بریس های طلا شباهت بسیار زیادی به بریس های نقره ای استاندارد دارند، که از فولاد ضد زنگ ساخته شده اند، غیر از اینکه پوشش طلا روی آنها کشیده شده است. برخی افراد ظاهر بریس های طلایی را روی دندان های خود نسبت به بریس های سنتی ترجیح می دهند، زیرا به نظر می رسد که طلا ظریف تر، شیک تر، و برای برخی، نشان دهنده وضعیت اجتماعی- اقتصادی بهتر است.

علاوه بر این، بریس های طلا مزایایی دارند که فراتر از ترجیحات زیبایی شناختی هستند- کمتر احتمال دارد که آنها باعث بروز واکنش آلرژیک شوند، و همچنین کمتر مشکل آفرین هستند.

هزینه بریس های طلا نسبت به بریس های معمولی بیشتر است و همه ارتودنتیست ها آنها را ارائه نمی دهند، بنابراین نخستین گام شما این است که با ارتودنتیست خود صحبت کنید تا بدانید چه گزینه هایی در اختیار شما قرار دارند، و پی ببرید که چقدر هزینه خواهند داشت.

مروری بر بریس های ارتودنسی

همانطور که می دانید، بریس ها یک سیستم متشکل از براکت ها و سیم ها هستند که با هدف همراستا کردن دندان های کج به یک موقعیت صاف و همراستا، به دندان ها متصل می شوند. بریس ها همچنین می توانند به بستن فواصل بین دندان ها کمک کنند و یک بایت مشکل دار را اصلاح کنند.

در گذشته، بریس ها فوق العاده بزرگ بودند و جلب توجه می کردند، اما به لطف پیشرفت فناوری در زمینه ارتودنسی، آنها در حال حاضر کمتر جلب توجه می کنند و راحت تر هستند. بریس ها می توانند برای اصلاح دندان ها، بایت، و یا مشکلات هماهنگی فک همه افراد مورد استفاده قرار گیرند. این مشکلات می توانند ناشی از هر چیزی باشند، از تروما و آسیب گرفته تا مکیدن انگشت شست خود به عنوان یک کودک یا مشکلات ژنتیکی.

بریس های استاندارد شامل براکت هایی هستند که به سیم ها و بندهایی متصل می شوند که به دندان ها فشار را فشار وارد می کنند تا به تدریج، به مرور زمان، آنها را حرکت دهند. به طور معمول، به هر دندان یک براکت چسبانده می شود، و سیم- سیم کمانی ارتودنسی- براکت ها را به یکدیگر متصل می کند.

با پیشرفت درمان، شما به طور منظم به ارتودنتیست خود مراجعه می کنید که بررسی می کند تا اطمینان حاصل شود که همه چیز بر اساس برنامه ریزی پیش می رود، و سپس سیم کمانی را تنظیم می کند تا حرکت دندان ها به موقعیت مطلوب همچنان ادامه پیدا کند.

بخش دیگر بریس ها، لیگاچورهای الاستیک است که روی هر براکت پیچانده می شود. وظیفه آنها نگهداشتن سیم کمانی در جای خود است، و همچنین نیروی اضافی برای کمک به حرکت دندان ها فراهم می آورند. آنها نیز در رنگ های مختلف وجود دارند، بنابراین مردم می توانندظاهر بریس های خود را شخصی کنند.

بریس های طلایی

بریس طلا چیست؟

اغلب افرادی که به بریس نیاز دارند، از فکر کردن در مورد استفاده از آن همه فلز روی دندان های خود هیجان زده نمی شوند، و فقط می خواهند استانداردترین گزینه را برای بریس های خود دریافت می کنند. یا، اگر یک بیمار قادر و مایل به پرداخت هزینه ای کمی بیشتر باشد، ممکن است بتوانند از بریس هایی استفاده کند که از مواد همرنگ دندان ها یا مواد شفاف، معمولاً سرامیک، ساخته شده اند.

همچنین گزینه ای برای دریافت بریس های پشت دندانی وجود دارد، بریس هایی که براکت ها و سیم های آن به جای روی دندان ها به پشت دندان ها چسبانده می شوند.

و البته، اگر درمانی که شما نیاز دارید کمتر شدید باشد، شما به طور بالقوه می توانید از بریس نامرئی مانند اینویزیلاین و یا حتی الاینرهای شفاف خانگی استفاده کنید. اینویزیلاین می تواند 90% موارد را درمان کند، غیر از موارد خیلی وخیم، اما هدف گزینه الاینر خانگی تنها درمان موارد خفیف است که در آن صاف کردن دندان ها مورد نیاز یا مطلوب است.

اما، علیرغم این واقعیت که مردم عموماً بریس هایی را می خواهند که خیلی جلب توجه نکنند، برخی افراد هستند که می خواهند بریس های خود را نشان دهند، و به طور کامل آنها را به عنوان بخشی از نگاه خود در آغوش بگیرند- در این موارد، فرد ممکن است بریس های طلا را انتخاب کند.

بریس های طلا معمولاً از فولاد ضد زنگ ساخته شده اند (مانند بریس های معمولی)، اما براکت ها و سیم ها با طلا پوشش داده شده اند و یا اینکه اجزاء به طور کامل از ورقه طلا ساخته شده اند. اگر بریس های شما صرفاً برای دلایل زیبایی طلایی باشند، ممکن است تنها یک پوشش به رنگ طلایی داشته باشند، اما در برخی موارد، بریس ها را می توان با طلای 24 عیار واقعی پوشش داد، که باعث خواهد شد نتیجه گران تر شود، و همچنین برای افرادی مفید است که ممکن است به فلزات دیگر آلرژی داشته باشند.

در مواردی که بریس ها به طور کامل از ورقه طلا 24 عیار واقعی ساخته می شوند، بریس ها می توانند واقعاً ظاهری شیک و ظریف داشته باشند، و به صورت مد و ابزاری برای ابراز وضعیت تبدیل شوند.

بنابراین تنها تفاوت واقعی بین بریس های طلا و بریس های نقره ای استاندارد این است که بخش های فولاد ضد زنگ بریس با طلا پوشش داده شده است و به آنها ظاهر طلایی داده است.

بریس های طلایی

مقایسه بریس های طلا و گریل دندان

گریل طلا یک پوشش متحرک دندان است که کاملاً برای اهداف تزئینی استفاده می شود، گرچه در برخی موارد، افراد روکش های خود را به طور دائم تغییر می دهند تا به نظر برسد که آنها به طور دائم از یک گریل طلا استفاده می کنند.

در برخی موقعیت های شدیدتر، افراد گریل را به طور دائم به دندان های خود می چسبانند، یا الماس و جواهرات دیگر را به دندان های خود متصل می کنند.

در بسیاری از موارد، گریل را می توان به صورت آنلاین به شکل یک گزینه با اندازه مناسب برای همه خریداری کرد ، اما برای کسانی که برای انجام این کار پول دارند، بهتر است گریل توسط یک دندانپزشک به صورت سفارشی ساخته شود.

گریل طلا برای بریس ها

شاید دریافت گریل های طلا برای استفاده از بریس های طلا چندان عاقلانه نباشد. علیرغم این حقیقت که براکت ها در طول سال ها جمع و جور تر و زیباتر شده اند، اما هنوز هم بزرگ هستند. بنابراین اگر روی براکت های یک گریل بپوشید، پوست دور دهان شما برجسته می شود، به گونه ای که به نظر می رسد در تمام طول روز دائماً محافظ دندان ورزشی بزرگ پوشیده اید.

دیگر رنگ های بریس ها

روکش طلای استاندارد تنها راه برای زیباتر کردن بریس ها نیست. گزینه های دیگر عبارتند از:

• بریس های رز گلد: اینها نیز از فولاد ضد زنگ ساخته شده اند، اما آنها با یک لایه ظریف به رنگ رز گلد پوشش داده شده اند تا ظاهر زیباتری پیدا کنند.
• بریس های نقره ای: اینها بریس های استاندارد شما هستند. آنها رنگ نقره ای دارند که از مواد فولادی ضد زنگ که از آن ساخته شده اند می آید.
• رابر بندهای طلایی برای بریس ها: اگر نمی خواهید هزینه بیشتری برای بریس های طلایی پرداخت کنید، اما هنوز هم می خواهید براکت هایی جذاب داشته باشید، می توانید از رابر بندهای طلای فلزی استفاده کنید، که در اکثر مطب های ارتودنسی موجود هستند.

بریس های طلا چقدر هزینه دارند؟

بریس های طلا می تواند از 6000 دلار تا 8000 دلار برای شما هزینه داشته باشند. این هزینه ها به دندانپزشک شما بستگی دارد، جایی که زندگی می کنید، و مدت زمانی که نیاز دارید از بریس ها استفاده کنید. بریس های سنتی معمولا از 2500 تا 7500 دلار هزینه دارند، بنابراین می توانید ببینید که بریس های طلا هزینه بیشتری دارند.

آیا بیمه دندانپزشکی بریس های طلا را پوشش می دهد؟

شما ممکن است بیمه ارتودنسی یا بیمه دندانپزشکی داشته باشید که بخشی از درمان ارتودنسی را پوشش می دهد. با این حال، ارتقاء بریس ها به بریس های طلا، به احتمال زیاد تحت پوشش بیمه نیست.

علت این است که این ارتقاء به طور معمول برای دلایل صرفاً زیبایی صورت می گیرد. شما باید تفاوت هزینه بین بریس های سنتی و بریس های طلای خود را در زمان درمان ارتودنسی خود پرداخت کنید.

مزایای بریس های طلا

بدیهی است، بریس های طلا ظاهری بهتر از بریس های معمولی دارند (بسته به ترجیحات زیبایی شناسی شخصی شما)، اما بریس های طلا مزایای دیگری نیز دارند:

• مقاومت باکتریایی: تمیز و عاری از باکتری نگه داشتن طلا آسان است، زیرا آن را فرسوده نمی شود و پلاک جذب نمی کند.
• شکل دهی و قالب گیری آسان: با براکت های طلا شما گاهی اوقات می توانید براکت های سفارشی که مناسب شکل و اندازه دندان های شما هستند را دریافت کنید، زیرا شکل دهی فلز آسان تر است.
• غیر سمی بودن: طلا غیر سمی است و به اندازه فلزات دیگر واکنش پذیر نیست، به همین دلیل باعث می شود به طور بالقوه بی خطرتر از گزینه های دیگر باشد.
• ضد التهاب و ضد آلرژی بودن: براکت های طلا فاقد نیکل هستند بنابراین باعث بروز هیچ گونه تحریک دهان و لثه ها نخواهند شد.

بریس های طلایی

بریس های پشت دندانی طلا

همانطور که در بالا اشاره شد، بریس های زبانی یا پشت دندانی شامل براکت هایی هستند که به جای جلوی دندان ها پشت آنها قرار می گیرند. گاهی اوقات، بریس های پشت دندانی از یک آلیاژ طلا ساخته می شوند، که شکل دهی آنها بر اساس دندان های شما راحت تر است، فاقد نیکل هستند و بهتر به نظر می رسند (گرچه دیدن بریس های پشت دندانی نسبتاً دشوار است).

آیا شما باید بریس طلا استفاده کنید؟

دلایل مختلفی وجود دارد که ممکن است بخواهید به جای بریس های نقره ای استاندارد از بریس های طلا استفاده کنید. نگاهی به دلایل زیر برای استفاده از براکت های با پوشش طلا داشته باشید.

شما ممکن است بخواهید از بریس های طلا استفاده کنید، در صورتی که:

• شما به فولاد ضد زنگ آلرژی دارید.
• شما زیبایی طلا را دوست دارید.
• شما براکت های سفارشی می خواهید.
• شما نگران پرداخت مبلغی کمی بیشتر نیستید.

نتیجه گیری

بریس های طلا درست مانند بریس های معمولی هستند، با این تفاوت که آنها با طلا، گاهی اوقات حتی با طلای 24 عیار، روکش شده اند. افراد عموماً به دلیل زیبایی طلا را انتخاب می کنند، اما براکت های طلا مزایایی فراتر از ظاهرشان دارند.

به عنوان مثال، بریس های طلا کمتر احتمال دارد که باعث واکنش های آلرژیک شوند، و آنها التهابی نیستند، بنابراین آنها بافت های داخل دهان را تحریک نخواهند کرد.

بریس های طلا گران تر از بریس های فولادی ضد زنگ نیز هستند، و احتمالاً هزینه های آنها تحت پوشش بیمه دندانپزشکی یا ارتودنسی قرار نمی گیرد. اگر به گرفتن بریس های طلا علاقه مند هستید، در مورد گزینه های خود با ارتودنتیست خود صحبت کنید.

پرسش های متداول در مورد بریس های طلا

آیا طلا می تواند به دندان های شما آسیب برساند؟

بریس های طلا به دندان های شما آسیب نخواهند رساند. در حقیقت، کمتر احتمال دارد که آنها باعث بروز واکنش های آلرژیک یا التهابی در بافت های دهان شما شوند، زیرا آنها حاوی نیکل نیستند.

آیا بریس های طلا گران تر هستند؟

بریس های طلا گران تر از بریس های فولاد ضد زنگ استاندارد هستند. هزینه بریس های طلا می تواند از 6000 تا 8000 دلار متغیر باشد، در حالی که هزینه بریس های معمولی از 3500 دلار به 7500 دلار متغیر است.

آیا بریس های طلا باعث می شوند دندان های شما زرد به نظر می رسند؟

کیفیت بریس های طلا که در حقیقت با طلای واقعی پوشش داده می شوند، باعث زرد شدن دندان های شما نخواهند شد- در واقع، آنها یک اثر بسیار خوشایند ظریف و زیبا دارند. با این حال، استفاده از رابربندهای طلایی روی دندان های شما ممکن است باعث شود دندان های شما زرد به نظر برسند.

ارتودنسی برای بهبود یا اصلاح طیف وسیعی از مشکلات سلامتی دندان ها استفاده می شود. آنها مشکلات قابل مشاهده ای است که مردم به آنها فکر می کنند، از جمله دندان های کج و فشرده، اما گاهی اوقات بریس ها می توانند مشکل ‘نامرئی’ دندان های نهفته را حل کنند.

دندان نهفته چیست؟

دندان نهفته یک مشکل شایع دندانپزشکی است. نهفتگی زمامی رخ می دهد که یک دندان با زاویه رشد می کند یا به فضای لثه مورد نیاز دندان دیگری حرکت می کند. یک دندان نهفته می تواند به ریشه یا تاج دندان های اطراف آسیب برساند. اگر آسیب شدید باشد و بدون درمان باقی بماند، دندان نهفته می تواند باعث لق شدن و از دست رفتن یکی از دندان های مجاور شود.

انواع نهفتگی دندان

دندان های مختلفی می توانند تحت عنوان نهفته تشخیص داده شوند. اکثر دندان های مشاهده شده در موقعیت ارتودنتیک شامل دندان های نیش دائمی فک بالا هستند. این دندان ها با توجه به مکان خود دارای ظواهر مختلفی هستند. دندان های نیش نهفته می توانند در پلیت (کام یا سقف دهان)، به سمت گونه/ لب ها قرار گیرد یا حتی به شدت به دندان های اطراف خود آسیب برسانند.

بسته به محل تشخیص داده شده، درمان های مختلف می توانند توسط ارتودنتیست ارائه شوند. دندان های دیگر که معمولاً مشاهده شده است که نهفته می شوند، دندان های مولر و پرمولر هستند. این دندان ها می توانند به اشکال مختلفی نهفته شوند. نوع دندان نهفته به زاویه دندان بستگی دارد.

رویش جزئی: هنگامی که یک دندان ، معمولاً به دلیل زاویه آن و نزدیکی دندان دیگر به آن، به طور کامل از لثه خارج نمی شود.

نهفتگی زاویه دار: همانطور که از نام آن بر می آید، این نوع نهفتگی شامل رشد یک دندان داخل لثه در زاویه ای است که قادر به رویش نمی باشد.

نهفتگی عمودی: این نوع نهفتگی زمانی رخ می دهد که یک دندان با زاویه صحیح رشد می کند، اما به یک دندان مجاور بیش از حد نزدیک است.

نهفتگی افقی: زمانی رخ می دهد که یک دندان با زاویه رشد می کند و خطر آسیب رساندن به یک دندان مجاور وجود دارد.

ارتودنسی دندانهای نهفته

چگونه می توان متوجه نهفتگی دندان شد؟

بسیاری از مردم تا زمانی که به دندانپزشک مراجعه نکنند اطلاع ندارند که آنها یک دندان نهفته دارند. یک معاینه یا عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس تأیید می کند که یک دندان با زاویه ای کج داخل لثه رشد کرده است یا نمی تواند بیرون بیاید.

افراد دیگر علائمی را تجربه می کنند، بنابراین متوجه می شوند که دندان آنها مشکل دارد. آنها ممکن است لثه دردناک یا متورم، سردرد، یا حتی برای کامل باز کردن دهان مشکل داشته باشند.

ارتودنسی دندانهای نهفته

ارتودنسی چگونه به دندان های نهفته کمک می کند؟

درمان ارتودنسی می تواند طیف وسیعی از مشکلات دندانی و سلامتی، از جمله نهفتگی دندان را برطرف کند.

درمان مراحل ابتدایی (نهفتگی دندان نیش)

دندانپزشک یا ارتودنتیست ممکن است در روزهای نخست رویش دندان های نیش متوجه نهفتگی آنها شوند. با درمان، دندان می تواند بدون نهفتگی بیرون بیاید. ممکن است نیاز باشد یک دندان شیری کشیده شود تا به یک دندان دائمی فرصت رویش داده شود. یک فضا دهنده می تواند مانع رویش یک دندان داخل فضای موجود برای رویش دندان دیگر شود. هنگامی که فضای بیشتری در یک قوس دندانی نیاز است، کودکی که فک او هنوز در حال رشد است ممکن است یک وسیع کننده کام یا اکسپندر دریافت کند.

هر چه دندان نهفته زودتر تشخیص داده شود، احتمال رفع مشکل بدون آسیب رساندن به (یا از دست دادن) دندان یا دندان های پیرامون آن بیشتر خواهد بود.

بریس ها برای دندان های نیش نهفته

براکت ها به طور منظم برای کمک به دندان های نیش نهفته استفاده می شوند. بریس ها می توانند یک دندان نهفته را به موقعیت صحیح خود بکشانند. دندان اکنون با ایستاده و در موقعیت صحیح بودن می تواند به عملکردهای گاز زدن و جویدن کمک کند. با این حال، اگر دندان نیش نهفته درون فضای فراهم شده رشد نکند، دندان ممکن است به یک فرایند اکسپوز (برداشتن پوشش بافت روی دندان) نیاز داشته باشد که توسط یک متخصص جداگانه انجام می شود(یک ارجاع نیاز خواهد بود). این فرایند، دندان نهفته را نمایان می کند و می توان بریس ها را به این دندان متصل کرد تا امکان حرکت دادن آن داخل دهان وجود داشته باشد.

اگر یک دندان نهفته باعث فشردگی بیش از حد یا کج شدن دندان های دیگر شده باشد، بریس ها می توانند همزمان چندین دندان را به موقعیت دلخواه خود بکشند، بنابراین دندان های یک قوس کامل دندانی با هم صاف و همراستا می شوند و در فواصل درست قرار می گیرند. بریس ها نه تنها برای نتایج زیبایی شناختی استفاده می شوند، بلکه می توانند سلامت دهان را نیز بهبود ببخشند، زیرا تمیز نگهداشت دندان ها راحت تر می شود.

اینویزیلاین برای دندان های نهفته

اینویزیلاین ها اغلب برای اصلاح دندان های نهفته استفاده نمی شوند مگر اینکه مشکل جزئی باشد. الاینرهای شفاف، همان قدرت کشیدن بریس ها برای بیرون کشیدن دندان نهفته از لثه و انتقال آن به موقعیت دلخواه را ندارند.

اینویزیلاین ممکن است برای بهبود موقعیت دندان های کج شده ای استفاده شود که با دندان یا دندان های نهفته از موقعیت مناسب خود خارج شده اند.

بریس ها/ پلیت ها برای دندان های مولر نهفته

برای دندان های مولری که نهفته می شوند و به صورت جزئی بیرون می آیند، می توان پلیت ها را داخل دهان قرار داد تا این دندان ها را به موقعیت بهتر منتقل کنند. اگر فشردگی و نامرتبی در کل قوس وجود داشته باشد، بریس ها نیز می توانند برای همراستا کردن این دندان ها استفاده شوند.

ارتودنسی دندانهای نهفته

نمی توان همه دندان ها را با درمان ارتودنسی نجات داد

گاهی اوقات ارتودنسی نمی تواند دندان های نهفته را درمان کند. ممکن است زمان خیلی زیادی از نهفتگی دندان گذشته باشد و دندان آسیب دیده باشد یا هیچ گزینه قابل انجام دیگری غیر از کشیدن وجود نداشته باشد.

متأسفانه، برخی از دندان های نهفته دچار آنکیلوز نیز می شوند (دندان در استخوان گیر کرده و حتی پس از فرایند اکسپوز نیز حرکت نخواهد کرد). این دندان ها متأسفانه نیاز به کشیده شدن دارند. تشخیص انکیلوز بهتر است با اعمال جابجایی روی دندان های نهفته با بریس ها تعیین شود. خطرات این همجوشی این دندان های نیش نهفته قرار می گیرند، با بالا رفتن سن افزایش پیدا می کند.

برای افرادی که قبلاً درمان خود با بریس ها را به پایان رسانده اند و دندان های عقل خود را کشیده اند، باید به طور مرتب به دندانپزشک خود مراجعه کنند تا اطمینان حاصل کنند که دندان ها نهفته قرار نیستند و یا با رویش خود باعث فشردگی بیش از حد نخواهند شد.

علل خونریزی لثه

لثه های سالم باید صورتی کم رنگ و محکم باشند، به راحتی اطراف هر دندان قرار گرفته باشند. اگر لثه ها خونریزی دارند، ممکن است نشان دهنده یک مشکل جدی تر باشند. در اینجا به بیان برخی دلایل می پردازیم که می توانند باعث خونریزی لثه ها شوند.

خونریزی لثه

آغاز یک روتین نخ دندان کشیدن

هیچ وقت برای آغاز نخ دندان کشیدن دیر نیست. زمانی که برای نخستین بار نخ دندان کشیدن را آغاز می کنید، یا حتی اگر مدتی است که از آخرین نخ دندان کشیدن شما می گذرد، ممکن است مقداری خونریزی در کنار خط لثه خود مشاهده کنید.

علاوه بر این، اگر تعداد دفعات نخ دندان کشیدن را به بیشتر از حد معمول افزایش دهید، لثه ها ممکن است کمی خونریزی داشته باشند. اجازه ندهید که این موضوع شما را از عادت های بهداشتی خوب باز دارد. نخ دندان بقایای مواد غذایی و پلاک ها را حذف می کند، که بخش ضروری در مراقبت های دندانی است.

التهاب لثه یا ژنژیویت

اگر به طور منظم پلاکی که هر روز روی دندان‌ها جمع می شود را پاک نکنید، در نهایت باعث بروز التهابی به نام ژنژیویت می‌شود. لثه های شما ممکن است درد داشته و متورم به نظر برسند. ممکن است شاهد تحلیل رفتن لثه ها یا متوجه شکافی بین دندان ها و لثه های خود شوید که با خونریزی همراه است.

پریودنتیت مزمن

پریودنتیت که تحت عنوان بیماری لثه نیز شناخته می شود، باعث خونریزی لثه می شود. بیماری لثه یک عفونت شدید لثه است که به بافت حساس لثه آسیب وارد می کند و حتی استخوان هایی که از دندان های شما حمایت می کنند را تخریب می کند. بیماری لثه حتی می تواند منجر به از دست دادن دندان شود. پریودنتیت زمانی رخ می دهد که التهاب لثه درمان نشود، اما خبر خوب این است که قابل اجتناب و قابل درمان است.

تغییرات هورمونی

برخی از زنان باردار به دلیل تغییرات هورمونی در بدن، هنگام مسواک زدن دندان های خود دچار خونریزی لثه (لثه بارداری) می شوند.

یک مسواک جدید

اگر اخیراً یک مسواک جدید خریداری کرده اید، ممکن است فرچه های آن بیش از حد سفت باشند. فرچه های سخت و سفت می توانند به بافت لثه ها آسیب وارد کنند و باعث خونریزی لثه ها شوند. همیشه مسواک نرم انتخاب کنید و به آرامی مسواک بزنید تا از آسیب به لثه ها جلوگیری شود.

کمبود مواد مغذی

اگر رژیم غذایی شما فاقد ویتامین K یا ویتامین C کافی است، ممکن است کمبود مواد مغذی باعث خونریزی لثه شود. غذاهای سرشار از ویتامین C عبارتند از: توت فرنگی، گوجه فرنگی، سیب زمینی و مرکبات. غذاهای سرشار از ویتامین K عبارتند از سبزیجات برگ دار مانند کلم پیچ، شاهی و اسفناج.

دلایل دیگرینیز وجود دارد که می توانند باعث خونریزی لثه های شما شوند:

• دیابت
• سرطان خون
• ویروس هرپس
• ویروس اپشتین بار
• اچ آی وی (ایدز)
• عفونت های قارچی
• اختلالات لخته شدن خون (هموفیلی)

چرا باید خونریزی لثه درمان شود؟

اگر لثه های شما خونریزی دارند، مهم است که آن را تحت کنترل قرار دهید. گرچه ممکن است همانطور که در بالا اشاره شد، علت آن یک دلیل کاملاً ساده، مانند استفاده از مسواک بسیار سخت باشد، اما گاهی اوقات ممکن است دلیل مهم تری موجب بروز آن شده باشد. تحقیقات نشان می دهند که خونریزی لثه ها ممکن است با بیماری های مختلفی ارتباط داشته باشد. وقتی می گویند دهان پنجره ای رو به بدن است، واقعاً درست است.

آنچه داخل دهان اتفاق می افتد ممکن است تصویری از سلامت کلی باشد. تحقیقات حاکی از این هستند که بیماری پریودنتال، که ممکن است دلیل خونریزی لثه شما باشد، با بیماری هایی مانند بیماری قلبی، دیابت، سکته مغزی، و زایمان زودرس ارتباط دارد. به همین دلیل دندانپزشکان معتقدند، اگر بیماری پریودنتال (لثه) را درمان نکنید، نه تنها به آرامی همه دندان های خود را از دست خواهید داد، بلکه ممکن است سلامت شما نیز تحت تأثیر قرار دهد.

چه ارتباطی بین خونریزی لثه و بیماری های متعدد وجود دارد؟

ارتباط بین لثه های شما و سلامت شما التهاب است. التهاب یک واکنش طبیعی بدن شما نسبت به عفونت یا آسیب است. بنابراین اگر بیماری لثه دارید، ممکن است لثه های شما ملتهب شده و خونریزی کنند.

همانطور که التهاب در خون شما ایجاد می شود، می تواند باعث وخیم تر شدن دیگر بیماری ها شود. برخی از مطالعات حاکی از این هستند که افراد مبتلا به بیماری لثه بیشتر مستعد ابتلا به بیماری قلبی یا دیابت هستند. برخی دیگر نشان می دهند که خطر زایمان زودرس در زنان باردار را افزایش می دهد.

خونریزی لثه

قلب شما

بسیاری از افرادی که بیماری لثه دارند، آترواسکلروز یا تجمع پلاک در شریان ها نیز دارند. هر دو با التهاب مرتبط هستند.

متخصصان به طور کامل به ارتباط بین بیماری قلبی و بیماری لثه پی نبرده اند و کاملاً مشخص نیست که چرا آنها با هم رخ می دهند. محققان مطمئن نیستند که آیا عفونت در لثه واقعاً علت التهاب در دیواره سرخرگ ها است یا خیر.

همچنین مشخص نیست که آیا درمان بیماری لثه در حال حاضر خطر حمله قلبی یا سکته را در آینده کاهش می دهد یا خیر. اما متخصصان آن را توصیه می کنند، مهم نیست که چه باشد.

برای ارتقاء سلامت لثه ها و قلب خود، سعی کنید کارهای زیر را انجام دهید:

• به طور منظم ورزش کنید.
• سیگار کشیدن را ترک کنید.
• مصرف خوراکی ها و نوشیدنی های حاوی قند را محدود کنید.
• فشار خون خود را مدیریت کنید.
• در وزن مناسب بمانید.

قند خون

بیماری لثه و دیابت ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند. این می تواند ارتباطی دو طرفه باشد. اگر دیابت دارید، بیشتر احتمال دارد که به بیماری لثه مبتلا شوید. اگر بیماری لثه دارید، کنترل سطح قند خون دشوارتر است و می تواند دیابت را بدتر کند.

مسواک زدن و نخ دندان کشیدن، شستشوی روزانه دهان با دهانشویه آنتی باکتریال، و تمیز کردن منظم دندان ها- همراه با سایر کارهایی که برای درمان دیابت خود انجام می دهید- می توانند به کاهش این خطر کمک کند.

فرزند شما

اگر باردار هستید و بیماری لثه دارید، احتمال زایمان زودرس ممکن است بیشتر باشد.

مطالعات اخیر نشان می دهند که باکتری های ناشی از بیماری لثه ممکن است وارد جریان خون شما شوند و به جنین شما برسند. این می تواند زایمان زودرس را در پی داشته باشد و احتمال به دنیا آوردن نوزادی با وزن کم هنگام تولد افزایش یابد.

سرطان

برخی از متخصصان معتقد هستند که ممکن است بین بیماری پریودنتال و برخی سرطان های خاص ارتباط وجود داشته باشد، اما این موضوع هنوز از نظر علمی ثابت نشده است.

اگر خونریزی لثه شما ناشی از بیماری پریودنتال طولانی مدت باشد، التهاب ممکن است احتمال ابتلا به سرطان را افزایش دهد.

چکار می توان انجام داد؟

اگر همین حالا برای درمان خونریزی لثه خود اقدام کنید، می تواند سرمایه گذاری برای آینده شما باشد. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن دقیق بهترین راه برای جلوگیری از بروز بیماری لثه است. البته نمی‌توان اهمیت هر شش ماه یک مرتبه مراجعه به دندانپزشک را برای معاینه نادیده گرفت. زمانی که دندانپزشک لثه های شما را ارزیابی می کند، فرصتی برای تشخیص زود هنگام این شرایط جدی است.

اصطلاحات “اضطراب دندانپزشکی” و “فوبیای دندانپزشکی” اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند. گرچه این صحت دارد که هر دوی این شرایط می توانند باعث شوند افراد از مراقبت های دندانپزشکی مورد نیاز خود اجتناب کنند، اما آنها یکی نیستند. به خواندن این مقاله ادامه دهید تا یاد بگیرید چه تفاوت هایی بین این دو موضوع متداول وجود دارد و اینکه چگونه آرام بخش ها در دندانپزشکی می تواند کمک کننده باشند.

اضطراب دندانپزشکی چیست؟

اضطراب دندانپزشکی به شکلی باور نکردنی شایع است و می تواند هر کسی را تحت تاثیر قرار دهد. این اصطلاح معمولاً برای توصیف احساس ناراحتی، ترس یا استرس قبل یا در حین یک ویزیت دندانپزشکی استفاده می شود.

اضطراب دندانپزشکی را می توان به عوامل مختلفی نسبت داد. ممکن است موارد خاصی در مورد محیط دندانپزشکی وجود داشته باشند که استرس شما را تحریک کنند، مانند ترس از سوزن ها. عدم کنترل درک شده در طول یک ویزیت دندانپزشکی نیز می تواند باعث ایجاد احساس ناراحتی در شما شود.

اگر مدتی است که به دندانپزشک مراجعه نکرده اید، ممکن است نگران باشید که از وضعیت دندان ها و لثه های خود اطلاع پیدا کنید. ممکن است در مورد سلامت دهان خود احساس نگرانی کنید، یا نگران باشید که دندانپزشک چه قضاوتی در مورد شما می کند.

اضطراب دندانپزشکی روی همه افراد تأثیراتی کمی متفاوت می گذارد. ممکن است متوجه شوید که با نزدیک شدن به قرار ملاقات، ضربان قلب شما کمی تندتر می ‌شود. همچنین ممکن است بیشتر از حد معمول عرق کنید.

گاهی اوقات، اضطراب دندانپزشکی باعث خواهد شد که افراد مراجعات خود به دندانپزشک را به تعویق بیاندازند یا از آنها صرف نظر کنند. با این حال، اکثر مردم با وجود احساس عصبی بودن یا استرس داشتن، همچنان به دندانپزشک خود مراجعه می کنند.

ترس از دندانپزشکی

فوبیای دندانپزشکی چیست؟

فوبیای دندانپزشکی وخیم تر از اضطراب دندانپزشکی است و همچنین کمتر از آن شایع است. این شرایط باعث می شود افراد با فکر مراجعه به دندانپزشک احساس اضطراب و وحشت زیادی کنند.

درجات مختلفی از فوبیای دندانپزشکی وجود دارد. ممکن است تا زمانی که یک مشکل بسیار دردناک را تجربه نکنید، از برنامه ریزی برای یک قرار ملاقات با دندانپزشک خود اجتناب کنید، یا ممکن است اصلاً به دندانپزشک مراجعه نکنید.

همان چیزهایی که باعث بروز اضطراب دندانپزشکی می شوند می توانند باعث بروز فوبیای دندانپزشکی نیز شوند. یک تجربه بد در فضای یک مطب دندانپزشکی متفاوت نیز می تواند منجر به بروز فوبیای دندانپزشکی شود.

در بسیاری از موارد، افراد مبتلا به فوبیای دندانپزشکی می دانند که ترس آنها غیر منطقی است. با این حال، آنها هنوز برای مواجه شدن و غلبه بر احساس وحشت خود، بدون کمک، مشکل دارند.

علائمی که نشان می دهند ممکن است فوبیای دندانپزشکی داشته باشید عبارتند از:

• با نزدیک‌ تر شدن به قرار ملاقات خود با دندانپزشک، به‌ طرز باور نکردنی عصبی می شوید.
• قبل از مراجعه برای معاینات یا درمان های دندانپزشکی به سختی می توانید بخوابید یا مشکل غذا خوردن دارید.
• قبل از معاینه یا درمان دندانپزشکی احساس بیماری جسمی دارید.
• قبل از قرار ملاقات دندانپزشکی خود، بسیار هیجان دارید یا گریه می کنید.
• ناگهان احساس می کنید گویی قبل یا در طول ملاقات خود دچار مشکل تنفسی شده اید.

عواقب اجتناب از مراجعه به دندانپزشک

مهم نیست که مراجعه به دندانپزشک چقدر ترسناک به نظر می رسد، اجتناب از مراجعه به دندانپزشک یا حتی فراموش کردن برنامه ریزی قرار ملاقات های معمول می تواند چرخه معیوبی از سلامت دهان و دندان ایجاد کند. سطوح ناکافی بهداشت دهان و دندان منجر به انواع مشکلات ناخوشایند می شود. افرادی که درمان های دندانپزشکی را به تعویق می اندازند، خطر ابتلا به بیماری های لثه، پوسیدگی های دندانی، از دست دادن زود هنگام دندان، بوی بد دهان، حفره های دندانی، پلاک و تارتار، دندان های عفونی، تغییر رنگ دندان ها و موارد دیگر را در خود افزایش می دهند.

متأسفانه، مسائل مربوط به سلامت دهان و دندان می توانند بر سلامت عمومی شما نیز تأثیر بگذارند. سلامت ضعیف دهان و دندان با شرایطی مانند بیماری قلبی و عفونت های ریه مرتبط است. دانشمندان همچنین این نظریه را مطرح کرده اند که بین بیماری لثه و بیماری قلبی ارتباط وجود دارد. این امکان وجود دارد که التهاب موجود در لثه های بیمار در جریان خون منتشر شود و باعث باریک شدن عروق شود. شواهدی وجود دارند مبنی بر اینکه ارتباط بین لثه های بیمار و قلب یک قضیه مهم است زیرا بیش از یک چهارم آمریکایی ها در اثر بیماری های قلبی عروقی جان خود را از دست می دهند. بعلاوه، محققان فکر می کنند که بیماری لثه در ایجاد پوکی استخوان، عفونت های ریه، سرطان و آرتریت روماتوئید نقش دارد.

اجتناب از مراجعه به دندانپزشک می تواند عوارض عاطفی نیز داشته باشد. بدون درمان های دندانپزشکی، احتمالاً از مشکلات زیبایی که روی دندان ها و لثه های شما تأثیر می گذارند، رنج خواهید برد. اگر دندان های شما تغییر رنگ داده یا آسیب دیده باشند، ممکن است با احساس خجالت به زندگی خود ادامه دهید، هنگام حرف زدن یا خندیدن ممکن است دهان خود را بپوشانید، که می تواند عزت نفس شما را خدشه دار کند.

ترس از دندانپزشکی

علل بروز ترس از دنداپزشکی

آیا از مراجعه به دندانپزشک می ترسید؟ این امکان وجود دارد که بیست درصد از آمریکایی ها قبل از مراجعه به دندانپزشک نگران باشند و بسیاری از آنها به دلیل ترس شدید از معاینات منظم، از مراجعه به دندانپزشک اجتناب می کنند. برخلاف فوبیایی که نیازی به رسیدگی ندارد، مراجعات منظم به دندانپزشک، برای سلامتی شما بسیار حیاتی است و نباید آن را نادیده گرفت.

دلایل متعددی وجود دارند که ممکن است باعث ترس شما از دندانپزشک شوند. شاید شما در کودکی، روی صندلی دندانپزشکی تجربه ای دردناک داشته اید. یا شاید وحشت شما از دندانپزشکی ریشه در یک یا چند مورد از موارد زیر داشته باشد:

• ترس از اینکه دندانپزشک باعث درد شما شود
• ترس از تزریق و فکر اینکه ممکن است مؤثر نباشند
• وحشت کردن با شنیدن صدای دریل دندانپزشکی
• عصبی شدن از اینکه کسی داخل دهان شما در حال کار کردن است
• شرمندگی از اینکه از دندان های خود مراقبت نکرده اید

منشاء اصلی ترس شما هر چه باشد، این واقعیت باقی می ماند که سلامت دندان شما برای سلامت کلی شما حیاتی است.

آیا فکر رفتن نزد دندانپزشک شما را ناراحت می کند؟ شما تنها نیستید؛ فوبیای دندانپزشکی یک مسئله واقعی است، اما غلبه بر آن امکان پذیر است.

آیا متوجه شده اید که چرا باید ترس خود از دندانپزشکی را کنار بگذارید؟ اگر اینطور است، در اینجا به بیان نکاتی می پردازیم که به شما کمک می کنند به ترس خود از دندانپزشکی غلبه کنید و روی صندلی دندانپزشکی قرار بگیرید تا  دندان ‌ها و لثه‌هایت شما در بهترین حالت خود باقی بمانند.

ترس از دندانپزشکی

نکاتی در مورد اضطراب دندانپزشکی

اکنون، مطمئن هستیم که می دانید نیازی نیست از دندانپزشک بترسید. با این حال، ترس ‌های غیر منطقی می ‌توانند به اندازه ترس های واقعی قدرتمند باشند. نکته فوق العاده ای که در مورد ترس ها وجود دارد این است که غلبه بر آنها امکان پذیر است.

بهترین نکاتی که در مورد اضطراب دندانپزشکی برای شما ارائه داده ایم را دنبال کنید تا ترس های خود از دندانپزشکی را کنار بگذارید.

ترس از دندانپزشکی

به دنبال دندانپزشکی باشید که ترس های دندانپزشکی را برطرف کند.

به ما اعتماد کنید؛ ترس از رفتن نزد دندانپزشک آنقدر نگرانی شایعی است که بسیاری از دندانپزشکان اقداماتی را برای کاهش اضطراب انجام می دهند. وقتی اولین نوبت خود را می گیرید، در مورد اینکه مطب به افرادی که ترس از دندانپزشکی دارند چگونه کمک می کند، سؤال بپرسید.

فناوری برای پیروزی

در صورت امکان، یک کلینیک دندانپزشکی را انتخاب کنید که مواردی این چنین را ارائه می دهد:

تلویزیون

موسیقی

و یک پتوی گرم

به تنهایی برای  اولین ملاقات دندانپزشکی مراجعه نکنید.

اگر بدانید کسی که دوستش دارید در لابی منتظر شماست، احساس آرامش بیشتری خواهید داشت.

به موقع برسید، اما نه خیلی زود.

آخرین چیزی که می خواهید، انتظار طولانی قبل از دیدن به دندانپزشک است. مجله ‌ای که می‌ خواستید بخوانید را به همراه خود بیاورید تا حواستان پرت شود و قوه تخیلتان بی حرکت شود.

در طول ویزیت، از برخی از این تکنیک های آرام سازی مطمئن استفاده کنید.

وقتی یک روش آرام بخش مفید پیدا کنید، تعجب خواهید کرد که چقدر روی اضطراب خود کنترل دارید.

آنقدر نگران نشوید که کنترل خود را از دست بدهید.

دندانپزشکی بدون درد یک واقعیت است، و این وظیفه دندانپزشک است که مطمئن شود در حالی که روی دهان شما کار می کند هیچ دردی احساس نمی کنید.

پرسش های خود را مطرح کنید.

از اینکه از دندانپزشک بخواهید توضیح دهد که در طول یک فرایند چکار می کنند، نترسید. یک صدای آرام اغلب برای کمک به شما در انجام اقدامات دندانپزشکی کافی است.

 استراحت کنید.

هر زمان که نیاز به استراحت داشتید درخواست توقف دهید. یک تیم حساس دندانپزشکی در مواقع لزوم به شما زمان استراحت می دهد.

قبل از ترک مطب، تاریخ ویزیت بعدی خود را مشخص کنید.

اگر مجبور نباشید بعداً برای تعیین قرار ملاقات با مطب تماس بگیرید، بیشتر احتمال خواهد داشت که برای یک قرار ملاقات دیگر مراجعه کنید.

ترس از دندانپزشکی

از دندانپزشک خود بخواهید گزینه های آرام بخشی مناسب را ارائه دهد.

گام مهم دیگر برای غلبه بر ترس از دندانپزشکی این است که مطمئن شوید دندانپزشک به بهترین روش ممکن از شما حمایت می کند. این روزها بسیاری از دندانپزشکان رویکردهای مراقبتی خاصی به بیماران عصبی ارائه می دهند. علاوه بر این، در حال حاضر دندانپزشکان بیشتر به سلامت عاطفی بیماران خود اهمیت می دهند و واقعاً اضطراب را جدی می‌گیرند و هر زمان که بیماری با این خصیصه برای ویزیت مراجعه کند، پشتیبانی لازم را ارائه می کنند.

آیا خود را فردی می دانید که دچار فوبیای دندانپزشکی است؟ در صورت لزوم می توانید درخواست دهید برای شما از آرامبخش هایی استفاده شود که هشیاری شما را کاهش ندهند. آنها گزینه مفیدی برای فرایندهای سریع هستند که در آن به دریافت داروهایی تمایل دارید که شما را برای مدتی آرام و خواب ‌آلود می کند، نه بیهوش. دندانپزشک شما را در تمام مدت زیر نظر خواهد گرفت و پس از آن خیلی سریع بهبود خواهید یافت. بسیاری از بیماران از کیفیت آرام بخشی نیتروز اکسید و آرام بخش های خوراکی رضایت کامل دارند. حتی ممکن است امکان چرت زدن در طول یک فرایند دندانپزشکی پیچیده وجود داشته باشد.

نکته آخر اینکه، به یاد داشته باشید: دندانپزشکی مدرن، دنیایی دور از دوران قدیم است. امروزه مطب ‌های دندانپزشکی مکان ‌هایی هستند که تخصص آنها حفظ لبخند شما بدون درد است.

یک قدم دیگر که می توانید به سوی غلبه بر ترس‌های خود بردارید ممکن است این باشد که به این فکر کنید آنچه در کودکی برای شما در فضای دندانپزشکی اتفاق افتاده است، مربوط به سال ها پیش است، و مراجعه به دندانپزشکی با امروز بسیار متفاوت بود. تکنولوژی و تجهیزات کمتر پیچیده بودند و به اندازه امروز پیشرفت نکرده بودند. تسکین درد به این اندازه مؤثر نبود. آگاهی و آموزش کارکنان چیزی شبیه استانداردهای بالای امروزی نبود. در واقع، حتی برای والدین و پدربزرگ‌ ها و مادربزرگ‌ های ما، مراجعه به دندان‌پزشک چیزی بود که مردم به‌جای آنکه مشتاقانه منتظر آن باشند، از آن می ترسیدند. جای تعجبی نیست که بسیاری از ما با ترس های واقعی بزرگ شده ایم، حتی اگر خودمان تجربه دندانپزشکی بدی نداشته باشیم.

از نکاتی که برای کاهش اضطراب دندانپزشکی ارائه دادیم به عنوان یک سیستم ایمنی استفاده کنید تا تجربه بعدی دندانپزشکی خود را راحت تر پیش ببرید و در عوض از یک لبخند زیبا و سالم لذت خواهید برد.

اگر به فکر کاشت ایمپلنت های دندانی هستید، باید از خطر احتمالی به نام “عفونت اطراف ایمپلنت های دندانی” که ممکن است برای سلامت آنها بوجود بیاید آگاه باشید. عفونت اطراف ایمپلنت نوعی التهاب عفونی بافت نرم و سخت اطراف ایمپلنت های دندان است، و خطرات طولانی مدت آن قابل توجه هستند. با کمک متخصصین دندانپزشکی مربوطه، و نیز مراقبت صحیح و مناسب از دهان، این مشکل کاملاً قابل اجتناب یا قابل درمان است. با این حال، در صورت مواجه شدن با این مشکل و عدم مراقبت سریع و صحیح، عفونت اطراف ایمپلنت های دندانی می تواند به یک مشکل جدی و پر هزینه برای سلامت تبدیل شود.

علائم عفونت اطراف ایمپلنت های دندانی

علائم شایع عفونت ایمپلنت دندانی عبارتند از:

• بوی بد دهان یا طعم بد داخل دهان.
• لثه های قرمز یا متورم. با این حال، توجه داشته باشید که انتظار می رود تورم متوسط ​​پس از یک عمل جراحی وجود داشته باشد.
• هنگامی که ایمپلنت را لمس می کنید، احساس ضربان یا درد مبهم دارید.
• ایمپلنت شل یا لق که به نظر می رسد در حال افتادن است.
• مشکل در جویدن.
• تب، که نشانه مبارزه بدن شما با عفونت است.
• خونریزی یا ترشح چرک از لثه یا ناحیه اطراف ایمپلنت. حتی اگر فقط حین مسواک زدن لثه خونریزی داشته باشد، باز هم ممکن است باعث بروز نگرانی شود.

علل بروز عفونت اطراف ایمپلنت های دندانی

شایع ترین علل عفونت ایمپلنت دندانی عبارتند از:

• بهداشت نامناسب دهان – عدم مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن به طور منظم
• سیگار کشیدن
• واکنش آلرژیک به ایمپلنت
• بیماری های مزمن مانند دیابت
• سیستم ایمنی ضعیف
• بایت مشکل دار که می تواند به شرایطی کمک کند که رشد باکتری ها را افزایش می دهند
• دندان قروچه یا فشردن و ساییدن دندان ها روی یکدیگر.

عفونت ایمپلنت دندانی

انواع عفونت اطراف ایمپلنت های دندانی

دو نوع عمده عفونت اطراف ایمپلنت های دندانی وجود دارند:

موکوزیت اطراف ایمپلنت  peri-implant mucositis

در موکوزیت اطراف ایمپلنت، باکتری ها بافت نرم اطراف ایمپلنت، مانند لثه ها، را مورد حمله قرار می دهند و منجر به التهاب آن می شوند، گرچه با از دست دادن استخوان اضافی همراه نیست. از بین دو نوع عفونت، این عفونت کمتر جدی است و معمولاً به دلیل بهداشت نامناسب دهان و در نتیجه تشکیل بیوفیلم پلاکی بین ایمپلنت و روکش ایجاد می شود. این مشکل تا میزان زیادی قابل درمان و قابل بازگشت است. به همین دلیل مهم است که به محضی که متوجه قرمزی، خونریزی، یا تورم لثه های اطراف ایمپلنت های خود شدید، در اسرع وقت به دندانپزشک مراجعه کنید.

پری ایمپلنتایتیس peri-implantitis

پری ایمپلنتایتیس یک وضعیت التهابی است که باعث تخریب بافت های نرم و سخت اطراف ایمپلنت های دندانی می شود که ناحیه وسیعی از استخوانی را که ریشه دندان مصنوعی را در خود جای می دهد را می پوشاند. این بیماری شباهت زیادی به بیماری لثه دارد و می تواند ناشی از موکوزیت درمان نشده اطراف ایمپلنت باشد و شدت آن می تواند از التهاب جزئی لثه تا تخریب شدید دندان ها و فک متغیر باشد. در این حالت، عفونت استخوان را مورد حمله قرار می دهد، و استخوان شروع به خراب شدن می کند. بنابراین، ایمپلنت پایه حمایتی خود را از دست می دهد و ممکن است رفته رفته لق شود. معمولاً  برای درمان پری ایمپلنتایتیس لازم است مداخلات جراحی صورت گیرند. اگر درمان نشود، اغلب منجر به از دست دادن ایمپلنت های دندانی و ایجاد سایر مشکلات جدی دندانی می شود. پری ایمپلنتایتیس اگر با نظارت کافی یک دندانپزشک مجرب زود تشخیص داده شود، قبل از ایجاد ناراحتی بی مورد می تواند درمان شود.

عفونت ایمپلنت دندانی

علائم پری ایمپلنتایتیس چیست؟

پری ایمپلنتایتیس توسط باکتری ها و ذرات غذایی ایجاد بروز می یابد که به تدریج در اطراف ایمپلنت های دندانی و خطوط لثه انباشته می شوند. به همین دلیل، پری ایمپلنتایتیس در مراحل اولیه بدون توجه رشد می کند. با این حال، علائم بعدی می توانند شدید باشند. علائم این نوع عفونت، از جزئی تا خطرناک، عبارتند از:

• قرمزی و التهاب بافت لثه اطراف
• عمیق شدن پاکت های لثه در اطراف ایمپلنت
• قابل مشاهده شدن یا بدون پوشش باقی ماندن پایه ایمپلنت
• شل شدن ایمپلنت
• ترشح چرک از بافت های اطراف ایمپلنت
• از دست دادن استخوان پشتیبان ایمپلنت
• خونریزی پس از بررسی و معاینه
• تورم غدد لنفاوی اطراف گردن

علل بروز پری ایمپلنتایتیس چیست؟

سه عامل اصلی وجود دارد که بر احتمال بروز پری ایمپلنتایتیس تأثیر می گذارند:

بیماری قبلی

بیمارانی که به یک بیماری هستند که کل بدن آنها را تحت تاثیر قرار داده است (و تحت عنوان بیماری سیستمیک شناخته می شوند)، می توانند بیشتر مستعد ابتلا به پری ایمپلنتایتیس باشند. اگر دیابت یا بیماری سیستمیک دیگری دارید، در مورد ایمپلنت های دندانی خود با دندانپزشک خود مشورت کنید. یک دندانپزشک مجرب می تواند دیدگاه درستی در مورد وضعیت بیمار برای جلوگیری از این بیماری ارائه دهد. علاوه بر این، اگر بیماران تا به حال به عفونت دهانی مانند پریودنتیت مبتلا شده باشند، می توانند بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت های دیگر دهان، مانند پری ایمپلنتایتیس، باشند. اگر در گذشته به پریودنتیت یا سایر عفونت های باکتریایی دهان مبتلا شده اید، آن را به دندانپزشک خود متذکر شوید.

بهداشت ضعیف و نامناسب دهان و دندان

پلاک و تارتار که مملو از باکتری های مضر و عوامل بیماری زا هستند، در صورت عدم مراقبت، به راحتی می توانند در اطراف دندان ها و لثه ها تشکیل شوند. آنها بافت را تخریب می کنند و باعث تحریک و عفونت می شوند. سایر عوامل اجتماعی، مانند سیگار کشیدن و سوء مصرف مواد، می توانند باعث ایجاد پری ایمپلنتایتیس شوند. آنچه داخل دهان خود قرار می دهید روی دهان شما تأثیر می گذارد؛ توصیه می کنیم در مورد آنچه داخل بدن خود قرار می دهید بسیار احتیاط کنید.

عفونت ایمپلنت دندانی

عادات پارافانکشنال

یک اصطلاح ساده تر برای این رفتارها “عادت غیر ارادی” است. در این مورد، پری ایمپلنتایتیس انحصاراً به عاداتی مانند دندان قروچه غیر ارادی در خواب (براکسیسم)، قرار دادن نادرست دندان‌ها روی یکدیگر به دلیل ناهماهنگی یا کنترل ضعیف عضلات هنگام بسته شدن کامل فک (مال اکلوژن)، جویدن ناخن و مکیدن انگشت مربوط می شود.

آیا ایمپلنت دندان می تواند باعث عفونت شود؟

در صورتی که ایمپلنت دندان طی فرایند جراحی از طریق استریلیزاسیون نامناسب آلوده شده باشد، ممکن است عفونی شود. در صورتی که ایمپلنت ها به اندازه کافی فاصله نداشته باشند، باز هم ممکن است عفونت بوجود بیاید و بین ایمپلنت و استخوان فاصله ایجاد کند. این فاصله می تواند به یک مکان مناسب برای رشد میکروب ها تبدیل شود.

ایمپلنت های بی کیفیت نیز می توانند بین ایمپلنت و استخوان فک فاصله ایجاد کنند و باکتری ها را جذب کنند. به همین دلیل است که توصیه می شود برای انجام کاشت ایمپلنت های دندانی از خدمات متخصصان آموزش دیده و با تجربه و دارای سوابق موفق در استفاده از ایمپلنت های خوب استفاده کنید.

بیماری لثه و پری ایمپلنتایتیس پس از بهبودی کامل

همانطور که در بالا ذکر شد، حتی پس از بهبود کامل استخوان فک و جوش خوردن ایمپلنت ها با بافت های استخوانی دهان، خطر عفونت باید جدی گرفته شود. بروز بیماری لثه پیشرفته، حتی چندین سال بعد، می تواند منجر به شکست ایمپلنت شود. در صورت ابتلا به بیماری لثه، درمان زود هنگام می تواند از تأثیر التهاب بر بافت استخوانی و ایمپلنت دندان جلوگیری کند.

عفونت ایمپلنت دندانی

اگر ایمپلنت های دندانی شما عفونی شود چه اتفاقی می افتد؟

گرچه ایمپلنت های دندانی دچار پوسیدگی و ایجاد حفره نمی شوند، اما می توانند مانند دندان های طبیعی عفونی شوند. معمولاً یک عفونت جزئی به سرعت درمان می شود و احتمال جدی شدن آن کم است. با این حال، اگر عفونت پیشرفت کند، می تواند باعث از بین رفتن استخوان اطراف ایمپلنت و منجر به شکست ایمپلنت دندان شود.

عفونت می تواند ایمپلنت های دندانی را در معرض خطر قرار دهد. اگر پس از انجام جراحی کاشت ایمپلنت دندان، دچار عفونت شدید شوید، این اتفاق می تواند کل درمان را در معرض خطر قرار دهد. عفونت، علاوه بر ایجاد مشکلات احتمالی در پیوند ایمپلنت با بافت های دهان، می تواند منجر به کندتر شدن روند بهبودی نیز شود. این مشکل ممکن است در ماه های بعد از جراحی دهان یا سال های بعد، و در نتیجه بیماری لثه و پوسیدگی پیشرفته دندان رخ دهد. علت هر چه که باشد، این امر ایمپلنت های دندانی و سلامت عمومی شما را در معرض خطر قرار می دهد.

عفونت اطراف ایمپلنت های دندانی چگونه درمان می شود؟

بهترین راه برای پرداختن به عفونت های اطراف ایمپلنت های دندانی، در درجه اول، پیشگیری از بروز آنها با رعایت دقیق بهداشت دهان و دندان و دنبال کردن دستور العمل های مراقبتی پس از جراحی کاشت ایمپلنت است. اما اگر علیرغم تلاش برای پیشگیری، در نهایت ممکن است دچار عفونت اطراف ایمپلنت های دندانی شوید.

در صورت جدی نبودن عفونت، افزایش میزان بهداشت دهان و دندان ها و استفاده از دهانشویه های ضد عفونی کننده، در کنار درمان با آنتی بیوتیک، ممکن است کفایت کند. با این حال، در صورتی که به استخوان آسیب وارد شده باشد، ممکن است مداخلات پزشکی الزامی باشند. درمان های استاندارد برای پری ایمپلنتایتیس شامل برش لثه ها و تلاش برای پیوند استخوان و سایر بافت ها، یا برداشتن و جایگزینی ایمپلنت است. این دو روش تهاجمی هستند که لزوماً علت عفونت باکتریایی اطراف ایمپلنت ناموفق را برطرف نمی کنند. در برخی موارد ممکن است لازم باشد ایمپلنت برداشته شود، و اجازه داده شود درمان با آنتی بیوتیک عفونت را از بین ببرد، منطقه بهبود پیدا کند، و پس از آن ایمپلنت جدیدی کاشته شود.

بافت نرم آسیب دیده را می توان با روش های پیوند جایگزین کرد. در این جراحی ها، با استفاده از بافت گرفته شده از اهدا کننده یا با استفاده از بافت مصنوعی، خط لثه بازسازی می شود. اگر استخوان تحلیل رفته باشد، ممکن است در آینده روش های پیوند استخوان برای ایجاد ثبات برای ایمپلنت انجام شوند.

برخی دندانپزشکان که از فناوری های روز دنیا برخوردار باشند، ترجیح می دهند با استفاده از لیزر، باکتری هایی که باعث ایجاد پری ایمپلنتایتیس می‌شوند را هدف قرار دهند، بدون آنکه در ثبات خود ایمپلنت اختلال ایجاد کنند. در نتیجه، قابلیت پیش بینی موفقیت آمیز بودن این راهکار نسبت به گزینه های دیگر بسیار بیشتر خواهد بود.

چگونه می توان از بروز عفونت اطراف ایمپلنت های دندانی جلوگیری کرد؟

اگر از بیماری های سیستمیک رنج می برید، یا قبلاً یک عفونت باکتریایی مانند پریودنتیت یا پری ایمپلنتایتیس داشته اید، قبل و بعد از دریافت ایمپلنت دندان با دندانپزشک متخصص خود مشورت کنید. به توصیه های پزشک خود با دقت توجه کنید و آنها را کاملاً دنبال کنید. بهداشت دهان و دندان خود را به خوبی دنبال کنید. دندان های خود را به طور منظم و با تکنیک مناسب مسواک بزنید. از نخ دندان استفاده کنید. حدود یک سوم پلاک هایی که داخل دهان شما قرار دارند، بین دندان ها و در نقاطی از خط لثه قرار دارند که دسترسی با مسواک به آنها دشوار است. اگر نخ دندان نکشید، تمام آن پلاک ها را درست همان جایی که هستند به حال خود رها می کنید. اگر از عادات پارافانکشنال دهانی (عادات ناخودآگاه یا غیرارادی دهان) مانند دندان قروچه، ناهمراستا بودن فک ها، یا جویدن ناخن رنج می برید، به دنبال کمک باشید. دندانپزشک شما می تواند چندین پیشنهاد یا درمان برای این عادات ارائه دهد پیش از آنکه بر سلامت شما تأثیر منفی بگذارد.

مطمئن شوید که یک دندانپزشک متخصص برای انجام جراحی کاشت ایمپلنت دندانی انتخاب کرده اید. هنگام کاشت “اشیاء خارجی” (مانند ایمپلنت های دندانی) داخل دهان، به یک دندانپزشک متخصص مراجعه کنید که تجربه کافی و آموزش پیشرفته در زمینه تکنیک های مناسب دیده است. اقدامات نامناسب دندانپزشکی می توانند بهداشت دهان و دندان شما را به خطر بیندازند و در آینده شما را در معرض عوامل بیماری زا قرار دهند.

از دندانپزشکانی کمک بگیرید که تنها بالاترین استانداردهای بهداشت محیط کار را می پذیرند. علاوه بر این، به آموزش رسمی کافی و تجربه بالینی گسترده دست یافته اند. آنها باید اطلاع کافی از تکنیک های انجام مراقبت های دندانی داشته باشند. چنین متخصصانی باید برای نیازهای منحصر بفرد همه بیماران آمادگی داشته باشند و به بیماران کمک کنند تا سلامت دهان و دندانی را که شایسته آن هستند داشته باشند.

دندانپزشکانی که در زمینه پریودنتیک و ایمپلنت های دندانی تخصص دارند برای کاشت ایمپلنت های دندانی صلاحیت بیشتری دارند. آنها قادر هستند با تلاش های خود، تحلیل لثه بیماران را با کمترین ناراحتی و تهاجم ترمیم کرده و از بروز مراحل پیشرفته بیماری لثه و ایمپلنت دندان جلوگیری کنند. آنها با پیشرفت فناوری و تکنیک ها آشنایی دارند، و از دانش به روز برخوردار می باشند.

اگر قصد کاشت ایمپلنت دندان را دارید، با یک دندانپزشک مجرب و متخصص تماس بگیرید تا تحت مراقبت عالی قرار بگیرید. اگر احساس می کنید ممکن است پری ایمپلنتایتیس داشته باشید، نیز باید هر چه سریع تر برای درمان اقدام کنید.