روی دندان ها نیاز دارد.
  • پیش بینی پذیری کمتر – تنها با پرداختن به دندان های جلو، قابلیت پیش بینی کلی و قابلیت اطمینان نتیجه نهایی به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.

بحث کردن کامل درباره نگرانی ها با متخصص ارتودنسی، امکان سنجش دقیق مزایا و معایب الاینر محدود به دندان های جلو در مقایسه با رویکردهای جامع تر را فراهم می کند.

پرسش های پرتکرار در مورد الاینر فقط برای دندان های جلو

آیا الاینر فقط برای درمان 4 دندان جلو قابل استفاده است؟

در موارد منتخب، آری، الاینر ممکن است به گونه ای سفارشی شود که به صورت ویژه روی همراستا کردن 4 دندان جلوی فک بالا و پایین تمرکز کند. با این حال، گنجاندن دندان های بیشتر همچنان بهترین روش برای ثبات در نظر گرفته می شود. درباره گزینه ها به طور کامل با یک متخصص ارتودنسی صحبت کنید.

آیا الاینر می تواند برای بستن شکاف های کوچک بین دندان های جلو به خوبی عمل کند؟

آری، الاینر برای بستن فاصله های کوچک تا متوسط ​​بین دندان های جلو با حرکت دادن دقیق دندان ها به سوی یکدیگر بسیار مؤثر است. برای فضاهای مهم تر، ممکن است راهکارهای ترمیمی مانند روکش های دندانی یا ایمپلنت های دندانی ارجحیت داشته باشند.

آیا با الاینر می توان بدون درمان دندان های عقب اوربایت را برطرف کرد؟

رفع مشکل اوربایت یا آندربایت به حرکت هماهنگ استراتژیک بین دندان های جلو و عقب نیاز دارد. جداسازی فقط دندان های جلو، خطر بدتر شدن مشکلات بایت در طول زمان را دارد، بنابراین درمان قوس دندانی کامل به شدت توصیه می شود.

آیا الاینر می تواند دندان های جلویی که به شدت کج یا پیچ خورده اند را با موفقیت صاف کند؟

الاینر ممکن است همچنان گزینه ای برای دندان های جلویی باشد که به طور قابل توجهی کج هستند، اما احتمالاً به ضمائم، الاستیک های بین دو قوس دندانی، زمان های طولانی تر درمان و استفاده از دندان های عقب برای تکیه گاه و پشتیبانی نیاز دارد. مشاوره با متخصص ارتودنسی توصیه می شود.

آیا اگر الاینر فقط برای اصلاح دندان های جلو استفاده شود ارزان تر است؟

به طور بالقوه آری، زیرا مدت زمان درمان کوتاه تر و الاینرهای کمتری نیاز هستند که می تواند هزینه ها را کاهش دهد.

نتیجه گیری

در حالی که استفاده از الاینر برای تمرکز صرفاً روی بهبود تراز دندان های جلو قطعاً در موارد انتخابی امکان پذیر است، ترکیب درمان ارتودنسی همه دندان ها با هم روش استاندارد طلایی برای دستیابی به نتایج قابل پیش بینی و پایدار در دراز مدت باقی می ماند.

تشخیص کامل، طراحی جامع درمان و بحث شفاف با متخصص ارتودنسی این امکان را برای شما فراهم می کند تا تصمیم بگیرید که آیا دنبال کردن الاینر فقط برای دندان های جلو می تواند با نیازهای شما مطابقت داشته باشد یا درمان گسترده تری توصیه می شود. اگر فقط حرکت دندان های جلو را انتخاب می کنید، حتماً محدودیت ها و خطرات کلیدی را درک کنید.

با انتظارات عمل گرایانه در مورد میزان پیشرفت های ممکن، از تنظیم هدفمند دندان های جلو در مقایسه با ترمیم مجدد کامل ارتودنسی، الاینر همچنان می تواند گزینه ای عملی برای تقویت لبخند دندان های جلوی شما باشد.

امکان استفاده از بریس حتی اگر دندان ها چندان کج نباشند

اگر به دریافت بریس ها(براکت ها) فکر می کنید، ممکن است فکر کنید که آیا حتی شما نیز به آنها نیاز دارید یا خیر. شاید دندان های شما آنقدر کج نباشند، اما هنوز نسبت به آنها حساس هستید و می خواهید لبخند خود را بهبود ببخشید. خبر خوب این است که بریس ها فقط برای دندان های به شدت کج نیستند. در واقع، بسیاری از افراد برای مشکلات خفیف تا متوسط ​​دندان های خود بریس ها را دریافت می کنند.

بنابراین، اگر دندان های شما آنقدر کج نباشند، آیا می توانید بریس ها را دریافت کنید یا خیر؟ پاسخ آری است! از بریس ها می توان برای اصلاح انواع مشکلات دندانی از جمله فاصله، فشردگی و مشکلات بایت استفاده کرد. حتی اگر دندان های شما فقط کمی کج باشند، بریس ها می توانند به بهبود هم راستایی آنها کمک کنند و لبخندی صاف تر و مطمئن تر به شما هدیه دهند.

مهم است که توجه داشته باشید که شدت مشکلات دندانی شما نوع بریس های مورد نیاز شما و مدت زمان استفاده از آنها را تعیین می کنند. ارتودنتیست شما می تواند دندان های شما را ارزیابی کند و بهترین روش درمان را برای نیازهای خاص شما توصیه کند. با یک طرح درمان مناسب، می توانید به لبخندی زیبا و سالم دست پیدا کنید که به نشان دادن آن افتخار کنید.

آشنایی با ارتودنسی

اگر به فکر دریافت بریس ها هستید، مهم است که بدانید ارتودنسی چیست و چرا افراد بریس ها را دریافت می کنند. در این بخش به اصول اولیه ارتودنسی می پردازیم و به چند پرسش متداول در مورد بریس ها پاسخ می دهیم.

بریس چیست؟

بریس ها نوعی درمان ارتودنسی هستند که با استفاده از براکت ها و سیم ها دندان ها را به تدریج در موقعیت مناسب خود قرار می دهند. براکت ها به دندان ها متصل می شوند و سیم ها از درون آنها عبور داده می شوند و در طول زمان برای جابجایی دندان ها فشار ملایمی اعمال می کنند. بریس ها بسته به ترجیحات و نیازهای شما می توانند از فلز، سرامیک یا مواد شفاف ساخته شوند.

چرا افراد بریس ها را دریافت می کنند؟

چرا افراد بریس ها را دریافت می کنند؟

چرا افراد بریس ها را دریافت می کنند؟

افراد به دلایل مختلفی از بریس ها استفاده می کنند، از جمله:

  • دندان های کج یا فشرده
  • اوربایت یا آندربایت
  • فک ناهمراستا
  • فاصله بین دندان ها
  • مشکل در جویدن یا صحبت کردن
  • حساس شدن نسبت به لبخند خود

درمان ارتودنسی می تواند به بهبود عملکرد و ظاهر دندان ها و همچنین سلامت عمومی دهان شما کمک کند. بریس ها با اصلاح مشکلات مربوط به تراز، می توانند خطر پوسیدگی دندان، بیماری لثه و سایر مشکلات دندانی را کاهش دهند.

در حالی که بریس ها معمولاً با نوجوانان مرتبط هستند، افراد بزرگسال نیز می توانند از درمان ارتودنسی بهره مند شوند. در واقع، تعداد بیشتری از افراد بزرگسال برای بهبود لبخند و سلامت دهان خود از بریس ها استفاده می کنند.

در بخش بعدی، به صورت عمیق تر به برخی از مسائل خاصی خواهیم پرداخت که بریس ها می توانند به آنها رسیدگی کنند.

ارزیابی وضعیت دندانی شما

هنگامی که نوبت به براکت ها می رسد، ارزیابی وضعیت دندانی خود برای تعیین اینکه آیا گزینه مناسبی برای درمان هستید یا خیر، مهم است. در اینجا چند فاکتور وجود دارند که باید در نظر گرفته شوند:

اهمیت معاینه دندانپزشکی

قبل از دریافت بریس ها، معاینه کامل دندان ضروری است. این به ارتودنتیست شما کمک خواهد کرد تا بهترین دوره درمانی را برای نیازهای خاص شما تعیین کند. ارتودنتیست در طول معاینه، دندان ها، فک ها و بایت شما را ارزیابی خواهد کرد تا تشخیص دهد که آیا بریس ها ضروری هستند یا خیر.

عوامل در نظر گرفته شده توسط ارتودنتیست ها

عوامل در نظر گرفته شده توسط ارتودنتیست ها

عوامل در نظر گرفته شده توسط ارتودنتیست ها

عوامل متعددی وجود دارند که ارتودنتیست ها هنگام تعیین اینکه آیا به بریس نیاز دارید یا خیر، در نظر می گیرند. از جمله:

  • فشردگی: اگر دندان های شما فشرده هستند، بریس ها می توانند به صاف کردن آنها و ایجاد فضای بیشتر داخل دهان کمک کنند.
  • اوربایت یا آندربایت: اگر دندان های فک بالا یا پایین شما بیش از حد به جلو یا عقب بیرون زده باشند، بریس ها می توانند به برطرف کردن این مشکل کمک کنند.
  • کراس بایت: اگر هنگام گاز زدن دندان های دو فک بالا و پایین شما به درستی به یکدیگر نمی رسند، بریس ها می توانند به اصلاح این مشکل کمک کنند.
  • اپن بایت: اگر هنگام گاز زدن بین دندان های دو فک بالا و پایین خود فاصله دارید، بریس ها می توانند به اصلاح این مشکل کمک کنند.
  • تراز فک: اگر فک های شما نامرتب هستند، بریس ها می توانند به اصلاح این مشکل و بهبود کلی بایت شما کمک کنند.

به طور کلی، تصمیم برای دریافت بریس ها باید با مشورت ارتودنتیست شما گرفته شود. آنها قادر خواهند بود وضعیت دندانی شما را ارزیابی کنند و بهترین روش درمان را برای نیازهای خاص شما توصیه کنند.

بریس هایی برای دندان هایی که خیلی کج نیستند!

اگر دندان های کمی کج دارید، ممکن است از خود بپرسید که آیا بریس ها گزینه مناسبی برای شما هستند یا خیر. خبر خوب این است که بریس ها می توانند برای اصلاح مشکلات جزئی همراستایی مؤثر باشند و حتی می توانند مزایای دیگری فراتر از صاف کردن دندان های شما داشته باشند.

مزایای بریس ها برای دندان های کمی کج

یکی از مزایای اصلی بریس ها برای دندان های کمی کج این است که می توانند به بهبود سلامت عمومی دهان شما کمک کنند. هنگامی که دندان های شما به درستی تراز شده باشند، تمیز و عاری از پلاک و سایر باکتری های مضر نگه داشتن آنها آسان تر است. این می تواند خطر ابتلا به بیماری لثه و سایر مشکلات دندانی در آینده را کاهش دهد.

بریس ها علاوه بر بهبود سلامت دهان و دندان ها می توانند به افزایش اعتماد به نفس شما نیز کمک کنند. حتی اگر دندان های شما فقط کمی کج باشند، ممکن است شما را نسبت به لبخند خود حساس کنند. بریس ها می توانند به اصلاح این مسائل کمک کنند و لبخندی به شما هدیه کنند که بتوانید به آن افتخار کنید.

انواع بریس های مناسب برای دندان های کمی کج

انواع بریس های مناسب برای دندان های کمی کج

انواع بریس های مناسب برای دندان های کمی کج

انواع مختلفی از بریس ها وجود دارند که برای اصلاح دندان های کمی کج مناسب هستند. از جمله:

  • بریس های فلزی سنتی: اینها متداول ترین نوع بریس ها هستند و اغلب مقرون به صرفه ترین هستند. آنها از براکت ها و سیم های فلزی تشکیل شده اند که به دندان های شما متصل می شوند و به مرور زمان آنها را به موقعیت صحیح جابجا می کنند.
  • بریس های سرامیکی: این بریس ها شبیه بریس های فلزی سنتی هستند اما از براکت ها و سیم های شفاف یا همرنگ دندان استفاده می کنند که کمتر به چشم می آیند.
  • بریس های لینگوال: این بریس ها به پشت دندان های شما متصل می شوند که باعث می شود آنها تقریباً از جلو نامرئی باشند. اگر نمی خواهید بریس های شما جلب توجه کنند، آنها می توانند گزینه خوبی برای شما باشند.
  • الاینرهای شفاف: اینها یک جایگزین محبوب برای بریس های سنتی هستند و از یک سری تری های شفاف و متحرک تشکیل شده اند که دندان های شما را به تدریج در موقعیت صحیح قرار می دهند. آنها اغلب گران تر از بریس های سنتی هستند، اما می توانند برای برخی افراد راحت تر باشند.

به طور کلی، اگر دندان های کمی کج دارید، بریس ها می توانند گزینه ای عالی برای بهبود سلامت دهان و دندان ها و افزایش اعتماد به نفس شما باشند. با دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی خود صحبت کنید تا مشخص شود کدام نوع بریس ها برای شما مناسب هستند.

روند دریافت بریس ها

اگر به فکر دریافت بریس ها هستید، مهم است که فرآیند مربوطه را درک کنید. در اینجا فرایندی که می توانید انتظار داشته باشید، زمانی که تصمیم می گیرید برای دندان های خود بریس تهیه کنید، را برای شما توضیح می دهیم:

مشاوره

نخستین گام برای دریافت بریس ها، برنامه ریزی برای مشاوره با متخصص ارتودنسی است. در طول این قرار ملاقات، متخصص ارتودنسی دندان های شما را معاینه خواهد کرد، عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس می گیرد و گزینه های درمانی را با شما در میان می گذارد. آنها همچنین به هر پرسشی که در مورد فرآیند درمان خود دارید پاسخ خواهند داد.

فرایند

هنگامی که تصمیم به دریافت بریس ها گرفتید، گام بعدی این است که آنها را قرار دهید. این فرآیند معمولاً نیم تا یک ساعت طول می کشد و بدون درد است. ارتودنتیست دندان های شما را تمیز و خشک می کند، سپس از یک ماده باندینگ مخصوص برای چسباندن براکت ها به دندان های شما استفاده می کند. هنگامی که براکت ها در جای خود قرار گرفتند، متخصص ارتودنسی سیم کمانی را از میان آنها عبور می دهد و آن را با باندهای الاستیک محکم می کند. ممکن است در چند روز اول بعد از دریافت بریس ها کمی احساس ناراحتی و درد داشته باشید، اما مسکن های بدون نسخه می توانند به کاهش آن کمک کنند.

مراقبت های بعد

پس از دریافت بریس ها، مهم است که از آنها به خوبی مراقبت کنید تا بهترین نتیجه ممکن را تضمین کنید. این شامل مسواک زدن و نخ دندان کشیدن منظم، پرهیز از غذاهای سفت یا چسبناک است که می تواند به براکت ها یا سیم ها آسیب وارد کند، و مراجعه به متخصص ارتودنسی برای معاینات و تنظیمات منظم است. ارتودنتیست شما همچنین ممکن است استفاده از ابزارهای مخصوص مانند فلاس تریدر یا مسواک های بین دندانی را برای تمیز کردن اطراف براکت ها و سیم ها توصیه کند.

به طور خلاصه، دریافت بریس ها شامل مشاوره با متخصص ارتودنسی، یک فرایند بدون درد برای اتصال براکت ها و سیم ها به دندان ها، و مراقبت های بعدی مداوم برای اطمینان از حصول بهترین نتیجه ممکن است. با پیروی از دستورالعمل های متخصص ارتودنسی و مراقبت خوب از بریس های خود، می توانید لبخند صاف تر و سالم تری داشته باشید.

پرسش های پرتکرار

اگر دندان های من خیلی کج نباشند، دریافت بریس ها چه مزایایی دارد؟

دریافت بریس ها حتی اگر دندان های شما خیلی کج نباشند، می تواند به بهبود لبخند و افزایش اعتماد به نفس شما کمک کند. بریس ها همچنین می توانند به اصلاح مشکلات جزئی همراستایی کمک کنند که ممکن است باعث ناراحتی یا مشکل در جویدن شوند.

اگر فقط چند دندان کج داشته باشم می توانم بریس بگیرم؟

آری، حتی اگر فقط چند دندان کج داشته باشید، باز هم می توانید از بریس ها استفاده کنید. در واقع، بریس ها را می توان برای اصلاح هرگونه مشکل ناهماهنگی استفاده کرد، صرف نظر از اینکه چقدر جزئی به نظر می رسد.

اگر دندان هایم خیلی کج نباشند، چه مدت باید از بریس ها استفاده کنم؟

مدت زمانی که برای استفاده از بریس ها نیاز دارید به شدت مشکلات ناهماهنگی شما بستگی دارد. اگر فقط چند دندان کج داشته باشید، ممکن است فقط برای چند ماه تا یک سال به استفاده از بریس نیاز داشته باشید.

آیا دریافت بریس ها به دلایل زیبایی خطر دارد؟

در حالی که دریافت بریس ها به دلایل زیبایی عموماً بی خطر است، اما خطراتی نیز در آن وجود دارد. اینها شامل پوسیدگی دندان، بیماری لثه و آسیب به ریشه دندان شما می شوند. مهم است که قبل از دریافت بریس ها در مورد این خطرات با دندانپزشک یا ارتودنتیست خود صحبت کنید.

آیا دریافت بریس ها به دلایل زیبایی روی سلامت دندانی من تأثیر می گذارد؟

دریافت بریس ها به دلایل زیبایی نباید روی سلامت دندانی شما تأثیر منفی بگذارد. در واقع، اصلاح مشکلات جزئی تراز با تسهیل مسواک زدن و نخ دندان کشیدن می تواند سلامت عمومی دندانی شما را بهبود بخشد.

اگر دندان های من چندان کج نباشند، چه جایگزین هایی برای بریس ها وجود دارد؟

اگر دندان های شما آنقدر کج نیستند، چندین جایگزین برای بریس ها وجود دارد که ممکن است برای شما مناسب تر باشند. اینها شامل الاینرهای شفاف مانند اینویزیلاین و کامپوزیت ونیرها هستند که شامل استفاده از رزین همرنگ دندان برای بهبود ظاهر آنها می شود. بهتر است این گزینه ها را با دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی خود در میان بگذارید تا مشخص شود کدام یک برای شما مناسب است.

ضایعات سفید رنگ روی دندان ها در طول درمان ارتودنسی

دی-کلسیفیکاسیون (از دست رفتن مواد معدنی از سطح دندان ها) به شکل ضایعات لکه ای سفید رنگ اغلب در بیماران تحت درمان ارتودنسی به صورت خطوط کوچک در امتداد دور تا دور براکت و در تعداد اندکی از بیماران به صورت دی- کلسیفیکاسیون بزرگ، با یا بدون حفره، ظاهر می شود. بهداشت نامناسب دهان اطراف ابزار باعث ایجاد پلاک pH در حالت استراحت می شود که ممکن است خواص ضد پوسیدگی بودن فلورایدتراپی را کاهش دهد. رعایت بهداشت دهان و دندان به بهترین شکل ممکن و استفاده روزانه از خمیر دندان حاوی فلوراید و دهانشویه ضروری است و اثر هم افزایی دارند (در کنار یکدیگر، تأثیر آنها افزایش می یابد). پیشرفت های اخیر تحقیقات در زمینه فلوراید نشان داده اند که عوامل فلوراید مانند فلوراید قلع و فلوراید تیتانیوم مخازنی را روی سطح دندان رسوب می کنند که ممکن است حتی در برابر pH پایین و چالش های پوسیدگی شدید مقاومت کنند.

دی کلسیفیکاسیون چیست؟

دی- کلسیفیکاسیون یا ایجاد ضایعه لکه سفید رنگ (WSL) روی سطح مینای دندان، تا حد زیادی مهم ترین اثر منفی ناشی از درمان با ابزار ارتودنسی ثابت است. افرادی که مال اکلوژن دارند اغلب به دلیل بی منظمی های دندان های آنها، محل های زیادی برای پنهان شدن ذرات و باکتری ها دارند. علاوه بر این، اتصالات باندینگ به سطح دندان ها باعث ایجاد مکان های مناسب پنهان شدن باکتری ها روی سطوحی می شود که عموماً مستعد پوسیدگی نیستند. بنابراین انجام کارهای بهداشتی دهان دشوارتر است و ممکن است رابطه بسیار قوی بین بهداشت دهان و بروز پوسیدگی را در بیماران ارتودنتیک نسبت به افرادی که تحت درمان ارتودنسی قرار نمی گیرند توضیح دهد.

بدیهی است که این مسئولیت ارتودنتیست ها است که از خطر دی کلسیفیکاسیون ها آگاه باشند و اقدامات احتیاطی را برای اجتناب یا محدود کردن گسترش آنها انجام دهند. فلوراید مهمترین عامل برای جلوگیری از دی کلسیفیکاسیون و ایجاد و پیشرفت ضایعات سفید رنگ است. ارتودنتیست برای آنکه بتواند از آماده سازی ها و فرایندهای اعمال فلوراید فعلی بهترین بهره را ببرد، باید با جنبه های اصلی مکانیسم عمل فلوراید و اصول پیشگیرانه فعلی آشنا باشد. در این مقاله ما به ارائه جدیدترین تحقیقات در مورد علل ایجاد ضایعات سفید رنگ روی دندان ها و نقش فلوراید در درمان ارتودنسی با ابزارهای ثابت می پردازیم.

سفید شدن دندان در ارتودنسی

سفید شدن دندان در ارتودنسی

درمان ارتودنسی و ایجاد ضایعات لکه سفید رنگ

در طول درمان

تعدادی از مطالعات به بررسی ارتباط بین درمان ارتودنسی با ابزارهای ثابت و ایجاد پوسیدگی پرداخته اند. برخی از مطالعات قبلی افزایش فراوانی پوسیدگی را با شیوع بیشتر پرکردن در افراد تحت درمان ارتودنسی نشان دادند، در حالی که تحقیقات جدیدتر چنین همبستگی را تأیید نکرده اند. با این حال، چندین گزارش افزایش بروز پوسیدگی زود هنگام مینای دندان (WSL) را در سطح لبی مینای دندان ها در طول درمان ارتودنسی نشان داده اند. تغییر در پراکندگی نور از سطح مینای متخلخل و کلسیم زدایی شده دلیل ظاهر سفید رنگ است. این ضایعات سفید رنگ به ندرت پیشرفت می کنند تا به حفره های قابل توجه تبدیل شوند و معمولاً در شاخص های DMFT/S (دندان های پوسیده، از دست رفته یا پر شده decayed, missing, or filled teeth) به عنوان پوسیدگی که به درمان ترمیمی نیاز دارد ثبت نمی شوند. مطالعاتی که در آنها دندان ها با استفاده از مقیاس های چشمی مورد بررسی قرار گرفته اند نشان داده اند که بیش از 50 درصد از افراد با استفاده از ابزارهای ارتودنسی ثابت ممکن است افزایش تعداد WSL ها را تجربه کنند.

در یک مطالعه حدود 50 درصد از بیمارانی که تحت درمان ارتودنسی قرار گرفته بودند، و در طول درمان آنها یک یا چند WSL روی دندان های آنها ایجاد شده بود و 7/5 درصد از دندان ها تحت تأثیر قرار گرفته بودند. این رقم قابل مقایسه با یک گروه همسان از افرادی بود که تحت درمان ارتودنسی قرار نگرفته بودند که در آنها 11% WSL روی سطوح لبی آنها در همان دوره زمانی ایجاد شده بود و 4/0% از دندان ها تحت تأثیر قرار گرفته بودند. حتی با استفاده منظم از خمیر دندان حاوی فلوراید، ممکن است مینای دندان ها در اطراف اتصالات ارتودنسی حل شود، اما احتمالاً با سرعت کمتری.

محققان با استفاده از تکنیک های تشخیص پیشرفته تر مانند فلورسانس القا شده با نور کمّی (QLF)، مشاهده کردند که در 97% از همه افراد و به طور متوسط 30% از سطوح باکال در یک فرد تحت تأثیر قرار می گیرند. به طور متوسط ​​40 درصد سطوح دندان ها در مردان و 22 درصد در زنان دارای ضایعات لکه سفید بودند. این نشان می دهد که تقریباً در تمام بیمارانی که تحت درمان ارتودنسی ثابت قرار می گیرند مینای سطح تغییر می کند. بنابراین اگر بیمار برنامه پیشگیری از پوسیدگی را رعایت نکند سطوح دندان ها بیشتر در معرض خطر ایجاد WSL هاب قابل مشاهده در طول درمان هستند.

ایجاد ضایعه سفید رنگ یک فرآیند بسیار سریع است. WSL های قابل مشاهده می توانند به صورت تجربی در غیاب فلوراید در عرض 4 هفته، یعنی در بازه زمانی بین یک جلسه معاینه بالینی و ملاقات بعدی، بوجود بیایند. به طور کلی، دندان های مولر اول، دندان های پیشین لترال فک بالا و دندان نیش فک پایین بیشترین دندان هایی هستند که تحت تأثیر WSL قرار می گیرند. در بیشتر موارد، ضایعات کوچک، و به نوارهای نازک اطراف پایه های براکت یا نواحی بین براکت ها و حاشیه لثه ها محدود هستند. در برخی از بیماران، ضایعه ممکن است گسترده باشد و به جدا شدن سریع باند نیاز داشته باشد، مگر اینکه رژیم های بهداشت دهان و فلوراید به طور دقیق رعایت شوند. همچنین اگر بیماران از اثرات مضر اتصال سست روی نگهدارنده آگاه نباشند، ضایعات پوسیدگی پس از جدا شدن براکت ها، در اطراف ریتینر باند شده، ممکن است به سرعت به ضایعات شدید تبدیل شوند.

آیا ضایعات پس از جدا شدن براکت ها از بین می روند؟

پاسخ این است که بسته به شدت ضایعات، تا حدودی ناپدید می شوند. مطالعات نشان داده اند که شیوع WSL ها روی سطوح لبی دندان های بیمارانی که قبلاً تحت درمان ارتودنسی قرار گرفته اند و چند سال بعد از دیباندینگ براکت های آنها، بیشتر از افرادی است که تحت درمان قرار نگرفته اند. بررسی مجدد 40 نفر که در یک مطالعه بالینی تصادفی و کنترل شده روی تأثیر یک برنامه پیشگیری از پوسیدگی شرکت کرده بودند، 6 سال پس از جداسازی نشان داده شد که حدود 75 درصد از WSL های کوچک در طی آن دوره پسرفت کرده بودند. 25 درصد از شدیدترین ضایعات روی سطوح قابل مشاهده باقی ماندند. محتمل ترین دلیل این پسرفت، سایش سطح ناشی از مسواک زدن و غیره است تا رمینرالیزیشن (معدنی سازی مجدد سطح دندان ها).

مینای دندانی که مواد معدنی آن از بین رفته اند متخلخل است و ممکن است در نتیجه غذا و نوشیدنی لک شود. بهداشت ضعیف دهان در طول درمان ارتودنسی/ جراحی ارتوگناتیک منجر به ایجاد WSL های برجسته روی سطوح لبی می شود. سال پس از درمان WSL ها لکه می گیرند و تغییر رنگ می دهند.

سفید شدن دندان در ارتودنسی

سفید شدن دندان در ارتودنسی

مکانیسم های ایجاد ضایعات سفید رنگ در طول ارتودنسی روی دندان ها

ایجاد یک محیط پوسیدگی زا

محققان نشان دادند که ابزارهای ثابت ارتودنسی باعث افزایش سریع پلاک های دندانی می شوند. علاوه بر این، نشان دادند که پلاک در بیماران ارتودنسی نسبت به افرادی که تحت درمان ارتودنسی قرار نگرفته اند دارای pH کمتری است. پس از معرفی ابزارهای ارتودنسی، فلور باکتریایی پلاک به سرعت تغییر می کند. افزایش قابل توجه سطح پلاک و استرپتوکوک موتانس موجود در بزاق پس از قرار دادن ابزارهای ارتودنسی مشاهده شد. هم استرپتوکوک موتانس و هم لاکتوباسیل ها اغلب با ایجاد پوسیدگی همراه هستند. آنها باکتری های اسیدی هستند و در حضور کربوهیدرات های قابل تخمیر اسیدهای آلی تولید می کنند. ساکارز نقش خاصی در تشکیل پلاک دارد و باعث ایجاد پلاک پوسیدگی زا می شود. لاکتوباسیل ها به طور کلی با پیشرفت ضایعات پوسیدگی همراه هستند. سطوح بالای استرپتوکوک موتانس و لاکتوباسیل ها در پلاک نشان دهنده افزایش خطر پوسیدگی هستند. با این حال، ارتباط بین پوسیدگی و باکتری ها ساده نیست. تحقیقات نشان داده اند که پیش بینی ایجاد پوسیدگی بر اساس تعداد باکتری ها نامشخص و از اهمیت بالینی جزئی برخوردار است.

فلوراید و اثر ضد پوسیدگی آن

بی شک فلوراید مهمترین عامل پیشگیری از پوسیدگی است. برای سال ها تصور می شد که فلوراید باید در ساختار دندان گنجانده شود تا اثری پیشگیرانه بر حلالیت مواد معدنی دندان حاصل شود. تحقیقات نشان داده اند که این اثر بیش از حد برآورد شده است و مکانیسم به وجود فلوراید در فاز مایع فرآیند پوسیدگی مربوط می شود. سپس یون های فلوراید اثر بازدارنده ای روی دمینرالیزیشن دندان و اثر افزایشی روی معدنی سازی مجدد دارند. هنگامی که فلوراید موضعی اعمال می شود، یک ماده فلوراید-کلسیم مانند (CaF2) در پلاک، روی سطح دندان (مینای دندان/ عاج) یا در ضایعات اولیه ایجاد می شود. CaF2 به عنوان یک مخزن از یون های فلوراید برای آزاد شدن، هنگامی که pH در طول حمله پوسیدگی کاهش می یابد، عمل می کند. سرعت انحلال CaF2 در pH های مختلف توسط فسفات و پروتئین ها کنترل می شود.

سفید شدن دندان در ارتودنسی

سفید شدن دندان در ارتودنسی

اهمیت pH روی اثر فلوراید

محققان pH در پلاک را در بیماران ارتودنسی پس از چالش ساکاروز مطالعه کردند. با استفاده از یک الکترود میکرولمسی، تغییرات pH در مکان های مختلف دندانی به جای استفاده از نمونه های پلاک ترکیبی قابل نظارت است. کمترین pH در شرایط استراحت و تخمیر در پلاک دندان های پیشین فک بالای باند شده مشاهده شد. در این مکان ها، pH می تواند تا 4 کاهش یابد. pH پایین در ناحیه قدامی فک بالا به احتمال زیاد به دلیل پاکسازی آهسته بزاق در این مکان است که امکان حفظ طولانی مدت اسیدها در پلاک را فراهم می کند. جالب توجه است که سطح کل فلوراید پلاک نیز در این مکان ها کمترین بود، که نشان دهنده رابطه مستقیم بین pH پلاک و فلوراید کل پلاک است. بر این اساس، به دلیل pH پایین، هر مخزن فلوراید به سرعت از بین می رود.

حد اثر فلوراید زمانی حاصل می شود که pH آنقدر پایین بیاید که حتی از محصول حلالیت فلوراپاتیت خالص نیز فراتر رود. این pH احتمالاً زیر 5/4 است. نشان داده شده است که باکتری های مرتبط با پوسیدگی (استرپتوکوک موتانس و لاکتوباسیل ها) ممکن است pH پلاک دندان را به کمتر از 5/4 کاهش دهند. در این pH پایین، فاز مایع پلاک نسبت به هیدروکسی آپاتیت و فلورآپاتیت کمتر اشباع خواهد شد و هیچ رسوب مجدد مواد معدنی از دست رفته (ریمینرالیزیشن) رخ نخواهد داد. این برای وضعیت بالینی بسیار مهم است. در پلاک های اسیدی قدیمی، فلوراید بیشتر لزوماً به دلیل pH پایین، محافظت بیشتری در برابر پیشرفت ضایعه ایجاد نمی کند. این از دست دادن فلوراید و اثر ضد پوسیدگی محدود فلوراید در pH پایین در پلاک، شاید یکی از دلایلی باشد که چرا WSL ها به طور مکرر روی دندان های پیشین فک بالای باند شده ایجاد می شوند. تحت چنین شرایطی، پاسخ دوز به فلوراید ممکن است آشکار نباشد. به عنوان مثال، فلوراید بیشتر ممکن است اثر بالینی بهتری نداشته باشد.

سفید شدن دندان در ارتودنسی

سفید شدن دندان در ارتودنسی

اثر پیشگیرانه فلوراید را می توان با استفاده از منحنی استفان نشان داد. پس از باندینگ، PH  در حال استراحت اندکی کاهش می یابد، اما بهداشت دهان و دندان ممکن است pH را بالاتر از نقطه بحرانی 5/4 نگه دارد و فلوراید با افزایش معدنی سازی مجدد و مهار دمینرالیزیشن از ایجاد ضایعات جلوگیری می کند. با بهداشت نامناسب دهان، در اطراف ابزار پلاک ایجاد می شود و pH در حالت استراحت ممکن است به حد اثر فلوراید در pH 5/4 برسد. طی یک حمله اسیدی، پوسیدگی و حتی فرسایش ایجاد می شود.

جنبه های بالینی مهمی که باید مورد توجه قرار گیرند

همکاری بیمار با بهداشت دهان و دندان خوب و فلورایدتراپی پیشگیرانه بسیار مهم است. با این حال، انواع مختلفی از طراحی ابزار وجود دارند که ممکن است خطر انباشته شدن پلاک را با وجود تلاش های خوب بهداشت دهان و دندان توسط بیمار افزایش دهد. طراحی های پیچیده ابزارهای ارتودنسی با حلقه ها، سیم های کمانی کمکی، فنرها، کویل ها و برخی اصلاح کننده های کلاس 2، مناطقی را ایجاد می کنند که تمیز کردن آنها با مهارت ها و تجهیزات عادی تقریباً غیرممکن است. همچنین مواد پیوندی اضافی در اطراف پایه اتصال، حفره هایی ایجاد می کنند که باکتری ها می توانند در آنجا تکثیر شوند. لیگاچورهای فولادی یا براکت های خود تنظیم شونده نسبت به لیگاچورهای الاستیک ترجیح داده می شوند.

فلورایدتراپی پیشگیرانه در طول درمان ارتودنسی

منطقی است که بین پیشگیری از ایجاد ضایعات پوسیدگی در طول درمان ارتودنسی و درمان ضایعات موجود در سطوح لبی در هنگام جداسازی تفاوت قائل شویم. از آنجا که فلوراید مهم ترین عامل در پیشگیری از پوسیدگی است، بیشترین تأکید روی اشکال مختلف فلورایدتراپی خواهد بود.

سفید شدن دندان در ارتودنسی

سفید شدن دندان در ارتودنسی

عوامل و برنامه های فلورایدتراپی فعلی

خمیر دندان حاوی فلوراید اساس پیشگیری از پوسیدگی است. اکثر خمیر دندان ها حاوی فلوراید سدیم، مونوفلوئوروفسفات، قلع فلوراید یا آمین فلوراید هستند. غلظت فلوراید ممکن است متفاوت باشد، اما حداکثر غلظت مجاز در جامعه اروپایی 15/0 درصد است. اثر دوز- پاسخ به فلوراید در خمیر دندان نشان داده شده است و غلظت فلوراید کمتر از 1/0 درصد نباید برای بیماران ارتودنسی توصیه شود.

احتمال ضد پوسیدگی بودن خمیر دندان های حاوی فلوراید به احتمال زیاد بیشتر از آن چیزی است که در مطالعات بالینی نشان داده شده است. این به دلیل تأثیر فلوراید روی معدنی سازی مجدد به عنوان تابعی از زمان است. علاوه بر این، همانطور که در بالا توضیح داده شد، اگر بهداشت دهان و دندان نیز بهبود یابد، اثر ضد پوسیدگی نیز به طور قابل توجهی بهبود می یابد. بنابراین رعایت بهداشت دهان و دندان در بیماران ارتودنسی که با ابزارهای ثابت درمان می شوند نسبت به افرادی که تحت درمان قرار نمی گیرند اهمیت بیشتری دارد.

محققان دریافتند که خمیر دندان ها قادر به جلوگیری از ایجاد ضایعات در بیماران معمولی ارتودنسی نیستند. بنابراین از بیماران ارتودنسی درخواست می شود که علاوه بر خمیر دندان حاوی فلوراید، از دهانشویه حاوی فلوراید (NaF 05/0 %) نیز روزانه استفاده کنند. مطالعات با استفاده از مدل های آزمایشی پوسیدگی ارتودنسی و مطالعات بالینی، اثر ضد پوسیدگی خوب دهانشویه های فلورایده را نشان داده اند.

شستشوی دهان با فلوراید به همکاری بیمار بستگی دارد. تحقیقات نشان دادند که کمتر از 15 درصد از بیماران ارتودنسی طبق درخواست، به صورت روزانه دهان خود را با فلوراید شستشو می دادند. از آنجا که ابزارهای ارتودنسی ثابت چالش پوسیدگی زایی بالایی را ایجاد می کنند، نیاز به مکمل های مداوم فلوراید مستقل از همکاری بیمار وجود دارد. بنابراین ممکن است مقداری فلوراید موضعی به شکل وارنیش، محلول یا ژل توصیه شود. هیچ تفاوت مشخصی در اثر پیشگیری از پوسیدگی این عوامل فلوراید غلیظ وجود ندارد. بنابراین، انتخاب روش به هزینه، راحتی، پذیرش بیمار و ایمنی بستگی دارد. ثابت شده است که استفاده از وارنیش فلوراید یک روش عملی و ایمن برای اعمال فلوراید است. با وارنیش های فلوراید، میزان قرار گرفتن در معرض فلوراید را می توان بهتر کنترل کرد و در مقایسه با محلول ها و ژل های معمولی، زمان کمتری برای نشستن روی صندلی نیاز است.

هیچ اثر پاسخ- دوز با عوامل فلوراید غلیظ آشکار نیست و مزایای استفاده مکرر به وضوح مشخص نشده اند. اگر فعالیت پوسیدگی با وجود استفاده منظم از خمیر دندان و اعمال فلوراید موضعی زیاد باقی بماند، روش های دیگری برای پیشگیری از پوسیدگی با هدف کاهش چالش (بهبود بهداشت دهان، ضد میکروب ها، عواملی که پوشش های مقاوم به اسید را رسوب می دهند) باید به جای افزایش سطح قرار گرفتن در معرض فلوراید، استفاده شوند.

سفید شدن دندان در ارتودنسی

سفید شدن دندان در ارتودنسی

بررسی سیستماتیک اثر ضد پوسیدگی فلوراید در ارتودنسی

اخیراً چندین بررسی سیستماتیک در مورد پیشگیری از پوسیدگی در بیماران ارتودنسی منتشر شده است. جای تعجب نیست که این بررسی ها برای پزشکان اهمیت عملی جزئی دارند. اگر پزشکان تنها بر نتایج بررسی های سیستماتیک یا به اصطلاح ارتودنسی مبتنی بر شواهد تکیه کنند، گزینه های درمان ارتودنسی بسیار محدود خواهند بود. دلیل آن این است که گنجاندن معیارهای مطالعات بالینی در این بررسی ها بسیار سخت گیرانه است و بیشتر متون منتشر شده، بویژه مطالعات مربوط به مکانیسم ها، ارزیابی نمی شوند. نتیجه گیری کلی از این بررسی های سیستماتیک این است که نمی توان توصیه کرد کدام آماده سازی ها یا برنامه های موضعی بیشترین تأثیر را روی کاهش کلسیفیکاسیون دارند. با این حال، در یک بررسی استفاده روزانه از دهانشویه فلورایده (NaF 0/05%) توصیه می شود. این بیش از 30 سال توسط ارتودنتیست های مختلف نیز توصیه شده بود.

پیشرفت های اخیر در استفاده پیشگیرانه از فلوراید

هیچ ارزیابی از سطح بهداشت دهان و تأثیر آن بر اثر فلوراید بر توسعه WSL در هیچ یک از مرورهای سیستماتیک ارائه نشده است. این بر خلاف این موضوع است که چالش اصلی که قبلاً ذکر شد، در بیماران ارتودنسی محدودیت اثر فلوراید در pH پایین پلاک مجاور ابزارهای ارتودنسی است. بنابراین تلاش های متعددی برای افزایش پتانسیل ضد پوسیدگی عوامل و فرایندهای فلورایدتراپی فعلی برای اهداف ارتودنسی انجام شده اند. مقدار CaF2 روی مینا را می توان با pH پایین محلول فلوراید به میزان قابل توجهی افزایش داد. یک لایه پیوسته از ذرات کوچک CaF2 تشکیل می شود که از مینای دندان در برابر اسید تا حد بیشتری محافظت می کند، زیرا CaF2 کمتر از فلوراپاتیت قابل حل شدن است. یک محلول فلوراید اسیدی (pH»2) را می توان به راحتی از محلول فلوراید سدیم خنثی معمولی بدون افزودن فسفات تهیه کرد.

محلول های تترا فلوراید تیتانیوم همراه با ابزارهای ثابت ارتودنسی به طور قابل توجهی کارآمدتر از آماده سازی های معمولی، مانع توسعه ضایعات سفید رنگ می شوند. مکانیسم ضد پوسیدگی تترافلوراید تیتانیوم احتمالاً به دلیل پوشش سطحی لعاب- مانند نگهدارنده، غنی از تیتانیوم است که روی سطوح مینای درمان شده تشکیل شده است. در pH پایین، تیتانیوم با یک اتم اکسیژن از یک گروه فسفات که به طور متراکم روی سطوح مینای دندان پخش شده است، متصل می شود. به دنبال استفاده از محلول های آبی تترا فلوراید تیتانیوم، زنجیره های Ti-O-Ti-O روی سطح دندان تشکیل می شوند و تیتانیوم متصل به کووالانسی، سطح دندان را می پوشاند. بنابراین یک کمپلکس قوی بین ترکیبات تیتانیوم و هیدروکسی آپاتیت تشکیل می شود. مشخص شده است که این پوشش سطحی در برابر چالش ها حتی در شرایط قلیایی و اسیدی شدید مقاومت می کند.

فلوراید قلع علاوه بر اثر ضد پوسیدگی، اثر مهارکنندگی پلاک نیز دارد. یون قلع به جای یون فلوراید مسئول اثر مهار پلاک است. یون های قلع با اتصال به پلیمر فسفات لیپوتیکوئیک اسید موجود در سطح باکتری های گرم مثبت، در جذب باکتری های پلاک به مینای دندان اختلال ایجاد می کنند. فلوراید قلع همچنین در اسید زایی پلاک اختلال ایجاد می کند. این امکان وجود دارد که قلع متصل به سطوح باکتریایی نیز مانع عبور ساکاروز به داخل سلول شده و از تشکیل اسید جلوگیری کند. بنابراین، قلع فلوراید ممکن است اثرات مفیدی نه تنها در برابر پوسیدگی، بلکه در برابر بیماری های لثه ناشی از پلاک در طول درمان ارتودنسی داشته باشد.

مزایای فلوراید قلع اخیراً به دلیل اثر محافظتی آن از سطح مینای دندان در برابر اسیدهای قوی دوباره کشف شده است. به احتمال زیاد این اثر به جای یون فلوراید به یون قلع نسبت داده می شود، زیرا کمپلکس های قوی قلع به تشکیل شدن روی مینای دندان بعد از اعمال فلوراید قلع شناخته شده اند.

این قابلیت، امکان استفاده از فلوراید قلع در خمیر دندان ها و دهانشویه ها برای جلوگیری از فرسایش و کلسیم زدایی در ارتباط با درمان ارتودنسی را بوجود آورده است. در یک مطالعه بالینی تصادفی آینده نگر در بیماران ارتودنسی اثر بازدارندگی ترکیبی از خمیر دندان فلوراید/آمین فلوراید/دهانشویه در برابر کلسیفیکاسیون و خونریزی لثه نشان داده شد.

همچنین فلوراید همراه با مواد ضد میکروبی مانند کلرهگزیدین (CHX) در مدل پوسیدگی ارتودنسی در مقایسه با فلوراید معمولی، اثرات پوسیدگی بهبود یافته را نشان داده است. برای استفاده طولانی مدت بالینی، دهانشویه روزانه CHX، به دلیل تغییر رنگ مکرر دندان ها و زبان و طعم فلز توصیه نمی شود. وارنیش های CHX برای استفاده طولانی مدت معرفی شده اند و ممکن است چالش پوسیدگی زایی را به اندازه کافی کاهش دهند تا اثر فلوراید در WSL را افزایش دهند.

سفید شدن دندان در ارتودنسی

سفید شدن دندان در ارتودنسی

استفاده پیشگیرانه از فلوراید بعد از دیباندینگ

جدا کردن یا دیباندینگ ابزارهای ارتودنسی باعث کاهش یا از بین رفتن محیط پوسیدگی زا در سطوح لبی، بویژه در دندان های قدامی فک بالا می شود. با این حال، بسته به سیستم باندینگ مورد استفاده ممکن است در سطوح لبی دندان ها پس از جداسازی ابزار، بقایای رزین وجود داشته باشد. این نشان دهنده خطر بالقوه انباشته شدن پلاک در سطح لبی بعد از جدا شدن باند، بویژه در دندان های خلفی و فک پایین، جایی که براکت ها نزدیک به لبه لثه چسبانده شده اند. بنابراین اگر امکان انباشته شدن پلاک ایجاد شود، ضایعات در این مکان ها ممکن است پس از جدا شدن باند پیشرفت کنند. ارزیابی ضایعاتی که در طول درمان با ابزارهای ارتودنسی در محل های مختلف دندان ایجاد شده اند، نشان دهنده یک چالش بالینی است که آیا پلاک همچنان روی سطح انباشته می شود یا نه.

فلوراید و رمینرالیزیشن

به خوبی ثابت شده است که فلوراید سرعت اولیه معدنی سازی مجدد ضایعات اولیه مینا را افزایش می دهد و سپس روند پوسیدگی را کند می کند. این به دلیل واکنش فلوراید با مواد معدنی عمدتاً در سطح ضایعه است و منجر به احتباس ضایعه می شود. این ضایعات محبوس شده مادام العمر باقی می مانند، مانند WSL ها رنگ سفید را نشان می دهند، یا به دلیل جذب خارجی لکه ها ممکن است به رنگ های قهوه ای مایل به زرد یا تیره درآیند. این توسط داده های بالینی پشتیبانی می شود که در مناطقی با آب فلورایده و در بیمارانی که تحت درمان ارتودنسی قرار گرفته اند چندین سال پس از جدا کردن ابزار، شیوع بالاتری از WSL ها را نشان می دهند. به نظر می رسد اینکه رمینرالیزیشن کامل ممکن است رخ دهد یا نه، به نوع ضایعه موجود مرتبط است. به نظر می رسد ضایعات اولیه نرم شده سطحی حتی بدون فلوراید به سرعت در بزاق دوباره معدنی می شوند.

محققان بیماران مبتلا به ضایعات مینای اولیه که در طول درمان ارتودنسی ایجاد شده بودند را به مدت 1 سال پس از جدا کردن ابزار دنبال کردند. این ضایعات به احتمال زیاد از نوع زیرسطحی بودند. روزانه از خمیر دندان حاوی فلوراید استفاده می شد. هیچ فلوراید موضعی اضافی استفاده نشد. تغییرات در مواد معدنی موجود در ضایعات، با استفاده از لیزر فلورسانس کمّی بررسی شد. در طول دوره 1 ساله مطالعه، تابش فلورسانس در ضایعات افزایش یافته و سطح ضایعات کاهش یافته است که نشان دهنده معدنی شدن مجدد است. بازیابی کامل مواد معدنی از دست رفته حاصل نشد.

از آنجا که مواد معدنی لزوماً مانند مینای معمولی رسوب نمی کنند، پراکندگی نور از ضایعه نیمه معدنی شده ممکن است به مینای معمولی دندان شبیه نباشد. عدم معدنی سازی کامل WSL، اخیراً در یک ارزیابی بالینی با استفاده از فلورسانس کمّی ناشی از نور سطوح مینای دندان 2 سال پس از درمان تأیید شد. شاید پسرفت ضایعات WSL به دنبال جدا شدن باند، همانطور که توسط برخی محققان گزارش شده است، عمدتاً به دلیل فرسایش سطحی به جای رسوب مجدد مواد معدنی باشد.

اسید اِچ کردن به منظور افزایش رمینرالیزیشن

پیشنهاد شده است که اسید اچ کردن WSL ها ممکن است تخلخل سطح و در نتیجه معدنی شدن مجدد را افزایش دهد. محققان WSL های درون مینای دندان را در شرایط آزمایشگاهی القا کردند و در طول زمان میزان رمینرالیزیشن را در ضایعات اِچ شده و بدون اِچ در حضور یا عدم حضور فلوراید بررسی کردند. میزان رمینرالیزیشن به صورت هفتگی به مدت 12 هفته با استفاده از روش فلورسانس القا شده با نور کمّی اندازه گیری شد.

مشخصات معدنی بافت مجدداً معدنی شده با میکرورادیوگرافی عرضی و توپوگرافی لایه سطحی با میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفت. صرف نظر از درمان های انجام شده، ضایعات قابل توجهی در پایان آزمایش ادامه یافتند. میزان رمینرالیزیشن بین گروه ها در چند هفته اول آزمایش به طور قابل توجهی متفاوت بود. مینای اِچ شده کاهش بارزتر ضایعات را نسبت به مینای بدون اِچ شدن نشان می دهد، بخصوص در غیاب فلوراید. بعداً روند معدنی سازی مجدد برای همه گروه ها کند شد و در پایان آزمایش هیچ تفاوت معنا داری برای هیچ یک از درمان ها پیدا شد. ضایعات اِچ شده ساختار متخلخل لایه سطحی خود را حتی پس از یک دوره طولانی مدت معدنی سازی مجدد در شرایط آزمایشگاهی حفظ کردند. لازم به ذکر است که رمینرالیزیشن در شرایط آزمایشگاهی سریع تر از رمینرالیزیشن در داخل بدن انجام می شود.

نتیجه گیری و توصیه های بالینی

بدون شک، کلسیفیکاسیون مینای دندان یک مشکل بالینی عمده در درمان با ابزارهای ارتودنسی ثابت است. جلوگیری از ایجاد ضایعات پوسیدگی در طول درمان بسیار مهم است. هنگامی که ضایعات ایجاد می شوند، بویژه ضایعات زیرسطحی بزرگتر، دستیابی به رمینرالیزیشن کامل بسیار دشوار یا حتی غیر ممکن است.

فلوراید این ضایعات را متوقف می کند، اما در زمان مناسب ممکن است تغییر رنگ دهند. این یک پیشرفت نامطلوب است و ممکن است اثر زیبایی مفید درمان ارتودنسی را به طور کلی کاهش دهد. فلوراید قوی ترین عامل ضد پوشیدگی موجود است که می تواند از ایجاد ضایعات جلوگیری کند. تمام بیماران ارتودنسی باید به صورت روزانه با خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک بزنند. استفاده روزانه از دهانشویه حاوی فلوراید نیز توصیه می شود.

بهداشت دهان و دندان به بهترین شکل ممکن در اطراف ابزارها برای بدست آوردن اثر کامل فلوراید ضروری است، زیرا چالش پوسیدگی زایی بسیار بالاتر و pH پلاک کمتر از افرادی است که ابزارهای ارتودنسی ثابت دریافت نکرده اند. فلوراید موضعی به شکل محلول، وارنیش یا ژل باید به طور منظم در اطراف براکت ها اعمال شود. فرمول های جدیدتر، ناشی از یافته های فعلی مکانیسم های فلوراید در پیشگیری از پوسیدگی، یا فلوراید در ترکیب با عوامل ضد میکروبی، ممکن است نتایج بالینی را در مقایسه با استفاده از آماده سازی های فلورایدی که در حال حاضر استفاده می شوند، بهبود بخشد. عواملی که باعث ایجاد ضایعات مقاوم در برابر اسید روی سطح مینای دندان مجاور ابزار می شوند ممکن است تقریباً به طور کامل از ایجاد ضایعه جلوگیری کنند و باید موضوع تحقیقات بیشتر باشد.

آیا بهترین دهانشویه برای افرادی که بریس دارند وجود دارد؟

بسیاری از افراد دهانشویه را به روتین بهداشت دهان و دندان خود اضافه می کنند. این می تواند بوی دهان آنها را تازه کرده و به تقویت کار تمیز کردنی که مسواک زدن و نخ دندان کشیدن انجام می دهند کمک کند.

اما تصور کنید شما به تازگی بریس ها را دریافت کرده اید و نمی توانید منتظر بمانید تا لبخند جدید خود را پس از اتمام درمان ببینید- اما در حال حاضر، باید درمان ارتودنسی را یک مرحله در یک زمان انجام دهید. شما یک کیت مراقبت از بریس دارید که داخل آن نخ دندان، موم ارتودنسی، خمیر دندان و مسواک آماده شده اند. اما دهانشویه چطور؟

برخی افراد ممکن است است به این موضوع فکر کنند که آیا انواع خاصی از دهانشویه ها برای بریس ها وجود دارد، یا حتی استفاده از آن ایده خوبی است.

اول از همه، استفاده از دهانشویه با بریس ها کاملاً بی خطر است. به براکت ها یا سیم های بریس های فلزی سنتی یا بریس های شفاف آسیبی وارد نمی کند. بریس های فلزی سنتی شما از مواد فولادی ضد زنگ با کیفیت بالا ساخته شده اند که زنگ نمی زنند یا خورده نمی شوند. انواع مختلفی از دهانشویه ها در بازار وجود دارند. حتی برخی از آنها به صورت ویژه برای افرادی که از بریس ها استفاده می کنند با نام هایی که شامل “ارتودنتیک” یا “مراقبت از بریس” هستند، به بازار عرضه می شوند. انتخاب یکی از آنها برای استفاده، ممکن است به مواد تشکیل دهنده آنها بستگی داشته باشد. گرچه در نهایت، این می تواند به ترجیح شخصی بیمار بستگی داشته باشد.

استفاده روزانه از دهانشویه همراه با بریس برای تمیز کردن دندان ها، تمیز کردن براکت ها و سیم ها، از بین بردن پلاک و باکتری ها، جلوگیری از حفره های دندان و بیماری ها لثه و شاداب کردن بوی دهان ضروری است.

پس حل شد؛ دهانشویه عالی است- اما آیا هر دهانشویه ای عالی است؟ با وجود گزینه های زیادی که برای دهانشویه وجود دارند، از کجا می دانید کدام یک مؤثرتر است؟ کدام دهانشویه برای بریس ها بهتر است؟

دلایل استفاده از دهانشویه با بریس ها

مسواک زدن و نخ دندان کشیدن با بریس ها می تواند دشوار باشد. هنگام حرکت در اطراف براکت ها و سیم ها همیشه نمی توان همه قسمت های همه دندان ها را تمیز کرد. ذرات غذا می توانند گیر کرده و شروع به ایجاد پلاک کنند. این امر در صورت عدم مراقبت در نهایت می تواند منجر به ایجاد حفره شود.

چرخاندن دهانشویه در اطراف دهان می تواند به شستشوی ذرات کوچک غذا کمک کند. و اگر دهانشویه حاوی مواد ضد عفونی کننده یا ضد باکتری باشد، می تواند میکروب های ایجاد کننده حفره را نیز از بین ببرد. این کار هنگامی که همراه با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن معمول انجام شود، می تواند دهان را تمیزتر و تازه تر کنند.

(یک پرسش که بیماران از ما دندانپزشکان و ارتودنتیست ها زیاد می پرسند این است که آیا قبل از مسواک زدن و نخ دندان کشیدن باید از دهانشویه استفاده کنند یا بعد از آن. ترتیب آن مهم نیست. مهم این است که بیمار به طور منظم بریس ها و دندان های خود را تمیز کند.)

علاوه بر حفره ها، پلاک ها نیز می توانند باعث ایجاد واکنش در مینای دندان شوند که به آن کلسیفیکاسیون یا دمینرالیزیشن گفته می شود. هنگامی که براکت ها برداشته می شوند، برخی از بیماران متوجه لکه های سفید در محل اتصال براکت ها می شوند. دیگران ممکن است در اطراف آنها لکه های رنگی داشته باشند. احتمال بروز هر یک از این مشکلات را می توان با استفاده از دهانشویه فلورایده یا دهانشویه حاوی فلوراید کاهش داد (و حتی معکوس کرد).

فلوراید یک ماده معدنی است که با تقویت مینای محافظ دندان به پیشگیری از پوسیدگی و معکوس کردن مراحل اولیه بیماری پریودنتال (لثه) کمک می کند. هنگامی که مینای دندان را تقویت می کنید، بهترین شانس را برای محافظت از دندان های خود در برابر باکتری ها و پلاک های مضر دارید.

بیمار معمولی بین 18 ماه تا 3 سال از بریس ها استفاده می کند. تمیز و بدون حفره نگه داشتن دندان ها در طول درمان مهم است تا نتیجه نهایی دندان های صاف و سالمی باشند.

 بهترین دهانشویه برای ارتودنسی

بهترین دهانشویه برای ارتودنسی

آیا دهانشویه مخصوصی برای بریس ها وجود دارد؟

برخی از محصولات موجود در قفسه های فروشگاه از عباراتی مانند “مراقبت از بریس ها” یا “ارتودنتیک” در نام خود استفاده می کنند. اینها برای افرادی که بریس دارند استفاده می شود. با این حال، هنگام بررسی مواد تشکیل دهنده آنها، به نظر می رسد که تفاوت قابل توجهی با بسیاری از دهانشویه ها برای استفاده عمومی ندارند.

چیزی که معمولاً این محصولات تخصصی را از دهانشویه های معمولی متمایز می کند این است که حاوی تمام موارد ذکر شده در زیر هستند که برای استفاده کنندگان از بریس ها مفید می باشند. به عنوان مثال، آنها معمولاً حاوی فلوراید و ضد باکتری هستند (تا از دندان ها در برابر حفره ها و لکه های سفیدی که می توانند با بریس ها ایجاد شوند محافظت کنند). آنها معمولاً فاقد الکل هستند به گونه ای که باعث تحریک دهان هایی که از قبل حساس هستند نمی شوند، یا برای کودکان خردسال مشکلی ایجاد نمی کنند. آنها حتی ممکن است موادی را برای کمک به تسکین درد دندان ها و لثه ها اضافه کنند.

تنها راه مطمئن برای دانستن این است که برچسب های روی محصولات را بخوانید. یا از دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی در مورد محصولاتی که توصیه می کنند سؤال بپرسید. بسته به سلامت دهان بیمار، ممکن است یک دهانشویه خاص “برای بریس ها” را به شما پیشنهاد کنند. با این حال، در بسیاری از موارد، دهانشویه “معمولی” کافی است، تا زمانی که حاوی تمام خواصی باشد که فردی که بریس دارد آن را برای تمیز نگه داشتن دهان و محافظت از دندان های خود نیاز دارد.

جلوگیری از ایجاد حفره در هنگام استفاده از بریس ها

بریس ها اغلب توسط بچه ها نسبت به افراد بزرگسال، در سال هایی استفاده می شوند که مستعد ایجاد پوسیدگی هستند. همانطور که در بالا ذکر شد، افزودن دهانشویه می تواند به شستشوی ذرات غذا و باکتری هایی که باعث پوسیدگی می شوند کمک کند. استفاده از فلوراید می تواند حتی کمک بیشتری به جلوگیری از پوسیدگی فراهم کند.

دو راه برای بدست آوردن مزایای اضافی فلوراید وجود دارد: شستشو با فلوراید یا دهانشویه حاوی فلوراید.

دهانشویه ها معمولاً دارای تعدادی مواد هستند که باکتری ها را از بین می برند و بوی دهان را تازه می کنند. آنها همچنین ممکن است حاوی فلوراید باشند. از سوی دیگر، فلوراید خالص، اغلب شامل آن مواد دیگر نمی شود. هدف اصلی آنها وارد کردن فلوراید اضافی به روتین مراقبت از دهان است (که به مبارزه با حفره ها کمک می کند).

هر دو دهانشویه و محلول فلوراید می توانند برای استفاده کنندگان از بریس ها مفید باشند. اما مهم است که به خاطر داشته باشید که هیچ کدام نباید جایگزین مسواک زدن دقیق و نخ دندان کشیدن شوند.

 بهترین دهانشویه برای ارتودنسی

بهترین دهانشویه برای ارتودنسی

محافظت از دندان و لثه

وجود باکتری در دهان طبیعی است، اما مقدار زیادی از انواع خاصی از باکتری ها می تواند مضر باشد. برخی باعث بوی بد دهان می شوند. برخی دیگر با قندهای موجود در دهان واکنش نشان می دهند تا حفره ایجاد کنند. ترکیبات ضد باکتری دهانشویه می توانند این باکتری ها را تحت کنترل نگه دارند.

دهانشویه های ضد عفونی کننده یا ضد میکروب حتی قوی تر هستند. نه تنها باکتری ها، بلکه سایر موجودات مانند قارچ ها و برخی ویروس ها را نیز از بین می برند.

همه این محصولات برای تمیز نگه داشتن دهان بیمار مفید هستند. آنها همچنین می توانند به مبارزه با میکروب هایی کمک کنند که به لثه ها حمله می کنند و باعث التهاب لثه و بیماری پریودنتال می شوند.

آیا باید از دهانشویه حاوی الکل اجتناب کرد؟

اکثر دهانشویه های انتخابی حاوی الکل هستند. الکل همان چیزی است که باعث ایجاد احساس سوزش می شود که بسیاری از افراد آن را با دهانشویه مرتبط می دانند. در بسیاری از موارد، این ماده ضد عفونی کننده نیز است که بیشترین فایده را برای از بین بردن موجودات مضر دارد. در سال های اخیر بحث های زیادی درباره بی خطر بودن این محصولات وجود داشته است.

در حالی که الکل موجود در دهانشویه خطرناک نیست و به بریس ها آسیبی نمی رساند (این مورد توسط انجمن دندانپزشکی آمریکا تأیید شده است)، اما همیشه توصیه نمی شود. دلایلی وجود دارند که چرا استفاده کنندگان از بریس ها ممکن است بخواهند یک گزینه فاقد الکل را انتخاب کنند:

  • استفاده از بریس ها می تواند دندان ها را دردناک و حساس کند. سوزش و سوزن سوزن شدنی که بیماران با دهانشویه بر پایه الکل احساس می کنند می تواند به این ناراحتی بیافزاید.
  • الکل موجود در دهانشویه به شدت خشک کننده و کم آب کننده است و برای پوست و لثه ها نسبتاً خشن است و می تواند باعث خشکی دهان شود که می تواند باعث پوسیدگی و بوی بد دهان شود.
  • ممکن است مقدار اندکی از دهانشویه بلعیده شود. کودکان یا هر کسی که نباید الکل مصرف کند، ممکن است بیش از حد ایمن الکل ببلعند. به همین دلیل هیچ نوع دهانشویه ای برای کودکان زیر 6 سال توصیه نمی شود.

درس مهم این است که دهانشویه و محلول شستشوی دهان می تواند حاوی تعدادی مواد مختلف باشند. مصرف کنندگان باید برچسب محصولات را مطالعه کنند تا از مواد تشکیل دهنده محصولاتی که استفاده می کنند آگاه شوند. این درست است که فردی بخواهد از الکل اجتناب کند، به دنبال محافظت از مینای دندان های خود (فلوراید) باشد، یا بخواهد میکروب ها را از بین ببرد (ضد باکتری یا ضد عفونی کننده).

دهانشویه را به روتین تمیز کردن دهان خود اضافه کنید.

حفظ سلامت دندان ها در حین استفاده از بریس ها می تواند چالش برانگیز باشد. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن همیشه برای تمیز کردن دندان ها به اندازه لازم کافی نیست. افزودن دهانشویه به روتین مراقبت از دهان کمک خواهد کرد و مراجعات منظم به دندانپزشک نیز ضروری هستند. دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی شما می تواند توصیه کند در حالی که روی دندان های شما بریس ها قرار دارند، که کدام نوع دهانشویه ممکن است برای آنها بهتر عمل کند.

تصمیم گیری برای دریافت بریس ها یک تعهد بزرگ است، اما نتیجه نهایی یک لبخند صاف تر خواهد بود که ارزش وقت و تلاش را دارد. اطمینان حاصل کنید که پس از برداشتن بریس ها، دندان های زیر آنها تا حد امکان سالم هستند.

 بهترین دهانشویه برای ارتودنسی

بهترین دهانشویه برای ارتودنسی

آیا دهانشویه خاصی وجود دارد که باید با بریس ها از آن اجتناب کنید؟

شما با بریس ها به دهانشویه خاصی نیاز ندارید، اما انتخاب دهانشویه ای که مخصوص لبخند با بریس است، ضرری ندارد.

هنگام استفاده از بریس ها، بهتر است از دهانشویه هایی که حاوی مواد سفید کننده هستند خودداری کنید. سفید کردن دندان های خود در حالی که بریس ها روی دندان قرار دارند، می تواند باعث ایجاد لکه و تغییر رنگ سطح دندان ها در هنگام برداشتن بریس ها شود. صبر کنید تا درمان شما تمام شود تا دندان های خود را بدون هیچ براکت یا سیمی سفید کنید.

تا زمانی که دهانشویه شما دارای فلوراید، فاقد الکل و ضد باکتری باشد، گزینه بسیار خوبی است!

هنوز در مورد دهانشویه با بریس ها سؤال دارید؟

لطفاً در صورت داشتن هر گونه سؤال با ما تماس بگیرید! ما هر آنچه که باید بدانید را به شما خواهیم گفت.

آتل یا اسپلینت دندانی چه کاربردی دارد؟

از آتل ها یا اسپلینت های دندانی که برای هر بیمار به صورت سفارشی ساخته شده اند، برای درمان های زیبایی، ارتودنسی یا برای درمان مشکلات فک استفاده می شود. اخیراً آنها در بازار بیشتر موجود شده اند. محبوبیت آتل های دهان در حال افزایش است و به عنوان ابزاری کاربردی و مجزا برجسته می شوند که در درمان مشکلات متعدد به افراد کمک می کنند. بیایید انواع مختلف اسپلینت های دندانی موجود و نحوه عملکرد آنها را بررسی کنیم.

اسپلینت دندان برای چیست؟

به طور کلی می توان گفت که اسپلینت های دندانی نوعی ابزار دندانپزشکی متحرک هستند که از مواد پلاستیکی شفاف ساخته شده اند. آنها ابزارهای شفاف و متحرکی هستند که به صورت سفارشی ساخته می شوند تا کاملاً با دندان های هر بیمار سازگار شوند. بسته به هدفی که اسپلینت برای دندان های شما انجام می دهد، ضخامت و ساخت آنها ممکن است متفاوت باشد.

اسپلینت دندان برای چه مواردی کاربرد دارند؟

بسته به نیاز هر بیمار، از اسپلینت های دندانی برای موارد مختلفی استفاده می شود. اسپلینت های دندان های شما می توانند مشکلات بایت را برطرف کنند، دندان ها را همراستا کنند یا حتی با افزودن محصولات سفید کننده به دندان ها به سفید شدن دندان ها کمک کنند.

انواع اسپلینت های دندانی

اسپلینت های دندانی بسته به کاربرد آنها انواع مختلفی دارند، از جمله:

اسپلینت های ضد خروپف

اسپلینت های ضد خروپف در شب استفاده می شوند و با چند میلی متر حرکت دادن فک به سمت جلو عمل می کنند تا از ایجاد صداهای مزاحم در شب جلوگیری کنند.

 اسپلینت دندانی

اسپلینت دندانی

اسپلینت اکلوزال برای دندان قروچه

دندان قروچه یک وضعیت پزشکی است و می تواند هم کودکان و هم افراد بزرگسال را درگیر کند. در دندان قروچه، بیمار آگاهانه یا ناخودآگاه دندان های خود را روی یکدیگر فشار می دهد یا به هم می ساید و حتی در هنگام خواب نیز بارها این کار را تکرار می کند. بدیهی است که این امر می تواند موجب بروز مشکلات دندانی مختلفی مانند ساییدگی مینای دندان، شکستگی دندان ها و کلیک کردن مفصل TMJ ایجاد کند. این می تواند منجر به نیاز به مراقبت های دندانی پر هزینه مانند روکش ها، وینرها، درمان های ریشه یا کشیدن دندان در موارد بدتر شود که توسط دندانپزشک عمومی شما انجام می شوند. اگر مشکل اصلی قبل از ترمیم دندان تشخیص داده نشود و اصلاح نشود، ممکن است سرمایه‌گذاری شما به خطر بیفتد و نتواند درد و ناراحتی را برطرف کند.

ساییدن یا فشردن مزمن فک به دلیل دیپ بایت، کراس بایت، بایت لبه به لبه یا سایر ناهماهنگی های فک به دلیل فشار مداوم بر روی فک می تواند باعث ایجاد درد نه تنها در فک، بلکه در ناحیه صورت، گوش ها و گردن، مفصل فکی- گیجگاهی TMJ و عضلات اطراف آن نیز شود. سایر علائم عبارتند از کلیک کردن یا قفل شدن مفصل فک، سردرد و صدای زنگ در گوش.

اسپلینت های اکلوزال برای دندان قروچه، عملکردی کاملاً پزشکی دارند، و برای درمان مشکلات فک و همچنین مشکلات مربوط به مفاصل و عضلات فکی- گیجگاهی (به نام TMJ) استفاده می شوند. اسپلینت های اکلوزال بیش از همه توسط بیمارانی استفاده می شوند که از دندان قروچه یا براکسیسم رنج می برند.

این اسپلینت ها برای دندان قروچه از پلاستیک یا رزین ساخته شده اند و معمولاً در شب استفاده می شوند. آنها معمولاً بزرگتر از سایر ابزارهای مشابه هستند. ضخامت آنها به آنها این امکان را فراهم می کند تا دندان های بالا و پایین را به اندازه کافی از هم جدا نگه دارند تا عضلات فک را شل کنند.

اسپلینت های اکلوزال همچنین از ساییدن دندان ها روی یکدیگر در هنگام خواب جلوگیری می کنند که در نهایت باعث ساییدگی و بروز سایر مشکلات دندانی می شود. گرچه آنها به عنوان اسپلینت خواب شناخته می شوند، بعداً خواهیم دید، آنها تنها مواردی نیستند که فقط در شب استفاده می شوند.

اسپلینت سفید کننده دندان

اسپلینت های سفید کننده دندان، که بیشتر تحت عنوان قالب های سفید کننده دندان شناخته می شوند، احتمالاً پرمصرف ترین اسپلینت هستند. بسته به محصول مورد استفاده، آنها به مدت چند دقیقه یا چند ساعت در روز با ژل سفید کننده استفاده می شوند. برای درمان ایمن، مهم است که محصول سفید کننده توسط دندانپزشک و پس از آنالیز دقیق هر بیمار تجویز شود. بسته به رنگ مینای دندان و نتیجه مورد نظر، متخصص برای جلوگیری از آسیب رساندن به دندان، ژل خاصی را تجویز خواهد کرد و همچنین تمام جزئیات استفاده از آن را برای بیمار توضیح می دهد.

 اسپلینت دندانی

اسپلینت دندانی

اسپلینت های ارتودنسی

این اسپلینت های دندانی که بیشتر به عنوان الاینر شناخته می شوند، انقلابی در بازار ارتودنسی هستند، که مشکلات دندانی را اصلاح کرده و درمانی کاملا ًنامرئی را ارائه می دهند. این ابزارهای متحرک که بسته به مورد هر 7 تا 15 روز یک مرتبه تعویض می شوند تا لبخند مورد نظر بدست آید.

اسپلینت های ارتودنسی همیشه باید در چارچوب درمان تحت نظارت یک متخصص استفاده شوند. آنها پس از معاینه دقیق بیمار و آزمایش اولیه برای تعیین آمادگی بیمار برای شروع درمان تجویز می شوند. این نکات برای جلوگیری از بروز خطرات ناشی از ارتودنسی خانگی و درمان با اسپلینت های ارتودنسی بدون نظارت پزشکی بسیار مهم هستند.

اسپلینت های نگهدارنده

گزینه آخر، اسپلینت های نگهدارنده هستند که به عنوان نگهدارنده یا محافظ دندان شبانه نیز شناخته می شوند، بعد از اتمام درمان ارتودنسی استفاده می شوند تا لبخند را کاملاً هماهنگ نگه دارند. دندان ها در طول سال ها حرکت می کنند، حتی پس از استفاده از بریس ها. از این رو به ادامه استفاده از ابزار نگهدارنده برای حفظ نتایج نیاز است. آنها عمدتاً در شب استفاده می شوند و برای حفظ عملکرد خود باید مرتباً تعویض شوند.

نحوه تمیز کردن اسپلینت دندان

اگر به این فکر می کنید که یک اسپلینت دندانی را چگونه تمیز کنید، متوجه خواهید شد که در واقع بسیار ساده است. اسپلینت ها را قبل از گذاشتن داخل دهان بعد از مسواک زدن، باید با آب سرد و صابون ملایم شستشو داد. توانایی بیرون آوردن اسپلینت دندان برای تمیز کردن، این امکان را برای بیماران فراهم می کند که درمان بهداشتی تری داشته باشند.

همچنین می توانیم از پاک کننده های پروتزهای مصنوعی دندانی مانند قرص هایی که در آب حل می شوند استفاده کنیم. فقط باید اسپلینت ها را با قرص در یک لیوان آب قرار دهید و حدود 20 دقیقه در آنجا بگذارید تا مطمئن شوید که کاملاً تمیز شده اند.

اسپلینت ها و نگهدارنده های ارتودنتیک

مأموریت ما ارائه درمان با اسپلینت ها و نگهدارنده های ارتودنسی با بهترین نسبت قیمت و کیفیت می باشد. به همین دلیل است که ما الاینرهای متحرک و نامرئی ارتودنسی متناسب با هر مورد و همچنین نگهدارنده ها را ارائه می دهیم تا بتوانید لبخند کامل خود را برای همیشه حفظ کنید.

ما با اسپلینت های دهانی متحرک و نامرئی را برای همراستا کردن دندان ها و درمان مشکلات بایت کار می کنیم. درمان های ما مخصوص به هر بیمار و بر اساس تشخیص دقیق توسط ارتودنتیست ارائه می شوند. به این ترتیب می توانیم درمانی را ارائه دهیم که به بهترین وجه با نیازهای شما و پیچیدگی مورد شما مطابقت داشته باشد. در پایان درمان، برای صاف نگه داشتن دندان های خود باید از اسپلینت های شبانه استفاده کنید.

برای اولین مشاوره با ما تماس بگیرید!

اگر می خواهید درمان ارتودنسی خود را شروع کنید و لبخندی چشم نواز به نمایش بگذارید، یا اگر می خواهید نتایج درمان خود را با نگهدارنده ها حفظ کنید، می توانید با ما تماس بگیرید تا در نزدیکترین زمان ممکن نوبت بگیرید. با ما تماس بگیرید و ما به تمام پرسش های شما پاسخ خواهیم داد!

پرسش های متداول در مورد اسپلینت های دندانی

اگر اسپلینت دندان خیلی سفت باشد چه باید کرد؟

با اسپلینت های ارتودنسی و بعد از ارتودنسی، طبیعی است که در ابتدا احساس کنید کمی فشار بیشتری به دندان های شما وارد می شود. بنابراین، مهم است تا جایی که ممکن است که آنها را استفاده کنید تا با دندان های شما سازگار شوند. اما در مورد آتل دندان قروچه، پس از 2 روز استفاده از آن، نباید فشاری احساس شود. اگر این اتفاق رخ دهد، ممکن است که نصب ضعیفی داشته باشد، بنابراین باید برای نصب مجدد آن به متخصص مراجعه کنید. از سوی دیگر، اسپلینت هایی که برای سفید کردن دندان استفاده می شوند، به هیچ وجه نباید باعث ایجاد درد شوند، زیرا به اندازه آتل های قبلی سفت نمی شوند.

اگر اسپلینت دندانی نامناسب قرار بگیرند چه باید کرد؟

اگر اسپلینت دندانی تجویز شده به درستی جای نمی گیرد، باید به دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی خود مراجعه کنید تا آنها بتوانند آن را تنظیم کنند یا به شما بگویند که چگونه ادامه دهید.

آیا اسپلینت دندان درد دارد؟

با آتل های دندانی ممکن است فشاری احساس کنید، اما معمولاً باعث بروز درد نمی شوند. اگر به هر دلیلی درد احساس کردید باید برای بررسی اسپلینت دندان به متخصص مراجعه کنید.

ماندگاری اسپلینت دندان چقدر است؟

به نوع اسپلینت بستگی دارد. اسپلینت های ارتودنسی معمولاً هر هفته یا هر دو هفته یک مرتبه و اسپلینت های ریتینر هر 6 یا 9 ماه یک مرتبه تعویض می شوند، مانند اسپلینت های دندان قروچه، که معمولاً حدود 2 یا 3 سال دوام می آورند، در حالی که اسپلینت های سفید کننده تا زمانی که درمان طول می کشد می توان از آنها استفاده کرد.

ابزار کریر موشن چگونه عمل می کند؟

ابزار کریر موشن Carriere Motion به دندان های نیش و مولر اول در هر طرف دهان در قسمت بیرونی دندان ها متصل می شود. یک چسب دندانی در طول درمان آنها را محکم روی دندان ها نگه می دارد. یک الاستیک روی یک دندان در قوس دندانی مقابل قرار می گیرد.

این ابزار به دندان های مولر و دندان نیش فشار اندکی وارد می کند و آنها را همزمان با سوی یکدیگر حرکت می دهد. این فشار به اصلاح ناهماهنگی بایت در دندان های عقب کمک می کند.

درمان با ابزار کریر موشن چقدر طول می کشد؟

اکثر بیماران حدود شش ماه از ابزار کریر موشن استفاده می کنند. استفاده از ریتینر (نگهدارنده) و الاستیک ها به مدت 20 تا 22 ساعت هر روز ضروری است، در غیر این صورت ابزار کار خود را آنطور که مد نظر است انجام نخواهد شد. عدم استفاده صحیح از الاستیک ها می تواند منجر به درمانی شود که طولانی تر از شش ماه خواهد بود و شروع درمان بریس ها یا الاینرها را به تأخیر می اندازد.

 کریر موشن در ارتودنسی

کریر موشن در ارتودنسی

ابزار کریر موشن چگونه عمل می کند؟

ابزار کریر موشن به همراستا کردن دندان های ناهمراستای عقبی قبل از شروع درمان با بریس ها یا اینویزیلاین کمک می کند. ابزار کریر موشن دندان های بالا و پایین را حرکت می دهد تا بایت همراستاتر شود. کریر موشن به دندان های فک بالا و قلاب ها به دندان های مولر فک پایین متصل می شود. با استفاده از نوارهای لاستیکی که به کریر موشن وصل می شوند، دندان ها به محل مورد نظر حرکت می کنند. هنگامی که دندان ها به محل مورد نظر خود رسیدند، معمولاً ظرف 3 تا 6 ماه، می توان کریر موشن را برداشت و مرحله بعدی درمان را آغاز کرد. با تراز کردن بایت قبل از رفتن به سراغ بریس ها یا الاینرها، تا حد زیادی می توان زمان کل درمان را کاهش داد.

ابزار کریر موشن برای اصلاح مال اکلوژن کلاس 2 (اورجت شدید) استفاده می شود. می توان از ابزار کریر موشن به جای ابزارهای سنتی هربست یا هدگیر استفاده کرد. همچنین ممکن است به جای جراحی پیچیده تراز بایت استفاده شود.

چگونه می توان ابزار کریر موشن را تمیز کرد؟

با استفاده از ابزار کریشن موشن می توانید مثل همیشه مسواک بزنید و نخ دندان بکشید. هیچ اقدام اضافه ای برای تمیز کردن نیاز نیست. برای تمیز کردن اطراف تکیه گاه های دندان های نیش، مولر و خود تکیه گاه ها دقت بیشتری داشته باشید.

آیا استفاده از ابزار کریر موشن درد دارد؟

هنگامی که برای اولین بار ابزار کریر موشن را نصب می کنید، تا زمانی که دهان شما به ابزار و کش ها عادت می کند ممکن است کمی ناراحتی در گونه شما ایجاد شود. این ناراحتی باید در عرض یک هفته از بین برود.

دندان های مولر و نیش که به ابزار متصل می شوند، با شروع حرکت ممکن است درد خفیفی را تجربه کنند. مسکن های بدون نسخه ممکن است برای افزایش راحتی شما مصرف شوند.

 کریر موشن در ارتودنسی

کریر موشن در ارتودنسی

مزایای استفاده از موشن کریر

  • زمان درمان کوتاه تر- ابزار قبل از بریس ها برای حرکت سریع تر دندان ها و زمان کمتر درمان با بریس ها استفاده می شود.
  • استفاده زودتر از الاستیک ها- زمانی که اکثر بیماران هنوز مشتاق درمان هستند از الاستیک ها در ابتدای درمان استفاده می شود.
  • خوشایند بودن از نظر زیبایی- طراحی منحصر به فرد آنها باعث می شود ابزار به سختی جلب توجه کند.
  • گفتار عادی- کیفیت گفتار شما تحت تأثیر قرار نمی گیرد.
  • بدون نیاز به ابزارهای ظاهری- عدم نیاز به ابزارهای سنتی حجیم مانند هدگیر که در خارج از دهان استفاده می شوند.
  • طراحی شیک و با برجستگی اندک- طراحی با برجستگی اندک و سطح صاف استفاده از آن را راحت تر می کند.
  • تمیز نگه داشتن آسان- مسواک زدن و نخ دندان کشیدن با این ابزار آسان تر است.
 کریر موشن در ارتودنسی

کریر موشن در ارتودنسی

آیا افراد متوجه ابزار من خواهند شد؟

ابزار کریر موشن به دلیل طراحی زیبایی که دارد به سختی داخل دهان جلب توجه می کند. برخلاف بسیاری از انواع دیگر ابزارهای ارتودنسی، ابزار کریر موشن در توانایی صحبت کردن شما اختلالی ایجاد نمی کند.

آیا می توان کریر موشن خود را سفارشی کرد؟

آری! کریر موشن در 30 رنگ سرگرم کننده عرضه می شود. چه کسی گفته است که ابزارهای ارتودنسی باید خسته کننده باشند؟

هر چند وقت یک مرتبه باید الاستیک های ابزار کریر موشن خود را تعویض کرد؟

شما باید 2 تا 3 مرتبه در روز، یا حداقل بعد از هر وعده غذایی الاستیک های خود را تعویض کنید. به خاطر داشته باشید که همیشه از نگهدارنده خود با الاستیک ها استفاده کنید. استفاده از الاستیک ها بدون نگهدارنده می تواند تأثیر نامطلوبی روی تراز دندان های شما داشته باشد.

نگهدارنده خود را چگونه تمیز کنم؟

نگهدارنده شما باید با آب و صابون ظرفشویی معمولی تمیز شود. در زمانی که از نگهدارنده استفاده نمی کنید همیشه آن را درون جعبه نگهداری آن قرار دهید. هنگام غذا خوردن هرگز آن را درون دستمال نگذارید. وقتی در دستمال پنهان شده است ممکن است به راحتی آن را دور بیندازید!

 کریر موشن در ارتودنسی

کریر موشن در ارتودنسی

دستورالعمل های استفاده از کریر موشن

  • همیشه ریتینر و الاستیک های فک پایین را با یکدیگر استفاده کنید. اگر از الاستیک های بدون ریتینر فک پایین استفاده کنید، به دندان ها و لثه های شما آسیب وارد خواهد شد.
  • همیشه از دو طرف الاستیک ها را جا بیندازید، مگر اینکه ارتودنتیست شما دستور دیگری داده باشد.
  • حداقل 22 ساعت در روز از الاستیک ها استفاده کنید. هرگز نباید آنها را بیشتر از 30 دقیقه خارج از دهان نگهدارید.
  • شما با استفاده از این الاستیک ها شروع خواهید کرد: الاستیک های FORCE 1
  • در مراجعات بعدی از این الاستیک ها استفاده خواهید کرد: FORCE 2
  • اگر به درستی استفاده شده باشد، باید فاصله هایی بین دندان های جلوی فک بالای شما ایجاد شده باشد.
  • به شما دو ریتینر فک پایین داده خواهد شد، فقط در صورت گم شدن یا شکستن یکی از دیگری استفاده خواهید کرد (که ما پیش بینی نمی کنیم اتفاق بیفتد).
 کریر موشن در ارتودنسی

کریر موشن در ارتودنسی

پرسش های متداول درباره ابزار کریر موشن

اگر الاستیک های من تمام شوند چه باید بکنم؟

در اسرع وقت به ارتودنتیست خود مراجعه کنید تا مقدار بیشتری از آنها در اختیار شما قرار دهد.

اگر ریتینر فک پایین خود را گم کنم چه کار کنم؟

به سراغ سری دوم بروید. اگر سری دوم ندارید به مطب مراجعه کنید. از کش های لاستیکی استفاده نکنید، مگر اینکه ریتینر خود را روی آن قرار دهید.

براکت یا بازوی فلزی من شل شده است، چه کاری باید انجام دهم؟

با مطب ارتودنتیست خود تماس بگیرید. تا زمانی که توسط ارتودنتیست ویزیت نشده اید از الاستیک استفاده نکنید.

براکت روی دندان فک پایین من تیز است، چه کاری باید انجام دهم؟

اغلب قرار دادن موم روی براکت باعث راحتی بیشتر آن می شود.

من دیگر نمی خواهم این کار را انجام دهم، گزینه دیگر چیست؟

جایگزین های این ابزار شامل هدگیر، کشیدن دندان و جراحی فک هستند.

به چه سطحی از درمان ارتودنسی نیاز دارید؟

صاف و همراستا بودن دندان های شما می تواند به روش های مختلف روی شما تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، تراز دندان های شما روی ظاهر لبخند شما تأثیر می گذارد. دندان های صاف تر جذاب تر به نظر می رسند. هم ترازی دندان های شما از نظر عملکرد و طول عمر بایت نیز شما را تحت تأثیر قرار می دهد. دندان هایی که به درستی همراستا شده اند به طور یکنواخت به یکدیگر می رسند و این امکان را برای شما فراهم می کنند تا عمل جویدن را به طور مؤثر انجام دهید. هنگامی که بایت شما در یک راستا باشد، از فرسایش زود هنگام دندان ها نیز جلوگیری می کند. در نهایت، دندان های صاف تر راحت تر نیز تمیز می شوند. برای صاف و یکدست کردن لبخند خود، این موضوع مطرح می شود که به چه سطحی از درمان ارتودنسی نیاز دارید.

بریس های ارتودنسی تغییرات عمده ای در بایت شما ایجاد می کنند.

بریس های ارتودنسی از براکت ها و سیم هایی تشکیل شده اند که فشار ثابتی را به دندان های شما وارد می کنند. این سیستم براکت ها، سیم ها و رابر بندها، به مرور زمان به دندان های شما فشار وارد می کنند و آنها را به راستای مناسب می کشد. این درمان برای موارد عمده ناهماهنگی بایت، یا دندان هایی که به صورت استثنایی کج هستند ایده آل است. با استفاده از این روش می توان دندان های فشرده را نیز از یکدیگر جدا کرد. معمولاً یک تا دو سال طول می کشد تا بریس های ارتودنسی بایت شما را هماهنگ کنند، بنابراین تعهد بزرگی هستند. اگر دندان های شما به طور قابل توجهی نامرتب هستند، احتمالاً این گزینه برای شما مناسب است.

به چه سطحی از درمان ارتودنسی نیاز دارید؟

به چه سطحی از درمان ارتودنسی نیاز دارید؟

الاینرهای نامرئی می توانند موارد جزئی تر را تنظیم کنند.

ممکن است قبلاً محصولات الاینر نامرئی را دیده باشید. آنها الاینرهای پلاستیکی شفافی هستند که دندان های شما را صاف می کنند. این محصول اغلب ترجیح داده می شود زیرا محافظه کارانه است و وجود آنها در عکس ها قابل مشاهده نیست. علاوه بر این، الاینرهای نامرئی قابل جابجایی یا متحرک هستند، بنابراین می توانید آنها را برای غذا خوردن از دهان بیرون بیاورید، دندان های خود را تمیز کنید و خود الاینرها را نیز تمیز کنید. این باعث می شود آنها نسبت به بریس های سنتی کمتر دست و پا گیر باشند. الاینرهای نامرئی برای ایجاد تنظیمات جزئی در صاف شدن دندان های شما عالی هستند، اما برای موارد عمده تنظیم مجدد دندان ها و بایت کار نمی کنند.

تنظیمات زیبایی را می توان با سرعت بیشتری انجام داد.

اگر دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی شما تشخیص دادند که شما یک مشکل ناهماهنگی دارید که باید با بریس درمان شود، باید این کار را انجام دهید. جلوگیری از فرسایش بیشتر دندان ها ایده خوبی برای آینده سلامت دهان و دندان های شما است. با این حال، اگر مشکلات شما بیشتر جنبه زیبایی داشته باشند، راه حل های برای یکدست کردن دندان ها وجود دارند که می توانند سریع تر عمل کنند. روش های سریع نوعی درمان ارتودنسی هستند که روی کانتور و ظاهر لبخند تمرکز دارند. با انجام تنظیمات کوچک در همراستایی دندان ها، می توان لبخند را با یک جدول زمانی درمانی که متناسب با سبک زندگی بیمار باشد، بهبود بخشید.

ترمیم های زیبایی راهکاری برای مشکلات غیر ارتودنتیک

گاهی اوقات بیماران علاوه بر مشکلات ارتودنتیک از مشکلات زیبایی دندان ها نیز رنج می برند. در چنین مواردی، اگر مشکل اتودنتیک جزئی باشد و بیمار برای دستیابی به نتایج نهایی عجله داشته باشد، با کمک دندانپزشکی زیبایی می توان خواسته او را برآورده کرد. این درمان ها اگر به درستی انجام شوند، هم تغییرات زیبایی در لبخند ایجاد می کنند و هم جوانی را برای آن به ارمغان می آورند، دندان های فرسوده یا لب پر شده را ترمیم می کنند و سلامت دهان و دندان های شما را بهبود می بخشند. دندانپزشکی زیبایی برای مسائل دندانی بهترین گزینه هستند که نیاز به توجه فوری دارند. دندانپزشکی زیبایی ثابت کرده است که از ترمیم دندان های شکسته یا لب پر شده گرفته تا ترمیم، تغییر شکل یا سفید کردن یا تغییر شکل دندان ها و حل لکه های عمقی، برای سلامت دهان بسیار مفید است. با این حال، گاهی اوقات دندانپزشکی زیبایی روی مشکلات اصلی دندان های شما تأثیر نمی گذارد.

برای کودکانی که فک های آنها هنوز در حال رشد است بریس ها انتخاب بهتری خواهند بود توصیه می شود زیرا دندان ها هنوز در حال بیرون آمدن هستند.

به چه سطحی از درمان ارتودنسی نیاز دارید؟

به چه سطحی از درمان ارتودنسی نیاز دارید؟

آیا به بریس ها نیاز داریم یا دندانپزشکی زیبایی؟

پاسخ این پرسش به شرایط شما بستگی دارد. اگر نسبت به دندان های خود حساس هستید و می خواهید لبخند خود را بهبود ببخشید، بریس ها یک روش درمانی عالی هستند اما درمان های دندانپزشکی زیبایی می توانند به مشکلات ظاهر دندان ها کمک کنند. اما اگر مشکل دندانی دارید که برای بهبود سلامت دهان و دندان ها باید اصلاح شود، باید به متخصص ارتودنسی مراجعه کنید.

صرف نظر از دلیل شما برای در نظر گرفتن بریس ها، ضروری است که با یک متخصص ارتودنسی واجد شرایط مشورت کنید تا متوجه شوید که آیا آنها انتخاب مناسبی برای شما هستند یا خیر.

در چه صورتی از بریس ها استفاده نمی شود؟

عوارض جانبی و خطرات مرتبط با بریس های دندانی به نوع بریس های شما و شدت مشکل شما بستگی دارد. افرادی که به فلز حساسیت دارند احتمالاً دچار کهیر یا بثورات می شوند. استفاده از بریس ها باعث بدتر شدن بیماری لثه می شود زیرا سیم و براکت ها لثه ها را تحریک می کنند. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن نامنظم می توانند منجر به پوسیدگی دندان شوند.

در افرادی که مستعد بروز این مشکلات هستند گزینه های دیگر مانند بریس های اینویزیلاین یا درمان های دیگر توصیه می شوند.