آیا شما هم در حال برنامه ریزی برای استفاده از پاورچین ها روی بریس ها یا براکت های خود هستید؟ شما هم احتمالاً از ارتودنتیست خود راجع به آنها به عنوان یک گزینه درمانی ممکن چیزهایی شنیده اید. پاورچین ها چیزی غیر از رشته های متصل به هم نیستند که براکت های فلزی بریس ها را کنار یکدیگر نگه می دارند. آنها یک زنجیر تشکیل می دهند (به همین دلیل نام “چین” (در زبان انگلیسی به معنای زنجیر) برای آنها انتخاب شده است) که بر حسب نیاز روی دندان های فک بالا یا پایین قرار می گیرند. آنها اساساً از مواد الاستیکی ساخته شده اند، گرچه در برخی موارد آنها می توانند فلزی هم باشند. انعطاف پذیری و تأثیرگذاری از جمله مزایای کلیدی آنها است. در این مقاله به بررسی آنها از تمام جهات خواهیم پرداخت.

پاور چین

انواع پاورچین ها

پاورچین ها به چهار شکل وجود دارند:

• زنجیرهای نزدیک به هم/ پیوسته continuous chain
• زنجیرهای دارای پیوند کوتاه یا رشته های کوتاه short filament
• زنجیرهای دارای پیوند متوسط یا رشته های متوسط medium filament
• زنجیرهای دارای پیوند بلند یا رشته های بلند long filament

این پاورچین ها بسته به نحوه قرار گیری آنها در قوس دندانی و نیز مرحله درمان، کاربردهای متعددی دارند که از قرار زیر هستند:

• بستن فاصله نهایی یا به استحکام رساندن قوس دندانی
• رو به داخل بردن دندان نیش
• بستن دیاستم یا فاصله بین دندان ها
• اصلاح چرخش دندان ها
• بستن فاصله به جا مانده از کشیدن دندان
• جابجایی انتخابی میدلاین (خط میانی دندان های جلو)

پاور چین ها در طرح های مختلف مانند خاکستری، بی رنگ و شفاف، و رنگی وجود دارند. آنها به شکل زنجیرهای بلند در اندازه های مختلف چند متری وجود دارند.

پاور چین

کاربردهای پاور چین ها

انتخاب پاور چین ها باید بر اساس هدف و موقعیت بالینی باشد. در مواردی که فاصله بین دندان ها 1 میلی متر یا بیشتر باشد، لازم است از پاورچین های پیوسته یا ممتد استفاده کرد، در حالی که فواصل زیاد نیازمند استفاده از پاور چین های با فواصل زیاد بین زنجیرها هستند. این چین ها قادرند 75%- 100% بیشتر از طول واقعی خود کش بیایند. پیش از این توصیه می شد چین های ترکیبی، برای انتقال حداکثر فشار باید بیشتر از یک سوم طول خود کشیده شوند. با این حال، تحقیقات اخیر این اقدام بالینی را زیر سؤال برده اند.

به منظور پیشگیری از آلودگی قرقره چین به بزاق، ارتودنتیست باید ابتدا راجع به تعداد زنجیرهای میانی لازم تصمیم بگیرد و بر اساس آن، با استفاده از یک ابزار استریل، مقدار بلندتری از قرقره ببرد. چین نباید مستقیماً از قرقره داخل دهان استفاده شود، زیرا موجب آلودگی آن با بزاق می شود.

پاور چین

اعمال فشار و تبدیل فشار

اکثر پاورچین ها 50%- 70% از فشار اولیه خود را در طول چند روز نخست پس از بارگذاری داخل دهان از دست می دهند، و این برای محصولات تولیدکنندگان مختلف متفاوت خواهد بود. این تا میزان زیادی به شرایط نگهداری و مدت زمان تولید محصول بستگی دارد. بهتر است سطح اولیه فشار چین مورد استفاده با ابزارهای اندازه گیری فشار بررسی شود. مشخص شده است فشار اولیه ظرف دو روز نخست داخل دهان به نصف می رسد و پس از آن مقدار فشار برای سه هفته بعد بسیار اندک خواهد بود.

پاور چین

مزایای پاورچین ها

پاور چین ها به دلایل مختلفی به عنوان تکنیک انتخاب شده ارتودنتیست ها و نیز بیماران استفاده می شوند. برخی از این دلایل عبارتند از:

آنها قادرند فاصله بین دندان ها را ببندند.

عموماً، وقتی برای صاف و یکدست کردن دندان های کج و ناصاف خود به ارتودنتیست مراجعه می کنید، ارتودنتیست کار خود را با صاف کردن دندان ها با کمک بریس ها یا براکت ها آغاز می کند. به محضی که دندان ها صاف شوند، معمولاً گام بعدی بستن فاصله بین دندان ها است. این جایی است که پاورچین ها به کمک می آیند. در حالی که صاف کردن دندان ها این اطمینان را بوجود می آورد که دندان ها در یک خط مستقیم هستند، پاور چین های به هم پیوسته ابزارهایی هستند که کار بستن فاصله بین دندان ها را انجام می دهند. این چین ها اجازه می دهند دندان ها صاف و یکدست باقی بمانند، همگی در وضعیتی که باید باشند قرار می گیرند، در حالی که فواصل بزرگ بین آنها بسته می شود. این یکی از حیاتی ترین مراحل درمان ارتودنسی است و به لطف پاور چین ها به راحتی انجام می شود.

پاور چین

پاورچین ها بسیار پر استفاده هستند

به شکل سنتی، لیگاچورها یا گره های سیمی فلزی در کنار براکت ها برای صاف کردن دندان های کج استفاده می شوند. با این حال، در سال های اخیر، پاورچین ها با به شهرت رسیدن، آنها را از رونق انداخته اند. بسیاری از ارتودنتیست ها ترجیح می دهند از پاور چین ها استفاده کنند زیرا قادرند دندان ها را جابجا کنند و فاصله بین آنها را در زمانی بسیار کوتاه تر ببندند. دلیل استفاده از آنها این است که پاور چین ها بیشتر از لیگاچورهای فلزی به دندان ها فشار وارد می کنند. ارتودنتیست ها این ابزار را توصیه می کنند، مخصوصاً اگر قرار باشد کار خود را با یک یا چند دندان از دست رفته آغاز کنند.

آنها هیچ فشاری به بودجه شما وارد نمی کنند.

تنها به این دلیل که این ابزار نقاط مثبت زیادی دارد، به این معنا نیست که پاور چین ها هزینه زیادی به شما تحمیل می کنند. بسته به وضعیت دندان های شما، ارتودنتیست توصیه های لازم را در ابتدای درمان به شما خواهد کرد. هزینه ها در درمان شما گنجانده و محاسبه می شوند و با توجه به وخامت شرایط شما، متفاوت خواهند بود. پاورچین ها ممکن است تنها اندکی پر هزینه تر از لیگاچورهای سنتی باشند. با این حال، وقتی به مزایا فکر می کنید، هزینه اضافی توجیح می شود. در صورت وجود فواصل بزرگتر بین دندان ها، گاهی اوقات پاور چین ها تنها گزینه ممکن هستند.

پاورچین ها از تنوع بالایی برخوردارند.

مانند بسیاری افراد، ممکن است شما نیز در استفاده از بریس ها تردید داشته باشید، زیرا تصور می کنید قرار است در طول درمان مدام براکت های فلزی داخل دهان خود را پنهان کنید. اگر به این چیزها فکر می کنید، به روزهایی فکر کنید که قرار است لبخندی زیبا داشته باشید. خوشبختانه، پاورچین ها در رنگ ها و شکل های مختلفی ارائه می شوند. گرچه نمی توانید شکل پاورچین ها را انتخاب کنبد، زیرا انتخاب آنها به طرح درمان ویژه شما، و نیز نیازمندی های دندان های شما بستگی خواهد داشت، اما انتخاب رنگ آنها می تواند با شما باشد. رنگی را انتخاب کنید که شخصیت شما را منعکس کند و حتی وقتی روی دندان های شما هستند و با آنها بیرون می روید به آن افتخار کنید.

پاور چین ها برای تمام سنین مفید هستند.

یکی از جنبه های چندکاره بودن پاور چین ها این است که افراد در تمام سنین می توانند از آنها استفاده کنند. درمان ارتودنسی عموماً در سنین پیش از نوجوانی آغاز می شود، زمانی که کج و ناصاف بودن دندان ها نمود ظاهری پیدا می کند. با این حال، به این معنا نیست که اگر بزرگسال یا میانسال هستید، برای شما مناسب نیستند. غیر از ناصاف بودن دندان ها، می تواند دلایل دیگری نیز وجود داشته باشد که افراد بزرگسال به بریس ها نیاز دارند، از جمله بیماری یا آسیب و صدمه. صرف نظر از سن، پاور چین ها برای همه افرادی فراهم هستند که می خواهند مشکل قرار گیری دندان های خود را بر طرف کنند و صاحب لبخندی زیبا شوند.

معایب پاور چین ها

گرچه در طول دوره درمان با براکت ها، استفاده از پاور چین ها برای دندان های شما گزینه برتر و انتخابی محسوب می شود، اما هیچ ابزاری خوب مطلق نیست. جنبه های خاصی هستند که قبل از انتخاب بریس ها باید از آنها آگاه باشید.

در آغاز استفاده از آنها مقداری ناراحتی خفیف وجود خواهد داشت.

در ابتدا، وقتی ارتودنتیست بریس ها را برای شما کار می گذارد، ممکن است ناراحتی خفیفی تجربه کنید که ناشی از فشار خارجی است که به دندان ها وارد می شود. این دردها هرگز آنقدر شدید نیستند و معمولاً ظرف چند روز پس از دریافت آنها از بین می رود. در طول این دوره، می توانید انتظار مقداری سوزش اطراف دندان هایی که زیر آنها هستند را داشته باشید، که با رعایت توصیه های ارتودنتیست خود می توانید آن را کاهش دهید. از مصرف هر گونه غذایی که ارتودنتیست توصیه کرده است خودداری کنید، تا راحت تر با درد و ناراحتی های موجود کنار بیایید.

پاورچین ها مراقبت بیشتری نیاز دارند.

در مقایسه با لیگاچورهای سنتی، پاورچین ها الزاماً نیاز به مراقبت بیشتر ندارند، اما مواقعی هستند که ممکن است شاهد انباشته شدن مقدار زیادی ذرات غذا اطراف الاستیک ها باشیم. این اصلاً نگرانی بزرگی نیست، زیرا با رعایت درست بهداشت در طول درمان می توان از بروز این مشکل پیشگیری کرد. با همه انواع بریس ها، بهداشت ضعیف دهان می تواند منجر به بروز عفونت و افزایش طول درمان شود.پاور چین ها هم استثناء نیستند. همیشه از مناسب ترین مسواک ها برای پاکسازی دندان های خود استفاده کنید. ترکیب واترپیک و مسواک می تواند حتی بهتر باشد، زیرا بهتر می توان به قسمت هایی دسترسی پیدا کرد که با مسواک به تنهایی، دسترسی به آنها دشوار خواهد بود. اگر طرح درمان شما نیاز به مراقبت اضافی دارد، ارتودنتیست دستور العمل های لازم را به شما ارائه خواهد داد.

از دست رفتن حالت کشسانی پاور چین ها

نکته دیگری که هنگام دریافت پاورچین ها باید از آن آگاه باشید این است که از آنجا که آنها از مواد پلاستیکی ساخته شده اند، ممکن است به مرور زمان حالت الاستیک خود را از دست دهند. این ویژگی برجسته تر است، زیرا این چین ها دندان های شما را به هم نزدیک تر می کنند، در نتیجه فاصله ای که در ابتدا وجود داشته است به مرور زمان از آن کاسته می شود. در صورتی که این اتفاق رخ دهد، نیازی به نرگانی نیست. هر بار که به ارتودنتیست مراجعه می کنید، ارتودنتیست بررسی می کند پاورچین به چه شکل هستند و در صورت لزوم، آنها را با پاورچین های جدید تعویض می کند. به خاطر داشته باشید، این احتمال خیلی زیاد است که ممکن است این اتفاق در هر مراجعه به ارتودنتیست تکرار شود. هر بار که پاورچین جدیدی دریافت می کنید، ممکن است چند روزی درد و ناراحتی تجربه کنید زیرا پاورچین های جدید فشار تازه ای به دندان ها وارد می کنند. این درد عموماً چندان شدید نیست و می تواند زمانی کنترل شود که برای نخستین مرتبه پاورچین ها را دریافت کردید.

مراقبت های دهانی در طول استفاده از پاورچین ها

معمولاً حدود شش هفته طول می کشد تا پاور چین ها مؤثر واقع شوند، گرچه هر مورد منحصر بفرد است. مراقبت صحیح از دهان در طول این دوره از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از خوردن غذاهای سفت و چسبناک بپرهیزید زیرا می توانند موجب پاره شدن پاور چین شوند و این می تواند موجب ایجاد حالت تعلیق در روند درمان و نیاز به مراجعات بیشتر به ارتودنتیست شود.

استامینوفن و ایبوپروفن بهترین داروهای مسکنی هستند که دریافت آنها از داروخانه نیاز به نسخه پزشک ندارد.

از آنجا که تمیز کردن اطراف براکت ها با وجود الاستیک، لیگاچورف یا پاور چین روی آنها دشوارتر است، شاید رعایت بهداشت دهان و  دندان ها مهمترین جنبه مراقبت های دهانی باشد. غذا و پلاک های دهانی به راحتی می توانند اطراف آنها انباشته شوند، بنابراین پاکسازی دائم آنها ضروری است.

آیا با وجود روکش روی دندان ها می توان از براکت های ارتودنسی استفاده کرد؟

ارتودنتیست ها بیش از پیش خوشحال هستند که تعداد افراد بزرگسالی که برای بهبود ظاهر لبخند خود اقدام می کنند رو به افزایش است. این افراد جرأت دریافت براکت ها را به خود می دهند. ارتودنتیست ها معتقدند هرگز برای دریافت براکت ها و اصلاح لبخند دیر نیست.

گرچه افراد کم سن و سال تر با این پرسش به دندانپزشک مراجعه می کنند که “مدت زمان لازم برای استفاده از براکت ها چقدر است؟” و “آیا هنوز هم می توانم آدامس بجوم؟”، اما پرسش ها و نگرانی های افراد بزرگسال متفاوت است. بسیاری از افراد بزرگسال در حالی به ارتودنتیست مراجعه می کنند که قبلاً تحت درمان هایی مانند روکش دندان، ونیرها، یا کاشت ایمپلنت های دندانی قرار گرفته اند. اغلب آنها این نگرانی دارند که با وجود کارهای دندانپزشکی قبلی می توان از براکت ها استفاده کرد یا خیر؟

اصلاً نترسید! گرچه واقعیت دارد که روکش ها و دیگر ابزارها مانند بریج ها و ونیرها نیاز به مراقبت و برنامه ریزی بیشتر دارند، اما هنوز هم دریافت براکت های ارتودنسی با وجود اقدامات قبلی دندانپزشکی امکان پذیر است.

اجازه دهید ابتدا راجع به روکش های دندانی صحبت کنیم- روکش دقیقاً چیست و چه کاری انجام می دهد؟ روکش نوعی پوشش یا کلاهک است که روی دندان قرار می گیرد تا شکل، اندازه، و عملکرد طبیعی آن را احیاء کند. آنها محکم تر شدن دندان ها کمک می کنند و ظاهر آنها را بهبود می دهند. روکش های دندان توسط دندانپزشک کار گذاشته می شوند تا مشکلاتی مانند پوسیدگی، لب پر شدگی، یا ترک خوردگی دندان ها را پوشش دهند.

آسیب ارتودنسی به درمان دندانپزشکی

در صورتی که روکش پس از درمان ریشه (عصب کشی) کار گذاشته شده باشد، ارتودنتیست باید اقدامات لازم را انجام دهد تا اطمینان حاصل نماید که انسجام دندان/ دندان ها پس از قرار گرفتن براکت ها روی دندان ها حفظ خواهد شد. درمان ریشه (عصب کشی) فرایندی است که طی آن مینای دندان با دریل سوراخ می شود، سپس با مواد با دوام پر می شود، که اغلب پس از آن روی دندان روکش قرار می گیرد. در این صورت، باید با دقت مراقب دندان بود تا طی جابجایی داخل دهان، محکم باقی بماند.

بنابراین، اگر به این فکر می کنید که: آیا اگر قبلاً روی دندان هایم روکش قرار گرفته باشد هنوز هم می توانم از براکت ها استفاده کنم؟ پاسخ “آری” است!

درست مانند دندان هایی که پر شده اند، هنوز هم می توان به دندان های که روکش شده اند براکت ارتودنسی چسباند و آنها را به مکان جدیدی جابجا کرد. یک ارتودنتیست مجرب در انجام این کار با هیچ مشکلی مواجه نخواهد شد.

برعکس، می توان روکش ها را پس از پایان دوره درمان ارتودنسی روی دندان ها چسباند. این شناخته ترین گزینه برای ترمیم دندان های آسیب دیده یا بد ظاهر است که می توانند از مزایای روکش دندان بهره مند شوند. افراد بزرگسال بویژه ترجیح می دهند روکش ها را پس از اتمام درمان ارتودنسی روی دندان های خود قرار دهند.

با بالا رفتن سن افراد، سن دندان های آنها نیز بالا می رود. و هرچه افراد بیشتر عمر می کنند، دندان های آنها بیشتر تحت تأثیر ساییدگی قرار می گیرد. افراد به صورت طبیعی به درمان های ترمیمی مانند روکش روی دندان های خود نیاز دارند. به طور همزمان، افراد بزرگسال بیشتری برای صاف و یکدست کردن دندان های خود بیشتر ترغیب می شوند. این باعث می شود ارتودنتیست ها و دندانپزشک ها بیشتر به فکر راهکارهایی برای محقق ساختن این خواسته آنها هستند.

آسیب ارتودنسی به درمان دندانپزشکی

ایمپلنت دندانی چیست؟

از دست رفتن دندان یکی از عادی ترین اتفاقاتی است که، خواه طی یک اتفاق، خواه با یک بیماری می تواند رخ دهد، و دندانپزشک ها روز به روز بیشتر با بیمارانی مواجه می شوند که به فکر جایگزینی برای دندان های از دست رفته خود هستند. ایمپلنت های دندانی یکی از این گزینه ها هستند. آنها پست های تیتانیومی را شامل می شوند که داخل استخوان فک قرار می گیرند تا جایگزین ریشه از دست رفته دندان ها شوند. در نهایت یک روکش به این پست متصل می شود که کاملاً شبیه دندان های طبیعی خواهد بود و عملکردی مانند آنها خواهد داشت.

با قرار گرفتن ایمپلنت های دندانی در جای خود، آنها نباید حرکت داده شوند، اما متأسفانه دندان های واقعی اینقدر فرمانبردار نیستند. دندان ها به دلایل مختلفی ممکن است به اطراف حرکت کنند، از جمله با افزایش سن، این قابلیت طبیعی وجود دارد که دندان ها به سمت جلوی دهان حرکت کنند و فشرده و نامرتب شوند. برای بسیاری افراد، براکت ها راهکاری عملی برای این مشکل هستند، اما اگر یک یا چند ایمپلنت کاشته شده باشد چه؟- آیا هنوز هم می توان از براکت ها استفاده کرد؟ اگر بخواهیم کوتاه پاسخ دهیم: آری، قطعاً براکت ها گزینه ای قابل استفاده هستند. به دو صورت می توان از این دو درمان بهره مند شد:

آسیب ارتودنسی به درمان دندانپزشکی

ارتودنسی پس از کاشت ایمپلنت های دندانی

نمی توان ایمپلنت های دندانی را جابجا کرد، اما در صورتی که ایمپلنت در جای درست قرار داشته باشد می توان دندان های اطراف را با استفاده از بریس های ثابت یا متحرک جابجا کرد. حتی در صورت کاشت چند ایمپلنت، باز هم درمان ارتودنسی امکان پذیر است.

اگر ایمپلنت در جای درست قرار نگرفته باشد، می توان به فکر جابجا کردن آن پس از اتمام درمان ارتودنسی بود. این کار می تواند شامل جابجا کردن تنها روکش ایمپلنت، یا کل ایمپلنت شود. یا اینکه، می توان ایمپلنت را همان جایی که هست باقی گذاشت و با جای آن کنار آمد.

ارتودنسی قبل از کاشت ایمپلنت های دندانی

گرچه می توان دندان های اطراف ایمپلنت را جابجا کرد، اما معمولاً بهتر این است که ابتدا درمان ارتودنسی را انجام داد تا بتوان اطمینان حاصل نمود که دندان ها در بهترین مکان ممکن قرار دارند. و اگر دندانی از دست رفته هم نیاز نیست نگران شوید. می توان از یک دندان مصنوعی موقت استفاده کرد تا مطمئن شد هیچ فضای خالی بین دندان ها وجود ندارد. برای برخی بیماران حتی لازم است درمان ارتودنسی قبل از کاشت ایمپلنت های دندانی انجام شود- ایجاد فضای کافی برای دندان جدید و حتی جابجایی ریشه دندان های مجاور به محل درست.

خواه تمایل به دریافت براکت ها قبل از کاشت ایمپلنت ها داشته باشید یا پس از آنها، دندانپزشکی که کاشت ایمپلنت را انجام می دهد باید در کنار ارتودنتیست عمل کند تا بهترین روند درمان برای شما طراحی شود.

ما به عنوان ارتودنتیست مفتخریم برای بیماران در تمام سنین لبخندی زیبا خلق می کنیم و راهی که ما را قادر به انجام این کار می کند درمان ارتودنسی و بریس ها هستند. یک لبخند جذاب و سالم به طرق مختلفی می تواند روی زندگی فرد تأثیر مثبت داشته باشد، از بهبود ظاهر و سلامت دهان گرفته تا بهبود خلق و خو و قابل اعتماد به نظر رسیدن. گرچه زیبایی مهم است، بریس ها مزایای دیگری نیز دارند که فراتر از مزایای ظاهری و قابل مشاهده آنها هستند. اگر می خواهید بیشتر راجع به مزایای بریس ها بدانید چند دقیقه زمان صرف مطالعه این مطلب کنید.

اصول اولیه براکت های ارتودنسی

برای درک بهتر مزایای بریس ها کنید، بهتر است ابتدا راجع به سیستم آنها برای شما توضیحاتی ارائه دهیم تا ابتدا بدانید چگونه عمل می کنند. بریس های سنتی از براکت های فلزی و سرامیکی، سیم ارتودنسی، و بندهای کشی کوچکی تشکیل شده اند. براکت ها با چسب به سطح دندان ها متصل می شوند، سپس سیم ها و الاستیک برای متصل کردن آنها به یکدیگر استفاده می شوند. همه این اجزاء با یکدیگر کار می کنند تا فشار ملایم و مداوم کافی به دندان ها وارد کنند تا به مرور زمان آنها را به محل مطلوب خود جابجا کند.

علاوه بر این، بریس ها به تغییر شکل خط فک نیز کمک کنند و این کار را با حل کردن استخوانی انجام می دهند که در طول دوره درمان با استخوان جدیدی جایگزین می شود که دندان ها را در وضعیت مستقیم خود بهتر حمایت می کند. آنها سابقه خوبی در اصلاح بسیاری از مشکلات معمول دندانی دارند، از جمله:

• دشواری در جویدن یا گاز زدن
• ناصاف بودن دندان ها یا فک ها
• ساییدگی شدید دندان ها
• فاصله زیاد بین دندان ها
• روی هم رفتگی و فشردگی و نامرتبی دندان ها

وقتی برای اولین مرتبه به ارتودنتیست مراجعه می کنید، وی ابتدا به همه نارضایتی های شما از سلامت دهان گوش خواهد داد، سپس معاینه دقیق دندان ها و فک را انجام خواهد داد. این کار در کنار تصاویر و رادیوگرافی ها با اشعه ایکس از صورت و دندان ها به وی کمک می کند مشخص نماید آیا درمان ارتودنسی لازم است یا خیر، و اینکه آیا بریس ها می توانند گزینه مناسبی برای اصلاح لبخند شما باشند.

مزایای بریس ها غیر از صاف شدن دندان ها

مزایای بریس ها فراتر از صاف شدن دندان ها

وقتی دندان ها و فک ها صاف نیستند، می تواند روی هر چیزی، از ظاهر و سلامت دهان گرفته تا فعالیت های روزانه شما از قبیل غذا خوردن و حرف زدن تأثیر بگذارد. ممکن است متوجه شوید که به مرور زمان حفظ بهداشت روزانه رو به دشوار شدن می رود و از تأثیر گذاری آن کاسته می شود. بریس ها می توانند مشکلاتی که کمتر شناخته شده اند را نیز اصلاح نمایند، از جمله:

بهبود جویدن

دندان ها و فک هایی که صاف نیستند، می توانند باعث شوند گاز زدن درست غذاها دشوار باشد. وقتی این مشکل درمان نشده باقی می ماند، می تواند منجر به ساییدگی شدید دندان ها شود، علاوه بر این می تواند منجر به تضعیف فک شود. هر دوی این مشکلات می توانند باعث شوند جویدن دردناک شود، که موجب وخیم شدن مشکلاتی می شود که ممکن است اکنون داشته باشید.

کمک به دستگاه گوارش و هضم غذا

ممکن است به ذهنتان نرسد که دندان ها و دستگاه گوارش به یکدیگر مربوط باشند، اما در واقع جویدن غذا اولین و مهمترین بخش فرایند هضم غذا است. دندان های ناصاف می توانند مانع درست جویدن غذا شوند، که می تواند تأثیر مخرب روی دستگاه گوارش داشته باشد و غذا با سرعت و تأثیر گذاری کمتر از دستگاه گوارش عبور خواهد کرد.

بهبود در گفتار و تلفظ کلمات

شاید تعجب آور باشد اگر بفهمید که کج بودن دندان ها به طرق مختلفی می توانند روی کل بدن تأثیر منفی داشته باشد. به عنوان مثال، دندان های کج می توانند روی قرار گیری نوک زبان تأثیر بگذارند. قرار گیری درست نوک زبان برای ادای درست حروفی مانند “ت”، “د”، “ن”، “س” و “ز” ضروری است. یک ارتودنتیست مجرب می تواند هر گونه مشکلات گفتاری مربوط به ناصاف بودن دندان ها را شناسایی کند. اغلب بریس ها قادرند این مشکلات را با صاف کردن دندان ها و ایجاد راهی برای قرار گیری درست زبان اصلاح نمایند.

سلامت دهان و دندان

در صورت کج، فشرده، یا روی هم بودن دندان ها، تمیز و سالم نگه داشتن دندان ها و لثه چالش برانگیز خواهد بود. مسواک زدن و کشیدن نخ دندان به طور منظم و مؤثر می تواند دشوار باشد، و زمانی که نمی توانید بهداشت دهان را به خوبی حفظ کنید، باعث می شود شرایطی مطلوب برای تشکیل پلاک و تجمع باکتری ها بوجود بیاید. این باعث بالا رفتن خطر مشکلاتی مانند پوسیدگی و کرم خوردگی دندان ها، ژنژیویت، و بیماری لثه می شود. گرچه این بیماری ها عادی هستند، اما تا حدودی می توان از برزو آنها پیشگیری نمود. بریس ها دندان ها را به بهترین جای ممکن هدایت می کنند، و باعث می شوند عاری نگه داشتن دندان ها و لثه ها از باکتری، پلاک، و جرم که می توانند مشکل باشند، راحت تر باشد.

اصلاح حالت فک

دندان های ناصاف و مشکلات فک اغلب ارتباط نزدیکی با یکدیگر دارند. زیرا، دندان هایی که صاف نیستند روی ماهیچه های فک و مفاصل نیز تأثیر می گذارند. گرچه مفاصل در نهایت با شرایط بد تطبیق پیدا می کنند، اما اغلب به شکلی آن را جبران می کنند که باعث بروز آسیب می شوند. در صورت ناصاف بودن فک خود علائمی مانند سر درد، صدا دادن فک، درد در ناحیه فک و گردن یا شانه ها و حتی اختلالات خواب را تجربه خواهید کرد.

بریس ها با صاف کردن فک ها و دندان ها می توانند مشکلاتی از این دست را به حداقل میزان ممکن برسانند. این می تواند برای شما لبخندی خلق نماید که ظاهر و احساسی فوق العاده به شما خواهد داد.

در مقاله قبل راجع به مهم ترین ویژگی های لیزر و نیز تأثیرات بیولوژیک آن برای شما صحبت کردیم و در ادامه از کاربردهای لیزر در درمان ارتودنسی گفتیم که مهم ترین آنها کارهایی است که می توان روی بافت نرم انجام داد. در این مقاله به دیگر کاربردهای لیزر روی بافت نرم می پردازیم.

کاربرد لیزر CO2 در ارتودنسی

لیزر CO2 وقتی در درمان ارتودنسی استفاده می شود می تواند مزایای زیادی داشته باشد. این مزایا عبارتند از خونریزی و درد کمتر، انقباض زخم و ایجاد اسکار کمتر، حداقل ناراحتی ممکن پس از جراحی، زمان درمان کمتر، و ابزارهای ثابت را می توان بلافاصله پس از فرایند جراحی کار گذاشت. با این حال، از آنجا که انرژی لیزر CO2 به خوبی توسط هیدروکسی آپاتیت (مینای دندان) جذب می شود؛ این خطر وجود دارد که تغییرات دمایی که در نتیجه انتقال انرژی لیزر بوجود می آیند موجب تخریب پالپ دندان شود یا منجر به ایجاد خطوط یا حفره روی دندان ها شوند.

کاربرد لیزرهای Nd:YAG و دایود در دندانپزشکی

لیزرهای Nd:YAG و دایود در بین دندانپزشک ها و ارتودنتیست ها از شهرت زیادی برخوردار است. آنها مزایایی مانند مزایای لیزر CO2 دارند. آنها بیشتر برای ژنژیوپلاستی مناسب هستند زیرا در تماس مستقیم استفاده می شوند که بیشترین کنترل را برای جراحی زیبایی فراهم می آورند. علاوه بر این، آنها این قابلیت را دارند که خونریزی را متوقف کنند. طول موج آنها به خوبی توسط بافت های سخت دندانی جذب نمی شود، بنابراین، این نوع لیزرها برای کاربرد روی بافت های اطراف دندان ها بی خطر هستند.

کاربرد لیزر در ارتودنسی

کاربرد های لیزرهای Er:YAG و Er,Cr:YAGG در دندانپزشکی

لیزرهای Er:YAG و Er,Cr:YAGG می توانند هم روی بافت های نرم و هم بافت های سخت کار کنند زیرا هر دو طول موج آنها توسط آب و هیدروکسی آپاتیت جذب می شود. با این حال، آنها اساساً برای برداشتن پوسیدگی دندان ها و آماده سازی دندان ها استفاده می شوند تا جراحی های بافت نرم، علت هم این است که کشش زیادی به سمت مینای دندان دارد و قابلیت انعقاد خون کمتری دارد.

کاربرد لیزر در ارتودنسی

درمان فرنوم با کمک لیزر بافت نرم

فرنوم لبی هیپرتروفی شده (بیش از حد رشد کرده) که در حاشیه لثه های بین دو دندان جلو یا پاپیلای کام باقی مانده است می تواند موجب دیاستم خط وسط دندان های جلو شود. پایین بودن این نوع فرنوم می تواند مانع قرار گیری ابزارهای انکوریج (تکیه گاه یا لنگر) موقت شود که در مورد لبخند لثه ای، برای فرو بردن دندان های جلوی دهان در حفره استفاده می شوند. فرنوم زبانی کوتاه نیز می تواند موجب انکیلوز و منجر به بروز مشکلاتی مانند بلع غیر عادی، رشد نامتقارن فک پایین و دیاستم خط وسط فک پایین شود. جراحی که برای برداشتن این فرنوم انجام می شود فِرِنِکتومی نامیده می شود.

فرنکتومی با لیزرهای دارای طول موج های مختلف مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج حاکی از این است که لیزر CO2 ابزاری ایده آل برای جراحی های داخل دهانی است، از جمله مقادیر زیادی بافت نرم یا بافت های فیبروز متراکم. این گزینه برای فرنکتومی شناخته شده است زیرا جذب آن توسط بافت های مخاطی داخل دهان، که حاوی 90% آب هستند، بالا است.این نوع لیزر هم روی بافت نرم و هم روی بافت سخت خوب کحار می کند.

در مقایسه با تیغ های مرسوم، این لیزر درد و تورم کمتری ایجاد می کند و مشکلات پس از جراحی آن کمتر است، خونریزی پس از جراحی را کاهش می دهد و بهبود را ارتقاء می بخشد.

برخی دندانپزشک ها برای انجام فرنکتومی از لیزرهای Nd:YAG و دایود نیز استفاده می کنند که مزایایی مشابه لیزر CO2 دارند. با این حال، کاربرد لیزرهای Nd:YAG و دایود روی فرنکتومی لبی محدود است. طول موج های آنها خیلی خوب توسط بافت های دندانی سخت جذب نمی شود. آنها در قالب طول موج های پیوسته و مدوام کار می کنند که منجر به بروز عوارض جانبی دمای بالا می شوند. بنابراین، لیزرهای Nd:YAG و دایود را نمی توان در تماس مستقیم با استخوان جایی استفاده کرد که یک سر فیبر فرنوم لبی متصل شده است. اما در فرنکتومی زبانی، لیزر دایود بواسطه اندازه کوچک و قیمت پایین آن مفید است.

لیزر Er:YAG خیلی خوب توسط بافت سخت و آب جذب می شود و به شکل موج پالس عمل می کند و باعث بالا رفتن کیفیت برش بافت سخت با کمترین تأثیر حرارتی می شود. از آنجا که لیزر Er:YAG این ویژگی ها را دارد، برای فرنکتومی لبی باید در کنار لیزر Nd:YAG یا دایود استفاده شود. بر اساس گزارشات، لیزر Er:YAG دارای خاصیت آرام بخش بودن است و نیاز به بی حس کننده موضعی کمتری دارد یا هیچ بی حس کننده ای نیاز ندارد.

کاربرد لیزر در ارتودنسی

کمک لیزر به درمان دندان نهفته

دندان های نهفته را پس از جراحی اکسپوز (برداشتن بافت نرم روی دندان) می توان با فشار درمان ارتودنسی به جای درست خود هدایت کرد. جراحی اکسپوز دندان های نهفته در درمان های روزمره ارتودنسی چندان معمول نیست. تکنیک های لیزر بویژه زمانی مفید هستند که برای برداشتن بافت روی دندان های نهفته ای استفاده می شوند که یا زیر مخاط لثه یا در سطح استخوان ها نهفته هستند. محیط خشک جراحی و عاری از هر گونه آلودگی خون باعث می شود اتصال مستقیم براکت به دندانی که اکسپوز شده است (از زیر بافت بیرون آورده شده است) راحت تر انجام شود. با این حال، اخیراً شاهد گزارشاتی مبنی بر وقوع امفیزم (پیدایش غیر عادی هوا یا گاز به طور غیر عادی در بافت های بدن) زیر جلدی پس از جراحی اکسپوز دندان با لیزر بوده ایم.

در مطالعات مختلف، از طول موج های لیزرهای مختلفی، از جمله اربیوم، دایود، Nd:YAG، و CO2 برای انجام این فرایند استفاده شد. اربیوم با استقبال بیشتر دندانپزشک ها مواجه شد زیرا می تواند هم بافت های نرم و هم بافت های سخت را برش دهد، در نتیجه قادر است دندان نهفته در سطح استخوان را نیز اکسپوز کند. علاوه بر آن، دارای تأثیر اِچ کنندگی مینای دندان است که باندینگ ابزارهای ارتودنسی بلافاصله پس از جراحی را تسهیل می سازد. تأثیر اِچ کنندگی مینای دندان توسط لیزر در مقاله بعد نیز مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

در مقاله بعد به بیان مزایا و معایب لیزر بافت نرم نیز خواهیم پرداخت.