بایگانی برچسب برای: ریتینر دندان

آنچه باید در مورد ریتینرهای دائمی بدانید!

ریتینرها یا نگهدارنده های دائمی که به آنها نگهدارنده ثابت نیز گفته می شود، سیم های سفارشی هستند که ارتودنتیست شما پس از صاف کردن دندان ها به آنها می چسباند. نگهدارنده ها از جابجایی دندان های شما پس از درمان ارتودنسی جلوگیری می کنند و تنها توسط یک ارتودنتیست قابل برداشتن هستند. در برخی موارد، ریتینرهای دائمی ممکن است به جای ریتینرهای متحرک توصیه شوند، که خودتان آنها را قرار می دهید و خارج می کنید.

این مقاله در مورد نگهدارنده های دائمی، مزایا، هزینه ها و تکنیک های تمیز کردن آنها صحبت می کند.

نگهدارنده دائمی چگونه عمل می کند؟

دندان های شما توسط الیاف پریودنتال لیگامان به فک شما متصل می شوند که کشیده می شوند تا دندان های شما بتوانند حرکت کنند. بریس ها یا الاینرها می توانند دندان های شما را برای بهبود زیبایی یا عملکردی، در بهترین جایگاه خود قرار دهند. پس از آن، به یک نگهدارنده نیاز خواهید داشت تا آنها را در جای خود نگه دارد یا رباط هایی که تمایل دارند دندان ها را به سمت موقعیت اصلی خود بازگردانند را کنترل کنند.

نگهدارنده دائمی سیمی است، که گاهی اوقات بافته می شود، که ارتودنتیست شما آن را پشت دندان های شما که به تازگی در جای مناسب قرار داده شده اند قرار می دهد. آنها آن را با چسب مخصوص به دندان های شما می چسباند و سیم دندان های شما را در جای خود نگه می دارد. گاهی اوقات، سیم انعطاف پذیر است، بنابراین ممکن است دندان ها را پس از انجام کارهای ارتودنسی به طور کامل در یک راستا حفظ نکند.

یک نگهدارنده دائمی در واقع می تواند برداشته شود اما فقط توسط یک متخصص.

 ریتینرهای دائمی

ریتینرهای دائمی

نگهدارنده های دائمی در مقایسه با نگهدارنده های قابل جابجایی یا متحرک

نگهدارنده های دائمی به پشت دندان های شما چسبانده می شوند، بنابراین مجبور نخواهید بود به خاطر داشته باشید که آنها را داخل دهان خود قرار دهید و آنها را بیرون بیاورید. آنها برای افراد دیگر قابل مشاهده نیستند. یک ارتودنتیست در صورت نیاز می تواند آنها را حذف کند.

نگهدارنده های متحرک، سیمی و پلاستیکی یا شفاف هستند. شما می توانید آنها را بیرون بیاورید، اما باید به خاطر داشته باشید که آنها را دوباره بپوشید در غیر اینصورت احتمالاً دندان های شما حرکت خواهند کرد. نگهدارنده های متحرک شفاف چندان قابل مشاهده نیستند، اما ممکن است تغییر رنگ دهند و پاره شوند. نگهدارنده های متحرک سیمی بیشتر قابل مشاهده هستند اما دوام بیشتری نیز دارند.

نکات مثبت نگهدارنده های دائمی

نگهدارنده های دائمی همواره دندان های شما را در جای خود نگه می دارند، که مؤثرترین راه برای نگه داشتن آنها در جای خود است.

دیگر مزایای نگهدارنده دائمی عبارتند از:

  • آنها برای افراد دیگر قابل مشاهده نیستند.
  • بعید است که روی گفتار شما تأثیر بگذارند، کاری که نگهدارنده های متحرک ممکن است انجام دهند.
  • آنها بسیار بادوام هستند و از چند سال تا 20 سال ماندگاری دارند.
  • در صورت لزوم ارتودنتیست می تواند آنها را تعمیر یا تنظیم کند.

معایب نگهدارنده های دائمی

برخی از افراد ترجیح می دهند که بتوانند نگهدارنده را قرار دهند و خارج کنند، که با نگهدارنده های دائمی امکان پذیر نیست. سایر معایب عبارتند از:

  • بهداشت خوب دهان نیاز به تلاش بیشتری خواهد داشت.
  • ممکن است باعث تحریک اولیه شوند.
  • هزینه اولیه می تواند گران تر از نگهدارنده های متحرک باشد.
  • تشخیص شکستگی نگهدارنده (تا زمانی که دندان ها جابجا نشده اند) می تواند دشوار باشد.
  • در صورت شکستگی یا نیاز به تنظیم، باید به یک ارتودنتیست مراجعه کنید.

هزینه نگهدارنده دائمی

هزینه نگهدارنده توسط ارتودنتیست تعیین می شود، بنابراین می تواند بسیار متفاوت باشد. به عنوان یک راهنما، یک نگهدارنده دائمی، برای هر سیم، حدود 250 تا 550 دلار برای هر قوس دندانی، برای نگهدارنده فک بالا یا پایین هزینه خواهد داشت.

ارتودنتیست ها تمایل دارند از نگهدارنده های دائمی برای دندان های فک پایین استفاده کنند و ممکن است یک نگهدارنده متحرک را برای دندان های فک بالا توصیه کنند.

آیا بیمه نگهدارنده دائمی را پوشش می دهد؟

پوشش بیمه برای نگهدارنده دائمی با بیمه های مختلف متفاوت است. اگر بیمه شما درمان ارتودنسی را نیز پوشش دهد، ممکن است بیمه دندانپزشکی تمام یا بخشی از هزینه نگهدارنده شما را پوشش دهد. می توانید با شرکت بیمه خود تماس بگیرید یا در مورد آن با ارتودنتیست یا پزشک خود صحبت کنید تا متوجه شوید که چقدر باید پرداخت کنید. اگر زیر 18 سال هستید، بیمه های درمانی باید هزینه های دندانپزشکی را ارائه دهند.

چه کسی به نگهدارنده دائمی نیاز دارد؟

نگهدارنده دائمی به جای نگهدارنده های متحرک می تواند گزینه خوبی باشد اگر:

  • فکر می کنید ممکن است استفاده از نگهدارنده متحرک طبق دستورالعمل را فراموش کنید.
  • شما نمی خواهید نگهدارنده شما قابل مشاهده باشد.
  • دندان های شما در طول صاف کردن به مقدار قابل توجهی جابجا شده اند، یا در صورتی که یک یا چند دندان شما کشیده شده اند و باید فضای بین آنها را ببندید.
 ریتینرهای دائمی

ریتینرهای دائمی

نحوه تمیز کردن و مراقبت از نگهدارنده دائمی

نگهدارنده های دائمی می توانند تمیز کردن دندان ها و لثه های شما را چالش برانگیزتر کنند زیرا ذرات غذا می توانند به سیم گیر کنند. نخ دندان کشیدن ممکن است دشوار باشد، اما گزینه هایی برای تمیز نگه داشتن دندان هایی که پشت آنها سیم قرار داده شده است وجود دارد که عبارتند از:

  • فلاس تریدرها، که حلقه های یکبار مصرف نازکی هستند که تمیز کردن اطراف سیم های نگهدارنده را آسان تر می کنند.
  • واتر فلاسرها، که ذرات باقی مانده ها پلاک ها را با فشار قوی آب تمیز می کنند.
  • مسواک های بین دندانی، که مسواک های کوچکی هستند که بین دندان های شما استفاده می شوند.

مهم است که پاکسازی تخصی دندان ها را نیز ادامه دهید.

نگهدارنده های دائمی بادوام هستند، اما اگر ناراحت کننده هستند و نیاز به تنظیم دارند، یا اگر شکسته یا خم می شوند، باید به پزشک خود مراجعه کنید تا آنها را تنظیم یا تعمیر کند.

خلاصه

نگهدارنده های دائمی سیم های سفارشی هستند که ارتودنتیست ها پس از صاف کردن دندان های شما به پشت آنها می چسبانند. آنها به نگه داشتن دندان ها در جای خود و عدم حرکت پس از صاف کردن آنها کمک خواهند کرد.

ریتینر دائمی بسیار بادوام است و مانند ریتینرهای متحرک، مجبور نیستید به خاطر داشته باشید که آن را داخل دهان خود قرار دهید یا خارج کنید. مزیت دیگر این است که هیچ کس نمی تواند آنها را ببیند، زیرا پشت دندان های شما هستند.

تمیز نگه داشتن دندان ها با رتینرهای دائمی ممکن است دشوار باشد، اما نخ دندان های مخصوصی وجود دارند که می توانند به شما کمک کنند. پاکسازی تخصصی دندان ها نیز مهم است.

سخن پایانی

نگهدارنده ها بخش مهمی از صاف نگه داشتن دندان های شما پس از انجام مراحل درمان ارتودنسی هستند و از سرمایه شما محافظت می کنند. هیچ کس نمی تواند نگهدارنده دائمی شما را ببیند، که یک مزیت بزرگ برای بسیاری از افراد است. ارتودنتیست شما درباره مدت زمان استفاده از ریتینر به شما توصیه های خواهد کرد که ممکن است متفاوت باشند. مدتی زمان می برد تا به آنها عادت کنید، اما شما مجبور نخواهید بود با گذاشتن و درآوردن، گم کردن یا فراموش کردن آنها کنار بیایید.

پرسش های متداول در مورد ریتینرهای دائمی

ماندگاری نگهدارنده دائمی چقدر است؟

نگهدارنده های دائمی بادوام هستند و می توانند تا 20 سال عمر کنند. با این حال، ممکن است نیاز به تنظیم داشته باشند یا خم شوند یا بشکنند. اگر نگهدارنده دائمی شما نیاز به توجه داشته باشد، ارتودنتیست شما می تواند آن را بردارد، تعمیر یا تنظیم کند.

آیا دندان ها هنوز هم می توانند با نگهدارنده دائمی حرکت کنند؟

این امکان وجود دارد که دندان های شما حتی با نگهدارنده دائمی حرکت کنند.

برای به حداقل رساندن این امر، به طور منظم به ارتودنتیست خود مراجعه کنید. در صورتی که متوجه تغییری در نگهدارنده دائمی خود شدید که ممکن است نشان دهنده آسیب دیدگی سیم یا اتصال آن باشد، برای بررسی نگهدارنده دائمی خود قرار ملاقاتی با ارتودنتیست خود بگذارید.

آیا نگهدارنده های دائمی ارزشش را دارند؟

نگهدارنده های دائمی مانند نگهدارنده های متحرک دارای مزایا و معایبی هستند. آنها ممکن است هزینه بیشتری داشته باشند، اما می توانند دوام بیشتری نیز داشته باشند و برای نگه داشتن دندان های تازه صاف شده در جای خود، می توانند مؤثرترین نوع نگهدارنده باشند. به توصیه های ارتودنتیست خود در مورد نگهدارنده ها گوش کنید، اما تا زمانی که احساس کنید می توانید بهترین تصمیم را بگیرید، سؤال کنید.

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

دندان‌های شیری گرچه جایگزین دائمی خواهند داشت، اما از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. دندان‌های شیری به عنوان فضانگه‌دار برای دندان‌های دائمی عمل می‌کنند و به کودکان اجازه می‌دهند اولین غذای جامد خود را بجوند. کودکان معمولا در اثر حادثه، آسیب، پوسیدگی دندان، یا شرایط ژنتیکی، دندان‌های شیری خود را از دست می‌دهند. این احتمال وجود دارد که از دست دادن زود هنگام دندان‌های شیری منجر به بروز مشکلات ارتودنسی در دندان‌های دائمی شود.

فضا نگه‌دار چیست؟

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

 

در صورتی که دندان‌های مولر شیری وجود نداشته باشند یا زودتر از موعد از دست رفته باشند، ارتودنتیست‌ها استفاده از فضا نگه‌دارها را توصیه می‌کنند. هدف استفاده از فضا نگه‌دارها جلوگیری از جابجایی مولرهای اول دائمی مجاور دندان از دست رفته است. از این طریق می‌توان فضای کافی برای رشد پرمولرهای دائمی که دارای دو کاسپ (برجستگی روی سطح جونده‌ی دندان) هستند و نیز دندان‌های نیش حفظ نمود. در صورتی که مولرهای اول دائمی در جای درست خود نگه داشته نشوند، ممکن است رو به جلو منحرف شوند و مانع رشد پرمولرهای دارای دو کاسپ در مسیر معمول خود شوند. اولین پرمولر دارای دو کاسپ نیز ممکن است رو به جلو جابجا شود و مسیر معمول رشد و حرکت دندان نیش دائمی را مسدود کند. در صورتی که هر یک از شش دندان شیری در هر یک از دو فک پیش از موعد از دست برود، استفاده از فضا نگه‌دار ضروری خواهد بود.

انواع فضا نگه‌دارهای ثابت

نوع فضا نگه‌داری که دندانپزشک به شما پیشنهاد می‌دهد به تعداد دندان‌های از دست رفته و نیز محل آنها در دهان بستگی دارد. معمول‌ترین انواع فضا نگه‌دارها عبارتند از:

ابزار کمانی کامی (TPA)

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

 

این نوع فضا نگه‌دار ثابت در فک بالا زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که دندان‌های مولر شیری در هر دو طرف قوس دندانی زودتر از موعد از دست رفته باشند. ابزار TPA از دو بند فلزی تشکیل شده است که با یک سیم محکم در سقف دهان به یکدیگر متصل شده‌اند و بندها به آنها لحیم شده‌اند. ساختن ابزار عبارت است از تنظیم کردن بندهای فلزی روی دندان پایه‌ی کودک و ساخت قالب آن. بندها درون قالب باقی می‌مانند، که پس از آن با گچ دندانپزشکی پر می‌شود. ابزار TPA در آزمایشگاه و از روی قالب دندان‌های کودک ساخته می‌شود.

زمانی که ابزار TPA روی دندان پایه با سمان چسبانده می‌شود، می‌تواند مانع حرکت رو به جلوی دندان‌ها شود؛ با این حال همیشه قادر نیست مانع حرکت رو به جلوی نوک دندان‌های پایه شود و در نتیجه ممکن است باز فضا از بین برود و پر شود. احتمال برزو این اتفاق زمانی افزایش می‌یابد که کودک از روی عادت از زبان، انگشت، یا انگشت شست برای اعمال فشار روی سیم TPA استفاده می‌کند. گاهی اوقات یک دکمه به سیم مرکزی ابزار TPA متصل می‌شود که در کام کودک قرار می‌گیرد تا مانع تغییر جهت دندان پایه‌ای شود که ابزار به آن سمان شده است. در این حالت ابزار “نانس” نامیده می‌شود.

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

 

معمولا ابزار TPA در جای خود باقی می‌ماند تا دندان دائمی درون فضای به جا مانده در اثر از دست رفتن دندان‌ها رشد کند.

دیستال شو (Distal shoe)

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

 

این نوع فضا نگه‌دار زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که بیمار کوچکتر از آن است که مولرهای شش سالگی او رشد کرده باشند. دیستال شو روی مولرهای شیری قرار داده می‌شود و برآمدگی دارد که روی لثه تا سطح مقابل مولر شش سالگی که رشد نکرده است امتداد می‌یابد و مسیر رشد آن را به درستی درون دهان هدایت می‌کند.

بند و حلقه (Band and loop)

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

 

این نوع ابزار زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که یک یا چند مولر شیری تنها در یک سمت قوس دندانی از دست رفته‌اند و مولر شش سالگی نیز پشت آنها وجود دارد. در این ابزار یک بند فلزی به دور مولر شش سالگی قرار می‌گیرد و یک بازوی سیمی به آن لحیم می‌شود که در سطح پشتی دندان باقی‌مانده‌ی کناری قرار می‌گیرد.

سیم کمانی پشت دندانی (Lingual holding arch)

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

 

این نوع فضا نگه‌دار زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که یک یا چند مولر شیری در هر دو سمت قوس دندانی از دست رفته باشند و مولرهای شش سالگی پشت آنها در جای خود قرار داشته باشند. در این نوع فضا نگه‌دارها بندهای فلزی به دور مولرهای شش سالگی قرار می‌گیرند و یک سیم که به شکل قوس دندانی خمیده شده است به بندها لحیم می‌شود و روی سطح زبانی دندان‌های جلو قرار می‌گیرد.

دیگر انواع فضا نگه‌دارها نیز وجود دارند که مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما به طور کلی با اندکی تغییر در فضا نگه‌دارهایی که ذکر شدند ساخته می‌شوند.

فواید استفاده از فضا نگه‌دارها

 

  • فضا نگه‌دارها از جابجایی‌های نامطلوب مولرهای دائمی و پرمولرهای دارای دو کاسپ جلوگیری می‌نمایند.
  • فضا نگه‌دار فضای موجود در قوس دندانی را حفظ می‌کند تا پرمولرهای دارای دو کاسپ و دندان‌های نیش دائمی درون آن رشد کنند.
  • فضا نگه‌دارها شکل قوس دندانی را حفظ می‌کنند و در امتداد آنها دندان‌ها درون فک رشد می‌کنند. به این ترتیب از نامرتبی دندان‌ها نیز پیشگیری خواهد کرد.