لبخند یک فرد یکی از نخستین چیزهایی است که مردم از آن فرد به خاطر می آورند. ما دقت می کنیم دندان های افراد چقدر بزرگ، صاف و یکدست، کج، سفید، یا زرد هستند، و اینکه آیا بریس دارند یا خیر. علاوه بر این ما به چیزهایی دقت می کنیم که آنها ترجیح می دهند ما به خوبی ندیده باشیم. ویژگی هایی مانند قابل مشاهده بودن مقدار زیادی لثه یا “لبخند لثه ای” و چیزهایی مانند بلند بودن بیش از حد دندان ها “لبخند دندانی” وقتی این چیزها به یک یا چند دلیل در کیفیت هر روز زندگی شما اختلال ایجاد می کنند، ممکن است شما بخواهید نگاهی داشته باشید به فرایندهایی که می توانید انجام دهید تا این نگرانی ها را برطرف کنید و اعتماد به نفس خود را بالا ببرید.

شاید شما نیز به این موضوع فکر کرده باشید که داشتن لبخند لثه ای یا لبخند دندانی واقعاً به چه معناست، و اینکه آیا شما می توانید در یکی از این گروه ها قرار بگیرید یا خیر. در بنیادی ترین سطح خود، لبخند لثه ای به بالا آمدن بیش از حد سطح خط لثه ها هنگام لبخند زدن اشاره دارد. ضرورتاً، این اصطلاح نشان دهنده فردی است که لبخند او بیشتر از آنکه در آن دندان قابل مشاهده باشد لثه دیده می شود و هیچ تعادلی بین این دو وجود ندارد. از سوی دیگر، در لبخند دندانی بیشتر از لثه ها دندان ها قابل مشاهده هستند، که نسبت لثه به دندان را تخریب می کند، علاوه بر این منجر به ایجاد عدم تعادل در لبخند فرد می شود. به خواندن این مطلب ادامه دهید تا بیشتر در مورد این شرایط اطلاعات کسب کنید، و اینکه آیا اصلاح آنها برای شما گزینه درستی هست یا خیر.

برخی از اصطلاحات و تعاریفی که حول محور لبخند لثه ای یا لبخند دندانی هستند، پیچیده به نظر می رسند و هنگاهی که در واقعیت استفاده می شوند غیر قابل فهم هستند، آنها علمی هستند توضیحات علمی یا پزشکی هستند که به راحتی می توانند درک شوند. از فهرست زیر استفاده کنید زیرا به شما کمک می کند معنای هر لغت ناآشنایی را بفهمید.

دندان های خلفی قدامی- دندان هایی که جلو تا عقب انحنای خط لثه ها را می سازند، بعلاوه تحت عنوان انحنای خلفی قدامی نیز شناخته می شوند.

افزایش طول تاج دندان- که برای یکدست کردن خط لثه و پدیدار ساختن یک لبخند طبیعی و متعادل انجام می شود.

ژینژیویت- یک بیماری لثه که منجر حساسیت، التهاب، و قرمزی لثه ها می شود.

لثه بدون پوشش- لثه های قابل مشاهده؛ بخشی از لثه های شما که می توانند مشاهده شوند وقتی به خود یا شخص دیگری نگاه می کنید.

بیماری های خونی- بیماری ها یا اختلالاتی که خون یا اندام های تشکیل دهنده خون را شامل می شوند (مانند: آنمی، بیماری سلول داسی شکل، لوسمی، مشکلات ناشی از شیمی درمانی یا تزریق خون، و غیره).

تأثیرات هایپرپلاستیک- افزایش در بافت که منجر به بزرگی بیش از حد آن می شود.

بیماری پریودنتال- نوعی بیماری لثه نوعی بیماری لثه؛ عفونت بافت هایی که دندان های شما را در جای خود نگه می دارند؛ منجر به بروز زخم، خونریزی لثه ها، از دست رفتن دندان ها، و دشواری در جویدن می شود.

علائم و نشانه های پاتوفیزیولوژی

بر اساس یکی از مقالات به چاپ رسیده در StatPearls، “جذابیت چهره و متعادل بودن لبخند بویژه برای اعتماد به نفس و روابط اجتماعی حائز اهمیت است”، به این معنا که ویژگی هایی که تأثیر منفی روی زیبایی چهره دارند می توانند به صورت همزمان روی سطح اعتماد به نفس شما و نیز توانایی شما در برقرار کردن ارتباط با افراد اطراف خود تأثیر منفی داشته باشد. به عبارت دیگر، نگرش شما نسبت به خودتان با آنچه در مورد خودتان احساس می کنید ارتباط مستقیم دارد و نیز تأثیر مستقیم روی کیفیت زندگی شما خواهد داشت. بنابراین، مهم است که نگرش و احساس بهتری نسبت به خودتان داشته باشید، حال هر معنایی برای شما داشته باشد.

مفاهیم اصلی لبخند لثه ای و لبخند دندانی در زیر بیان شده اند تا درک صحیح تری از معنای هر یک از نگرانی ها ارائه دهند تا مفاهیم را بهتر درک کنید، علاوه بر این شما را قادر خواهند ساخت راحت تر در مورد آنها صحبت کنید و درمان هایی که واکنش مطلوبی به نیازهای شما خواهند داشت را بهتر مورد ارزیابی قرار دهید.

لبخند لثه ای

درست فکر کرده اید، لبخند لثه ای نامی است که نشان دهنده شرایطی است که دارد. به این معناست که وقتی می خندید بخش بزرگ و غیر عادی از لثه های شما قابل مشاهده هستند. این بافت اضافی لثه معمولاً بخشی از منطقه لب بالا/ فک بالا است. دلایل مختلفی وجود دارد که لبخند لثه ای اتفاق می افتد، از جمله عوامل ژنتیکی، بهداشت دهانی ضعیف، استفاده از داروهایی که منجر به تأثیر هایپرپلاستیک می شوند، به هم خوردن تعادل هورمون ها، بیماری های خونی، و گاهی اوقات حتی سن شما.

ژنتیک

انتقال لبخند لثه ای به صورت ژنتیکی، به این معناست که “بزرگ بودن لثه ها” بخشی از ژنتیک شما است که به شما ارث رسیده است. لبخندهای لثه ای که نتیجه بهداشت ضعیف دهان هستند زمانی اتفاق می افتند که مراقبت های دندانی به درستی صورت نمی گیرند- مسواک زدن و نخ دندان کشیدن صحیح و پیوسته در منزل و نیز مراجعات سالانه (یا دو مرتبه در سال) به دندانپزشک. عدم انجام مراقبت های صحیح می تواند منجر به رشد باکتریایی و تشکیل تارتار شود که منجر به بروز رشد جینجیوال خواهد شد.

هایپرپلاستیک یا رشد بیش از حد بافت

تأثیرات هایپرپلاستیک به مواردی اشاره دارد که یک دارو منجر به رشد بیش از حد بافت های لثه می شود. گرچه چندین دارو هستند که می توانند با این مشکل ارتباط مستقیم داشته باشند، اما در تحقیقات مشخص شده است که بیمارانی که فنیتوئین (دیلانتین، پارکه- دیویس)، نیفدیپین، و دیلتیازم مصرف می کنند علائم و نشانه های هایپرپلاستیک بافت (بافتی که در نتیجه مصرف دارو متورم می شود) در آنها گسشترش یافته بود. اگر شما یکی از این داروها یا دیگر مسدود کننده های کانال کلسیم را مصرف می کنید. می توانید لبخند لثه ای خود را به تأثیرات هایپرپلاستیک آنها ربط دهید. به پزشک مراجعه کنید تا از این موضوع مطمئن شوید.

تغییرات هورمونی

علاوه بر تأثیراتی که ذکر شد، ارتباطی هم بین بارداری، عدم تعادل هورمون ها، و تأثیرات هایپرپلاستیک وجود دارد. عدم تعادل هورمونی گاهی اوقات می تواند به سادگی بارداری یا بلوغ باشد. ضرورتاً، بارداری می تواند منجر به تغییراتی در تقسیمات سلولی شود که منجر به رشد شریانی می شود. این رشد می تواند خود را در رحم و لثه ها نشان دهد، یا اصلا خود را نشان ندهد، و عملکردی شبیه نحوه تغییراتی داشته باشد که در طول بلوغ دارند.

بیماری های خونی

بیماری های خونی به بیماری ها یا اختلالاتی اشاره دارند که خون و ارگان های شکل دهنده خون را شامل می شوند. نمونه های بیماری های خونی عبارتند از آنمی، بیماری سلول داسی شکل، لوسمی، و بیماری هایی که ناشی از شیمی درمانی و تزریق خون هستند، اما به اینها محدود نمی شوند.

فعالیت بیش از حد عضله لب بالا

داشتن لب بالای خیلی فعال می تواند یکی دیگر از مشکلاتی باشد که منجر به لثه ای شدن لبخند می شود زیرا آنها باعث می شوند لب بالا رو به بالا برود و مقدار زیادی از بافت لثه بالای دندان ها قابل مشاهده باشد. گاهی اوقات این مشکل می تواند با استفاده از یک تنظیم کننده عصبی مانند بوتاکس حل شود، گرچه پزشک شما نیاز دارد وخامت فعالیت بیش از حد عضلات شما را چک کند قبل از آنکه مشخص نمایند آیا این بهترین گزینه برای لبخند لثه ای شما هست یا خیر.

علت قابل مشاهده بودن مقدار زیادی از بافت لثه شما هر چه باشد، این عدم تعادل نسبت لثه/ دندان زمانی خیلی مشهود است که لبخند می زنید. از آنجا که لبخند زدن بخش بسیار طبیعی یک زندگی کامل و سالم است، شاید برای اعتماد به نفس و تعاملات اجتماعی کلی شما مزیت زیادی داشته باشد که به لبخند لثه ای خود بپردازید.

لبخند دندانی

گرچه این اصطلاح ممکن است شما را به یاد لبخند عرف و مورد نظر در بازار دندانپزشکی بیندازد، یا “لبخند دندان نما”، که با کودکی همراه است، واقعیت این است که مقدار زیادی دندان و عدم لثه کافی، خارج از مدرسه و دوران کودکی دیگر بامزه نیست. یک لبخند دندانی بزرگ (به این معنا که بیشتر دندان ها و کمتر لثه ها قابل مشاهده هستند) با به بلوغ رسیدن شما می تواند برای سلامت و ظاهر شما بسیار بد باشد. در نگاه اول، این می تواند در تضاد با همه چیزهایی باشد که شما تصور می کرده اید. همه ما در زندگی خود افرادی بالغی را به خاطر می آوریم که به ما می گفتند در عکس “دندان های خود را نشان دهید” و یک لبخند بزرگ و زیبا بزنید. این و همه عبارت های مشابه آن به ما می فهمانند لبخند زدن در زیبایی کلی ما چقدر حائز اهمیت است. یک لبخند دندانی بزرگ بیشتر از یک لبخند با لب های به هم فشرده یک لبخند شاد واقعی دیده می شود، با این حال، این الزاماً به دیده شدن مقدار زیادی دندان اشاره ندارد. این به مقدار صحیح نسبت دندان به لثه هنگام لبخند زدن اشاره دارد. نشان دادن مقدار زیادی دندان می تواند باعث بروز مشکل در اعتماد به نفس، گفتار، و حتی سلامت شما شود.

از آنجا که تحقیقات بیشتری انجام شده اند که به ما اجازه می دهند بیشتر در مورد این شرایط یاد بگیریم، نقطه ضعف لبخند دندانی زمانی بشتر از زیبایی به تنهایی مشکل آفرین می شود. وقتی مقدار بسیار اندکی لثه وجود دارد که از دندان های بالا شما محافظت می کنند، آنها لق می شوند و مشکلاتی مانند درد، تورم، و خونریزی می توانند اتفاق بیفتند. این می تواند ارثی باشد، اما برخی مواقع دیرگ نیز هستند که شرایط پزشکی مانند ژینژیویت و بیماری پریودنتال می توانند با عدم وجود لثه کافی یا تحلیل لثه های شما ارتباط داشته باشند. اگر این مشکل بدون درمان باقی بماند، عدم وجود لثه های کافی که بتوانند از دندان های شما حمایت کنند می تواند برای سلامت شما و نیز ظاهر چهره شما مشکل آفرین باشد.

بیماری لثه

تحقیقات حاکی از این هستند که بیماری های لثه اغلب نتیجه عادات بد مسواک زدن و بد نخ دندان کشیدن هستند. اگر عادات دندانی صحیح را به خوبی یاد نگرفته باشید، جای دادن آنها در روال زندگی تان می تواند به صورت باور نکردنی برای سلامت کلی شما مفید باشد. می توانید فهرست کارهایی که باید به درستی انجام دهید را در اینترنت جستجو کنید.

اگر لبخند دندانی شما نتیجه بیماری است، این احتمال وجود دارد که یا ژینژیویت باشد یا بیماری پریودنتال. هردوی این بیماری ها موجب تحلیل لثه ها می شوند که پایه و اساس داشتن لبخند دندانی هستند. به عبارت دیگر، اگر تحلیل لثه دارید، باید انتظار داشته باشید لبخند دندانی داشته باشید. ژینژیویت عبارت است از “شرایط لثه ها که مشخصه ویژه آنها التهاب و خونریزی است”. گاهی اوقات ژینژیویت در نتیجه مشکلات پزشکی دیگری گسترش پیدا می کند، از جمله دیابت، اما تقریباً در هر مورد، ژینژیویت در صورت عدم بهداشت دهانی صحیح اتفاق می افتد زیرا نتیجه تشکیل پلاک است. پلاک های دندانی زمانی شکل می گیرند که باکتری ها و مخاط با یکدیگر ترکیب می شوند، و شما باید به صورت مداوم مسواک بزنید و نخ دندان بکشید تا از تشکیل آنها جلوگیری کنید. وقتی پلاک های دندانی شکل می گیرند، سفت می شوند و به تارتار تبدیل می شوند، که تنها می تواند توسط دندانپزشک برداشته شود. اگر جرم های روی دندان ها باقی بمانند، رفته رفته لثه ها از خود علائم و نشانه های ژینژیویت را نشان می دهند، از جمله خونریزی، قرمزی، و تورم. وقتی این اتفاق رخ می دهد، و خط لثه تحلیل می رود، خط لبخند شما متفاوت تر به نظر خواهد رسید و ممکن است متوجه بوی بد مداوم علاوه بر درد همراه با بیماری خواهید شد.

بیماری پریودنتال

بیماری دیگری که منجر به لبخند دندانی می شود بیماری پریودنتال است. بیماری پریودنتال، که به سادگی تحت عنوان بیماری لثه نیز شناخته می شود، مانند ژینژیویت با عدم پرداختن به تشکیل پلاک های دندانی آغاز می شود که منجر به سفت شدن جرم های دندان می شود. اما تحقیقات نشان می دهند سیگار کشیدن دلیل شماره یک گسترش بیماری لثه است. بعلاوه، کشیدن سیگار مانع موفقیت مداخلات برای درمان بیماری لثه می شود و ممکن است تنها موجب وخیم تر شدن مشکل شود و منجر به از دست رفتن دندان و پوسیدگی خواهد شد. اگرمی خواهید شاهد بهبود در وضعیت خود باشید، لازم است به عادت کشیدن سیگار خود پایان دهید.

عوامل دیگر

علاوه بر کشیدن سیگار، ژنتیک، دیابت، تغییرات هورمونی، داروهایی که موجب کاهش ترشح بزاق می شوند، و بیماری هایی مانند ایدز از جمله ریسک فاکتورهای گسترش بیماری پریودنتال هستند. داروهایی که ترشح بزاق را کاهش می دهند عبارتند از آنتی هیستامین هایی مانند دیفن هیدرامین و سودوفدرین.

به خاطر داشته باشید که ژینژیویت التهاب لثه است که اغلب یکی از پیش درآمدهای بیماری پریودنتال است. همه موارد ژینژیویت منجر به بیماری پریودنتال نمی شوند، مخصوصاً اگر خیلی زود تشخیص داده و درمان شوند. وقتی التهاب لثه ها درمان نشده باقی می ماند، لثه های شروع به خونریزی خواهند کرد و به تدریج درد آنها افزایش پیدا خواهد کرد، گاهی اوقات حتی می تواند منجر به از دست رفتن دندان شود. وقتی این اتفاق رخ می دهد، لثه ها دیگر ملتهب نیستند (ژینژیویت)، اما بیمار هستند (بیماری پریودنتال).

فعالیت بیش از حد عضله لب بالا

علاوه بر دلایل بالا، بیش فعالی عضلات لب بالا نیز می تواند با دندانی بودن لبخند ارتباط داشته باشد. این شبیه به چیزی است که عضلات بیش فعال می توانند منجر به لبخند لثه ای شوند، با این حال، در این مورد، دندان های زیاد بیشتر از خط لثه زیاد قابل مشاهده هستند.

اکنون که درک بهتری از لبخند لثه ای و لبخند دندانی دارید، شاید به روش ها و درمان های موجود برای اصلاح این نگرانی علاقه مند باشید. در بخش بعدی اطلاعاتی در خصوص این درمان ها به شما ارائه خواهیم داد.

اصلاح و درمان لبخند لثه ای

سه روش درمان اثبات شده برای اصلاح لبخند لثه ای وجود دارد. این روش ها عبارتند از جراحی لبخند لثه ای، تزریق بوتاکس، و تزریق لب.

جراحی لبخند لثه ای

جراحی لبخند لثه ای، که به صورت رسمی تحت عنوان جینجیوکتومی شناخته می شود، فرایند جراحی سر پایی است که به ظاهر و عملکرد تعادل دندان ها/ لثه ها می پردازد. گاهی اوقات لبخند مقدار غیر جذابی از بافت لثه ها را نشان می دهد، در حالی که در زمان های دیگر دندان هایی که به شکل غیر عادی کوچک هستند را نشان می دهد. به هر صورت، هدف از انجام جراحی لبخند لثه ای تغییر وضعیا خط لثه روی دندان ها به منظور بهبود ظاهر لبخند است. این اغلب مستلزم ترکیبی از روش های بریدن، تغییر شکل، و برداشت بافت اضافی لثه با لیزر است. گاهی اوقات استخوان زیرین فک نیز نیاز به تغییر شکل دارد، تا ایجاد تعادل در صورت تکمیل شود. هزینه جراحی لبخند لثه ای بسته به وضعیت بیمار مشخص می شود.

تعدیل کننده های عصبی برای درمان لبخند لثه ای

تعدیل کننده های عصبی دیگر روش زیبایی موجود برای اصلاح لبخند لثه ای هستند، با این حال، نتایج موقتی هستند و وقتی توسط بدن جذب می شوند تأثیر آنها از بین می رود. تعدیل کننده های عصبی عبارتند از بوتاکس، دیسپورت و Xeomin. تعدیل کننده های عصبی با ایجاد اطمینان از کمتر بالا رفتن لبها و حرکات کمتر آنها هنگام لبخند زدن، ظاهر لبخند لثه ای را بهبود می بخشند حرکات کمتر لب ها معادل نشان دادن مقدار کمتری از لثه است. بیماران باید توجه کنند که این تعدیل کننده های عصبی مواد بی حس کننده قوی هستند و تنها باید توسط پزشکان مجرب تزریق شوند.

تزریق لب ها برای درمان لبخند لثه ای

تزریق لب ها یکی دیگر از درمان های اصلاح لبخند لثه ای است. تنوع این فرایند باعث می شود که اگر بتواند نیازهای شما را برطرف نماید، این فرایند گزینه ای راحت برای شما باشد. جراحان زیبایی می توانند از فیلرهای پوستی، کلاژن، و چربی داخل لب ها استفاده کنید تا اندازه و شکل آنها را تغییر دهید. به عنوان مثال، این فرایند می تواند می تواند لب های کوتاه بالا پر کند یا بلند کند و با متعادل کردن لب ها با یکدیگر به اصلاح لبخند لثه ای کمک کنید. پروتزهای لب، درمان های ارتودنسی، و دیگر فرایندهای اصلاحی لبخند لثه ای می توانند برای بهبود کلی نتایج نیز استفاده شوند. با تقویت یا تغییر شکل لب ها، می توان به ایجاد تعادل در بافت لثه ای که نسبت به دندان ها مشاهده می شود کمک کرد.

اصلاح و درمان لبخند دندانی

جراحی پیوند لثه

عموماً، نحوه اصلاح ظاهر لبخند انجام جراحی پیوند لثه است. این شایع ترین و مؤثرترین راه موجود است. دلیل اصلی شرایط لبخند دندانی، ژینژیویت و بیماری پریودنتال (لثه)، هر دو باعث تحلیل رفتن خط لثه می شوند. وقتی این اتفاق رخ می دهد، اغلب در پی آن درد، تورم، خونریزی، و از دست رفتن دندان اتفاق می افتند، مخصوصاً اگر شرایط به سرعت ریشه یابی و درمان نشوند. جراحی پیوند لثه به ترمیم بافت های زخمی لثه و نجات آنچه از لثه ها باقی مانده است کمک می کند تا از عفونت بیشتر پیشگیری نماید. این کار از طریق فرایندی انجام می شود شامل جمع آوری بافت همبند و استفاده از آن برای پوشش دادن منطقه ای از خط لثه استفاده می شود که بواسطه آسیب یا عفونت بدون پوشش باقی مانده است. این بافت همبند معمولاً از سقف دهان گرفته می شود، اما این به شرایط خود دهان بستگی دارد.

استفاده از تعدیل کننده های عصبی به منظور اصلاح لبخند دندانی

مانند لبخند لثه ای، تعدیل کننده های عصبی می توانند برای درمان موقت یک لبخند دندانی نیز استفاده شوند. تعدیل کننده های عصبی عبارتند از بوتاکس، دیسپورت و Xeomin و با جلوگیری از بالا رفتن و حرکت لب های شما هنگام لبخند زدن، برای اصلاح لبخند دندانی عمل می کند. از آنجا که تعدیل کننده های عصبی قوی هستندو می توانند موجب فلج سازی شوند، توصیه می شود که تنها دندانپزشکان مجرب برای انجام این کار اقدام نمایند.