بسیاری از افراد دوست دارند دندان های صاف و همراستاتری داشته باشند اما همه با استفاده از بریس های فلزی قابل مشاهده احساس راحتی نمی کنند.

بریس های سرامیکی یک جایگزین محبوب هستند زیرا به همان اندازه مؤثر هستند اما بسیار کمتر جلب توجه می کنند. همچنین برای درمان خود ممکن است به فکر استفاده از الاینرهای شفاف- که تقریباً نامرئی هستند- باشید.

در این راهنما، توضیح می دهیم که چه چیزی بریس های سرامیکی ثابت را از دیگر انواع بریس ها متفاوت می کند، چه گزینه هایی موجود هستند و چقدر هزینه دارند. امیدواریم تمام اطلاعات لازم برای تصمیم گیری در مورد اینکه آیا این نوع بریس برای شما مناسب است یا خیر، را در این مقاله پیدا کنید.

بریس سرامیکی چیست؟

بریس های فلزی سنتی را در نظر بگیرید، که فقط از مواد سفید یا شفاف ساخته شده اند تا کمتر مشخص باشند. براکت های سرامیکی ثابت به تک تک دندان ها چسبانده می شوند و یک سیم کمانی همه آنها را به یکدیگر متصل می کند. گاهی اوقات سیم نیز همرنگ دندان است (یا “فراست”) بنابراین کل ابزار با دندان ها ترکیب می شود. بندهای الاستیک کوچکی به نام “لیگاچور” سیم را روی هر براکت ثابت نگه می دارند- و معمولاً همرنگ براکت ها هستند.

در طول درمان ارتودنسی، لازم خواهد بود هر 6 تا 10 هفته یک مرتبه معاینه شوید. در این ویزیت ها، ارتودنتیست پیشرفت درمان شما را بررسی خواهد کرد و تنظیماتی روی سیم انجام خواهد داد تا حرکت دندان های شما در جهت درست را حفظ کند. زمان کل درمان معمولاً حدود 18 تا 24 ماه است، اما این زمان به میزان اصلاح مورد نیاز بستگی دارد.

بیماران اغلب متوجه می شوند پس از سفت شدن بریس ها، به مدت یک یا دو روز دندان های آنها کمی درد دارد، اما جدای از آن، باید حداقل ناراحتی وجود داشته باشد.

برخی از بریس های سرامیکی از فناوری خود تنظیم شونده استفاده می کنند. این سیستم به سیم اجازه می دهد تا به طور خودکار سفت شود، و خودش را تنظیم کند، و روند درمان روی دندان ها را روان تر کند. همچنین به این معنا است که به هیچ لیگاچوری نیاز نیست زیرا خود براکت ها سیم را می گیرند.

بریس های ثابت سرامیکی دارای طیف وسیعی از مزایای هستند:

• روشی محتاطانه برای صاف کردن دندان ها هستند.
• هم برای نوجوانان و هم برای افراد بزرگسال مناسب هستند.
• می توانند طیف وسیعی از مشکلات هم ترازی دندان ها، از جمله مال اکلوژن شدید، مانند دندان هایی که آندربایت و اوربایت دارند را درمان کنند.
• جنس سرامیک محکم است و به راحتی لب پر یا شکسته نمی شود.

بسیاری از افراد تحت درمان ارتودنسی قرار می گیرند زیرا نسبت به دندان های ناهمراستای خود حساس هستند. اما علاوه بر مزایای زیبایی، تمیز کردن دندان های صاف تر آسان تر است. بنابراین هرگونه سرمایه گذاری روی بریس ها، سرمایه گذاری روی بهداشت دهان و دندان های شما برای آینده نیز هست.

بریس های سرامیکی در مقایسه با بریس های فلزی

ابزارهای سرامیکی اساساً از همان اجزاء بریس های فلزی استفاده می کنند و نتایج تقریباً مشابهی را به دست می آورند. تفاوت در این است که ماده مورد استفاده برای براکت ها، سرامیک شفاف یا همرنگ دندان ها است. به این معنا که بریس ها با دندان ها ترکیب می شوند و از فاصله دور بسیار کمتر قابل تشخیص هستند.

گرچه هنوز از نمای نزدیک جلب توجه می کنند، اما می توانند به افراد کمک کنند تا در مورد استفاده از بریس ها اعتماد به نفس بیشتری داشته باشند. نوجوانان و کودکان از هرگونه مسخره شدن به خاطر “دهان فلزی” در زمین بازی اجتناب می کنند، در حالی که افراد بزرگسال در محل کار ممکن است احساس کنند که بریس های شفاف آنها را حرفه ای تر نشان می دهد.

از دندانپزشک بپرسید: چرا بریس های سرامیکی به طور کامل جایگزین بریس های فلزی نشده اند؟

یکی از بزرگ ترین ترس هایی که بیماران ارتودنسی، از افراد جوان گرفته تا افراد پیر دارند، داشتن دهانی پر از فلز است. آنها ظاهر شما را تغییر می دهند. بنابراین اگر جایگزینی وجود دارد که کمتر از بریس های فلزی سنتی جلب توجه می کند، چرا بریس های سرامیکی انتخاب جهانی برای درمان نیستند؟

در مورد بیماران و بریس های آنها چند نکته وجود دارند که باید به آنها توجه داشت. بریس ها به بخشی از بیمار تبدیل می شوند و بسیاری از بیماران جوان ترجیح می دهند انتخاب کنند. بریس های فلزی اغلب یک بیانیه شخصی هستند.

سبک هایی از بریس ها وجود دارد: مربعی معمولی، ستاره ای، قلبی، گلی، توپ توپی، الماس شیک و حتی بریس های میکی ماوس دیزنی. این بریس های فولادی ضد زنگ به دلیل امکان انتخاب گره های رنگی برای اتصال سیم مورد توجه قرار گرفته اند.

گاهی اوقات بریس های سرامیکی با هزینه اضافی ارائه می شوند. گره های الاستیک که سیم را روی براکت ها نگه می دارند می توانند با غذا و نوشیدنی ها لکه دار شوند و به همین دلیل بریس های سرامیکی بیشتر از نمونه فلزی جلب توجه کنند.

یکی دیگر از عواملی که باید در نظر بگیرید این است که، ممکن است زمان بیشتری طول بکشد تا دندان های شما با بریس های سرامیکی در جای خود قرار بگیرند، زیرا شکننده تر هستند و به مراقبت بیشتر از سوی ارتودنتیست نیاز شما دارند.

با همه آنچه که گفته شد، بریس های سرامیکی یک گزینه عالی برای بسیاری از بیماران هستند. آنها کار را انجام می دهند و کمتر مورد توجه قرار می گیرند.

بریس های سرامیکی به دلیل مواد پیشرفته تر مورد استفاده در ساخت آنها، معمولاً نسبت به بریس های فلزی قیمت بیشتری دارند. همچنین ممکن است باعث شوند افراد مجبور شوند چیزهایی که می خورند را محدود کنند تا از لکه دار شدن لیگاچورهای شفاف یا سفید جلوگیری کنند. جدای از این دو مورد، هیچ عیب واقعی نسبت به بریس های سرامیکی وجود ندارد.

بیماران ممکن است این ترکیب از بریس ها را به دلایل مالی دریافت کنند؛ آنها هزینه براکت های سرامیکی گران تر را فقط برای فک بالایی که بیشتر قابل مشاهده است، پرداخت می کنند.

به همین ترتیب، ، در صورت وجود دیپ بایت، دندانپزشکان به دلایل عملی ممکن است ابزارهای سرامیکی را روی فک پایین قرار ندهند. جنس سرامیک از دندان ها محکم تر است، به این معنا که اگر دندان ها به براکت های فک پایین برخورد کنند، می توانند بشکنند. براکت های فلزی این مشکل را بوجود نمی آورند.

توجه داشته باشید که هر دو نوع (و در واقع همه بریس ها) هنگام تمیز کردن آنها و دندان ها، به توجه ویژه نیاز دارند. دندانپزشک شما بهترین ابزار و تکنیک ها را برای زدودن مواد غذایی و باکتری ها در مکان های دشوار به شما نشان خواهد داد. این ناراحتی کوچک ارزش آن را دارد تا اطمینان حاصل کنید که دندان های شما هنگام استفاده از بریس ها لک نمی شوند یا آسیب نمی بینند.

جایگزین های بریس های سرامیکی

بریس های نامرئی

اگر به دنبال روشی محافظه کارانه تر برای صاف کردن دندان های خود هستید، گزینه ای از بریس های نامرئی مانند اینویزیلاین وجود دارد. آنها از یک سیستم متفاوت متشکل از یک سری الاینرهای پلاستیکی شفاف استفاده می کنند که روی دندان ها قرار می گیرند. بریس های الاینرهای شفاف اینویزیلاین، جایگزینی برای بریس های سرامیکی هستند که کمتر جلب توجه می کنند.

آنها جایگزین فوق العاده ای برای بریس های سرامیکی هستند زیرا برای مخاطب معمولی تقریباً به طور کامل نامرئی هستند و بعلاوه، متحرک نیز هستند. با این حال، شما باید روی خود کنترل داشته باشید تا آنها را به مدت 20 تا 22 ساعت در روز استفاده کنید.

درمان اینویزیلاین برای 90 درصد موارد ارتودنسی مناسب است و هزینه آن معمولاً معادل یا کمتر از بریس های سرامیکی است. مدت زمان درمان نیز مشابه است و باید برای معاینات منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنید.

الاینرهای شفاف خانگی

الاینرهای شفاف خانگی یا پستی، شبیه اینویزیلاین ها هستند، با این تفاوت که 45 تا 75 درصد ارزان تر هستند و به مراجعه به مطب نیاز ندارند. این باعث می شود که آنها برای افرادی که بودجه کمی دارند یا وقت ندارند هر چند هفته یکبار به دندانپزشک خود مراجعه کنند، انتخاب محبوبی باشند. الاینرهای خانگی فقط برای برطرف کردن مشکلات تا متوسط ​​قابل استفاده هستند.

بریس های زبانی یا پشت دندانی

به جای همه این گزینه ها، ممکن است به فکر استفاده از بریس های لینگوال باشید. گرچه از فلز ساخته شده اند، اما در پشت دندان ها پنهان شده اند، بنابراین تشخیص آنها بسیار دشوار است. آنها همچنین می توانند کاملاً سفارشی ساخته شوند تا نتایج دقیق تری ارائه دهند. نقطه ضعف آنها این است که آنها معمولاً هزینه بسیار بیشتری نسبت به سایر گزینه ها دارند.

انواع بریس سرامیکی

بریس های سرامیکی شفاف

بریس های شفاف را می توان از پلاستیک (پلی کربنات) یا سرامیک ساخت. ترکیب آلومینیومی که اغلب در براکت های سرامیکی شفاف استفاده می شود نسبت به پلی کربنات بادوام تر و در برابر لک مقاوم تر است.

اگر دندان های شما به طور طبیعی بسیار سفید هستند، احتمالاً بریس های سرامیکی شفاف بهترین انتخاب برای شما هستند. مواد شفاف عملاً روی سطح دندان ناپدید می شوند.

براکت های سرامیکی شفاف نباید به راحتی لک شوند، اما ممکن است این اتفاق برای لیگاچورهای شفاف رخ دهد. گرچه لیگاچورها در هر معاینه تعویض می شوند، اما همچنان باید در مورد آنچه می خورید و می نوشید اقدامات احتیاطی بیشتری انجام دهید تا احتمال ایجاد لک را محدود کنید. در پایان مقاله می توانید مطالب بیشتر در این مورد بخوانید.

از دندانپزشک بپرسید: بریس های سرامیکی یا فلزی، کدامیک بهتر هستند؟

بریس های فلزی، هنگامی که در طولانی مدت مقایسه می شوند، از بریس های سرامیکی محکم تر هستند. بریس های سرامیکی اغلب بعد از استفاده طولانی مدت کنده یا لب پر می شوند. در صورتی ارتودنتیست شما بریس های فلزی را توصیه می کند که قرار باشد درمان بیش از حد متوسط ​​طول بکشد.

بریس های سرامیکی سفید

بریس های همرنگ دندان روی دندان هایی که اندکی زرد هستند بهتر به نظر می رسند. علیرغم اینکه این بریس ها به عنوان “سفید” شناخته می شوند، در واقع به گونه ای طراحی شده اند که همرنگ دندان باشند. اگر آنها سفید خالص بودند، فقط توجه را به این واقعیت جلب می کردند که دندان های ما به طور طبیعی کمی زرد هستند. اما “بریس های سرامیکی مایل به سفید” خوب به نظر نمی رسند، اینطور نیست؟

براکت های سرامیکی سفید روی دندان هایی که سایه کمی تیره تر دارند، بهتر به نظر می رسند. برای ایجاد رنگ سفید این براکت ها، از ترکیب آلومینیومی متفاوتی استفاده شده است. با برندهای خاص، می توان براکت هایی را تهیه کرد که با سایه دندان های شما مطابقت داشته باشد. برخی دیگر در سایه های استاندارد عرضه می شوند که ممکن است دقیقاً مطابقت نداشته باشند.

همانند براکت های شفاف، خود براکت ها لک نمی شوند، اما الاستیک ها لک می شوند.

بریس های سرامیکی رنگی

گرچه بسیاری از افراد بریس های سرامیکی ثابت را انتخاب می کنند زیرا می خواهند تا حد امکان نامحسوس باشند، اما هیچ چیز مانع آن نمی شود که آنها را با لیگاچورهای رنگی تقویت کنید. درست مانند بریس های فلزی رنگ، می توانید با انتخاب از بین طیف وسیعی از الاستیک های رنگی، آنها را شخصی سازی کنید. مخصوصاً وقتی صحبت از بریس های سرامیکی برای بچه ها می شود، افراد کم سن تر ممکن است گزینه ای را بخواهند که رنگی است.

لیگاچورها در هر بار مراجعه تعویض می شوند، بنابراین شما شانس زیادی برای تغییر ظاهر خود خواهید داشت.

ارتودنتیست های مختلف، بنا به دلایل متفاوتی، با برندهای مختلف بریس کار می کنند. به عنوان مثال، مواردی مانند هزینه، در دسترس بودن، کیفیت، راحتی، سهولت نصب و برداشتن، یا خدمات مشتری، ممکن است روی تصمیم آنها تأثیر بگذارند.

اکثر ارتودنتیست ها فقط یک-یا احتمالاً دو-  برند را ارائه می دهند. اگر به هر دلیلی فقط قصد دریافت برند خاصی را دارید، ممکن است لازم باشد فراتر از ارتودنتیست های نزدیک محل زندگی خود نگاه کنید.

در بریس های شفاف دیمون از یک سیستم خود تنظیم شونده استفاده می شود که در آنها گره های الاستیک حذف می شوند- به این معنا که احتمال لک شدن آنها اندک است. به نظر بسیاری از بیماران، براکت های خود تنظیم شونده برای حرکت تدریجی دندان ها تحت فشار ثابت، به جای سفت شدن براکت ها در مراحل، راحت تر هستند. این سیستم همچنین ممکن است باعث کاهش زمان درمان و معاینات کمتر در طول روند درمان شود. این باعث می شود که آنها به انتخابی محبوب برای افرادی تبدیل شوند که می خواهند با یک برنامه زمانی مناسب نتایج سریع تری داشته باشند.

بریس های رادیانس بسیار محکم هستند زیرا از یاقوت کبود (محکم ترین چیز بعد از الماس) ساخته شده اند. آنها با ظاهر شیشه ای که دارند، باعث شده اند که بسیاری از دندانپزشکان بگویند که آنها شفاف ترین بریس های موجود در بازار هستند. جای تعجب ندارد که آنها همچنین یکی از پرهزینه ترین ها هستند.

سیستم کلاریتی از براکت های شفاف همرنگ دندان استفاده می کند که به طور ویژه برای راحتی و سهولت برداشتن پس از اتمام درمان طراحی شده اند. آنها گزینه های استاندارد و خود تنظیم شونده ای دارند.

بریس های InVu نه تنها به رنگ دندان هستند؛ بلکه همرنگ دندان های شما ساخته شده اند. آنها همچنین با سیم های همرنگ دندان به صورت استاندارد عرضه می شوند. این سیم های فلزی با تفلون پوشانده شده اند، بنابراین ممکن است روکش آنها لب پر یا خراشیده شود و فلز زیر آن نمایان شود.

قیمت بریس های سرامیکی چقدر است؟

هیچ هزینه ثابتی برای هر نوع درمان خصوصی دندانپزشکی وجود ندارد زیرا هر دندانپزشکی مختار است که قیمت خود را تعیین کند. توصیه می کنیم در صورت امکان از 2 تا 3 دندانپزشک قیمت بگیرید. این کار ایده بهتری از قیمت ها در منطقه خود برای درمان مورد نیازتان به شما خواهد داد.

درمان با بریس سرامیکی اغلب تحت پوشش طرح های بیمه دندانپزشکی قرار دارد. البته شما باید درصد کمک هزینه و محدودیت های سالانه را در بیمه نامه خود بررسی کنید تا متوجه شوید چه مقدار از هزینه واقعاً به شما بازپرداخت می شود. این احتمال وجود دارد که شما همچنان نیاز داشته باشید که بخش بزرگی از آن را خودتان بپردازید.

زندگی با بریس های سرامیکی

در بسیاری از بررسی های بریس های سرامیکی، افراد استفاده کننده از این سبک از بریس ها، نسبت به ظاهر خود احساس حساسیت کمتری دارند.

اما به خاطر داشته باشید که این بریس ها هنوز تا حدی قابل مشاهده هستند. از آنجا که مردم با براکت های شفاف و سفید آشنایی کمتری دارند، در حقیقت ممکن است نگاه طولانی تری به دهان شما بیندازند تا بفهمند چه چیزی در آن وجود دارد. از طرف دیگر با بریس های فلزی، کنجکاوی کمتری وجود دارد.

درد بریس ها

شاید از خود بپرسید که آیا بریس ها درد دارند؟ بریس ها می توانند باعث بروز ناراحتی شوند، و برخی افراد صرفاً به دلیل عادت کردن مجدد دندان ها، درد احساس می کنند. موم دندانپزشکی با پوشش دادن لبه های براکت ها، تا حدودی می تواند از این ناراحتی ها بکاهد، و غذاهای سرد و مسکن های بدون نسخه نیز می توانند به کاهش این دردها کمک کنند.

آیا بریس های سرامیکی لک می شوند؟

مواد مورد استفاده برای براکت ها به گونه ای طراحی شده اند که در برابر لکه مقاوم باشند. با این حال، این احتمال وجود دارد که بندهای الاستیک قرار داده شده روی هر براکت، در نتیجه برخی غذاها و نوشیدنی ها لک شوند. مسواک های بین دندانی می توانند به زدودن لکه های بین دندانی کمک کنند.

اگر برای بریس های ثابت سرامیکی که با دندان های شما ترکیب می شوند هزینه اضافی می پردازید، ارزش آن را دارد که برای حفظ آنها تلاش کنید. این به معنای مسواک زدن و شستشوی دندان ها بعد از هر وعده غذایی و استفاده از نخ دندان به صورت روزانه است. دندانپزشک شما می تواند بهترین ابزار را برای تمیز کردن بین و اطراف بریس ها و همچنین تمیز کردن بین دندان ها را به شما توصیه کند. همچنین ممکن است لازم باشد از مصرف غذاها و نوشیدنی هایی که می توانند باعث لک شدن لیگاچورها شوند، اجتناب کنید یا آنها را محدود کنید. آنها شامل:

• قهوه و چای
• شراب قرمز
• نوشابه های تیره رنگ مانند کولا
• گوجه فرنگی و سس های بر پایه گوجه فرنگی
• آبنبات های دارای رنگ های روشن
• سس سویا و سرکه بالزامیک
• کاری
• انواع توت ها مانند تمشک، زغال اخته و شاه توت

این علاوه بر غذاهایی است که دندانپزشک به شما می گوید برای محافظت از بریس های خود از آنها اجتناب کنید (معمولاً غذاهای جویدنی، ترد و سفت). سیگار کشیدن نیز بریس های شما را لکه دار می کند (و باعث بوجود آمدن مشکلات کلی برای سلامت دهان و دندان های شما می شود) بنابراین اگر سیگاری هستید، سعی کنید آن را ترک کنید.

اگر لیگاچورهای شما تغییر رنگ دادند، مجبور خواهید بود فقط چند هفته با آنها زندگی کنید زیرا در هر مراجعه تعویض می شوند. باید برنامه قرار ملاقات های خود را دنبال کنید- هر چه مدت زمان بیشتری بین بازدیدها فاصله باشد، احتمال لک شدن لیگاچورها بیشتر خواهد بود.

البته، اگر ابزارهای خود تنظیم شونده را انتخاب کنید، هیچ گونه نگرانی در مورد لیگاچورها نخواهید داشت. تمیز کردن طبق توصیه دندانپزشک، باید برای جلوگیری از لک شدن براکت ها و سیم کافی باشد.

سفید کردن دندان ها

اگر قصد دارید دندان های خود را سفید کنید تا زیبایی لبخند شما کامل شود، بهتر است تا زمانی که بریس های شما برداشته می شوند صبر کنید. علت این است که ماده سفید کننده به قسمت هایی که براکت ها چسبیده اند نمی رسد و روی هر دندان نقطه تیره تری خواهید داشت. به همین ترتیب، زمانی که بریس دارید، باید از استفاده از خمیر دندان سفید کننده اجتناب کنید.

نتیجه گیری

اگر می خواهید بین بریس های سرامیکی و فلزی یکی را انتخاب کنید، انتخاب شما به قیمت و زیبایی بستگی خواهد داشت، زیرا هر دو به یک شکل عمل می کنند. با این حال، اگر قبلاً بریس های نامرئی را در نظر نگرفته اید، ممکن است متوجه شوید که آنها راه حل بهتری برای نیازهای شما هستند.

این الاینرهای شفاف عملاً نامرئی هستند، بنابراین اکثر افراد اصلاً نمی دانند که شما از بریس استفاده می کنید. فقط به خاطر داشته باشید که آنها فقط برای صاف کردن خفیف تا متوسط ​​در نظر گرفته می شوند.

بسته نگه داشتن دهان آسان نیست، اما به تازگی یک راهکار ابداع شده است که برای تغییر نظر شما در مورد آن در نظر گرفته شده است. این ایده که تحت عنوان نوار چسب زدن به دهان شناخته می شود، این است که به معنای واقعی کلمه دهان خود را هنگام خواب ببندید تا خروپف، آلرژی ها و بوی بد دهان ناشی از خوابیدن با دهان باز بهبود یابد. اما آیا ترفند کار می کند- و بی خطر است؟

متخصصان طب خواب در حال بررسی در مورد این موضوع هستند که چرا باید در مورد نوار چسب دهان شک داشته باشید و اینکه چه زمانی پزشکان تمایل دارند از آن به خوبی استفاده کنند.

نوار چسب زدن به دهان چیست؟

نوار چسب زدن به دهان دقیقاً همان چیزی است که به نظر می رسد- و عبارت است از عمل بستن دهان با چسب مخصوص پوست، تا مجبور شوید به جای دهان از راه بینی نفس بکشید. اما چرا فردی که از راه دهان تنفس می کند باید به تغییر عادات خود علاقه مند باشد؟

تنفس از راه بینی ممکن است فواید مختلفی داشته باشد که تنفس از راه دهان ندارد، از جمله:

• کاهش فشار خون.
• فیلتر کردن آلرژن ها.
• تنظیم دمای نفس شما.
• مرطوب کردن هوایی که تنفس می کنید و مرطوب کردن گلوی شما.
• کاهش اضطراب.

از سوی دیگر، تنفس دهانی عوارض مختلفی دارد، از جمله:

• خشکی دهان.
• بوی بد دهان.
• گلو درد.

گاهی اوقات افرادی که از راه دهان نفس می کشند خروپف می کنند، که همراه با بی قراری و خستگی، یک علامت شایع است که در افراد مبتلا به آپنه انسدادی خواب مشاهده می شود.

ما معمولاً به عنوان پشتیبان، برای زمانی که نمی توانیم از راه بینی نفس بکشیم، از راه دهان نفس می کشیم. انسداد می تواند به دلیل چند بیماری مختلف ایجاد شود، از جمله احتقان ناشی از آلرژی ها یا عفونت های سینوسی، انحراف سپتوم، بزرگ شدن لوزه ها یا بزرگ شدن آدنوئید.

آیا نوار چسب زدن به دهان واقعا کمک می کند؟

هدف از چسب زدن دهان کاهش عوارض جانبی منفی و تغییر مسیر تنفس به سمت بینی است. اما مطالعات انجام شده تاکنون بی نتیجه به نظر می رسند و هیئت منصفه هنوز در حال صحبت کردن در مورد مفید بودن یا نبودن نوار چسب زدن به دهان است.

یک مطالعه کوچک نشان داد که 30 بیمار پس از نوار چسب زدن به دهان کمتر خروپف می کردند. اما مطالعه دیگری روی 36 بیمار مبتلا به آسم، هیچ نشانه ای از تغییر در وضعیت آنها بعد از استفاده از نوار چسب دهان نشان نداد. و یک مطالعه در سال 2022 نشان داد که 10 بیمار حتی بعد از چسباندن دهان خود نیز به تنفس دهانی خود ادامه دادند، پدیده ای که تحت عنوان پف کردن دهان شناخته می شود.

 شواهد کافی برای حمایت از مفید بودن نوار چسب زدن به دهان وجود ندارد. نوار چسب زدن به دهان بخشی از روش فعلی ما برای درمان هر گونه اختلال خواب نیست. با این وجود، در بیماران مبتلا به آپنه خواب، هنگام استفاده از دستگاه فشار مثبت مداوم راه هوایی (CAPA) در شب، ممکن است توصیه کنیم که به دهان خود چسب بزنید یا برای کاهش عبور هوا از چانه بند استفاده کنید.

برخی از پزشکان به جای تکیه بر نوار چسب زدن به دهان، استفاده از روش های جایگزین را برای رسیدگی مستقیم به شرایطی مانند خروپف و آپنه خواب پیشنهاد می کنند.

خرناس

علل بروز خرناس متفاوت هستند، اما دلیل اصلی این اتفاق این است که راه هوایی شما محدود می شود و بافت های شما در مقابل یکدیگر می لرزند، زیرا شما در حال تلاش برای ورود هوا با زور هستید. اگر با خروپف کردن مشکل دارید (یا اگر شریک زندگی شما با خروپف خود شما را بیدار نگه می دارد)، می توانید چند راه حل زیر را امتحان کنید:

• به جای پشت، به پهلو بخوابید.
• استفاده از نوارهای بینی.
• مصرف داروهای ضد احتقان.

خروپف چیزی است که باید در مورد آن با پزشک خود مشورت کنید، زیرا خروپف می تواند نشانه ای از شرایط دیگری مانند آپنه خواب باشد.

آپنه خواب

آپنه خواب وضعیتی است که در آن هنگام خواب تنفس مکرراً متوقف می شود. این می تواند ناشی از مسدود شدن راه هوایی یا به این دلیل باشد که مغز شما در ارسال سیگنال به عضلات برای کمک به تنفس شما مشکل دارد. یکی از درمان های اصلی برای آپنه خواب استفاده از دستگاه CPAP برای کمک به باز کردن راه هوایی هنگام خواب است.

وقتی بیماران شب ها از CPAP استفاده می کنند، برخی از بیماران ممکن است در طول شب هوا را ببلعند که باعث می شود صبح روز بعد احساس نفخ یا درد شکم داشته باشند. با بستن دهان آنها با چسب زدن دهان یا چانه بند، می توان به کاهش این مشکلات کمک کرد.

آیا می توان در اثر چسب زدن دهان خفه شد؟

نوار چسب زدن به دهان در توانایی شما برای تنفس کامل و عمیق اختلال ایجاد می کند. علاوه بر این، در اثر استفاده از نوع نامناسب نوار چسب، ممکن است تحریک پوست، واکنش آلرژیک یا بثورات پوستی را نیز تجربه کنید. استفاده از چسب نواری یا هر نوع چسب دیگر روی بدن خود، به هر دلیلی، توصیه نمی شود.

پزشکان هشدار می دهند که نوار چسب های دهانی می توانند باعث ایجاد واکنش آلرژیک ناشی از نوار یا تحریک یا بثورات پوستی شوند. قبل از شروع استفاده از این نوار چسب ها، باید در این مورد با پزشک خود صحبت کنید.

آیا باید نوارچسب زدن به دهان را امتحان کرد؟

نوار چسب های دهانی توصیه نمی شوند زیرا شواهد علمی کافی برای حمایت از فواید حکایتی پشت این ترفند وجود ندارد. اگر نگران بهبود خروپف، بوی بد دهان، آپنه خواب یا هر شرایط تنفسی دیگر یا وضعیت های مرتبط با خواب خود هستید، باید با یک پزشک صحبت کنید تا درمان های جایگزین ایمن تری را پیدا کنید.

شاید قرار است به زودی ونیرهای دندانی را دریافت کنید، به تازگی آنها را دریافت کرده اید یا مدتی است که از آنها استفاده می کنید. هر موردی که ممکن است باشد، ما در این مقاله قصد داریم قبل از اینکه بخواهید ونیر‌ها را سفید کنید، مطمئن شوید که از همه حقایق مربوط به آن اطلاع دارید.

در این مقاله به برخی از پرسش های متداول پاسخ خواهیم داد، از جمله:

• ونیر چیست؟
• آیا ونیرها لکه دار می شوند؟
• آیا می توان ونیرها را سفید کرد؟
• آیا استفاده از مواد سفید کننده دندان، برای سفید کردن ونیرهای پرسلن بی خطر است؟
• راه های سفید کردن ونیر کدامند؟
• چگونه می توان از لک شدن ونیرها جلوگیری کرد؟
• نکاتی برای تمیز کردن ونیرها

با پاسخ به این پرسش ها، امیدواریم اطلاعات کافی در مورد سفید کردن دندان برای روکش ها و ونیرها را ارائه دهیم.

ونیر چیست؟

اگر می خواهید لبخند خود را بهبود دهید، ونیر دندان یک گزینه ساده است. ونیرها پوشش های نازکی هستند که روی قسمت جلوی (قابل مشاهده) دندان قرار می گیرند. آنها شبیه دندان های طبیعی به نظر می رسند. از ونیرها می توان برای اصلاح طیف وسیعی از مشکلات دندانی استفاده کرد، از جمله:

• دندان هایی که لکه دار هستند و با بلیچینگ نمی توان آنها را سفید کرد
• دندان های لب پر شده یا فرسوده
• دندان های کج یا بد شکل
• فضاهای ناهموار یا فاصله زیاد بین دندان های جلوی فک بالا

ونیرها از مواد پرسلن یا رزین کامپوزیت ساخته می شوند.

ونیرهای پرسلن

ونیرهای پرسلن لایه های نازکی از پرسلن هستند که روی مینای هر دندان قرار می گیرند تا لبخندی یکدست و درخشان به شما ببخشند.

ونیرهای کامپوزیتی

ونیر رزین کامپوزیت از مواد پرکننده رنگ دندان ساخته می شود که به دندان چسبانده می شوند.

آیا ونیرها لک می شوند؟

آری. ونیرهای کامپوزیتی به دلیل مواد رزینی که برای ساخت آنها استفاده می شود به راحتی لک می شوند. از سوی دیگر، با ونیرهای ساخته شده از پرسلن، داستان کمی متفاوت است.

آیا ونیرهای پرسلن لک می شوند؟

ونیرهای پرسلن ضد لک و بسیار بادوام هستند. آنها لعاب خوبی در بالای خود دارند، اما اگر این لعاب از بین برود، ونیرها می توانند لکه شوند.

آیا ونیرها را می توان سفید کرد؟

ونیرهای پرسلن، آری. ونیرهای رزین کامپوزیت، خیر. حتی اگر نمی توانید ونیر‌های رزین کامپوزیت را سفید کنید، به این معنا نیست که نمی توانید ظاهر آنها را بهبود بخشید. پاکسازی تخصصی دندان می تواند به از بین رفتن لکه های سطحی کمک کند. اگر ونیرهای شما به طور قابل توجهی تغییر رنگ داده اند، دندانپزشک شما ممکن است تعویض آنها را توصیه کند.

آیا استفاده از مواد سفید کننده دندان برای سفید کردن ونیرهای پرسلن بی خطر است؟

آری. نیاز نیست نگران باشید که سفید کردن دندان ها به روکش ها یا ونیرهای پرسلن شما آسیب می رساند. آنها از مواد بسیار قوی ساخته شده اند و تحت تأثیر سفید کننده در درمان های سفید کننده دندان قرار نمی گیرند.

روش های سفید کردن ونیرهای پرسلن

نحوه سفید کردن ونیرهای پرسلن از طریق چندین گزینه:

بعد از خوردن غذاهای لکه دار دندان های خود را مسواک بزنید.

خوشبختانه، ونیر‌ها به راحتی دندان های معمولی لک نمی شوند، بنابراین مجبور نیستید دائماً آنها را تحت نظر داشته باشید. با این حال، اگر عاشق قهوه هستید، بعد از نوشیدن یک فنجان قهوه صبحانه یا بعد از ظهر، دندان های خود را مسواک بزنید تا ونیرهای شما لک نشوند.

از غذاها و نوشیدنی های اسیدی مانند لیموناد، نوشابه و قهوه خودداری کنید. از آنجا که آنها اسیدی و قندی هستند، باعث ایجاد لکه های قابل توجه تر، شکستن پرسلن و افزایش احتمال بیماری لثه می شوند.

از خمیر دندان پولیش کننده استفاده کنید.

برندهای خمیر دندانی وجود دارند که به طور خاص برای از بین بردن توده های ایجاد شده روی ونیرها و لکه های جزئی طراحی شده اند. در حالی که برخی از آنها به صورت آنلاین در دسترس هستند، دندانپزشک شما ممکن است فلوراید قوی تجویز کند تا ونیرهای شما در سفیدترین حالت خود باقی بمانند.

آنها را به صورت تخصصی تمیز کنید.

همانطور که به دلیل ذرات غذا و قند پوسیده کننده، پلاک در دندان های معمولی ایجاد می شود، به سطح ونیرها نیز آسیب وارد می کند و آنها را کدر می کند. برای اطمینان حاصل کردن از طول عمر و سفید ماندن آنها تا حد امکان، برای دو مرتبه پاکسازی آنها در طول سال برنامه ریزی کنید.

کیت های سفید کننده دندان

کیت های سفید کننده دندان، روی دندان های طبیعی و ونیرهای شما کار می کنند!

وقتی نوبت یه سیستم سفید کردن دندان ها به میان می آید، همیشه دستورالعمل ها را به طور کامل دنبال کنید و قبل از اقدام به سفید کردن دندان های خود در منزل، با دندانپزشک خود گفتگو کنید.

دندانپزشکی زیبایی

حدود شش یا هفت سال بعد، باید ونیر‌های خود را تعویض کنید تا مانند زمانی که در ابتدا آنها را تهیه کردید، درخشان به نظر برسند.

همچنین می توانید دیگر گزینه های سفید کننده دندان را امتحان کنید.

چگونه از لک شدن ونیرها جلوگیری کنیم؟

عادات خوب مسواک زدن را حفظ کنید.

ونیرها باید مانند دندان های طبیعی مسواک زده شوند. مسواک زدن همراه با نخ دندان کشیدن، به از بین بردن لکه های سطحی و سالم نگه داشتن دندان زیرین کمک می کند.

ونیرها فقط جلوی دندان های شما را پوشش می دهند و کناره ها و پشت دندان را در محیط دهان قرار می دهند. دو مرتبه مسواک زدن و نخ دندان کشیدن در روز ساده ترین راه برای جلوگیری از پوسیدگی نواحی بدون پوشش دندان ها است.

از خمیر دندان ملایم استفاده کنید.

بسیاری از خمیر دندان های سفید کننده حاوی جوش شیرین هستند که برای دندان های طبیعی بی خطر است اما برای ونیر‌ها بسیار ساینده است.

به دنبال خمیر دندان های ملایم یا محصولاتی باشید که برای استفاده روی ونیرها طراحی شده اند. اگر مطمئن نیستید که چه چیزی برای شما بهتر است، دندانپزشک شما می تواند توصیه هایی برای محصول مناسب به شما ارائه دهد.

سیگار نکشید.

تنباکو باعث لک شدن ونیرها نمی شود، اما سیگار کشیدن می تواند منجر به زرد شدن قابل توجه دندان زیرین شود. این می تواند منجر به تغییر رنگ لبخند شما به صورت تکه ای شود. تنباکو همچنین ممکن است یکپارچگی چسب هایی که ونیر‌های شما را نگه می دارند را تحت تأثیر قرار دهد، بنابراین ممکن است لازم باشد آنها را زودتر از افراد غیر سیگاری تعویض کنید.

بر اساس راهنمای مرکز کنترل بیماری، ترک تنباکو می تواند به خوب شدن بوی دهان شما کمک کند، به شما لثه های سالم تری بدهد و به شما کمک کند از بروز مشکلات دندانی در آینده جلوگیری کنید.

به طور منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنید.

درست همانطور که روزانه مسواک می زنید و نخ دندان می کشید، به عنوان بخشی از روتین لبخند سالم، باید به طور منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنید. انجام معاینات و پاکسازی های تخصصی می توانند به جلوگیری از پوسیدگی و درمان پوسیدگی و بیماری لثه در مراحل اولیه کمک کنند.

سالم حفظ کردن دندان ها با کمک دندانپزشک، طول عمر ونیرهای شما را به حداکثر می رساند و لبخند شما را زیبا می کند.

نکاتی برای تمیز کردن ونیرها

به سراغ یک مسواک نرم بروید.

ممکن است فکر کنید مسواک های دارای فرچه سفت بهترین راه برای تمیز کردن دندان ها و لثه ها هستند، اما بسیاری از مسواک های سفت بیش از حد زبر هستند. آنها حتی ممکن است باعث شوند لثه ها به مرور زمان تحلیل بروند، که می تواند دندان های طبیعی شما را در معرض خطر پوسیدگی قرار دهد و باعث تغییر رنگ آنها شود.

به جای آن از یک مسواک نرم استفاده کنید. فرچه نرم، بدون خطر ساییدگی ونیرها و لثه ها، دندان های شما را تمیز می کنند.

از مصرف خمیر دندان حاوی جوش شیرین اجتناب کنید.

سفید کردن ونیرها با جوش شیرین ممنوع است! گرچه جوش شیرین یک ماده عالی برای تمیز کردن دندان های طبیعی است، اما برای ونیرهای پرسلن ساینده است و باعث می شود که آنها زودتر فرسوده شوند و رنگ آنها تغییر کند.

نتیجه گیری

اکنون که پاسخ پرسش مهم خود را می دانید، “آیا می توانید ونیرها را سفید کنید؟” و یاد گرفته اید که چگونه ونیرها و روکش ها را با خیال راحت سفید کنید، برخی از نکات بالا در مورد سفید کردن دندان ها را، برای ونیرها و نحوه جلوگیری از لک شدن امتحان کنید.

اگر هنوز مطمئن نیستید که به تنهایی سفید کردن ونیرهای دندانی را انجام دهید، با پزشک خود مشورت کنید تا یک برنامه عملی در اختیار شما قرار دهد!

شهرت ایمپلنت های دندانی به عنوان ابزاری برای جایگزینی دندان های از دست رفته افزایش زیادی داشته است. با این روش، جراحان دهان یا پریودنتیست ها (دندانپزشکی که در فرایندهای بیماری های لثه و کاشت ایمپلنت های دندانی تخصص دارد) به طور دائم دندان های مصنوعی با ظاهر طبیعی را به صورت سفارشی و متناسب با رنگ لبخند شما تهیه می کنند. این فرایند چند مرحله ای نرخ موفقیت بسیار بالایی دارد، زیرا 90%- 95% از ایمپلنت ها بدون مشکل به مدت 15 سال یا بیشتر دوام می آورند.

با این حال، در موارد دیگر، شکست ایمپلنت دندانی می تواند باعث شود که ایمپلنت شل شود و در کنار سایر علائم، باعث بروز مشکلاتی در جویدن و درد شود. عوامل متعددی می توانند خطر این اتفاق را افزایش دهند، مانند داشتن شرایط پزشکی خاص، عفونت در محل ایمپلنت (پری ایمپلنتایتیس)، یا عوارض جراحی.

در این مقاله مروری خواهیم داشت بر عواملی که ممکن است باعث بروز مشکلاتی برای ایمپلنت های دندانی شوند، و همچنین اینکه در صورت شکست ایمپلنت چه کاری می توانید انجام دهید، و نیز نحوه جلوگیری از بروز این مشکل.

علائم و نشانه ها

علائمی که نشان می دهند ایمپلنت دندان شما در حال شکست است عبارتند از:

• احساس لق شدن ایمپلنت: ایمپلنت ها از یک روکش (دندان مصنوعی) تشکیل شده اند که روی یک پست به نام “اباتمنت” چسبانده شده است که در استخوان فک شما تعبیه شده است. لقی یا احساس اینکه دندان در حال حرکت کردن یا پیچ خوردن است، زمانی ایجاد می شود که این اجزاء به درستی قرار نگرفته باشند.
• مشکل در جویدن: اگر ایمپلنت دندان در موقعیت مناسبی قرار نگرفته باشد، دندان های شما در نهایت در یک راستا قرار نخواهند گرفت. از جمله مشکلات دیگر این است که این امر باعث می شود جویدن صحیح، صحبت کردن، یا حتی باز کردن دهان دشوارتر شود. علاوه بر این، در صورت بی حسی ناشی از آسیب به اعصاب در نتیجه این فرایند، این امر ممکن است رخ دهد.
• التهاب یا تحلیل لثه: یکی دیگر از علائم شکست ایمپلنت های دندانی، التهاب و خونریزی در لثه های اطراف ناحیه آسیب دیده است. در برخی موارد، این می تواند به ژنژیویت (التهاب لثه) و پریودنتیت (نوعی عفونت لثه) منجر شود و باعث تحلیل رفتن لثه ها شود. این امر در میان بسیاری از مسائل، می تواند باعث اباتمنت آشکار شود.
• تورم: تورم صورت نیز می تواند نشانه ای از شکست ایمپلنت دندانی باشد. در حالی که انتظار می رود در 72 ساعت نخست پس از جراحی و طی دوره بهبودی مقداری تورم داشته باشید، اما اگر بعد از آن ادامه یافت، باید به جراح دهان یا پریودنتیست خود اطلاع دهید. این تورم ممکن است نشانه پری ایمپلنتایتیس باشد.
• درد یا ناراحتی: احتمالاً در هفته نخست پس از جراحی ایمپلنت دندانی، درد و ناراحتی را در دهان خود تجربه خواهید کرد. جراح دهان شما داروهای ضد درد تجویز خواهد کرد و نکات دیگری را برای مدیریت این موضوع به شما ارائه خواهد کرد. اگر درد بیشتر از 10 روز ادامه یابد، ممکن است نشانه شکست ایمپلنت دندانی باشد. در این صورت، با دندانپزشک خود تماس بگیرید یا به دنبال مراقبت باشید.

علل شکست ایمپلنت های دندانی

دو نوع اصلی شکست ایمپلنت دندانی وجود دارند. شکست زود هنگام ایمپلنت به دلیل مشکلاتی در خود این فرایند یا استئواینتگریشن اتفاق می افتد، فرآیندی که در آن مواد استخوانی در اطراف اباتمنت رشد می کنند و آن را درون ساختار ادغام می کند. شکست دیر هنگام ایمپلنت معمولاً نتیجه دیگر عوامل بهداشتی و همچنین فشار وارد شده روی دندان مصنوعی است.

دندان قروچه

دندان قروچه که از نظر بالینی به آن براکسیسم گفته می شود، می تواند موفقیت ایمپلنت های دندانی را به چالش بکشد. فشار وارد شده روی ایمپلنت های دندانی، در مراحل اولیه این فرایند می تواند بر روی اسئواینتگریشن استخوان تاثیر بگذارد و باعث بی ثباتی و شکست ایمپلنت دندانی شود. مدیریت این وضعیت ممکن است برای حصول اطمینان از موفقیت جایگزین دندان بسیار حیاتی باشد.

واکنش آلرژیک

در موارد نادر، افراد واکنش های آلرژیک به تیتانیومی دارند که برای ساخت اباتمنت استفاده می شود. همانطور که ایمپلنت تحت اسئواینتگریشن قرار می گیرد، یون های تیتانیوم ممکن است در اطراف استخوان ها و بافت های پیرامون آن گسترش یابند. در افرادی که حساسیت دارند، این می تواند باعث بروز موارد زیر شود:

• کهیر روی پوست یا داخل دهان
• اگزما، قرمزی و خارش روی پوست یا داخل دهان
• تورم (ادم) در صورت یا دهان

در موارد شدید، آلرژی به تیتانیوم اثرات سیستمیک دارد که منجر به نکروز (مرگ سلولی درون استخوان)، مشکلات عصبی، درد مزمن و مشکلات دیگر می شود.

قالب گیری های ضعیف

روکش ایمپلنت دندانی (دندان مصنوعی) لازم است با دندان های اطراف مطابقت کامل داشته باشد؛ باید تناسب کامل وجود داشته باشد. برای این امر، لازم است که دندانپزشک قالب گیری خوبی انجام دهد، همان الگویی که برای ساخت یک ماکت از دندان های شما استفاده می شود.

اگر در این فرآیند مشکلی پیش بیاید، این احتمال وجود دارد که دندان مصنوعی به درستی داخل دهان شما قرار نخواهند گرفت، که می تواند باعث ایجاد طیف وسیعی از مشکلات و شکست ایمپلنت های دندانی شود.

عفونت

عفونت لثه های اطراف ایمپلنت دندانی یا بیماری های اطراف ایمپلنت نیز می توانند منجر به شکست شوند. به روشی مشابه پریودنتیت، باکتری های داخل دهان در امتداد اباتمنت، روی و زیر خط لثه انباشته می شوند و در نهایت باعث تحریک و آسیب بافت اطراف می شوند.

انواع اصلی بیماری های اطراف ایمپلنت عبارتند از:

• موکوزیت اطراف ایمپلنت Peri-implantitis mucositis: این زمانی است که التهاب و عفونت فقط در لثه های اطراف ایمپلنت وجود دارد. مشخصه ویژه این شرایط عبارت است از قرمزی و حساسیت در این نواحی و خونریزی هنگام مسواک زدن. این شرایط به طور کلی قابل درمان و برگشت پذیر است.
• پری ایمپلنتایتیس Peri-implantitis: عفونت اگر امکان پیشرفت داشته باشد، می تواند به تدریج ساختارهای استخوان زیرین را نیز تحت تأثیر قرار دهد. این امر به طور قابل توجهی ایمپلنت را بی ثبات می کند و بسیار شدیدتر است، و برای درمان آن جراحی نیاز است.

آسیب عصبی

اگر در طول جراحی ایمپلنت های دندانی مشکلی پیش بیاید، اعصاب پیرامون آن ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرند یا آسیب ببینند. این می تواند منجر به بروز درد مداوم، بی حسی، سوزن سوزن شدن یا از دست دادن حس داخل دهان شود. این موارد ممکن است هشداری برای نیاز به همکاری با متخصص درد دهان و صورت باشد، دندانپزشکی که در اختلالات درد دهان، فک و صورت تخصص دارد.

جابجایی های جزئی ایمپلنت

جابجایی های جزئی در موقعیت ایمپلنت نیز می توانند دلیل شکست باشند. این اتفاق در طول دوره استئواینتگریشن رخ می دهد- که می تواند بیش از دو هفته طول بکشد- زیرا اباتمنت متحرک و در معرض فشار باقی خواهد ماند.

مسائل مربوط به حمایت از استخوان

لازم است استخوان های فک بالا (ماگزیلا) و فک پایین (مندیبل) به اندازه کافی قوی باشند تا از ایمپلنت دندان حمایت کنند. این ماده استخوانی ضروری می تواند به دلیل بیماری پریودنتال، تروما یا شکستگی، تومورها و سایر شرایط سلامت ضعیف شود. کمبود در اینجا می تواند باعث شکست شود و مستلزم انجام درمان است.

شرایط پزشکی

شرایط زمینه ای همچنین می توانند منجر به شکست ایمپلنت های دندانی شوند، به همین دلیل است که ارزیابی سلامت پیش نیاز ضروری برای جراحی است. لازم است بدن شما به اندازه کافی در فرم مناسبی باشد تا بتواند ضربه را تحمل کند و پس از کاشت بهبود یابد.

عوامل متعددی که احتمال بروز عوارض و شکست را افزایش می دهند عبارتند از:

• دیابت کنترل نشده
• پوکی استخوان
• سرطان های خاص
• بیماری های خود ایمنی
• سابقه پرتودرمانی در سر و گردن
• سیگار کشیدن
• سلامت ضعیف دندان؛ ژنژیویت و یا پریودنتیت

یک جراح بی تجربه

هنگامی که صحبت از یک فرایند پیچیده و چند مرحله ای مانند جراحی ایمپلنت های دندانی به میان می آید، فضای زیادی برای انجام اشتباهات حتی کوچک وجود ندارد. برخی از شکست های ایمپلنت های دندانی به دلیل قرارگیری نامناسب اباتمنت یا آسیب غیرعمدی به بافت های اطراف و استخوان، تقصیر جراح دهان هستند.

درباره جراح خود اطلاعات بیشتری کسب کنید.

از جراح خود در مورد تجربه جراحی ایمپلنت های دندانی بپرسید و تا جایی که می توانید در مورد آنها اطلاعات کسب کنید. ارزش این را دارد که گزینه های خود را بسنجید؛ پزشک با تجربه تر ممکن است انتخاب بهتری باشد زیرا ممکن است کمتر مرتکب اشتباه شود.

اگر ایمپلنت دندان شما شکست خورد چه باید کرد؟

نخستین گام برای رسیدگی به یک مسئله این است که بدانید چه زمانی باید برای کمک تماس بگیرید. اگر کاشت ایمپلنت دندانی انجام داده اید، در صورت تجربه کردن هر یک از موارد زیر، با جراح دهان یا دندانپزشک خود تماس بگیرید:

• مشکلات صحبت کردن، جویدن یا باز کردن دهان
• تورم صورت بعد از دو روز نخست
• دندان درد مداوم یا بدتر شده و یا درد دهان
• بوی بد دهان
• تورم و درد در لثه ها
• دندان های لق یا شکاف در لبخند شما
• ترشح (چرک) از ناحیه آسیب دیده

تعویض

اگر دندانپزشک تشخیص داده باشد که ایمپلنت شما ممکن است شکست بخورد، می توان تعویض را در نظر گرفت. بسته به مورد، پروتز موجود را می توان مانند یک دندان بیرون آورد یا با جراحی بیرون کشید.

قبل از قرار دادن اباتمنت جدید، باید دوره بهبود قابل توجهی را پشت سر بگذارید؛ شش ماه یا بیشتر طول می کشد تا استخوان و بافت شما بهبود یابند.

پیوند استخوان

اگر استخوان اطراف ایمپلنت شکست خورده به خوبی بهبود نیابد یا به اندازه کافی قوی نباشد، جراح دهان شما ممکن است پیوند استخوان را در نظر بگیرد. هدف این فرایند تقویت فک با مواد استخوانی پیوند شده است. این مواد می توانند از قسمت دیگری از بدن برداشته شوند، از بافت در آزمایشگاه کشت داده شوند، یا از مواد مصنوعی ساخته شوند.

پس از ریکاوری موفقیت آمیز پس از این فرایند، می توان یک ایمپلنت دندانی جدید قرار داد.

روش های جایگزین

گزینه های دیگری برای جایگزینی دندان های از دست رفته وجود دارند که اگر جایگزینی ایمپلنت دندانی شما گزینه ای خطرناک به نظر برسد، ارزش بررسی دارند. این گزینه ها عبارتند از:

• بریج های دندانی: یک یا چند دندان مصنوعی به طور دائم به دندان های اطراف فضای خالی چسبانده می شوند. علاوه بر این، بریج های دندانی را می توان به ایمپلنت ها چسباند.
• پروتزهای پارسیل: پروتزهای پارسیل که تحت عنوان دندان های مصنوعی متحرک نیز شناخته می شوند، یکی دیگر از روش های متداول اصلاح لبخند هستند. آنها در طول شب و هنگام غذا خوردن بیرون آورده می شوند.
• پروتزهای کامل: زمانی که اکثر یا تمام یک سری از دندان های یکی از قوس های دندانی از دست رفته باشند، می توان از پروتزهای مصنوعی کامل به عنوان جایگزین استفاده کرد. مانند پروتزهای پارسیل، آنها به مراقبت های ویژه ای نیاز دارند.

پیشگیری

پیشگیری از شکست ایمپلنت های دندانی به معنای توجه به توصیه های جراح دهان یا پریودنتیست و رعایت بهداشت دهان و دندان است. به معنای:

• مسواک زدن صحیح، حداقل دو بار در روز
• نخ دندان کشیدن یک مرتبه در روز
• سیگار نکشیدن یا الکل ننوشیدن
• مراجعه مجدد برای قرار ملاقات های پیگیری
• انجام معاینات و پاکسازی های منظم

آماده سازی و برنامه ریزی

جراحی ایمپلنت های دندانی، گرچه بسیار موفقیت آمیز است، اما یک تعهد است. یک فرایند چند مرحله ای و تهاجمی است، بنابراین مهم است که آماده باشید و یک برنامه داشته باشید. از دندانپزشک خود بخواهید برای شما توضیح دهد که هنگام بهبودی پس از جراحی و قرار ملاقات های پیگیری و تمیز کردن، چه انتظاراتی می توانید داشته باشید.

اطمینان حاصل کنید که از دندان های خود نیز به خوبی مراقبت می کنید، زیرا بهداشت نامناسب دهان و دندان یکی از علل شایع شکست ایمپلنت دندان است.

خلاصه

ایمپلنت های دندانی یک راه حل متداول برای جایگزینی دندان های از دست رفته هستند. در حالی که اکثر ایمپلنت های دندانی بدون مشکل قرار می گیرند، امکان شکست آنها وجود دارد.

دلایل شکست ایمپلنت های دندانی عبارتند از: دندان قروچه، واکنش آلرژیک به مواد مورد استفاده، قالب های دندانی نامناسب، عفونت، آسیب عصبی، حرکت ایمپلنت، مشکلات استخوان های زیرین فک و شرایط مختلف دارویی. روش هایی برای برطرف کردن این دلایل شکست وجود دارد، اما می تواند یک فرآیند طولانی و تهاجمی باشد.

دندانپزشک شما می تواند به شما کمک کند مشخص کنید آیا ایمپلنت های دندانی برای شما مناسب هستند یا خیر. آنها ممکن است توصیه کنند که از یک روش جایگزین مانند بریج دندان، پروتز پارسیل یا پروتز کامل استفاده کنید.

سخن پایانی

کاشت ایمپلنت های دندانی چیزی بیشتر از تقویت لبخند شما است، و می تواند به پیشگیری از بسیاری از مشکلات سلامتی مرتبط با از دست دادن دندان کمک کند. با این حال، طیف وسیعی از عوامل می توانند احتمال شکست ایمپلنت های دندانی را افزایش دهند، به همین دلیل است که تصمیم به انجام این فرایند نباید به سادگی گرفته شود. اگر به پر کردن این شکاف در دندان های خود فکر می کنید، با دندانپزشک خود در مورد گزینه های خود صحبت کنید.

پرسش های متداول در مورد ایمپلنت های دندانی

ایمپلنت دندان چه شکلی است؟

ایمپلنت های دندانی به گونه ای طراحی شده اند که شبیه دندان های اطراف شما به نظر برسند، و با لبخند و بایت شما کاملاً هماهنگ باشند. علاوه بر این، آنها از نظر رنگ نیز همخوانی دارند و ظاهری طبیعی و جذاب دارند.

هزینه ایمپلنت های دندانی چقدر است؟

از نظر هزینه های کلی، یک معامله خوب به میزان کاری بستگی دارد که نیاز دارید، و همچنین برنامه بیمه شما. برای ایمپلنت های تکی دندان، هزینه ها از 3000 تا 4000 دلار متغیر هستند. در صورت لزوم با دندانپزشک یا ارتودنتیست خود در مورد گزینه های تأمین مالی صحبت کنید.

آیا دریافت ایمپلنت های دندانی درد دارد؟

برای عمل کاشت ایمپلنت های دندانی از بی حسی یا بیهوشی کامل استفاده می شود، بنابراین بدون درد خواهد بود. در حالی که ممکن است چند روز پس از جراحی درد و حساسیت ملایمی را تجربه کنید، پس از قرار گرفتن کامل در موقعیت، نباید درد داشته باشد. اگر درد بعد از هفته نخست بدتر شد یا ادامه یافت، به دندانپزشک خود اطلاع دهید.

ماندگاری ایمپلنت دندان چقدر است؟

ایمپلنت های دندانی برای جایگزینی دائمی دندان های از دست رفته طراحی شده اند، بنابراین بسیار بادوام هستند. انتظار می رود با بهداشت خوب دهان، حداقل 15 تا 25 سال دوام بیاورند.

مینی ایمپلنت دندانی چیست؟

همانطور که از نام آن بر می آید، مینی ایمپلنت های دندانی کوچکتر از اندازه های استاندارد هستند. آنها طراحی اصلی یکسانی دارند- یک پایه یا اباتمنت با یک دندان مصنوعی متصل به آن. در حالی که قطر این اباتمنت در ایمپلنت های استاندارد 8/3 تا 5 میلی متر است، در مینی ایمپلنت ها کمتر از 3/3 میلی متر است.

آیا به دنبال تغییر دهانشویه خود و انتخاب یک گزینه طبیعی تر هستید؟ با انواع گزینه ها برای انتخاب، جستجو برای یافتن بهترین دهانشویه طبیعی برای خود می تواند کار طاقت فرسایی باشد. ما به دسته بندی های مختلفی خواهیم پرداخت مانند:

• دهانشویه ارگانیک
• دهانشویه گیاهی
• دهانشویه طبیعی برای بیماری پریودنتال
• دهانشویه با مواد مخصوص
• دهانشویه فاقد فلوراید

امیدواریم تا پایان این مقاله دقیقاً بدانید که در دنیای دهانشویه های طبیعی باید به دنبال چه چیزی باشید و کدام یک برای مراقبت از لبخند شما بهتر است. به طور خلاصه قبل از شروع، بیایید نگاهی گذرا به چگونگی و زمان استفاده از دهانشویه داشته باشیم و همچنین اینکه چرا ممکن است بخواهید به سراغ یک دهانشویه طبیعی بروید.

انواع دهانشویه های طبیعی

بسیاری از افراد در مورد اینکه چند وقت یک مرتبه و چه زمانی باید دهان خود را با دهانشویه شستشو دهند پرسش هایی دارند. شستشوی طبیعی دهان ممکن است زمانی طولانی به نظر برسد، اما 30 ثانیه گرداندن دهانشویه داخل دهان حداقل زمان لازم است!

اساساً، دهانشویه روشی برای تمیز کردن دهان است که به شما فرصت دیگری می دهد تا جدا از نخ دندان کشیدن، به بین دندان های خود دسترسی پیدا کنید.

بر اساس انجمن دندانپزشکی آمریکا، دو نوع دهانشویه وجود دارد:

• دهانشویه درمانی حاوی مواد فعالی است که هدف آنها از بین بردن باکتری ها و کمک به درمان ژنژیویت (التهاب لثه) است. برخی نیز حاوی فلوراید هستند که با تقویت مینای دندان، به پوسیدگی دندان و کاهش پوسیدگی دندان ها کمک می کنند.
• دهانشویه زیبایی اساساً فقط برای تازه کردن نفس شما ساخته شده است، اما حاوی چیزی نیست که با سلامت دندانی بهتر ارتباط داشته باشد.

یکی از مزایای اصلی استفاده از دهانشویه این است که آن مواد درمانی به فضای بین دندان های شما می رسند و علاوه بر خوشبو کردن بوی دهان می توانند به پوسیدگی یا تقویت مینای دندان ها نیز کمک کنند. دهانشویه های زیبایی واقعاً کار زیادی نمی کنند، بنابراین اگر چیزی بیش از نفس تازه می خواهید، باید به دنبال مواد فعال باشید.

بهترین راه برای استفاده از دهانشویه طبیعی چیست؟

مهم نیست از چه نوع دهانشویه ای استفاده می کنید، فرایند یکسان است: آن را به مدت حداقل 30 ثانیه در اطراف هر قسمت از دهان خود بچرخانید. می توانید این کار را هر چند روز یک بار یا بیشتر انجام دهید. نکته مهمی که باید به خاطر داشته باشید این است که نباید بلافاصله بعد از مسواک زدن از آن استفاده کنید! بعد از مسواک زدن، دندان های شما همچنان از باقی مانده خمیردندان سود می برند و نباید این تأثیر را از دست بدهید!

بهترین زمان برای استفاده از دهانشویه، در صورت امکان، بعد از ناهار است. اکثر افراد در وسط روز مسواک نمی زنند یا نخ دندان نمی کشند، اما شستشو با دهانشویه می تواند نفس شما را تازه کند (بوی بد دهان را از بین ببرد) و فواید سلامتی که به دنبال آنها هستید را به شما بدهد.

بهترین دهانشویه طبیعی

مواد طبیعی و ارگانیک بیشتر و بیشتری در دهانشویه ها استفاده می شوند.

افراد ممکن است به دلایل متعددی به دنبال یک دهانشویه طبیعی باشند. یکی از متداول ترین دلایل برای بودن به دنبال دهانشویه جایگزین، حساسیت به فلوراید است. با این حال، بسیاری از افراد با وجودی که به فلوراید حساسیت ندارند، از مصرف آن اجتناب می کنند.

فراتر از آن، دهانشویه های طبیعی می توانند حاوی برخی از موادی باشند که در دهانشویه های استاندارد متداول نیستند، مانند روغن درخت چای، آلوئه ورا، میخک یا حتی روغن نارگیل. برخی از بهترین دهانشویه های طبیعی نیز 100% ارگانیک هستند. برخی از آنها 100% گیاهی هستند و در طول تحقیق و توسعه آنها هیچ آزمایشی روی حیوانات انجام نمی شود.

در نهایت، برخی از افراد دهانشویه های طبیعی را دوست دارند زیرا می خواهند از ضایعات اضافی جلوگیری کنند. بسیاری از آنها در واقع تصمیم می گیرند دهانشویه خانگی خود را درست کنند یا دهان خود را با پراکسید هیدروژن شستشو دهند.

نتیجه گیری

دندانپزشکان معمولاً به اندازه مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن، روی استفاده از دهانشویه تأکید نمی کنند. با این حال، بخش مهمی از روتین بهداشتی دهان و دندان های شما را تشکیل می دهد. اینکه چه نوع دهانشویه ای را انتخاب کنید به خودتان بستگی دارد، و گزینه های متعددی وجود دارد، اما اگر می خواهید حداکثر اثربخشی را داشته باشید باید حتماً یک دهانشویه درمانی حاوی مواد طبیعی بخرید که به جلوگیری از بیماری پریودنتال کمک کند، نه فقط برطرف کردن بوی بد دهان.

گرچه زمان های مناسب زیادی برای استفاده از دهانشویه وجود دارند، اما می خواهیم به شما یادآوری کنیم که شستشوی دهان بلافاصله پس از مسواک زدن ایده آل نیست. خمیر دندان باقیمانده تا مدتی پس از مسواک زدن به تمیز کردن و تقویت دندان های شما ادامه می دهد و شما نباید آن را کوتاه کنید! در عوض، 30 دقیقه صبر کنید یا زمان دیگری را پیدا کنید که با برنامه شما مطابقت داشته باشد، مانند درست بعد از ناهار.

اگر به دهانشویه طبیعی و سایر داروهای طبیعی مراقبت از دهان علاقه مند هستید، ممکن است بخواهید با یک دندانپزشک مشورت کنید

پرسش های متداول در مورد دهانشویه های طبیعی

چگونه می توان به طور طبیعی از شر ژنژیویت خلاص شد؟

شاید تعجب آور نباشد، اما بهترین و طبیعی ترین راه برای خلاص شدن از شر ژنژیویت، برداشتن مکرر تارتار است. می توانید این کار را با دو مرتبه مسواک زدن (و یک مرتبه نخ دندان کشیدن) به صورت روزانه انجام دهید. روتین اکثر افراد اغلب شامل مقدار زیادی مواد پلاستیکی و شیمیایی مصنوعی است، اما با استفاده از مسواک های ارگانیک و خمیر دندان های طبیعی می توان از آنها اجتناب کرد.

آیا فلوراید واقعاً خطرناک است؟

بسیاری از افراد نسبت به فلوراید محتاط هستند و سعی می کنند به هر قیمتی از آن اجتناب کنند، اما همیشه دلیل درستی نیست. فلوراید می تواند برای افرادی که به آن آلرژی دارند بسیار خطرناک باشد اما در غیر این صورت کاملاً بی خطر و حتی ضروری است. نباید در غلظت های بالا بلعیده شود، اما بسیاری از شهرهای جهان به این معروف هستند که آب آشامیدنی خود را با فلوراید تصفیه می کنند و هرگز نشان داده نشده است که این امر بر سلامت شهروندان آنها تأثیر منفی بگذارد.

آیا می توان دهانشویه طبیعی را قورت داد؟

گرچه انواع مختلفی از دهانشویه ها با مواد مختلف وجود دارند، قطعاً بهترین سیاست شما می تواند این باشد که هرگز دهانشویه را قورت ندهید. برخی از مواد شیمیایی موجود در دهانشویه، چه طبیعی و چه مصنوعی، برای دندان های شما مفید هستند اما در صورت بلعیدن می توانند مضر باشند. به عنوان مثال روغن درخت چای یک عنصر محبوب در دهانشویه های طبیعی است اما در صورت بلعیده شدن سمی است.