آیا یکی از تری های اینویزیلاین شما ترک خورده است؟ نترسید- اقداماتی وجود دارند که با انجام آنها می توانید روند درمان خود را حفظ کنید.

اینویزیلاین یک روش بسیار محبوب برای اصلاح فشردگی های خفیف تا متوسط، کجی و شکاف بین دندان ها است. در حالی که آنها همان هدف بریس ها را دنبال می دهند، روش های آنها متفاوت است. مهم تر از همه این است که، اینویزیلاین از یک سری تری الاینر پلاستیکی شفاف برای جابجا کردن چندین دندان به طور همزمان استفاده می کند. گرچه آنها سخت و با دوام هستند، اما کاملاً تخریب ناپذیر نیستند.

بله، اینویزیلاین می تواند بشکند!

گرچه تری ها از پلاستیک با دوام ساخته شده اند، اما ممکن است ترک بخورند یا حتی از هم بشکنند و چند تکه شوند. سازندگان محصولات اینویزیلاین به شما توصیه می کنند در لحظه ای که متوجه ترک خوردگی اینویزیلاین خود شدید با دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی خود تماس بگیرید. آنها قادر خواهند بود بهترین توصیه ها را در مورد اینکه در مورد ترک خوردگی تری چه باید بکنید به شما ارائه دهند.

شکسته شدن تری اینویزیلاین

ترک خوردگی اینویزیلاین چقدر بد است؟

توصیه دندانپزشک شما در مورد اینکه اگر اینویزیلاین شما ترک خورد چه کاری باید انجام دهید، به شدت آسیب بستگی خواهد داشت. به طور کلی، اگر اینویزیلاین فقط ترک خورده و دو نیم نشده است، تا زمانی که برای تری بعدی خود آماده می شوید، می توانید به استفاده از آن ادامه دهید.

اما اگر تری شما به حدی ترک خورده یا شکسته است که نمی تواند شکل خود را حفظ کند، باید استفاده از آن را متوقف کنید. شکل و سفتی ابزار چیزی است که باعث حرکت کردن دندان های شما می شود. اگر تری شما فرم خود را از دست داده باشد، استفاده از آن هیچ فایده ای نخواهد داشت.

حتی اگر آسیب به تری شما جزئی است، باید فوراً با دندانپزشک خود تماس بگیرید تا در مورد گزینه های خود صحبت کنید. ممکن است جایگزین کردن تری شکسته با یک تری جدید ضروری باشد، یا ممکن است دندانپزشک شما بتواند آن را تعمیر کند. او ممکن است توصیه کند تا زمانی که تری جدید یا تری تعمیر شده شما آماده شود به سراغ تری قبلی خود بروید. در موارد دیگر، می توانید به سراغ تری بعدی بروید.

زمان همه چیز است!

از آنجا که هر تری باید به مدت دو هفته استفاده شود، زمان ترک خوردن تری مهم است و مشخص خواهد کرد که دندانپزشک شما چه پیشنهادی خواهد داد. اگر در روزهای اولیه استفاده از یک دست تری هستید، ممکن است به شما بگوید که به سراغ تری های قبلی بروید. در ضمن به شما دستور تعویض تری شکسته را خواهد داد.

بسیاری از دندانپزشکان می گویند که اگر در روز هشتم استفاده از یک دست تری یا بعد از آن هستید، می توانید استفاده از تری بعدی را شروع کنید و از تعویض تری ترک خورده خودداری کنید. دیگران احساس می کنند که شما نباید این کار را انجام دهید، مگر اینکه حداقل در روز یازدهم استفاده باشید. به همین دلیل است که بسیار مهم است که به دندانپزشک خود اطلاع دهید. او با مورد شما آشنایی دارد و می داند چه چیزی برای شما بهتر است.

حرکت خیلی سریع

پیشرفت خیلی سریع و رفتن خیلی زود به سراغ تری بعدی خطراتی دارد. اگر دندان های شما برای آنها آماده نباشند، تری های جدید ممکن است باعث بروز درد شوند. هرگز نباید آنها را به زور روی دندان های خود فشار دهید. همچنین، زمانی که سعی می کنید دندان های خود را خیلی سریع حرکت دهید، ممکن است دچار مقداری تحلیل ریشه شوید.

شکسته شدن تری اینویزیلاین

اقدامات خانگی مطقاً ممنوع هستند!

برخی از دندانپزشکان بیمارانی داشته اند که سعی کرده اند ترک ها و شکستگی های تری اینویزیلاین خود را با چسب های قوی ترمیم کنند. این ایده به هیچ عنوان خوب نیست! بیشتر چسب ها حاوی مواد سمی هستند که قطعاً شما نمی خواهید از آن روی چیزی استفاده کنید که هر روز باید تا 22 ساعت داخل دهان شما باشید. بهتر است هر گونه تعمیر را به متخصص آن بسپارید.

جلوگیری از ترک خوردن اینویزیلاین ها

گرچه دندانپزشک شما می تواند به سرعت و به راحتی یک جایگزین برای تری ترک خورده شما سفارش دهد، اما بهتر است که هرگز مجبور به انجام این کار نباشد. تعویض معمولاً هزینه اضافی خواهد داشت، و انتظار برای آنها می تواند روند پیشرفت دندان های شما را تحت تأثیر قرار دهد.

در اینجا چند نکته برای جلوگیری از شکستن یا ترک خوردن ابزار اینویزیلاین شما آورده شده اند:

• هنگام خوردن یا جویدن هر چیزی، حتماً تری های خود را از دهان خارج کنید.
• زمانی که آنها داخل دهان شما نیستند از محفظه مخصوص نگهداری آنها که به شما داده شده است استفاده کنید. بسیاری از شکستگی ها زمانی اتفاق می افتند که آنها را در جایی انداخته شده اند یا در جایی له می شوند.
• مطمئن شوید که آنها را به درستی درون محفظه خود قرار داده و خارج می کنید. بسیاری از شکستگی ها به این دلیل رخ می دهند که بیماران هر بار آنها را از یک نقطه بیرون می کشند.

ترک خوردن تری اینویزیلاین پایان دنیا نیست

اگر تری اینویزیلاین شما ترک خورد، نیازی نیست استرس داشته باشید. بسته به میزان آسیب و زمان آن، راه حل آسانی وجود دارد. اگر متوجه ترک خوردگی یا شکستگی در ابزار اینویزیلاین خود شدید، با دندانپزشک خود تماس بگیرید تا بهترین گزینه برای شما و دندان هایتان را پیدا کند.

با پیشرفت هایی که در سال های اخیر در زمینه دانش ارتودنسی بوجود آمده است، افراد بزرگسال بیشتری در پی درمان مشکلات دندان های خود هستند که از کودکی با آنها همراه بوده است. در برخی موارد، دندان های فرد در کودکی کج بوده اند و این مشکل آنها مورد رسیدگی قرار نگرفته است. یا اینکه دندان های فرد با افزایش سن جابجا شده اند که ممکن است به علل مختلفی اتفاق افتاده باشد- از جمله آسیب، فشار زبان به دندان ها و یا رشد طبیعی دندان ها. برخی افراد بزرگسال ممکن است متوجه شوند دندان های آنها که در گذشته صاف بوده اند و به تدریج کج یا فشرده شده اند. برخی دیگر ممکن است درد فک را تجربه کنند، در تمیز کردن دندان های خود با مشکل مواجه شوند، یا تنها مشکل آنها جذاب نبودن لبخندشان باشد.

هدف درمان ارتودنسی بهبود وضعیت دندان ها است تا به شما اجازه دهد به راحتی خوراکی ها را گاز بزنید، غذا بجوید و لثه های سالم تری داشته باشید. هرچند دلایل زیبایی برای قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی کاملاً معتبر و قانع کننده هستند، اما این دلایل در برابر انجام این درمان برای سلامت دهان و سلامت جسمی، رنگ می بازند. کج بودن دندان ها، فشردگی بیش از حد آنها، اوربایت یا آندربایت، اختلالات مفاصل فک و محل نادرست قرار گیری فک ها همگی برای سلامت فرد خطرناک هستند. این مشکلات می توانند موجب بروز سر درد، درد گوش، درد فک، ساییدگی لثه ها و استخوان فک و نیز ساییدگی غیر عادی سطح مینای دندان، اختلالات مفاصل فکی- گیجگاهی و مشکلات گوارشی و دشواری در جویدن درست غذاها شوند.

درمان ارتودنسی معمولاً شامل استفاده از براکت های ارتودنسی است. به طور کلی، از نظر بسیاری از افراد بزرگسال سرمایه گذاری روی براکت های ارتودنسی و تحمل چند سال لبخند نازیبا داشتن، در ازای چند دهه دندان های صاف و سالم داشتن ارزش دارد. با این حال، کاملاً مشخص است بیماران بزرگسال خواستار بهترین نتایج در کوتاه ترین زمان ممکن و با کمترین میزان درد و ناراحتی هستند. به همین دلیل، از آنجا که ابزار های نامرئی برای اکثر افراد راحت هستند و قابل مشاهده هم نیستند، به شهرت زیادی رسیده اند. ابزار های نامرئی به سرعت دنیای ارتودنسی را متحول کرده اند. اکنون بیماران در کنار براکت های فلزی قدیمی گزینه های مختلف دیگری نیز دارند. در این مقاله، قصد داریم به معرفی دو نمونه از آنها بپردازیم- اینویزیلاین و براکت های لینگوال (پشت دندانی).

مقایسه براکت لینگوال و اینویزیلاین

اینویزیلاین

اینویزیلاین یکی از ابزارهای درمان ارتودنسی است که به صاف کردن دندان ها بدون براکت های فلزی معمولی کمک می کند. با استفاده از این ابزار بدون اینکه کسی متوجه شود می توانید به لبخند رویایی خود دست پیدا کنید.

اینویزیلاین عبارت است از یک دسته الاینرهای شفاف که به صورت سفارشی ساخته می شوند و به جابجایی دندان ها به محل درست کمک می کند. این الاینر ها تقریباً شفاف و غیر قابل مشاهده هستند و به صورت ویژه و سفارشی برای دندان های فرد ساخته می شوند. این ابزار از مواد ترموپلاستیک درجه یک پزشکی ساخته می شود که بسیار قوی هستند و منحصراً برای سیستم اینویزیلاین طراحی شده اند. هیچ کس حتی متوجه وجود آنها روی دندان های شما نخواهد شد، با سبک زندگی شما کاملاً مطابقت خواهد داشت و می توانید بدون هیچ نگرانی با دیگران تعامل داشته باشید و به امور روزمره خود بپردازید.

اینویزیلاین به صورت کاملاً کنترل شده دندان ها را به محل درست خود جابجا می کند، برخلاف براکت های فلزی سنتی، اینویزیلاین نه تنها میزان جابجایی با هر الاینر ، بلکه زمان جابجایی را نیز کنترل می کند. به این معنا که در هر مرحله تنها دندان های خاصی مجاز به جابجا شدن هستند. با تعویض دو هفته یک مرتبه الاینرها، دندان ها- ذره ذره، هفته به هفته- به تدریج به سمت محل نهایی مورد نظر جابجا خواهند شد. طول درمان با توجه به نیازهای خاص هر بیمار مشخص خواهد شد.

در درمان با اینویزیلاین، با استفاده از فناوری پیشرفته تصویر برداری کامپیوتری سه بعدی، کل طرح درمان بر اساس محل اولیه دندان ها تا مطلوب ترین محل نهایی آنها پایه ریزی خواهد شد. اینویزیلاین برای فرد این امکان را فراهم می آورد که حتی پیش از آغاز فرایند درمان ببیند در پایان درمان، ظاهر لبخند او چگونه خواهد بود.

مقایسه براکت لینگوال و اینویزیلاین

براکت های لینگوال یا پشت دندانی

براکت های لینگوال از جمله ابزارهای نامرئی دندانپزشکی هستند که اگر تمایلی نداشته باشید ابزار شما توجه مخاطب را به خود جلب کند، ارتودنتیست می تواند آن را به شما معرفی کند. ظاهر آنها کاملاً شبیه براکت های فلزی معمولی است، تنها تفاوت این است که آنها روی سطح زبانی دندان ها (سطح داخلی دندان ها) قرار می گیرند. این باعث می شود در معرض دید نباشند و توجه کسی به آنها جلب نشود. از آنجا که این ابزار پشت دندان ها قرار می گیرد، از نظر زیبایی برای افرادی که قصد دارند دندان های خود را بدون دیده شدن براکت ها صاف کنند، انتخابی فوق العاده هستند. غیر قابل مشاهده بودن براکت های پشت دندانی مخصوصاً برای افراد بزرگسالی مهم است که احساس می کنند براکت های فلزی سنتی در محل کار یا دیگر موقعیت های اجتماعی موجب پایین آمدن اعتماد به نفس آنها خواهد شد.

عملکرد این نوع براکت ها کاملاً شبیه براکت های سنتی ثابت است با این تفاوت که که هیبت فلزی آنها پنهان است. براکت های پشت دندانی، درست مانند بریس های سنتی، با وارد آوردن فشاری ملایم اما مستمر به دندان ها عمل می کنند، تا کمک کنند به تدریج به محل درست خود جابجا شوند. بسته به وخامت وضعیت ارتودنتیک دندان ها، طول درمان چیزی حدود 18 تا 36 ماه طول خواهد کشید.

مقایسه براکت لینگوال و اینویزیلاین

در نخستین جلسه با استفاده از قالب پلاستیکی، از دهان و دندان ها قالب گرفته می شود که به آزمایشگاه ارسال خواهد شد و براکت های مخصوص بیمار ساخته خواهند شد. در جلسه دوم به سطح داخلی (زبانی) دندان ها چسب دندانپزشکی زده می شود تا براکت ها در جای خود ثابت شوند. در انتها، ارتودنتیست سیم کمانی را به آنها متصل خواهد کرد تا فشار ملایمی به دندان ها وارد شود و دندان ها به محل مناسب خود جابجا شوند. با وجود این ابزار شما قادر خواهید بود مانند قبل غذا بخورید اما باید از خوردن تافی های چسبناک، آدامس، خوراکی های سفت مانند سیب یا نان تست خودداری کنید. نوشیدنی های گاز دار و آب میوه زیاد می توانند به براکت ها آسیب برسانند.

براکت های پشت دندانی می توانند برای زبان آزار دهنده باشند و در ابتدای درمان موجب بروز حساسیت در آن شوند. این کاملاً طبیعی و موقتی است. با قرار دادن موم ارتودنسی روی براکت ها می توان آسیب به زبان را کاهش داد. برای برخی افراد ممکن است واضح حرف زدن دشوار باشد، که با تمرین کردن می توان به راحتی حرف زد و همه چیز را به حالت اول خود باز گرداند.

با وجود براکت های پشت دندانی، هر شش ماه یک مرتبه پاکسازی تخصصی دندان ها، ضروری است. زیرا براکت ها به پشت دندان ها متصل می شوند و غذا به راحتی پشت آنها، بین براکت و دندان پنهان می شود. علاوه بر پاکسازی تخصصی، مسواک زدن و کشیدن نخ دندان به طور مرتب و اصولی نیز مهم است. پس از اتمام مرحله فعال درمان، استفاده از ریتینر از اهمیت ویژه ای برخوردار است. ریتینر ممکن است ثابت یا متحرک باشد.

کدام یک بهتر است؟ اینویزیلاین یا براکت های لینگوال؟

اکنون که به تفاوت های بین این دو گزینه درمان برای صاف کردن دندان ها بدون دیده شدن ابزار ارتودنسی پی برده اید، ممکن است فکر کنید کدام درمان برای شما بهتر است. در آخر باید گفت، این به عهده شما و ارتودنتیست شماست که با هم به نتیجه برسید کدام یک برای مورد شما بهتر است.

براکت لینگوال یکی از تغییرات و تحولات حوزه درمان ارتودنسی است که تأثیر براکت ها بر ظاهر افراد را به حداقل می‌رساند و همان کارایی را می‌توانند نشان دهند. دندان‌های نامنظم و ناهماهنگ مواردی هستند که ممکن است اعتماد به نفس افراد بیمار را پایین بیاورد و از این رو این افراد به مراجعه به یک ارتودنتیست نیاز دارند تا از این طریق بتوانند دندان‌های خود را اصلاح کنند. براکت های ارتودنسی یکی از رایج‌ترین روش‌های اصطلاح ناهماهنگی دندان است و ارتودنتیست پس از بررسی دقیق پیشنهاد می‌دهد که بیمار به چه نوعی از آنها نیاز دارد.

 انواع مختلفی از براکت های ارتودنسی وجود دارد که یکی از آنها براکت لینگوال است و بر پشت دندان‌ها قرار می‌گیرد به ندرت توسط افراد دیگر دیده می‌شود. راز دستیابی به نتیجه مطلوب در این براکت ها این است که به شکل مناسبی بر روی دندان قرار گیرند و بیمار در استفاده از آن‌ها با ارتودنتیست خود هماهنگ باشد. براکت لینگوال جوانب مثبت و منفی مختلفی دارد که نتیجه نهایی کار را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

 ما در این مطلب قصد داریم براکت لینگوال را از جهات مختلفی مورد بررسی قرار دهیم و نحوه کارایی آن را زیر ذره بین ببریم. پس شما نیز با ما همراه باشید.

 مزایا و معایب ارتودنسی لینگوال (زبانی)

نکاتی مهم درباره ارتودنسی لینگوال (زبانی)

 مزیت اصلی استفاده از براکت لینگوال این است که در پشت دندان‌ها پنهان می‌شوند و شخص از پوشیدن آنها احساس خجالت نمی‌کند؛ به همین دلیل برای افراد بزرگسال انتخاب خوبی محسوب می‌شود. مدت زمان استفاده از این براکت ها نسبت به براکت های سنتی و معمولی بسیار بالاتر است و شخص باید چندین بار در طول درمان خود توسط ارتودنتیست مورد بررسی قرار گیرد. البته به جز نامرئی بودن براکت لینگوال، موارد دیگری نیز وجود دارد که در همه براکت ها مشاهده می‌شود.

 بازگردانی نظم دندان‌ها در دهان بیمار به چندین عامل بستگی دارد که شامل سن بیمار، میزان ناهماهنگی و جابجایی دندان‌ها و محدودیتهای بودجه در نظر گرفته شده توسط بیمار می‌شوند. مشکلات دیگری که هنگام استفاده از براکت لینگوال ممکن است برای بیمار رخ دهد این است که نحوه صحبت کردن آنها را تغییر می‌دهند. البته این موضوع به لحاظ زمانی چندان طول نمی‌کشد معمولاً فقط در هفته‌های اولیه مشاهده می‌شود. اما آخرین مورد به محدود کردن رژیم غذایی افراد مربوط می‌شود که ممکن است بعضی از آنها در لابلای این براکت ها گیر بیفتند. بنابراین ارتودنتیست‌ها هنگام استفاده از براکت لینگوال به بیماران خود توصیه می‌کنند که از خوردن چنین مواد غذایی بپرهیزند.

آیا براکت لینگوال می‌تواند باعث عفونت دندان و لثه شود؟

 در مورد براکت لینگوال عنوان شد که مهمترین مزیت آن، مخفی شدن آن در پشت دندانها و دیده نشدن توسط سایر افراد است. اما همین وضعیت می‌تواند مشکلات دیگری برای فرد بیمار به وجود می‌آورد که تبعات آن بسیار خطرناک‌تر است. با توجه به اینکه این براکت در پشت دندان‌ها قرار می‌گیرند، امکان دسترسی به بخش‌های مختلف آنها و تمیز کردن آنها بسیار سخت است و شخص بیمار باید با دقت بیشتری در تمیز کردن آنها رفتار کند. همین موضوع باعث می‌شود که کوتاهی فرد در حفظ سلامت دهان و دندان خود بیشتر به چشم بیاید و تبعات جبران ناپذیری برای وی به دنبال داشته باشد.

 به همین دلیل، ارتودنتیست‌ها هنگام نصب براکت لینگوال توصیه‌های اکید به بیماران خود می‌کنند که نسبت به رعایت بهداشت دهان و دندان خود حساسیت بالایی به خرج دهند و از تمامی ابزارهای نظافت دهان و دندان استفاده کنند. استفاده از مسواک‌های مخصوص، کشیدن نخ دندان به صورت مرتب، استفاده از محلول‌های دهانشویه، جلوگیری از خوردن غذاهای مضر و حتی جلوگیری از خوردن نوشیدنی‌های حاوی قند مواردی هستند که بیماران هنگام استفاده از براکت لینگوال باید به آنها توجه داشته باشند. هرگونه کوتاهی در هر کدام از این مراحل می‌تواند موجب بوجود آمدن یک منشأ آلودگی در ریشه دندان‌ها شده و در نهایت باعث عفونت شدید دندان و لثه شود.

هزینه براکت لینگوال به چه صورت است؟

 این سؤال در ذهن بسیاری از افراد و بیماران مطرح می‌شود که استفاده از براکت لینگوال تا چه اندازه برای آنها هزینه دارد؟ هزینه این نوع براکت‌ها ممکن است از یک منطقه به منطقه دیگر و یا از یک کشور به کشور دیگر متفاوت باشد و به نوع تجهیزات مورد استفاده برای اتصال، میزان عدم هماهنگی بین دندانها و همچنین سطح تخصص دندانپزشکی ارتودنتیست بستگی دارد. به طور متوسط هزینه استفاده از این براکت ها در کشورهایی مانند آمریکا به طور متوسط حدود ۸ هزار دلار برآورد می‌شود.

البته با توجه به دسترسی کشورهای مختلف به تجهیزات مورد نیاز، و همچنین تکنولوژی‌های مورد استفاده در این شیوه درمانی، ممکن است این قیمت‌ها متفاوت بوده و بهتر است با ارتودنتیست خود مشورت کنید. معمولاً ارتودنتیست‌ها برای بیماران خود پیشنهادات مختلفی دارند و در مورد براکت لینگوال نیز ممکن است با هزینه‌های متفاوتی مواجه شوید.

 مزایا و معایب ارتودنسی لینگوال (زبانی)

براکت لینگوال در مقابل براکت اینویزالاین

با توجه به بررسی‌های صورت گرفته بر روی براکت لینگوال که اخیراً انجام شده است، این براکت ها در مقایسه با براکت های اینویزالاین پیشرفت‌های قابل توجهی داشته‌اند. براکت های شفاف به شدت توسط بزرگسالان مورد استفاده قرار می‌گیرند و نگهدارنده های آن‌ها به صورتی است که از یک پلاستیک روشن و شفاف ساخته شده است. این براکت ها به دلیل راحتی در استفاده و همچنین دیده نشدن توسط افراد دیگر از محبوبیت ویژه‌ای برخوردارند و معمولاً طراحی آنها به صورتی است که شخص بیمار در مدت استفاده از آنها رضایت کافی خواهد داشت.

 اما عملکرد براکت لینگوال با وجود پیشرفت‌های اخیر هنوز توسط بسیاری از افراد مورد تأیید قرار نگرفته است و نسبت به آن تردید وجود دارد. این براکت ها اگر توسط بیمار به خوبی مورد حمایت قرار گیرند و نکات بهداشتی دهان و دندان به شکل دقیق اجرا شوند، می‌توانند تأثیر به سزایی بر روی ترتیب دندانها و نحوه قرارگیری آنها داشته باشند. توجه داشته باشید که مقایسه نهایی بین براکت لینگوال و براکت اینویزالاین در نهایت توسط شخص ارتودنتیست انجام می‌گیرند و بیمار باید با توجه به توصیه آنها عمل کنند.