بایگانی برچسب برای: مینی ایمپلنت ارتودنسی

آیا ارتودنسی با سایر درمانهای دندانپزشکی تداخل دارد؟

آیا با وجود روکش روی دندان ها می توان از براکت های ارتودنسی استفاده کرد؟

ارتودنتیست ها بیش از پیش خوشحال هستند که تعداد افراد بزرگسالی که برای بهبود ظاهر لبخند خود اقدام می کنند رو به افزایش است. این افراد جرأت دریافت براکت ها را به خود می دهند. ارتودنتیست ها معتقدند هرگز برای دریافت براکت ها و اصلاح لبخند دیر نیست.

گرچه افراد کم سن و سال تر با این پرسش به دندانپزشک مراجعه می کنند که “مدت زمان لازم برای استفاده از براکت ها چقدر است؟” و “آیا هنوز هم می توانم آدامس بجوم؟”، اما پرسش ها و نگرانی های افراد بزرگسال متفاوت است. بسیاری از افراد بزرگسال در حالی به ارتودنتیست مراجعه می کنند که قبلاً تحت درمان هایی مانند روکش دندان، ونیرها، یا کاشت ایمپلنت های دندانی قرار گرفته اند. اغلب آنها این نگرانی دارند که با وجود کارهای دندانپزشکی قبلی می توان از براکت ها استفاده کرد یا خیر؟

اصلاً نترسید! گرچه واقعیت دارد که روکش ها و دیگر ابزارها مانند بریج ها و ونیرها نیاز به مراقبت و برنامه ریزی بیشتر دارند، اما هنوز هم دریافت براکت های ارتودنسی با وجود اقدامات قبلی دندانپزشکی امکان پذیر است.

اجازه دهید ابتدا راجع به روکش های دندانی صحبت کنیم- روکش دقیقاً چیست و چه کاری انجام می دهد؟ روکش نوعی پوشش یا کلاهک است که روی دندان قرار می گیرد تا شکل، اندازه، و عملکرد طبیعی آن را احیاء کند. آنها محکم تر شدن دندان ها کمک می کنند و ظاهر آنها را بهبود می دهند. روکش های دندان توسط دندانپزشک کار گذاشته می شوند تا مشکلاتی مانند پوسیدگی، لب پر شدگی، یا ترک خوردگی دندان ها را پوشش دهند.

 

 

آسیب ارتودنسی به درمان دندانپزشکی

آسیب ارتودنسی به درمان دندانپزشکی

 

در صورتی که روکش پس از درمان ریشه (عصب کشی) کار گذاشته شده باشد، ارتودنتیست باید اقدامات لازم را انجام دهد تا اطمینان حاصل نماید که انسجام دندان/ دندان ها پس از قرار گرفتن براکت ها روی دندان ها حفظ خواهد شد. درمان ریشه (عصب کشی) فرایندی است که طی آن مینای دندان با دریل سوراخ می شود، سپس با مواد با دوام پر می شود، که اغلب پس از آن روی دندان روکش قرار می گیرد. در این صورت، باید با دقت مراقب دندان بود تا طی جابجایی داخل دهان، محکم باقی بماند.

بنابراین، اگر به این فکر می کنید که: آیا اگر قبلاً روی دندان هایم روکش قرار گرفته باشد هنوز هم می توانم از براکت ها استفاده کنم؟ پاسخ “آری” است!

درست مانند دندان هایی که پر شده اند، هنوز هم می توان به دندان های که روکش شده اند براکت ارتودنسی چسباند و آنها را به مکان جدیدی جابجا کرد. یک ارتودنتیست مجرب در انجام این کار با هیچ مشکلی مواجه نخواهد شد.

برعکس، می توان روکش ها را پس از پایان دوره درمان ارتودنسی روی دندان ها چسباند. این شناخته ترین گزینه برای ترمیم دندان های آسیب دیده یا بد ظاهر است که می توانند از مزایای روکش دندان بهره مند شوند. افراد بزرگسال بویژه ترجیح می دهند روکش ها را پس از اتمام درمان ارتودنسی روی دندان های خود قرار دهند.

با بالا رفتن سن افراد، سن دندان های آنها نیز بالا می رود. و هرچه افراد بیشتر عمر می کنند، دندان های آنها بیشتر تحت تأثیر ساییدگی قرار می گیرد. افراد به صورت طبیعی به درمان های ترمیمی مانند روکش روی دندان های خود نیاز دارند. به طور همزمان، افراد بزرگسال بیشتری برای صاف و یکدست کردن دندان های خود بیشتر ترغیب می شوند. این باعث می شود ارتودنتیست ها و دندانپزشک ها بیشتر به فکر راهکارهایی برای محقق ساختن این خواسته آنها هستند.

 

آسیب ارتودنسی به درمان دندانپزشکی

آسیب ارتودنسی به درمان دندانپزشکی

 

ایمپلنت دندانی چیست؟

از دست رفتن دندان یکی از عادی ترین اتفاقاتی است که، خواه طی یک اتفاق، خواه با یک بیماری می تواند رخ دهد، و دندانپزشک ها روز به روز بیشتر با بیمارانی مواجه می شوند که به فکر جایگزینی برای دندان های از دست رفته خود هستند. ایمپلنت های دندانی یکی از این گزینه ها هستند. آنها پست های تیتانیومی را شامل می شوند که داخل استخوان فک قرار می گیرند تا جایگزین ریشه از دست رفته دندان ها شوند. در نهایت یک روکش به این پست متصل می شود که کاملاً شبیه دندان های طبیعی خواهد بود و عملکردی مانند آنها خواهد داشت.

با قرار گرفتن ایمپلنت های دندانی در جای خود، آنها نباید حرکت داده شوند، اما متأسفانه دندان های واقعی اینقدر فرمانبردار نیستند. دندان ها به دلایل مختلفی ممکن است به اطراف حرکت کنند، از جمله با افزایش سن، این قابلیت طبیعی وجود دارد که دندان ها به سمت جلوی دهان حرکت کنند و فشرده و نامرتب شوند. برای بسیاری افراد، براکت ها راهکاری عملی برای این مشکل هستند، اما اگر یک یا چند ایمپلنت کاشته شده باشد چه؟- آیا هنوز هم می توان از براکت ها استفاده کرد؟ اگر بخواهیم کوتاه پاسخ دهیم: آری، قطعاً براکت ها گزینه ای قابل استفاده هستند. به دو صورت می توان از این دو درمان بهره مند شد:

 

آسیب ارتودنسی به درمان دندانپزشکی

آسیب ارتودنسی به درمان دندانپزشکی

 

ارتودنسی پس از کاشت ایمپلنت های دندانی

نمی توان ایمپلنت های دندانی را جابجا کرد، اما در صورتی که ایمپلنت در جای درست قرار داشته باشد می توان دندان های اطراف را با استفاده از بریس های ثابت یا متحرک جابجا کرد. حتی در صورت کاشت چند ایمپلنت، باز هم درمان ارتودنسی امکان پذیر است.

اگر ایمپلنت در جای درست قرار نگرفته باشد، می توان به فکر جابجا کردن آن پس از اتمام درمان ارتودنسی بود. این کار می تواند شامل جابجا کردن تنها روکش ایمپلنت، یا کل ایمپلنت شود. یا اینکه، می توان ایمپلنت را همان جایی که هست باقی گذاشت و با جای آن کنار آمد.

ارتودنسی قبل از کاشت ایمپلنت های دندانی

گرچه می توان دندان های اطراف ایمپلنت را جابجا کرد، اما معمولاً بهتر این است که ابتدا درمان ارتودنسی را انجام داد تا بتوان اطمینان حاصل نمود که دندان ها در بهترین مکان ممکن قرار دارند. و اگر دندانی از دست رفته هم نیاز نیست نگران شوید. می توان از یک دندان مصنوعی موقت استفاده کرد تا مطمئن شد هیچ فضای خالی بین دندان ها وجود ندارد. برای برخی بیماران حتی لازم است درمان ارتودنسی قبل از کاشت ایمپلنت های دندانی انجام شود- ایجاد فضای کافی برای دندان جدید و حتی جابجایی ریشه دندان های مجاور به محل درست.

خواه تمایل به دریافت براکت ها قبل از کاشت ایمپلنت ها داشته باشید یا پس از آنها، دندانپزشکی که کاشت ایمپلنت را انجام می دهد باید در کنار ارتودنتیست عمل کند تا بهترین روند درمان برای شما طراحی شود.

مینی ایمپلنت‌ یا مینی اسکرو دندانی

یکی از ابداعات اخیر در زمینه‌ی درمان‌های ارتودنسی مینی ایمپلنت‌ها یا مینی اسکروها هستند که در اواخر قرن بیست و یکم به عنوان یکی از ابزارهای جدید کنترل دقیق جابجایی دندان طی برخی درمان‌های ارتودنسی به دنیای دندانپزشکی معرفی شدند. این ابزارها در سراسر دنیا برای برطرف نمودن مشکلات و اختلالات بایت توسط ارتودنتیست‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند مگر اینکه نیازمند جراحی (ارتودنتیک) فک باشد. تکنیک‌های مینی ایمپلنت‌ها اکنون بخشی از آموزش‌های تخصصی ارتودنسی هستند.

مینی ایمپلنت چیست؟

مینی ایمپلنت‌ یا مینی اسکرو دندانی

مینی ایمپلنت‌ یا مینی اسکرو دندانی

مینی ایمپلنت‌ها پیچ‌های بسیار کوچک (با قطر 2- 5/1 میلی‌متر) ساخته شده از آلیاژ تیتانیوم هستند که روی فک به عنوان لنگر (نقطه‌ی تکیه گاه) عمل می‌کنند. مینی ‌ایمپلنت‌ها اغلب بین ریشه‌های دندان‌ها قرار می‌گیرند، اما ممکن است روی سقف دهان نیز قرار بگیرند. سپس یک بریس (براکت) ثابت به آنها متصل می‌شود تا به جابجایی دندان‌ها کمک کند.

چرا نیاز است از مینی ایمپلنت‌ها استفاده شود؟

در صورتی که نیاز به جابجایی دندان‌هایی باشد که به شکلی بد قرار گرفته‌اند، دندان‌های پیرامون آن، فشار وارده از سوی بریس‌ها (براکت‌ها) را حمایت می‌کنند. اما گاهی اوقات این امکان وجود ندارد تا از این دندان‌ها استفاده نمود و ممکن است باعث شود دندانی به اشتباه جابجا شود. در این صورت، می‌توان از مینی ایمپلنت استفاده نمود تا به عنوان لنگر (تکیه گاه) عمل کند تا به صاف و مرتب کردن دندان‌ها و بستن شکاف یا فاصله‌ی بین دندان‌ها کمک کند.

مینی ایمپلنت‌ یا مینی اسکرو دندانی

مینی ایمپلنت‌ یا مینی اسکرو دندانی

آیا کار گذاشتن مینی ایمپلنت‌ها درد دارد؟

مینی ایمپلنت‌ یا مینی اسکرو دندانی

مینی ایمپلنت‌ یا مینی اسکرو دندانی

با استفاده از بی حس کننده‌های موضعی، منطقه‌ی کوچکی از لثه بی حس خواهد شد ، سپس با استفاده از دریل سوراخی درون استخوان فک ایجاد خواهد شد و مینی ایمپلنت به آرامی درون فک قرار داده می‌شود. طی این فرایند ممکن است اندک فشار عجیبی در همان منطقه احساس شود. گاهی اوقات برای کمک به قرار دادن پیچ در جای درست، یک قطعه‌ی پلاستیکی به عنوان هدایت کننده مورد استفاده قرار می‌گیرد. در همان جلسه یا در جلسه‌ی بعد، یک بریس (براکت) به مینی اسکرو متصل می‌شود تا روند صاف و مرتب شدن دندان‌ها آغاز شود. با از بین رفتن بی حسی، ممکن است ظرف 24 ساعت نخست پس از کاشت مینی ایمپلنت اندکی حس ناراحتی وجود داشته باشد. تقریبا 50 درصد از بیماران برای حل این مشکل از مسکن‌های ساده (از قبیل ایبوپروفن یا پراستامول-استامینوفن) استفاده می‌کنند. در صورتی که دیگر نیازی به وجود مینی ایمپلنت‌ها نباشد، به سادگی با پیچاندن آن به سمت مخالف می‌توان آنها را برداشت، که معمولا بی حسی هم نیاز نیست. زخم کوچک به جا مانده از مینی ایمپلنت، بدون هیچ دردی طی چند روز بهبود خواهد یافت.

چه مدت مینی ایمپلنت‌ها در جای خود باقی خواهند ماند؟

این موضوع به نوع و هدف درمانی بستگی دارد که بیمار تحت آن قرار دارد. به طور کلی، مینی ایمپلنت‌ها برای چند ماه یا چند سال در جای خود باقی می‌مانند، اما به سختی قابل دیدن خواهند بود.

چه کارهایی باید انجام داد؟

مینی ایمپلنت‌ها اندکی بیشتر از بریس‌های ثابت نیاز به مراقبت دارند.

  • توصیه می‌شود برای پاکسازی آرام اطراف نوک مینی ایمپلنت از یک مسواک کوچک استفاده نمایید که درون دهانشویه‌ی ضد عفونی کننده غوطه ور شده است.
  • از بکار بردن مسواک برقی روی خود مینی ایمپلنت بپرهیزید.
  • با انگشت یا با زبان خود با آن بازی نکنید.
  • طی پنج روز نخست پس از کار گذاشتن مینی ایمپلنت در دهان، دو مرتبه در روز، با استفاده از دهانشویه‌ی کلرهگزیدین اطراف مینی ایمپلنت خود را شستشو دهید.
  • ممکن است در ابتدا مینی ایمپلنت اندکی شل باشد، اما در صورتی که پیچ خیلی شل شود یا بریس از آن جدا شد، با ارتودنتیست خود تماس بگیرید.

چه مشکلاتی ممکن است بروز یابد؟

مطالعات علمی حاکی از آن است که مینی ایمپلنت‌ها هیچ آسیبی به دندان‌ها یا دیگر بافت‌های دهان نخواهند رساند. اکثر مینی ایمپلنت‌ها طی درمان ارتودنسی با استفاده از بریس‌ها ثابت باقی می‌مانند و احتمال ایجاد حس ناراحتی بسیار کم خواهد بود. با این حال، تقریبا 10 – 20 درصد از آنها، ظرف چند ماه نخست شل می‌شوند. در این صورت، به ندرت پیش می‌آید که این اتفاق دردناک باشد. در صورت لزوم می‌توان مینی ایمپلنت را تعویض نمود. با این وجود، در صورت وجود هر سوال یا نگرانی در رابطه با مینی ایمپلنت‌ها، ارتودنتیست به شما کمک خواهد کرد.

مینی ایمپلنت معمولا به گونه‌ای کار گذاشته می‌شود که بین ریشه‌های دو دندان قرار می‌گیرد. در اکثر موارد مینی ایمپلنت در جای خود ثابت باقی می‌ماند. خطراتی که ممکن است بوجود آیند عبارتند از:

  • ممکن است پیچ با ریشه‌ی دندان برخورد کند که البته ریشه بدون هیچ مشکلی بهبود پیدا خواهد کرد.
  • در صورت شل شدن مینی ایمپلنت، در همان مکان یا در جای دیگر می‌توان پیچ (مینی ایمپلنت) دیگری قرار داد.
  • در 5 درصد از موارد، حین کارگذاشتن مینی ایمپلنت درون فک، پیچ شکسته می‌شود. در این صورت، می‌توان انتهای مینی ایمپلنت را درون استخوان باقی گذاشت. این کار مشکلی ایجاد نخواهد کرد.
  • در 15-20 درصد از موارد، مینی ایمپلنت‌ها خیلی زود با شکست مواجه می‌شوند و نیاز است تعویض یا برداشته شوند.
  • بسیار دور از انتظار است، اما اگر منطقه‌ی مینی ایمپلنت پاکیزه نگه داشته نشود، به احتمال زیاد عفونت بوجود خواهد آمد.

اگر بیمار تمایلی به استفاده از مینی ایمپلنت‌ها نداشته باشد، چه باید کرد؟

مینی ایمپلنت‌ یا مینی اسکرو دندانی

مینی ایمپلنت‌ یا مینی اسکرو دندانی

ارتودنتیست روش‌های مختلف برای صاف و مرتب کردن دندان‌ها و بستن شکاف یا فاصله‌ی بین آنها را به شما توضیح خواهد داد. مینی ایمپلنت‌ها اغلب برای تاثیرگذاری بیشتر بریس‌ها (براکت‌ها) مورد استفاده قرار می‌گیرند. گزینه‌های جایگزین مینی ایمپلنت‌ها عبارتند از استفاده از هدگیر، کشیدن دندان، یا کنار آمدن با فاصله‌ی بین دندان‎ها. ارتودنتیست توضیحات لازم در خصوص بهترین روش برای حصول بهترین نتایج را در اختیار شما قرار خواهد داد. تصمیم نهایی به عهده‌ی شما خواهد بود.