آشنایی با اجزاء و قطعات سیستم براکت ارتودنسی

مشکلات ارتودنسی هر بیمار با دیگری متفاوت بوده و بنابراین درمان آن نیازمند استفاده از وسیله ‌ها و قطعات گوناگون است تا بتوان مشکلات پیچیده ارتودنسی را به نحو مطلوبی درمان نمود. همین پیچیدگی درمان و گستردگی وسایل ارتودنسی بسیاری از بیماران را سردرگم می‌نماید. به همین علت در اینجا اجزا و قطعات مختلف سیستم براکت را معرفی می‌نماییم تا با آشنایی با آنها و عملکرد آنها بهتر بتوانید مسیر درمان ارتودنسی را پشت سر بگذارید.

نگین براکت

نگین براکت

نگین براکت

نگینهای براکت به قطعات مربعی شکل کوچکی گفته می‌شود که به سطح دندان‌ها چسبانده می‌شوند. نگینهای براکت همانند دستگیره عمل کرده و سیم ارتودنسی به آنها متصل می‌شود تا به کمک آنها دندان‌ها را به سمت مورد نظر بکشاند. نگین براکت ممکن است از جنس فلز استیل و یا سرامیک شفاف یا سفید رنگ ساخته شود. همچنین ممکن است نگین براکت طراحی خود لیگاچور داشته باشد که در آن نیازی به استفاده از لیگاچور نیست بلکه نگین براکت حاوی یک شیار ( اسلات) است که سیم ارتودنسی در داخل آن قرار می‌گیرد.

سیم ارتودنسی

سیم ارتودنسی

سیم ارتودنسی

وظیفه اصلی اعمال نیرو به دندان‌ها بر عهده سیم ارتودنسی باشد. سیم ارتودنسی از فلز استیل ساخته می‌شود. در طی درمان ارتودنسی از سیم‌هایی با قطرهای مختلف استفاده می‌شود تا با پیشرفت درمان نیروی بیشتری به دندان‌ها وارد شود.

حلقه کشی یا لیگاچور

حلقه کشی یا لیگاچور

حلقه کشی یا لیگاچور

لیگاچور یک حلقه کشی کوچک است که دور نگین براکت قرار می‌گیرد و وظیفه آن متصل نگه داشتن سیم ارتودنسی به نگین براکت است. لیگاچور ممکن است فلزی بوده و به صورت سیم تابیده دور نگین براکت استفاده شود. معمولاً برای کودکان از لیگاچور پلاستیکی استفاده می‌شود چرا که می‌توانند رنگ حلقه کشی را طبق سلیقه خود انتخاب کنند (شکل بالا).

الاستیک

الاستیک

الاستیک

الاستیک یک حلقه کشی است که بین دو یا چند نگین براکت قرار می‌گیرد (شکل بالا). الاستیک جهت اعمال نیرو و موقعیت دندانهای دو فک مقابل نسبت به هم را تغییر داده و به اصلاح مشکلات بایت کمک می‌کند. الاستیک ممکن است بسته به سلیقه بیمار در انواع رنگ‌های مختلف استفاده شود.

فنر مارپیچی

فنر مارپیچی

فنر مارپیچی

فنر مارپیچی فنر فلزی است که دور سیم ارتودنسی می‌پیچد و در فاصله بین دو دندان قرار می‌گیرد تا بین آنها فاصله ایجاد نماید. گاهی اوقات ممکن است از فنر مارپیچی برای ایجاد فضا برای بیرون زدن دندان نهفته یا نیمه نهفته و یا ایجاد فضا برای کاشت ایمپلنت استفاده شود.

حلقه فلزی

حلقه فلزی

حلقه فلزی

حلقه فلزی یا بند ارتودنسی همانند کمربند دور دندان آسیاب بزرگ قرار می‌گیرد. نگین براکت به بند ارتودنسی متصل می‌شود. حلقه فلزی ممکن است حاوی یک قطعه لوله ای شکل کوچک باشد که برای اتصال ضمایم از آن استفاده میشود.

قلاب ارتودنسی

قلاب ارتودنسی

قلاب ارتودنسی

قلاب یک زایده فلزی است که به برخی از نگینهای براکت جوش خورده است تا حلقه کشی الاستیک دور آن قرار بگیرد.

زنجیر پلاستیکی

زنجیر پلاستیک یا پاورچین مجموعه ای از حلقه های کشی به هم متصل است که دور نگینهای براکت قرار میگیرند. و معمولا در شرایطی از آن استفاده می‌شود که می‌خواهیم چند دندان هنگام حرکت در طی درمان ارتودنسی، با هم حرکت کرده و بین آنها فاصله ایجاد نشود.

آشنایی با اختلالات بایت

هنگامی که دندان‌های دو فک به درستی بر یکدیگر منطبق نباشد، باید درمان ارتودنسی انجام شود تا این مشکل اصلاح گردد. در صورتی که این مشکل که به آن مال اکلوژن یا مشکلات بایت گفته می‌شود درمان نشود در عملکرد جویدن، صحبت کردن و سلامت دندان‌ها تأثیر گذاشته و باعث ساییدگی زود هنگام دندان‌ها و از دست رفتن مینا و همچنین افزایش احتمال آسیب ‌دیدگی دندان‌ها و مفصل فک می‌شود. برای این که جلوی این مشکلات را بگیرید ابتدا باید آنها را شناسایی نمایید. در اینجا با انواع مشکلات بایت یا مال اکلوژن آشنا می‌شوید.

آندربایت

آندربایت

آندربایت

آندربایت با جلو زدگی فک یا دندان‌های پایین مشخص می‌شود به صورتی که دندان‌های جلویی فک پایین جلوتر از دندان‌های بالایی قرار می‌گیرند.

کراس بایت

کراس بایت

کراس بایت

این مال اکلوژن زمانی اتفاق می‌افتد که دندان‌های بالایی با سطح داخلی (پشت دندانی) دندان‌های پایینی تماس پیدا می‌کنند. این تماس باعث لایه لایه شدن سطح پشتی دندان‌ها و ناهمراستایی رشد فکها می‌شود. معمولاً این بیماران برای بستن دهان باید فک پایین را جلوتر آورده یا به طرفین جابه‌جا کنند. این اشکال بایت منجر به استفاده غیر مناسب از فکها شده و گاهی اوقات موجب عدم تقارن ساختار صورت می‌شود.

اورجت

اورجت

جلو زدگی دندان‌های جلویی بالایی یا اورجت

در این مشکل بایت، دندان‌های جلویی فک بالا به سمت جلو انحراف پیدا میکنند. به این ترتیب دندانهای جلویی بالا خیلی جلوتر از دندانهای پایینی قرار میگیرند.

اوربایت

اوربایت

اوربایت

دندانهای جلویی بالایی خیلی پایینتر از حد نرمال قرار گرفته و هم‌پوشانی زیادی با دندان‌های پایین دارند به طوری که بخش کمی از دندان‌های پایینی دیده می‌شود و یا حتی گاهی اوقات هیچ بخشی از دندان‌های پایینی دیده نمی‌شود. این وضعیت باعث می‌شود دندان‌های جلویی پایینی در تماس با بافت نرم سقف دهان قرار گرفته و باعث آسیب دیدن آن شوند. از جمله مشکلات متداول مربوط به اوربایت، لبخند لثه ای، جلو زدگی لب‌ها و ساییدگی بیش از حد دندان‌های جلویی است.

به‌ هم‌ ریختگی دندانه

به‌ هم‌ ریختگی دندانه

شلوغی و به‌ هم‌ ریختگی دندانها

این وضعیت زمانی اتفاق می‌افتد که فضای کافی برای همه دندان‌ها در قوس دندانی وجود ندارد. متداولترین علت استفاده از براکت برای صاف و همراستا کردن دندان‌ها همین مشکل است. شلوغی و به‌ هم ‌ریختگی دندان‌ها نه تنها باعث نازیبایی لبخند می‌شود بلکه موجب بروز مشکلات لثه و پوسیدگی دندان می‌شود چرا که تمیز کردن نواحی بین دندان‌ها به خصوص در جاهایی که هم‌پوشانی بین آنها وجود دارد دشوار می‌شود.

فاصله بین دندان‌ها

فاصله بین دندان‌ها

فاصله بین دندان‌ها

در اثر عدم وجود یک یا چند دندان و یا بزرگ بودن فضای قوس دندانی بین دندان‌ها فاصله ایجاد می‌شود. یکی دیگر از دلایل متداول سیم‌کشی دندان‌ها، بستن فاصله بین دندان‌ها است. این وضعیت نقطه مقابل شلوغی و به ‌هم‌ ریختگی دندان‌ها است چرا که فضای قوس دندانی و فکها بیشتر از اندازه دندان‌هایی است که از لثه بیرون زده اند.

اپن بایت

اپن بایت

اپن بایت

این نوع مشکل بایت اجازه نمیدهد درست غذا را در دهان گرفته و بجوید چرا که دندانهای جلویی بالا و پاینی همپوشانی نداشته و به هم نمیرسند. اپن بایت میتواند در اثر مشکلاتی از جمله فشار زبان (فشار دادن زبان به دندانهای جلویی)، مکیدن انگشت ایجاد شود. معاینه و مداخله درمانی به موقع برای اصلاح این مشکل ضروری است.

عدم تطابق خط میانی

عدم تطابق خط میانی

عدم تطابق خط میانی

در این وضعیت خط میانی قوس دندانی بالا و پایین بر یکدیگر انطباق ندارند. این اتفاق در شرایطی ایجاد میشود که بایت عقب دهان دچار مشکل بوده و هماهنگی خوبی ندارد. این وضعیت بر عملکرد فک تاثیر گذاشته و در عملکرد دندانها تداخل ایجاد مینماید.

الاینر شفاف یا اینویزالاین

اینویزالاین چیست؟

برای صاف و همراستا کردن دندانها از سیستم‌های مختلفی استفاده می‌شود. یکی از جدیدترین سیستم‌های ارتودنسی که به شدت محبوبیت یافته است، الاینر شفاف یا اینویزالاین است. اینویزالاین از مجموعه ای از الاینر های شفاف تشکیل شده است که همانند تری، دندانها را در برگرفته و بدون نیاز به نگین براکت و سیم ارتودنسی، آنها را به موقعیت مطلوب انتقال می‌دهند. اینویزالاین از پلاستیک شفاف ساخته می‌شود بنابراین تقریباً نامرئی بوده و به سختی دیده میشود. در صورتی که قصد درمان با اینویزالاین دارید، بهتر است با جنبه ‌های مختلف آن در مقایسه با سیستم براکت آشنا شوید.

الاینر شفاف یا اینویزالاین

الاینر شفاف یا اینویزالاین

مقایسه اینویزالاین و براکت

اینویزالاین و براکت هر دو برای صاف و مرتب کردن دندانها طراحی شده‌ اند. براکت از مجموعه ‌ای از نگینهای فلزی براکت و سیم ارتودنسی تشکیل شده است. نگینهای براکت به سطح دندانها چسبانده می‌شوند و توسط سیم ارتودنسی به یکدیگر متصل می‌گردند. امروزه می‌توان از نگینهای سرامیکی هم رنگ دندان به جای فلزی استفاده کرد تا براکت کمتر جلب توجه نماید. از طرفی اینویزالاین به علت شفاف بودن و عدم استفاده از قطعات فلزی و سیم، نامرئی به حساب می‌آید چرا که کسی متوجه آن نمی‌شود. برای ساخت آن ابتدا عکس پرتو ایکس از دهان شما گرفته شده و قالب‌ گیری به روش سنتی یا دیجیتالی از دندانها انجام می‌شود تا مطابق آن الاینر برایتان ساخته شود.

در اینجا جنبه ‌های مختلف اینویزالاین و براکت مقایسه می‌شود:

الاینر شفاف یا اینویزالاین

الاینر شفاف یا اینویزالاین

  • رنگ

براکت ممکن است فلزی باشد که در این صورت رنگ آن نقره ای است، یا ممکن است سرامیکی بوده و رنگ آن سفید یا شفاف باشد. رنگ الاستیک یا حلقه کشی انتخابی بوده و ممکن است شفاف، سفید یا رنگی انتخاب شود. اما رنگ اینویزالاین شفاف بوده و هیچ بخش رنگی یا فلزی در آن وجود ندارد. همچنین از الاستیک در آن استفاده نمی‌شود.

  • طول مدت درمان

براکت باید 24 ساعت شبانه روز استفاده شود و به طور متوسط طول دوره درمان دو سال است (بسته به شرایط بیمار ممکن است کوتاه‌تر یا طولانی‌تر باشد). اینویزالاین را باید 22 تا 24 ساعت در شبانه روز به مدت شش تا 18 ماه ( بسته به شرایط بیمار) استفاده کنید.

  • هزینه

هزینه درمان با براکت ارزان‌تر از الاینر است.

  • مراقبت و نگهداری

هر بار که دندانها را مسواک می‌زنید باید سیستم براکت را نیز تمیز کنید. شست و شو با دستگاه‌های هوا یا آب پرفشار نیز مفید است. برای تمیز کردن دندانها در دوران درمان با اینویزالاین باید اینویزالاین را درآورده و دندان‌هایتان را مسواک کنید و سپس اینویزالاین را جداگانه با آب گرم تمیز نمایید. فراموش نکنید حتماً جعبه نگهداری اینویزالاین را نیز پس از هر بار استفاده تمیز کنید. از آنجایی ‌که اینویزالاین از دهان خارج می‌شود، تمیز کردن دندانها آسان‌تر است اما از طرفی باید زمانی را صرف تمیز کردن الاینر نمایید.

  • مراجعات منظم ارتودنسی

در سیستم براکت ماهی یک مرتبه باید به ارتودنتیست مراجعه کنید. در اینویزالاین باید هر دو هفته یکبار الاینر را عوض کنید و هر چهار تا شش هفته یک بار به ارتودنتیست مراجعه نمایید.

  • پس از درمان

پس از درمان با براکت و اینویزالاین باید از نگهدارنده ارتودنسی یا ریتینر استفاده کنید تا نتایج درمان حفظ شود در غیر این صورت دندانها به موقعیت پیشین باز می‌گردند.

  • پیچیدگی درمان

با براکت می‌توان پیچیده‌ ترین مشکلات ارتودنسی را درمان نمود اما اینویزالاین ممکن است برای همه افراد مناسب نباشد.

اینویزالاین برای چه افرادی مناسب نیست؟

  • افرادی که بریج دندان دارند
  • افرادی که دچار مشکلات بایت دندانهای عقبی هستند
  • مواردی که دندان‌های نیش و آسیاب بزرگ باید چرخانده شود
  • در صورتی که نیاز به حرکت دادن عمودی دندانها وجود داشته باشد
  • افرادی که نمی‌توانند در استفاده از الاینر نظم یا تعهد داشته باشند و آنها کمتر از 22 ساعت در روز استفاده می‌کنند
الاینر شفاف یا اینویزالاین

الاینر شفاف یا اینویزالاین

معایب و مزایای اینویزالاین

  • اینویزالاین نامرئی بوده و کسی متوجه درمان ارتودنسی شما نمی‌شود بنابراین هیچ خللی در زندگی اجتماعی تان وارد نمی‌کند.
  • ثابت نیست و هر زمان که بخواهید می‌توانید آن را در بیاورید .
  • هیچ مشکلی از نظر رژیم غذایی وجود ندارد چرا که هنگام غذا خوردن باید الاینر را از دهان خارج کنید، بنابراین هر آنچه که قبلاً می‌خورید همچنان می‌توانید بخورید.
  • عملکرد جویدن تحت تأثیر قرار نمی‌گیرد چرا که هنگام جویدن غذا الاینر را از دهان خارج می‌کنید.
  • از آنجایی ‌که هیچ قطعه فلزی در آن وجود ندارد، بافت‌های نرم دهان را تحریک نمی‌کند.

  • از آنجایی که باید هنگام غذا خوردن آن را از دهان خارج کنید، ممکن است در بسیاری شرایط نتوانید چیزی به جز آب بخورید.
  • برای جلوگیری از تغییر رنگ الاینر باید حتما هر بار که چیزی میخورید، مسواک بزنید و الاینر را تمیز کنید.
  • هزینه درمان با اینویزالاین بیشتر از سیستمهای دیگر است.

آشنایی با وسیله‌ های ارتودنسی

  • براکت

متداول‌ترین وسیله ارتودنسی که برای صاف و همراستا کردن دندان‌ها و اصلاح موقعیت فک استفاده می‌شود، سیستم براکت نام دارد. تقریباً همه سیستم براکت را با ظاهر فلزی و سیم‌ کشی دندان‌ها می‌شناسند. سیستم براکت حاوی نگینهای براکت و سیم ارتودنسی و قطعات دیگر می‌باشد.

فضا ساز یا جدا کننده

فضا ساز یا جدا کننده

  • فضا ساز یا جدا کننده

فضا ساز که به آن جدا کننده، سپراتور یا اسپیسر نیز گفته می‌شود، حلقه فلزی یا کشی کوچک است که بین دندان‌ها قرار داده می‌شود تا بین آنها فاصله ایجاد کند. در شرایطی که دندان‌ها بیش از اندازه به یکدیگر چسبیده ‌اند و فاصله بین آنها وجود ندارد تا بتوان بند ارتودنسی را دور دندان انداخت، از این وسیله ارتودنسی استفاده می‌شود. پس از ایجاد فضای لازم، فضا ساز برداشته میشود.

هدگیر

هدگیر

  • هدگیر

هدگیر یک وسیله ارتودنسی است که به عنوان لنگر موقتی عمل کرده و هدایت رشد فکها را برعهده دارد. هدگیر حاوی یک تسمه است که در پشت سر یا گردن قرار می‌گیرد. از این وسیله ارتودنسی برای ایجاد فضا برای دندان‌ها، حرکت دادن دندان‌ها به موقعیت بهتر یا پیشگیری از حرکت دندان‌ها استفاده می‌شود. در روزهای اول استفاده از هدگیر ممکن است دندان‌ها درد بگیرد اما خیلی زود به آن عادت می‌کنید. در صورتی که دستورالعمل استفاده از هدگیر را رعایت نکنید، طول دوره درمان افزایش یافته و ممکن است برنامه درمانی تغییر کند. هنگام درآوردن هدگیر باید مراقب باشید. در صورتی که هدگیر را با دقت در نیاورید، ممکن است بخشی از آن که به دندان‌ها متصل می‌شود به لب‌ها، گونه، صورت و یا حتی چشم‌ها آسیب وارد کند. توجه داشته باشید هدگیر را در نیاورید مگر این که تسمه آن پاره شود. هنگام بازی یا فعالیت‌های ورزشی هدگیر را در بیاورید.

هربست

هربست

  • هربست

هربست وسیله ای است که در اصلاح اوربایت شدید در بیمارانی که در سن رشد قرار دارند بسیار مؤثر عمل میکند. از این وسیله برای تقویت رشد فک پایین به سمت جلو استفاده میشود و در عین حال نیرویی به فک بالا وارد میشود تا آن را عقب نگه دارد. ممکن است همزمان از وسیع کننده کام برای پهن کردن فک بالا استفاده شود. هربست به دندانهای عقبی چسبانده میشود و 24 ساعت شبانه روز فعال است. این وسیله باید تمام وقت استفاده شود و طول دوره آن معمولاً شش ماه تا یکسال است. هربست بسته به سن بیمار و مشکل ارتودنسی ممکن است به تنهایی و یا همراه با براکت استفاده شود. ممکن است هربست به جای هدگیر مورد استفاده قرار بگیرد. در بیشتر موارد هربست اصلاح اورجت را بدون نیاز به کشیدن دندان یا جراحی فک تسهیل مینماید.

فنر فورسوز یا فورسس

فنر فورسوز یا فورسس

  • فنر فورسوز یا فورسس

این فنر برای اصلاح اورجت متوسط تا شدید و کاهش نیاز به هدگیر یا کشیدن دندانهای دائمی استفاده میشود. از این وسیله ارتودنسی همراه با براکت استفاده شده و با استفاده از اعمال نیروی پیوسته عمل میکند تا مال اکلوژن کلاس 2 را درمان نماید.

پندولوم یا پندکس

پندولوم یا پندکس

  • پندولوم یا پندکس

این وسیله ثابت ارتودنسی روش منحصر به فردی برای اصلاح مال اکلوژن کلاس دو به شمار میآید. در شرایطی که به نظر میرسد رشد بیمار رو به اتمام است و هدگیر یا وسیله فانکشنال کارایی کمتری دارد، از این وسیله استفاده میشود. پندولوم نیاز به استفاده از هدگیر یا فانکشنال را ممکن است برطرف نماید.

بایونیتور یا بیونیتور

بایونیتور یا بیونیتور

  • بایونیتور یا بیونیتور

این وسیله ارتودنسی یک وسیله فانکشنال غیر ثابت و مطمئن است که از آن برای اصلاح اورجت شدید استفاده میشود. مهمترین مزیت این وسیله سهولت استفاده و غیر ثابت بودن آن است که باعث میشود غذا خوردن و رعایت بهداشت برای بیمار آسانتر باشد.

الاستیک یا حلقه کشی

الاستیک یا حلقه کشی

  • الاستیک یا حلقه کشی

الاستیک یک حلقه کشی است که موقعیت دندانهای بالا و پایین نسبت به یکدیگر را اصلاح میکند. استفاده از الاستیک باید طبق دستور ارتودنتیست باشد و در فواصل منظم که برای تنظیم براکت به ارتودنتیست مراجعه میکنید باید آن را تعویض نمایید.

هدگیر معکوس یا فیس بو

هدگیر معکوس یا فیس بو

  • هدگیر معکوس یا فیس بو

این وسیله ارتودنسی برای اصلاح مال اکلوژن اسکلتی کلاس سه (آندربایت) استفاده میشود. این وسیله با هدایت رشد فک به جلو کشیدن فک بالا و عقب کشیدن فک پایین کمک مینماید. هدگیر معکوس باید 12 تا 14 ساعت در روز استفاده شود. معمولاً این وسیله هم زمان با وسیع کننده کام مورد استفاده قرار میگیرد.

وسیع کننده قوس دندانی

وسیع کننده قوس دندانی

  • وسیع کننده قوس دندانی

انواع وسیله های وسیع کننده قوس دندانی برای افزایش فضای قوس دندانی طراحی شده اند که متداولترین آن وسیع کننده کام است.

وسیع کننده کام یک وسیله ارتودنسی ثابت است که در سقف دهان قرار میگیرد و وظیفه آن پهنتر کردن سقف دهان و در نتیجه قوس دندانی بالا است. وسیع کننده کام یک پیچ در وسط بدنه دارد که در فواصل منظم باید پیچانده شود تا در خط میانی کام کشش ایجاد شود و رشد استخوان تحریک شود. کواد هلیکس نیز یک وسیع کننده کام از نوع ثابت است که برخلاف مورد قبل، برای سفت شدن نیازی به پیچاندن پیچ ندارد. وسیله ارتودنسی شوارتز نیز برای بزرگ کردن قوس دندانی بالا یا پایین استفاده میشود و غیر ثابت است. با این حال بهتر است 24 ساعت استفاده شود و تنها برای غذا خوردن و مسواک زدن آن دربیاورید.

وسیع کننده قوس دندانی

وسیع کننده قوس دندانی

  • قفس زبان

این وسیله ارتودنسی برای ترک عادت فشار زبان (الگوی بلع غیر طبیعی که در آن زبان به جای این که به سقف دهان فشار داده شود به دندانهای جلویی فشار وارد میکند) استفاده میشود. همچنین از این وسیله برای ترک عادت مکیدن انگشت نیز استفاده میشود. قفس زبان ثابت بوده و به دندانها چسبانده میشود.

براکت توربو

براکت توربو

  • براکت توربو

براکت توربو دو نگین براکت کوچک هستند که به سطح پشتی دندانهای جلویی چسبانده میشوند تا به اصطلاح اوربایت کمک کنند. وجود براکت توربو در پشت دندانهای جلویی باعث میشود دندانهای جلوی بالایی نتوانند بیش از حد پایین میآید.

فضا نگهدار قوس دندانی

فضا نگهدار قوس دندانی

  • فضا نگهدار قوس دندانی

برای حفظ فضای موجود در قوس دندانی و یا ایجاد فضا از انواع فضا نگه دار ممکن است استفاده شود. متداولتر فضا نگه دار قوس دندانی سیم کمانی پشت دندانی و سیم کمانی نانس هستند. این وسیله های ارتودنسی موقتی، ثابت بوده و برای جلوگیری از انحراف دندانهای آسیاب به سمت جای خالی پس از افتادن دندانهای شیری استفاده میشوند. از آنجایی که دندانهای شیری بزرگتر از دندانهای دائمی جایگزین هستند، حفظ جای آنها برای درمان شلوغی و بهم ریختگی دندانها در آینده مفید است.

نگهدارندة ارتودنسی یا ریتینر

نگهدارندة ارتودنسی یا ریتینر

  • نگهدارندة ارتودنسی یا ریتینر

پس از این که براکت کار خود را انجام داد و ارتودنتیست آن را از دهان بیمار خارج کرد، فرایند صاف و همراستا کردن دندانها به پایان رسیده است. اما هنوز کار شما تمام نشده است. برای حفظ موقعیت جدید دندانها تا مدتی باید از نگهدارنده ارتودنسی یا ریتینر استفاده کنید. نگهدارنده انواع گوناگونی دارد و به صورت ثابت یا غیر ثابت مورد استفاده قرار میگیرد.

موقعیت دهنده یا پوزیشنر

موقعیت دهنده یا پوزیشنر

  • موقعیت دهنده یا پوزیشنر

این وسیله ارتودنسی حرکت نهایی دندان در طی درمان ارتودنسی را تکمیل میکند. در صورت همکاری کامل شما، تنها استفاده از پوزیشنر به مدت چهار تا هشت هفته کافی است.

 انواع براکت ارتودنسی

براکت ارتودنسی چیست؟

براکت متداولترین وسیله ارتودنسی است که برای صاف و همراستا کردن دندان‌ها و فکها استفاده می‌شود. امروزه براکت‌ها طراحی‌های گوناگونی دارند که باعث می‌شود برای طیف گسترده ‌تری از افراد و نیازهای متفاوت قابل استفاده باشد.

سیستم براکت از نگینهای مربع شکل کوچکی به نام نگین براکت تشکیل شده است که به سطح جلوی دندان ها چسبانده می‌شود و سیم ارتودنسی که از نگینهای براکت عبور کرده و آنها را به یکدیگر متصل نگه می‌دارد و وظیفه اعمال نیرو به دندان‌ها را برعهده دارد. همچنین سیستم براکت شامل اجزاء و قطعات گوناگونی از جمله الاستیک، لیگاچور، حلقه فلزی (بند ارتودنسی)، قلاب و فنر می باشد که هر یک از آنها وظیفة مشخصی داشته و در شرایط خاص مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 انواع براکت ارتودنسی

همان‌طورکه گفته شد خواسته ‌ها و نیازهای افراد مختلف متقاضی درمان ارتودنسی، متفاوت است به همین علت سیستم‌های مختلفی برای درمان ارتودنسی طراحی شده است. برای مثال برای برخی افراد به دلیل موقعیت اجتماعی خاصی که دارند، نامرئی بودن سیستم براکت از اولویت بالایی برخوردار است، برای برخی دیگر کارایی و کوتاه شدن دوره درمان اهمیت بیشتری دارد و برای برخی ممکن است هزینه اولویت اصلی را داشته باشد. برای این که بدانید کدام نوع براکت ارتودنسی برای شما مناسب است ابتدا باید آشنایی مختصری آنها داشته باشید.

 انواع براکت ارتودنسی

 انواع براکت ارتودنسی

  • براکت فلزی

رایج‌ترین سیستم براکت مورد استفاده، براکت فلزی است. در واقع با شنیدن عبارت درمان ارتودنسی اولین چیزی که به ذهن همه خطور می‌کند ظاهر سیم‌ کشی و فلزی دندان‌ها است. سیستم براکت فلزی از نگینهای مربع شکل فلزی کوچک و سیم ارتودنسی تشکیل شده است. مؤثرترین و کارآمدترین سیستم براکت که قابلیت حل مشکلات پیچیده ارتودنسی را دارد براکت فلزی است. همچنین از نظر هزینه تقریباً ارزان‌ترین نوع براکت محسوب می‌شود. با این حال گاهی اوقات ممکن است به علت ظاهر فلزی و جلب توجه زیاد بسیاری از متقاضیان درمان ارتودنسی تمایلی به استفاده از آن نداشته باشند. همچنین برخی زواید فلزی سیستم براکت ممکن است بافت‌های نرم دهان را تحریک و زخم نماید. این مشکل با اندکی موم دندانپزشکی قابل حل است.

 انواع براکت ارتودنسی

 انواع براکت ارتودنسی

  • براکت سرامیکی

برای افرادی که ظاهر لبخند در طی درمان ارتودنسی برایشان اهمیت زیادی دارد سیستم‌های نامرئی طراحی شده است که یکی از آنها براکت سرامیکی است. اگر چه سیستم براکت سرامیکی کاملاً نامرئی نیست اما بسیار کمتر از براکت فلزی جلب توجه می‌کند چرا که نگینهای براکت از جنس سرامیک شفاف یا سفید رنگ ساخته می‌شود که در پس زمینه سفید رنگ دندان استتار می‌کند. همچنین در برخی شرایط از سیم ارتودنسی سفید رنگ استفاده می‌شود که به نامرئی شدن بیشتر این سیستم براکت کمک می‌کند. با این حال باید در نظر داشته باشید سیستم براکت سرامیکی گران‌تر از براکت فلزی است. از نظر کارآمدی این براکت با براکت فلزی قابل مقایسه و برابر است. یکی دیگر از مشکلات احتمالی براکت سرامیکی امکان تغییر رنگ سرامیک و زرد شدن آن است. با این حال سرامیک در مقابل تغییر رنگ و لکه مقاوم محسوب می‌شود.

  • مینی براکت

سیستم مینی براکت کاملاً مشابه براکت معمولی است با این تفاوت که نگینهای براکت کوچک‌تر هستند و سطح کمتری از دندان را می‌پوشانند بنابراین کمتر جلب توجه می‌کنند.

 انواع براکت ارتودنسی

 انواع براکت ارتودنسی

  • براکت پشت دندانی

سیستم براکت پشت دندانی یا لینگوال مشابه سیستم براکت معمولی است با این تفاوت که نگینهای براکت به سطح پشتی دندان‌ها چسبانده می‌شود بنابراین در معرض دید قرار ندارند و سیم ارتودنسی نیز از سطح پشتی دندان‌ها عبور می‌کند (شکل بالا). بنابراین در حالت معمولی هنگام صحبت کردن براکت در دهان دیده نمی‌شود. در واقع سیستم براکت پشت دندانی واقعا نامرئی است. اما از آنجایی که نصب این سیستم بر پشت دندان‌ها و تنظیم آن در هر جلسه، بیشتر طول می‌کشد، ممکن است هزینه بیشتری به دنبال داشته باشد. همچنین از آنجایی ‌که سیستم براکت در معرض دید و در دسترس قرار ندارد، تمیز کردن آن دشوارتر بوده و زمان بیشتری نیاز دارد. از طرفی ممکن است صحبت کردن به خصوص در روزهای اول با مشکل مواجه شود و تلفظ برخی واژه ‌ها دشوار باشد. با این حال خیلی زود به آن عادت کنید و یاد می‌گیرید چگونه صحیح صحبت کنید.

 انواع براکت ارتودنسی

 انواع براکت ارتودنسی

  • براکت خود لیگاچور یا دیمون

سیستم براکت خود لیگاچور یا دیمون مشابه سیستم براکت معمولی است با این تفاوت که در آن نیازی به استفاده از حلقه کشی یا سیم لیگاچور وجود ندارد.

شکل- حلقه های کشی صورتی رنگ دور نگینهای براکت، لیگاچور هستند.

شکل- حلقه های کشی صورتی رنگ دور نگینهای براکت، لیگاچور هستند.

لیگاچور (شکل بالا) یک سیم تابیده و یا حلقه کشی است که دور نگین براکت قرار میگیرد تا سیم ارتودنسی را متصل به آن نگه دارد. اما نگینهای براکت خود لیگاچور به گونه ای طراحی شده اند که خود حاوی گیره ای برای نگه داشتن سیم ارتودنسی هستند. این سیستم باعث میشود اصطکاک بین دندان و براکت کاهش یافته و در نتیجه دندان با نیروی کمتر بیشتر حرکت کند. بنابراین درد آن کمتر از سیستمهای دیگر است. از طرفی به علت عدم وجود لیگاچور، بهداشت دهان آسانتر بوده و تمیز کردن براکت موثرتر انجام میشود در نتیجه احتمال پوسیدگی، لکه و تغییر رنگ دندان و عفونت لثه که در اثر تجمع پلاک در اطراف نگین برکت اتفاق می افتد کاهش پیدا میکند.

 انواع براکت ارتودنسی

 انواع براکت ارتودنسی

  • الاینر شفاف یا اینویزالاین

یکی از محبوب‌ترین سیستم‌های درمان ارتودنسی، الاینر شفاف است که یکی از مشهورترین برندهای آن اینویزالاین نام دارد. الاینر شفاف بر خلاف تمامی سیستم‌های براکت که پیش‌تر به آنها اشاره شد، ثابت نیست و به دندان‌ها چسبانده نمی‌شود. الاینر شفاف ارتودنسی غیر ثابت بوده و بیمار می‌تواند هر زمان که می‌خواهد آن را درآورده و دوباره سر جای خود بگذارد. این ویژگی یک شمشیر دو لبه است به این معنی که از طرفی راحتی بیشتری برای بیمار فراهم می‌کند و در بسیاری موقعیتهای اجتماعی، بیمار می‌تواند آن را از دهان خارج کند و با آسودگی خاطر صحبت کند اما از طرفی در صورتی که بیمار همکاری لازم را نداشته باشد و طبق دستور ارتودنتیست تمام وقت از آن استفاده نکند، درمان به مخاطره افتاده و ممکن است تمام زحمات به هدر برود. الاینر شفاف از پلاستیک شفاف ساخته شده و تقریباً نامرئی است. برای مسواک زدن و غذا خوردن باید آن را از دهان خارج کنید. در مواقعی که الاینر را از دهان خارج می‌کنید باید مراقب باشید آن را گم نکنید یا در جایی که امکان آسیب دیدن آن وجود دارد قرار ندهید. الاینر را باید مرتباً هر روز تمیز کنید تا محلی برای تجمع میکروب‌ها و پلاک‌ها نشود.

 انواع براکت ارتودنسی

 انواع براکت ارتودنسی

  • براکت توربو

براکت توربو در واقع یک سیستم براکت ارتودنسی نیست و برای حرکت دادن دندان‌ها استفاده نمی‌شود بلکه نگین براکت کوچکی است که به سطح پشتی دندان‌های جلویی چسبانده می‌شود تا اجازه ندهد دندان‌های جلوی بالا و پایین بیش از اندازه نرمال با یکدیگر هم‌پوشانی داشته باشند. براکت توربو برای اصلاح مشکلات بایت ( اوربایت شدید) استفاده می‌شود.

ارتودنسی چیست؟

ارتودنسی چیست؟

اگر هنگام خندیدن مجبور هستید دست خود را جلوی دهان بگیرید تا کجی یا جلو زدگی دندان‌هایتان دیده نشود، شما تنها نیستید. در واقع تقریباً هیچ کسی لبخند ایده‌ آل ندارد و دندان‌های همه تا حدی ناهمراستایی طبیعی دارند. اما به لطف ارتودنتیست ها و درمان‌های ارتودنسی، می‌توانید این مشکل را برطرف نمایید.

ارتودنسی شاخه از دندانپزشکی است که هدف آن صاف و همراستا کردن دندان‌ها می‌باشد. تا سال 1901 میلادی هنوز ارتودنسی به عنوان یک شاخه تخصصی دندانپزشکی جدا نشده بود. در این سال اولین دانشکده درمان‌های ارتودنسی بازگشایی شد.

ارتودنسی شاخه ‌ای از دندانپزشکی است که به تشخیص و درمان ناهنجاری‌های دندان و فک می‌پردازد. در صورتی که نیاز به درمان ارتودنسی دارید، دندانپزشک عمومی ممکن است شما را به ارتودنتیست ارجاع دهد. ارتودنتیست کسی است که علاوه بر گذراندن تحصیلات دندانپزشکی عمومی، دو تا سه سال در زمینه درمان‌های ارتودنسی آموزش دیده است.

انواع مشکلات ارتودنسی

ناهمراستایی های ارتودنسی به آن مال اکلوژن گفته می‌شود، خود در بردارنده مشکلات گوناگونی از جمله مشکلات رشد فک، عدم وجود یک یا چند دندان به صورت مادرزادی، دندان اضافی، شلوغی و به ‌هم ‌ریختگی دندان‌ها، فاصله بین دندان‌ها، جلو زدگی دندان‌ها و مشکلات مربوط به مفصل فک می‌باشد. با این حال زود افتادن دندان شیری، نیفتادن دندان شیری، مکیدن انگشت، حوادث و اتفاقات و برخی انواع بیماری‌های دندان نیز می‌توانند باعث نیاز به درمان ارتودنسی شوند.

ارتودنسی چیست؟

ارتودنسی چیست؟

اهمیت درمان ارتودنسی

اصلاح مشکلات ارتودنسی تنها برای زیبا کردن دندان‌ها و لبخند و افزایش اعتماد به ‌نفس نیست. هدف از درمان ارتودنسی مسئله بسیار مهم‌تر یعنی سلامت دهان و دندان است. مال اکلوژن باعث می‌شود عملکرد جویدن و صحبت کردن دشوارتر شود. همچنین این وضعیت باعث ساییدگی و از بین رفتن مینای دندان‌ها و قرار گیری آنها در معرض پوسیدگی و شکستگی می‌شود. فشار زیادی که در اثر عدم تماس درست دندان‌ها با یکدیگر بر لثه و استخوان پیرامون دندان وارد می‌شود می‌تواند منجر به پس‌روی لثه و استخوان فک شود. علاوه بر این، تمیز کردن کامل دندان‌هایی که کج شده یا هم‌پوشانی دارند، دشوارتر است بنابراین خطر پوسیدگی دندان و عفونت لثه دو چندان می‌شود.

ارتودنسی چیست؟

ارتودنسی چیست؟

سن درمان ارتودنسی

امروزه دیگر محدودیت سنی برای درمان ارتودنسی وجود ندارد. اگر چه درمان ارتودنسی در کودکی توصیه می‌شود و بسیار آسان‌تر است، اما در بزرگسالی نیز به سهولت قابل انجام است. وسیله ‌های ارتودنسی زیادی برای بزرگسالان طراحی شده است تا بتوانند با توجه به شرایط مختلف فردی و اجتماعی، از مزیت درمان ارتودنسی برخوردار شوند. با این حال در صورتی که درمان ارتودنسی در کودکی صورت بگیرد، طول دوره درمان کوتاه‌تر خواهد بود.

وسیله‌ های ارتودنسی

متداول‌ترین وسیله ارتودنسی، براکت فلزی است که از جنس استیل ساخته می‌شود اما طیف گسترده ‌ای از سیستم‌های براکت از جمله براکت سرامیکی، براکت پشت دندانی، مینی براکت و براکت شفاف طراحی شده اند که بسته به شرایط مورد استفاده قرار می‌گیرند.

رعایت بهداشت دهان در دوران درمان ارتودنسی

هنگامی که تصمیم به درمان ارتودنسی می‌گیرید، اگر به دنبال نتایج مطلوب هستید، باید زمان کافی برای بهداشت دهان صرف نمایید. چرا که در صورتی که براکت در دهان داشته باشید، فضای زیادی برای تجمع ذرات غذا و فعالیت باکتری‌ها ایجاد می‌شود و در نتیجه احتمال تشکیل جرم و رسوب و در نتیجه پوسیدگی دندان و بیماری لثه افزایش می‌یابد. عدم سلامت بافت‌های دهان به تعویق افتادن و گاهی توقف فرایند درمانی منجر می‌شود. همچنین ممکن است لکه های سفید کلسیم زدایی در سطح دندان‌ها تشکیل شود و یا دندان‌ها دچار تغییر رنگ دائمی می‌شوند. برای سهولت مسواک زدن و نخ دندان کشیدن، ابزارهای مخصوص ارتودنسی طراحی شده ‌اند مانند مسواک بین دندانی که سر کوچکی دارد و در فضای کوچک بین سیم ارتودنسی و دندان وارد می‌شود.