نوشته‌ها

مدت زمان و طول درمان ارتودنسی

طول درمان ارتودنسی برای هر بیماری متفاوت است و تحت تاثیر عوامل مختلف خواهد بود. برخی از این عوامل با معاینه‌ی بیمار مشخص می‌شوند، مانند پیچیدگی مشکل موجود در فک و دندان‌ها که تعیین‌کننده‌ی طول درمان می‌باشند. دیگر عوامل از قبیل “همکاری بیمار” کمتر قابل پیش‌بینی هستند اما به همین میزان در تعیین طول درمان نقش دارند. به همین دلیل، معمولا پیش‌بینی می‌شود که طول درمان بین یک تا دو سال باشد.

موارد پیچیده‌تر ارتودنسی مستلزم مدت زمان بیشتر برای اتمام درمان خواهند بود. از سوی دیگر، ایجاد تغییرات کوچک و درمان‌های جزئی نیاز به زمان کمتری خواهند داشت. بعلاوه، زمانی که درمان چند روش را شامل می‌شود، مثلا جراحی فک یا انجام ایمپلنت، طول درمان افزایش خواهد یافت.

عوامل موثر بر طول درمان ارتودنسی

مدت زمان و طول درمان ارتودنسی

از جمله مهمترین عواملی که طول درمان ارتودنسی را تحت تاثیر قرار می‌دهند به طور خلاصه در زیر ذکر شده‌اند.

به نظر در مواردی که درمان ارتودنسی نیاز به کشیدن دندان دارند بیشتر طول می‌کشد تا مواردی که نیاز به کشیدن دندان ندارند. بعلاوه، تعداد دندان‌های کشیده شده نیز در طول درمان نقش دارند.

مدت زمان و طول درمان ارتودنسی

نمی‌توان به طور قطعی نتیجه‌گیری کرد که طول درمان با ابزارهای متحرک ارتودنسی چقدر است.

مدت زمان و طول درمان ارتودنسی

به نظر تفاوت‌های سنی در طول درمان ارتودنسی نقش ندارند، مشروط بر آنکه بیمارها در یک دوره‌ی دندانی دائمی به سر برند.
در رابطه با مال اکلوژن کلاس II، شواهد بسیاری مبتنی بر این واقعیت وجود دارد که هر چه درمان ارتودنسی زودتر آغاز شود، درمان آن طولانی‌تر خواهد بود.
شواهد اندکی در رابطه با تفاوت‌های طول درمان ارتودنسی مال‌اکلوژن‌های مختلف وجود دارد.
طول درمان روش‌های ترکیبی اردونسی- جراحی متفاوت است و به نظر به جراح بستگی دارد. چنین به نظر می‌رسد که جراحان با تجربه‌تر که تعداد بیشتری جراحی انجام داده‌اند، در مدت زمان کمتری درمان را به اتمام می‌رسانند.

مدت زمان و طول درمان ارتودنسی

عوامل مختلف مانند تکنیک مورد استفاده، تعداد و مهارت جراحانی که در فرایند درمان دخیل می‌باشند، رضایت بیمار و شدت مال‌اکلوژن اولیه همگی در طول درمان نقش دارند. با این حال، سهم هر عامل چندان شناخته شده نیست و نیاز به تحقیقات بیشتر دارد.
وجود دندان‌های نیش نهفته در فک بالا طول درمان را افزایش می‌دهند. وخامت نهفتگی دندان، و نیز سن بیمار، ممکن است با طول درمان مرتبط باشند.

مدت زمان و طول درمان ارتودنسی

شاید موثرترین عامل درتعیین طول درمان ارتودنسی همکاری بیمار باشد. رضایت بیمار در روند موثر درمان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. استفاده‌ی مداوم از الاستیک قابل ارتجاع یا روکش کام طبق دستورالعمل ارتودنتیست ، مراقبت صحیح از براکت‌ها و سیم‌ها و مراجعه‌ی منظم به ارتودنتیست افزایش سرعت پیشرفت درمان را ممکن خواهد نمود. عدم تبعیت بیمار از همه‌ی این موارد باعث خواهد شد درمان به تعلیق بیفتد. متاسفانه، ارتودنتیست کنترلی روی این جنبه‌ی درمان ندارد. اغلب، همکاری ضعیف بیمار منجر به طولانی‌تر شدن زمان قابل انتظار درمان خواهد شد.

مدت زمان و طول درمان ارتودنسی

با خارج کردن بریس‌های دندانی، درمان ارتودنسی پایان نخواهد یافت. پس از برداشتن بریس نیاز است بیمار از ریتینر استفاده کند تا دندان‌ها را در جای خود نگه دارند.طی این زمان، بیمار باید به طور منظم به ارتودنتیست مراجعه نماید.

در آخر باید اشاره نمود که در حال حاضر اطلاعات مستندی مربوط به طول درمان با استفاده از روش‌های ارتودنسی نسبتا جدید (مانند تکنیک اینویزالازین و مینی‌ایمپلنت) در دست نیست. بعلاوه، شواهد علمی برای بررسی زمان درمان در مورد روش‌های درمان جنبی غیرمعمول کافی نیستند

دیاستم یا فاصله بین دندان‌ها

دیاستم به فاصله یا فضای بین دو دندان گفته می‌شود. ممکن است بین هر دو دندانی فاصله وجود داشته باشد، اما این فاصله غالبا بین دندان‌های قدامی فک بالا مشاهده می‌شود.

علل ایجاد فاصله بین دندان‌ها

فرنولا (اتصالات عضلانی) به بافت‌های نوارمانند کوچکی گفته می‌شود که ممکن است زیر زبان، درون گونه و نزدیک دندان‌های عقبی، یا زیر لب بالا وجود داشته باشند. هنگام رشد جنین در رحم، این بافت‌های نواری رشد برخی ساختارهای دهان را هدایت می‌کنند. با تولد نوزاد، فرنولا به نحوۀ قرار گرفتن دندان‌ها کمک می‌کند.

فرنومی که لب بالا را به لثۀ فک بالا متصل می‌کند فرنوم لبی-لثه‌ای فک بالا گفته می‌شود. اگر لب بالای خود را بلند کنید، به سادگی آن را لمس خواهید کرد. قرار گرفتن فرنوم لبی فک بالا در سطحی پایین‌تر ازحد معمول، شایع‌ترین علت ایجاد فاصله بین دندان‌های قدامی فک بالا می‌باشد. در این صورت، فرنوم آنقدر پایین به لثه متصل شده که دو دندان جلو را از یکدیگر دور نگه می‌دارد.

دیاستم یا فاصله بین دندان‌ها

دیگر علل ایجاد فاصله بین دندان‌های قدامی عبارتند از:

رشد طبیعی- معمولا زمانی که دندان‌ها برای نخستین بار درمی‌آیند دارای فواصلی هستند. اما رشد دندان نیش معمولا موجب بسته شدن این فواصل می‌شود.
افتادن دندان‌ها- برخی کودکان در حالی متولد می‌شوند که به صورت مادرزادی یک یا دو دندان (در کودکی و بزرگسالی) را در استخوان فک خود ندارند، که باعث ایجاد فاصله می‌شود.
دندان‌های اضافی- گاهی اوقات دندان اضافی در استخوان فک وجود دارد که از بیرون آمدن دندان‌های دیگر جلوگیری می‌کند و منجر به ایجاد فاصله می‌شود.
دندان‌های کوچک- برخی کودکان ممکن است دندان‌های کوچکی داشته باشند که خود منجر به ایجاد فاصله می‌شود.
فک‌های بزرگ- اندازۀ استخوان فک در برخی کودکان، در مقایسه با سایز دندان‌های آنها نسبتا بزرگ است.
فرنوم زبانی: فرنوم زبانی فرنومی است که از کف دهان به انتهای زبان متصل می‌شود. در برخی موارد حادِ گره زبانی یا زبان گره خورده (شرایطی که حاصل فرنوم محدودکننده است و اجازه نمی‌دهد زبان آزادانه پشت لب‌ها حرکت کند)، ممکن است فرنوم منجر به ایجاد فاصله بین دندان‌های قدامی فک پایین شود.

دیاستم یا فاصله بین دندان‌ها

بسته شدن خود به خود فاصلۀ بین دندان‌ها

در برخی موارد، فاصلۀ بین دندان‌های قدامی در فک بالا به صورت خود به خود بسته می‌شود.

وقتی دندان‌های کودک به تدریج بیرون می‌آیند (حدود شش تا نه ماهگی)، ممکن است دندان‌های قدامی فاصله داشته باشند و فرنوم در پایین به لثه متصل شده باشد. با یک ساله شدن کودک، ممکن است فرنوم کوتاه‌تر شده باشد، و دندان‌های بیشتری درآمده باشند که موجب بسته شدن این فاصله‌ شود. همانطور که در ابتدا گفته شد، فاصله‌های بین دندان‌های کودکان امری طبیعی است، فاصله‌های بین دندان‌های قدامی بزرگسالان نیز اغلب با رشد دندان‌های بیشتر، به صورت خود به خود بسته می‌شوند.

مشکلات مربوط به دندان‌های قدامی دارای فاصله

برخی مشکلات مربوط به دندان‌های قدامی فاصله‌دار عبارتند از:

اعتماد به نفس: ممکن است برخی افراد احساس خجالت کنند و نخواهند بخندند
بی‌نظمی دندان- وجود فاصلۀ زیاد بین دندان‌های قدامی ممکن است فضای کافی برای رشد دندان‌های مجاور باقی نگذارد. این امر می‌تواند برای بایت فرد مشکل ایجاد نماید.

درمان فاصلۀ بین دندان‌ها

ارتودنتیست دندانپزشکی است که به منظور کسب تخصص در تشخیص، پیشگیری و درمان مشکلات مربوط به بی‌نظمی دندان‌ها و فک‌ها مطالعات اضافی انجام داده است.

متخصص ارتودنسی در رابطه با گزینه‌های درمان با بیمار صحبت می‌کند. آنها باید بتوانند بیمار را راهنمایی کنند که آیا درمان ضرورت دارد و در این صورت، مناسب‌ترین سن آغار درمان چه زمانی است.

ممکن است گزینه‌های درمان شامل موارد زیر باشند:

ونیرها- ونیر نوعی پوشش دندان است. اگر فاصله کم باشد؛ می‌توان از ونیرهایی که تنها اندکی عریض‌تر از دندان‌های طبیعی هستند برای پوشش دادن فاصلۀ دندان‌ها استفاده نمود. ونیرها به طور دائمی به سطح دندان‌ها متصل می‌شوند.

دیاستم یا فاصله بین دندان‌ها

ابزارهای متحرک- از قبیل روکش. این ابزار به نزدیک‌تر کردن دندان‌ها کمک می‌نماید.
ابزارهای ثابت- از قبیل بریس‌ها. بریس‌ها روی دندان‌های قدامی ثابت می‌شوند و نوارهای کشی و سیم‌ها برای نزدیک کردن دندان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

دیاستم یا فاصله بین دندان‌ها

جراحی فرنکتومی- فرنکتومی جراحی است که به منظور برداشتن فرنومی انجام می‌شود که بین دندان‌ها فاصله ایجاد نموده است. این روش معمولا پیش از آنکه فاصلۀ دندان‌ها با درمان ارتودنسی بسته شود انجام می‌شود.

دیاستم یا فاصله بین دندان‌ها

نتیجه‌گیری

فاصله بین دندان‌های کودکان امری طبیعی است.
فاصله بین دندان‌های قدامی در افراد بزرگسال معمولا با رشد دندان‌های دیگر، به صورت خود به خود بسته می‌شود.
متخصص سلامت دهان و دندان یا ارتودنتیست بایستی بتواند به افراد از سنین حدود ۸ سال در خصوص نیاز به درمان مشاوره دهد.

آیا شیوه‌های درمان ارتودنسی مشابه هستند؟

۳۰ اردیبهشت ماه ۱۳۹۷/0 دیدگاه /در مقالات آموزشی ارتودنسی بزرگسالان, مقالات عمومی دندانپزشکی /توسط دکتر مریم افشاری

بسیاری از افراد جامعه نیاز دارند که بر روی دندان‌هایشان کارهای زیبایی و ترمیمی صورت گیرد و یکی از گزینه‌های اصلی آنها استفاده از درمان ارتودنسی است. با این وجود با توجه به اینکه چندین نوع متخصص حرفه‌ای در این زمینه وجود دارد، اغلب آن‌ها گیج می‌شوند و نمی‌دانند که به سراغ کدام یک از گزینه‌ها بروند. معمولاً اولین گامی که برای درمان دندان‌ها برداشته می‌شود، این است که به سراغ یک دندانپزشک عمومی رفته و در صورت تخصصی شدن موضوع آنها باید به یکی از متخصصین حوزه خود مراجعه کنند. یکی از حرفه‌هایی که متخصص مراقبت از دندان به شمار می‌رود، ارتودنتیست است که وظیفه درمان ارتودنسی را بر عهده دارد.

اغلب ارتودنتیست‌ها زمان خود را بر روی صاف کردن دندان‌ها متمرکز می کنند و معمولاً در سطح جامعه با کسانی که از براکت ارتودنسی استفاده می‌کنند شناخته می‌شود! با وجود تعدد در متخصصین دندانپزشکی، در این مقاله به طور خاص درباره روش درمان ارتودنسی بحث خواهیم کرد می‌خواهیم مشابهت بین هر کدام از این روشها را به بحث بگذاریم. پس با ما همراه باشید!

یک ارتودنتیست دقیقاً چه کاری انجام می‌دهد؟

اگر با اصطلاح ارتودنتیست آشنا نباشید، احتمالاً با سؤالات بسیاری مواجه می‌شوید از جمله: درمان ارتودنسی چیست؟ انواع درمان ارتودنسی چیست؟ و برخی از این سؤالات بیشتر به وظایف آنها مربوط می‌شود. ارتودنتیست‌ها وظیفه تمیز کردن دندان‌ها را برعهده ندارند، و دندانها را نمی‌کشد، نقش اصلی آنها این است که دندان‌ها را مرتب کرده و وضعیت قرار گرفتن دندانها بر روی هم را اصلاح کنند. اغلب افراد در مراجعه به این متخصصین از آن‌ها می‌خواهند که موقعیت دندان‌ها و فک را برای گرفتن براکت ارتودنسی بررسی کنند.

براکت یکی از وسایلی که برای تحت فشار قرار دادن دندان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. در حقیقت ارتودنتیست‌ها در تعیین بهترین ابزار ممکن برای حرکت دندان‌های بیمار تخصص دارند و انتخاب می‌کنند که چه ابزاری برای وضعیت دندان یک بیمار مناسب است. در حقیقت ارتودنتیست‌ها ابزارهای مختلفی در اختیار دارند که با عنوان براکت ارتودنسی شناخته می‌شود و به شکل‌های مختلفی بر روی دندان‌ها قرار گرفته و از طریق اعمال فشار فیزیکی و مکانیکی به دندان‌ها باعث حرکت آنها به سمت محل مناسب می‌شوند.

اساساً درمان ارتودنسی به عنوان یک فرایند در گرفتن دستگاه و ابزار مورد نظر برای تنظیم موقعیت نادرست دندان‌ها تعریف می‌شود. در حال حاضر ۴ نوع درمان ارتودنسی وجود دارد که مورد استفاده قرار می‌گیرند و عبارتند از:

براکت های ثابت: این براکت ها قابلیت برداشتن ندارند و به عنوان رایج‌ترین گزینه مورد استفاده قرار می‌گیرند؛
براکت ارتودنسی متحرک: این براکت‌ها عملکردی همانند براکت های معمولی دارند، با این تفاوت که امکان برداشتن و جابجایی آنها فراهم است.
نگه دارنده‌های پلاستیکی: این ابزارها معمولاً برای تغییر مکان بسیار کم مورد استفاده قرار می‌گیرند.

براکت های ارتودنسی چگونه عمل می‌کنند؟

همانطور که قبلاً عنوان شود، ارتودنتیست به شما کمک می‌کند که موقعیت دندانهای خود را تغییر دهید. با توجه به این که اغلب ارتودنتیست‌ها از براکت ارتودنسی به عنوان رایج‌ترین روش مورد نظر استفاده می‌کنند، باید کمی در مورد آن‌ها و کاربردهای آنها بحث کنیم. در وهله اول، براکت ها از قطعاتی جداگانه ساخته می‌شوند که بر روی دندان‌ها قرار می‌گیرند. پس از قرار گرفتن براکت ها بر روی دندان، یک سیم از میان آنها عبور می‌کند و با اعمال فشار بر روی آنها باعث حرکت دندان می‌شود. با گذشت زمان، این سیم‌ها فشار‌های مختلف و متناوبی بر روی دندان‌ها وارد می‌کنند که درد آن نیز تحت فشار به صورت آهسته شروع به حرکت می‌کند.

با گذشت زمان، سیمهای براکت ارتودنسی قوی‌تر شده و دندان‌ها تحت فشار مستقیم قرار گیرند تا به محل خود برسند. اگر شما مشکل اوربایت (overbite) یا آندربایت (underbite) دچار باشید این بدین معنی است که دندانهای بالایی یا پایینی شما در حالت طبیعی خود قرار ندارند. با توجه به این شرایط، ارتودنتیست ممکن است نسبت به قرار دادن براکت ارتودنسی و فاصله آنها تصمیم‌های متفاوتی بگیرد. در هر صورت انتخاب نوع درمان ارتودنسی و ابزارهای مورد استفاده در آن بر عهده شخص ارتودنتیست بوده آنها تصمیم می‌گیرند که شما در شرایط مختلفی از کدام گزینه استفاده کنید. البته ممکن است در انتخاب گزینه‌ها به سلیقه شما و مسائل ظاهری بیمار نیز توجه شود.

ارتودنتیست شما دقیقاً چه کاری انجام می‌دهد؟

ممکن است فکر کنید که براکت ارتودنسی تمام کارها را انجام می‌دهند و نقش همه ارتودنتیست‌های یکسان است و بیشتر کار بر عهده براکت قرار دارد. در حقیقت، ارتودنتیست شما نقش مهمی در طول این فرایند بازی می‌کند. ارتودنتیست شخصی ممکن است فرایند درمان ارتودنسی را به شکل متفاوتی ارائه دهد و برخی از آنها نسبت به دیگران عملکرد بهتری داشته باشد. مهم این است که شما به عنوان یک بیمار به دنبال یک ارتودنتیست حرفه‌ای، با کیفیت بالا و قابل اطمینان بگردید تا اطمینان حاصل شود که روند درمان ارتودنسی شما به خوبی انجام می‌شود.

در وهله اول، یکی از مواردی که یک متخصص ارتودنسی به شما می‌گویند این است که شما نمی‌توانید یک غذای خاص را بخورید. آن‌ها معمولاً یک لیست طولانی از غذاهایی که نمی‌توانید به سمت آنها بروید و یا غذاهایی که بهتر است به هنگام استفاده از براکت ارتودنسی مصرف کنید در اختیار شما قرار می‌دهند. معمولاً ارتودنتیست‌ها از شما می‌خواهند که به سراغ این غذاها نروید:

غذاهای جویدنی: این غذاها برای براکت ارتودنسی بسیار بد هستند و به روند درمان ارتودنسی لطمه می‌زنند.
غذاهای چسبناک: این خوراکی‌ها به سطح براکت و دندانها چسبیده و برداشتن آنها دردسر دارد.
غذاهایی که نیاز به استفاده از دندان‌های جلویی دارند: خوراکی‌های مانند ذرت و سیب لازم است که با دندان جلویی خورده شوند و ممکن است باعث شکسته شدن براکت ارتودنسی یا سیم‌های آن شود.
خوراکی‌های سخت: این مواد به خودی خود برای سلامت براکت ارتودنسی و دندان‌ها مضر هستند.

اما یکی دیگر از مواردی که ارتودنتیست می‌تواند برای شما انجام دهد این است که بهترین راه ممکن برای رفع مشکل دندانهای شما پیشنهاد دهد. با توجه به اینکه افراد مختلف دارای وضعیت دندان متفاوت و سیستم استخوان فک متفاوت هستند، انتخاب شیوه درمان ارتودنسی باید توسط متخصص صورت گیرد.

تصمیم نهایی با شماست

دیدار با ارتودنتیست و انجام درمان ارتودنسی به عنوان بخش مهمی از زندگی شما محسوب می‌شود و می‌تواند لبخند را به زندگی شما برگرداند. اما در این میان نکته‌ای که اهمیت دارد این است که در انتخاب ارتودنتیست خود نهایت دقت و شناخت را به کار ببرید. درمان ارتودنسی همانند سایر شیوه‌های پزشکی از یک اصول اولیه مشابه پیروی می‌کند و معمولاً ابزارهای آنها نیز یکسان است. اما چیزی که باعث تفاوت می‌شود و ممکن است بیماران را به سمت درمان ارتودنسی بکشاند، تجربه، دانش، مهارت، دسترسی به تجهیزات مناسب و سابقه طولانی ارتودنتیست‌ها است که به شما در انتخاب آنها کمک می‌کند.

براکت ارتودنسی چگونه عمل می‌کند

۱۸ اردیبهشت ماه ۱۳۹۷/0 دیدگاه /در مقالات آموزشی ارتودنسی بزرگسالان, مقالات عمومی دندانپزشکی /توسط دکتر مریم افشاری

هنگامی که دندان‌های شما کج می‌شوند یا دندان‌های نیش نمی‌توانند عملکرد مناسبی از خود نشان دهند، ارتودنتیست‌ها به شما توصیه می‌کنند که از براکت ارتودنسی استفاده کنید و آنها را به روال طبیعی خود برگردانید تا مشکلات شما حل شود. روند درمان ارتودنسی شامل چندین جلسه ملاقات و مشاوره با ارتودنتیست و انتخاب مناسبترین روش درمانی است که بتوانند دندان‌های شما را به محل مناسبی که ارتودنتیست تشخیص می‌دهد برگرداند.

ساختار دندان و فک هر فرد منحصر به فرد است و این متخصص ارتودنسی است که نیاز شما را تشخیص می‌دهد و نوع براکت ارتودنسی را تعیین می‌کند. به همین دلیل در جریان درمان ارتودنسی به پزشک خود اعتماد کنید و اجازه دهید که بهترین انتخاب را برای شما داشته باشد. در این مطلب ما قصد داریم نگاهی کامل به نحوه عملکرد براکت ارتودنسی داشته باشیم و به برخی از ابهامات در رابطه با آنها پاسخ دهیم. پس با ما همراه باشید!

براکت ارتودنسی چگونه عمل می‌کند

براکت ارتودنسی چگونه کار می‌کند؟

براکت ارتودنسی فلزی و شفاف با دقتی مثال زدنی و با اعمال فشار ملایم باعث می‌شوند که دندانهای بیمار به آرامی تغییر موقعیت داده و به شکلی قرار گیرند که نسبت به یکدیگر در وضعیت مناسبی قرار داشته باشند. همانطور که دندان‌های بیمار به آرامی حرکت می‌کنند، استخوان‌ها، رگه‌های خونی و بافته‌های آن نیز تغییر می‌کنند و نسبت به حالت جدید شکل می‌گیرند. هنگامی که دندان‌ها جای خود را عوض می‌کنند، یک نگهدارنده اجازه می‌دهد که استخوان‌ها و لثه‌ها به مرور زمان اطراف دندان را فراگرفته و شرایطی را فراهم می‌کنند که این تغییرات دائمی شوند.

درمان ارتودنسی همچنین ممکن است شامل استفاده از دستگاه‌هایی مانند پالتال اکسپندر (palatal expanders) یا وسیع کننده کام باشد که با ایجاد فشار در لثه ها شرایطی را فراهم می‌آورد که محل دندان نیش به شکل مناسبی تنظیم شده و چگونگی ترکیب دندان‌های بالا و پایین با هم شکل گیرد. این بدین معنی است که براکت ارتودنسی می‌تواند به شکل‌های مختلفی بر تنظیم کردن دندان‌ها مؤثر باشد. درمان اختلالات جزئی و یا شدید، بهانه اصلی استفاده از درمان ارتودنسی است که با ایجاد فشار مداوم و ثابت باعث تغییرات تدریجی و سالم در دندان‌ها می‌شود.

چه مدت طول می‌کشد که براکت ارتودنسی بتواند وظیفه خود را انجام دهد؟

بسته به مشکلات تحت درمان، براکت ارتودنسی می‌تواند وضعیت دندان‌های شما را تا شش ماه درست کند و یا در وضعیت بسیار شدید و پیچیده ممکن است استفاده از آنها به بیش از چند سال طول بکشد. از سوی دیگر، ممکن است بیمار به استفاده از یک نگهدارنده نیز برای تثبیت دندان‌های خود نیاز داشته باشد که طبیعتاً طول درمان را افزایش خواهد داد. سعی کنید روند ترمیم دندان‌های خود را سریعتر شروع کنید. ارتودنتیست‌ها برای بیماران خود قرار ملاقات‌های منظمی در نظر می‌گیرند تا از این طریق از دریافت نتایج در اسرع وقت و بدون آسیب دیدن مطمئن شود.

قرار ملاقات‌های نامنظم، نادیده گرفتن مراقبت از دندانها و عدم استفاده مستمر از نگهدارنده بدون شک زمان درمان شما و مدت زمان استفاده از براکت ارتودنسی را افزایش می‌دهد. برای اطمینان از اینکه براکتها و نگهدارنده ها کارآمد و سریع باشند، مطمئن باشید که دستورالعمل‌ها و توصیه‌های ارتودنتیست خود را درباره مراقبت از دهان و دندان اجرا می‌کنید، رژیم غدایی مناسب درمان ارتودنسی را رعایت کنید و اقدامات احتیاطی که لازم است برای جلوگیری از آسیب به براکت ها انجام دهید، دنبال کنید.

براکت ارتودنسی چگونه عمل می‌کند

چقدر طول می‌کشد که درد ناشی از براکت ارتودنسی از بین برود؟

هنگامی که برای اولین بار از براکت ارتودنسی استفاده می‌کنید، به احتمال زیاد حدود یک هفته ناراحتی و شرایط نامناسبی را تجربه خواهید کرد که ناشی از این وضعیت است که گونه‌ها و دهان شما توسط براکت و متعلقات آن تحت فشار قرار می‌گیرد. استفاده از درمان ارتودنسی در چند روز اولیه ناراحت کننده است، البته می‌توان با استفاده از راهکارهایی مانند استفاده از داروهای مسکن، شست و شو با آب نمک و کمپرس یخ این ناراحتی را کنترل کرد. بخش اعظم این درد از براکت های سنتی نشأت می‌گیرند که در آن‌ها از سیم استفاده می‌شود و متعلقات آنها ممکن است باعث سایش در گونه‌ها و لبهای بیمار شود.

استفاده از واکس یا موم به عنوان یک پوشش برای سیم می‌تواند کمک کند، اما بهترین چیزی که برای کاهش درد ناشی از تحریک براکت ارتودنسی می‌توان به کار برد این است که در برابر آن مقاومت کنید و منتظر بمانید. البته ممکن است برخی از بیماران در داخل گونه‌ها و لب خود احساس ناراحتی و سوزش داشته باشند و استفاده از موم یا سایر موانع راهکارهای مناسبی هستند. اکثر این ناراحتی‌ها و دردی که در چند روز اول پس از نصب براکت ارتودنسی تجربه می‌کنید، با خوردن غذاهای گرم و نرم و همچنین کمپرس یخ از بین می‌روند و تحمل آن را راحت‌تر می‌کند.

چگونه می‌توان تشخیص داد که به درمان ارتودنسی نیاز داریم؟

اگر وضعیت دندان نیش شما ناراحت کننده باشد، دندان‌هایتان نامنظم باشند، ماهیچه‌ها و عضلات فک شما درد داشته باشند، یا اگر در مراقبت از دندان و دهان خود با مشکل مواجه هستید که نمی‌توانید آنها را به درستی تنظیم کنید، از یک ارتودنسی برای ارزیابی وضعیت خود کمک بگیرید. براکت ارتودنسی و نگهدارنده ها راهکارهایی هستند که می‌توانند تمامی وضعیت‌های ناراحت کننده دندان‌ها مانند عدم قرارگیری مناسب آنها بر روی یکدیگر، ناتوانی در جویدن مناسب غذاها، نامنظمی در ردیف دندان‌ها و همچنین نداشتن ظاهر مناسب برطرف کنند. البته برخی از بیماران نیز تنها جنبه آرایشی و زیبایی استفاده از این گزینه‌ها را در نظر می‌گیرند.

تصمیم گیری برای استفاده از نگهدارنده های شفاف یا براکت ارتودنسی موضوعی است که بین شما و ارتودنتیست شما قرار دارد. دندان پزشک شما ممکن است علائمی را تشخیص دهد که شما یا فرزندتان به درمان ارتودنسی نیاز داشته باشید و توصیه کنند که شما نیز از موهبت آن بهره ببرید. اینکه استفاده از این شیوه درمانی به دلایل پزشکی باشد یا تنها جنبه زیبایی شناختی داشته باشند، موردی است که به شخص شما ارتباط دارد و باید آنها را با ارتودنتیست معالج خود در میان بگذارید.

اگر فکر می‌کنید که شما یا فرزندانتان ممکن است به استفاده از براکت ارتودنسی نیاز داشته باشید، یک جلسه مشاوره با ارتودنتیست خود در نظر بگیرید و وضعیت خود را به طور کامل مورد بحث قرار دهید. اگر به این نتیجه رسیدیم که به درمان ارتودنسی نیاز دارید، با شناخت کامل و با اطلاع از فاکتورهای مختلف مؤثر بر آن، برای بهره گیری از آن اقدام کنید.

رعایت بهداشت دهان و دندان در طی درمان ارتودنسی

۳۰ فروردین ماه ۱۳۹۷/0 دیدگاه /در مقالات آموزشی ارتودنسی اطفال, مقالات آموزشی ارتودنسی بزرگسالان, مقالات عمومی دندانپزشکی /توسط دکتر مریم افشاری

مسواک زدن دندان‌های ارتودنسی شده را می‌توان یک کار نسبتاً سخت نامید که نیاز به‌دقت فراوانی دارند و فرد باید توجه داشته باشد که هیچ قسمتی از مواد غذایی یا پلاک بر روی آنها باقی نماند. این موضوع باعث می‌شود که مسواک زدن به یک فرآیند بسیار مهم تبدیل شود که حتی سلامت دهان و دندان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. معمولاً افراد در حالت معمول ترجیح می‌دهند که با استفاده از یک خمیردندان معمولی و یک مسواک نسبتاً زبر اقدام به تمیز کردن دندان‌های خود کنند و در نهایت با استفاده از نخ دندان، مواد باقیمانده را پاک‌سازی کنند. اما مسئله مسواک زدن دندان‌های ارتودنسی شده کمی پیچیده‌تر بوده و ممکن است به مراحل بیشتری نیاز داشته باشد.

معمولاً ارتودنتیست‌ها هنگامی‌که فرآیند عمل ارتودنسی را انجام می‌دهند و ابزار براکت را در دهان بیمار نصب می‌کنند، آموزش‌های لازم را برای بیماران در نظر می‌گیرند و آنها را نسبت به این ابزار مطلع می‌کنند تا آشنایی کافی داشته باشند و نحوه مراقبت از آنها را بدانند. در حقیقت باید بیماران از این موضوع اطلاع داشته باشند که موفقیت‌آمیز بودن عمل ارتودنسی به نحوه صحیح مسواک زدن دندان‌های ارتودنسی شده نیز بستگی دارد و فرد باید ملاحظات آن را در نظر بگیرد.

اهمیت این موضوع ما را بر آن داشت که مراحل اساسی مسواک زدن دندان‌های ارتودنسی شده را در هفت گام ذکر کنیم و کارهایی که باید انجام شوند را توضیح دهیم. پس با ما همراه باشید!