بریس های دندانی می توانند فشردگی و نامرتبی دندان ها و مشکلات بایت را اصلاح کنند و دندان ها را صاف و یکدست کنند، که منجر به سالم شدن لبخند و افزایش اعتماد به نفس می شود. اما اگر لبخندی شفاف تر و سفیدتر بخواهید چطور؟ آیا مجبورید قبل از سفید کردن دندان هایتان بریس ها را بردارید؟

در این مقاله هر آنچه لازم است در مورد سفید کردن دندان ها در طول استفاده از بریس ها و محصولات سفید کننده مختلف که در دسترس شما هستند بدانید را در اختیار شما قرار می دهیم.

سفید نگه داشتن دندان در طول ارتودنسی

استفاده از کدام گزینه های سفید کننده دندان ها در طول استفاده از بریس ها بی خطر است؟

نه تنها غذاها و نوشیدنی ها به تدریج می توانند منجر به ایجاد لکه روی دندان ها شوند، بلکه بریس ها هم می توانند منجر به بروز این مشکل شوند. وقتی روی دندان های شما لکه ایجاد می شود، مسواک زدن به تنهایی نمی تواند باعث سفید شدن لبخند شما شود. در این صورت، احتمالاً ماده سفید کننده دیگری نیاز خواهید داشت. خبر خوب اینکه، شما مجبور نیستید بریس های خود را بردارید تا لبخندتان را سفیدتر کنید. با این حال، اغلب توصیه می شود پس از برداشتن بریس ها، بلیچینگ دندان های خود را انجام دهید.

سفید کردن دندان ها در طول دوره ای که از بریس های ارتودنسی گاهی اوقات می تواند منجر به ایجاد سایه رنگ های غیر همسطحی شود، زیرا برای ماده سفید کننده، رسیدن به قسمت هایی که براکت ها روی سطح دندان ها را پوشش داده اند، و در قسمت هایی که دندان ها در حال جابجا شدن هستند و همپوشانی دارند، دشوار است.

همانطور که در جدول بالا توضیح داده شده است، گزینه های سفید کننده بسته به اینکه چه نوع بریسی استفاده می شود، متفاوت هستند.

سفید نگه داشتن دندان در طول ارتودنسی

استریپ های سفید کننده

استریپ یا همان نوارهای سفید کننده نوعی روش سفید کننده خانگی هستند که بی خطر، کم هزینه، و مؤثر هستند. استریپ ها یا حاوی ماده سفید کننده هستند یا پراکسید. آنها به گونه ای طراحی شده اند که لکه ها را از روی سطح دندان های شما بر می دارند.

• نحوه عملکرد آنها: عموماً، شما استریپ های سفید کننده را یک یا دو مرتبه در طول روز و به مدت ۴۵ دقیقه روی دندان ها قرار می دهید.
• عوارض جانبی احتمالی: ماده بلیچینگ یا سفید کننده در استریپ های سفید کننده می توانند موجب حساسیت لثه و در برخی افراد موجب حساسیت دندان ها شود.
• محدودیت ها: شما می توانید از این روش سفید کردن تنها با الاینرهای متحرک شفاف یا بریس های لینگوال (فلزی ها و براکت هایی که پشت دندان ها قرار می گیرند) استفاده کنید. متأسفانه، اگر بریس فلزی سنتی دارید، استریپ های سفید کننده بهترین گزینه برای شما نیستند، زیرا استریپ ها تنها قسمت های بدون پوشش دندان های شما را سفید خواهند کرد و به مینای دندان ها زیر براکت های باند شده نفوذ نخواهند کرد. وقتی براکت ها برداشته می شوند دو رنگ یا یک رنگ ناهموار روی دندان ها وجود خواهد داشت.

سفید نگه داشتن دندان در طول ارتودنسی

تری های سفید کننده

گزینه سفید کننده دیگر شامل استفاده از ژل های بلیچینگ و یک تری سفید کننده است که بر اساس شکل دندان ها به صورت سفارشی ساخته شده است.

• نحوه عملکرد آنها: مقدار اندکی ژل سفید کننده داخل تری قرار دهید، سپس تری را حداقل به مدت ۳۰ دقیقه تا یک ساعت داخل دهان قرار دهید. این درمان را هر روز تکرار کنید تا زمانی که، عموماً ظرف ۲ تا ۳ هفته، نتایج مطلوب حاصل شوند.
• عوارض جانبی احتمالی: ممکن است حساسیت لثه یا دندان ها را تجربه کنید. اگر سوزش یا حساسیت را تجربه نکردید، می توانید تری را برای مدت زمان طولانی تری، تا دو ساعت هر جلسه، استفاده کنید.
• محدودیت ها: از آنجا که تری های بلیچینگ روی دندان های شما قرار داده می شوند، گزینه خوبی برای بریس های فلزی سنتی نیستند. آنها تنها با بریس های پشت دندانی و الاینرهای متحرک کار می کنند. ممکن است تری ها روی بریس های لینگوال نیز به خوبی قرار نگیرند.

سفید نگه داشتن دندان در طول ارتودنسی

خمیر دندان ها و دهانشویه های سفید کننده

گرچه شما نمی توانید استریپ ها یا تری های سفید کننده را با بریس های فلزی سنتی استفاده کنید، اما تعداد زیادی محصولات مراقبت دهانی روزانه هستند که می توانند منجر به روشن تر شدن لبخند شوند.

خمیر دندان های سفید کننده اغلب حاوی ذرات ساینده مانند سیلیکا هستند که لکه های روی سطح دندان ها را می سایند. برخی از آنها ممکن ات حاوی مواد شیمیایی باشند که به حل شدن لکه ها کمک می کنند. و دهانشویه های سفید کننده، نه تنها باعث احساس تازگی نفس می شوند، بلکه از دندان ها در برابر لکه های جدید محافظت می کند.

• نحوه عملکرد آنها: برای کسب نتایج بهتر، خمیر دندان های سفید کننده را دو تا سه مرتبه در طول روز و دهانشویه های سفید کننده را حداقل یک مرتبه در طول روز استفاده کنید.
• عوارض جانبی احتمالی: برخی از این خمیر دندان ها حاوی مواد بلیچ کننده نیستند، بنابراین احتمال اینکه موجب حساسیت دندان ها یا سوزش لثه ها شوند کمتر است. با این حال، برخی خمیر دندان ها ممکن است ساینده تر باشند و موجب ساییدگی مینای دندان های شما شوند، و منجر به بروز حساسیت شوند.
• محدودیت ها: هیچ محدودیتی وجود ندارد. خمیر دندان ها و دهانشویه ها می توانند با همه نوع بریسی استفاده شوند.

مسواک های برقی

مسواک برقی می تواند لکه های سطح را بردارد و دندان های شما را سفیدتر کند. مسواک های برقی هیچ نوع ماده شیمیایی برای تغییر رنگ دندان های شما ندارند. اما آنها می توانند لکه های روی سطوح را بهتر از مسواک های معمولی بردارند. این می تواند به لبخند شما ظاهر سفیدتری ببخشد.

• نحوه عملکرد آنها: مسواک برقی را درست همانطور که مسواک های معمولی را استفاده می کنید باید استفاده نمایید. برخی مسواک های برقی سری های ارتودنتیک خاصی برای بریس ها دارند.
• عوارض جانبی احتمالی: اگر شما حساسیت لثه یا دندان دارید، حرکات سریع اتوماتیک فرچه ها ممکن است ناراحت کننده باشد. به دنبال یک مسواک برقی با سرعت متفاوت باشید تا حساسیت دندان های خود را کاهش دهید.
• محدودیت ها: هیچ محدودیتی وجود ندارد. مسواک های برقی می توانند با همه انواع بریس ها استفاده شوند.

آیا می توان از روش مالیدن چیزی روی دندان ها استفاده کرد؟

روش های سفید کردن دندان ها با مالیدن چیزی روی آنها، مانند روغن کشی، جوش شیرین، و هیدروژن پراکساید، معمولاً برای استفاده وقتی بریس ها روی دندان ها قرار دارند، بی خطر هستند، اما آنها می توانند به براکت های فلزی یا سرامیکی آسیب برسانند. اگر لثه ها و دندان های حساس دارید، ممکن است لازم باشد استفاده از پراکساید و یا هر ماده بلیچینگ دیگری را محدود کنید.

علاوه بر این، به خاطر داشته باشید که ممکن است دیدن نتایج با درمان های سفید کردن خانگی، مدت زمان طولانی تری زمان ببرد، و آنها همیشه به اندازه درمان های داخل مطب مؤثر واقع نمی شوند.

آیا با وجود بریس ها روی دندان ها می توان برای آفیس بلیچینگ مراجعه کرد؟

دندانپزشکان از مواد سفید کننده قوی تر و نور فرا بنفش خاصی برای تغییر رنگ دندان ها استفاده می کنند. گرچه این درمان های دندانی پر هزینه تر از محصولات سفید کننده OTC هستند، اما نتایج آنها تأثیر گذارتر هستند. شما معمولاً باید تا پس از برداشتن براکت ها از روی دندان ها صبر کنید تا برای آفیس بلیچینگ اقدام کنید.

چرا در طول دوره استفاده از بریس ها رنگ دندان ها تغییر می کند؟

اصلی ترین دلیل برای تغییر رنگ دندان ها، انباشته شدن پلاک در مکان هایی است که به خاطر وجود براکت ها، دسترسی به آنها دشوار است. اگر برای مدت طولانی آنها را نادیده بگیرید، پوسیدگی دندان ها آغاز می شود که باعث زرد شدن آنها می شود. این اتفاق بسیار شایع است اما دائمی نیست. خبر خوب اینکه لکه هایی که به صورت طبیعی بوجود می ایند با برداشتن براکت ها می توانند از بین بروند.

سفید نگه داشتن دندان در طول ارتودنسی

چگونه می توان از تغییر رنگ دندان ها در طول دوره استفاده از بریس ها جلوگیری نمود؟

دو مرتبه در طول روز به درستی مسواک بزنید.

همانطور که دندانپزشکان توصیه کرده اند، از مسواک های خاصی که برای بریس های شما طراحی شده اند استفاده کنید. برای شروع مسواک زدن، ابتدا دهان خود را با آب بشویید تا ذرات غذای شل خارج شوند.

سطح بیرونی دندان ها را مسواک بزنید.

پلاک هایی که روی قسمت هایی از دندان ها هستند که به خط لثه ها نزدیک تر هستند، را بردارید. دندان های خود را روی یکدیگر نگه دارید و روی هر بریس ۲۰ تا ۳۰ ثانیه زمان صرف کنید، به آرامی به صورت دورانی به بالا و پایین حرکت کنید، همه بخش های دندان های جلو و زیر هر براکت را پوشش دهید. این کار را تا دندان مولر آخر ادامه دهید. در صورت لزوم تف کنید.

به همین ترتیب داخل دندان های خود را نیز مسواک بزنید. سپس به صورت عمودی حرکت کنید تا تاج دندان ها و فاصله بین هر یک را تمیز کنید. علاوه بر این، زبان را نیز به آرامی تمیز کنید.

هر روز نخ دندان بکشید، و قسمت هایی که دسترسی به آنها دشوار است را تمیز کنید.

برای تمیز کردن قسمت هایی که دسترسی با مسواک به آنها دشوار است، باید هر روز نخ دندان بکشید. این کار مانع تجمع و انباشته شدن باکتری ها می شود و می توان از پوسیدگی و تغییر رنگ دندان ها جلوگیری کرد. از ارتودنتیست خود بپرسید کدام نخ دندان برای شما مناسب تر است.

از خوردن غذاهایی که رنگ زیاد دارند خودداری کنید.

برخی غذاها می توانند موجب ایجاد لکه روی دندان های شما شوند، مانند نوشابه، نوشیدنی های ورزشی، قهوه، شراب قرمز، و آبنبات های آدامسی. آنها مینای دندان ها را تحت تأثیر قرار می دهند و رنگ آنها را تغییر می دهند. بهتر است از آنها بپرهیزید یا آنها را به آرامی با مقداری آب بخورید. علاوه بر این، باید بلافاصله پس از خوردن آنها دندان های خود را تمیز کنید و مسواک بزنید.

از کشیدن سیگار خودداری کنید.

کشیدن سیگار یا جویدن تنباکو نه تنها به سلامتی آسیب می رسانند، بلکه یکی از اصلی ترین علت های زرد شدن دندان ها هستند. تغییر رنگ دندان ها در نتیجه نیکوتین و تار موجود در تنباکو اتفاق می افتد.

به جای بریس های سنتی از اینویزیلاین استفاده کنید.

اگر تاکنون بریس نداشته اید، به جای بریس های سنتی، می توانید به فکر استفاده از اینویزیلاین ها باشید. اینویزیلاین ها الاینرهای شفافی هستند که به آرامی دندان ها را جابجا می کنند. آنها متحرک هستند و احتمال گیر کردن غذا با استفاده از آنها کمتر است. علاوه بر این، تمیز نگه داشتن دندان ها نیز راحت تر است بنابراین لکه ها کمتر بوجود خواهند آمد. اما هنوز هم لازم است مانند زمانی که از بریس ها استفاده می کنید، بهداشت دهان خود را با مسواک زدن و درست نخ دندان کشیدن حفظ نمایید.

پس از برداشتن بریس ها، اگر هنوز هم دندان های شما زرد هستند و نمی خواهید لبخند زرد رنگی داشته باشید، فرایند بلیچینگ را روی دندان های خود انجام دهید.

ارتودنتیست ها از تعدادی از درمان های مختلف برای اصلاح بایت و صاف شدن دندان ها و فک استفاده می کنند. برخی دندانپزشک ها بر این باور هستند که هنگام طراحی یک طرح درمان سفارشی و مختص هر فرد باید گزینه ها را باز نگه داشت. بایت پلیت مکمل خوبی برای بریس ها برای باز کردن دیپ بایت عمیق است و یکی از راحت ترین ابزارهایی است که بیماران می توانند استفاده نمایند.

بسته به علت بروز اور بایت، بایت پلیت ها تنها گزینه ممکن برای باز کردن اوربایت عمیق یا همان دیپ بایت نیستند. هنگام برنامه ریزی برای جلسه مشاوره، ارتودنتیست وضعیت بیمار را پس از معاینات مورد بررسی قرار می دهد و مشخص می نماید که آیا شما گزینه مناسبی برای استفاده از بایت پلیت هستید یا خیر. ممکن است درمان دیگر گزینه بهتری باشد و به شرایط هر بیمار بستگی دارد. علاوه بر دیپ بایت، از آنها برای درمان دندان قروچه شبانه نیز استفاده می شود.

بایت پلیت ارتودنسی

بایت پلیت چگونه عمل می کند؟

یک پلیت آکریلیک کوچک با یک گیره فلزی به دندان های فک بالا چفت می شود. این ابزار اجازه نمی دهد وقتی دهان بسته است دندان های عقب دهان با یکدیگر برخورد داشته باشند تا بتوانند به رشد خود ادامه دهند. باید دندان های جلوی دهان برای جویدن مورد استفاده قرار بگیرند و به تدریج به گونه ای تنظیم شوند که به یکدیگر برخورد پیدا کنند.

بایت پلیت ارتودنسی

انواع بایت پلیت

دو نوع بایت پلیت وجود دارند، ثابت و متحرک. به طور کلی، ارتودنتیست ها کار خود را با یک بایت پلیت متحرک آغاز می کنند. بزرگ ترین مزیت این نوع ابزارها این است که می توان آنها را برای پاکسازی خارج نمود. از سوی دیگر، برای کودکانی که خیلی مشغول هستند و بایت پلیت بیشتر از آنکه داخل دهان آنها باشد خارج دهان باشد، یک بایت پلیت جوش خورده یا ثابت گزینه بهتری است. علاوه بر این، این مطلب زمانی صدق می کند که بیمار چندین دندان را از دست داده باشد و بایت پلیت نیاز به اتصال بهتری با دهان دارد.

بایت پلیت دو هدف را دنبال می کند:

• آنها دندان های جلوی فک پایین را محافظت می کنند، و اجازه نمی دهند براکت های روی دندان های فک پایین فردی که اور بایت دارد به طور اتفاقی کنده شوند.
• آنها بایت را باز می کنند. باز کردن بایت حرکت دشوار و زمان بری برای دندان ها است، و بایت پلیت می تواند تفاوت های قابل ملاحظه ای ایجاد نماید.

بایت پلیت ارتودنسی

وقتی بیمار از بایت پلیت استفاده می کند چه احساسی را تجربه خواهد کرد؟

در ابتدا، ممکن است بایت پلیت احساس عجیبی روی سقف دهان بوجود بیاورد. ممکن است مقداری احساس تنگی یا گرفتگی روی دندان های طرفین و عقب دهان داشته باشید. ممکن است این دندان ها به مدت ۲ تا ۳ روز پس از قرار گیری ابزار احساس درد یا سوزش داشته باشند. تا زمانی که احساس بهتری پیدا کنید، با این دندان ها به آرامی غذا بخورید. با قرار گرفتن زبان روی ابزار، ممکن است شیارهایی روی آن بوجود بیاید، که با خارج کردن ابزار از دهان بهبود پیدا خواهند کرد. مهم تر از همه اینکه، دندان های عقب شما به طور موقت با یکدیگر برخورد نخواهند داشت و مجبور خواهید بود تنها روی دندان های جلوی خود غذا بخورید. دست آخر اینکه، دندان های عقب دهان مجدداً با یکدیگر تماس برقرار خواهند کرد. به مدت چند روز گفتار شما مشکل خواهد داشت اما به سرعت به وضعیت قبل خود باز خواهد گشت.

چه اتفاقی می افتد اگر بیمار به اندازه کافی از بایت پلیت استفاده نکند؟

اگر بایت پلیت استفاده نکنید هیچ اتفاقی نمی افتد. اگر تصمیم بگیرید آن را استفاده نکنید یا تنها به صورت نیمه وقت از آن استفاده کنید، روند درمان شما پیشرفتی نخواهد داشت و شما مجبور خواهید بود زمان بیشتری از بریس ها استفاده کنید.

چگونه باید از بایت پلیت ها استفاده کرد؟

بایت پلیت ها را باید هر روز و در طول کل روز بر اساس دستورالعمل ارتودنتیست خود استفاده کنید. تنها زمانی که باید آن را از دهان خارج کنید هنگام مسواک زدن دندان ها است. حتی هنگام صرف غذا هم نباید آنها را از دهان خارج کنید. هر چه مدت زمان بیشتری از آنها استفاده کنید، کار شما با آنها زودتر به پایان خواهد رسید.

بایت پلیت ارتودنسی

چگونه باید از بایت پلیت خود مراقبت کرد؟

وقتی برای مسواک زدن دندان ها بایت پلیت خود را از دهان خارج می کنید، باید بایت پلیت را نیز مسواک بزنید. این کار از ایجاد بوی بد بایت پلیت پیشگیری می نماید و از ایجاد و گسترش زخم روی سقف دهان جلوگیری می نماید. اگر بایت پلیت شما از نوع غیر متحرک است، لازم است زیر آن را نخ دندان بکشید. علاوه بر این، خلال دندان گزینه ای فوق العاده برای مطمئن شدن از این است که غذا زیر ابزار انباشته نشده است. رعایت بهداشت دهانی با بایت پلیت های ثابت فوق العاده مهم است زیرا عدم مراقبت های کافی می تواند موجب ایجاد زخم روی سقف دهان شود که تا زمانی که بایت پلیت برداشته نشود قابل مشاهده نخواهد بود. حداقل یک مرتبه در طول روز از دهانشویه معمولی استفاده نمایید تا از دندان هایی که تحت پوشش ابزار هستند محافظت نمایید.

وقتی بایت پلیت دارید، از جویدن آدامس، تافی، یا آبنبات های چسبناک خودداری نمایید. از کشیدن، خم کردن، یا بلند کردن بایت پلیت خود اجتناب نمایید، این کار می تواند موجب زاویه دار شدن بایت پلیت شما رو به پایین و انحراف روند درمان شود.

دیپ بایت چیست؟

شاید دیپ بایت یکی از شایع ترین مشکلات دندانی و در عین حال دشوارترین نوع آنها از نظر درمان باشد. دیپ بایت تحت عنوان شکلی مال اکلوژن تعریف می شود که در آن وقتی دهان بسته می شود، قوس دندانی بالا از جلو روی دندان های فک پایین همپوشانی دارد؛ این نگرانی ارتودنتیک گاهی اوقات تحت عناوین دیگری مانند بایت بسته یا اوربایت نیز شناخته می شود.

البته مقدار همپوشانی دندان های جلوی فک بالا روی دندان های فک پایین متغیر است و اساساً به شکل مال اکلوژن ظاهر می شود و تفاوت بین اوربایت و دیپ بایت در این مقدار همپوشانی است. در اوربایت همپوشانی دندان ها روی یکدیگر کمتر از دیپ بایت است. در برخی موارد، دیپ بایت می تواند توانایی حرف زدن، نفس کشیدن و درست جویدن فرد را تحت تأثیر قرار دهد. علاوه بر این، می تواند شکل چهره فرد را نیز تحت تأثیر قرار دهد، و باعث شود چهره ظاهر گردتر، کوتاه تر، و سالخورده تری پیدا کند.

علل بروز دیپ بایت کدامند؟

دیپ بایت نتیجه کجی و ناصافی دندان ها و فک است و اغلب در نتیجه عوامل ژنتیکی بروز پیدا می کند. بویژه، دیپ بایت اغلب نتیجه کوچکی فک است. وقتی فک پایین کوتاه تر از فک بالا باشد، دندان های فک بالا جلوتر از دندان های فک پایین به نظر می رسند. در برخی موارد، ظاهر دیپ بایت می تواند با دندان های آسیب دیده، فشردگی بیش از حد دندان ها از دست رفتن دندان ها، یا ضعیف بودن ترمیم های دندانی تشدید شود.

دیپ بایت می تواند در نتیجه رشد بد فک در طول سال های رشد بوجود بیاید. عاداتی مانند مکیدن انگشت و استفاده از پستانک استفاده طولانی مدت شیشه شیر برای تغذیه کودک، و جویدن ناخن می توانند به دیپ بایت ربط داشته باشند.

تغییر در وضعیت دندان ها، در نتیجه از دست رفتن دندان، بویژه دندان هایی که از پشت دندان های جلو را حمایت می کنند، می تواند منجر به بروز دیپ بایت شود.

چرا دیپ بایت نیاز به درمان دارد؟

علاوه بر مزایای زیبایی که درمان دیپ بایت به همراه دارد، این مشکل باید به خاطر علل زیر برطرف شود:

• برای کمک به بهبود عملکرد جویدن
• کمک به صاف کردن دندان های کج و فشرده
• جلوگیری از ساییدگی دندان ها برای بیمارانی که دندان قروچه (براکسیسم) دارند (دندان های خود را روی یکدیگر فشار می دهند و می سایند)
• کاهش خطر از دست رفتن دندان ها و بیماری لثه
• به حداقل رساندن احتمال بروز زخم
• کاهش درد فک، سر دردها، و دیگر علائم مربوط به اختلالات مفصل فکی گیجگاهی

دیپ بایت چگونه تشخیص داده می شود؟

بررسی های بالینی؛ معاینات داخل دهانی و خارج دهانی

بررسی مدل های ساخته شده از روی دندان ها

تصاویر سفالوگرام گرفته شده

عکس های گرفته شده

دیپ بایت چگونه درمان می شود؟

درمان زود هنگام دیپ بایت می تواند خطر آسیب به دندان ها و فک را کاهش دهد. دیپ بایت وقتی درمان نشده باقی بماند می تواند پیشرفت کند و منجر به مشکلات بسیار گسترده برای سلامت دهان و عملکرد دندان ها شود. اگر دیپ بایت دارید، در طول جلسه مشاوره ای که به ارتودنتیست مراجعه می کنید، ارتودنتیست می تواند دندان ها، فک، و دهان شما را بررسی نماید.

درمان برای دیپ بایت حول محور صاف کردن فک و قرار گیری صحیح دندان ها می چرخد. این مشکل اغلب نیاز به یک طرح درمان جامع با چندین مرحله دارد. برخی ارتودنتیست ها ادعا می کنند برای بیمارانی که به درمان ارتودنسی نیاز دارند، درمان های محافظه کارانه ارائه می دهند. البته بررسی و ارزیابی نیاز های هر بیمار و ارائه یک طرح درمان که برای شما مناسب باشد نیاز به زمان دارد.

درمان های جامع برای دیپ بایت می توانند شامل یک یا چند درمان از درمان های زیر باشند:

• درمان دو مرحله ای
• اینویزیلاین
• بریس های سنتی
• وسیع کننده های کام یا پالاتال اکسپندر

دیپ بایت درمان دیپ بایت

درمان دیپ بایت با اینویزیلاین و بریس های سنتی

به طور کلی، درمان برای دیپ بایت شامل بریس ها، به تنهایی یا همراه با جراحی فک است، بنابراین بیماران قادر خواهند بود نوع بریس ها را بر اساس سلیقه خود انتخاب نمایند. این درمان ها عبارتند از اینویزیلاین، بریس های فلزی سنتی، بریس های سفید، یا بریس های لینگوال یا پشت دندانی. ارتودنتیست برای شما راجع به بریس های مختلف توضیح خواهد داد و به شما کمک خواهد کرد تصمیم بگیرید کدام یک برای وضعیت فردی شما بهتر است.

دیپ بایت درمان دیپ بایت

توربو بایت

توربو بایت ها موادی مانند کامپوزیت هستند که به مقدار اندک برای پر کردن دندان ها مورد استفاده قرار می گیرند و به پشت دندان ها چسبانده می شوند. گاهی اوقات آنها همراه با بریس ها مورد استفاده قرار می گیرند تا مانع تداخل و برخورد آنها با یکدیگر شوند.

جراحی فک

برخی از موارد دیپ بایت را می توان با استفاده از بریس هایی مانند اینویزیلاین (بریس های شفاف) یا بریس های فلزی (بریس های سنتی) درمان نمود. موارد وخیم تر ممکن است نیاز به جراحی فک داشته باشند. ارتودنتیست شما راجع به گزینه های درمان برای شما توضیح خواهد داد و یک طرح درمان برای به شما پیشنهاد خواهد داد.

درمان دیپ بایت چه مدت طول خواهد کشید؟

طول درمان دیپ بایت به نوع درمانی بستگی خواهد داشت که مناسب مشکلات بایت شخص شما است. اگر مورد شما نیاز به کشیدن دندان یا جراحی فک داشته باشد، ممکن است ۱۸ تا ۲۴ ماه طول بکشد تا درمان شما تکمیل شود.

ممکن است شما درک کاملی  از اینکه کراس بایت چیست نداشته باشید تا اینکه برای خودتان یا یکی از اعضای خانواده تان کراس بایت توسط یک متخصص ارتودنسی تشخص داده شود. دو نوع کراس بایت وجود دارد و هر دو می توانند منجر به درد فک، اختلالات فکی گیجگاهی (TMD) و مشکلات دیگر مانند تحلیل لثه ها و لق شدن دندان ها شوند. عوارض جانبی که کراس بایت ها دارند چیزی نیستند که کسی تمایل داشته باشد با آنها مواجه شود، اما خبر خوب این است که کراس بایت ها قابل درمان هستند. در این مقاله اطلاعاتی که لازم است در مورد آن داشته باشید را در اختیار شما قرار می دهیم.

کراس بایت چیست؟

کراس بایت زمانی اتفاق می افتد که دندان های فک بالا نسبت به دندان های فک پایین ناهمراستا قرار می گیرند. کراس بایت می تواند ارثی باشد، اما می تواند در نتیجه شرایط خاص نیز بروز پیدا کند. کراس بایت هایی که در کودکان اتفاق می افتند می توانند ناشی از رشد دندان های دائمی قبل از افتادن دندان های شیری باشد. در صورتی که این اتفاق رخ دهد، دندان های جدیدی که بیرون می آیند نمی توانند به درستی رشد کنند که منجر به بروز مشکلاتی مانند کجی دندان ها می شوند. با این حال، در اکثر موارد، کراس بایت منشاء ژنتیکی دارد. اگر یکی از والدین در بایت خود مشکل داشته باشد، احتمال اینکه این مشکل به فرزندان آنها منتقل شود زیاد است.

کراس بایت

انواع کراس بایت کدامند؟

به طور کلی دو نوع کراس بایت وجود دارد: کراس بایت قدامی و کراس بایت خلفی. کراس بایت خلفی وضعیتی است که در آن وقتی دهان بسته می شود، دندان های فک بالا به جای آنکه بیرون دندان های فک پایین قرار بگیرند، از یک سمت داخل آنها قرار می گیرند. در کراس بایت قدامی، که شبیه آندربایت است، هنگام بسته شدن دهان، دندان های جلوی فک بالا از یک سمت پشت دندان های جلوی فک پایین قرار می گیرند. هر دو نوع کراس بایت قابل درمان هستند و هر چه سریع تر بتوان آن را درمان کرد، بهتر است.

کراس بایت

علل بروز کراس بایت کدامند؟

علل بروز کراس بایت می توانند به عوامل ژیتیکی، رشد غیر عادی دندان ها، تنفس از راه دهان (مخصوصاً در طول خواب)، و عادات دوران کودکی (مانند مکیدن انگشت) ربط داشته باشند.

ژنتیک

اصلی ترین علت بروز کراس بایت عوامل ژنیتکی است. برخی افراد در حالی متولد می شوند که فک پایین آنها کوچک تر از فک بالای آنها است. از آنجا که پلیت (سقف دهان) و دندان های باریک می توانند در خانواده ارثی باشند، وقتی رشد دندان ها آغاز می شود می تواند منجر به بروز کراس بایت شود. در این صورت، ارتودنتیست می تواند ابزارهایی برای ایجاد تغییراتی در روند رشد توصیه کند. این ابزارها سقف دهان را وسیع تر می کنند تا برای استفاده از ابزارهای ارتودنسی آماده شود، زمانی که رشد دندان های دائمی در دهان آغاز می شود.

تنفس دهانی

تنفس دهانی می تواند رش صورت را تغییر دهد. تنفس از راه دهان عموماً در طول خواب اتفاق می افتد. اگر از قبل فک بالای کودک کوچک باشد و تنفس دهانی داشته باشد، شانس بروز کراس بایت در او حتی بالاتر نیز خواهد بود.

تأخیر در بیرون امدن دندان های دائمی

دندان باقی مانده به دندان های شیری گفته می شود لق شده اند اما مجدداً در جای خود داخل لثه ها محکم شده اند، و مانع بیرون آمدن دندان های دائمی شده اند. اگر این اتفاق در فک بالا رخ دهد، دندان های شیری باید کشیده شوند تا از بروز کراس بایت پیشگیری شود. اگر دندان های دائمی بیرون بیایند و منجر به بروز کراس بایت شوند، برای جابجا کردن دندان ها به وضعیت درست، درمان ارتودنسی لازم است.

عادات کودکانه

عادات مکیدن می توانند رشد فک را در کودکان تغییر دهند. این عادات عبارتند از: مکیدن انگشت، عادات جویدن بد غذا، و استفاده زیاد از پستانک و شیشه شیر، گرچه تنها محدود به این عادات نمی شوند.

کراس بایت چه مشکلاتی بوجود می آورد؟

کراس بایت ها اگر درمان نشده باقی بمانند می توانند منشاء یک دسته مشکلات سلامتی شوند، از مشکلات زیبایی گرفته تا دندان قروچه، تحلیل خط لثه، از دست رفتن دندان، و مشکلات فک. برخی بیمارانی که کراس بایت دارند گزارش داده اند که سر دردهایی دارند ناشی از فشار و کششی است که به فک ها وارد می شود. فشارهای بیشتر ناشی از دندان قروچه در نتیجه ناصافی دندان ها هستند، و در موارد وخیم کراس بایت می تواند حتی نحوه رشد صورت و فک را تحت تأثیر قرار دهد. این مشکلات همگی با گزینه های مختلف درمان قابل پیشگیری هستند، مخصوصاً وقتی در سنین پایین درمان شوند.

لب پر شدگی یا ترک خوردن دندان یکی از عوارض عدم درمان کراس بایت است. بالا رفتن خطر پوسیدگی دندان ها و بروز بیماری های لثه مانند ژینژیویت و بیماری پریودنتال. اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان کراس بایت دارید، بهترین راهکار مراجعه به ارتودنتیست برای معاینه دقیق و کامل است. در صورتی کراس بایت وجود داشته باشد، ارتودنتیست شما قادر خواهد بود آن را تشخیص دهد و درمان مناسب را به شما پیشهاد دهد.

کراس بایت

گزینه های درمانی کراس بایت کدامند؟

اکثر متخصصان دندانپزشکی موافق هستند که بهترین زمان برای اصلاح کراس بایت دوران کودکی یا نوجوانی است. درمان هایی نیز برای افراد بزرگسال وجود دارند، اما کراس بایت هر چه زودتر شناسایی و درمان شود، بهتر است. اکثر کراس بایت ها با تنظیم دندان ها یا فک با استفاده از درمان و ابزارهای ارتودنسی قابل درمان هستند. اینجا فهرستی از گزینه های درمانی وجود دارد که برای اصلاح کراس بایت در دسترس هستند. هر مورد متفاوت است و نیاز به معاینه دارد تا بهترین گزینه درمان مشخص شود.

• اکسپندر ماگزیلا (وسیع کننده فک بالا)
• اکسپندر متحرک
• بریس ها
• جراحی در موارد وخیم
• هدگیر (فیس ماسک) ریورس پول

بسیاری از متخصصان ارتودنسی ترکیبی از اکسپندر و بریس ها را استفاده می کنند. عملکرد اکسپندرها به این صورت است که مقدار فاصله درست بین دندان ها بوجود بیاورد به گونه ای که بایت صاف شود و دندان ها در تمام طول قوس دندانی به درستی روی یکدیگر قرار بگیرند. در افراد بزرگسال، گاهی اوقات اکسپندرهای متحرک می توانند تجویز شوند که تنها شب ها استفاده می شوند. هر مورد متفاوت است و طرح درمان خود را نیاز دارد. بهترین اقدام برای شروع درمان صحبت کردن با ارتودنتیست در مورد اصلاح کراس بایت و گزینه های درمان موجود است.

بیرون آمدن سیم کمانی ارتودنسی روی بریس ها یکی از شایع ترین و در عین حال آزار دهنده ترین مشکلاتی است که در طول دوره درمان ارتودنسی ممکن است بروز پیدا کند. این می تواند منجر به زخم و بریدگی هایی کوچک داخل دهان و یا ساییدگی لثه ها و داخل گونه ها شود. کاهش درد و ناراحتی نخستین هدف پرداختن به این مشکل، پس از درست کردن سیم، است.

گرچه راه هایی وجود دارند که با آنها می توان سیم ارتودنسی که بیرون آمده است را در منزل درست کرد، اما همیشه پس از آن باید به ارتودنتیست یا دندانپزشک خود مراجعه کنید. در اکثر موارد ممکن است لازم باشد ارتودنتیست سیم شکسته را تعویض نماید یا قطعات بلند سیم که داهل بافت های دهان فرو می روند را کوتاه نماید.

کنده شدن یا بیرون زدن سیم ارتودنسی

استفاده از موم ارتودنسی

وقتی بریس های ارتودنسی را دریافت می کنید، حتماً ارتودنتیست مقداری موم در اختیار شما قرار خواهد داد. مقداری از آن را بردارید.

• اگر موم شما تمام شد یا ارتودنتیست فراموش کرد به شما موم بدهد، می توانید مقداری از داروخانه خریداری نمایید.
• موم های ارتودنسی به صورت نوارهای باریک و بلند داخل یک سری جعبه های کوچک وجود دارند.

کنده شدن یا بیرون زدن سیم ارتودنسی

مقدار اندکی موم از سر یکی از نوارهای مومی جدا کنید. این اندازه باید حدود یک نخود کوچک باشد. آن را بین دو انگشت خود بچرخانید تا به یک توپ نرم تبدیل شود. قبل از دست زدن به موم حتماً دست های خود را بشویید و خشک کنید. حتماً از یک تکه موم جدید استفاده نشده از داخل جعبه بردارید.

کنده شدن یا بیرون زدن سیم ارتودنسی

مطمئن شوید سیم یا براکتی که سیم از داخل آن بیرون آمده است خشک و تمیز هستند. مسواک زدن با دقت دندان ها برای زدودن ذرات غذا یا رسوب روی دندان ها از کنار سیم ها، قبل از اعمال موم می تواند کمک کننده باشد.

• برای خشک کردن بریس ها لب ها و گونه ها را دور از قسمتی نگه دارید که قصد دارید روی آن موم قرار دهید.
• چند ثانیه اجازه دهید هوا روی آن جریان داشته باشد یا بین سطوح داخلی گونه یا لب و ابزار گاز استریل قرار دهید تا خشک شود.
• اکنون می توانید موم را قرار دهید.

کنده شدن یا بیرون زدن سیم ارتودنسی

توپ مومی را روی سیم بیرون آمده قرار دهید. همه کاری که باید انجام دهید این است که آن را روی سیم بیرون آمده قرار دهید.

• توپ مومی را روی نوک انگشت خود قرار دهید.
• تکه موم را روی سیم یا براکت بیرون آمده قرار دهید.
• به آرامی روی موم را فشار دهید تا سیم را بپوشاند. فشار روی دندان ها یا براکت ها حین درمان ارتودنسی می تواند منجر به بروز درد و ناراحتی شود. احساس سوزش هنگام فشار دادن موم روی سیم ارتودنسی کاملاً عادی است.

کنده شدن یا بیرون زدن سیم ارتودنسی

قبل از غذا خوردن یا مسواک زدن موم را از روی دندان های خود بردارید. حتماً شما هم نمی خواهید حین انجام این کارها موم ها بین دندان های شما گیر کنند.

• سعی کنید تمام تکه های مومی که استفاده کرده اید را بردارید.
• بعد از هر بار غذا خوردن و مسواک زدن دوباره موم را جایگزین کنید.
• تا زمانی به استفاده از موم ادامه دهید که بتوانید به ارتودنتیستمراجعه کنید تا مشکل سیم را برطرف کند.
• اگر اتفاقی موم را بلعیدید، مشکلی نیست. هیچ ضرری برای شما ندارد.

کنده شدن یا بیرون زدن سیم ارتودنسی

درست کردن سیم بیرون زده

سعی کنید با استفاده از پاک کن سر یک مداد، سر سیم بیرون آمده را خم کنید. قطعاً نخواهید توانست همه سیم هایی که بیرون زده اند را با این روش درست کنید، اما این روش برای بسیاری موارد کارآمد است.

• سیمی که بیرون زده است را بیابید.
• اگر سیم نازک است، یک مداد با یک پاک کن تمیز محیا کنید.
• به آرامی پاک کن را روی سیم بیرون آمده بگذارید.
• به آرامی سیم را فشار دهید و آن را خم کنید.
• سعی کنید سیم بیرون زده را رو به پشت خم کنید.
• این کار را تنها برای سیم های نازک و منعطف تر انجام دهید.

کنده شدن یا بیرون زدن سیم ارتودنسی

برای درست کردن سیم بیرون آمده در عقب دهان از موچین استفاده کنید. گاهی اوقات، خوردن غذاهای سفت می تواند باعث شود سیم های انعطاف پذیر عقب دهان از داخل حفره براکت روی دندان های عقب دهان بیرون بیایند.

• اگر این اتفاق رخ دهد، شما می توانید سعی کنید آن را با موچین درست کنید.
• یک موچین کوچک بردارید. قبل از استفاده از آن داخل دهان، مطمئن شوید موچین تمیز است.
• انتهای آزاد سیم بیرون زده یا شل را با موچین بگیرید و آن را به سمت حفره روی براکت هدایت کنید.
• اگر نتوانستید سیم را در جای خود قرار دهید، باید صبر کنید تا زمانی که بتوانید به ارتودنتیست مراجعه کنید.

کنده شدن یا بیرون زدن سیم ارتودنسی

درمان بریدگی ها و زخم ها

از یک دهانشویه برای شستشوی دهان خود استفاده کنید. این می تواند به درمان هر گونه زخم و بریدگی داخل دهان ناشی از بیرون آمدن سیم ارتودنسی کمک کند.

• یک قاشق چایخوری نمک در یک فنجان آب ولرم حل کنید.
• از آن به عنوان دهانشویه استفاده نمایید و حدود ۶۰ ثانیه آن را داخل دهان بچرخانید.
• ممکن است ابتدا موجب سوزش شود، اما به کاهش درد و ناراحتی های طولانی کمک خواهد کرد و از بروز عفونت پیشگیری خواهد کرد.
• این کار را چهار تا شش مرتبه در طول روز تکرار کنید.

کنده شدن یا بیرون زدن سیم ارتودنسی

از خوردن غذاهای اسیدی، شیرین، و غذاهایی که خوردن آنها سخت است اجتناب نمایید. به جای آن رژیم غذایی نرم و میکس شده داشته باشید.

• غذاهایی مانند سیب زمینی پوره شده، ماست، و سوپ بخورید.
• از خوردن قهوه، غذاهای پر ادویه، شکلات، میوه ها یا آب مرکبات، مغزها، دانه ها، و گوجه خودداری کنید.
• این غذاها اسید بالایی دارند و می توانند موجب تحریک زخم ها یا بریدگی های ناشی از سیم شوند.

کنده شدن یا بیرون زدن سیم ارتودنسی

آب سرد یا چای سرد بنوشید. نوشیدنی های سرد (شیرین نشده) می توانند به کاهش درد ناشی از زخم ها کمک کنند.

• برای نوشیدن مایعات سرد از نی استفاده کنید، مراقب باشید روی زخم ها را نکنید.
• برای انتقال سرما به زخم ها می توانید از بستنی یخی استفاده نمایید.
• به جای آن می توانید یخ بمکید. اجازه دهید هر چند دقیقه یک مرتبه یخ روی زخم قرار بگیرد.

کنده شدن یا بیرون زدن سیم ارتودنسی

قرار دادن هر گونه ژل بی حس کننده روی زخم ها یا بریدگی ها. این می تواند به طور موقت به کاهش و کنترل هر گونه درد ناشی از بیرون زدن سیم ارتودنسی کمک کند.

• می توانید یکی از انواع ژل های بی حس کننده را از داروخانه خریداری نمایید.
• مقداری از ژل را روی گوش پاک کن بریزید.
• ژل را روی هر گونه زخم یا بریدگی داخل دهان بمالید.
• می توانید ژل را سه یا چهار مرتبه در روز استفاده نمایید.