بایگانی برچسب برای: فرنکتومی لثه

اقدامات ضروری قبل از درمان ارتودنسی

درمان ارتودنسی قادر است جذاب ترین و متناسب ترین لبخند را برای شما خلق کند. فرایندهای ارتودنسی، بسته به وضعیت سلامت دهان، علائق خاص هر فرد، و روش ارتودنسی انتخابی، برای هر بیمار اندکی متفاوت هستند. برای حصول بهترین نتایج از براکت های ارتودنسی، ممکن است ارتودنتیست به شما پیشنهاد دهد قبل از آغاز دوره درمان خود فرایندهای دیگری انجام دهید. در این مقاله قصد داریم به بیان فرایندهایی بپردازیم که گاهی اوقات قبل از قرار گرفتن براکت های ارتودنسی روی دندان ها باید انجام شوند.

اقدامات ضروری قبل از درمان ارتودنسی

اقدامات ضروری قبل از درمان ارتودنسی

 

فِرِنِکتومی Frenectomy

وضعیت و سلامت لثه ها می تواند عامل مهمی در موفقیت درمان ارتودنسی باشد. قبل از قرار گرفتن براکت های ارتودنسی روی دندان ها، ممکن است ارتودنتیست شما انجام فرنکتومی را توصیه کند. فرنکتومی فرایند کوتاهی است که طی آن متخصص جراحی لثه (پریودنتیست) یا جراح دهان و دندان فرنوم لثه را برمی دارد یا در شکل آن تغییر ایجاد می کند. فرنولا یا همان فرنوم بافتی است که بین لب ها و لثه ها (فرنوم لثه ای)، و نیز زیر زبان (فرنوم زبانی) وجود دارد. هر فرنوم از یک لایه نازک بافت همبند تشکیل شده است.

فرنوم لثه ای می تواند روی ضخامت و شکل لثه ها تأثیر بگذارد. اگر فرنوم باعث شود لثه ها از روی دندان ها خیلی زیاد کنار بروند و در واقع لثه ها را از روی آنها کنار بکشد، یا اینکه فرنوم ظاهراً خیلی کوتاه باشد، ارتودنتیست ممکن است برداشتن این بافت را توصیه کند. فرنکتومی باعث می شود دندان ها طی درمان ارتودنسی جابجا شوند، بدون اینکه خطر از دست رفتن آنها را تهدید کند، خطری که زمانی بوجود می آید که حمایت لثه ها از دندان ها اندک باشد.

اقدامات ضروری قبل از درمان ارتودنسی

اقدامات ضروری قبل از درمان ارتودنسی

درمان لثه

بیماری لثه خفیف، که ژینژیویت نیز نامیده می شود، بسیار شایع است. با این حال، کاملاً غیر عاقلانه است که درمان ارتودنسی خود را در حالی آغار کنید که از ژینژیویت رنج می برید. از آنجا که براکت ها انجام کارهای روزمره مربوط به بهداشت دهان و دندان را دشوار می کنند، بعید است خودتان بتوانید مشکلات مربوط به سلامت لثه ها را حل کنید. اگر لثه های ملتهبی دارید که خونریزی دارند، ممکن است ارتودنتیست از شما بخواهد قبل از آغاز درمان ارتودنسی، درمان بیماری لثه خود را تکمیل کنید. این درمان می تواند شامل جرمگیری برای زدودن باکتری ها و تسطیح ریشه برای صاف کردن سطح ریشه باشد که با هدف کاهش خطر ایجاد عفونت در آینده انجام می شود. معمولاً، این درمان می تواند در مطب دندانپزشک تکمیل شود.

اقدامات ضروری قبل از درمان ارتودنسی

اقدامات ضروری قبل از درمان ارتودنسی

پیوند لثه

بافت های لثه ای که به طور کامل ریشه دندان را پوشش نمی دهند یا از روی آن کنار رفته اند، اغلب به اندازه کافی درمان ارتودنسی را حمایت نمی کنند. هر چند فرنکتومی یا درمان لثه می توانند کمک کننده باشند، در برخی بیماران پس از این فرایندها دندان ها از حمایت کافی بافت لثه بهره مند نمی شوند. در این شرایط، ممکن است ارتودنتیست برای انجام پیوند لثه شما را به پریودنتیست ارجاع دهد. برای قرار دادن لثه پیوندی، پریودنتیست حجم اندکی از بافت را از قسمت دیگری از دهان بر می دارد و آن را به بافت لثه مورد نظر پیوند می دهد. پیوند معمولاً از سقف دهان گرفته می شود. پریودنتیست برای قرار دادن پیوند از بخیه های دهانی استفاده می کند. این بخیه ها به مرور زمان حل می شوند به همین دلیل نیازی نیست برای کشیدن آنها مجدداً به پزشک خود مراجعه کنید. بهبود پیوند 1 تا 2 هفته زمان می برد. پس از آن لثه های شما بلندتر و محکم تر خواهند بود، به همین دلیل کنار براکت ها عملکرد بهتری خواهند داشت.

جرمگیری و پولیش دندان

ابزارهای ارتودنسی، یا خیلی ساده، براکت ها، قطعات بسیار کوچکی هستند که روی دندان ها چسبانده می شوند. آنها قادرند به راحتی پلاک های دندانی و جرم ها را به خود جذب نمایند، و اغلب باعث می شوند پاکسازی دندان ها اندکی پیچیده تر شود. با عدم مراجعه منظم به دندانپزشک، خطرات متعددی شما را تهدید می کنند:

  • احتمال پوسیدگی دندان و ایجاد حفره دندان بالاتر خواهد بود.
  • احتمال بیماری های لثه (ژینژیویت یا پریودونتیت) بالاتر خواهد بود.
  • لکه های سفید رنگ روی دندان ها بیشتر شکل خواهند گرفت.

 

اقدامات ضروری قبل از درمان ارتودنسی

اقدامات ضروری قبل از درمان ارتودنسی

 

به این دلایل، ارتودنتیست توصیه می کند قبل از آغاز درمان ارتودنسی، بیمار برای جرمگیری و تسطیح ریشه دندان های خود به دندانپزشک عمومی مراجعه نماید. علاوه بر این، توصیه می شود پس از قرار گرفتن براکت ها روی دندان ها، تا پایان درمان ارتودنسی فواصل زمانی مراجعات منظم به دندانپزشک کوتاه تر شوند (3- 4 ماه یکبار).

جرمگیری دندان ها با یک سیستم EMS آلتراسوند، و با کمک یک کورت Deppeler دستی انجام می شود. این فرایند بدون درد انجام می شود. با ایر پولیش انتهایی، دسترسی و پاکسازی قسمت هایی که با وجود براکت ارتودنسی تمیز کردن آنها با مسواک دشوار است، ممکن خواهد بود. از این طریق این اطمینان حاصل می شود که همه سطوح اطراف براکت ها کاملاً تمیز شده اند.

اقدامات ضروری قبل از درمان ارتودنسی

اقدامات ضروری قبل از درمان ارتودنسی

کشیدن دندان

درمان ارتودنسی می تواند چندین تکنیک مختلف را شامل شود تا نتایج مطلوب و مورد نظر حاصل شوند. اگر دندان هایی دارید که فشرده و نامرتب هستند، به شدت بد رنگ شده اند یا شکل و اندازه غیر عادی دارند، ارتودنتیست می تواند یک یا چند دندان را بکشد. در صورت فشرده بودن دندان ها، با کشیدن دندان می توان فضای کافی ایجاد کرد تا براکت ها بتوانند لبخند زیباتر و یکدست تری خلق کنند. در دیگر موارد، اگر ترمیم دندان قادر نباشد در وضعیت دندان خراب شما بهبودی ایجاد کند، ارتودنتیست می تواند کشیدن دندان و جایگزینی آن با ایملنت و روکش را پیشنهاد دهد تا از این طریق صاحب دندانی شوید که در کنار دیگر دندان ها لبخند زیباتری شکل دهند.

فرنوم و فرنکتومی (جراحی فرنوم) چیست؟

فرِنِکتومی Frenectomy چیست؟

فرِنوتومی فرِنِکتومی فرایندی است که در آن فرِنوم زیر زبان یا لب بالا برداشته می شود تا امکان حرکات راحت تر را ایجاد نماید. کودکان ممکن است با مجموعه ای از شرایط خاص تحت عنوان گره زبان (انکیلوگلوسیا ankyloglossia) و/ یا گره لب متولد شوند که منجر به ایجاد محدودیت هایی در حرکات لب یا زبان می شوند. این شرایط می تواند شیر خوردن مستقیم از سینه ی مادر را با مشکل مواجه کند و در برخی موارد می تواند مشکلات دیگر از قبیل پوسیدگی دندان ها، فاصله ی بین دندان ها، مشکلات گفتاری و تنفسی و نیز مشکلات گوارشی ایجاد کند. به طور کلی، می توان با یک فرایند ساده این مشکلات را اصلاح نمود.

انواع فرنوم

فرنوم و فرنکتومی (جراحی فرنوم)

فرنوم و فرنکتومی (جراحی فرنوم)

فرنوم لبی یا گره لب

فرنوم لبی یا گره لب بافت ماهیچه ای است که داخل لب بالا را به مرکز لثه ها بین دو دندان وسط فک بالا متصل می کند. معمولاً دندانپزشک ها به بیماران توصیه می کنند پیش از جراحی فرنکتومی برای کوتاه کردن فرنوم دست نگه دارند تا دو دندان دائم وسط فک بالا کامل رشد کنند. زیرا در بسیاری موارد، با رشد کامل این دندان ها، فاصله ی بین دندان ها از بین خواهد رفت. با این حال، در صورتی که این امکان وجود نداشته باشد. باید از بریس ها برای بستن فاصله ی بین دندان ها استفاده کرد. فرنکتومی لبی تنها در صورتی انجام می شود که در نتیجه ی وجود فرنوم بزرگ بین دندان ها، براکت های ارتودنسی قادر به جابجایی دندان ها و بستن فاصله ی بین آنها نباشند. در بسیاری موارد، در صورتی که فرنوم لبی موجب بروز درد در لب بالا و لثه ها ی کودک شود، در سنین پایین فرنکتومی لبی انجام خواهد شد.

چالش هایی که ممکن است در کودکان و نوزادان دارای گره لب خفیف تا شدید بوجود بیاید عبارتند از:

  • ایجاد فاصله ی بزرگ بین دندان های مرکزی فک بالا یا عقب رفتن لثه، زیرا لثه ها را روی استخوان فک به داخل فشار می دهد.
  • مشکل در مسواک زدن و کشیدن نخ دندان
  • افزایش احتمال خطر پوسیدگی دندان
  • آسیب مکرر به فرنوم فک بالا، زیرا در پایین قرار گرفته و برجسته است.
  • درد حین خوردن شیر مادر
  • ناتوانی در جمع کردن لب بالا به دور سینه ی مادر برای مکیدن شیر، در نتیجه نوزاد رشد مناسب نخواهد داشت.
فرنوم و فرنکتومی (جراحی فرنوم)

فرنوم و فرنکتومی (جراحی فرنوم)

 

فرنوم زبانی یا گره زبان

فرنوم زبانی، انکیلوگلوسیا یا گره زبان به بافت ماهیچه ای گفته می شود که مرکز زبان را از نزدیک نوک آن به کف زبان متصل می کند یا موجب جوش خوردن یا چسبندگی زبان به کف دهان می شود که منجر به محدودیت حرکات زبان می شود. بنابراین، گره زبان در نتیجه ی فرنومی بوجود می آید که به شکلی غیر عادی کوتاه است یا به نوک زبان خیلی نزدیک است.

عملکرد عادی زبان به چندین دلیل اهمیت دارد. از بین فواید بسیار آن، به کودک اجازه می دهد زبان خود را به اندازه ی کافی قفل کند و به اندازه ی کافی به طور مستقیم از شیر مادر تغذیه کند، به تدریج گفتار عادی را یاد بگیرد، در طول خوردن غذا به صورت خود به خود موجب پاک شدن دهان شود، الگوی بلع او به صورت عادی باشد، رشد کودک به صورت طبیعی پیش برود، از خوردن خوراکی های مانند بستنی یا حتی بیرون آوردن زبان برای گرفتن دانه های برف لذت ببرد. فرنوم زبانی که تا لب ها امتداد داشته باشد، می تواند مانع غذا خوردن یا حرف زدن معمولی شود.

فرنکتومی زبانی تنها زمانی انجام می شود که فرنوم مانع حرف زدن و غذا خوردن درست کودک شود.

مشکلات همراه با گره زبان

  • ناتوانی در باز کردن دهان به طور کامل باعث می شود عادات گفتاری و خوردن غذا تحت تأثیر قرار بگیرند.
  • ناتوانی در واضح حرف زدن حین سریع/ بلند/ نرم حرف زدن
  • ایجاد صدای کلیک در فک ها
  • بروز
  • درد در فک ها
  • جلو آمدن فک پایین، پیش آمدگی آرواره ی پایین
  • تأثیر منفی روی موقعیت های اجتماعی
  • به خطر انداختن سلامت دهان و دندان ها- افزایش احتمال التهاب لثه ها و افزایش نیاز به جراحی پریودنتال
  • گره زبان در بزرگسالی باعث می شود نتوان دندان های مصنوعی را در جای خود نگه داشت.
فرنوم و فرنکتومی (جراحی فرنوم)

فرنوم و فرنکتومی (جراحی فرنوم)

جراحی فرنکتومی چگونه انجام می شود؟

داشتن فرنوم کاملاً طبیعی است اما نباید از حد بافت لثه ها تجاوز کند. در این صورت باید از طریق جراحی فرنکتومی کوتاه شود. در صورتی که این جراحی در بزرگسالی انجام شود، به میزان کافی بین دندان ها فاصله وجود دارد که جراح به راحتی فرنوم را کوتاه کند. اغلب یک لایه بافت سفت به لثه افزوده می شود تا میزان کافی اتصال با لثه ایجاد شود. در بسیاری موارد لازم است فرنکتومی پیش از درمان ارتودنسی انجام شود تا به بستن فاصله ی بین دندان ها کمک کند. به لحاظ نظری، تشکیل بافت اسکار پس از جراحی می تواند به بسته نگه داشتن دیاستم کمک کند.

اگر بافت فرنوم نرم باشد در فرنکتومی این بافت برش داده نمی شود، بلکه تنها فرایند “تبخیر” بافت انجام می شود که با انرژی نور انجام می شود. پس از این فرایند ناراحتی اندکی وجود خواهد داشت. برخی نوزادان و کودکان در طول این فرایند می خوابند. تقریباً هیچ خونریزی وجود ندارد. این فرایند موجب استریل شدن منطقه می شود، در نتیجه موجب کاهش خطر عفونت می شود. بهبودی آن به سرعت پیش می رود. نتیجه ی آن یک بافت زیباست و احتمال بازگشت آن به حالت اول بسیار اندک است.

فواید جراحی فرنکتومی

بیمارانی که تحت جراحی فرنکتومی قرار گرفته اند، زندگی با کیفیت تری را تجربه کرده اند.

فرنکتومی لبی:

  • ناراحتی های دهانی کاهش می یابند.
  • با از بین بردن فاصله ی بین دو دندان جلوی فک بالا، ظاهر صورت بهبود می یابد.
  • اعتماد به نفس بالا می رود.
  • عملکرد بایت ارتقاء می یابد.
  • در افرادی که از دندان مصنوعی استفاده می کنند موجب می شود پروتز آنها به راحتی در جای خود باقی بماند.

فرنکتومی زبانی:

  • ارتباطات ارتقاء می یابند.
  • اشتها بهبود پیدا می کند زیرا فرد می تواند به درستی غذا بخورد.