ابزار فانکشنال هربست چیست؟

ابزار فانکشنال هربست ابزاری است که در بیماران در حال رشد برای کمک به اصلاح ناهماهنگی رشد فک استفاده می شود. ابزار متشکل از چارچوب های فولادی ضد زنگ با درجه جراحی است که به صورت سفارشی ساخته می شود و به دندان های مولر دائمی اول در هر چهار گوشه دهان بیمار چسبانده می شود. این چارچوب ها با مکانیسم های تلسکوپی به یکدیگر متصل می شوند که با اعمال نیروی رو به بالا و عقب روی فک بالا و نیروی رو به جلو روی فک پایین، به اصلاح مال اکلوژن کلاس 2 کمک می کند. این نوع ابزارها به راحتی با رشد ذاتی بیمار کار می کنند تا روی تغییرات مورد نظر تأثیر بگذارند.

کاربردهای هربست

از آنجا که ابزار هربست به دندان های مولر دائمی اول چسبانده می شود، به صورت تمام وقت در حال کار کردن است. در مراجعات بیمار، برای تاثیرگذاری روی اصلاح بیشتر، ابزار ممکن است با استفاده از “شیم های” از جنس فلز ضد زنگ ارتقاء داده شود. اگر مکانیزم وسیع کردن در ابزار تعبیه شده باشد، ممکن است ابزار به صورت عرضی نیز فعال شود. شرایط دیگری که ممکن است از مزایای این ابزار بهره مند شوند عبارتند از:

• درمان عدم انطباق ناهماهنگی های اسکلتی کلاس 2، عمدتاً در بیماران جوان، برای تأثیر روی رشد فک پایین و فک بالا.
• بیماران با الگوی رشد عمودی با زاویه بالا، ناشی از افزایش رشد کندیل ساجیتال
• بیماران با اوربایت قدامی عمیق
• بیماران با انحراف خط میانی فک پایین
• بیمارانی که تنفس دهانی دارند، زیرا هربست با تنفس تداخلی ندارد
• بیماران با جابجایی دیسک قدامی

همچنین برای درمان مال اکلوژن کلاس 2 در بیماران با فک پایین رتروگناتیک (عقب رفته) و دندان های منحرف رو به عقب پیشین مرکزی جلوی فک بالا مناسب است. علاوه بر این، استفاده از آن در آپنه انسدادی خواب و به عنوان جایگزینی برای جراحی ارتوگناتیک در بزرگسالان جوان پیشنهاد شده است.

ابزار فانکشنال هربست

تمیز کردن ابزار هربست به چه صورت است؟

ما بیماران را تشویق می کنیم که ابزار خود را با خمیر دندان و مسواک تمیز کنند. دهانشویه فلورایده نیز ممکن است برای حصول اطمینان از محافظت از تمام سطوح در معرض محیط دهان در هنگام استفاده از ابزار مفید باشد.

در طول استفاده از هربست انتظار چه چیزی را باید داشت؟

پس از قرار دادن اولیه، بیمار می تواند انتظار داشته باشد که ابزار را روی زبان و گونه های خود احساس کند، اما انسداد گفتار و حساسیت بافت نرم در هفته نخست یا دو هفته پس از استفاده از بین خواهند رفت.

برای عادت کردن هر چه سریع تر به ابزار، روزی پنج دقیقه در مقابل آینه کتاب، مجله یا هر مطلب مورد علاقه خود را بخوانید- صحبت کردن شما در کمترین زمان عالی عمل خواهد کرد.

چه مدت باید از هربست استفاده کرد؟

ابزار هربست روی دندان ها ثابت می شود و به همین ترتیب 24 ساعت شبانه روز کار می کند و مدت درمان نسبتاً کوتاه است (6 تا 15 ماه) به جای 2 تا 4 سال با ابزار های کاربردی متحرک. به طور معمول، ابزار تقریباً به مدت 12 ماه استفاده می شود و در موارد شدید به زمان بیشتری نیاز است.

درمان با ابزار هربست چسبانده شده معمولاً 6 تا 8 ماه طول می کشد. با این حال، یک دوره درمان طولانی تر 9 تا 15 ماهه ممکن است نتایج بهتری به همراه داشته باشد.

پس از درمان، برای پرهیز از هر گونه عود روابط دندانی ناشی از الگوهای رشد نامطلوب یا عادات اختلال عملکرد لب و زبان، یک مرحله نگهداری یا حفظ لازم است. در بیمارانی که در دوره واسط دندانی هستند و برآمدگی های کاسپ های روی دندان های آنها ارتباط صحیحی با یکدیگر ندارند، این مرحله ممکن است 1 تا 2 سال یا تا زمانی که دندان های دائمی برویند و روابط اکلوزال پایدار برقرار شوند ادامه پیدا کند. در مرحله حفظ از ابزارهای فانکشنال یا جابجا کننده متحرک استفاده می شود. هنگامی که مرحله دوم با ابزار های ثابت دنبال می شود، برای حفظ روابط اکلوزالی پایدار، به مدت 8 تا 12 ماه حفظ نیاز است. همچنین می توان از الاستیک های کلاس 2 استفاده کرد.

ابزار فانکشنال هربست

مزایا و معایب ابزار هربست کدامند؟

مزایای اصلی ابزار هربست عبارتند از:

• مدت زمان کوتاه و استاندارد درمان
• عدم اتکا به پذیرش ابزار از سوی بیمار برای دستیابی به نتایج مورد نظر درمان
• پذیرش آسان توسط بیمار
• تحمل بیمار

علاوه بر این، اثر دیستالیزه کننده روی دندان های مولر اول فک بالا به جلوگیری از کشیدن دندان در مال اکلوژن های کلاس 2 با فشردگی دندان های فک بالا کمک می کند. از دیگر مزایای آن می توان به بهبود نیمرخ بیمار بلافاصله پس از قرار دادن ابزار، حفظ بهداشت خوب دهان و دندان، امکان استفاده همزمان از ابزار های ثابت و امکان تغییر ابزار برای کاربردهای بالینی مختلف اشاره کرد.

همچنین برخی از معایب وجود دارند. اصلی ترین آنها از دست رفتن تکیه گاه دندان های فک بالا (فضاهای بین دندان نیش فک بالا و دندان های پرمولر اول) و فک پایین (انحراف رو به جلوی دندان های ثنایای فک پایین) در طول درمان، مشکلات جویدن در طول هفته اول درمان و گیر افتادن بافت نرم است. همچنین ممکن است در عملکرد ابزار اختلال وجود داشته باشد.

به خاطر داشته باشید

با وجود ناهماهنگی های آشکار فک، ادامه درمان با ابزارهای دیگر، برای موفقیت نهایی درمان ضروری است. بیمار و متخصص ارتودنسی در این ماجراجویی شریک هستند و مشارکت مفید بیمار می تواند باعث شود این روند طبق برنامه پیش برود. رعایت دقیق بهداشت دهان و دندان و تعهد در استفاده از تمام ابزارهای تجویز شده می تواند به موفقیت این روند کمک کند!

ارتودنسی فانکشنال یکی از جذاب ترین شاخه های درمان ارتودنسی است که اکثر افراد با آن آشنایی ندارند. ارتودنسی فانکشنال نه تنها قادر به صاف کردن دندان ها است بلکه می تواند فک های بالا و پایین را به محل درست جابجا کند و ظاهر بهتری برای بیمار خلق کند. داشتن چانه تحلیل رفته و یا عقب، یا ناصاف بودن فک ها می تواند موجب تخریب بایت شود، و این منجر به بروز میگرن، درد شانه و گردن، سر گیجه، آپنه خواب، مشکلات شنوایی، اختلالات فکی- گیجگاهی، انسداد مجرای تنفسی فوقانی، و مشکلات ظاهری از نمای نیمرخ خواهد شد.

ارتودنسی فانکشنال

ارتودنسی فانکشنال به جای کشیدن دندان هایی که فشرده و نامرتب هستند، دندان ها را با روش متفاوتی صاف می کند، مانند وسیع کردن (افزایش عرض) فک به منظور ایجاد فضای کافی برای دندان ها. ابزارهای ارتودنسی روی فک های بالا و پایین قرار می گیرند تا عرض آن را افزایش دهند و نیمرخ متعادل تری برای فرد ایجاد نمایند، بعلاوه، سینوس ها را وسیع کنند تا آپنه خواب و مشکلات تنفسی اصلاح شوند. با استفاده از تکنیک هایی غیر از کشیدن دندان که با استفاده از ابزارهای وسیع کننده کام انجام می شوند، می توان به نتایج خوبی دست یافت. با این حال، این ابزارها متحرک نیستند و باید برای مدت زمان خاصی درون دهان قرار گیرند. هرچند برخی افراد با این ابزارها مشکل دارند اما نتایجی که در بر خواهند داشت ارزش تحمل اندکی ناراحتی را دارند.

تفاوت بین ارتودنسی فانکشنال و ارتودنسی معمولی

اکثر افراد اطلاعی از روش های مختلف صاف کردن دندان ها ندارند. بسیاری از دندانپزشک ها از ارتودنسی معمولی استفاده می کنند که همیشه مؤثر واقع نمی شوند. ارتودنسی فانکشنال تنها توسط ارتودنتیست ها برای صاف کردن دندان ها کج استفاده می شود. با این تفاسیر، تفاوت آنها در چیست؟

در ابتدا باید از تفاوت درمان های ارتودنسی و ارتوپدی اطلاعاتی داشته باشید. درمان ارتودنسی تنها قادر به جابجایی دندان ها است در حالی که درمان ارتوپدی به مشکلات استخوان می پردازد. در گذشته، ارتودنسی معمولی توسط همه ارتودنتیست ها برای درمان مشکلات دندان و فک استفاده می شده است. در اوایل دهه1980، روش اروپایی جدیدی برای صاف کردن دندان ها ابداع شد که تحت عنوان ارتودنسی فانکشنال شناخته شد و به تدریج به کل دنیا معرفی شد.

در این بخش قصد داریم به بیان تفاوت های ارتودنسی فانکشنال و سنتی بپردازیم، زیرا مفاهیم، روش ها، و نظریه های آنها متفاوت است و متعاقباً نتایج درمان آنها نیز متفاوت خواهد بود. ابزارهای معمولی و مرسوم از دوران نوجوانی قابل استفاده هستند، زیرا ارتودنتیست تا زمانی که تمام دندان های دائم بیرون بیایند صبر خواهد کرد. در صورت فشرده بودن دندان ها، در ارتودنسی معمولی با کشیدن دندان، مشکل بر طرف خواهد شد تا فضای کافی برای آنها ایجاد شود. پس از ایجاد فضا دندان ها صاف خواهند شد. 90% مواقع، چهار دندان دو پایه (پرمولر) کشیده می شوند تا فضای کافی ایجاد شود.

اما مشکل این روش این است که صورت صاف خواهد شد و از جذابیت آن کاسته خواهد شد و زمانی که فرد می خندد تنها 6 دندان جلوی او قابل مشاهده خواهند بود. دندان های اضافی نیز به سمت عقب جابجا خواهند شد تا جاهای خالی که در نتیجه کشیدن دندان بوجود آمده اند پر شوند، این می تواند منجر به اختلالات فکی- گیجگاهی (TMJ) و نیز مشکلات مجرای تنفسی شود. از سوی دیگر، ارتودنسی فانکشنال برای بیماران کم سن تر (از حدود 7 سالگی) قابل استفاده است. در حالی که بیمار هنوز در حال رشد است، درمان ارتودنسی موجب وسیع شدن قوس دندانی می شود و فضای کافی برای دندان های فشرده ایجاد خواهد کرد. با افزایش عرض کام، همه دندان های دائم جای کافی برای قرار گرفتن خواهند داشت. در واقع درمان ارتوپدی به جابجایی استخوان کمک خواهد کرد.

ارتودنسی فانکشنال

تا زمانی که قوس دندانی در حال عریض شدن است، وضعیت فک پایین نیز موازی فک بالا تغییر خواهد کرد. از آنجا که در این روش هیچ دندانی کشیده نمی شود، در افرادی که لبخند عریض تری دارند، مؤثرتر خواهد بود. بعلاوه، از آنجا که فک پایین رو به جلو حرکت می کند، اختلالات فکی- گیجگاهی نیز بهبود پیدا خواهند کرد. در آخرین مرحله از ارتودنسی فانکشنال، بریس های شفاف روی دندان های صاف قرار می گیرند، به همین دلیل در این روش، ارتودنسی و ارتوپدی برای درمان بیمار استفاده می شوند.

مزایای ارتودنسی فانکشنال

ارتودنسی فانکشنال از نظر زیبایی و نیز عملکردی، مزایای زیادی خواهد داشت:

• فرایند درمان شامل اصلاح ساختار صورت، صاف کردن فک، جابجایی دندان ها، اصلاح وضعیت سر و گردن، و نیز ماهیچه های همبند خواهد بود.
• لبخندی عریض تر خلق خواهد کرد و نمای نیمرخ صورت را بهبود خواهد بخشید.
• با بزرگ شدن بیمار، صورت تعادل بیشتری پیدا خواهد کرد.
• اختلالات فکی- گیجگاهی کاهش خواهند یافت.
• نتایج ثابت تری در بر خواهند داشت.
• نیاز به کشیدن دندان را کاهش خواهد داد.
• طی آن از ابزارهایی استفاده خواهد شد که کمتر از براکت ها قابل مشاهده هستند.
• اجازه می دهد بتوان برای ورزش کردن یا نواختن آلات موسیقی، ابزار را به راحتی از دهان خارج کرد.
• در سنین پایین آغاز می شود (3 تا 8 سالگی).

ارتودنسی فانکشنال

معایب ارتودنسی فانکشنال

گاهی اوقات، در مسائل دندانی ما دشمن خود هستیم. ارتودنسی فانکشنال نیاز به میزانی از همکاری و نظم شخصی بیمار دارد. مرحله بعدی ارتودنسی فانکشنال استفاده از ابزارهای متحرک است و اگر بیمار به طور نامنظم از آنها استفاده کند و بر اساس برنامه مشخص شده به ارتودنتیست مراجعه نکند، مؤثر واقع نخواهد شد و موفقیت درمان محدود خواهد شد.

بر اساس برخی منابع، انتخاب ارتودنسی فانکشنال تصمیمی جدی است. به شما کمک می کند روش درمان بهتر و مؤثرتر را تشخیص دهید (مهم نیست برای کودکان بکار برده می شود یا برای افراد  بزرگسال)، دندانپزشک باید نکات و توصیه های مهم را به شما گوشزد کند و به شما کمک کند مناسب ترین روش را انتخاب نمایید. به خاطر داشته باشید، ارتودنسی فانکشنال لبخندی عریض تر و زیباتر به شما خواهد بخشید.

ارتودنسی فانکشنال

ارتودنسی فانکشنال برای کودکان

درست مانند دیگر درمان های دندانپزشکی، هر چه درمان دندان های کج و بایت ناصاف زودتر شروع شود، مؤثرتر و محافظه کارانه تر خواهد بود. درمان کودکان را می توان از 6 تا 9 سال آغاز کرد و اولین ابزار را برای آنها استفاده کرد. در صورت لزوم، پس از بیرون آمدن دندان های دائم، می توان براکت ها را روی آنها قرار داد. درمان مشکلات ساختاری فک در کودکان، مال اکلوژن، یا مشکلات بایت در اوایل زندگی می تواند لبخندی زیبا و ماندگار در پی داشته باشد و از بروز مشکلات بیشتر در آینده پیشگیری نماید. اصلاح بایت، در حالی که رو به رشد است، می تواند خطر اختلالات فکی- گیجگاهی را کاهش دهد و مشکلات آپنه خواب را برطرف سازد. برای اکثر کودکان، ارتودنسی فانکشنال می تواند نیاز به براکت های ارتودنسی را برطرف سازد. با وسیع کردن کام از ابعاد مختلف، زمانی که دندان ها به تدریج جابجا می شوند، بایت کج و ناصاف اصلاح خواهد شد، در نتیجه تماس درستی با یکدیگر خواهند داشت.