بایگانی برچسب برای: دهانشویه ارتودنسی

آیا بهترین دهانشویه برای افرادی که بریس دارند وجود دارد؟

بسیاری از افراد دهانشویه را به روتین بهداشت دهان و دندان خود اضافه می کنند. این می تواند بوی دهان آنها را تازه کرده و به تقویت کار تمیز کردنی که مسواک زدن و نخ دندان کشیدن انجام می دهند کمک کند.

اما تصور کنید شما به تازگی بریس ها را دریافت کرده اید و نمی توانید منتظر بمانید تا لبخند جدید خود را پس از اتمام درمان ببینید- اما در حال حاضر، باید درمان ارتودنسی را یک مرحله در یک زمان انجام دهید. شما یک کیت مراقبت از بریس دارید که داخل آن نخ دندان، موم ارتودنسی، خمیر دندان و مسواک آماده شده اند. اما دهانشویه چطور؟

برخی افراد ممکن است است به این موضوع فکر کنند که آیا انواع خاصی از دهانشویه ها برای بریس ها وجود دارد، یا حتی استفاده از آن ایده خوبی است.

اول از همه، استفاده از دهانشویه با بریس ها کاملاً بی خطر است. به براکت ها یا سیم های بریس های فلزی سنتی یا بریس های شفاف آسیبی وارد نمی کند. بریس های فلزی سنتی شما از مواد فولادی ضد زنگ با کیفیت بالا ساخته شده اند که زنگ نمی زنند یا خورده نمی شوند. انواع مختلفی از دهانشویه ها در بازار وجود دارند. حتی برخی از آنها به صورت ویژه برای افرادی که از بریس ها استفاده می کنند با نام هایی که شامل “ارتودنتیک” یا “مراقبت از بریس” هستند، به بازار عرضه می شوند. انتخاب یکی از آنها برای استفاده، ممکن است به مواد تشکیل دهنده آنها بستگی داشته باشد. گرچه در نهایت، این می تواند به ترجیح شخصی بیمار بستگی داشته باشد.

استفاده روزانه از دهانشویه همراه با بریس برای تمیز کردن دندان ها، تمیز کردن براکت ها و سیم ها، از بین بردن پلاک و باکتری ها، جلوگیری از حفره های دندان و بیماری ها لثه و شاداب کردن بوی دهان ضروری است.

پس حل شد؛ دهانشویه عالی است- اما آیا هر دهانشویه ای عالی است؟ با وجود گزینه های زیادی که برای دهانشویه وجود دارند، از کجا می دانید کدام یک مؤثرتر است؟ کدام دهانشویه برای بریس ها بهتر است؟

دلایل استفاده از دهانشویه با بریس ها

مسواک زدن و نخ دندان کشیدن با بریس ها می تواند دشوار باشد. هنگام حرکت در اطراف براکت ها و سیم ها همیشه نمی توان همه قسمت های همه دندان ها را تمیز کرد. ذرات غذا می توانند گیر کرده و شروع به ایجاد پلاک کنند. این امر در صورت عدم مراقبت در نهایت می تواند منجر به ایجاد حفره شود.

چرخاندن دهانشویه در اطراف دهان می تواند به شستشوی ذرات کوچک غذا کمک کند. و اگر دهانشویه حاوی مواد ضد عفونی کننده یا ضد باکتری باشد، می تواند میکروب های ایجاد کننده حفره را نیز از بین ببرد. این کار هنگامی که همراه با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن معمول انجام شود، می تواند دهان را تمیزتر و تازه تر کنند.

(یک پرسش که بیماران از ما دندانپزشکان و ارتودنتیست ها زیاد می پرسند این است که آیا قبل از مسواک زدن و نخ دندان کشیدن باید از دهانشویه استفاده کنند یا بعد از آن. ترتیب آن مهم نیست. مهم این است که بیمار به طور منظم بریس ها و دندان های خود را تمیز کند.)

علاوه بر حفره ها، پلاک ها نیز می توانند باعث ایجاد واکنش در مینای دندان شوند که به آن کلسیفیکاسیون یا دمینرالیزیشن گفته می شود. هنگامی که براکت ها برداشته می شوند، برخی از بیماران متوجه لکه های سفید در محل اتصال براکت ها می شوند. دیگران ممکن است در اطراف آنها لکه های رنگی داشته باشند. احتمال بروز هر یک از این مشکلات را می توان با استفاده از دهانشویه فلورایده یا دهانشویه حاوی فلوراید کاهش داد (و حتی معکوس کرد).

فلوراید یک ماده معدنی است که با تقویت مینای محافظ دندان به پیشگیری از پوسیدگی و معکوس کردن مراحل اولیه بیماری پریودنتال (لثه) کمک می کند. هنگامی که مینای دندان را تقویت می کنید، بهترین شانس را برای محافظت از دندان های خود در برابر باکتری ها و پلاک های مضر دارید.

بیمار معمولی بین 18 ماه تا 3 سال از بریس ها استفاده می کند. تمیز و بدون حفره نگه داشتن دندان ها در طول درمان مهم است تا نتیجه نهایی دندان های صاف و سالمی باشند.

 بهترین دهانشویه برای ارتودنسی

بهترین دهانشویه برای ارتودنسی

آیا دهانشویه مخصوصی برای بریس ها وجود دارد؟

برخی از محصولات موجود در قفسه های فروشگاه از عباراتی مانند “مراقبت از بریس ها” یا “ارتودنتیک” در نام خود استفاده می کنند. اینها برای افرادی که بریس دارند استفاده می شود. با این حال، هنگام بررسی مواد تشکیل دهنده آنها، به نظر می رسد که تفاوت قابل توجهی با بسیاری از دهانشویه ها برای استفاده عمومی ندارند.

چیزی که معمولاً این محصولات تخصصی را از دهانشویه های معمولی متمایز می کند این است که حاوی تمام موارد ذکر شده در زیر هستند که برای استفاده کنندگان از بریس ها مفید می باشند. به عنوان مثال، آنها معمولاً حاوی فلوراید و ضد باکتری هستند (تا از دندان ها در برابر حفره ها و لکه های سفیدی که می توانند با بریس ها ایجاد شوند محافظت کنند). آنها معمولاً فاقد الکل هستند به گونه ای که باعث تحریک دهان هایی که از قبل حساس هستند نمی شوند، یا برای کودکان خردسال مشکلی ایجاد نمی کنند. آنها حتی ممکن است موادی را برای کمک به تسکین درد دندان ها و لثه ها اضافه کنند.

تنها راه مطمئن برای دانستن این است که برچسب های روی محصولات را بخوانید. یا از دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی در مورد محصولاتی که توصیه می کنند سؤال بپرسید. بسته به سلامت دهان بیمار، ممکن است یک دهانشویه خاص “برای بریس ها” را به شما پیشنهاد کنند. با این حال، در بسیاری از موارد، دهانشویه “معمولی” کافی است، تا زمانی که حاوی تمام خواصی باشد که فردی که بریس دارد آن را برای تمیز نگه داشتن دهان و محافظت از دندان های خود نیاز دارد.

جلوگیری از ایجاد حفره در هنگام استفاده از بریس ها

بریس ها اغلب توسط بچه ها نسبت به افراد بزرگسال، در سال هایی استفاده می شوند که مستعد ایجاد پوسیدگی هستند. همانطور که در بالا ذکر شد، افزودن دهانشویه می تواند به شستشوی ذرات غذا و باکتری هایی که باعث پوسیدگی می شوند کمک کند. استفاده از فلوراید می تواند حتی کمک بیشتری به جلوگیری از پوسیدگی فراهم کند.

دو راه برای بدست آوردن مزایای اضافی فلوراید وجود دارد: شستشو با فلوراید یا دهانشویه حاوی فلوراید.

دهانشویه ها معمولاً دارای تعدادی مواد هستند که باکتری ها را از بین می برند و بوی دهان را تازه می کنند. آنها همچنین ممکن است حاوی فلوراید باشند. از سوی دیگر، فلوراید خالص، اغلب شامل آن مواد دیگر نمی شود. هدف اصلی آنها وارد کردن فلوراید اضافی به روتین مراقبت از دهان است (که به مبارزه با حفره ها کمک می کند).

هر دو دهانشویه و محلول فلوراید می توانند برای استفاده کنندگان از بریس ها مفید باشند. اما مهم است که به خاطر داشته باشید که هیچ کدام نباید جایگزین مسواک زدن دقیق و نخ دندان کشیدن شوند.

 بهترین دهانشویه برای ارتودنسی

بهترین دهانشویه برای ارتودنسی

محافظت از دندان و لثه

وجود باکتری در دهان طبیعی است، اما مقدار زیادی از انواع خاصی از باکتری ها می تواند مضر باشد. برخی باعث بوی بد دهان می شوند. برخی دیگر با قندهای موجود در دهان واکنش نشان می دهند تا حفره ایجاد کنند. ترکیبات ضد باکتری دهانشویه می توانند این باکتری ها را تحت کنترل نگه دارند.

دهانشویه های ضد عفونی کننده یا ضد میکروب حتی قوی تر هستند. نه تنها باکتری ها، بلکه سایر موجودات مانند قارچ ها و برخی ویروس ها را نیز از بین می برند.

همه این محصولات برای تمیز نگه داشتن دهان بیمار مفید هستند. آنها همچنین می توانند به مبارزه با میکروب هایی کمک کنند که به لثه ها حمله می کنند و باعث التهاب لثه و بیماری پریودنتال می شوند.

آیا باید از دهانشویه حاوی الکل اجتناب کرد؟

اکثر دهانشویه های انتخابی حاوی الکل هستند. الکل همان چیزی است که باعث ایجاد احساس سوزش می شود که بسیاری از افراد آن را با دهانشویه مرتبط می دانند. در بسیاری از موارد، این ماده ضد عفونی کننده نیز است که بیشترین فایده را برای از بین بردن موجودات مضر دارد. در سال های اخیر بحث های زیادی درباره بی خطر بودن این محصولات وجود داشته است.

در حالی که الکل موجود در دهانشویه خطرناک نیست و به بریس ها آسیبی نمی رساند (این مورد توسط انجمن دندانپزشکی آمریکا تأیید شده است)، اما همیشه توصیه نمی شود. دلایلی وجود دارند که چرا استفاده کنندگان از بریس ها ممکن است بخواهند یک گزینه فاقد الکل را انتخاب کنند:

  • استفاده از بریس ها می تواند دندان ها را دردناک و حساس کند. سوزش و سوزن سوزن شدنی که بیماران با دهانشویه بر پایه الکل احساس می کنند می تواند به این ناراحتی بیافزاید.
  • الکل موجود در دهانشویه به شدت خشک کننده و کم آب کننده است و برای پوست و لثه ها نسبتاً خشن است و می تواند باعث خشکی دهان شود که می تواند باعث پوسیدگی و بوی بد دهان شود.
  • ممکن است مقدار اندکی از دهانشویه بلعیده شود. کودکان یا هر کسی که نباید الکل مصرف کند، ممکن است بیش از حد ایمن الکل ببلعند. به همین دلیل هیچ نوع دهانشویه ای برای کودکان زیر 6 سال توصیه نمی شود.

درس مهم این است که دهانشویه و محلول شستشوی دهان می تواند حاوی تعدادی مواد مختلف باشند. مصرف کنندگان باید برچسب محصولات را مطالعه کنند تا از مواد تشکیل دهنده محصولاتی که استفاده می کنند آگاه شوند. این درست است که فردی بخواهد از الکل اجتناب کند، به دنبال محافظت از مینای دندان های خود (فلوراید) باشد، یا بخواهد میکروب ها را از بین ببرد (ضد باکتری یا ضد عفونی کننده).

دهانشویه را به روتین تمیز کردن دهان خود اضافه کنید.

حفظ سلامت دندان ها در حین استفاده از بریس ها می تواند چالش برانگیز باشد. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن همیشه برای تمیز کردن دندان ها به اندازه لازم کافی نیست. افزودن دهانشویه به روتین مراقبت از دهان کمک خواهد کرد و مراجعات منظم به دندانپزشک نیز ضروری هستند. دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی شما می تواند توصیه کند در حالی که روی دندان های شما بریس ها قرار دارند، که کدام نوع دهانشویه ممکن است برای آنها بهتر عمل کند.

تصمیم گیری برای دریافت بریس ها یک تعهد بزرگ است، اما نتیجه نهایی یک لبخند صاف تر خواهد بود که ارزش وقت و تلاش را دارد. اطمینان حاصل کنید که پس از برداشتن بریس ها، دندان های زیر آنها تا حد امکان سالم هستند.

 بهترین دهانشویه برای ارتودنسی

بهترین دهانشویه برای ارتودنسی

آیا دهانشویه خاصی وجود دارد که باید با بریس ها از آن اجتناب کنید؟

شما با بریس ها به دهانشویه خاصی نیاز ندارید، اما انتخاب دهانشویه ای که مخصوص لبخند با بریس است، ضرری ندارد.

هنگام استفاده از بریس ها، بهتر است از دهانشویه هایی که حاوی مواد سفید کننده هستند خودداری کنید. سفید کردن دندان های خود در حالی که بریس ها روی دندان قرار دارند، می تواند باعث ایجاد لکه و تغییر رنگ سطح دندان ها در هنگام برداشتن بریس ها شود. صبر کنید تا درمان شما تمام شود تا دندان های خود را بدون هیچ براکت یا سیمی سفید کنید.

تا زمانی که دهانشویه شما دارای فلوراید، فاقد الکل و ضد باکتری باشد، گزینه بسیار خوبی است!

هنوز در مورد دهانشویه با بریس ها سؤال دارید؟

لطفاً در صورت داشتن هر گونه سؤال با ما تماس بگیرید! ما هر آنچه که باید بدانید را به شما خواهیم گفت.

فلوراید تراپی طی درمان ارتودنسی

در مقالات قبل برای شما گفتیم احتمال بروز پوسیدگی دندان ها در طول درمان ارتودنسی بسیار بالا است که باعث می شود هدف نهایی درمان که زیباتر کردن لبخند است از بین برود، به همین دلیل بیمار و ارتودنتیست باید همه تلاش خود را برای پیشگیری از بروز آن بکنند. در آخرین مطلبی که گفتیم راجع به فواید فلوراید برای جلوگیری از پوسیدگی دندان ها صحبت کردیم. در این مقاله قصد داریم از روش ها و محصولات مختلفی بگوییم که به دندان ها کمک می کنند فلوراید آنها تأمین شود.

دهانشویه ها

استفاده از دهانشویه های فلورایده رایج ترین روشی است که به پیشگیری از پوسیدگی دندان ها و ایجاد حفره روی آنها کمک می کند. دهانشویه های فلورایده موجب کاهش دمینرالیزیشن (کاهش مواد معدنی دندان ها) می شوند و می توانند معدنی سازی مینای دندان ها را در قسمت های نزدیک بندها و براکت های ارتودنسی افزایش دهند. راه های مختلفی برای استفاده از دهانشویه های فلورایده وجود دارد. از آنها می توان به صورت های زیر استفاده کرد:

  • در دوزهای پایین (05% NaF) با فواصل زمانی کمتر و تعداد دفعات بیشتر، یک یا دو مرتبه در ماه؛
  • در دوزهای بالا (2% NaF)، یک مرتبه در هفته یا دو مرتبه در ماه.

کاهش حفره های دندانی 25- 30% است. در صورتی که دهانشویه های NaF (0.05%–225 ppmF) به مدت 1 دقیقه استفاده شوند می توانند سطح فلوراید داخل بزاق دهان را به مدت 2 تا 4 ساعت افزایش دهند.

 

 

فلوراید تراپی طی درمان ارتودنسی

فلوراید تراپی طی درمان ارتودنسی

ژل های فلورایده

در ژل های فلورایده غلظت فلوراید می تواند بین 10000 تا 20000 ppm باشد. این ژل ها معمولاً نمونه NaF هستند که به صورت اسیدی آماده شده اند، که برای تبادل یون ها فوق العاده است. میزان تأثیرگذاری آنها به این بستگی دارد که که منطقه ای که قرار است روی آن کار شود چقدر قابل دسترسی است: سطوح دهلیزی (سطوح خارجی کلیه دندان ها، چه قدامی و چه خلفی) و زبانی دندان ها به بهترین شکل محافظت می شوند. ژل هایی که غلظت فلوراید آنها بالا است، با استفاده از تری اعمال می شوند و توسط دندانپزشک و در جراحی های دندانی انجام می شود. توصیه می شود تری به مدت 4 دقیقه در جای خود باقی بماند؛ بیمار حداقل به مدت یک تا یک ساعت و نیم پس از اعمال ژل فلورایده باید از شستشوی دهان، خوردن و نوشیدن هر چیزی خودداری کند. دو مرتبه انجام این کار در طول سال توصیه می شود.

 

 

فلوراید تراپی طی درمان ارتودنسی

فلوراید تراپی طی درمان ارتودنسی

وارنیش فلوراید

وارنیش های فلوراید با اهداف پیشگیرانه اطراف براکت های سمان (چسبانده) شده استفاده می شوند تا تأثیر پوسانندگی پلاک های باکتریایی را در مکان های بسیار آسیب پذیر مانند سطوح پروکسیمال (سطوح بین دو دندان مجاور) و سرویکال (قسمت طوق یا گردن دندان) کاهش دهد. این درمان نیازی به همکاری بیمار ندارد. این وارنیش ها با این هدف ابداع شدند که برای مدت زمان طولانی (تا 12 ماه یا بیشتر) به سطح مینای دندان ها بچسبند و فلوراید خود را به آهستگی روی سطوح مینای دندان ها آزاد کنند تا زمانی که بیمار در مطب سپری می کند کاهش پیدا کند. وارنیش های فلوراید معمولاً دو مرتبه در سال روی منطقه خاصی اعمال می شوند که ضایعات اولیه روی سطوح صاف و صیقلی ایجاد شده اند. سه نوع وارنیشی که در حال حاضر در بازار وجود دارند عبارتند از:

  • محافظ فلور Fluor Protector با فلوراید 1/0 درصد،
  • دورافات Duraphat با فلوراید 2/2 درصد،
  • بای فلوراید Bifluoride با فلوراید 5 درصد.

وارنیش های فلوراید باید در بیمارانی استفاده شوند که علاقه چندانی به برنامه های درمانی گسترده ندارند، از جمله درمان هایی که هر سه یا چهار ماه یک مرتبه، یا دو یا سه مرتبه در سال انجام می شوند. بنابراین، وارنیش ها به عنوان درمانی پیشگیرانه استفاده می شوند تا از دمینرالیزیشن (کاهش مواد معدنی) مینای دندان های اطراف براکت ها پیشگیری شود و موجب افزایش معدنی سازی مجدد ضایعات پوسیدگی و جلوگیری از بروز ضایعات بیشتر شود.

ترکیب وارنیش های فلوراید و کلرهگزیدین

کنترل با مواد آنتی میکروبیال در ترکیب با فلوراید، در بیماران پر خطر، می تواند نتایج فوق العاده ای داشته باشد. فلوراید و کلرهگزیدین ترکیبی قدرتمند تشکیل می دهند: فلوراید برای محافظت از بافت های سخت عمل می کند، در حالی که کلرهگزیدین پاتوژن های باکال (عوامل بیماری زای دهانی) موجود در بزاق و پلاک های دندانی را کاهش می دهد. وارنیش های آنتی باکتریال به صورت موضعی روی مناطق پر خطر اعمال می شوند، مانند ضایعات اولیه که باید پاکسازی شوند تا معدنی سازی مجدد مینای دندان ها ممکن شود. این مواد می توانند تعداد استرپتوکوک موتانس (Streptococcus mutans) موجود در پلاک های نزدیک ابزارهای ثابت را کاهش دهند. اعمال وارنیش بر پایه کلرهگزیدین به راحتی انجام می شود.

این ماده مانند رنگ با یک فرچه یا قلم مو روی دندان ها زده می شود و با یک جریان هوای ملایم روی سطح دندان خشک می شود. پس از اعمال وارنیش و قبل از خوردن یا آشامیدن هر چیزی، بیمار باید حداقل یک ساعت صبر کند. وارنیش های کلرهگزیدین نیز مانند ژل ها باید به صورت مکرر، دو یا سه مرتبه با فواصل چند روزه، و هر سه یا چهار ماه یک مرتبه اعمال شوند تا مؤثر واقع شوند. استفاده ترکیبی از وارنیش آنتی باکتریال و وارنیش فلوراید در جلوگیری از ضایعات پوسیدگی جدید تأثیر گذارتر هستند.