بایگانی برچسب برای: ارتودنسی و ایمپلنت

ارتودنسی دندان پر شده یا روکش شده

قرار دادن براکت روی دندانی که روکش دارد یا درمان ریشه روی آن انجام شده است

گرچه اکثر بیمارانی که تحت درمان ارتودنسی قرار می گیرند در سنین بین 9 تا 14 سال قرار دارند، افراد بزرگسال بیش از پیش متقاضی مراقبت های ارتودنتیک شده اند. منظور از بیماران مسن تر دندان های مسن تری که در طول عمر خود به برخی از ترمیم های دندانی نیاز داشته اند. با این حال، از انجا که آنها متناسب با دهان شما و نیازهای خاص یکدست کردن دندان ها برای شما است، درمان ارتودنسی یک درمان کاملاً سفارشی و قابل تغییر و تطبیق است و می تواند با شرایط مختلفی که عمدتاً در افراد بزرگسال شایع هستند سازگار شود، از جمله روکش ها یا درمان های ریشه.

اکثر سیستم های بریس ها- شامل بریس های فلزی سنتی، بریس های سرامیکی شفاف، و براکت های دیمون- شامل همان اجزاء اساسی هستند. سیم ها درون شکاف براکت هایی قرار می گیرند که روی دندان ها چسبانده شده اند. با سفت کردن سیم ها فشار لازم برای هدایت دندان ها و فک ها به جای درست خود وارد می شود.

اگر قبلاً کار دندانپزشکی انجام داده باشید، درمان شما ممکن است تنها مقداری متفاوت پیش برود. متخصص ارتودنسی شما ممکن است تصمیم بگیرد رویکردی کمتر تهاجمی برای شما انتخاب کند، دندان های شما را آهسته تر جابجا کند و برای اجتناب از آسیب به روکش یا پر شدگی دندان نظارت را افزایش دهد. هنگام گذاشتن و برداشتن هر ابزار دیگری نیز احتیاط بیشتری خواهد کرد.

درمان ارتودنسی نباید دیگر اقدامات دندانی را تحت تأثیر قرار دهد، تا جایی که روکش، ونیر، یا پر شدگی دندان بدون هیچ خطری، دست نخورده و سالم باقی بماند، و تا زمانی که ارتودنتیست شما مهارت و تجربه کافی برای مدیریت درمان شما را داشته باشد.

تنها راه برای اینکه با اطمینان بدانید علیرغم وجود عواملی مانند روکش ها، درمان های ریشه، یا دندان های از دست رفته، آیا می توانید از درمان ارتودنسی بهره مند شوید یا خیر، این است که با یک ارتودنتیست معتبر مشورت کنید. این متخصصان علاوه بر آموزش های مرسوم در دانشکده دندانپزشکی، دو تا سه سال دیگر را صرف یادگیری دانش ارتودنسی کرده اند و تخصص لازم برای ارزیابی وضعیت شما و شناسایی بهترین گزینه های درمانی کرده اند.

ارتودنسی دندان عصبکشی شده

ارتودنسی دندان عصبکشی شده

ارتودنسی برای دندان پُرشده

پس از انجام درمان ریشه نه تنها می توانید براکت ارتودنسی دریافت کنید، بلکه در صورت لزوم، در طول مدتی که براکت ها روی دندان های شما قرار دارند نیز می توانید از درمان ریشه بهره مند شوید. بریس ها برای دندان هایی طراحی شده اند که نیاز به جابجایی دارند، و هیچ تداخلی در دیگر مراقبت های معمول دندانپزشکی ایجاد نمی کنند. اگر آنها سر راه باشند، ارتودنتیست شما ممکن است به سادگی براکت ها را به طور موقت بردارد تا زمانی که درمان ریشه به اتمام برسد. ارتودنتیست شما باید اطمینان حاصل کند که پس از جراحی درمان ریشه و قبل از آغاز درمان ارتودنسی یا پیشرفت درمان با تنظیمات بیشتر، دهان شما زمان کافی برای بهبود داشته است. توصیه عمومی بین 1 تا 2 ماه است تا اطمینان حاصل کنید که درمان شما موجب بروز التهاب یا تحریک لثه هایی نمی شود که از قبل حساس هستند.

ارتودنسی دندان عصبکشی شده

ارتودنسی دندان عصبکشی شده

پر شدگی دندان و براکت ارتودنسی

ارتودنتیست شما می تواند از مواد چسبنده خاصی برای چسباندن براکت ها به پر شدگی دندان ها استفاده کند. در موقعیت های دیگر، پر شدگی های بزرگتر ممکن است برای ایجاد فضای کافی برای قرار گرفتن براکت ها یات بندها، نیاز به فضا سازها (spacers) یا رابر بندها داشته باشند.

قبل از آغاز درمان ارتودنسی، هر گونه حفره موجودی باید پر شود، اما اگر پس از دریافت براکت ها نیز پر کردن دندان نیاز داشته باشید می توانید از آن بهره مند شوید. ممکن است لازم باشد براکت برداشته شود تا به حفره دسترسی داشته باشد اما پس از فرایند مجدداً روی آن چسبانده خواهد شد.

ارتقاء و بهبود بهداشت دهان لازم و ضروری است، مهم نیست از کدام درمان ارتودنسی بهره مند می شوید. گرچه پر شدگی های موجود هیچ چالشی بوجود نخواهند آورد اما لازم خواهد بود توجه ویژه ای به مسواک زدن، نخ دندان کشیدن، و آنچه می خورید داشته باشید تا از بروز حفره های آتی پرهیز کنید و از نیاز به پر کردن دندان در حالی که تحت درمان هستید پیشگیری نمایید.

ارتودنسی دندان عصبکشی شده

ارتودنسی دندان عصبکشی شده

دندان از دست رفته و براکت ها

درمان ارتودنسی موفق ممکن است حتی در صورتی که دندان از دست رفته داشته باشید نیز ممکن باشد. بسته به یک دسته عوامل، شامل وخامت وضعیت دندان های شما، ارتودنتیست شما ممکن است قادر باشد فضای به جا مانده از دندان از دست رفته را ببندد یا حتی فضای کافی برای جایگزین دندان را خلق یا حفظ کند. این به شما اجازه خواهد داد پس از درمان بتوانید کاشت ایمپلنت های دندانی را انجام دهید.

ارتودنسی دندان عصبکشی شده

ارتودنسی دندان عصبکشی شده

ایمپلنت های دندانی و براکت ها

گرچه ایمپلنت های دندانی نمی توانند جابجا شوند، اما ممکن است شما مجبور باشید دندان های اطراف را حرکت دهید تا مسئله یکدست نبودن دندان ها را برطرف کنید. باز باید تأکید کنیم، یافتن یک ارتودنتیست مجرب برای هر کسی که در پی درمان ارتودنسی است، ضروری است، بویژه در شرایط غیر متعارف که تکنیک های دقیق و مهارت های تخصصی از همه مهم تر هستند.

گزینه های درمانی جایگزین

برخی موارد وجود دارند که قرار دادن براکت های فلزی سنتی روی دندان های جلوی دهان- یا یک پر شدگی، روکش، یا ونیر- بهترین گزینه درمان برای شما نیست. در موارد شبیه این، ارتودنتیست شما ممکن است براکت ها را به پشت دندان ها بچسباند یا طرح درمان شما را با بریس های متحرک آغاز کند، مانند اینویزیلاین، در این حالت هیچ چیزی به دندان ها چسبانده نمی شود.

به صورت ایده آل، وضعیت موجود دندان ها، مانند حفره های دندانی، درمان های ریشه، یا بیماری لثه باید قبل از آغاز هر نوع درمان ارتودنسی مورد توجه قرار گیرند و درمان شوند. نه تنها درمان ارتودنسی می تواند موجب تشدید این مشکلات شود، بلکه می تواند در درمان دندان ها نیز تداخل ایجاد کند، طول درمان شما را افزایش دهد، و احتمالاً مانع بهترین مراقبت های دندانی ممکن شود.

آیا ارتودنسی با سایر درمانهای دندانپزشکی تداخل دارد؟

آیا با وجود روکش روی دندان ها می توان از براکت های ارتودنسی استفاده کرد؟

ارتودنتیست ها بیش از پیش خوشحال هستند که تعداد افراد بزرگسالی که برای بهبود ظاهر لبخند خود اقدام می کنند رو به افزایش است. این افراد جرأت دریافت براکت ها را به خود می دهند. ارتودنتیست ها معتقدند هرگز برای دریافت براکت ها و اصلاح لبخند دیر نیست.

گرچه افراد کم سن و سال تر با این پرسش به دندانپزشک مراجعه می کنند که “مدت زمان لازم برای استفاده از براکت ها چقدر است؟” و “آیا هنوز هم می توانم آدامس بجوم؟”، اما پرسش ها و نگرانی های افراد بزرگسال متفاوت است. بسیاری از افراد بزرگسال در حالی به ارتودنتیست مراجعه می کنند که قبلاً تحت درمان هایی مانند روکش دندان، ونیرها، یا کاشت ایمپلنت های دندانی قرار گرفته اند. اغلب آنها این نگرانی دارند که با وجود کارهای دندانپزشکی قبلی می توان از براکت ها استفاده کرد یا خیر؟

اصلاً نترسید! گرچه واقعیت دارد که روکش ها و دیگر ابزارها مانند بریج ها و ونیرها نیاز به مراقبت و برنامه ریزی بیشتر دارند، اما هنوز هم دریافت براکت های ارتودنسی با وجود اقدامات قبلی دندانپزشکی امکان پذیر است.

اجازه دهید ابتدا راجع به روکش های دندانی صحبت کنیم- روکش دقیقاً چیست و چه کاری انجام می دهد؟ روکش نوعی پوشش یا کلاهک است که روی دندان قرار می گیرد تا شکل، اندازه، و عملکرد طبیعی آن را احیاء کند. آنها محکم تر شدن دندان ها کمک می کنند و ظاهر آنها را بهبود می دهند. روکش های دندان توسط دندانپزشک کار گذاشته می شوند تا مشکلاتی مانند پوسیدگی، لب پر شدگی، یا ترک خوردگی دندان ها را پوشش دهند.

 

 

آسیب ارتودنسی به درمان دندانپزشکی

آسیب ارتودنسی به درمان دندانپزشکی

 

در صورتی که روکش پس از درمان ریشه (عصب کشی) کار گذاشته شده باشد، ارتودنتیست باید اقدامات لازم را انجام دهد تا اطمینان حاصل نماید که انسجام دندان/ دندان ها پس از قرار گرفتن براکت ها روی دندان ها حفظ خواهد شد. درمان ریشه (عصب کشی) فرایندی است که طی آن مینای دندان با دریل سوراخ می شود، سپس با مواد با دوام پر می شود، که اغلب پس از آن روی دندان روکش قرار می گیرد. در این صورت، باید با دقت مراقب دندان بود تا طی جابجایی داخل دهان، محکم باقی بماند.

بنابراین، اگر به این فکر می کنید که: آیا اگر قبلاً روی دندان هایم روکش قرار گرفته باشد هنوز هم می توانم از براکت ها استفاده کنم؟ پاسخ “آری” است!

درست مانند دندان هایی که پر شده اند، هنوز هم می توان به دندان های که روکش شده اند براکت ارتودنسی چسباند و آنها را به مکان جدیدی جابجا کرد. یک ارتودنتیست مجرب در انجام این کار با هیچ مشکلی مواجه نخواهد شد.

برعکس، می توان روکش ها را پس از پایان دوره درمان ارتودنسی روی دندان ها چسباند. این شناخته ترین گزینه برای ترمیم دندان های آسیب دیده یا بد ظاهر است که می توانند از مزایای روکش دندان بهره مند شوند. افراد بزرگسال بویژه ترجیح می دهند روکش ها را پس از اتمام درمان ارتودنسی روی دندان های خود قرار دهند.

با بالا رفتن سن افراد، سن دندان های آنها نیز بالا می رود. و هرچه افراد بیشتر عمر می کنند، دندان های آنها بیشتر تحت تأثیر ساییدگی قرار می گیرد. افراد به صورت طبیعی به درمان های ترمیمی مانند روکش روی دندان های خود نیاز دارند. به طور همزمان، افراد بزرگسال بیشتری برای صاف و یکدست کردن دندان های خود بیشتر ترغیب می شوند. این باعث می شود ارتودنتیست ها و دندانپزشک ها بیشتر به فکر راهکارهایی برای محقق ساختن این خواسته آنها هستند.

 

آسیب ارتودنسی به درمان دندانپزشکی

آسیب ارتودنسی به درمان دندانپزشکی

 

ایمپلنت دندانی چیست؟

از دست رفتن دندان یکی از عادی ترین اتفاقاتی است که، خواه طی یک اتفاق، خواه با یک بیماری می تواند رخ دهد، و دندانپزشک ها روز به روز بیشتر با بیمارانی مواجه می شوند که به فکر جایگزینی برای دندان های از دست رفته خود هستند. ایمپلنت های دندانی یکی از این گزینه ها هستند. آنها پست های تیتانیومی را شامل می شوند که داخل استخوان فک قرار می گیرند تا جایگزین ریشه از دست رفته دندان ها شوند. در نهایت یک روکش به این پست متصل می شود که کاملاً شبیه دندان های طبیعی خواهد بود و عملکردی مانند آنها خواهد داشت.

با قرار گرفتن ایمپلنت های دندانی در جای خود، آنها نباید حرکت داده شوند، اما متأسفانه دندان های واقعی اینقدر فرمانبردار نیستند. دندان ها به دلایل مختلفی ممکن است به اطراف حرکت کنند، از جمله با افزایش سن، این قابلیت طبیعی وجود دارد که دندان ها به سمت جلوی دهان حرکت کنند و فشرده و نامرتب شوند. برای بسیاری افراد، براکت ها راهکاری عملی برای این مشکل هستند، اما اگر یک یا چند ایمپلنت کاشته شده باشد چه؟- آیا هنوز هم می توان از براکت ها استفاده کرد؟ اگر بخواهیم کوتاه پاسخ دهیم: آری، قطعاً براکت ها گزینه ای قابل استفاده هستند. به دو صورت می توان از این دو درمان بهره مند شد:

 

آسیب ارتودنسی به درمان دندانپزشکی

آسیب ارتودنسی به درمان دندانپزشکی

 

ارتودنسی پس از کاشت ایمپلنت های دندانی

نمی توان ایمپلنت های دندانی را جابجا کرد، اما در صورتی که ایمپلنت در جای درست قرار داشته باشد می توان دندان های اطراف را با استفاده از بریس های ثابت یا متحرک جابجا کرد. حتی در صورت کاشت چند ایمپلنت، باز هم درمان ارتودنسی امکان پذیر است.

اگر ایمپلنت در جای درست قرار نگرفته باشد، می توان به فکر جابجا کردن آن پس از اتمام درمان ارتودنسی بود. این کار می تواند شامل جابجا کردن تنها روکش ایمپلنت، یا کل ایمپلنت شود. یا اینکه، می توان ایمپلنت را همان جایی که هست باقی گذاشت و با جای آن کنار آمد.

ارتودنسی قبل از کاشت ایمپلنت های دندانی

گرچه می توان دندان های اطراف ایمپلنت را جابجا کرد، اما معمولاً بهتر این است که ابتدا درمان ارتودنسی را انجام داد تا بتوان اطمینان حاصل نمود که دندان ها در بهترین مکان ممکن قرار دارند. و اگر دندانی از دست رفته هم نیاز نیست نگران شوید. می توان از یک دندان مصنوعی موقت استفاده کرد تا مطمئن شد هیچ فضای خالی بین دندان ها وجود ندارد. برای برخی بیماران حتی لازم است درمان ارتودنسی قبل از کاشت ایمپلنت های دندانی انجام شود- ایجاد فضای کافی برای دندان جدید و حتی جابجایی ریشه دندان های مجاور به محل درست.

خواه تمایل به دریافت براکت ها قبل از کاشت ایمپلنت ها داشته باشید یا پس از آنها، دندانپزشکی که کاشت ایمپلنت را انجام می دهد باید در کنار ارتودنتیست عمل کند تا بهترین روند درمان برای شما طراحی شود.