کمک ارتودنسی به درمان دندان های نهفته

دندان نهفته دندانی است که از خط لثه عبور نکرده باشد تا رشد کند و در جای خود قرار بگیرد. در عوض، این دندان داخل بافت لثه یا استخوان گیر می کند- یا نهفته باقی می ماند. این مشکل اگر درمان نشده باقی بماند، می تواند موجب بروز مشکلات دندانی و نگرانی های دیگر برای سلامتی شود.

علل مختلفی برای نهفته باقی ماندن دندان ها، و روش های متعددی برای درمان مشکل وجود دارد. این راهنما به شما کمک خواهد کرد درک کنید دندان نهفته چیست، چرا درمان این شرایط مهم است، و چگونه می توان انتظار داشت مراقبت های ارتودنتیک به درمان آن کمک کنند.

دندان نهفته چیست؟

نهفتگی دندان زمانی اتفاق می افتد که دندان ها قادر نیستند به تنهایی به درستی رشد کنند؛ یا اینکه چیزی مسیر آنها را مسدود کرده است- مثلاً عدم افتادن دندان های شیری- یا جای کافی برای همه دندان ها وجود ندارد. این باعث گیر کردن دندان ها می شود، گاهی اوقات تنها اندکی از دندان از خط لثه بیرون می زند، یا اصلاً از زیر لثه ها قابل مشاهده نیست.

برخی افراد ممکن است چندین دندان نهفته داشته باشند، در حالی که بقیه تنها یک دندان نهفته داشته باشند. این به علت نهفتگی دندان و نیز نحوه رشد آن بستگی دارد. یا اینکه، برخی افراد دندان شیری نهفته دارند، اما دندان های دائمی آنها به درستی رشد می کنند، یا بالعکس. همه اینها به دندان های منحصر بفرد شما بستگی دارد.

گرچه ممکن است دندان نهفته موجب بروز درد یا ناراحتی نشود، یا حتی ممکن است ندانید که آن دندان آنجاست- اما نظارت داشتن روی آن، و در برخی موارد، درمان کردن آن مهم است. این می تواند به معنای بیرون کشیدن آن و بردن آن به موقعیت صحیح، و یا کشیدن آن باشد.

دندان شیری نهفته

وقتی دندان شیری به صورت خود به خود نمی افتد، ممکن است زیر خط لثه پنهان یا نهفته باقی بماند و کشیدن آن نیاز به مداخله داشته باشد. این امر غیر معمول است اما در برخی موارد خاص، این دندان ها می توانند به طور سرسختانه از افتادن امتناع کنند، این امر بر دندان های دائمی که هیچ فضایی برای رشد مناسب ندارند تأثیر متقابل دارد و بنابراین یا می توانند نهفته شوند یا در زاویه ای مشکل دار رشد کند.

یک تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس کمک خواهد کرد مشخص شود آیا دندان های شیری باعث رشد نادرست دندان های دائمی شده اند، و در برخی موارد، دندان شیری که تحت تأثیر قرار گرفته است زود کشیده خواهد شد تا فضای کافی برای دندان های دائمی فراهم شود. این یکی از دلایلی است که چرا مداخلات زود هنگام ارتودنسی می توانند فوق العاده مفید باشند. انجمن آمریکایی ارتودنتیست ها توصیه می کند که کودکان در سن 7 سالگی به ارتودنتیست مراجعه کنند.

ارتودنسی دندان نهفته

ارتودنسی دندان نهفته

دندان عقل نهفته

شایع ترین نهفتگی برای دندان های عقل اتفاق می افتد، آخرین سری از دندان های مولر، که اغلب به دلیل عدم وجود فضای کافی داخل دهان، به موقع رشد نمی کنند. بسیاری افراد این دندان های نهفته را در سنین نوجوانی یا اوایل جوانی می کشند.

دندان های نهفته به طور کلی موجب بروز درد نمی شوند، اما این شرایط باید با دقت مشاهده، و در صورت نیاز درمان شود. دندان نهفته اگر درمان نشده باقی بماند، به مرور زمان ممکن است موجب بروز آسیب های دندانی، درد، یا مشکلات دیگر برای سلامتی شود. اگر دندان های مولر سوم نهفته موجب بروز هیچ مسئله یا مشکل احتمالی نشوند، متخصصان دندانپزشک نظارت با دقت برای مشاهده هر گونه تغییری را توصیه می کنند.

ارتودنسی دندان نهفته

ارتودنسی دندان نهفته

علل نهفتگی دندان ها چیست؟

نهفتگی دندان ها به علل مختلفی رخ می دهد؛ یک دندان به یک یا چند دلیل از عوامل زیر می تواند نهفته شود.

علل شایع نهفتگی دندان:

  • دندان چرخیده یا با زاویه ای اشتباه رشد کرده است، بنابراین روند بیرون آمدن آن متوقف شده است.
  • دندان های دیگر داخل دهان بیش از اندازه فشرده شده اند و فضا را برای رشد آن پر کرده اند.
  • فک برای جای دادن دندان های بیشتر خیلی کوچک است، و باعث شده است برخی دندان ها رشد کنند و رشد بقیه متوقف شود.
  • دندان خیلی بزرگ تر از فضایی است که نیاز است درون آن رشد.
  • عوامل ژنتیکی روی دندان ها یا فک تأثیر می گذارند.
  • آسیب های تصادفی به دندان های شیری، که رویش دندان های زیرین را تحت تأثیر قرار می دهد، این احتمال وجود دارد که دندان نهفته شده باشد و قادر نباشد در مراحل بعد رشد کند.

علت نهفته شدن دندان ها ممکن است ژنتیکی باشد- مخصوصاً به دلیل عدم تناسب بین اندازه دندان های شما و اندازه فک شما- یا می تواند به دلیل عوامل خارجی اتفاق بیفتد، مانند از دست رفتن زود هنگام دندان های شیری، به دلیل تصادف یا دیگر تروماهای دهانی.

دندان های شیری می توانند موجب نهفتگی دندان های دائمی شوند.

دندان های دائمی می توانند به دلیل رشد نادرست یا از افتادن با تأخیر دندان های شیری نهفته شوند. این در دندان های نیش شایع است. از دست رفتن با تأخیر یا زود هنگام اولین سری دندان های نیش می تواند رشد دندان های نیش دائمی را متوقف کند و باعث نهفتگی آنها شود.

ارتودنسی دندان نهفته

ارتودنسی دندان نهفته

علل نهفتگی دندان های نیش

دندان های نیش آخرین دندان هایی هستند که رشد می کنند، و عموماً بین سنین 17 تا 21 سال بیرون می آیند. دندان های عقل … هستند: آنها برای اجداد ما انسان ها مفید بوده اند، افرادی که نسبت به اکنون، غذاهای خام و سفت تری می جویده اند، اما ما اکنون دیگر چنین دندان های آسیاب قوی را نیاز نداریم. به مرور زمان، فک ما آب می رود و کوچک تر می شود- اما دندان های عقل باقی می مانند.

برای برخی افراد، فضای کافی برای دندان های عقل داخل فک وجود دارد و آنها به طور عادی بیرون خواهند آمد، اما برای بسیاری افراد، دندان های عقل نهفته باقی می مانند بدون آنکه فضای کافی برای رشد آنها وجود داشته باشد.

دندان های نهفته ممکن است موجب بروز درد یا آسیب به فک شوند. علاوه بر این، آنها می توانند نهفته باقی بمانند بدون آنکه هیچ پیامد منفی داشته باشند- این به مورد خاص بستگی دارد.

اگر آنها نهفته باشند، دندانپزشک یا ارتودنتیست دندان های عقل شما را مشاهده خواهد کرد و مشخص خواهد کرد آیا آنها باید کشیده شوند یا خیر. کشیدن دندان های مولر سوم نهفته (دندان عقل) نیازمند جراحی دهان است و می تواند فرایند پیچیده ای باشد. بنابراین، نظارت روی نهفتگی دندان های عقل مهم است، زیرا ممکن است همیشه کشیدن دندان ضروری نباشد. از ارتودنتیست خود نظر تخصصی او را در مورد دندان های عقل خود جویا شوید.

علائم و نشانه های نهفتگی دندان کدامند؟

ممکن است شما قادر به مشاهده دندان های نهفته باشید یا نباشید: گاهی اوقات، آنها در خط لثه قابل مشاهده هستند، اما گیر کرده اند و بیشتر نمی توانند رشد کنند. در موارد دیگر، ممکن است کاملاً درون لثه پنهان شده باشند، و شما نتوانید آنها را ببینید.

تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس به ارتودنتیست شما کمک می کنند موقعیت دندان های نهفته را مشخص نماید، حتی اگر نتوانید آنها را داخل دهان مشاهده کنید.

دیگر علائمی که می توانند حاکی از نهفتگی دندان باشند، ممکن است شامل موارد زیر باشند:

  • بوی بد دهان
  • مزه بد داخل دهان
  • درد یا تحریک پذیری لثه ها
  • تورم، قرمزی، یا دردناک بودن لثه ها
  • فاصله بین دندان ها
  • سر درد
  • درد فک
  • درد هنگام باز کردن دهان
  • مشکل یا درد هنگام جویدن، گاز زدن، یا قورت دادن
  • از دست رفتن زود هنگام یا با تأخیر دندان های شیری

اگر شما دندان های فشرده داشته باشید، ممکن است به سختی بتوان تنها با نگاه کردن به دندان های شما بررسی کرد که آیا یک دندان رشد کرده است یا خیر: مراجعه به ارتودنتیست مهم است، زیرا می تواند عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس بگیرد تا بررسی کند کدام دندان ممکن است به درستی رشد نکرده باشد.

در صورت داشتن هر یک از این علائم، با یک ارتودنتیست معتبر و مجرب مشورت کنید، کسی که بتواند دندان های شما را معاینه کند، عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس و اسناد تشخیصی بگیرد، و مشخص نماید آیا درمان نیاز است یا خیر.

ارتودنسی دندان نهفته

ارتودنسی دندان نهفته

آیا دندان های نهفته برای سلامت دهان شما مضر هستند؟

درمان دندان های نهفته مهم است، زیرا رها کردن آنها می تواند پیامدهای جدی برای دیگر دندان های شما و نیز سلامت عمومی شما در پی داشته باشد.

پیامدهای نهفتگی دندان ها

  • مشکلات زیبایی
  • آبسه (پاکت عفونت)
  • آسیب به دندان های مجاور
  • پوسیدگی با از دست رفتن دندان ها
  • مشکلات بایت یا جویدن
  • درد فک و سر درد
  • التهاب لثه
  • بیماری پریودنتال

مهم است دندان نهفته، خواه با کشیدن، یا با درمان ارتودنسی درمان شود.

مراجعه به ارتودنتیست این امکان را برای شما فراهم خواهد کرد که یک متخصص با استفاده از تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس دندان های شما را معاینه کند تا زیر خط لثه ها را مشاهده کند، و مشخص نماید آیا دندان های خاصی نهفته هستند و طرحی برای درمان آنها ارائه دهد.

درمان دندان های نهفته

گزینه های متعددی برای درمان دندان های نهفته وجود دارد. ارتودنتیست شما یک معاینه دقیق و کامل انجام خواهد داد و اقدامات صحیح را به شما توصیه خواهد کرد.

درمان به عوامل مختلفی بستگی دارد:

  • اینکه دندان های شیری هستند یا دائمی.
  • اینکه آیا مداخله می تواند به رشد صحیح آنها کمک کند.
  • ماهیت یا وخامت شرایط نهفتگی دندان ها.

درمان دندان های نهفته، خواه با کشیدن یا با درمان ارتودنسی مهم است.

مراجعه به یک ارتودنتیست اجازه خواهد داد یک متخصص مجرب با استفاده از تصاویر رادیوگرافی زیر خط لثه شما را مشاهده کند، و مشخص نماید آیا دندان های خاصی نهفته هستند و طرحی برای درمان مشخص نماید.

درمان دندان های نهفته

گزینه های متعددی برای درمان دندان های نهفته وجود دارد. ارتودنتیست شما ارزیابی دقیق و کاملی انجام خواهد داد و صحیح ترین اقدامات را توصیه خواهد کرد.

درمان به عوامل متعددی بستگی دارد:

  • اینکه دندان ها شیری هستند یا دائمی.
  • اینکه آیا مداخله می تواند به رشد صحیح دندان ها کمک کند.
  • ماهیت یا وخامت شرایط دندان نهفته.

درمان دندان های شیری نهفته

درمان دندان های شیری نهفته با دندان های دائمی متفاوت است زیرا از دست رفتن آنها اجتناب ناپذیر است: خواه دندان نهفته به صورت دستی کشیده شود یا خیر، در نهایت لازم است دندان بیرون آورده شود تا دندان های دائمی رشد کنند.

به همین دلیل، کشیدن شایع ترین درمان برای دندان های شیری نهفته است، اما راهکار همیشگی نیست. دندانپزشک و ارتودنتیست کودک شما با یکدیگر همکاری خواهند کرد تا بهترین اقدام برای دندان های شیری نهفته را مشخص نمایند.

وقتی نوبت به درمان دندان های شیری نهفته می رسد، مهم ترین هدف همیشه این است که احتمال بروز مشکلات و نیاز به مداخلات پیچیده تر ارتودنسی در آینده را به حداقل برسد. درمان ها و مشاوره های زود هنگام با ارتودنسیت می توانند نیاز به مراقبت های پیچیده و پر هزینه در آینده را کاهش دهند.

درمان دندان های دائمی نهفته

در مورد دندان های دائمی نهفته، عوامل بیشتری هستند که باید مد نظر قرار بگیرند:

  • آیا به جای کشیدن دندان، احتمال نجات آن وجود دارد؟
  • آیا فضای کافی برای رشد داخل آن وجود داد، و ایا این فضا می تواند ایجاد شود؟
  • دندان های نهفته چه تأثیراتی می توانند روی دیگر دندان های دائمی داشته باشند؟

درمان دندان های نهفته نیازمند مداخلات با دقت و دقیق ، و نیز نظارت یک ارتودنتیست مجرب و معتبر است.

کشیدن دندان با جراحی دهان

بسته به وخامت یا جایگاه دندان نهفته، و نیز موقعیت بقیه دندان ها، مؤثرترین درمان ممکن است به سادگی کشیدن دندان نهفته باشد.

این نیازمند جراحی دهان توسط یک جراح دهان یا دندانپزشک با تجربه کشیدن دندان است. کشیدن دندان عموماً قبل از آغاز درمان ارتودنسی انجام می شود. اگر جراحی دهان ضروری باشد، دندانپزشک یا ارتودنتیست شما شما را برای انجام فرایند به جراح ارجاع خواهند داد. جراحی دهان نیازمند مراجعه به یک متخصص دیگر است.

درمان دندان های نهفته با بریس ها

مداخلات مفید، مؤثر، و بی خطر متعددی برای دندان های نهفته با استفاده از درمان با بریس ها وجود دارد.

بریس های فلزی یا سرامیکی می توانند تحت نظارت یک ارتودنتیست مجرب برای درمان یک دندان نهفته استفاده شوند.

چنین روش درمانی عبارت است از یک جراحی ساده برای باز کردن لثه و اکسپوز بخش کوچکی از دندان نهفته. سپس یک حلقه کوچک روی دندان نصب می شود، که با یک زنجیر کوچک به سیم بریس ها متصل می شود. کشش مداوم زنجیر به آرامی دندان را از موقعیت نهفته خود خارج می کند و در محل دیگری قرار می دهد. وقتی دندان پایین آمد، درمان با بریس های سنتی می تواند برای تنظیم آن در راستای صحیح با دندان های دیگر استفاده شود.

درمان دندان های نهفته با اینویزیلاین

اینکه آیا اینویزیلاین می تواند دندان نهفته را بیرون بیاورد یا خیر به وخامت تشخیص بستگی دارد. در موارد خاصف اینویزیلاین می تواند به راست شدن دندان های نهفته کمک کند، اما به طور کلی، قبل از رفتن به سراغ اینویزیلاین، این شرایط ابتدا به درمان های دیگری تحت نظارت یک ارتودنتیست مجرب نیاز دارد.

امکان بیرون کشیدن یک دندان نهفته با اینویزیلاین با استفاده از اتصالات فلزی خاص و تکنیک های خاص وجود دارد. حتماً ارتودنتیستی را انتخاب کنید که در استفاده از اینویزیلاین ها مجرب و معتبر باشد، و از استفاده از کیت های خانگی خودداری کنید.

پس از بیرون آمدن یک دندان نهفته، اتصالات فلزی می توانند برداشته شوند و درمان با الاینرهای شفاف اینویزیلاین های سنتی ادامه پیدا می کند، تا درمان مؤثر و کارآمدی برای همراستا کردن همه دندان ها به محل صحیح آنها انجام شود.

در صورت ضروری بودن کشیدن دندان، این کار قبل از آغاز درمان با اینویزیلاین ها انجام می شود. اگر به اینویزلاین ها علاقه مند هستید، و دندان نهفته داری، با یک ارتودنتیست مجرب در مورد راهکاهای احتمالی گفتگو کنید.

به هیچ عنوان اقدام به گرفتن مشاوره های از راه دور و خرید اینترنتی کیت های استفاده در منزل نکنید: این شرکت ها ممکن است شما را برای درمان مورد تأیید قرار دهند بدون اینکه حتی یک تصویر جامع از شرایط شما مشاهده کنند، که می تواند موجب بروز آسیب های جدی و دائمی به دهان و دندان های شما شود.

ریتینرها

ریتینرها برای بیرون کشیدن یا اصلاح نهفتگی دندان استفاده نمی شوند، بلکه آنها برای نگهداشتن دندان ها در جای خود، پس از انجام درمان استفاده می شوند.

مهم است طبق دستورالعمل ارتودنتیست خود از ریتینرها استفاده کنید، تا مطمئن شوید که لبخند شما سال ها سالم و درخشان باقی خواهد ماند.

آیا درمان نهفتگی دندان ها الزامی است؟

درمان دندان های نهفته بسیار مهم است. رها کردن آنها می تواند باعث بروز انواع مشکلات دندانی شود، از جمله بالا رفتن احتمال پوسیدگی های دندانی، آبسه، درد لثه ها، التهاب، یا تورم، پوسیدگی پریودنتال، و عفونت لثه ها، و نیز درد فک و دندان ها، مشکل در جویدن، گاز زدن، یا قورت دادن، و سر درد. دندان های نهفته الزاماً نیاز به کشیدن ندارند: مداخلات ارتودنتیک می توانند این نوع دندان ها را در جای درست خود قرار دهند.

آیا دندان های نهفته حتماً باید کشیده شوند؟

نه الزاماً. مراقبت های ارتودنتیک با نظارت دقیق می توانند دندان های نهفته را در جای صحیح خود قرار دهند، بدون آنکه نیاز باشد کشیده شوند. دندان های شیری نهفته ممکن است کشیده شوند، زیرا آنها در هر صورت خواهند افتاد، اما یک ارتودنتیست مجرب وضعیت دندان های دائمی نهفته را بررسی خواهد کرد تا ببیند آیا راهی برای نجات آنها وجود دارد. اگر تعداد دندان های شما خیلی زیاد باشد، و باعث شود برخی دندان های خاص نهفته شوند، ممکن است دندان های اضافی کشیده شوند تا فضای کافی برای تعداد صحیح دندان ها فراهم شود بدون آنکه فشردگی وجود داشته باشد.

آیا یک دندان شیری نهفته در نهایت بیرون خواهند آمد؟

بستگی دارد. مراقبت های زود هنگام ارتودنتیک برای حصول اطمینان از اینکه دندان های شیری به موقع خواهند افتاد و فضای کافی برای رویش صحیح دندان های دائمی حیاتی است. یک دندان شیری نهفته ممکن است به دلیل مسائل ژنتیکی یا برخی عوامل خارجی دیگر گیر کند، و نتواند به درستی رشد کند یا به موقع بیفتد تا دندان دائمی پس از آن بیرون بیاید. یک موقعیت این چنین ممکن است نیاز به مداخله ارتودنتیک یا کشیدن دندان شیری داشته باشد، تا اطمینان حاصل شود که دندان دائمی به صورت بی خطر، به درستی و سالم رشد خواهد کرد.

ارتودنسی دندان نهفته

ارتودنسی دندان نهفته

درمان دندان نهفته چقدر طول خواهد کشید؟

طول دوره درمان به وضعیت دندان ها، پیچیدگی درمان، و نیز ارائه دهنده درمان ارتودنسی شما بستگی خواهد داشت. مطمئن شوید یک ارتودنتیست مجرب و معتبر برای ارزیابی وضعیت خود انتخاب می کنید تا وضعیت شما را بررسی کند . تشخیص صحیح را انجام دهد. کشیدن دندان نهفته می تواند با یک جراحی ساده انجام شود- اما برای دستیابی به دندان هایی همراستا و لبخندی سالم ممکن است مراقبت های ارتودنتیک بیشتر نیاز باشند. قرار دادن یک دندان نهفته در موقعیت صحیح (و همراستا با دندان های دیگر) بیشتر طول خواهد کشید- چیزی بین 6 ماه تا 2 سال.

آیا بریس ها قادر به درمان دندان های نهفته هستند؟

آری. بریس ها روشی فوق العاده مؤثر برای درمان دندان های نهفته هستند. یک فرایند خاص اجازه می دهد ارتودنتیست با دقت و با استفاده از فشار اندک دندان ها را پایین بیاورد و در موقعیت صحیح قرار دهد. وقتی دندان ها پایین آورده شدند، بریس ها می توانند برای قرار دادن آنها در کنار دندان های دیگر، لبخندی زیبا خلق کنند.

در صورت خارج شدن دندان از حفره چه باید کرد؟

هر ساله در میان کودکان و افراد بزرگسال بیش از 5 میلیون دندان از حفره خارج می شوند. دندانپزشکان به دندانی که با ضربه از حفره خارج شده باشد دندان “avulsed” شده می گویند. اگر به دلیل تصادف یا هر حادثه دیگری یک دندان خود را از دست بدهید، الزاماً به این معنا نیست که برای همیشه از دست رفته است. انجام اقدام صحیح و مراقبت های اورژانسی مناسب می توانند دندان را حفظ کنند به گونه ای که می تواند مجدداً با موفقیت کاشته شود و چندین سال دوام داشته باشد. ما برای شما توضیح می دهیم اگر دندان شما از حفره خارج شود چه کارهایی باید انجام دهید و چگونه می تواند مجدداً کاشته شود.

کنده شدن دندان

کنده شدن دندان

پس از خارج شدن دندان از حفره در نتیجه ضربه چه باید کرد؟

وقتی دندان در نتیجه ضربه خوردن از حفره خارج شده باشد، اعصاب، عروق خونی، و بافت های حمایت کننده نیز آسیب می بینند. اعصاب و عروق خونی می توانند ترمیم شوند، به همین دلیل است که همه دندان هایی که از حفره خارج می شوند نیاز به درمان ریشه خواهند داشت. با این حال، وقتی دندان مجدداً در جای خود قرار گرفت، استخوان می تواند مجدداً به ریشه دندان متصل شود. احتمال نجات دندان در کودکان کم سن تر بیشتر است، اما دندان های افراد بزرگسال نیز قابل نجات دادن هستند. تنها دندان های دائمی باید مجدداً کاشته شوند. مهم است پس از ضربه وارد شدن به دندان هر چه سریع تر به دندانپزشک مراجعه کنید. علاوه بر این، حیاتی است از وارد آمدن آسیب های بیشتر به دندان پرهیز شود. این توصیه ها را دنبال کنید تا احتمال نجات دندان را افزایش دهید:

  • دندان را با احتیاط حمل کنید. سعی کنید به ریشه آن دست نزنید (بخشی از دندان که زیر لثه است). به راحتی می تواند آسیب ببیند.
  • اگر دندان آلوده است، آن را از قسمت بالایی (تاج) بگیرید و با شیر شستشو دهید. اگر هیچ شیری ندارید، آن را با آب بشویید. روی آن را دستمال یا هر الیاف دیگری نکشید. این کار می تواند به دندان آسیب وارد کند.
  • دندان را مرطوب نگهدارید. آن را داخل یک لیوان شیر بیندازید. اگر نمی توانید این کار را انجام دهید، آن را داخل دهان خود، بین گونه و لثه قرار دهید. کودک کم سن ممکن است نتواند دندان را بدون هیچ خطری داخل دهان خود نگهدارد بدون آنکه آن را قورت دهد. در عوض از او بخواهید بزاق دهان خود را داخل یک فنجان بریزد و دندان را داخل آن قرار دهید. اگر امکان انجام این کار نیز وجود ندارد، دندان را داخل یک لیوان آب قرار دهید. مهم ترین کار مرطوب نگهداشتن دندان است.
  • سعی کنید دندان را در جای خود بلغزانید. در برخی موارد، می تواند درست در جای خود لغزانده شود. مطمئن شوید آن را در سمت صحیح قرار می دهید. سعی کنید از فشار وارد کردن به دندان به داخل حفره خودداری کنید. اگر به راحتی و بدون فشار در جای خود قرار نگرفت، تنها آن را (داخل شیر، بزاق، یا آب) مرطوب نگهدارید و هر چه سریع تر به دندانپزشک مراجعه کنید.

اگر دندان دست نخورده است (به طور کامل از استخوان و لثه خارج شده است) همیشه نگهداشتن آن ایده خوبی است.

کنده شدن دندان

کنده شدن دندان

وقتی به دندانپزشک مراجعه می کنید او چکار می کند؟

بازگرداندن دندان در جای خود، گاهی اوقات می تواند کار ساده ای باشد. در مواقع دیگر، می تواند پیچیده باشد، مانند زمانی که دندان یا استخوان شکسته است. دندانپزشک شما از آب برای شستشوی ذرات باقی مانده از داخل حفره استفاده خواهد کرد. سپس دندان را در جای خود قرار می دهد. مهم ترین کار این است که دندان هر چه سریع تر مجدداً کاشته شود. به صورت ایده آل، این کار باید ظرف یک ساعت پس از ضربه وارد شدن به دندان انجام شود.

دندانپزشک ممکن است بلافاصله درمان ریشه را انجام دهد، یا ممکن است تصمیم بگیرد صبر کند. بهترین اقدام بستگی به مدت زمانی دارد که دندان خارج از دهان بوده است و نیز عوامل دیگر. در هر صورت، دندانپزشک دندانی که از حفره خارج شده است را با یک تکه سیم نرم و یا مواد کامپوزیتی به دندان های طرفین آن اسپلینت می کند.از آن برای نگهداشتن دندان در جای خود به مدت چند روز استفاده می شود. دندانپزشک شما تصمیم خواهد گرفت چند روز اسپلینت باید باقی بماند.

اگر استخوان اطراف دندان نشکسته باشد، ریشه معمولاً ظرف حدود 3 یا 4 هفته محکم به استخوان متصل می شود. آسیب های بیشتر به منطقه معمولاً نیازمند 6 تا 8 هفته زمان بهبود نیاز دارند.

دندانپزشک شما ظرف 3 تا 6 ماه دندان را مجدداً معاینه خواهد کرد. مگر آنکه علائم و نشانه های عفونت وجود داشته باشند، جلسه بعد همزمان با چکاپ سالانه شما خواهد بود. دندانپزشک طی چند سال آینده به صورت دوره ای دندان های شما را معاینه خواهد کرد تا مطمئن شود که دندان ها با موفقیت مجدداً کاشته شده اند.

کنده شدن دندان

کنده شدن دندان

اگر این مشکل برای دندان شیری پیش بیاید چطور؟

اگر کودک شما یک دندان شیری را از دست داد، پس از آرام کردن او، اگر می توانید دندان را بیابید و مجدداً آن را جایگذاری کنید. برای کنترل خونریزی، یک تکه گاز استریل روی حفره دندان قرار دهید و از کودک بخواهید بایت خود را روی آن فشار دهد. شما باید با دندان های شیری مانند دندان های دائمی برخورد کنید، همان دستور العمل هایی که در بالا ارائه دادیم. هر چه سریع تر کودک خود را نزد دندانپزشک ببرید و دندان را نیز همراه خود ببرید. اگر نتوانستید دندان را بیابید، ممکن است داخل دهان کودک گیر کرده باشد. دندانپزشک شما می تواند با گرفتن یک عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس دهان او را از نظر آسیب های دیگر بررسی کند.

از دست دادن دندان های شیری یک بخش کاملاً طبیعی از روند رشد است، اما از دست دادن خیلی زود آنها طی یک تصادف یا حادثه می تواند موجب بروز مشکلاتی شود. دندان های شیری که به داخل لثه فشرده می شوند می توانند به دندان های دائمی که زیر آنها واقع شده اند آسیب وارد کنند. از دست دادن یک دندان قبل از آماده بودن آن برای بیرون آمدن می تواند موجب جابجا شدن دندان های دیگر به سمت جای خالی آن شود که روند رشد دندان دائمی زیر آن را با مشکل مواجه خواهد کرد. دندانپزشکان با جایگذاری ابزار فضا نگهدار داخل دهان کودک شما تا زمانی که دندان دائمی آماده بیرون آمدن باشد، می توانند از بروز این اتفاق پیشگیری کنند. فضا نگهدار ابزار فلزی است که در جای دندان از دست رفته قرار می گیرد تا جای آن را باز نگهدارد تا فضای کافی برای درست بیرون آمدن دندان دائمی زیر آن وجود داشته باشد.

زخم های دهانی در طول دوره استفاده از بریس های ارتودنسی

پس از آنکه کودک شما بریس های ارتودنسی را دریافت می کند، ممکن است از برخورد بریس ها به داخل دهان شکایت داشته باشد یا اینکه ممکن است به شما گفته شود داخل دهان کودک شما زخم بوجود آمده است.

زخم دهان چیست؟

زخم های داخل دهان خراشیدگی های روی سطح داخلی دهان هستند که موجب بروز درد شدید، مخصوصاً حین جویدن غذاهای خاصی می شوند.

در صورت مواجه شدن با زخم های دهان چه باید کرد؟

ممکن است زخم های داخل دهان شما تنها موقتی باشند. بعلاوه، این زخم ها احتمالاً بلافاصله پس از قرار گرفتن براکت های ارتودنسی روی دندان ها یا هر بار تنظیم بریس ها در طول یک چکاپ معمولی بوجود بیایند. با این حال، این علائم به مرور زمان از بین خواهند رفت. در نهایت، دهان شما مقاوم تر خواهد شد و دیگر دچار این زخم ها نخواهد شد. پس از آن، این زخم ها باید ظرف مدت حدود یک هفته از بین بروند.

در صورتی که زخم های دهانی در طول مدت استفاده از بریس ها پس از یک هفته از بین نرفتند، برای مراجعه به ارتودنتیست خود وقت بگیرید. ممکن است در نحوه قرار گیری بریس ها مشکلی وجود داشته باشد. بویژه اگر براکت یا سیم کمانی ارتودنسی شما شل شده باشد باید حتماً حضوری مراجعه کنید.

زخم های دهان در ارتودنسی

زخم های دهان در ارتودنسی

گذاشتن موم ارتودنسی روی بریس ها

احتمالاً ارتودنتیست شما مقداری موم ارتودنسی در اختیار شما قرار خواهد داد که می تواند روی بریس ها اعمال شود. این ماده به لغزنده شدن بریس ها و جلوگیری از برخورد بخش های تیز به بافت داخل دهان کمک می کند. در غیر اینصورت باید آن را از داروخانه خریداری کنید.

ضد عفونی کردن زخم

بخشی از چیزی که باعث می شود زخم ها درد داشته باشند، باکتری هایی است که ممکن است موجب عفونی شدن آنها شوند. برای کمک به ضد عفونی حفظ کردن زخم ها، داخل لیوان مقداری نمک را به مقداری آب ولرم اضافه کرده و مخلوط کنید و دهان را با آن شستشو دهید. این کار باید با ملاحظه انجام شود زیرا آب نمک برای دندان ها خشن است. حتماً این محلول را پس از استفاده تف کنید.

علاوه بر این، محصولات اقتصادی وجود دارند که برای درمان زخم های دهان طراحی شده اند. با این حال، این درمان ها همیشه موجب تسکین و بهبودی فوری نمی شوند.

درد را بی حس کنید.

برای تجربه کردن تسکین و بهبودی سریع تر، مقداری ژل موضعی بی حس کننده دهانی روی زخم بمالید. این کار می تواند با احتیاط و با استفاده از گوش پاک کن انجام شود. ژل زخم را بی حس خواهد کرد و به صورت موقتی درد را تسکین خواهد داد. داروهای ضد التهاب نیز می توانند به درمان درد ناشی از زخم ها کمک کنند.

اگر محلول های DIY را می پسندید، دو قاشق غذا خوری روغن زیتون، هشت قطره روغن عصاره اکالیپتوس، و 10 قطره روغن عصاره نعناع می توانند به یک بطری اسپری افزوده شوند و روی زخم اسپری شوند. این مواد دارای خاصیت ضد التهابی هستند و درد را نیز بی حس خواهند کرد.

دیگر راهکارهای طبیعی

یک راه حل ساده طبیعی این است که یک کیسه دمنوش بابونه را در آب آشامیدنی خیس کنید. پس از آن، کیسه می تواند مستقیماً روی زخم قرار داده شود. بابونه دارای خاصیت ضد عفونی کنندگی است و می تواند به عنوان یک ضد التهاب نیز عمل کند.

اگر مریم گلی دارید، دو قاشق چایخوری مریم گلی را به یک فنجان حاوی 4 اونس آب اضافه کنید و هم بزنید. آب را بجوشانید و سپس بگذارید 10 دقیقه بماند. سپس باید محلول را به مدت یک دقیقه داخل دهان خود بچرخانید سپس آن را به بیرون تف کنید. مریم گلی سال ها توسط بومیان آمریکا برای تسکین و نیز پاکسازی زخم های دهان استفاده می شده است.

ایجاد یک لایه محافظ برای داخل دهان

برخی دهانشویه ها هستند که موجب ایجاد یک لایه محافظ برای بافت داخل دهان می شوند که چهار ساعت باقی خواهد ماند. شما تنها نیاز دارید دهان را به مدت یک دقیقه با این محصولات شستشو دهید. این محافظ می تواند از تشدید درد ناشی از برخورد غذاها و نوشیدنی ها با زخم جلوگیری کند.

زخم های دهان در ارتودنسی

زخم های دهان در ارتودنسی

بریس ها را بپوشانید.

محصولاتی وجود دارند که برای پوشاندن بریس ها طراحی شده اند. روکش های راحتی به بریس ها می چسبند و از تماس مستقیم آنها با زخم ها جلوگیری می کنند، که خطر بدتر شدن زخم ها را کاهش خواهد داد. تمام طول روز می توان از آنها استفاده کرد، حتی زمانی که در حال خوردن یا آشامیدن هستید. این محصولات معمولاً می توانند با قیچی بریده شوند تا برای هر فرد به صورت سفارشی به اندازه نیاز او استفاده شوند. علاوه بر این، می توانید از دندانپزشک یا ارتودنتیست خود بخواهید برای شما محافظ دندان سفارشی بسازد.

زخم های دهان در ارتودنسی

زخم های دهان در ارتودنسی

از غذاهای اسیدی و ادویه دار بپرهیزید.

غذاهایی که فوق العاده اسیدی هستند بیشتر احتمال دارد که موجب تشدید زخم ها و کند شدن روند بهبود زخم ها شوند. آبمیوه های مرکبات و گوجه از جمله خوراکی های اسیدی هستند. غذاهای پر ادویه نیز می توانند زخم ها را تشدید کنند. نوشابه ها نیز احتمال دارد باعث تشدید زخم ها شوند. اگر زخم دارید، غذاهای نرمی که بلع آنها راحت است، مانند ماست، بهتر هستند. نوشیدن مایعات سرد و خوردن بستنی یخی نیز می تواند برای بی حس کردن درد کمک کننده باشد.

از کودک خود بپرسید چه غذایی درد زخم او را تشدید می کند و از دادن آن غذاها به او خودداری کنید تا زمانی که زخم ها از بین بروند. گرچه برخی از این خوراکی های اسیدی سالم هستند، اما خوراکی های غیر اسیدی نیز وجود دارند که سالم هستند. خوردن غذاهای حاوی pH بالاتر که سرشار از مواد مغذی هستند، به بهبود سریع تر زخم های شما کمک می کنند. نوشیدن آب بیشتر نیز می تواند به تسکین درد همراه با زخم ها کمک کند.

علل دیگر را نیز درمان کنید.

گرچه بریس های جدید می توانند یک کابوس باشند، اما مسائل دیگری نیز هستند که می توانند باعث بروز زخم های دهان شوند، از جمله:

  • استرس
  • آسیب به بافت
  • صدمات دهانی

ممکن ایت داخل دهان خود را گاز گرفته باشید که باعث تشدید زخم های دهانی می شود. اگر استرس دارید، به دنبال راهی برای کاهش استرس خود باشید، مانند:

  • ورزش
  • یوگا
  • نفس عمیق

علاوه بر اینها ممکن است کودک شما از یکی از شرایط زیر رنج ببرد، مانند:

  • IBS
  • زخم معده
  • بیماری کرون Crohn

تغییر رنگ دندان ها: بایدها و نبایدها

ظهور دندان ها نگرانی بزرگی برای تعداد زیادی از افرادی است که در پی درمان های دندانپزشکی می باشند و رنگ دندان ها نیز از نظر زیبایی اهمیت ویژه ای دارد. اخیراً علاقه زیادی به درمان های لکه ها و تغییر رنگ های دندانی وجود داشته است و با ظهور تعداد زیادی مواد سفید کننده دندان در بازار همراه بوده است.

لکه های دندانی و تغییر رنگ دندان ها از جمله اتفاقات متداولی هستند که به دلایل مختلفی رخ می دهند. خبر خوب؟ بسیاری از این لکه ها قابل درمان و قابل پیشگیری هستند.

در این مقاله ما برای شما توضیح خواهیم داد چه عواملی موجب تغییر رنگ و لک شدن دندان ها می شوند، و شما برای سفید نگهداشتن دندان های خود چه کارهایی را باید انجام دهید.

انواع لکه های دندان ها

لکه های دندان ها به سه دسته مختلف تقسیم می شوند: داخلی، خارجی، و وابسته به سن.

لکه های خارجی

با ایجاد لکه های خارجی روی دندان ها، این احتمال وجود دارد که لکه ها تنها مینای دندان ها یا سطح دندان ها را تحت تأثیر قرار دهند. شایع ترین علل بروز لکه های خارجی روی دندان ها عبارتند از:

  • غذاها و خوراکی های تیره رنگ
  • نوشیدنی ها
  • سیگار و تنباکو

لکه های داخلی

این نوع لکه ها داخل دندان ها بروز پیدا می کنند، که باعث می شود آنها نسبت به محصولات سفید کننده بدون نسخه بیشتر مقاوم باشند. این لکه ها اغلب خاکستری به نظر می رسند. نمونه لکه های داخلی عبارتند از:

  • برخی داروها خاص
  • تروما یا آسیب به دندان
  • پوسیدگی دندان
  • مصرف فلوراید خیلی زیاد
  • ژنتیک

لکه های مربوط به بالا رفتن سن

وقتی سن شما بالا می رود، مینای دندان های شما به تدریج شروع به از بین رفتن و ساییده شدن می کند، که اغلب منجر به زرد شدن ظاهر دندان های شما می شود. در بسیاری از موارد، تغییر رنگ مربوط به بالا رفتن سن ممکن است در نتیجه هر دو عوامل داخلی و خارجی بروز پیدا کند.

تغییر رنگ دندان

تغییر رنگ دندان

چه عواملی می توانند موجب تغییر رنگ دندان ها شوند؟

مهم ترین مسئله برای تغییر رنگ دندان ها عموماً چیزهایی هستند که شما می خورید و می نوشید، بالا رفتن سن، و نیز حوادث دندانی.

خوراکی ها، نوشیدنی ها، و تنباکو

برخی از انواع خوراکی ها و نوشیدنی ها می توانند به لایه های داخلی ساختار دندان ها نفوذ کنند و موجب بروز لکه روی دندان ها شوند. برخی از متداول ترین موادی که موجب لک شدن دندان ها می شوند عبارتند از:

  • سس قرمز
  • شراب قرمز
  • چای
  • قهوه
  • شکلات

مصرف تنباکو هم به شکل سیگار و هم به صورت جویدنی نیز می توانند موجب تغییر رنگ دندان ها شوند.

بر اساس تحقیقات بالینی، تغییر رنگ دندان ها بین افراد سیگاری شایع تر از افراد غیر سیگاری می باشد. بعلاوه، تحقیقات نشان داده اند که میزان نارضایتی افراد سیگاری از ظاهر خود، بر اساس ظاهر دندان های آنها، بسیار بالاتر می باشد.

علاوه بر این عوامل، محیط اسیدی داخل دهان شما می تواند باعث شود مینای دندان های شما بیشتر مستعد تغییر رنگ باشند.

تغییر رنگ دندان

تغییر رنگ دندان

بالا رفتن سن، آسیب ها، و آنتی بیوتیک ها

با افزایش سن، دندان های شما نیز شکننده تر می شوند، و اجازه می دهند لکه ها یا زرد شدن بیشتر اتفاق بیفتند.

وقتی حوادث و آسیب های دندانی علت بنیادی مشکل باشند، گاهی اوقات تنها دندان های آسیب دیده تیره خواهند شد.

اگر شما در کودکی آنتی بیوتیک مصرف کنید، ممکن است لازم باشد بررسی کنید کدام یک برای شما تجویز شده است. بر اساس سازمان غذا و دارو، ارتباط مستقیمی بین مصرف آنتی بیوتیک تتراسایکلین در دوران کودکی و تغییر رنگ و بد رنگ شدن دندان های دائمی وجود دارد.

لک شدن دندان ها بر اساس رنگ آنها

اگر به این فکر می کنید که چه چیزی موجب تغییر رنگ دندان های شما شده است، با مطالعه مطالب زیر می توانید بر اساس رنگ دندان ها متوجه شوید چه چیزی می تواند موجب تغییر رنگ دندان های شما شده است.

  • زرد. افرادی که سیگار می کشند یا از تنباکوی جویدنی استفاده می کنند می توانند دچار لکه های زرد رنگ روی دندان ها شوند. تغییر رنگ دندان ها به زرد می تواند در نتیجه عوامل زیر اتفاق بیفتد:
    • نوشیدنی هایی مانند چای، قهوه، یا شراب قرمز
    • رژیم غدایی مملو از قندهای ساده
    • برخی داروهای خاص
    • بهداشت بد دهانی
    • خشکی مزمن دهان
  • قهوه ای. لکه ها و تغییر رنگ دندان ها به رنگ قهوه ای می توانند علل متعددی داشته باشد. برخی از شایع ترین علل عبارتند از:
    • مصرف تنباکو
    • نوشیدنی هایی مانند چای، قهوه، نوشابه، و شراب قرمز.
    • میوه هایی مانند زغال اخته، توت سیاه، و انار.
    • پوسیدگی های درمان نشده دندان ها.
    • تشکیل تارتار
  • سفید. یک پوسیدگی دندان می تواند باعث بروز لکه های سفید رنگ روی دندان ها شود و هر چه بیشتر پیشرفت کند تیره تر می شود. فلوراید خیلی زیاد نیز می تواند موجب بروز لکه های سفید رنگ روی دندان های شما شود.
  • سیاه. لکه ها یا نقاط سیاه رنگ می توانند در نتیجه موارد زیر بوجود بیایند:
  • پیشرفت پوسیدگی دندان
  • پر شدگی ها و روکش هایی که حاوی سولفید نقره می باشند.
  • مکمل های مایع آهن.
  • بنفش. دندانپزشکان معتقدند بیمارانی که مدام شراب می نوشند بیشتر مستعد بروز لکه های بنفش روی دندان های خود هستند.
تغییر رنگ دندان

تغییر رنگ دندان

برای رهایی از شر لکه های دندان ها چه کارهایی می توان انجام داد؟

اگر لکه های خارجی به تازگی روی دندان های شما بوجود آمده اند، می توانید با استفاده از درمان های خانگی آنها را برطرف کنید. یکی از این راهکارها، گاهگاهی مسواک زدن دندان ها با مقداری جوش شیرین است، اما این کار برای استفاده همیشگی توصیه نمی شود، زیرا این کار می تواند بسیار ساینده باشد.

محصولات و فرایندهای زیادی هستند که می توانند دندان های شما را سفید کنند و ظاهر لکه های دندان های شما را از بین ببرند یا آنها را کاهش دهند.

به طور کلی، گزینه های سفید کردن دندان ها به دو دسته وسیع تقسیم می شوند. آنها عبارتند از:

  • درمان های داخل مطب. عموماً دندانپزشک در مقایسه با محصولات خانگی، از هیدروژن پراکسید با غلظت بالا برای سفید کردن دندان ها استفاده می کند. درمان های داخل مطب به سرعت عمل می کنند و معمولاً ماندگاری آنها بیشتر از روش های دیگر است.
  • درمان های خانگی زیر نظر دندانپزشک. برخی دندانپزشکان می توانند تری های سفارشی بسازند که خودتان می توانید آنها را روی دندان ها قرار دهید. تنها کافی است مقداری ژل داخل تری بریزید و آن را طبق دستور دندانپزشک، حداکثر روزی به مدت یک ساعت روی دندان های خود قرار دهید. برخی افراد نیاز دارندچند هفته این درمان را تکرار کنند تا نتایجی که می خواهند حاصل شوند.
  • محصولات بدون نسخه. خمیر دندان های سفید کننده و استریپ های سفید کننده ممکن است بتوانند لکه های سطحی را از بین ببرند، اما روی لکه های داخلی تأثیر کمتری دارند.

لازم است قبل از استفاده از هر گونه ماده سفید کننده دندانی با دندانپزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید برای شما بی خطر است. برخی محصولات موجب بروز حساسیت دندان یا تحریک لثه ها می شوند

علاوه بر این، لازم است برای پاکسازی های منظم به دندانپزشک مراجعه کنید. چکاپ های پاکسازی منظم می توانند اغلب به کاهش ظاهر لکه ها کمک کنند.

چه زمانی باید به دندانپزشک مراجعه کرد؟

اگر متوجه تغییراتی در رنگ دندان های خود شدید و با استفاده از محصولات سفید کننده بهبودی حاصل نشد، دنبال کردن روند درمان با دندانپزشک ایده خوبی است.

در صورتی که لکه های عمقی به نظر برسند، و اگر هیچ ماده سفید کننده بدون نسخه ای برای رها شدن از شر لکه ها کافی نباشد، می تواند چیزی جدی تر باشد، مانند حفره ها یا از بین رفتن مواد معدنی مینای دندان.

اگر تنها یک دندان تغییر رنگ داشته است، ممکن است به دلیل حفره ها یا آسیب به داخل دندان اتفاق افتاده باشد. هر چه این نوع مشکلات توسط دندانپزشک زودتر درمان شوند، نتایج بهتری در پی خواهد داشت.

برای حفظ سلامت خوب دندان ها، دو مرتبه در طول سال به دندانپزشک برای معاینات روتین مراجعه کنید. اغلب در طول این جلسات است که است که مشکلات کشف می شوند. وقتی درمان زود هنگام انجام شود، می تواند به پیشگیری از وخیم تر شدن مشکلات پیشگیری نماید.

تغییر رنگ دندان

تغییر رنگ دندان

چگونه می توان از بد رنگ شدن دندان ها جلوگیری کرد؟

  • مراقبت از دندان ها پس از خوردن غذاهایی که رنگدانه دارند. وقتی غذاها و نوشیدنی هایی مصرف می کنید که موجب لک شدن دندان ها می شوند با انجام یک سری کارها می توانید از تأثیر آنها بکاهید. اگر قصد دارید از غذاها یا نوشیدنی های رنگی استفاده کنید، توصیه می شود به محض اتمام کار مسواک بزنید و نخ دندان بکشید. چای یا قهوه را با مقداری شیر بنوشید، یا چای سرد یا قهوه سرد را با نی بنوشید. همین در مورد آبمیوه ها، نوشیدنی های ورزشی، و نوشابه ودیگر نوشیدنی های گاز دار صدق می کند. اگر این کارهای ممکن نیستند، نوشیدن یا گرداندن مقداری آب داخل دهان می توانند حداقل به زدودن ذراتی کمک کند که موجب لک شدن دندان ها می شوند.

جویدن آدامس فاقد قند می تواند به خنثی کردن اسیدهای داخل دهان کمک کند. خوراکی های حاوی فیبر بالا می توانند به پایین اوردن سطح اسید کمک کند؛ غذاهایی مانند حبوبات یا اسفناج و دیگر سبزیجات برگ دار به تولید بزاق بیشتر داخل دهان کمک می کند و می توانند به تمیز شدن دندان ها کمک کنند.

  • بهداشت دهانی را به خوبی تمرین کنید. توصیه می شود حداقل سه مرتبه در طول روز مسواک بزنید، روزانه نخ دندان بکشید و نیز از واتر فلاسر، خمیر دندان های یا دهانشویه های سفید کننده استفاده کنید. دهانشویه ها و واترفلاسرها گزینه هایی فوق العاده برای به حداقل رساندن لکه های بین دندانی که زدودن آنها دشوارتر است.
  • عادات خود را تغییر دهید. اگر سیگار می کشید یا تنباکو می جوید، با پزشک خود در مورد برنامه ای برای ترک صحبت کنید. علاوه بر این، ممکن است لازم باشد خوراکی ها و نوشیدنی هایی که موجب لک شدن دندان های شما می شوند را ترک کنید. اگر این کار دشوار است، حتماً مسواک دم دست خود داشته باشید تا بتوانید در مورد عاری نگهداشتن دندان ها از لکه ها فعالانه عمل کنید.

سخن پایانی

تغییر رنگ دندان ها بسیار شایع است و می تواند برای هر کسی به دلایل مختلف اتفاق بیفتد. این مشکل اغلب در نتیجه رنگدانه های غذاها و نوشیدنی ها و نیز محصولات تنباکو مانند سیگار، سیگار برگ، و جویدن تنباکو بروز می یابد.

لکه هایی که روی سطح دندان های بوجود می آیند معمولاً می توانند با محصولات یا فرایندهای سفید کننده برطرف شوند. این راهکارها توسط دندانپزشک یا در منزل انجام می شوند.

تغییر رنگ و لکه های داخلی دندان ها، که تحت عنوان لکه های داخلی شناخته می شوند، می توانند در نتیجه پوسیدگی دندان، آسیب، یا یک دارو بروز پیدا کنند. دندانپزشک شما می تواند بهترین اقدام را برای برطرف نمودن این نوع لکه ها توصیه کند.

کیست های فک و صورت

تومورها و کیست های فک و صورت زائده یا ضایعه های نسبتاً نادری هستند که داخل استخوان فک یا بافت های نرم داخل صورت و دهان رشد می کنند. تومورها و کیست های فک، که گاهی اوقات تومورها و کیست های ناشی از یک دندان یا بافت دندانی نیز نامیده می شوند، می توانند از نظر اندازه و وخامت تفاوت های گسترده ای با یکدیگر داشته باشند. این زائده ها معمولاً غیر سرطانی (خوش خیم) هستند، اما می توانند تهاجمی باشند و استخوان و بافت اطراف خود را مورد حمله قرار دهند و ممکن است دندان ها را جابجا کنند.

گزینه های درمان برای تومورها و کیست های فک متفاوت می باشند، و به نوع زائده ای که ممکن است داشته باشید، مرحله رشد آن، و نیز علائم شما بستگی دارد. جراحان دهان و فک و صورت معمولاً با جراحی، یا در برخی موارد با دارو درمانی یا ترکیبی از جراحی و دارو درمانی می توانند کیست یا تومور فک شما را درمان نمایند.

علائم و نشانه های کیست ها و تومورهای فک و صورت

تومور نوعی زائده یا توده بافتی غیر طبیعی است. کیست ضایعه ای می باشد که حاوی مواد مایع یا نیمه جامد می باشد. نمونه های تومورها و کیست های فک عبارتند از:

  • آملوبلاستوما Ameloblastoma: این تومور نسبتاً شایع، با رشد آهسته، معمولاً غیر سرطانی (خوش خیم) است. بیشتر اوقات در فک و نزدیک به دندان های مولر ایجاد می شود و می تواند به ساختارهای محلی مانند استخوان و بافت های نرم را مورد حمله قرار دهد. این تومور می تواند پس از درمان مجدداً عود کند؛ با این حال، درمان های جراحی تهاجمی به طور معمول احتمال عود را کاهش می دهند.
  • گرانولوم سلول غول پیکر مرکزی Central giant cell granuloma: گرانولوم های یاخته های عظیم مرکزی ضایعات خوش خیمی هستند اغلب در بخش جلوییفک پایین بروز پیدا می کنند. برخی از این تومورها می توانند به سرعت رشد کنند، می توانند موجب بروز درد و تخریب استخوان شوند، و این قابلیت را دارند که پس از درمان جراحی مجدداً عود کنند. انواع دیگر کمتر تهاجمی هستند و ممکن است علائم نداشته باشند. به ندرت، تومورها ممکن است کوچک شوند یا خود به خود برطرف شوند، اما معمولاً این تومورها نیاز به درمان جراحی دارند.
  • کیست های با منشاء دندانی Dentigerous cyst: منشاء این نوع کیست ها بافت هایی می باشد که دندان ها را قبل از رویش آنها داخل دهان احاطه می کند. این شایع ترین شکل کیست است که فک ها را تحت تأثیر قرار می دهد. در اکثر موارد، این کیست ها اطراف دندان های عقلی بروز پیدا می کنند که به طور کامل بیرون نیامده اند، اما آنها می توانند دندان های دیگر را نیز شامل شوند.
  • کراتوسیست ادنتوژنیک Odontogenic keratocyst: این نوع کیست خوش خیم که به آرامی رشد می کند، و به دلیل قابلیت تومور- مانند آن برای بروز مجدد پس از درمان جراحی، تحت عنوان تومور کراتوسیستیک با منشاء دندانی نیز شناخته می شود، می تواند برای ساختارهای موضعی اطراف خود مخرب باشد. در اغلب مواقع، کیست در فک پایین نزدیک دندان های مولر سوم گسترش می یابد. این نوع کیست ها بعلاوه ممکن است در افرادی با بیماری ارثی به نام سندروم کارسینوم بازال سل Nevoid (nevoid basal cell carcinoma syndrome) مشاهده شوند.
  • میکسوم ادنتوژننیک Odontogenic myxoma: این یک تومور نادر، با رشد آهسته و خوش خیم است که اغلب در فک پایین بوجود می آید. این تومور می تواند بزرگ باشد و به شدت به فک و بافت اطراف حمله کرده و دندان ها را جابجا کند. میکسوم ادنتوژنیک بعد از درمان جراحی عود می کند؛ با این حال، احتمال عود تومور به طور معمول با درمان جراحی تهاجمی کاهش می یابد.
  • ادنتوما Odontoma: این تومور خوش خیم شایع ترین نوع تومور با منشاء دندانی می باشد. ادنتوماها اغلب هیچ علامت و نشانه ای ندارند، اما ممکن است در رشد یا رویش دندان ها اختلال ایجاد کنند. ادنتوماها از بافت های دندانی تشکیل شده اند که اطراف یک دندان داخل فک رشد می کنند. آنها می توانند شبیه یک دندان بد شکل، یا یک تومور کلسیفیه شده کوچک یا بزرگ باشند. این تومورها ممکن است بخشی از برخی از سندروم های ژنتیکی باشند.
  • دیگر انواع کیست ها و تومورها. اینها شامل تومورهای ادنتوژنیک آدنوماتوئید adenomatoid odontogenic، تومورهای ادنتوژنیک اپیتلیال رسوب کننده calcifying epithelial odontogenic، فیبروم های آملوبلاست ameloblastic ، کیست های ادنتوژنیک غده ای glandular odontogenic، تومورهای ادنتوژنیک سنگفرشی squamous odontogenic، کیست های ادنتوژنیک رسوب کننده calcifying odontogenic، سمنتوبلاستوما cementoblastomas، کیست های استخوانی آنوریسمال aneurysmal bone cysts، فیبروم های استخوانی کننده ossifying fibromas، استئوبلاستوماها osteoblastomas و فیبروم های ادنتوژنیک مرکزی central odontogenic fibromas هستند.
کیست فک و صورت

کیست فک و صورت

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر نگران هستید که ممکن است شما علائم و نشانه های تومور یا کیست فک داشته باشید، با پزشک عمومی یا دندانپزشک خود صحبت کنید. در صورت لزوم، آنها می توانند برای تشخیص و در مان شما را به متخصص مربوطه ارجاع دهند.

علل بروز تومورها و کیست های فک و صورت

منشاء تومورها و کیست های ادنتوژنیک فک سلول ها و بافت هایی هستند که در رشد طبیعی دندان ها دخیل می باشند. تومورهای دیگر که فک ها را تحت تأثیر قرار می دهند می توانند غیر ادنتوژنیک باشند، به این معنا که منشاء آنها می تواند بافت هایی داخل فک باشد که به دندان ها ارتباطی ندارند. به طور کلی، علل بروز تومورها و کیست های فک شناخته شده نیست؛ با این حال، برخی از آنها با سندروم های ژنتیکی همراه هستند.

افرادی که سندروم کارسینوم بازال سل Nevoid دارند، که سندروم Gorlin-Goltz نیز نامیده می شود، فاقد ژنی هستند که تومورها را سرکوب می کند. جهش ژنتیکی که باعث بروز سندروم می شود ارثی می باشد. این سندروم منجر به ایجاد کراتوسیست های ادنتوژنیک متعدد در فک ها، سرطان های متعدد سلول های پوستی، و ویژگی های دیگر می شود.

کیست فک و صورت

کیست فک و صورت

تشخیص کیست ها و تومورهای دهانی

برای کسب اطلاعات بیشتر در موزد تومور با کیست فک، پزشک شما ممکن است قبل از آغاز درمان تست هایی را برای شما توصیه کند.

  • مطالعات تصویری، مانند رادیوگرافی با اشعه ایکس، سی تی، و ام آر آی.
  • نمونه برداری از سلول های تومور یا کیست برای آزمایشات بیشتر.

پزشک شما از این اطلاعات برای طراحی درمانی استفاده می کند که برای شما بهتر است و مؤثرترین گزینه برای درمان تومور یا کیست شما است.

کیست فک و صورت

کیست فک و صورت

درمان های تومورهای فک و دهان

گزینه های درمان برای تومورها و کیست های فک بسته به نوع ضایعه ای که دارید، و نیز مرحله پیشرفت رشد ضایعه متفاوت خواهند بود. بعلاوه، تیم درمان هنگام ارائه توصیه های لازم برای درمان، اهداف درمان و ترجیح شخصی شما را مد نظر قرار خواهد داد.

درمان های تومورها و کیست های فک به طور کلی شامل انجام جراحی می باشند. در برخی موارد، درمان ممکن است دارو درمانی باشد، یا ترکیبی از جراحی و دارو درمانی.

در طول جراحی، پزشک شما تومور یا کیست فک شما را خارج خواهد کرد، که ممکن است شامل کشیدن دندان، بافت و استخوان فک مجاور آن و ارسال آنها برای آزمایش نیز باشد. یک متخصص پاتولوژیست بافت های برداشته شده را آزمایش می کند و تشخیص خود را در طول فرایند گزارش خواهد داد تا جراح بتواند بلافاصله بر اساس این اطلاعات عمل کند.

درمان های دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشند:

  • بازسازی مجدد استخوان فک و ساختارهای دیگر.
  • دارو درمانی برای برخی از انواع خاص تومورها و کیست های فک.
  • مراقبت های حمایتی برای کمک به حفظ کیفیت زندگی، از جمله لرزیابی تغذیه، گفتار و بلع، و جایگزینی دندان های از دست رفته.

معاینات بعدی در تمام طول عمر پس از درمان می توانند هر گونه بروز مجدد تومورها و کیست های فک را در مراحل اولیه شناسایی نمایند.

بیماری لثه

بیماری لثه یا بیماری پریودنتال

گرچه ممکن است شما فکر کنید که بسیاری از موارد از دست رفتن دندان با بالا رفتن سن اجتناب ناپذیر است، اما در حقیقت امکان باقی ماندن تمام دندان ها تا پایان عمر وجود دارد. یکی از روش هایی که با آن می توانید به این هدف دست پیدا کنید پرهیز از بیماری پریودنتالperiodontal  (“peri”- اطراف؛ “odont”- دندان) است که در نتیجه حمله باکتری ها به بافت های اطراف دندان بروز پیدا می کند. متأسفانه، ممکن است شما حتی متوجه وجود بیماری لثه خود نشوید زیرا علائم و نشانه های آن همیشه به اندازه ای که برای دندانپرشکان مشهود هستند برای شما واضح نیستند.

تقریباً همه افرادی که بهداشت دهان و دندان های خود را به صورت ایده آل حفظ نمی کنند دچار ژنژیویت (التهاب لثه) می شوند. این عفونت باکتریایی لثه ها اگر درمان نشده باقی بماند می تواند از ژنژیویت gingivitis  (“gingival”- لثه؛ “itis”- التهاب) پیشرفت کند و به پریودنتیت تبدیل شود، که منجر به از دست رفتن استخوان اطراف دندان های شما می شود. با از دست رفتن بافت استخوان، بافت های لثه ها از دندان ها جدا می شوند و پاکت های کوچکی اطراف دندان ها تشکیل می دهند که فضایی بهتر برای زندگی کردن باکتری ها هستند- جایی که مسواک و نخ دندان قادر به دسترسی به آن نیستند. بیماری پریودنتال پیشرفت می کند و منجر به تحلیل بیشتر استخوان و در نهایت از دست رفتن دندان می شود. بخشی از این موضوع به ژنتیک مربوط می شود، به نظر می رسد بیماری پریودنتال بین اعضای یک خانواده شایع باشد.خبر خوب این است که بیماری پریودنتال می تواند کنترل شود، حتی در مراحل پیشرفته تر آن.

بیماری لثه

بیماری لثه

علائم و نشانه های بیماری پریودنتال

مهم است بدانید که ممکن است شما بیماری پریودنتال داشته باشید بدون آنکه هیچ علامت و نشانه مشهودی داشته باشید، مخصوصاً اگر سیگاری هستید (نیکوتین خونرسانی را کاهش می دهد و باعث پیشگیری از خونریزی و تورم بافت های لثه می شود). با این حال، هنوز هم چیزهای مهمی هستند که باید به دنبال آنها باشید:

  • خونریزی لثه ها- برخی افراد فکر می کنند که وقتی لثه های آنها خونریزی دارند، تنها به این معناست که آنها محکم مسواک می زنند. گرچه مسواک زدن خیلی محکم برای لثه ها بد است، اما نباید باعث خونریزی شود. هر گونه خونریزی از لثه ها باید به عنوان علامت هشدار دهنده بیماری لثه تلقی شود.
  • بوی بد دهان- انباشته شدن پلاک داخل فضای بین دندان ها بسیار ساده است، و شرایط ایده آل برای زندگی باکتری ها ایجاد می شود که بو، ترکیبات حاوی سولفور، تولید می کنند، که منجر به بروز بوی بد دهان می شوند.
  • قرمزی یا تورم لثه ها- التهاب لثه ها معمولاً نخستین نشانه بیماری پریودنتال است.
  • تحلیل لثه ها- در صورتی که متوجه شدید دندان های شما بلندتر از قبل به نظر می رسند، ممکن است به علت تحلیل رفتن بافت های لثه شما باشد (کنار رفتن از روی مینای دندان ها)، مقداری از ریشه دندان ها بدون پوشش باقی می ماند.
  • حساسیت- در صورتی که تحلیل لثه وجود داشته باشد، ریشه بدون پوشش باقی مانده دندان ممکن است نسبت به گرما و سرما حساس شود.
  • آبسه پریودنتال- باکتری ها می توانند درپاکت پریودنتال محبوس می شود و منطقه با چرک پر می شود، که متورم و دردناک می شود.
  • لق شدن دندان ها- وقتی بیماری پریودنتال منجر به تحلیل استخوان شود، دندان ها می توانند لق شوند یا جابجا شوند. از دست رفتن دندان ها می توانند بروز پیدا کنند و در صورتی که در نتیجه فشردن و ساییدن دندان ها روی یکدیگر نیروی بایت زیادی به دندان های شما وارد شود، این مشکل می تواند تسریع پیدا کند.
بیماری لثه

بیماری لثه

گزینه های درمان

همه درمان های پریودنتال با ارزیابی تکنیک های بهداشتی دهان و دستور العمل هایی برای بهبود آنها آغاز می شوند، که به دنبال آن زدودن مکانیکی پلاک و هر گونه رسوب جرم (تارتار یا رسوب) انجام می شود که روی سطوح ریشه وجود دارند. این با تکنیک پاکسازی همراه می شود که تحت عنوان جرمگیری، تسطیح سطح ریشه یا دبریمان شناخته می شود که با استفاده از ابزارهای دستی و یا ابزارهای آلتراسونیک (دارای لرزش با فرکانس بالا) انجام می شود.

احتمالاً محصولات آنتی میکروبیال که به صورت موضعی اعمال می شوند و نیز آنتی بیوتیک ها در طول بخش های مختلف درمان پریودنتال توصیه می شوند تا به بهبود و کاهش عمق پاکت کمک کند، با این امید که نیاز به جراحی پریودنتال از بین برود. گاهی اوقات، ممکن است انجام فرایندهای جراحی برای از بین بردن پاکت های عمیق ضروری باشند که بین بافت لثه های ملتهب و دندان ها شکل می گیرند. انواع مختلف جراحی ها برای پرداختن به انواع مشکلات وجود دارد. و در بسیاری از موارد، ترکیبی از فرایندها در تلاش برای کاهش تعداد جراحی ها و نیز هزینه های درمان استفاده می شوند.

بیماری پریودنتال و سلامت عمومی شما

بیماری پریودنتال از دهان شما آغاز می شود اما در حقیقت با شرایط جدی تری مانند بیماری های قلبی عروقی، دیابت، و زایمان زودرس ارتباط دارد. تحقیقات حاکی از این هستند که دو مکانیزم قابل قبول برای اینکه چگونه بیماری لثه و این نگرانی های جدی پزشکی دیگر می توانند با یکدیگر ارتباط داشته باشند: بیماری پریودنتال متوسط تا وخیم میزان التهاب سیستمیک را بالا می برد- یک مشخصه ویژه همه بیماری های التهابی مزمن. بعلاوه، همان دسته از باکتری ها که عموماً در پاکت های پریودنتال اطراف دندان بیمار یافت می شوند، در پلاک های عروق قلبی افراد مبتلا به بیماری های قلبی عروقی نیز یافت شده اند. بنابراین، ممکن است کاهش التهاب پریودنتال برای کاهش التهاب سیستمیک کمک کننده باشد.

بیماری لثه

بیماری لثه

راهکارهای پیشگیرانه

بهترین روش برای پیشگیری از بیماری پریودنتال هر روز مسواک زدن و نخ دندان کشیدن مؤثر دندان ها می باشد. چکاپ های منظم دندانی و پاکسازی های تخصصی هر سه یا چهار ماه یک مرتبه نیز بخش مهمی از حفظ سلامت پریودنتال می باشند؛ ابزارها و تکنیک هایی که برای این پاکسازی ها استفاده می شوند می توانند به قسمت هایی برسند که مسواک و نخ دندان نمی توانند.

علاوه بر این، ممکن است اشکال اولیه بیماری لثه با ارزیابی بافت های لثه های شما، هم به صورت چشمی و هم از طریق بررسی میزان پیوند آنها با دندان ها مشاهده شوند. و نیز با گرفتن عکس های رادیوگرافی با اشعه ایکس سلامت استخوانی که دندان های شما را حمایت می کند مشخص می شود.

گام های دیگری نیز وجود دارند که می توانند برداشته شوند: درست غذا خوردن، کاهش استرس در زندگی، و نیز تک عادات ناسالمی مانند سیگار کشیدن نیز می توانند حفظ سلامت دندان های شما در طول عمر را تضمین کنند.

حساسیت دندان ها در طول درمان ارتودنسی

آیا تاکنون حساسیت دندان را تجربه کرده اید؟ این مشکل اغلب در نتیجه محرک های دمای سرد یا داغ، خوراکی ها و نوشیدنی های شیرین یا ترش، و نیز حفره های دندانی عمیق یا پر شدگی دندان ها بروز پیدا می کند. افراد زیادی در سراسر دنیا قربانی حساسیت دندان هستند، که به این معنا است که یک مشکل کاملاً شایع می باشد. حساسیت دندان در طول دوره ای که تحت درمان ارتودنسی قرار دارید نیز اصلاً بعید و غیر عادی نیست.

وقتی مینا یا سطح بیرونی دندان ها دچار ساییدگی می شود، لایه داخلی دندان که عاج نام دارد پوشش خود را از دست داده است، در نتیجه دندان حساس می شود. لایه عاج دندان بسیار متخلخل است و از لوله هایی تشکیل شده است که تا مرکز عصبی امتداد دارند. این لوله ها وقتی در معرض تغییرات دمایی و غذاهای مختلف قرار می گیرند نسبت به آنها واکنش نشان می دهند.

ناراحتی که بیمار در طول دوره ای که تحت درمان ارتودنسی قرار دارد تجربه می کند به دلیل فشاری است که توسط براکت های ارتودنسی به دندان های آنها وارد می شود.این سطح از ناراحتی در بیماران مختلف متفاوت است. حساسیت تنها چند روز طول خواهد کشید و به هیچ وجه دائمی نیست. ما به بیماران خود آموزش می دهیم تا مدتی که تحت درمان ارتودنسی هستند چگونه می توانند این حساسیت را کاهش دهند تا تجربه دلپذیرتری از درمان ارتودنسی خود داشته باشند. در زیر به برخی از شایع ترین علل حساسیت دندان می پردازیم، چه از بریس استفاده کنید یا خیر.

حساسیت دندان در طول ارتودنسی

حساسیت دندان در طول ارتودنسی

شایع ترین علل حساسیت دندان ها

  • مسواک زدن بیش از حد و خیلی محکم، شایع ترین علت بروز حساسیت دندان است. اگر شما دندان های خود را خیلی محکم و با یک مسواک دارای فرچه های سفت مسواک بزنید، با این کار موجب تحلیل رفتن خط لثه خود می شوید. وقتی لثه های شما تحلیل می روند در واقع پوشش سطوح متخلخل ریشه های دندان ها از بین می رود، که ممکن است باعث حساسیت شدید برخی از دندان های شما شود. تحلیل لثه به مرور زمان و در بیماران مسن تر در نتیجه روند طبیعی پیری اتفاق می افتد. مسواک زدن با مسواک دارای فرچه نرم و با حرکات دایره ای به جای حرکات افقی، می تواند به کاهش احتمال بروز حساسیت دندان کمک کند.
  • از خوراکی های اسیدی مانند نوشیدنی های گاز دار، نوشیدنی های میوه ای، شراب، قهوه، و آب مرکبات و آبنبات غافل نمانید! بلافاصله پس ا خوردن خوراکی ها و نوشیدنی های اسیدی دهان خود را با آب شستشو دهید تا اسید را رقیق کنید.
  • مسواک زدن بیش از سه مرتبه در طول روز و نیز خمیر دندان های ساینده نیز می توانند موجب از دست رفتن مینای دندان ها شوند. پس از خوردن غذاها و نوشیدنی های اسیدی حداقل یک ساعت برای مسواک زدن صبر کنید. اسید موجب نرمشدن مینای دندان های شما شده است و طی این بازه زمانی مسواک زدن باعث خوردگی و فرسایش آنها خواهد شد.
  • محصولات سفید کننده دندان، هم محصولات خانگی و هم محصولات تخصصی که توسط دندانپزشک اعمال می شوند، نیز می توانند موجب تحریک اعصاب دندان ها شوند. یکی از اصلی ترین موادی که در اکثر محصولات سفید کننده دندان وجود دارد پراکسید است، که نشان داده شده است موجب بروز التهاب یا حساسیت می شود، که دارای علائمی ماند حساسیت به سرما و حساسیت به لمس می باشد.
  • یکی از عوامل دیگری که موجب حساسیت دندان ها می شود دندان قروچه یا براکسیسم است. برای کمک به پیشگیری از ساییدگی و خوردگی مینای دندان ها، استفاده از محافظ دندان شبانه را بری اوقاتی که می خوابید امتحان کنید.

چگونه می توان ناراحتی حساسیت دندان ها را کاهش داد؟

داشتن یک روتین خوب دندانی بهترین شرط برای لذت بردن از یک روز بدون درد است، مهم نیست که چه چیزی این مشکل را ایجاد می کند. گاهی اوقات، خمیر دندان های OTC که بصورت ویژه برای دندان های حساس کاربرد دارند می توانند به این شرایط کمک کنند.

در صورتی که بیمار با استفاده از خمیر دندان های تخصصی بهبود پیدا نکند، درمان های تهاجمی تر که توسط دندانپزشک ارائه می شوند نیز ممکن است نیاز باشند. در صورت از بین رفتن بخشی از مینای دندان، اگر ماده باندینگ برای سیل کردن دندان افزوده شود، یا در مورد تحلیل رفتگی لثه، اگر بافت جدید لثه پیوند زده شود، حساسیت بهبود پیدا خواهد کرد.

حساسیت دندان در طول ارتودنسی

حساسیت دندان در طول ارتودنسی

قبل از بریس ها

وجود حساسیت دندان قبل از آغاز درمان ارتودنسی می تواند نگرانی عظیمی برای افرادی باشد که در پی استفاده از بریس های ارتودنسی هستند. بریس ها به دندان ها و لثه ها فشار وارد می کنند- که ممکن است درد یا حساسیت موجود را تشدید نماید- اما برای جابجایی مؤثر دندان ها و دستیابی به یک لبخند بی نقص این کار ضروری است. خوشبختانه، این نوع حساسیت کوتاه مدت است، و تنها زمانی اتفاق می افتد که دندان ها و لثه ها شروع به عادت کردن به روند تنظیم می کنند.

گرچه این کاملاً طبیعی است که بریس ها موجب بروز مقداری حساسیت دندان می شوند، اما آنها نباید باعث بروز ناراحتی شدید یا مداوم شوند. اگر دندان های شما بویژه در طول مدت استفاده از بریس ها حساس هستند، این احتمال وجود دارد که در نتیجه یکی از دلایلی که در بالا ذکر شد بوجود آمده باشد.

اینویزیلاین جایگزینی عالی برای افرادی است که از حساسیت شدید دندان ها رنج می برند. در این سیستم متحرک از یک دسته الاینر پلاستیکی با درجه پزشکی برای جابجایی تدریجی دندان ها به مرور زمان استفاده می شود. از آنجا که فرصت کمتری برای تحریک دهان و گسترش باکتری وجود دارد، که اغلب در نتیجه قرار گرفتن در معرض سیم های فلزی، براکت ها، و بندهای بریس های سنتی بروز می یابند. بیمارانی که تحت درمان با اینویزیلاین قرار دارند قادر هستند بهداشت دهان خود را بهتر حفظ کنند و این موجب کاهش احتمال بروز حساسیت دندان ناشی از بریس ها می شود.

نقائصی مانند فشردگی و نامرتبی دندان ها، کجی دندان ها، و اوربایت نیز احتمالاً می توانند منجر به حساسیت دندان ها شوند. بسیاری از افراد متوجه می شوند که به مرور زمان و با اصلاح این مسائل با درمان ارتودنسی مانند بریس های سنتی یا اینویزیلاین، حساسیت آنها بهبود چشمگیری داشته است. به همین دلیل، استفاده از بریس ها می تواند بهترین راهکار دراز مدت برای حساسیت دندان ها باشد.

بریس ها دیگر آنطور که در گذشته تصور می شد، متنعی سر راه زندگی نیستند. تأثیری که قبلاً بریس ها روی سبک زندگی یا راحتی داشتند، با ارتودنسی مدرن، فناوری بهتر، و گزینه های جدید درمان مانند اینویزیلاین، کاهش یافته اند. مهم است به خاطر داشته باشید که میزان سوزش و درد یا حساسیتی که حین استفاده از هر شکل از بریس ها احساس خواهید کرد، صرفاً کوتاه مدت خواهد بود.

دندان های شما با برطرف شدن مشکل ارتودنتیک خود محکم تر از قبل و کمتر مستعد حساسیت خواهند شد، و به دلیلی خواهند بود برای بیشتر نشان دادن لبخند زیبای خود به دیگران.

در صورت داشتن هر گونه پرسش در این رابطه آن را با ارتودنتیست خود مطرح کنید.

ارتودنسی در سفر

برای بسیاری از افراد، تابستان به معنای آفتاب، تفریح، و سفر رفتن است. با این حال، برای افرادی که بریس ارتودنسی دارند، سفر رفتن می تواند مقداری پیچیده تر باشد، مخصوصاً اگر به خوبی آماده نشده باشند. برای اطمینان پیدا کردن از اینکه درمان ارتودنسی شما با بریس ها در مسیر خود ادامه خواهد داشت، نکات تخصصی زیر را برای سفر رفتن با داشتن بریس های ارتودنسی در نظر بگیرید.

ارتودنسی در سفر

ارتودنسی در سفر

تمام وسایلی که نیاز دارید را با خود ببرید.

هنگام چمدان بستن برای سفر، تنها مسواک و خمسر دندان بر ندارید. در مورد همه چیزهایی فکر کنید که برای مراقبت صحیح از بریس ها، دندان ها، و دهان خود در طول مدتی که دور از منزل هستید ممکن است نیاز داشته باشید. در صورت نیاز، فلاس تریدر نیز به همراه داشته باشید. اگر اینویزیلاین استفاده می کنید، محفظه نگهداری از آن را برای قرار دادن الاینرهای خود هنگام صرف غذا و نوشیدنی و نیز تمیز کردن دندان های خود به همراه داشته باشید.

پیش بینی کنید که ممکن است به دلیل بروز هر گونه مشکلی سیم کمانی یا براکت های بریس های شما به داخل لب های شما فرو بروند، به همین دلیل برای پیشگیری از ایجاد زخم در طول سفر با خود موم ارتودنسی نیز به همراه داشته باشید. قبل از سفر، مقدار کافی موم خریداری کنید، تا مجبور نباشید در طول سفر یا ناراحتی ناشی از این مشکلات را تحمل کنید یا به دنبال خرید ابزارهای مراقبتی ارتودنسی باشید.

علاوه بر این، بهتر است هر چیز دیگری که ممکن است در طول حوادث اورژانسی ارتودنتیک نیاز داشته باشید را همراه داشته باشید، مخصوصاً اگر قصد کمپ زدن در کوه را داشته باشید. اینها شامل داروهای مسکن بدون نسخه، همراه با قیچی، موچین، یا ناخن گیر برای شل شدن یا بیرون زدن احتمالی سیم ارتودنسی می باشند.

علاوه بر اینها، لوازم زیر را فراموش نکنید:

مسواک مسافرتی، خمیر دندان و دهانشویه فلورایده، داروهای مسکن بدون نسخه، یک بطری کوچک آب برای شستشوی دهان، یک آینه کوچک برای بررسی هر گونه مشکل احتمالی دندانی، و مسواک بین دندانی.

معمولاً در طول سفر فعالیت های بدنی زیادی مانند اسکی، شنا، یا ورزش های دیگر انجام می شود. گرچه برخی از این فعالیت ها برای دندان های شما بی خطر هستند، اما تعدادی از آنها می توانند آسیب قابل توجهی به دندان های شما وارد کنند. بهتر است مراقب باشید و برای محافظت از بریس ها و دندان های خود، محافظ دندان ورزشی به همراه داشته باشید.

ارتودنسی در سفر

ارتودنسی در سفر

مراقبت های بهداشتی دهان و دندان های خود را ادامه دهید.

وقتی افراد برای مدتی از بریس های ارتودنسی استفاده می کنند، آنها یک روتین مؤثر بوجود می آورند که به تمیز نگهداشتن دهان آنها کمک می کند. متأسفانه، سفر رفتن می تواند می تواند باعث به هم خوردن روند این روتین شود. وقتی این اتفاق رخ می دهد، ممکن است وقتی به منزل برمی گردید، بازگشت مجدد در مسیر این روتین با مشکلات بزرگی مواجه شوید. برای پرهیز از این مشکلات، برای حفظ روتین بهداشتی دهان و دندان های خود هشیارانه تلاش کنید. به این معنا که، طبق برنامه گذشته خود به طور منظم، مخصوصاً پس از صرف غذا، نخ دندان بکشید. علاوه بر این، برای کمک کردن به شستن ذرات غذای باقی مانده از داخل دهان خود، باید مقدار زیادی آب بنوشید. علاوه بر این، ایده خوبی است که داخل کیف یا کوله خود مسواک مسافرتی داشته باشید.

اگر بدون به همراه داشتن مسواک داخل کیف یا کوله خود از هتل محل اقامت یا منزل خود دور شده اید، از شستشوی دهان خود با دهانشویه یا آب تمیز شیر آب غافل نشوید، و در اولین فرصت که به مسواک دسترسی داشتید مسواک بزنید.

از خوردن غذاهای مشکل آفرین خودداری کنید.

مهم است که عادات خوب خود را حتی زمانی که از روال روتین زندگی خود دور هستید حفظ کنید. بر اساس آکادمی دندانپزشکی عمومی، این به معنای پرهیز از خوردن غذاهای ترد، سفت، جویدنی، یا چسبناک است که می توانند به بریس های شما آسیب برسانند، از جمله خوراکی هایی شامل کارامل، آجیل ها، ذرت بو داده، و هر چیز دیگری که بتواند به ابزارهای دندانی شما آسیب وارد کند.

اگر فکر می کنید که این احتیاط ها می توانند تعطیلات شما را خراب کنند، نگران نباشید. هنوز هم تعداد زیادی غذای لذیذ وجود دارند که می توانید از آنها لذت ببرید.

بین استفاده از الاینرهای خود فاصله نیندازید!

اگر از الاینرهای اینویزیلاین استفاده می کنید، ممکن است وسوسه شوید برای گرفتن عکس یا هنگامی از بودن با دوستانتان لذت می برید آنها را از دهان خارج کنید. با این حال، برای آنکه اطمینان حاصل کنید که شما در مسیر درمان خود باقی خواهید ماند، لازم است 22 ساعت در طول شبانه روز از الاینرهای خود استفاده کنید، حتی زمانی که در سفر هستید.

ارتودنسی در سفر

ارتودنسی در سفر

برای چکاپ به ارتودنتیست مراجعه کنید.

اگر زمان جلسه مراجعه شما برای چکاپ یا تنظیم بریس های ارتودنسی به زمان سفر شما نزدیک است، حتماً قبل از آغاز سفر برای انجام این چکاپ یک مراجعه داشته باشید. علاوه بر این، اگر متوجه هر گونه مشکل در بریس های خود شدید که ممکن بود روی روند درمان یا راحتی شما در طول سفر تأثیر بگذارد، به نزدیک ترین ارتودنتیست به محل اقامت شما در مقصد سفر خود مراجعه کنید. گرچه ممکن است به تعویق انداختن مراجعه تا پس از بازگشت از سفر وسوسه کننده باشد، اما قبل از آنکه یک مشکل کوچک به یک مشکل بزرگ تبدیل شود و از لذت سفر برای شما بکاهد، بهتر است برای حل آن اقدام کنید. برای این منظور، از قبل در مورد ارتودنتیست هایی که در مقصد سفر می توانید به آنها مراجعه کنید تحقیق کنید.

پرسش های پرتکرار در مورد طراحی لبخند!

طرح لبخند چیست؟

طرح لبخند نوعی فرایند دندانپزشکی است که در آن لبخندی خلق می شود که از نظر هنری یکدست تر، سفیدتر، و به صورت طبیعی زیباتر به نظر می رسد. طراحی لبخند، صرف نظر از وضعیت اصلی دندان های موجود، به صورت خارق العاده ای می تواند سلامت و ظاهر دندان های شما را احیاء کند.

مزایای طراحی لبخند

  • یک طراح لبخند، لبخند شما را با روشی ماندگارتر از بوتاکس یا سایر اقدامات موقتی احیاء می کند. طراحی لبخند یک سرمایه گذاری کلی مهم در ظاهر کلی شما می باشد.
  • افزایش سن، به دلیل ساییدگی، لب پر شدن، و تغییر رنگ دندان ها از زیبایی لبخند می کاهد. این اتفاق می تواند به تدریج رخ دهد و می تواند بسیار شرم آور باشد. بهبود وضعیت لبخند می تواند کمک کند شما دوباره لبخند بزنید.

برنامه های سفارشی طراحی لبخند

  • همه دندانپزشکان طراحی لبخند را به صورت سفارشی انجام می دهند. معمولاً مشاوره اولیه به طور رایگان انجام می شود تا این اطمینان را به شما بدهد که به اهداف زیبایی خود دست خواهید یافت و مشکلات زمینه ای دندان های شما برطرف خواهند شد. در نهایت طرح لبخند برای هر فردی متناسب با نیازهای او برنامه ریزی خواهد شد.
  • برنامه زمانی به گونه ای طراحی خواهد شد که تعداد مراجعات مورد نیاز به حداقل کاهش پیدا کند و این اطمینان را بوجود بیاورد که لبخند شما به موقع برای مراسمات اجتماعی خاص (ازدواج، نامزدی، سالگرد ازدواج، فارق التحصیلی، و غیره) کامل خواهد شد.
  • ابتدا همه بیماری های دندانی دیگر درمان می شوند از جمله مراجعات برای بهداشت دهانی.
  • بیماران تشویق می شوند با خود عکس هایی از زمانی که جوانتر بوده اند یا عکس هایی از لبخند ایده آل هنرپیشه ها یا هنرمندان مورد علاقه خود به همراه بیاورند.
  • با اشتفاده از کاتالوگ های لبخند با بیماران در مورد نحوه چیدمان دندان ها در کنار یکدیگر، انتخاب آنها برای موقعیت قرار گیری دندان ها، و تأثیری که این اصلاح روی ظاهر کلی آنها خواهد داشت گفتگو می شود.
  • طرح قبل از آماده سازی دندان ها آماده خواهد شد.
  • طراحی لیخند هیچ دو بیماری شبیه یکدیگر نیست، زیرا طرح لبخندها به صورت سفارشی برای هر بیمار تهیه می شوند.
پرسش پرتکرار در مورد طراحی لبخند

پرسش پرتکرار در مورد طراحی لبخند

درمان هایی که عموماً به صورت ترکیبی استفاده می شوند

  • برخی طراحی لبخندها تنها نیاز به ونیرهای پرسلن دارند.
  • طرح لبخندهای دیگر به ترکیبی از ونیرهای پرسلن و روکش های پرسلن نیاز خواهند داشت. روکش های پرسلن زمانی انتخاب می شوند که دندان ها بسیار ضعیف هستند، مانند دندان هایی که تحت درمان اندودانتیک قرار گرفته اند یا دندان هایی که یک ترمیم بزرگ قدیمی دارند (مانند روکش های بزرگ قدیمی).
  • گاهی اوقات، دندان هایی در منطقه لبخند از دست رفته ان. در اینصورت یا بریج های پرسلن با یک پونتیک نیاز هستند یا یک ایمپلنت با روکشی از جنس پرسلن.
  • چند دندان از دست رفته قدامی ممکن است به کاشت چند ایمپلنت یا استفاده از پروتزهای بر پایه ایمپلنت نیاز داشته باشند تا طرح لبخند کاملی خلق شود.
  • اگر حین لبخند زدن مقدار زیادی از بافت لثه قابل مشاهده باشد، یا لثه ها ناهمسطح یا غیر یکسان باشند، “لیفت لثه” با لیزر انجام می شود تا از مقدار قابل مشاهده دندان ها کاسته شود.
  • اگر تنها روی تعدادی از دندان ها ونیر قرار گرفته باشد، قبل از تکمیل طراحی لبخند دندان های دیگر سفید می شوند. این کار این اطمینان را بوجود می آورد که لبخند بهبود داده می شود و درخشان تر خواهد شد.

چه افرادی گزینه های مناسبی برای طراحی لبخند هستند؟

  • فردی که می خواهد جوان تر به نظر برسد. طرح لبخند می تواند ظاهر شما را سال ها جوان تر کند.
  • فردی که می خواهد حین لبخند زدن اعتماد به نفس بیشتری داشته باشد.
  • فردی که برای او مهم است چگونه به نظر می رسد و می خواهد روی سلامت دندان های خود سرمایه گذاری کند.
  • فردی که می خواهد برای افراد جذاب تر به نظر برسد. این یک حقیقت شناخته شده است که 96% از افراد بزرگسال معتقد هستند این کاری است که یک لبخند جذاب انجام می دهد.
  • فردی که می خواهد شانس پیشرفت های شغلی و موفقیت های خود را افزایش دهد.این یک حقیقت شناخته شده است که 74% از افراد بزرگسال احساس می کنند که یک لبخند اصلاح شده امکان موفقیت های کاری را افزایش خواهد داد.
  • فردی که می خواهد مورد توجه قرار بگیرد و سالم تر به نظر برسد.
  • فردی که با مراجعات منظم به دندانپزشک و رعایت بهداشت خوب دهانی از دندان های خود مراقبت می کند.
  • همه افرادی که می خواهند روی سلامت دندان ها و برای آینده کلی خود سرمایه گذاری کنند.
پرسش پرتکرار در مورد طراحی لبخند

پرسش پرتکرار در مورد طراحی لبخند

طراحی لبخند چه مدت طول می کشد؟

تغییر لبخند، بسته به موقعیت هر فرد می تواند از سه هفته تا چند ماه طول بکشد. در صورت سالم بودن دندان ها و لثه ها، و خوب بودن بایت، بسته به برنامه ریزی شما، برنامه ریزی لابراتوار، و دندانپزشک شما درمان حدود چهار هفته طول خواهد کشید.

در صورتی که لیفت لثه نیاز باشد، بنابراین فرد باید صبر کند تا لثه ها بهبود پیدا کنند و سالم باشند. این مب تواند حدود هشت تا ده هفته طول بکشد قبل از آنکه طراحی لبخند شما حتی آغاز شود.

اگر هم نیاز باشد ایمپلنت های دندانی کاشته شوند، بازه رمانی ممکن است 6 ماه تا یک سال افزایش پیدا کند. این زمان برای آن است که ایمپلنت های دندانی با استخوان فک جوش بخورند و امکان حداکثر بهبود لثه ها وجود داشته باشد.

آیا افراد سیگاری هم می توانند طراحی لبخند انجام دهند؟

این به طور کلی مسئله ای نیست اما به نوع فرایند زیبایی طراحی شده بستگی دارد. افراد سیگاری بیشتر با بیماری های پریودنتال یا بیماری لثه مواجه هستند. سیگار کشیدن می تواند سفید کردن دندان ها را نیز محدود کند. نرخ شکست ایمپلنت های دندانی نیز در این افراد بیشتر خواهد بود زیرا سیگار کشیدنخطر عدم موفقیت استئواینتگریشن را افزایش می دهد.

درمان ارتودنسی قبل یا بعد از کاشت ایمپلنت دندان؟

اگر تاکنون چیزی در مورد ایمپلنت های دندانی شنیده اید، پس احتمالاً می دانید آنها یکی از بهترین روش های طبیعی برای جایگزینی دندان های شکسته یا از دست رفته هستند، در حالی که هنوز هم می تونند عملکرد کامل و ظاهری طبیعی را برای شما خلق کنند. آنها گزینه ای جذاب برای بسیاری از بیماران هستند، مخصوصاً اکنون که گزینه هایی برای جایگزینی کامل دندان ها تنها در یک روز وجود دارد. ایده داشتن جایگزینی زیبا و دائمی برای دندان ها برای بسیاری از افراد بسیار فریبنده است، حتی افرادی که مشکلاتی مانند کج بودن دندان ها را دارند. ارتودنسی می تواند بسیار نامناسب باشد، و ممکن است مستلزم سال ها استفاده از بریس های ارتودنسی باشد، به همین دلیل، برخی افراد فکر می کنند آیا ایمپلنت های دندانی می توانند جایگزین خوبی برای قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی باشند.

مقایسه عملکرد ایمپلنت ها و بریس های ارتودنسی

ایمپلنت های دندانی جایگزین هایی دائمی برای دندان های طبیعی هستند. آنها طبیعی ترین و رایج ترین روشی هستند که برای جایگزینی دندان های شکسته، لب پر شده، یا از دست رفته استفاده می شوند. آنها از سه بخش تشکیل شده اند: یک “پیچ” فلزی که با جراحی داخل استخوان فک کار گذاشته می شود، یک اباتمنت، و روکش سرامیکی که جایگزینی برای بخش قابل مشاهده دندان ها می باشد. روکش ها ظاهری بسیار طبیعی دارند و همراه با ایمپلنت های دندانی، بسیار مؤثرتر از دیگر گزینه های جایگزین دندان ها، مانند بریج ها و دنچرها عمل می کنند. ایمپلنت های دندانی معمولاً تنها در یک جلسه جراحی کار گذاشته می شوند، و می توانند برای جایگزینی یک یا چند دندان یا حتی دندان های کل یک قوس دندانی استفاده شوند.

حال فرایند کاشت ایمپلنت های دندانی چگونه با درمان ارتودنسی مقایسه می شود؟ آنها با یکدیگر تفاوت دارند. بریس ها با اعمال فشار مستمر روی دندان ها، به آرامی موقعیت آنها را تغییر می دهند و آنها را داخل دهان صاف می کنند. بریس های سنتی سفت می شوند تا فشار روی دندان ها افزایش پیدا کند، در حالی که بریس های شفاف برای روند درمان جدید تعویض می شوند.

ارتودنسی قبل از انجام ایمپلنت (کاشت دندان) یا بعد از آن

ارتودنسی قبل از انجام ایمپلنت (کاشت دندان) یا بعد از آن

آیا ایمپلنت های دندانی جایگزین خوبی برای بریس های ارتودنسی هستند؟

حقیقت این موضوع است که ایمپلنت های دندانی برای صاف و یکدست کردن دندان ها طراحی نشده اند. هدف استفاده از ایمپلنت های دندانی جایگزینی دندان های طبیعی است، زمانی که آنها را از دست داده اید، یا یک دندان به دلیل پوسیدگی شدید نیاز به تعویض دارد. از آنجا که ایمپلت های دندانی گزینه ای فوق العاده برای افرادی هستند که با پروتزهای مصنوعی یا شکاف در لبخند خود زندگی می کنند، بریس ها برای کجی یا فشردگی دندان ها طراحی شده و مناسب هستند.

با ذکر این مطلب، برخی دندان ها به شکل بدی آسیب دیده اند، یا به شدت کج هستند یا در جای نامناسبی واقع شده اند، ممکن است گزینه های خوبی برای جایگزینی با ایمپلنت های دندانی باشند- همه اینها به وضعیت فردی بستگی دارد. نیاز خواهد بود راجع به گزینه های موجود با یک دندانپزشک مجرب گفتگو کنید.

کاشت ایمپلنت های دندانی بهتر است قبل یا بعد از درمان ارتودنسی انجام شود؟

گرچه وظیفه صاف و یکدست و همراستا کردن دندان ها ساده به نظر می رسد، اما این درمان حواشی زیادی دارد. ارتودنتیست ها باید هنگام درمان هر بیمار عوامل متعددی را مد نظر قرار دهند، از جمله فرایندها یا درمان های دیگری که ممکن است بیمار در حال دریافت آنها باشد که دندان ها یا فک وی درگیر باشند.

ارتودنسی قبل از انجام ایمپلنت (کاشت دندان) یا بعد از آن

ارتودنسی قبل از انجام ایمپلنت (کاشت دندان) یا بعد از آن

دریافت بریس ها با ایمپلنت های دندانی

در بسیاری از افراد، داشتن یک لبخند زیبا اعتماد به نفس را به شدت بالا می برد، و استفاده از اینویزیلاین روشی فوق العاده برای لذت بردن از لبخندی زیبا در حین بهبود دندان ها می باشد. الاینرهای پلاستیکی کاملاً شفاف هستند، به این معنا که در طول دوره درمان لبخند شما پوشیده نخواهد بود. در طول مدتی که دندان های خود را صاف و یکدست می کنید، تری های متحرک پرداختن به زندگی عادی را تا حد امکان راحت تر می کنند.

بریس های سنتی ثابت نیز ابزارهایی هستند که با قدمتی بیشتر از اینویزیلاین در ارتودنسی استفاده می شده اند.

هم اینویزیلاین، هم بریس های ثابت، و هم ایمپلنت های دندانی لبخندی بی نقص و کامل را برای شما خلق خواهند کرد، زیرا هیچ شکاف یا فشردگی در دندان های شما وجود نخواهد داشت. با این حال، شما قادر نخواهید بود درمان را در یک زمان کامل کنید.

به طور عادی، جابجایی دندان ها به دلیل وجود الیاف پریودنتال لیگامان اطراف هر دندان امکانپذیر است. این لایه نازک بافت محکم اما انعطاف پذیر به ارتودنتیست اجازه جابجایی دندان ها را می دهد تا لبخند بهتری برای بیمار خلق کند. وقتی نوبت به ایمپلنت های دندانی می رسد، دندان های جایگزین مستقیماً به استخوان فک متصل هستند، بنابراین نمی توانند با بریس ها یا اینویزیلاین جابجا شوند.

به این دلیل، بیمارانی که در پی استفاده از اینویزیلاین یا بریس های فلزی و ایمپلنت های دندانی هستند، باید ابتدا درمان ارتودنسی را انجام دهند. ارتودنتیست قادر خواهد بود درمان را به گونه ای طراحی کند که دندان ها به محل عالی خود جابجا شوند تا لبخندی یکدست برای شما خلق کند در عین حال که فضای کافی برای ایمپلنت های دندانی جدید ایجاد می کند.

وقتی روند صاف کردن دندان ها تکمیل شود، ایمپلنت دندانی می تواند جایگذاری شود. این فرایند باید بلافاصله انجام شود تا اطمینان حاصل کنید دندان هایی که اکنون در جای درست قرار گرفته اند به دلیل وجود فضای اضافی مجدداً جابجا نخواهند شد.

در چه صورت پس از کاشت ایمپلنت امکان استفاده از بریس های ارتودنسی وجود دارند؟

ایمپلنت های دندانی نمی توانند جابجا شوند، اما اگر ایمپلنت شما در جای درستی قرار گرفته باشد می توانید با بریس های ثابت یا متحرک با موفقیت دندان های اطراف آن را جابجا کنید. حتی اگر چند ایمپلنت داشته باشید اما در جای درستی کاشته شده باشند امکان درمان ارتودنسی هنوز هم وجود دارد.