بایگانی برچسب برای: ریتینر متحرک ارتودنسی

آنچه باید در مورد ریتینرهای دائمی بدانید!

ریتینرها یا نگهدارنده های دائمی که به آنها نگهدارنده ثابت نیز گفته می شود، سیم های سفارشی هستند که ارتودنتیست شما پس از صاف کردن دندان ها به آنها می چسباند. نگهدارنده ها از جابجایی دندان های شما پس از درمان ارتودنسی جلوگیری می کنند و تنها توسط یک ارتودنتیست قابل برداشتن هستند. در برخی موارد، ریتینرهای دائمی ممکن است به جای ریتینرهای متحرک توصیه شوند، که خودتان آنها را قرار می دهید و خارج می کنید.

این مقاله در مورد نگهدارنده های دائمی، مزایا، هزینه ها و تکنیک های تمیز کردن آنها صحبت می کند.

نگهدارنده دائمی چگونه عمل می کند؟

دندان های شما توسط الیاف پریودنتال لیگامان به فک شما متصل می شوند که کشیده می شوند تا دندان های شما بتوانند حرکت کنند. بریس ها یا الاینرها می توانند دندان های شما را برای بهبود زیبایی یا عملکردی، در بهترین جایگاه خود قرار دهند. پس از آن، به یک نگهدارنده نیاز خواهید داشت تا آنها را در جای خود نگه دارد یا رباط هایی که تمایل دارند دندان ها را به سمت موقعیت اصلی خود بازگردانند را کنترل کنند.

نگهدارنده دائمی سیمی است، که گاهی اوقات بافته می شود، که ارتودنتیست شما آن را پشت دندان های شما که به تازگی در جای مناسب قرار داده شده اند قرار می دهد. آنها آن را با چسب مخصوص به دندان های شما می چسباند و سیم دندان های شما را در جای خود نگه می دارد. گاهی اوقات، سیم انعطاف پذیر است، بنابراین ممکن است دندان ها را پس از انجام کارهای ارتودنسی به طور کامل در یک راستا حفظ نکند.

یک نگهدارنده دائمی در واقع می تواند برداشته شود اما فقط توسط یک متخصص.

 ریتینرهای دائمی

ریتینرهای دائمی

نگهدارنده های دائمی در مقایسه با نگهدارنده های قابل جابجایی یا متحرک

نگهدارنده های دائمی به پشت دندان های شما چسبانده می شوند، بنابراین مجبور نخواهید بود به خاطر داشته باشید که آنها را داخل دهان خود قرار دهید و آنها را بیرون بیاورید. آنها برای افراد دیگر قابل مشاهده نیستند. یک ارتودنتیست در صورت نیاز می تواند آنها را حذف کند.

نگهدارنده های متحرک، سیمی و پلاستیکی یا شفاف هستند. شما می توانید آنها را بیرون بیاورید، اما باید به خاطر داشته باشید که آنها را دوباره بپوشید در غیر اینصورت احتمالاً دندان های شما حرکت خواهند کرد. نگهدارنده های متحرک شفاف چندان قابل مشاهده نیستند، اما ممکن است تغییر رنگ دهند و پاره شوند. نگهدارنده های متحرک سیمی بیشتر قابل مشاهده هستند اما دوام بیشتری نیز دارند.

نکات مثبت نگهدارنده های دائمی

نگهدارنده های دائمی همواره دندان های شما را در جای خود نگه می دارند، که مؤثرترین راه برای نگه داشتن آنها در جای خود است.

دیگر مزایای نگهدارنده دائمی عبارتند از:

  • آنها برای افراد دیگر قابل مشاهده نیستند.
  • بعید است که روی گفتار شما تأثیر بگذارند، کاری که نگهدارنده های متحرک ممکن است انجام دهند.
  • آنها بسیار بادوام هستند و از چند سال تا 20 سال ماندگاری دارند.
  • در صورت لزوم ارتودنتیست می تواند آنها را تعمیر یا تنظیم کند.

معایب نگهدارنده های دائمی

برخی از افراد ترجیح می دهند که بتوانند نگهدارنده را قرار دهند و خارج کنند، که با نگهدارنده های دائمی امکان پذیر نیست. سایر معایب عبارتند از:

  • بهداشت خوب دهان نیاز به تلاش بیشتری خواهد داشت.
  • ممکن است باعث تحریک اولیه شوند.
  • هزینه اولیه می تواند گران تر از نگهدارنده های متحرک باشد.
  • تشخیص شکستگی نگهدارنده (تا زمانی که دندان ها جابجا نشده اند) می تواند دشوار باشد.
  • در صورت شکستگی یا نیاز به تنظیم، باید به یک ارتودنتیست مراجعه کنید.

هزینه نگهدارنده دائمی

هزینه نگهدارنده توسط ارتودنتیست تعیین می شود، بنابراین می تواند بسیار متفاوت باشد. به عنوان یک راهنما، یک نگهدارنده دائمی، برای هر سیم، حدود 250 تا 550 دلار برای هر قوس دندانی، برای نگهدارنده فک بالا یا پایین هزینه خواهد داشت.

ارتودنتیست ها تمایل دارند از نگهدارنده های دائمی برای دندان های فک پایین استفاده کنند و ممکن است یک نگهدارنده متحرک را برای دندان های فک بالا توصیه کنند.

آیا بیمه نگهدارنده دائمی را پوشش می دهد؟

پوشش بیمه برای نگهدارنده دائمی با بیمه های مختلف متفاوت است. اگر بیمه شما درمان ارتودنسی را نیز پوشش دهد، ممکن است بیمه دندانپزشکی تمام یا بخشی از هزینه نگهدارنده شما را پوشش دهد. می توانید با شرکت بیمه خود تماس بگیرید یا در مورد آن با ارتودنتیست یا پزشک خود صحبت کنید تا متوجه شوید که چقدر باید پرداخت کنید. اگر زیر 18 سال هستید، بیمه های درمانی باید هزینه های دندانپزشکی را ارائه دهند.

چه کسی به نگهدارنده دائمی نیاز دارد؟

نگهدارنده دائمی به جای نگهدارنده های متحرک می تواند گزینه خوبی باشد اگر:

  • فکر می کنید ممکن است استفاده از نگهدارنده متحرک طبق دستورالعمل را فراموش کنید.
  • شما نمی خواهید نگهدارنده شما قابل مشاهده باشد.
  • دندان های شما در طول صاف کردن به مقدار قابل توجهی جابجا شده اند، یا در صورتی که یک یا چند دندان شما کشیده شده اند و باید فضای بین آنها را ببندید.
 ریتینرهای دائمی

ریتینرهای دائمی

نحوه تمیز کردن و مراقبت از نگهدارنده دائمی

نگهدارنده های دائمی می توانند تمیز کردن دندان ها و لثه های شما را چالش برانگیزتر کنند زیرا ذرات غذا می توانند به سیم گیر کنند. نخ دندان کشیدن ممکن است دشوار باشد، اما گزینه هایی برای تمیز نگه داشتن دندان هایی که پشت آنها سیم قرار داده شده است وجود دارد که عبارتند از:

  • فلاس تریدرها، که حلقه های یکبار مصرف نازکی هستند که تمیز کردن اطراف سیم های نگهدارنده را آسان تر می کنند.
  • واتر فلاسرها، که ذرات باقی مانده ها پلاک ها را با فشار قوی آب تمیز می کنند.
  • مسواک های بین دندانی، که مسواک های کوچکی هستند که بین دندان های شما استفاده می شوند.

مهم است که پاکسازی تخصی دندان ها را نیز ادامه دهید.

نگهدارنده های دائمی بادوام هستند، اما اگر ناراحت کننده هستند و نیاز به تنظیم دارند، یا اگر شکسته یا خم می شوند، باید به پزشک خود مراجعه کنید تا آنها را تنظیم یا تعمیر کند.

خلاصه

نگهدارنده های دائمی سیم های سفارشی هستند که ارتودنتیست ها پس از صاف کردن دندان های شما به پشت آنها می چسبانند. آنها به نگه داشتن دندان ها در جای خود و عدم حرکت پس از صاف کردن آنها کمک خواهند کرد.

ریتینر دائمی بسیار بادوام است و مانند ریتینرهای متحرک، مجبور نیستید به خاطر داشته باشید که آن را داخل دهان خود قرار دهید یا خارج کنید. مزیت دیگر این است که هیچ کس نمی تواند آنها را ببیند، زیرا پشت دندان های شما هستند.

تمیز نگه داشتن دندان ها با رتینرهای دائمی ممکن است دشوار باشد، اما نخ دندان های مخصوصی وجود دارند که می توانند به شما کمک کنند. پاکسازی تخصصی دندان ها نیز مهم است.

سخن پایانی

نگهدارنده ها بخش مهمی از صاف نگه داشتن دندان های شما پس از انجام مراحل درمان ارتودنسی هستند و از سرمایه شما محافظت می کنند. هیچ کس نمی تواند نگهدارنده دائمی شما را ببیند، که یک مزیت بزرگ برای بسیاری از افراد است. ارتودنتیست شما درباره مدت زمان استفاده از ریتینر به شما توصیه های خواهد کرد که ممکن است متفاوت باشند. مدتی زمان می برد تا به آنها عادت کنید، اما شما مجبور نخواهید بود با گذاشتن و درآوردن، گم کردن یا فراموش کردن آنها کنار بیایید.

پرسش های متداول در مورد ریتینرهای دائمی

ماندگاری نگهدارنده دائمی چقدر است؟

نگهدارنده های دائمی بادوام هستند و می توانند تا 20 سال عمر کنند. با این حال، ممکن است نیاز به تنظیم داشته باشند یا خم شوند یا بشکنند. اگر نگهدارنده دائمی شما نیاز به توجه داشته باشد، ارتودنتیست شما می تواند آن را بردارد، تعمیر یا تنظیم کند.

آیا دندان ها هنوز هم می توانند با نگهدارنده دائمی حرکت کنند؟

این امکان وجود دارد که دندان های شما حتی با نگهدارنده دائمی حرکت کنند.

برای به حداقل رساندن این امر، به طور منظم به ارتودنتیست خود مراجعه کنید. در صورتی که متوجه تغییری در نگهدارنده دائمی خود شدید که ممکن است نشان دهنده آسیب دیدگی سیم یا اتصال آن باشد، برای بررسی نگهدارنده دائمی خود قرار ملاقاتی با ارتودنتیست خود بگذارید.

آیا نگهدارنده های دائمی ارزشش را دارند؟

نگهدارنده های دائمی مانند نگهدارنده های متحرک دارای مزایا و معایبی هستند. آنها ممکن است هزینه بیشتری داشته باشند، اما می توانند دوام بیشتری نیز داشته باشند و برای نگه داشتن دندان های تازه صاف شده در جای خود، می توانند مؤثرترین نوع نگهدارنده باشند. به توصیه های ارتودنتیست خود در مورد نگهدارنده ها گوش کنید، اما تا زمانی که احساس کنید می توانید بهترین تصمیم را بگیرید، سؤال کنید.

چگونه ریتینر ارتودنسی خود را تمیز نگهداریم؟

ریتینرهای خود را تمیز نگهدارید! این ممکن است مهم تر از چیزی باشد که فکرش را بکنید!

تمیز نگهداشتن ریتینرها علاوه بر اینکه می تواند به شما اطمینان دهد ریتینر شما تمیز و خوشبو خواهد ماند و برای چند سال دوام خواهد داشت، می تواند به حفظ سلامت خود شما نیز کمک کند.

در مطالعاتی که اخیراً انجام شده اند آمده است: ریتینرها می توانند محل مناسبی برای انباشته شدن و رشد باکتری های خطرناکی مانند استرپتوکوکوس، شامل S. sanguinis، S. mitis،  S. salivariusباشند. علاوه بر باکتری ها، ریتینرها می توانند محل مناسبی برای انباشته شدن قارچ هایی به نام کاندیدیا آلبیکانز باشند، که می توانند منجر به بروز عفونت ها، و احتمالاً مشکلات سینوسی شوند.

نداشتن یک روش درست و ثابت برای تمیز نگهداشتن ریتینرها می تواند ناامید کننده باشد. افرادی که به مرحله استفاده از ریتینرهای ارتودنسی رسیده اند باید هر بار که ریتینر خود را برای مسواک زدن دندان های خود از دهان خارج می کنند، ریتینر را نیز با مسواک زدن خیلی آرام با مسواک های دارای فرچه های نرم تمیز نگهدارند. پاکسازی های گسترده تر باید هر یک هفته یک مرتبه انجام شوند. در اینجا به بیان نشانه هایی می پردازیم که ریتینر شما نیاز به پاکسازی دارد:

  • ریتینر بوی بد می دهد.
  • یک لایه بیوفیلم روی ریتینر تشکیل شده است.
  • ریتینر کدر به نظر می رسد.
  • یک هفته بیشتر از آخرین باری که آن را تمیز کرده اید می گذرد.
  • لکه های سفید رنگی روی ریتینر وجود دارد.

لکه های سفید رنگ می توانند مواد معدنی انباشته شده (تارتار) یا پلاکی باشدکه موجب بروز حفره های دندانی می شود، یا ترکیبی از هر دو.

نشانه دیگری که ریتینر نیاز به پاکسازی دارد این است که ریتینر دچار ترک خوردگی یا شکستگی می شود. درست همانطور که باکتری ها می توانند به دندان ها آسیب وارد کنند، آنها می توانند به ریتینرها نیز آسیب بزنند.

اگر شخصی ناگهان دچار پوسیدگی و حفره های دندانی، حساسیت دندان ها، با دیگر مشکلات مربوط به سلامت دهان شود، ممکن است مشکلاتی برای ریتینر آنها بوجود آمده باشد. در این صورت، باید مراقبت های صحیح از ریتینر را با دندانپزشک یا ارتودنتیست خود مرور کنند، و از وی بخواهند بررسی کند آیا ریتینر به درستی در جای خود قرار می گیرد یا خیر.

نکاتی برای تمیز کردن ریتینرها

در اینجا به بیان نکاتی می پردازیم تا افراد اطمینان حاصل کنند که ریتینر آنها تمیز و عاری از هر گونه باکتری است.

آب برای پاکسازی از هر چیزی بهتر است.

آب به تنهایی ریتینر را تمیز نخواهد کرد، اما نوشیدن مقادیر زیاد آب در طول روز می تواند به پیشگیری از رشد بیش از حد باکتری ها کمک کند. مرطوب نگهداشتن ریتینر به پیشگیری از آسیب دیدن آن نیز کمک می کند. علاوه بر این، آب با خشکی دهان که با پوسیدگی دندان ارتباط دارد نیز مبارزه می کند.

اگر ریتینر احساس تمیز نبودن ایجاد کند، فرد می تواند چند مرتبه چرخاندن آب داخل دهان را امتحان کند.

نوشابه و دیگر نوشیدنی های قندی می توانند ریتینر را تحت تأثیر قرار دهند، درست همانطور که روی دندان ها تأثیر می گذارند. افراد قبل از لذت بردن از نوشیدنی های حاوی قند و قبل از خوردن هر چیزی باید ریتینر خود را از دهان خارج کنند.

ریتینرهایی که خشک می شوند بیشتر مستعد آسیب دیدن هستند. در نتیجه فرد نباید اجازه دهد این اتفاق رخ دهد، مخصوصاً در طول شب. به جای آن، هر زمان که ریتینر خود را از دهان خارج می کنید آن را در آب مقطر غوطه ور کنید.

در صورتی که هیچ چیز برای نگهداری ریتینر داخل آن ندارید، یا اگر ریتینر آلوده است و نمی توانید بلافاصله آن را پاکسازی کنید، باید آن را درون حوله مرطوبی نگهدارید.

خمیر دندان

هنگام مسواک زدن دندان ها، افراد باید ریتینر خود را نیز مسواک بزنند. بهتر است از مسواک های دارای فرچه نرم و خمیر دندانی غیر از خمیر دندان های سفید کننده استفاده کنید. پس از آن، ریتینر را از دهان خارج کنید و آن را با دقت آبکشی کنید.

افراد باید پس از خارج کردن ریتینر از داخل دهان دندان های خود را مسواک بزنند تا هر منطقه ای که ریتینر پوشش می دهد تمیز شود.

مراقبت از ریتینر ارتودنسی

مراقبت از ریتینر ارتودنسی

محلول تمیز کننده پروتزهای مصنوعی دندانی

استفاده از محلول هایی که برای تمیز کردن پروتزهای مصنوعی دندانی کاربرد دارند، البته گاهگاهی، مخصوصاً اگر هیچ گزینه دیگری در دسترس ندارید، بی خطر است. با این حال، این نوع محلول ها به مرور زمان می توانند موجب زرد شدن رنگ ریتینر شما شوند.

برای تمیز کردن ریتینر خود با محلول تمیز کننده دنچر، باید ریتینر را بشویید و سپس اجازه دهید به مدت 20 دقیقه در محلول تمیز کننده پروتزهای مصنوعی غوطه ور بماند. پس از بیرون آوردن آن از داخل محلول، باید به آرامی روی سطح آن را با یک مسواک کاملاً نرم تمیز کنید و آب بکشید.

اگر پس از آن ریتینر شما مزه محلول تمیز کننده دنچر می دهد باید آنقدر آن را با آب بشویید تا هیچ مزه ای ندهد.

جوش شیرین

جوش شیرین می تواند به عنوان ضد عفونی کننده استفاده شود که می تواند بدون آسیب وارد کردن به دهان باکتری ها را تحت کنترل درآورد.

جوش شیرین یک ماده ضد عفونی کننده چند منظوره بی خطر است. علاوه بر این به سفیدتر کردن ریتینری که زرد شده است نیز کمک می کند. جوش شیرین بدون هیچ ماده شیمیایی خشنی باکتری ها را کنترل می کند و می تواند از پیشرفت عدم تعادل pH، که به دهان آسیب وارد می کند، پیشگیری کند.

افراد برای استفاده از جوش شیرین باید خمیری تهیه کنند متشکل از نصف آب و نصف جوش شیرین. ترکیب باید به اندازه کافی غلیظ باشد تا به ریتینر بچسبد. سپس می توانید به آرامی ریتینر را با این ترکیب و یک مسواک دارای فرچه نرم تمیز کنید، درست مانند خمیر دندان. با شستشوی دقیق ریتینر زیر شیر آب باید باقی مانده ها با دقت پاکسازی شوند.

سرکه

سرکه سفید یک ماده ضد عفونی کننده ملایم است که می تواند بوی بد و باقی مانده های روی ریتینر را از بین ببرد.

برای پاکسازی ریتینر با سرکه، باید در یک ظرف کوچک ترکیبی از نصف آب و نصف سرکه درست کنید. ریتینر باشد به مدت 20 دقیقه در این ترکیب غوطه ور شود.

اگر ریتینر پوشیده از فیلم یا رسوبات معدنی است، یک مسواک نرم می تواند برای ساییدن سطح ریتینر استفاده شود. پس از شستشوی ریتینر با آب سرد، باید به مدت 20 دقیقه دیگر غوطه ور شود.

سرکه بوی تندی دارد، بنابراین برخی افراد پس از این راهکارمی خواهند ریتینر خود را بیشتر شستشو دهند. استفاده از ظروف یکبار مصرف نیز می تواند باقی ماندن بوی سرکه را کاهش دهد.

مراقبت از ریتینر ارتودنسی

مراقبت از ریتینر ارتودنسی

صابون کاستیل

صابون کاستیل کمتر از بسیاری از محصولات تمیز کننده دیگر سمی است. افراد می توانند صابون خود را با مخلوط کردن روغن زیتون و صابون نارگیل تهیه کنند، اما صابون کاستیل به صورت آماده در اکثر داروخانه ها به فروش می رسد.

برای پاکسازی ریتینر با صابون کاستیل، باید مقداری از آن را در مثداری آب ولرم مخلوط کنید. سپس رینیر را درون آن غوطه ور کنید و با مسواک روی آن را بسایید.

ریتینر باید به مدت 2 تا 3 دقیقه داخل آن غوطه ور باقی بماند قبل از آنکه در صورت لزوم مجدداً ساییده شود. پس از آن، باید به خوبی با آب سرد شستشو داده شود و سپس مجدداً داخل دهان قرار بگیرد یا درون آب مقطر غوطه ور نگه داشته شود.

دهانشویه ها

دهانشویه ها برای مبارزه با پلاک، باکتری، و دیگر رسوبات داخل دهان طراحی شده اند. علاوه بر این، اگر گزینه دیگری در دسترس نداشتید می توانید از آنها برای تمیز کردن ریتینر خود استفاده کنید.

استفاده از دهانشویه برای تمیز کردن همیشگی ریتینر ایده آل نیست و ممکن است به طور کامل آن را تمیز نکند. دهانشویه هایی که حاوی الکل هستند می توانند موجب خشک شدن ریتینر و دهان شوند.

اگر هیچ گزینه دیگری در دسترس نداشتید می توانید ریتینر خود را به مدت 2 تا 3 دقیقه در دهانشویه فاقد الکل غوطه ور کنید و پس از آن با آب سرد شستشو دهید، سپس به آرامی آن را با مسواک نرم تمیز کنید.

تمیز کننده ریتینر

برخی تولید کننده ها محلول های تمیز کننده ریتینرها را عرضه می کنند. برای افرادی که برای ساختن محلول مخصوص خود وقت و تمایل ندارند، این محصولات گزینه های قابل تقبل هستند.

مهم است دستور العمل های روی بسته بندی محصول را دنبال کنید. برخی از انواع آنها نیاز به استفاده از دستگاه های سونیک تمیز کننده یا غوطه ور کردن ریتینر در طول شب دارند. برخی دیگر نیز نباید برای برخی از انواع خاص ریتینرها استفاده شوند، یا برای افرادی که دندان های حساس یا بیماری لثه دارند.

ممکن است ارتودنتیست بتواند تمیز کننده ریتینر مناسب شما را به شما معرفی کند.

از این روش ها برای پاکسازی ریتینرهای خود اجتناب کنید.

برای تمیز کردن ریتینرهای خود همیشه از موادی استفاده کنید که برای تمیز کردن ابزارهای داخل دهانی کاربرد داشته باشند. از استفاده از هر گونه مواد شیمیایی قوی و خشن خودداری کنید زیرا باعث خوردگی و حل شدن موادی می شوند که ریتینر از آنها ساخته شده است و باعث خواهند شد ریتینرها شکننده شوند. علاوه بر این، می توانند موجب ایجاد فضاهای ریزی برای تجمع پلاک و باکتری روی ریتینر شوند که تمیز کردن آنها غیر ممکن خواهد شد. مواد شیمیایی می توانند توسط ریتینر شما جذب شوند و احتمالاً در طول استفاده از آنها وارد دستگاه گوارش شوند.

در تمام زمان ها از استفاده از آب داغ برای تمیز کردن ریتینر خود پرهیز نمایید. گرما می تواند موجب ذوب شدن پلاستیک ظریف ریتینر شود که باعث خراب شدن ریتینر خواهد شد. علاوه بر این، گرما می تواند باعث شود سیم های ریتینرهای هاولی نیز به راحتی خم شوند و به دندان های نیروی خارج از برنامه ای وارد کنند که باعث جابجایی ناخواسته دندان ها در طول مرحله حفظ خواهد شد. ماشین های ظرفشویی، داشبور ماشین، آب جوش، مایکروویو همگی حرارت زیادی به ریتینرها وارد می کنند.

در صورت لزوم ریتینر خود را تعویض کنید.

هیچ چیز تا ابد دوام نخواهد داشت، و ریتینرهای ارتودنتیک نیز جزء استثناعات نیستند. در نهایت همه ریتینرها نیاز به تعویض خواهند داشت.

باورهای غلطی که در مورد تمیز کردن ریتینرها وجود دارد

افراد نباید به ادعاهای زیر باور داشته باشند:

  • تا وقتی که به طور منظم دندان های خود را مسواک می زنید و هنگامی که ریتینر داخل دهان شما است از خوردن هر چیزی خودداری می کنید، ریتینرها نیاز به تمیز کردن ندارند.
  • محلول های تمیز کننده ریتینر برای ریتینرها یا دندان های شما بد هستند.
  • پروبیوتیک ها یا دیگر مکمل ها دهان و ریتینر شما را سالم نگه می دارند، بدون آنکه نیاز به تمیز کردن داشته باشند.
  • لازم است اجازه دهید باکتری های خوب روی ریتینر شما رشد کنند، و تمیز کردن موجب از بین رفتن این باکتری ها می شود.

علاوه بر این، برخی افراد بر این باور هستند که مسواک زدن ریتینرها موجب ایجاد خراش روی آنها می شود، این صحت دارد که برخی ریتینرها نباید مسواک زده شوند، اما اگر کسی از دندانپزشک خود اجازه این کار را دارد، مسواک زدن هیچ اشکالی ندارد.

مراقبت از ریتینر ارتودنسی

مراقبت از ریتینر ارتودنسی

از ریتینر خود با یک محفظه مخصوص محافظت کنید

محفظه مخصوص نگهداری از ریتینر به سادگی ابزاری برای قرار دادن ریتینر درون آن نیست که تنها از آن در برابر خراش برداشتن، شکسته شدن، یا جویدن شدن توسط حیوانات خانگی محافظت کند. یک وظیفه مهم دیگر که محفظه نگهداری از ریتینرها دارد این است که ریتینر شما را تمیز و عاری از هر گونه آلودگی، و گرد و غبار خارج از دهان حفظ کند. نگهداری از ریتینر در محفظه مناسب یک گام اساسی برای تمیز نگهداشتن ریتینرها است. محفظه ای انتخاب کنید که مناسب ریتینرهای هر دو قوس دندانی شما باشد و قابل بسته شدن با چفت باشد.

از قرار دادن ریتینرهای خود لای دستمال خودداری کنید زیرا ممکن است به اشتباه آن را دور بیندازید.

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

دندان‌های شیری گرچه جایگزین دائمی خواهند داشت، اما از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. دندان‌های شیری به عنوان فضانگه‌دار برای دندان‌های دائمی عمل می‌کنند و به کودکان اجازه می‌دهند اولین غذای جامد خود را بجوند. کودکان معمولا در اثر حادثه، آسیب، پوسیدگی دندان، یا شرایط ژنتیکی، دندان‌های شیری خود را از دست می‌دهند. این احتمال وجود دارد که از دست دادن زود هنگام دندان‌های شیری منجر به بروز مشکلات ارتودنسی در دندان‌های دائمی شود.

فضا نگه‌دار چیست؟

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

 

در صورتی که دندان‌های مولر شیری وجود نداشته باشند یا زودتر از موعد از دست رفته باشند، ارتودنتیست‌ها استفاده از فضا نگه‌دارها را توصیه می‌کنند. هدف استفاده از فضا نگه‌دارها جلوگیری از جابجایی مولرهای اول دائمی مجاور دندان از دست رفته است. از این طریق می‌توان فضای کافی برای رشد پرمولرهای دائمی که دارای دو کاسپ (برجستگی روی سطح جونده‌ی دندان) هستند و نیز دندان‌های نیش حفظ نمود. در صورتی که مولرهای اول دائمی در جای درست خود نگه داشته نشوند، ممکن است رو به جلو منحرف شوند و مانع رشد پرمولرهای دارای دو کاسپ در مسیر معمول خود شوند. اولین پرمولر دارای دو کاسپ نیز ممکن است رو به جلو جابجا شود و مسیر معمول رشد و حرکت دندان نیش دائمی را مسدود کند. در صورتی که هر یک از شش دندان شیری در هر یک از دو فک پیش از موعد از دست برود، استفاده از فضا نگه‌دار ضروری خواهد بود.

انواع فضا نگه‌دارهای ثابت

نوع فضا نگه‌داری که دندانپزشک به شما پیشنهاد می‌دهد به تعداد دندان‌های از دست رفته و نیز محل آنها در دهان بستگی دارد. معمول‌ترین انواع فضا نگه‌دارها عبارتند از:

ابزار کمانی کامی (TPA)

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

 

این نوع فضا نگه‌دار ثابت در فک بالا زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که دندان‌های مولر شیری در هر دو طرف قوس دندانی زودتر از موعد از دست رفته باشند. ابزار TPA از دو بند فلزی تشکیل شده است که با یک سیم محکم در سقف دهان به یکدیگر متصل شده‌اند و بندها به آنها لحیم شده‌اند. ساختن ابزار عبارت است از تنظیم کردن بندهای فلزی روی دندان پایه‌ی کودک و ساخت قالب آن. بندها درون قالب باقی می‌مانند، که پس از آن با گچ دندانپزشکی پر می‌شود. ابزار TPA در آزمایشگاه و از روی قالب دندان‌های کودک ساخته می‌شود.

زمانی که ابزار TPA روی دندان پایه با سمان چسبانده می‌شود، می‌تواند مانع حرکت رو به جلوی دندان‌ها شود؛ با این حال همیشه قادر نیست مانع حرکت رو به جلوی نوک دندان‌های پایه شود و در نتیجه ممکن است باز فضا از بین برود و پر شود. احتمال برزو این اتفاق زمانی افزایش می‌یابد که کودک از روی عادت از زبان، انگشت، یا انگشت شست برای اعمال فشار روی سیم TPA استفاده می‌کند. گاهی اوقات یک دکمه به سیم مرکزی ابزار TPA متصل می‌شود که در کام کودک قرار می‌گیرد تا مانع تغییر جهت دندان پایه‌ای شود که ابزار به آن سمان شده است. در این حالت ابزار “نانس” نامیده می‌شود.

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

 

معمولا ابزار TPA در جای خود باقی می‌ماند تا دندان دائمی درون فضای به جا مانده در اثر از دست رفتن دندان‌ها رشد کند.

دیستال شو (Distal shoe)

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

 

این نوع فضا نگه‌دار زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که بیمار کوچکتر از آن است که مولرهای شش سالگی او رشد کرده باشند. دیستال شو روی مولرهای شیری قرار داده می‌شود و برآمدگی دارد که روی لثه تا سطح مقابل مولر شش سالگی که رشد نکرده است امتداد می‌یابد و مسیر رشد آن را به درستی درون دهان هدایت می‌کند.

بند و حلقه (Band and loop)

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

 

این نوع ابزار زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که یک یا چند مولر شیری تنها در یک سمت قوس دندانی از دست رفته‌اند و مولر شش سالگی نیز پشت آنها وجود دارد. در این ابزار یک بند فلزی به دور مولر شش سالگی قرار می‌گیرد و یک بازوی سیمی به آن لحیم می‌شود که در سطح پشتی دندان باقی‌مانده‌ی کناری قرار می‌گیرد.

سیم کمانی پشت دندانی (Lingual holding arch)

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

 

این نوع فضا نگه‌دار زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که یک یا چند مولر شیری در هر دو سمت قوس دندانی از دست رفته باشند و مولرهای شش سالگی پشت آنها در جای خود قرار داشته باشند. در این نوع فضا نگه‌دارها بندهای فلزی به دور مولرهای شش سالگی قرار می‌گیرند و یک سیم که به شکل قوس دندانی خمیده شده است به بندها لحیم می‌شود و روی سطح زبانی دندان‌های جلو قرار می‌گیرد.

دیگر انواع فضا نگه‌دارها نیز وجود دارند که مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما به طور کلی با اندکی تغییر در فضا نگه‌دارهایی که ذکر شدند ساخته می‌شوند.

فواید استفاده از فضا نگه‌دارها

 

  • فضا نگه‌دارها از جابجایی‌های نامطلوب مولرهای دائمی و پرمولرهای دارای دو کاسپ جلوگیری می‌نمایند.
  • فضا نگه‌دار فضای موجود در قوس دندانی را حفظ می‌کند تا پرمولرهای دارای دو کاسپ و دندان‌های نیش دائمی درون آن رشد کنند.
  • فضا نگه‌دارها شکل قوس دندانی را حفظ می‌کنند و در امتداد آنها دندان‌ها درون فک رشد می‌کنند. به این ترتیب از نامرتبی دندان‌ها نیز پیشگیری خواهد کرد.