یکی از ابداعات اخیر در زمینه‌ی درمان‌های ارتودنسی مینی ایمپلنت‌ها یا مینی اسکروها هستند که در اواخر قرن بیست و یکم به عنوان یکی از ابزارهای جدید کنترل دقیق جابجایی دندان طی برخی درمان‌های ارتودنسی به دنیای دندانپزشکی معرفی شدند. این ابزارها در سراسر دنیا برای برطرف نمودن مشکلات و اختلالات بایت توسط ارتودنتیست‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند مگر اینکه نیازمند جراحی (ارتودنتیک) فک باشد. تکنیک‌های مینی ایمپلنت‌ها اکنون بخشی از آموزش‌های تخصصی ارتودنسی هستند.

مینی ایمپلنت چیست؟

مینی ایمپلنت‌ها پیچ‌های بسیار کوچک (با قطر 2- 5/1 میلی‌متر) ساخته شده از آلیاژ تیتانیوم هستند که روی فک به عنوان لنگر (نقطه‌ی تکیه گاه) عمل می‌کنند. مینی ‌ایمپلنت‌ها اغلب بین ریشه‌های دندان‌ها قرار می‌گیرند، اما ممکن است روی سقف دهان نیز قرار بگیرند. سپس یک بریس (براکت) ثابت به آنها متصل می‌شود تا به جابجایی دندان‌ها کمک کند.

چرا نیاز است از مینی ایمپلنت‌ها استفاده شود؟

در صورتی که نیاز به جابجایی دندان‌هایی باشد که به شکلی بد قرار گرفته‌اند، دندان‌های پیرامون آن، فشار وارده از سوی بریس‌ها (براکت‌ها) را حمایت می‌کنند. اما گاهی اوقات این امکان وجود ندارد تا از این دندان‌ها استفاده نمود و ممکن است باعث شود دندانی به اشتباه جابجا شود. در این صورت، می‌توان از مینی ایمپلنت استفاده نمود تا به عنوان لنگر (تکیه گاه) عمل کند تا به صاف و مرتب کردن دندان‌ها و بستن شکاف یا فاصله‌ی بین دندان‌ها کمک کند.

آیا کار گذاشتن مینی ایمپلنت‌ها درد دارد؟

با استفاده از بی حس کننده‌های موضعی، منطقه‌ی کوچکی از لثه بی حس خواهد شد ، سپس با استفاده از دریل سوراخی درون استخوان فک ایجاد خواهد شد و مینی ایمپلنت به آرامی درون فک قرار داده می‌شود. طی این فرایند ممکن است اندک فشار عجیبی در همان منطقه احساس شود. گاهی اوقات برای کمک به قرار دادن پیچ در جای درست، یک قطعه‌ی پلاستیکی به عنوان هدایت کننده مورد استفاده قرار می‌گیرد. در همان جلسه یا در جلسه‌ی بعد، یک بریس (براکت) به مینی اسکرو متصل می‌شود تا روند صاف و مرتب شدن دندان‌ها آغاز شود. با از بین رفتن بی حسی، ممکن است ظرف 24 ساعت نخست پس از کاشت مینی ایمپلنت اندکی حس ناراحتی وجود داشته باشد. تقریبا 50 درصد از بیماران برای حل این مشکل از مسکن‌های ساده (از قبیل ایبوپروفن یا پراستامول-استامینوفن) استفاده می‌کنند. در صورتی که دیگر نیازی به وجود مینی ایمپلنت‌ها نباشد، به سادگی با پیچاندن آن به سمت مخالف می‌توان آنها را برداشت، که معمولا بی حسی هم نیاز نیست. زخم کوچک به جا مانده از مینی ایمپلنت، بدون هیچ دردی طی چند روز بهبود خواهد یافت.

چه مدت مینی ایمپلنت‌ها در جای خود باقی خواهند ماند؟

این موضوع به نوع و هدف درمانی بستگی دارد که بیمار تحت آن قرار دارد. به طور کلی، مینی ایمپلنت‌ها برای چند ماه یا چند سال در جای خود باقی می‌مانند، اما به سختی قابل دیدن خواهند بود.

چه کارهایی باید انجام داد؟

مینی ایمپلنت‌ها اندکی بیشتر از بریس‌های ثابت نیاز به مراقبت دارند.

• توصیه می‌شود برای پاکسازی آرام اطراف نوک مینی ایمپلنت از یک مسواک کوچک استفاده نمایید که درون دهانشویه‌ی ضد عفونی کننده غوطه ور شده است.
• از بکار بردن مسواک برقی روی خود مینی ایمپلنت بپرهیزید.
• با انگشت یا با زبان خود با آن بازی نکنید.
• طی پنج روز نخست پس از کار گذاشتن مینی ایمپلنت در دهان، دو مرتبه در روز، با استفاده از دهانشویه‌ی کلرهگزیدین اطراف مینی ایمپلنت خود را شستشو دهید.
• ممکن است در ابتدا مینی ایمپلنت اندکی شل باشد، اما در صورتی که پیچ خیلی شل شود یا بریس از آن جدا شد، با ارتودنتیست خود تماس بگیرید.

چه مشکلاتی ممکن است بروز یابد؟

مطالعات علمی حاکی از آن است که مینی ایمپلنت‌ها هیچ آسیبی به دندان‌ها یا دیگر بافت‌های دهان نخواهند رساند. اکثر مینی ایمپلنت‌ها طی درمان ارتودنسی با استفاده از بریس‌ها ثابت باقی می‌مانند و احتمال ایجاد حس ناراحتی بسیار کم خواهد بود. با این حال، تقریبا 10 – 20 درصد از آنها، ظرف چند ماه نخست شل می‌شوند. در این صورت، به ندرت پیش می‌آید که این اتفاق دردناک باشد. در صورت لزوم می‌توان مینی ایمپلنت را تعویض نمود. با این وجود، در صورت وجود هر سوال یا نگرانی در رابطه با مینی ایمپلنت‌ها، ارتودنتیست به شما کمک خواهد کرد.

مینی ایمپلنت معمولا به گونه‌ای کار گذاشته می‌شود که بین ریشه‌های دو دندان قرار می‌گیرد. در اکثر موارد مینی ایمپلنت در جای خود ثابت باقی می‌ماند. خطراتی که ممکن است بوجود آیند عبارتند از:

• ممکن است پیچ با ریشه‌ی دندان برخورد کند که البته ریشه بدون هیچ مشکلی بهبود پیدا خواهد کرد.
• در صورت شل شدن مینی ایمپلنت، در همان مکان یا در جای دیگر می‌توان پیچ (مینی ایمپلنت) دیگری قرار داد.
• در 5 درصد از موارد، حین کارگذاشتن مینی ایمپلنت درون فک، پیچ شکسته می‌شود. در این صورت، می‌توان انتهای مینی ایمپلنت را درون استخوان باقی گذاشت. این کار مشکلی ایجاد نخواهد کرد.
• در 15-20 درصد از موارد، مینی ایمپلنت‌ها خیلی زود با شکست مواجه می‌شوند و نیاز است تعویض یا برداشته شوند.
• بسیار دور از انتظار است، اما اگر منطقه‌ی مینی ایمپلنت پاکیزه نگه داشته نشود، به احتمال زیاد عفونت بوجود خواهد آمد.

اگر بیمار تمایلی به استفاده از مینی ایمپلنت‌ها نداشته باشد، چه باید کرد؟

ارتودنتیست روش‌های مختلف برای صاف و مرتب کردن دندان‌ها و بستن شکاف یا فاصله‌ی بین آنها را به شما توضیح خواهد داد. مینی ایمپلنت‌ها اغلب برای تاثیرگذاری بیشتر بریس‌ها (براکت‌ها) مورد استفاده قرار می‌گیرند. گزینه‌های جایگزین مینی ایمپلنت‌ها عبارتند از استفاده از هدگیر، کشیدن دندان، یا کنار آمدن با فاصله‌ی بین دندان‎ها. ارتودنتیست توضیحات لازم در خصوص بهترین روش برای حصول بهترین نتایج را در اختیار شما قرار خواهد داد. تصمیم نهایی به عهده‌ی شما خواهد بود.