آیا الاینرهای شفاف باعث ایجاد ناراحتی می شوند؟

به عنوان بیماری که تحت درمان الاینرهای شفاف قرار دارد، ممکن است به اشتباه تصور کنید که ابزارهای شما نسبت به بریس ها آسیب کمتری ایجاد می کنند. بعلاوه، مجبور نیستید نگران متصل بودن سیم ها و براکت ها برای همیشه به دندان های خود باشید.

الاینرهای شفاف، مانند بریس های فلزی سنتی و بریس های سرامیکی، گاهی اوقات می توانند منجر به بروز آسیب های جزئی شوند. این یک واقعیت است.

مهم است که به خاطر داشته باشید که این آسیب ها می توانند با هر درمان ارتودنسی دیگری اتفاق بیفتند، نه فقط با الاینرهای شفاف. خطر وجود دارد، حتی با پیشرفته ترین گزینه ها. اما نگران نباشید، این حوادث نادر و معمولاً جزئی هستند.

آسیب به زبان

چند روز طول می کشد تا دندان های شما با الاینرهایی که اخیراً دریافت کرده اید سازگار شوند. در طول این دوره، زبان شما ممکن است چندین مرتبه اصطکاک و برخورد با لبه های تری های جدید را تجربه کند.

این ناراحتی هنگام استفاده از الاینرهای شفاف طبیعی است، بخصوص اگر مشکل تانگ تراست داشته باشید. با این حال، معمولاً با عادت کردن دندان های شما به الاینرها کاهش می یابد. در صورتی که نگران تانگ تراست و الاینرهای شفاف هستید، با ارتودنتیست خود مشورت کنید تا در مورد مدیریت هر گونه ناراحتی یا مسائلی که ممکن است در این دوره عادت کردن با آن مواجه شوید، شما را راهنمایی کند.

برخورد با زبان می تواند منجر به تحریک، ساییدگی و ناراحتی شود. در صورت وجود اصطکاک بیش از حد، حتی ممکن است باعث بریدگی زبان شود. بنابراین برای کشف یک راه حل مؤثر برای ناراحتی زبان ناشی از الاینرهای شفاف، پرداختن به این موضوع بسیار مهم است.

بریدگی زبان می تواند واقعاً دردناک باشد زیرا اجتناب از آنها دشوار است. زبان شما همیشه در حال لمس غذاها و نوشیدنی هایی است که مصرف میکنید.

بنابراین، برخی از ناراحتی ها به طور قطع رخ می دهند. این بریدگی ها حتی می توانند روی حرکت دندان ها و سلامت دندان ها و لثه های شما نیز تأثیر بگذارند. برای جلوگیری از حرکت دندان ها و سایر مسائل باید مراقب باشید.

شاید این چیزی جز خبر بد به نظر نرسد، اما خبر خوب این است که دهان شما معمولاً خود به خود به این شکاف ها عادت خواهد کرد. با این حال، در این بین، اقدامات احتیاطی و تسکین درد وجود دارند که می توانید برای کاهش احتمال تحریک زبان با الاینر شفاف انجام دهید، مانند:

  • استفاده از موم ارتودنسی یا مسکن های موضعی
  • کوتاه کردن یا صاف کردن لبه ها
  • بهتر است الاینر را با استفاده از مواد جویدنی، Movemint ها، bite stick ها در جای خود قرار دهید.

در صورتی که درد ادامه داشت و فکر نمی کنید تناسب الاینر شما به طور طبیعی حاصل شود، به ارتودنتیست خود اطلاع دهید. آنها می توانند مشخص کنند که آیا یک تجدید نظر درمانی لازم است یا خیر.

آسیب به زبان

آسیب به زبان

الاینرها و تانگ تراست

تانگ تراست به عادت بد ارتودنتیک فشار دادن بیش از حد زبان به سمت جلو در حد فشار وارد کردن به دندان ها اشاره دارد. این عادت در میان نوزادان و کودکان بسیار شایع تر از نوجوانان و افراد بزرگسال است که معمولاً کاندیدای الاینرهای شفاف هستند.

پس چرا این عادت زمانی که از الاینرهای شفاف متحرک استفاده می کنید نگران کننده است؟ یک دلیل این است که، بدیهی است که باعث افزایش اصطکاک ناشی از الاینرهای شما می شود. علاوه بر این، همچنین با انواع خاصی از مال اکلوژن، مانند اوربایت و اورجت نیز ارتباط دارد.

گرچه کودکان در برابر آسیب دیدن در نتیجه بایت در حال رشد خود با تانگ تراست آسیب پذیرتر هستند، همانطور که در برابر مکیدن انگشت شست و استفاده بیش از حد از پستانک آسیب پذیر هستند، اما دهان افراد بزرگسال کاملاً از ناهنجاری ها مصون نیست. اگر اینطور بود، بدیهی است که تعداد قابل توجهی از این مراجعین خود را نداشتیم!

بنابراین، برای تسلط مؤثر بر این عادت، توصیه می شود بیمارانی که تانگ تراست را انجام می دهند:

  • تحت درمان مایوفانکشنال قرار بگیرند.
  • تمرینات زبان را کامل کنند.
  • در صورت لزوم از ابزار تانگ کرایب استفاده کنند.

تانگ کرایب ابزاری فلزی است که در سقف دهان شما قرار می گیرد. این ابزار یک “دروازه” ایجاد می کند که از فشار دادن زبان به سقف دهان جلوگیری می کند و برای جلوگیری از حرکت زبان طراحی شده است.

یک ارتودنتیست با تجربه به طور مؤثر می تواند مشخص نماید که آیا شما باید قبل از درمان با الاینرهای شفاف باید از یکی از آنها استفاده کنید یا نه، و از شما خواهد خواست که درمان با آنها را قبل از الاینرهای شفاف تکمیل کنید تا در روند درمان شما اختلال ایجاد نکند.

الاینرها و تانگ تراست

الاینرها و تانگ تراست

ناراحتی لب

حتی اگر به نظر برسد که تغییراتی در حال رخ دادن هستند، آنها مستقیماً لب های شما را تغییر نخواهند داد.

با این وجود، این الاینر‌ها ممکن است ظاهر لب های شما را تحت تأثیر قرار دهند، زیرا روی کانتور دهان شما تأثیر می گذارند. مهم است که این موضوع را به خاطر داشته باشید، مخصوصاً هنگام در نظر گرفتن مدیریت ناراحتی لب ناشی از الاینرهای شفاف. هنگام استفاده از این ابزارها، ممکن است لب های شما کمی بزرگتر به نظر برسند.

چیزی که همچنین ممکن است هنگام استفاده از ابزار شما آشکار باشد، تحریک در همان سمت دهان شما است. علاوه بر این، از آنجا که الاینرهای شفاف بزاق را جذب می کنند، ممکن است لب های شما را مستعد خشک شدن و ترک خوردن کند.

برای کاهش این اثر، استراتژی های تسکین درد ذکر شده، که با زبان به خوبی کار می کنند، با لب های شما نیز به خوبی کار خواهند کرد. علاوه بر این، برای مقابله با ناراحتی ناشی از خشک شدن و ترک خوردن لب، به طور منظم آب بنوشید (که تنها نوشیدنی ایمن برای نوشیدن با وجود الاینر داخل دهان است) و از یک بالم لب با کیفیت و ملایم استفاده کنید.

ناراحتی لب

ناراحتی لب

بریدن گونه ها

هنگامی که صحبت از الاینرهای نامرئی یا الاینرهای مشابه به میان می آید، معمولاً احساس مقداری ناراحتی عادی است، بویژه در طول روزهای اولیه استفاده از آنها. یکی از مشکلات احتمالی لبه های الاینرها است که باعث تحریک گونه های شما می شود. برای به حداقل رساندن احتمال بروز این اتفاق، توصیه می شود استراتژی های ذکر شده قبلی را دنبال کنید.

علاوه بر این، می توانید کوتاه کردن با دقت هر گونه مواد اضافی که ممکن است باعث اصطکاک روی گونه های شما شوند، را در نظر بگیرید. با برداشتن این گام های معقول، می توانید در جهت جلوگیری از بریدگی گونه ها ناشی از الاینرها عمل کنید و از تجربه راحت تر با الاینرهای نامرئی یا درمان های دندانپزشکی مشابه اطمینان حاصل کنید. شما می توانید این کار را با این اقدامات انجام دهید:

  • از سوهان ناخن یا تخته سنباده برای سوهان کردن لبه ها استفاده کنید.
  • استفاده از موم دندان برای کمک به صاف کردن آنها.
  • از ارتودنتیست بخواهید آنها را برای راحتی شما برش دهد.

ما آخرین گزینه را بیشتر توصیه می کنیم، زیرا یک ارتودنتیست مورد اعتماد تخصص لازم را دارد تا بداند چگونه به طور کامل و دقیق الاینرهای شما را برش دهد. تحت هیچ شرایطی، آنها را با ابزاری مانند قیچی کوتاه نکنید یا برش ندهید، زیرا به راحتی می توانید باعث شکستگی بیشتر ابزار شوید.

بریدن گونه ها

بریدن گونه ها

سوزش دهان ناشی از الاینرها

در صورتی که در حین استفاده از الاینر خود دچار سوزش لثه یا آفت شدید، جای نگرانی نیست. این مشکلات به سرعت برطرف خواهند شد. برای احساس بهتر، می توانید نوشیدنی های سرد و خوردن تنقلات نرم را امتحان کنید. بهتر است از خوراکی های سفت یا ترد خودداری کنید زیرا می توانند تحریک را بدتر کنند.

گاهی اوقات ممکن است این مشکلات زمانی اتفاق بیفتند که از تری های الاینر یا مجموعه ای از الاینرها برای صاف کردن دندان ها استفاده می کنید. به خاطر داشته باشید که برای حفظ بهداشت دهان و دندان در طول فرآیند صاف کردن دندان ها، مرتباً مسواک بزنید.

برای کاهش التهاب می توانید از قرار دادن آرام یک تکه یخ روی گونه های خود استفاده کنید. این می تواند التهاب شما را تسکین دهد. این یک روش ساده و مؤثر برای تسکین ناراحتی است.

در صورتی که این استراتژی ها را دنبال کرده و همچنان احساس ناراحتی می کنید، یا در صورتی که حتی پس از کوتاه کردن لبه ها، سوزش برای مدت زیادی ادامه دارد، یا اگر مشکلات غیر عادی دارید، حتماً در اسرع وقت با ارتودنتیست خود تماس بگیرید. زمانی که ابزار ارتودنسی دارید، برای اطمینان از اینکه همه چیز به خوبی پیش می رود، مراجعه منظم به مطب ضروری است.

آنها می توانند شفافیت، انسجام و مهارت هایی که برای رسیدگی مؤثر به مشکلات خود نیاز دارید، را ارائه دهند. در صورت ادامه دار بودن ناراحتی مداوم شما، لازم نیست به تنهایی با آن مقابله کنید. هنگامی که برای اولین بار متوجه ناراحتی طولانی مدت شدید، با ارتودنتیست خود تماس بگیرید تا در مورد طرح درمان و درمان الاینرهای شما کمک کند. به خاطر داشته باشید، استفاده از الاینرهای نامرئی برای حداقل 22 ساعت در روز برای بهترین نتیجه ضروری است.

آیا با داشتن پوسیدگی دندانی می توان الاینر شفاف استفاده کرد؟

یک پوسیدگی دندانی چگونه می تواند روی مناسب بودن شرایط شما برای درمان با الاینرهای نامرئی تأثیر بگذارد؟

بر اساس سازمان پیشگیری از بیماری ها، پوسیدگی های دندانی از جمله مسائل عادی هستند. آنها 57 درصد از نوجوانان و 90 درصد از افراد بزرگسال بالای 20 سال را تحت تأثیر قرار می دهند. اگر به فکر دریافت الاینرهای شفاف هستید و در این دسته های آماری قرار می گیرید، ممکن است به این فکر کنید که این مسئله چگونه می تواند روی درمان شما تأثیر بگذارد.

خطر بروز پوسیدگی و حفره های دندانی با الاینرهای شفاف یک نگرانی معتبر است. در صورتی که استفاده از الاینرهای شفاف به درستی مدیریت نشود، می توانند منجر به بروز پوسیدگی دندانی شود. با این حال، رعایت بهداشت خوب دهان و دندان می تواند به کاهش این خطر کمک کند. پاکسازی منظم الاینرها و حفظ روتین بهداشتی دهان و دندان ضروری است.

آیا در مورد پوسیدگی ها و درمان ارتودنسی با الاینرهای شفاف فکر می کنید؟ برای اطلاعات بیشتر به خواندن این راهنمای ما ادامه دهید.

آیا پوسیدگی دندانی دارید؟

مدیریت پوسیدگی ها در طول درمان با الاینرها بسیار مهم و حیاتی است. با وجود یک پوسیدگی باز هم می توانید الاینرها را دریافت کنید. با این حال، این بهینه ترین انتخاب نیست. این شرایط مانند رانندگی با یک ماشین با اگزوز شکسته است.

سلامت دندان های شما مهم است. ابتدا باید به هر گونه پوسیدگی را مورد رسیدگی قرار دهید. درمان با الاینرهای نامرئی امکان درمان پوسیدگی را فراهم می کند.

در صورتی که تری های شفاف شما پس از درمان پوسیدگی به درستی و به صورت مناسب قرار نگیرند، جای نگرانی نیست. جایگزینی معمولاً با حداقل هزینه در دسترس است. به خاطر داشته باشید، مراقبت صحیح از دندان های شما در اولویت است. بنابراین، همیشه اطمینان حاصل کنید که در دوران درمان با الاینرهای شفاف ارتودنسی پوسیدگی های دندانی شما تحت مدیریت قرار دارند.

آیا پوسیدگی دندانی دارید؟

آیا پوسیدگی دندانی دارید؟

افزایش خطر پوسیدگی؟ آیا الاینرها می توانند باعث ایجاد حفره شوند؟

خیر. نه الاینرهای شفاف، نه بریس ها، و نه هیچ یک از درمان های دیگر ارتودنسی مستقیماً باعث ایجاد حفره های دندانی نخواهند شد، و نه مستقیماً خطر ایجاد آنها را تشدید خواهد کرد. با این حال، الاینرهای شفاف میزان بالاتری از دقت در رعایت بهداشت دهان و دندان را می طلبند؛ حتی اگر استفاده از یک ابزار قابل اعتماد مهم است، استفاده مسئولانه از آن ابزار بسیار مهم تر است.

پوسیدگی ها، با یا بدون الاینرهای شفاف، می توانند یک مزاحم مشکل ساز باشند،. اما این مزاحمت را می توان با این سه گزینه برطرف کرد:

  • مراقبت
  • فرمان پذیری
  • پاکیزگی

برای محافظت از دندان ها و تری های الاینر، بهداشت و تمیزی دندانی را در اولویت قرار دهید. ابزارهای ارتودنسی مانند الاینرها یا بریس ها می توانند به صورت غیرمستقیم روی سلامت دندانی تأثیر بگذارند، اما مستقیماً باعث ایجاد یا پیشگیری از پوسیدگی دندان نمی شوند. مسئولیت شما در پیشگیری از پوسیدگی مهم است.

با الاینرها دچار پوسیدگی دندانی می شوید؟

ارتودنتیست شما قبل از شروع درمان با الاینرهای شفاف، هر گونه حفره باز موجود را بررسی خواهد کرد. اما در صورتی که هر گونه پوسیدگی جدید در طول درمان ایجاد شود چطور؟

در صورتی که در طول درمان پوسیدگی ای ایجاد شود، در اولویت قرار می گیرد. باید فوراً آن را پر یا ترمیم کنیم.

در صورتی که پرکردن باعث تغییر شکل زیاد دندان شود، ارتودنتیست ممکن است مجبور شود طرح درمان را تغییر دهد. این برای حفظ تناسب اصلی است. واکنش سریع در این شرایط بسیار مهم است. این شامل قالب گیری یا اسکن جدید است. به خاطر داشته باشید، حفظ سلامت دندان ها و لثه ها ضروری است. برای جلوگیری از بروز بیماری لثه باید حداقل 2 مرتبه در روز دندان های خود را مسواک بزنید.

با الاینرها دچار پوسیدگی دندانی می شوید؟

با الاینرها دچار پوسیدگی دندانی می شوید؟

پوسیدگی با الاینرها؟

جلوگیری از ایجاد پوسیدگی با الاینرها، با انجام این کار بدون وجود آنها تفاوتی ندارد. حفظ لبخند سالم یک تلاش مداوم است. متعهد ماندن به مراقبت، رعایت و پاکیزگی کلید کاهش خطر پوسیدگی است. برای حفظ بهداشت دهان و دندان، باید:

  • 2 تا 3 مرتبه در روز به مدت دو دقیقه در روز مسواک بزنید (بر اساس انجمن دندانپزشکی آمریکا)
  • بین همه دندان ها را به خوبی تمیز کنید، برای اقدامات خوب با استفاده از نخ دندان، مسواک بین دندانی یا واتر پیک
  • غرغره آب نمک و یا دهانشویه به مدت حداقل 30 ثانیه برای افزایش ضد عفونی

فراتر از این روتین های مراقبتی اولیه، مراحل زیر نیز می توانند به شما کمک کنند تا خطر ایجاد حفره و پوسیدگی دندان را به حداقل برسانید:

  • نوشیدنی های شیرین یا اسیدی را محدود کنید: برای محافظت از دندان های خود، قهوه، چای، نوشابه، آبجو و آبمیوه های فرآوری شده را محدود کنید یا از آنها اجتناب کنید زیرا می توانند منجر به سایش طولانی مدت شوند.
  • سیگار را ترک کنید: تنباکو دندان ها را لکه دار می کند و با تحلیل بردن لثه ها، خطر پوسیدگی را افزایش می دهد. ترک سیگار بهترین راه برای از بین بردن این خطر پوسیدگی است.
  • مصرف میان وعده یا جرعه جرعه نوشیدن را محدود کنید: میان وعده های مکرر شیرین نه تنها خطر ایجاد حفره را بوجود می آورند، بلکه بر انطباق شما با درمان نیز تأثیر می گذارند. برای اطمینان از لبخند دلنشین تر، مصرف شیرینی ها را کاهش دهید.
  • تغییر برند خمیر دندان: اگر قبلاً از برندی از خمیر دندان حاوی فلوراید استفاده نمی کرده اید، باید به سراغ یکی از خمیر دندان های حاوی فلوراید بروید.
  • مسواک زدن زبان: میلیاردها باکتری مضر دهان می توانند از زبان شما به عنوان محل پرورش استفاده کنند. برای کاهش تجمع باکتری، به خاطر داشته باشید که زبان خود را مسواک بزنید.
  • ویزیت های منظم دندانپزشکی: از پاکسازی های عمقی منظم حداقل هر شش ماه یک مرتبه توسط دندانپزشک خود غافل نشوید.
پوسیدگی با الاینرها؟

پوسیدگی با الاینرها؟

اگر در حین استفاده از الاینرها حفره هایی ظاهر شدند، از دندانپزشک یا ارتودنتیست خود کمک بگیرید. آنها می توانند کمک های اضافی و راه حل های احتمالی را ارائه دهند.

الاینرها تنها گزینه برای صاف کردن دندان ها نیستند. بریس های فلزی سنتی، بریس های سرامیکی و بریس های لینگوال یا پشت دندانی گزینه های جایگزین هستند. آنها از سیم و براکت برای تراز کردن دندان های شما استفاده می کنند. صرف نظر از روشی که انتخاب می کنید، مراقبت از دندان ها بسیار مهم است.

آیا با داشتن عادت دندان قروچه می توان الاینر شفاف ارتودنسی استفاده کرد؟

اگر شما یکی از میلیون ها نفری هستید که دندان های خود را به هم فشار می دهند یا دندان قروچه می کنند، که از نظر فنی براکسیسم نامیده می شود، ممکن است از خود بپرسید که آیا گزینه مناسبی برای دریافت الاینرهای نامرئی هستید یا خیر. به هر حال، آیا دندان قروچه باعث فرسودگی الاینرهای شفاف شما نمی شود؟ و آیا الاینرهای شفاف نامرئی مانند محافظ دندان شبانه می توانند از دندان های شما در برابر اثرات دندان قروچه محافظت کنند؟

چه چیزی باعث دندان قروچه می شود؟

دندان قروچه زمانی است که به طور ناخودآگاه دندان های خود را در طول روز (براکسیسم بیداری) یا در طول شب هنگام خواب (براکسیسم شبانه) می سایید یا فشار می دهید. چرا مردم دندان قروچه می کنند؟ دلایل زیادی برای دندان قروچه وجود دارند و دندان قروچه شبانه ممکن است در واقع به عنوان نوعی اختلال خواب در سیستم عصبی مرکزی شروع شود. سایر علل و عوامل خطر عبارتند از:

  • استرس و اضطراب
  • وراثت (افراد مبتلا به دندان قروچه اغلب سابقه خانوادگی دندان قروچه دارند)
  • اختلالات خواب (به عنوان مثال، آپنه خواب، وحشت شبانه، و غیره)
  • شرایط مختلف، مانند ADHD و رفلاکس اسید معده
  • نامرتبی دندان ها
  • آلرژی
  • مصرف داروهای خاص
  • عادات سبک زندگی مانند کشیدن سیگار، نوشیدن الکل، استفاده تفریحی از مواد مخدر و مصرف مقادیر زیاد کافئین

در حالی که دندان قروچه بیداری و گاه به گاه و دندان قروچه خفیف معمولاً به درمان نیاز ندارند، دندان قروچه مزمن، بویژه اگر در خواب دندان قروچه می کنید، باید درمان شود، زیرا می تواند باعث ایجاد عوارض بالقوه جدی شود. این عادت مخرب ممکن است منجر به بروز مشکلات زیر شود:

آیا اگر دندان قروچه کنم می توانم الاینرهای نامرئی را دریافت کنم؟

بله، با دندان قروچه می توانید الاینرهای شفاف ارتودنسی را دریافت کنید. متخصصان ارتودنسی در ارائه الاینرهای نامرئی متخصص هستند و تخصص لازم برای درمان حتی پیچیده ترین موارد را دارند. در واقع، به لطف مهارت در این محصول و برنامه ریزی عمیق درمان دیجیتال، تقریباً همه افراد گزینه های مناسبی برای دریافت الاینرهای نامرئی هستند.

برای برخی از افراد، الاینرهای شفاف در واقع می توانند به دندان قروچه کمک کند. از آنجا که نامرتبی دندان ها یکی از دلایل بالقوه این بیماری است، تراز کردن دندان ها اغلب دندان قروچه مزمن را متوقف می کند یا کاهش می دهد.

علاوه بر این، الاینرهای شفاف مشابه محافظ های دهان سفارشی برای دندان قروچه هستند که محافظ دندان شبانه نامیده می شوند و برای محافظت از دندان ها در برابر اثرات دندان قروچه استفاده می شوند. به این معنا که الاینرها مقداری ضربه گیر بین دندان های بالا و پایین شما ایجاد می کنند و آسیب را خنثی می کنند.

آیا اگر دندان قروچه کنم می توانم الاینرهای نامرئی را دریافت کنم؟

آیا اگر دندان قروچه کنم می توانم الاینرهای نامرئی را دریافت کنم؟

آیا دندان قروچه باعث فرسودگی الاینرهای شفاف نمی شود؟

دندان قروچه می تواند باعث فرسودگی زود هنگام الاینرهای شما شود. با این حال، از آنجا که اکثر بیماران به صورت هفتگی سری جدیدی از الاینرها را دریافت می کنند، تا زمانی که ابزار شروع به نشان دادن علائم فرسودگی کند، شما به سراغ تری بعدی می روید.

در مورد الاینرهای نامرئی و اختلال TMJ چطور؟

گاهی اوقات از ما در مورد اختلال عملکرد TMJ و الاینرهای شفاف ارتودنسی نیز سؤال می شود. دندان قروچه و اختلالات TMJ اغلب دست به دست هم می دهند. به این دلیل که ساییدن مزمن و شدید می تواند به مفاصل فکی – گیجگاهی آسیب وارد کند و روی کل سیستم جویدن فشار وارد کند و منجر به بروز اختلال عملکرد و درد شود.

برای افرادی که نامرتبی دندان های آنها ریشه مشکلات آنها است، الاینرهای نامرئی ممکن است در بروز اختلال TMJ مؤثر باشند. با تراز کردن دندان ها و فک، نیروهای بایت شما به صورت یکنواخت توزیع می شوند، ناراحتی را کاهش می دهد و به کاهش دندان قروچه کمک می کند. با این حال، از آنجا که درمان ارتودنسی به صورت دائمی باعث تغییر بایت می شود، برخی از بیماران مبتلا به اختلال TMJ شدید ممکن است قبل از شروع درمان با الاینرهای نامرئی به رسیدگی به این مشکل نیاز داشته باشند. راه حل هایی مانند درمان با آتل TMJ می تواند به مفصل اجازه استراحت و التیام دهد. هنگامی که هر گونه درد و علائم قابل توجهی کنترل شد، در مکان بهتری برای شروع درمان خود با الاینرهای نامرئی خواهید بود.

آیا می توان در طول درمان خود با الاینرهای نامرئی از محافظ دندان شبانه سفارشی استفاده کرد؟

با الاینرهای شفاف ارتودنسی نمی توانید از محافظ دهان سفارشی برای دندان قروچه استفاده کنید. در طول درمان با الاینرهای نامرئی، دندان های شما به طور منظم در حال حرکت هستند، به این معنا که شما دائما به ساختن محافظ دندان شبانه جدید نیاز دارید.

جدای از آن، شما می خواهید 20 تا 22 ساعت در روز از الاینرهای شفاف ارتودنسی استفاده کنید تا نتایج بهینه بدست آورید، از جمله زمانی که در شب می خوابید. قرار دادن یک محافظ دندان شبانه روی الاینرهای خود سخت (و بسیار ناراحت کننده) خواهد بود. و استفاده نکردن از الاینرها در شب به منظور استفاده از نایت گارد باعث اختلال در حرکات تجویز شده دندان می شود.

خبر خوب این است که همانطور که در بالا ذکر کردیم، الاینرهای نامرئی در برابر آسیب های ناشی از دندان قروچه محافظت ایجاد می کنند. شما باید در طول درمان به جای محافظ دندان شبانه، از الاینرهای خود استفاده کنید.

آیا می توان در طول درمان خود با الاینرهای نامرئی از محافظ دندان شبانه سفارشی استفاده کرد؟

آیا می توان در طول درمان خود با الاینرهای نامرئی از محافظ دندان شبانه سفارشی استفاده کرد؟

بعد از درمان الاینرهای نامرئی چگونه می توان دندان قروچه را مدیریت کرد؟

پس از اتمام درمان الاینرهای نامرئی، از نگهدارنده ارتودنسی استفاده می کنید تا دندان های خود را در موقعیت های تازه تراز شده خود نگه دارید. البته، درست مانند الاینرهای شما، استفاده از نگهدارنده در شب، استفاده از محافظ دندان شبانه را دشوار می کند.

بسیاری از بیماران پس از درمان دندان های خود، بهبود زیادی در دندان قروچه تجربه می کنند و دیگر به استفاده از نایت گارد نیاز ندارند. دندان قروچه گاه به گاه را می توان با استفاده از روش های دیگر مانند تکنیک های کاهش تنش مدیریت کرد.

افرادی که هنوز به طور مکرر دندان قروچه می کنند، در نهایت، فقط چند شب در هفته از نگهدارنده خود استفاده می کنند. ما در مطب نگهدارنده های قابل جابجایی و شفاف را ارائه می دهیم. آنها ظاهر و عملکردی شبیه الاینرهای نامرئی شما دارند. نگهدارنده محافظتی مشابه الاینرهای شما در برابر دندان قروچه ایجاد می کند. در شب هایی که از نگهدارنده خود استفاده نمی کنید، می توانید از محافظ دندان شبانه خود استفاده کنید. این فقط لبخند جدید شما را ایمن نگه نمی دارد. همچنین به ماندگاری نگهدارنده شفاف شما کمک می کند.

با یک متخصص ارتودنسی ارتباط برقرار کنید

اگر هنوز در مورد دندان قروچه و الاینرهای نامرئی سؤالی دارید، با یک متخصص ارتودنسی تماس بگیرید. ما همیشه خوشحالیم که کمک کنیم. یا اگر آماده دریافت پاسخ برای پرسش “آیا من یک گزینه مناسبی برای الاینرهای نامرئی هستم؟” هستید همین امروز شروع کنید، برای یک مشاوره با ما برنامه ریزی کنید! ما یک طرح درمان سفارشی طراحی می کنیم که نیازهای شما را شامل می شود، از جمله مسائلی مانند دندان قروچه یا اختلال عملکرد TMJ، تا اطمینان حاصل شود که بهترین نتایج ممکن از الاینرهای شفاف را به شیوه ای راحت و کارآمد دریافت می کنید.

ملاحظات درمان ارتودنسی در افراد مبتلا به پوکی استخوان

بریس ها یا اینویزیلاین بهترین گزینه ها برای افرادی هستند که برای تنظیم لبخند خود برای قرار گرفتن در یک وضعیت سالم تر، به کمک کمی نیاز دارند. این برای کودکان، نوجوانان و افراد بزرگسال صدق می کند! اما درمان ارتودنسی از طریق فشار ملایم اما مداوم روی دهان عمل می کند. بیماری لثه یا سایر مسائل می توانند از آمادگی دهان شما برای مقابله با این نوع درمان بکاهند. شرایط خاص درمان ارتودنسی را سخت یا حتی غیرممکن می کنند. شرایطی که استخوان شما را تحت تأثیر قرار می دهند تقریباً همیشه مشکوک به این نوع مشکل هستند، زیرا دندان ها در استخوان ها گیر می کنند، و اعمال فشار به دندان هایی که در استخوان ملتهب فک، تحلیل رفته یا آسیب دیده گیر می کنند ممکن است بیش از ارزش آن آسیب وارد کنند. برخی از این آسیب ها ممکن است غیر قابل برگشت باشند یا یک مشکل طولانی مدت ایجاد کنند. یکی از شرایطی که می تواند دریافت بریس ها را دشوار کند پوکی استخوان است و داروهای تجویز شده برای درمان آن، بیفسفونات ها نیز می توانند درمان ارتودنسی را غیرممکن کنند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بریس ها و تحلیل استخوان، از جمله ارتباط بین این دو، معنای آن برای شما، و اینکه چگونه می توانید مطمئن شوید که برای بریس ها آماده هستید، به خواندن این مطلب ادامه دهید!

اثر تحلیل رفتن استخوان روی درمان های دهان و دندان

اثر تحلیل رفتن استخوان روی درمان های دهان و دندان

اثر تحلیل رفتن استخوان روی درمان های دهان و دندان

دندان هایی که در فک قرار دارند ممکن است لق شوند و بیفتند و اگر فشار وارد شود، درد می تواند طاقت فرسا باشد، ناگفته نماند که استخوان فک ممکن است آسیب ببیند. مشکل دیگر این است که اگر به هر دلیلی تحت درمان با بیس فسفونات هستید (می توانید آنها را جدای از درمان سرطان، و در نهایت، یک سری چیزهای دیگر غیر از پوکی استخوان دریافت کنید) نمی توانید کشیدن دندان یا کاشت ایمپلنت یا هر نوع درمان دیگری انجام دهید. جراحی دهان، استخوان فک ممکن است نتواند التیام یابد و ممکن است باعث شروع نکروز شود. به این ترتیب، برخی از درمان های ارتودنسی به سادگی خارج از محدودیت هستند. اگر می خواهید از ایمپلنت های ارتودنسی به عنوان تکیه گاه استفاده کنید، یا اگر طرح درمان شما به کشیدن دندان ها نیاز داشت، ممکن است مجبور باشید تا زمانی که پوکی استخوان خود را درمان کنید، صبر کنید و دیگر به مصرف بیس فسفونات ها برای رسیدن به وضعیت خود نیازی ندارید.

بریس ها و تحلیل رفتن استخوان چگونه به هم مرتبط هستند؟

درمان ارتودنسی اغلب تحت عنوان نگرانی درجه اول مربوط به دندان ها مشاهده می شود – اما در واقع در مورد سلامت کل دهان است. سلامت پریودنتال به اندازه سلامت دندان های شما مهم است، اگر نگوییم مهم تر از آن است. در حالی که ممکن است درباره دندان های خود به عنوان جنبه اولیه مراقبت دندانی فکر کنید، اما آنها بدون حمایت از لثه های سالم نمی توانند کار کنند یا حتی وجود داشته باشند.

بیماری پریودنتال چیزی است که بسیاری از افراد با آن مواجه هستند. تقریباً نیمی از افراد بزرگسال آمریکایی از برخی از مراحل بیماری لثه رنج می برند. در مراحل اولیه، بیماری لثه یک نگرانی عمده نیست. با این حال، با گذشت زمان شدیدتر می شود و یکی از اثرات عمده آن تحلیل رفتن استخوان است. عفونت مزمن باکتریایی باعث از بین رفتن لثه و استخوان زیر آن می شود و دهان شما را در برابر عفونت بیشتر آسیب پذیرتر می کند و توانایی دهان شما برای محکم کردن دندان ها در جای خود را کاهش می دهد.

از آنجا که بریس ها و حتی اینویزیلاین به دندان های شما فشار می آورند، این فشار را به لثه ها و استخوان زیر آن نیز وارد می کنند. بدون وجود داشتن پایه سالم (لثه و استخوان)، انجام درمان ارتودنسی می تواند باعث شود دندان های شما در وضعیتی بدتر از زمانی قرار بگیرند که درمان را شروع کرده اید.

برای افراد جوان تر، بعید است که این اثرات زمان کافی برای افزایش شدید داشته باشند. سال ها طول می کشد تا بیماری لثه در حال پیشرفت باشد تا اینکه به اندازه کافی از دست دادن استخوان را تجربه کنید که مانع استفاده از براکت های ارتودنسی شود. با این حال، به این معنا است که بسیاری از افراد بزرگسال ممکن است خود را در موقعیتی بیابند که دندانپزشک و ارتودنتیست آنها مطمئن نباشند که برای درمان ارتودنسی مناسب هستند.

پوکی استخوان و بی فسفونات ها

پوکی استخوان وضعیتی است که در آن استخوان ها متخلخل می شوند و در نتیجه احتمال بروز مشکلاتی در دندان ها وجود دارد. چنین استخوان هایی می توانند به راحتی بشکنند و به حالت آسیب شناختی خم شوند، زیرا دیگر انعطاف پذیری یا استحکام مواد استخوانی سالم را ندارند. مشکل دیگر این است که بیس فسفونات ها، داروهایی که معمولاً برای درمان پوکی استخوان تجویز می شوند، باعث ایجاد وضعیتی به نام استئونکروز فک یا سندرم ONJ می شوند. سندرم ONJ وضعیتی است که در آن بخش های کوچکی از استخوان فک بالا و پایین نکروز شده و از دست می روند.

بریس ها و تحلیل رفتن استخوان – آیا هنوز هم می توان بریس دریافت کرد؟

بریس ها و تحلیل رفتن استخوان - آیا هنوز هم می توان بریس دریافت کرد؟

بریس ها و تحلیل رفتن استخوان – آیا هنوز هم می توان بریس دریافت کرد؟

واقعیت این است که مورد هر شخصی منحصر به فرد است. اگر چندین سال است که بیماری پریودنتال را تجربه کرده اید، شانس شما برای تحلیل رفتن استخوان افزایش می یابد. میزان تحلیل رفتن استخوان، و اینکه آیا برای خطرناک کردن بریس ها برای شما کافی است یا نه، چیزی است که فقط دندانپزشک یا ارتودنتیست شما می توانند تعیین کنند.

یکی از توصیه های متداول برای بریس ها این است که هر چه زودتر درمان را شروع کنید بهتر عمل می کند. این برای جلوگیری از بروز مشکلات مربوط به تحلیل استخوان نیز صادق است! کودکان یا نوجوانان، حتی آنهایی که مشکلات سلامت دندانی دارند، کمتر از افراد بزرگسال به مشکلات ساختار استخوانی ناشی از بیماری لثه مبتلا می شوند. به این معنا که اگر دندانپزشک شما ارزیابی را توصیه کرد، همیشه بهتر است درمان را به تعویق نیندازید!

البته همه افراد در سنین پایین قادر به دریافت یا قرار گرفتن تحت درمان نیستند. اگر به درمان ارتودنسی فکر کرده اید، همیشه ارزشش را دارد که برای ارزیابی و معاینه مراجعه کنید!

پیشگیری از تحلیل رفتن استخوان برای واجد شرایط بودن برای دریافت بریس ها

پیشگیری از تحلیل رفتن استخوان برای واجد شرایط بودن برای دریافت بریس ها

پیشگیری از تحلیل رفتن استخوان برای واجد شرایط بودن برای دریافت بریس ها

اگر نگران بریس ها و تحلیل استخوان هستید، باید بدانید که مبارزه با بیماری لثه و حتی پیشگیری کامل از آن در توان شماست! هیچ رازی برای جلوگیری از بیماری پریودنتال وجود ندارد – فقط به ایجاد عادات سالم مربوط می شود!

  • روزانه مسواک بزنید و نخ دندان بکشید – باکتری های موجود در دهان چیزی هستند که در وهله اول باعث ایجاد بیماری لثه می شوند. مراقبت منظم دندانی چیزی است که به حذف این باکتری کمک می کند و از بروز بیماری لثه جلوگیری می کند.
  • به فکر استفاده از دهانشویه باشید – گرچه دهانشویه جایگزینی برای مسواک زدن و نخ دندان کشیدن نیست، اما بخصوص آنهایی که حاوی فلوراید هستند، می توانند به کاهش باکتری ها و حفظ سلامت دهان شما کمک کنند!
  • به طور منظم برای ویزیت های دندانپزشکی خود مراجعه کنید – دندانپزشک شما یک چشم آموزش دیده برای تشخیص علائم بیماری لثه دارد. بسیاری از این نشانه ها می توانند کاملاً برای شما نامرئی باشند، و اغلب، علائم بیماری لثه تا زمانی که مراحل اولیه را پشت سر بگذارند، شروع نمی شوند.

خبر خوب

خبر خوب این است که همه درمان های ارتودنسی غیرمجاز نیستند. اگر به دنبال درمان های ارتودنسی هستید که شامل استفاده از تکنیک های جراحی یا ایمپلنت های دندانی نمی شوند، احتمالاً بتوانید تحت درمان قرار بگیرید. با این حال، باید به ارتودنتیست خود اشاره کنید که بیفسفونات مصرف می کنید. این اطلاعات برای یک متخصص ارتودنسی به دلایلی که در بالا ذکر شدند بسیار مهم هستند. اگر متخصص ارتودنسی شما بداند که بیس فسفونات مصرف می کنید، ممکن است گشتاور و زاویه براکت ها را به درستی تنظیم کند و در نتیجه هیچ مشکلی برای استخوان فک شما ایجاد نکند.

امکان استفاده از بریس حتی اگر دندان ها چندان کج نباشند

اگر به دریافت بریس ها(براکت ها) فکر می کنید، ممکن است فکر کنید که آیا حتی شما نیز به آنها نیاز دارید یا خیر. شاید دندان های شما آنقدر کج نباشند، اما هنوز نسبت به آنها حساس هستید و می خواهید لبخند خود را بهبود ببخشید. خبر خوب این است که بریس ها فقط برای دندان های به شدت کج نیستند. در واقع، بسیاری از افراد برای مشکلات خفیف تا متوسط ​​دندان های خود بریس ها را دریافت می کنند.

بنابراین، اگر دندان های شما آنقدر کج نباشند، آیا می توانید بریس ها را دریافت کنید یا خیر؟ پاسخ آری است! از بریس ها می توان برای اصلاح انواع مشکلات دندانی از جمله فاصله، فشردگی و مشکلات بایت استفاده کرد. حتی اگر دندان های شما فقط کمی کج باشند، بریس ها می توانند به بهبود هم راستایی آنها کمک کنند و لبخندی صاف تر و مطمئن تر به شما هدیه دهند.

مهم است که توجه داشته باشید که شدت مشکلات دندانی شما نوع بریس های مورد نیاز شما و مدت زمان استفاده از آنها را تعیین می کنند. ارتودنتیست شما می تواند دندان های شما را ارزیابی کند و بهترین روش درمان را برای نیازهای خاص شما توصیه کند. با یک طرح درمان مناسب، می توانید به لبخندی زیبا و سالم دست پیدا کنید که به نشان دادن آن افتخار کنید.

آشنایی با ارتودنسی

اگر به فکر دریافت بریس ها هستید، مهم است که بدانید ارتودنسی چیست و چرا افراد بریس ها را دریافت می کنند. در این بخش به اصول اولیه ارتودنسی می پردازیم و به چند پرسش متداول در مورد بریس ها پاسخ می دهیم.

بریس چیست؟

بریس ها نوعی درمان ارتودنسی هستند که با استفاده از براکت ها و سیم ها دندان ها را به تدریج در موقعیت مناسب خود قرار می دهند. براکت ها به دندان ها متصل می شوند و سیم ها از درون آنها عبور داده می شوند و در طول زمان برای جابجایی دندان ها فشار ملایمی اعمال می کنند. بریس ها بسته به ترجیحات و نیازهای شما می توانند از فلز، سرامیک یا مواد شفاف ساخته شوند.

چرا افراد بریس ها را دریافت می کنند؟

چرا افراد بریس ها را دریافت می کنند؟

چرا افراد بریس ها را دریافت می کنند؟

افراد به دلایل مختلفی از بریس ها استفاده می کنند، از جمله:

  • دندان های کج یا فشرده
  • اوربایت یا آندربایت
  • فک ناهمراستا
  • فاصله بین دندان ها
  • مشکل در جویدن یا صحبت کردن
  • حساس شدن نسبت به لبخند خود

درمان ارتودنسی می تواند به بهبود عملکرد و ظاهر دندان ها و همچنین سلامت عمومی دهان شما کمک کند. بریس ها با اصلاح مشکلات مربوط به تراز، می توانند خطر پوسیدگی دندان، بیماری لثه و سایر مشکلات دندانی را کاهش دهند.

در حالی که بریس ها معمولاً با نوجوانان مرتبط هستند، افراد بزرگسال نیز می توانند از درمان ارتودنسی بهره مند شوند. در واقع، تعداد بیشتری از افراد بزرگسال برای بهبود لبخند و سلامت دهان خود از بریس ها استفاده می کنند.

در بخش بعدی، به صورت عمیق تر به برخی از مسائل خاصی خواهیم پرداخت که بریس ها می توانند به آنها رسیدگی کنند.

ارزیابی وضعیت دندانی شما

هنگامی که نوبت به براکت ها می رسد، ارزیابی وضعیت دندانی خود برای تعیین اینکه آیا گزینه مناسبی برای درمان هستید یا خیر، مهم است. در اینجا چند فاکتور وجود دارند که باید در نظر گرفته شوند:

اهمیت معاینه دندانپزشکی

قبل از دریافت بریس ها، معاینه کامل دندان ضروری است. این به ارتودنتیست شما کمک خواهد کرد تا بهترین دوره درمانی را برای نیازهای خاص شما تعیین کند. ارتودنتیست در طول معاینه، دندان ها، فک ها و بایت شما را ارزیابی خواهد کرد تا تشخیص دهد که آیا بریس ها ضروری هستند یا خیر.

عوامل در نظر گرفته شده توسط ارتودنتیست ها

عوامل در نظر گرفته شده توسط ارتودنتیست ها

عوامل در نظر گرفته شده توسط ارتودنتیست ها

عوامل متعددی وجود دارند که ارتودنتیست ها هنگام تعیین اینکه آیا به بریس نیاز دارید یا خیر، در نظر می گیرند. از جمله:

  • فشردگی: اگر دندان های شما فشرده هستند، بریس ها می توانند به صاف کردن آنها و ایجاد فضای بیشتر داخل دهان کمک کنند.
  • اوربایت یا آندربایت: اگر دندان های فک بالا یا پایین شما بیش از حد به جلو یا عقب بیرون زده باشند، بریس ها می توانند به برطرف کردن این مشکل کمک کنند.
  • کراس بایت: اگر هنگام گاز زدن دندان های دو فک بالا و پایین شما به درستی به یکدیگر نمی رسند، بریس ها می توانند به اصلاح این مشکل کمک کنند.
  • اپن بایت: اگر هنگام گاز زدن بین دندان های دو فک بالا و پایین خود فاصله دارید، بریس ها می توانند به اصلاح این مشکل کمک کنند.
  • تراز فک: اگر فک های شما نامرتب هستند، بریس ها می توانند به اصلاح این مشکل و بهبود کلی بایت شما کمک کنند.

به طور کلی، تصمیم برای دریافت بریس ها باید با مشورت ارتودنتیست شما گرفته شود. آنها قادر خواهند بود وضعیت دندانی شما را ارزیابی کنند و بهترین روش درمان را برای نیازهای خاص شما توصیه کنند.

بریس هایی برای دندان هایی که خیلی کج نیستند!

اگر دندان های کمی کج دارید، ممکن است از خود بپرسید که آیا بریس ها گزینه مناسبی برای شما هستند یا خیر. خبر خوب این است که بریس ها می توانند برای اصلاح مشکلات جزئی همراستایی مؤثر باشند و حتی می توانند مزایای دیگری فراتر از صاف کردن دندان های شما داشته باشند.

مزایای بریس ها برای دندان های کمی کج

یکی از مزایای اصلی بریس ها برای دندان های کمی کج این است که می توانند به بهبود سلامت عمومی دهان شما کمک کنند. هنگامی که دندان های شما به درستی تراز شده باشند، تمیز و عاری از پلاک و سایر باکتری های مضر نگه داشتن آنها آسان تر است. این می تواند خطر ابتلا به بیماری لثه و سایر مشکلات دندانی در آینده را کاهش دهد.

بریس ها علاوه بر بهبود سلامت دهان و دندان ها می توانند به افزایش اعتماد به نفس شما نیز کمک کنند. حتی اگر دندان های شما فقط کمی کج باشند، ممکن است شما را نسبت به لبخند خود حساس کنند. بریس ها می توانند به اصلاح این مسائل کمک کنند و لبخندی به شما هدیه کنند که بتوانید به آن افتخار کنید.

انواع بریس های مناسب برای دندان های کمی کج

انواع بریس های مناسب برای دندان های کمی کج

انواع بریس های مناسب برای دندان های کمی کج

انواع مختلفی از بریس ها وجود دارند که برای اصلاح دندان های کمی کج مناسب هستند. از جمله:

  • بریس های فلزی سنتی: اینها متداول ترین نوع بریس ها هستند و اغلب مقرون به صرفه ترین هستند. آنها از براکت ها و سیم های فلزی تشکیل شده اند که به دندان های شما متصل می شوند و به مرور زمان آنها را به موقعیت صحیح جابجا می کنند.
  • بریس های سرامیکی: این بریس ها شبیه بریس های فلزی سنتی هستند اما از براکت ها و سیم های شفاف یا همرنگ دندان استفاده می کنند که کمتر به چشم می آیند.
  • بریس های لینگوال: این بریس ها به پشت دندان های شما متصل می شوند که باعث می شود آنها تقریباً از جلو نامرئی باشند. اگر نمی خواهید بریس های شما جلب توجه کنند، آنها می توانند گزینه خوبی برای شما باشند.
  • الاینرهای شفاف: اینها یک جایگزین محبوب برای بریس های سنتی هستند و از یک سری تری های شفاف و متحرک تشکیل شده اند که دندان های شما را به تدریج در موقعیت صحیح قرار می دهند. آنها اغلب گران تر از بریس های سنتی هستند، اما می توانند برای برخی افراد راحت تر باشند.

به طور کلی، اگر دندان های کمی کج دارید، بریس ها می توانند گزینه ای عالی برای بهبود سلامت دهان و دندان ها و افزایش اعتماد به نفس شما باشند. با دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی خود صحبت کنید تا مشخص شود کدام نوع بریس ها برای شما مناسب هستند.

روند دریافت بریس ها

اگر به فکر دریافت بریس ها هستید، مهم است که فرآیند مربوطه را درک کنید. در اینجا فرایندی که می توانید انتظار داشته باشید، زمانی که تصمیم می گیرید برای دندان های خود بریس تهیه کنید، را برای شما توضیح می دهیم:

مشاوره

نخستین گام برای دریافت بریس ها، برنامه ریزی برای مشاوره با متخصص ارتودنسی است. در طول این قرار ملاقات، متخصص ارتودنسی دندان های شما را معاینه خواهد کرد، عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس می گیرد و گزینه های درمانی را با شما در میان می گذارد. آنها همچنین به هر پرسشی که در مورد فرآیند درمان خود دارید پاسخ خواهند داد.

فرایند

هنگامی که تصمیم به دریافت بریس ها گرفتید، گام بعدی این است که آنها را قرار دهید. این فرآیند معمولاً نیم تا یک ساعت طول می کشد و بدون درد است. ارتودنتیست دندان های شما را تمیز و خشک می کند، سپس از یک ماده باندینگ مخصوص برای چسباندن براکت ها به دندان های شما استفاده می کند. هنگامی که براکت ها در جای خود قرار گرفتند، متخصص ارتودنسی سیم کمانی را از میان آنها عبور می دهد و آن را با باندهای الاستیک محکم می کند. ممکن است در چند روز اول بعد از دریافت بریس ها کمی احساس ناراحتی و درد داشته باشید، اما مسکن های بدون نسخه می توانند به کاهش آن کمک کنند.

مراقبت های بعد

پس از دریافت بریس ها، مهم است که از آنها به خوبی مراقبت کنید تا بهترین نتیجه ممکن را تضمین کنید. این شامل مسواک زدن و نخ دندان کشیدن منظم، پرهیز از غذاهای سفت یا چسبناک است که می تواند به براکت ها یا سیم ها آسیب وارد کند، و مراجعه به متخصص ارتودنسی برای معاینات و تنظیمات منظم است. ارتودنتیست شما همچنین ممکن است استفاده از ابزارهای مخصوص مانند فلاس تریدر یا مسواک های بین دندانی را برای تمیز کردن اطراف براکت ها و سیم ها توصیه کند.

به طور خلاصه، دریافت بریس ها شامل مشاوره با متخصص ارتودنسی، یک فرایند بدون درد برای اتصال براکت ها و سیم ها به دندان ها، و مراقبت های بعدی مداوم برای اطمینان از حصول بهترین نتیجه ممکن است. با پیروی از دستورالعمل های متخصص ارتودنسی و مراقبت خوب از بریس های خود، می توانید لبخند صاف تر و سالم تری داشته باشید.

پرسش های پرتکرار

اگر دندان های من خیلی کج نباشند، دریافت بریس ها چه مزایایی دارد؟

دریافت بریس ها حتی اگر دندان های شما خیلی کج نباشند، می تواند به بهبود لبخند و افزایش اعتماد به نفس شما کمک کند. بریس ها همچنین می توانند به اصلاح مشکلات جزئی همراستایی کمک کنند که ممکن است باعث ناراحتی یا مشکل در جویدن شوند.

اگر فقط چند دندان کج داشته باشم می توانم بریس بگیرم؟

آری، حتی اگر فقط چند دندان کج داشته باشید، باز هم می توانید از بریس ها استفاده کنید. در واقع، بریس ها را می توان برای اصلاح هرگونه مشکل ناهماهنگی استفاده کرد، صرف نظر از اینکه چقدر جزئی به نظر می رسد.

اگر دندان هایم خیلی کج نباشند، چه مدت باید از بریس ها استفاده کنم؟

مدت زمانی که برای استفاده از بریس ها نیاز دارید به شدت مشکلات ناهماهنگی شما بستگی دارد. اگر فقط چند دندان کج داشته باشید، ممکن است فقط برای چند ماه تا یک سال به استفاده از بریس نیاز داشته باشید.

آیا دریافت بریس ها به دلایل زیبایی خطر دارد؟

در حالی که دریافت بریس ها به دلایل زیبایی عموماً بی خطر است، اما خطراتی نیز در آن وجود دارد. اینها شامل پوسیدگی دندان، بیماری لثه و آسیب به ریشه دندان شما می شوند. مهم است که قبل از دریافت بریس ها در مورد این خطرات با دندانپزشک یا ارتودنتیست خود صحبت کنید.

آیا دریافت بریس ها به دلایل زیبایی روی سلامت دندانی من تأثیر می گذارد؟

دریافت بریس ها به دلایل زیبایی نباید روی سلامت دندانی شما تأثیر منفی بگذارد. در واقع، اصلاح مشکلات جزئی تراز با تسهیل مسواک زدن و نخ دندان کشیدن می تواند سلامت عمومی دندانی شما را بهبود بخشد.

اگر دندان های من چندان کج نباشند، چه جایگزین هایی برای بریس ها وجود دارد؟

اگر دندان های شما آنقدر کج نیستند، چندین جایگزین برای بریس ها وجود دارد که ممکن است برای شما مناسب تر باشند. اینها شامل الاینرهای شفاف مانند اینویزیلاین و کامپوزیت ونیرها هستند که شامل استفاده از رزین همرنگ دندان برای بهبود ظاهر آنها می شود. بهتر است این گزینه ها را با دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی خود در میان بگذارید تا مشخص شود کدام یک برای شما مناسب است.

مراقبت از دندان ها بعد از بلیچینگ یا سفید کردن آنها

اگر عاشق قهوه هستید، احتمالاً حداقل یک مرتبه در زندگی خود به سفید کردن دندان های خود فکر کرده اید. نوشیدنی به همان اندازه که خوشمزه است، عامل اصلی تغییر رنگ دندان ها نیز هست. چیزی که ممکن است ندانید این است که پس از انجام قرار ملاقات برای بلیچینگ دندان یا سفید کردن دندان های خود باید مدتی را بدون نوشیدنی های رنگی سپری کنید و مراقبت بعد از بلیچینگ دندان بسیار حائز اهمیت است. حداقل تا 48 ساعت پس از سفید کردن دندان های خود نباید قهوه بنوشید. این به دندان های شما زمان کافی برای بازسازی مجدد مواد معدنی می دهد و احتمال لک شدن و تغییر رنگ بیشتر را به حداقل خواهد رساند.

گرچه ممکن است مقاومت در برابر این هوس دشوار باشد، اما دلیلی وجود دارد که دندانپزشکان از شما می خواهند بلافاصله پس از سفید کردن دندان های خود رژیم غذایی خود را محدود کنید. به خواندن این مقاله ادامه دهید تا در مورد دوره حساس بیشتر بدانید، چگونه می توانید از دندان های خود محافظت کنید و در طولانی مدت آنها را روشن نگه دارید.

چه مدت بعد از سفید کردن دندان ها می توانم قهوه بنوشم و چرا؟

اکثر دندانپزشکان توصیه می کنند که حداقل 48 ساعت پس از سفید کردن دندان های خود برای مصرف قهوه یا سایر غذاها و نوشیدنی هایی که باعث ایجاد لکه می شوند صبر کنید. اگر درمان ملایم تری مانند کاربامید پراکسید داشتید، دندانپزشک شما ممکن است مدت زمان را به 24 ساعت کاهش دهد.

چه مدت بعد از سفید کردن دندان ها می توانم قهوه بنوشم و چرا؟

چه مدت بعد از سفید کردن دندان ها می توانم قهوه بنوشم و چرا؟

این برنامه به دندان های شما اجازه می دهد تا بعد از انجام فرایند سفید کردن بهبود یابند. وقتی دندان های خود را سفید می کنید، ماده سفید کننده مقداری از مینای دندان های شما را فرسایش می دهد و دندان های شما را متخلخل تر و حساس تر از زمانی می کند که شروع کرده اید.

در حالی که حساسیت در افراد مختلف متفاوت است، در طول این دوره همه افراد بیشتر مستعد لک شدن هستند. لازم است چند روز صبر کنید تا مینای دندان های شما شما دوباره معدنی شود و سیستم دفاعی مجدداً فعال شود.

نکاتی برای محافظت از دندان های خود بلافاصله پس از سفید کردن

قهوه تنها چیزی نیست که بلافاصله پس از یک درمان تخصصی سفید کننده باید مراقب آن باشید. برای اطمینان از اینکه بیشترین بهره را از این فرایند می برید (و از سلامت عمومی دندان های خود محافظت می کنید):

  • برای محدود کردن تغییر رنگ دندان ها، خود را به یک “رژیم غذایی سفید” محدود کنید.
  • هنگام نوشیدن نوشیدنی های رنگی از نی استفاده کنید.
  • عادات خوب بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید.
  • بعد از نوشیدن یا خوردن غذا، دهان خود را با آب (یا مسواک) بشویید.

با رعایت این نکات می توانید لبخند سفید خود را برای مدت طولانی تری حفظ کنید.

رژیم خود را به غذاها و نوشیدنی هایی محدود کنید که باعث ایجاد لکه نمی شوند.

همانطور که می دانید، آنچه که مصرف می کنید نقش مهمی در تغییر رنگ دندانی شما ایفا می کند.. هنگامی که درست بعد از سفید شدن دندان ها در آن دوره خاص هستید، باید رژیم غذایی خود را محدود کنید تا از نفوذ غذاهایی که باعث ایجاد لکه می شوند به داخل منافذ باز دندان های خود جلوگیری کنید.

درست مانند غذاها و نوشیدنی های خاصی که باید از آنها اجتناب کنید، ما نیز فهرستی از غذاهای توصیه شده برای روزهای بعد از قرار ملاقات سفید کردن تخصصی دندان ها تهیه کرده ایم.

غذاهایی که باید از آنها اجتناب کنید.

غذاهایی که بعد از بلیچینگ دندان باید از آنها اجتناب کنید.

غذاهایی که بعد از بلیچینگ دندان باید از آنها اجتناب کنید.

به طور کلی، شما باید از غذاها و خوراکی های تیره ای اجتناب کنید که به دلیل ایجاد لکه روی دندان ها و تحت عنوان اسیدی شناخته می شوند که باعث فرسایش بیشتر مینای دندان های شما می شوند. از جمله:

  • خوراکی های تیره رنگ مانند چغندر
  • خوراکی های فرآوری شده و شیرین
  • مرکبات
  • خوراکی های رنگی و رنگ شده
  • شراب سفید و قرمز؛ آبجو
  • قهوه و چای

با اجتناب از هر گونه مواد غذایی که می دانید باعث تغییر رنگ دندان ها می شوند، در مدت زمان کوتاهی می توانید به رنگ دندانی برسید که مد نظر شما است.

غذاهایی که باید در نظر بگیرید

دندانپزشکان به دنبال یک فرایند سفید کردن، “رژیم غذایی سفید” را توصیه می کنند. بعید است که این غذاها روند سفید شدن را تشدید کنند، این امکان را برای شما فراهم می کنند تا سلامت دهان و دندان های خود را حفظ کنید و شانس لکه شدن دندان ها را محدود کنید. این مواد غذایی عبارتند از:

  • شیر، پنیر، ماست
  • ماهی، مرغ و توفو
  • برنج سفید، پاستا، نان خمیری (بدون رنگ افزودنی)
  • میوه ها و سبزیجات روشن (مانند سیب زمینی، سیب، گل کلم، گلابی، موز)

از قبل اینها را تهیه کنید تا مطمئن شوید که رژیم غذایی مناسبی به دنبال فرایند سفید کردن دندان های خود دارید.

از نی استفاده کنید.

اگر باید از فنجان قهوه روزانه خود لذت ببرید، از نی استفاده کنید. این کار با قهوه سرد آسان است، اما یک فنجان قهوه داغ ممکن است در قمقمه ای با نی داخلی بهتر باشد. این برای همه مایعات تیره رنگ، از جمله نوشابه و شراب، و همچنین نوشیدنی های ورزشی و سایر نوشیدنی های رنگی صدق می کند. در حالی که هنوز خطر ایجاد لکه وجود دارد، با هدایت آن از طریق نی، قرار گرفتن دندان های خود در معرض مایعاتی که باعث ایجاد لکه می شوند را محدود می کنید.

اگر اهل سر کشیدن هستید، مطمئن شوید که مایع را قبل از قورت دادن به اطراف دهان خود نمی چرخانید. انجام این کار هدف را شکست می دهد.

عادات بهداشتی دهان و دندان را رعایت کنید.

تصور نکنید که قرار ملاقات سفید کردن دندان های شما یا درمان خانگی سفید کردن به این معنا است که شما از برنامه منظم بهداشت دهان و دندان خود یک روز تعطیل دارید. در واقع، مسواک زدن و نخ دندان کشیدن حتی برای اطمینان از اینکه بلافاصله پس از انجام مراحل سفید کردن دندان ها با لکه های قهوه مواجه نمی شوید، مهم تر است.

حتی با استفاده از خمیر دندان سفید کننده همراه با دو مرتبه در روزی که مسواک می زنید، می توانید این روند را تقویت کنید. همچنین می توانید با مسواک زدن بیشتر، مانند بلافاصله بعد از نوشیدن قهوه یا غذا خوردن، اثرات آن روی دندان های خود را محدود کنید.

اگر نمی توانید برای انجام این کار به دستشویی بروید، دستمال های یکبار مصرف پاک کننده دندان یا مسواک های کوچک را امتحان کنید.

شستشو با آب

حتی فقط شستشو با آب می تواند تغییر رنگ دندان های شما پس از فرایند سفید کردن را به حداقل برساند. تا حد امکان آب بنوشید و آن را داخل دهان خود بچرخانید تا از شر مایعات باقیمانده خلاص شوید و اسید خنثی شود.

در حالی که ما در مورد این موضوع مصر هستیم، بزاق مزایای مشابهی دارد. با هیدراته ماندن، از خشکی دهان اجتناب کنید و با جویدن آدامس تولید بزاق را افزایش دهید.

نکات بلند مدت برای سفید نگه داشتن دندان ها

نکات بلند مدت برای سفید نگه داشتن دندان ها

نکات بلند مدت برای سفید نگه داشتن دندان ها

سفید نگه داشتن دندان ها چیزی است که باید همیشه در نظر بگیرید، نه فقط بلافاصله بعد از قرار ملاقات سفید کردن دندان ها که هوس یک فنجان قهوه می کنید. با دنبال کردن این نکات طولانی مدت، می توانید نیاز به جلسات سفید کردن را به حداقل برسانید و به طور کلی راحت تر رنگ دندان های خود را حفظ کنید.

اکثر دندانپزشکان توصیه می کنند:

  • مصرف متوسط ​​غذاهایی که باعث ایجاد لکه می شوند (و روش های مناسب پیگیری)
  • موارد دلخواه خود (مانند قهوه) را با جایگزین هایی عوض کنید که باعث ایجاد لکه نمی شوند.
  • حداقل دو مرتبه در سال برای چکاپ به دندانپزشک خود مراجعه کنید.

با انجام این کارها می توانید لبخند دلپذیرتری داشته باشید، زمان کمتری را صرف نگرانی در مورد سفید شدن دندان های خود کنید، و سلامت عمومی دندان های خود را بهبود بخشید.

در حد اعتدال مصرف کنید.

ما می دانیم که قهوه اعتیاد آور است و می تواند به شما کمک کند روز خود را با انرژی فراوان و حداقل آشفتگی سپری کنید. صرف نظر از این، حد مجاز روزانه توصیه شده 1 تا 2 فنجان در روز است.

اگر تمام روز را صرف غوطه ور کردن دندان های خود در لکه کنید، احتمالاً با تغییر رنگ بسیار شدید مواجه خواهید شد. با کاهش چند فنجان در روز، می توانید به راحتی روند پیگیری نوشیدن آب و مسواک زدن دندان های خود برای پاک کردن عوامل لک کننده را مدیریت کنید.

البته به این معنا نیست که باید از غذاهایی که باعث ایجاد لکه می شوند به طور کامل اجتناب کنید، اما باید بدانید که پس از آن مواد غذایی دندان های خود را چگونه تمیز کنید. چیزهایی مانند سس سویا یا حتی گوجه فرنگی به تغییر رنگ و مشکلات دیگر کمک می کنند. اگر آنها بخشی از رژیم غذایی روزانه شما هستند، احتمال بروز این مشکلات را افزایش می دهید.

جایگزین هایی که باعث ایجاد لکه نمی شوند

قطع مصرف قهوه و خوراکی هایی که باعث ایجاد لکه می شوند ممکن است برای شما امکان پذیر به نظر نرسد. در عوض، ممکن است نیاز داشته باشید که چند جایگزین پیدا کنید که باعث ایجاد لکه نمی شوند تا کافئین و عملکرد خود را حفظ کنید.

متداول ترین نوشیدنی هایی که حاوی کافئین هستند عبارتند از:

  • چای سفید: از همان گیاه چای سبز تولید می شود، اما با پردازش ملایم تر که طعم را تازه نگه می دارد؛ حاوی مواد مغذی یکسانی است (گرچه ممکن است غلظت کافئین آن کمتر باشد؛ در انواع مختلف (به عنوان مثال سوزن نقره ای، گل صد تومانی سفید، چای سفید دارجلینگ) وجود دارد.
  • چای گیاهی رویبوس: به دلیل طعم آجیلی که دارد (همچنین چای قرمز یا چای بوش قرمز) به “چای قهوه خور” معروف است؛ در واقع یک تیسان است، به این معنا که حاوی تانن های کمتری است که باعث ایجاد لکه می شود؛ فاقد کافئین است.
  • یربا میت: چای آمریکای جنوبی هم گرم و هم سرد سرو می شود؛ سرشار از آنتی اکسیدان و کافئین طبیعی است؛ اعتقاد بر این است که برای کلسترول، کاهش وزن و سلامت قلب مفید است.

اگر می خواهید عادت قهوه خوری خود را کنار بگذارید، به این فکر کنید که چه چیزی شما را به خود جذب کرده است. آیا این کافئین است؟ آیا شما فردی هستید که وقتی حوصله دارید یک نوشیدنی می نوشید؟ راه حلی پیدا کنید که نیازهای شما را برآورده کند، مانند آدامس کافئین دار یا یک نوشیدنی ملایم تر، و می توانید تغییر رنگ در آینده را محدود کنید.

به طور منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنید.

چکاپ های منظم به دلایل مختلفی مهم هستند، از جمله نگه داشتن دندان ها در سمت روشن تر سفیدی. دندانپزشک شما از سرمایه گذاری روی سلامت دهان شما قدردانی خواهد کرد، و شما می توانید از وضعیت دندانی خود مراقبت کنید.

یک جلسه سفید کردن دندان ها فقط می تواند نقش جبرانی را بازی کند؛ با حفظ یک برنامه منظم پاکسازی، می توانید دندان های خود را عاری از پلاک تمیز نگه دارید (که با تغییر رنگ نیز ارتباط دارد) و هر مشکل دیگری را زود تشخیص دهید.

اگر مشکلات دیگری مانند پوسیدگی دندان یا تحلیل لثه مخفیانه به دهان شما وارد شود، تغییر رنگ کمترین مشکل شما خواهد بود. سفید کردن دندان همچنین می تواند برخی از این مشکلات را بدتر کند، بنابراین قبل از حرکت به جلو باید مطمئن شوید که از همه چیز کاملاً مطلع هستید.

اگر با درمان های سفیدکننده خانگی شروع می کنید، آنها را در مطب انجام دهید یا دندانپزشک خود را از آنها آگاه سازید. آنها می توانند به شما کمک کنند محصولی را انتخاب کنید که برای شرایط خاص شما بهترین است و مطمئن شوید که از اشتباهات رایج اجتناب می کنید.

نتیجه گیری

در حالی که ممکن است هنگام خروج از مطب دندانپزشک خود وسوسه شوید که در کافی شاپ محلی خود توقف کنید، اما بهتر است از آن اجتناب کنید. هوس ها از بین نخواهند رفت، اما ارزش این را ندارد که لکه هایی که به تازگی از روی دندان های خود پاک کرده اید را جایگزین کنید.

اگر فکر می کنید این یک مشکل خواهد بود، سعی کنید از قبل برنامه ریزی کنید. کارت پاداش کافی شاپ خود را فریز کنید و به نوشیدنی های جایگزین بچسبید. یک بسته آدامس کافئین دار بردارید یا از کسی بخواهید که شما را مسئول نگه دارد (حداقل تا دو روز آینده).

هنوز در مورد لکه های قهوه، سفید کردن دندان ها یا سایر نگرانی های سلامت دندان سؤالی دارید؟ ما خوشحالیم که به شما کمک کنیم.

آیا مشکلات دندانی می توانند باعث گاستریت یا ورم معده شوند؟

گاستریت یک بیماری شایع است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می دهد. این وضعیت زمانی رخ می دهد که پوشش محافظ معده ملتهب یا فرسوده شود. این وضعیت این امکان را برای اسید معده و آنزیم های گوارشی فراهم می کند تا بافت حساس زیر آن را تحریک کنند. در موارد خفیف، گاستریت ممکن است باعث بروز ناراحتی موقت یا سوء هاضمه شود. اما به طور بالقوه می تواند منجر به بروز عوارض جدی تری مانند زخم معده یا در موارد شدید منجر به خونریزی شود.

گاستریت می تواند حاد و کوتاه مدت، یا اگر ماه ها یا سال ها ادامه داشته باشد می تواند مزمن باشد. عوامل متعددی در این امر دخیل هستند، اما یکی از علل بالقوه ای که اخیراً مورد بررسی قرار گرفته است، سلامت نامناسب دهان و دندان است. ارتباط بین مشکلات دندانی مانند بیماری لثه، پوسیدگی ها، و بوی بد دهان و خطر بالاتر گاستریت در حال کشف است. اما آیا داشتن مشکلات دندانی واقعاً مستقیماً باعث التهاب معده می شود؟ بیایید شواهد پیرامون این ارتباط در حال ظهور را مرور کنیم.

بهداشت دهان و میکروبیوم روده

دستگاه گوارش انسان دارای بیش از 700 گونه باکتری است که در مجموع به تریلیون ها سلول می رسند. این اکوسیستم میکروبی پیچیده در مجموع به عنوان میکروبیوم روده شناخته می شود. در حالی که اکثر این میکروب ها درون روده بزرگ هستند، میلیون ها از آنها نیز داخل دهان زندگی می کنند. میکروبیوم دهان حاوی برخی باکتری های مفید است که از دندان ها و لثه ها محافظت می کنند. اما گونه های خاصی وجود دارند که در صورت رشد بیش از حد می توانند مشکلاتی ایجاد کنند.

باکتری های داخل دهان درون بیوفیلم های پلاکی رشد می کنند که روی دندان ها تشکیل می شوند. دو مورد از متداول ترین مقصران بیماری های دندانی استرپتوکوکوس موتانس Streptococcus mutans و پورفیروموناس ژنژیوالیس Porphyromonas gingivalis هستند که اسیدی تولید می کنند که مینای دندان ها را فرسوده می کنند و باعث ایجاد حفره می شوند. پورفیروموناس ژنژیوالیس باعث التهاب مزمن می شود که در بیماری پریودنتال پیشرفته به لثه ها، لیگامان ها و استخوان محافظ دندان آسیب می رساند.

بزاق به عنوان یک سیستم حمل و نقل عمل می کند و پیوسته برخی از میکروب های دهان را از گلو و دستگاه گوارش شستشو می دهد. باکتری های دهان در معده هم افراد سالم و هم افراد مبتلا به گاستریت یافت شده اند. اما افرادی که بهداشت دهان و دندان ضعیفی دارند، تمایل دارند سطوح بالاتری از باکتری های بالقوه التهابی را درون خود جای دهند و باعث افزایش این احتمال می شود که مقادیر زیادی از میکروب های بیماری زای پلاک می توانند مستقیماً در مخاط معده کلنی (اجتماع) تشکیل داده یا آن را تحریک کنند.

شواهد مرتبط با بیماری دهان و گاستریت

شواهد مرتبط با بیماری دهان و گاستریت

شواهد مرتبط با بیماری دهان و گاستریت

شواهد اولیه حاکی از ارتباط بالقوه بین سلامت دهان و التهاب معده عبارتند از:

  • مطالعات همبستگی: مطالعات متعدد ارتباط بین بیماری لثه، پلاک دندانی، بوی بد دهان و بروز بیشتر گاستریت را پیدا کرده اند. داشتن 8 دندان پوسیده درمان نشده یا بیشتر نیز با افزایش احتمال گاستریت مرتبط است.
  • اتصالات هلیکوباکتر پیلوری: این باکتری ساکن در معده اصلی ترین عامل گاستریت در سراسر جهان است. نشان داده شده است که بیماران مبتلا به بیماری پریودنتال دارای میزان بیشتری از هلیکوباکتر پیلوری در پلاک دندانی هستند. باکتری ممکن است بین دهان و معده پخش شود.
  • باکتری های دهان در روده: تجزیه و تحلیل ها تشکیل کلنی بزرگتر را با میکروب های دهان مانند پورفیروموناس ژنژیوالیس و فوزوباکتریومFusobacterium در روده و معده بیماران مبتلا به گاستریت در مقایسه با افراد سالم نشان می دهند.
  • اثرات درمان دندانی: به نظر می رسد درمان موفق بیماری لثه و کاهش پلاک دندانی باعث کاهش التهاب روده و علائم گاستریت در برخی از بیماران می شود.
  • مدل های حیوانی: مطالعات جوندگان نشان می دهند که کاشت مستقیم پورفیروموناس ژنژیوالیس در معده می تواند باعث ایجاد آسیب شناسی گاستریت- مانند شود.

با این حال، بیشتر شواهد تاکنون به همبستگی هایی محدود است که علیت مستقیم را ثابت نمی کنند. مکانیسم های قابل قبولی پیشنهاد شده اند، اما مطالعات بالینی که سلامت دهان را به عنوان محرک قطعی برای گاستریت جدا کنند، وجود ندارند.

مکانیسم های بیولوژیکی احتمالی

اگر بهداشت نامناسب دهان با التهاب معده ارتباط داشته باشد، توضیح بیولوژیکی ممکن چیست؟ محققان چند روش مختلف را پیشنهاد کرده اند که باکتری های دهان می توانند به عنوان محرک معده عمل کنند:

  • کلنی سازی مستقیم: نسبت بیشتری از میکروب های دهانی که در معده افراد مبتلا به گاستریت یافت می شوند نشان می دهد که این باکتری ها با انتقال از دهان به روده می توانند جان سالم به در ببرند. آنها پس از رسیدن به آنجا، ممکن است به سلول های معده متصل شوند و عوامل التهابی را آزاد کنند. هلیکوباکتر پیلوری نیز می تواند قبل از انتشار به معده در پلاک ها ته نشین شود.
  • تغییر pH معده: برخی از باکتری های خاص دهانی مواد شیمیایی تولید می کنند که هنگام بلعیده شدن pH معده را کاهش می دهند. اینها شرایط مساعدی را برای کلنی سازی توسط میکروب های مقاوم به اسید ایجاد می کنند. محیط معده که به صورت مزمن اسیدی است نیز برای پوشش معده مستقیماً سوزش آور است.
  • تحریک ایمنی: میکروب های دهان و اندوتوکسین های آنها که به معده می رسند می توانند باعث ترشح سیتوکین های التهابی شوند. این واکنش ایمنی نامناسب، حتی بدون کلنی سازی مستقیم یا تغییرات pH ، می تواند با التهاب مزمن معده ارتباط داشته باشد.
  • تأثیر تغذیه ای: ویتامین B12 تولید شده توسط باکتری های دهان به حفظ یکپارچگی مخاط معده کمک می کند. باکتری های عامل بیماری پریودنتال در تولید B12 اختلال ایجاد می کنند. کمبود B12 حاصل، باعث می شود که پوشش معده در برابر فرسایش آسیب پذیرتر شود.
  • تأثیر هورمونی: باکتری های دهان ممکن است از طریق تغییرات در فاکتورهای قدرت بیماری زایی گرلین، لپتین و هلیکوباکتر پیلوری روی التهاب معده تأثیر بگذارند. اما این مکانیسم به تحقیقات بیشتری نیاز دارد.

تعامل بین میکروبیوم های دهان و معده با بسیاری از پرسش های بی پاسخ پیچیده است. اما چندین مسیر قابل قبول وجود دارند که بهداشت ضعیف دهان می تواند باعث تحریک می شود یا تحریک شدن معده را فعال می کند.

آیا درمان دندانپزشکی می تواند ورم معده را بهبود بخشد؟

آیا درمان دندانپزشکی می تواند ورم معده را بهبود بخشد؟

آیا درمان دندانپزشکی می تواند ورم معده را بهبود بخشد؟

اگر باکتری های دهان می توانند ورم معده را بدتر کنند، منطقی است که بهبود بهداشت دهان و کنترل بیماری های دندانی می تواند التهاب معده را کاهش دهد. با این حال، شواهد بالینی برای آزمایش این فرضیه هنوز مقدماتی هستند:

  • چند مطالعه کوچک گزارش می دهند که تمیز کردن شدید دندان ها و درمان آنتی باکتریال باعث کاهش سطح پپسین و هلیکوباکتر پیلوری در پلاک دندان و کاهش التهاب روده در کوتاه مدت شده است.
  • گزارش های موردی بیماران مبتلا به گاستریت با بیماری مشخص دندانی را توصیف می کند که پس از دریافت درمان های گسترده دندانی بهبود یافته اند.
  • برعکس، کارآزمایی دیگری نشان داده است که درمان بیماری لثه طی 8 هفته هیچ تأثیری روی سلامت معده بیماران آلوده به هلیکوباکتر ندارد.
  • هیچ مطالعه تصادفی در مقیاس بزرگ هنوز درمان بیماری های دندانی را روی پیامدهای تأیید شده گاستریت بررسی نکرده است.

تحقیقاتی که به صورت ویژه مداخلات بهداشت دهان و دندان را جدا می کنند محدود هستند. اما به طور کلی، مطالعات متعدد نشان می دهند که اقداماتی مانند پاکسازی تخصصی، حذف پلاک و برخی آنتی بیوتیک های خوراکی باعث کاهش انتقال باکتری های معده از دهان می شوند. گرچه غیرقابل انکار نیست، اما بعید است که بهینه سازی سلامت دهان گاستریت را بدتر کند. برای برخی از افراد، در ترکیب با سایر درمان های معده، ممکن است مزایای کمکی داشته باشد. برای ارزیابی بهتر درمان های دندانپزشکی بالقوه کاهش دهنده گاستریت، آزمایش های بالینی بزرگ تر ضروری هستند.

آیا گاستریت می تواند روی سلامت دهان و دندان تأثیر بگذارد؟

آیا گاستریت می تواند روی سلامت دهان و دندان تأثیر بگذارد؟

آیا گاستریت می تواند روی سلامت دهان و دندان تأثیر بگذارد؟

پرسش دیگر این است که آیا ابتلا به گاستریت بیماران را مستعد تسریع ابتلا به بیماری های دندانی می کند؟ چند مکانیسم ممکن وجود دارند:

  • گاستریت مزمن می تواند باعث کمبود ویتامین B12 شود و بر سلامت لثه و بهبودی دندان تأثیر منفی بگذارد.
  • رفلاکس مکرر اسید معده به داخل دهان به تدریج مینای دندان را فرسوده می کند.
  • سیتوکین های پیش التهابی تولید شده طی گاستریت فعال ممکن است التهاب پریودنتال را تشدید کنند.
  • عفونت هلیکوباکتر پیلوری در صورت وجود به طور همزمان در دهان و معده، می تواند خطر انباشته شدن پلاک دندانی و گاستریت را هر دو محل افزایش دهد.

تأثیر کلی دندانی گاستریت در مقایسه با سالم بودن معده به خوبی تعیین نشده است. اما برخی از روابط دو سویه که در آنها هر شرایط می تواند روی دیگری تأثیر بگذارد، از نظر بیولوژیکی قابل قبول است. برای روشن شدن اینکه اختلالات معده چگونه ممکن است در طول زمان با سلامت دهان و دندان ارتباط داشته باشد، تحقیقات بیشتری نیاز است.

نتیجه گیری و پیشنهادات

شواهد به طور فزاینده ای نشان می دهند که بهداشت ضعیف دهان و بیماری های دندانی به شدت با احتمال گاستریت بالاتر ارتباط دارند. منطق این است که باکتری های مضر دهانی که از طریق بلع به روده می رسند ممکن است مستقیماً پوشش معده را تحریک کرده و با التهاب ارتباط داشته باشند. مطالعات اولیه همچنین نشان می دهند که درمان دندانپزشکی احتمالاً می تواند انتقال باکتری های دهان- معده را کاهش دهد و شاید به مدیریت گاستریت برای برخی از بیماران کمک کند.

با این حال، شواهد مطلقی وجود ندارند مبنی بر اینکه حذف بیوفیلم های دندانی و رسیدگی به حفره ها، بیماری لثه و بوی بد دهان می تواند مستقیماً گاستریت را درمان یا از آن پیشگیری کند. سلامت دهان و دندان تنها بخشی از پازل پیچیده گاستریت است. گام های کلیدی مانند ریشه کن کردن هلیکوباکتر پیلوری، اجتناب از محرک هایی مانند NSAIDها و الکل، و کاهش استرس، احتمالاً اثرات قوی تری برای رفع التهاب فعال معده دارند.

به طور کلی، به بیماران مبتلا به گاستریت توصیه می شود که اقدامات بهداشتی دهان و دندان مانند مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و تمیز کردن منظم دندان ها را رعایت کنند. ترک سیگار نیز مفید است. در حالی که اثبات نشده است، اما کنترل بیوفیلم های دهانی ممکن است برای کاهش یک محرک احتمالی گاستریت مفید باشد. برای تعیین اینکه آیا درمان فشرده دندانی باید به توصیه اصلی برای درمان گاستریت تبدیل شود یا خیر، تحقیقات دقیق تری نیاز هستند. در این میان، تمرکز بر مداخلات مؤثر شناخته شده، برای مدیریت این اختلال گوارشی شایع و اغلب چالش برانگیز، همچنان عنصر کلیدی باقی می ماند.

سوالات پر تکرار درباره ارتباط میکروب های دهان و التهاب معده

آیا حفره های دندانی می توانند مستقیماً باعث بروز گاستریت شوند؟

بعید است که حفره های دندانی(پوسیدگی ها) به تنهایی مستقیماً باعث گاستریت شوند. با این حال، حفره های درمان نشده باعث انباشته شدن پلاک بیشتر با باکتری های مضری می شوند که می توانند معده را تحریک کنند. پر کردن سریع حفره ها این خطر را کاهش می دهد.

آیا برطرف کردن تمام مشکلات دندانی باعث خلاص شدن از شر گاستریت می شود؟

بر اساس شواهد فعلی، در بیشتر موارد درمان های دندانی به تنهایی نمی توانند ورم معده را درمان کنند. در حالی که بهبود سلامت دهان و دندان ممکن است کمک کند، اما عوامل دیگری مانند رژیم غذایی، کاهش استرس و حذف هلیکوباکتر پیلوری معمولاً مهم تر هستند.

آیا داشتن گاستریت من را در معرض خطر بیشتری برای مشکلات دندان قرار می دهد؟

برخی تحقیقات نشان می دهند که گاستریت ممکن است در پیشرفت بیماری لثه و فرسایش مینای دندان در اثر رفلاکس مکرر اسید نقش داشته باشد. بنابراین مشکلات دندانی ممکن است با گاستریت همزمان بیشتر باشند.

در صورت ابتلا به گاستریت، آیا قبل از انجام کارهای دندانپزشکی باید آنتی بیوتیک مصرف کنم؟

انجمن دندانپزشکی آمریکا به صورت ویژه، آنتی بیوتیک را برای فرایندهای دندانپزشکی در بیماران مبتلا به گاستریت توصیه نمی کند. سابقه پزشکی کامل خود را با دندانپزشک و متخصص گوارش خود در میان بگذارید.

بهترین روش های روتین بهداشت دهان و دندان برای بیماران مبتلا به گاستریت چیست؟

دو مرتبه در روز مسواک بزنید، یک مرتبه در روز نخ دندان بکشید، از دهانشویه ضد عفونی کننده استفاده کنید، مسواک خود را به طور منظم تعویض کنید، هر 6 ماه یک مرتبه پاکسازی تخصصی را انجام دهید، هر گونه حفره دندانی یا بیماری لثه را به سرعت درمان کنید، از سیگار کشیدن خودداری کنید و غذاهای شیرین را محدود کنید.

علل عدم بسته شدن درست دندان ها

عدم توانی بستن درست دندان ها می تواند ناامید کننده و نگران کننده باشد. اما در وهله اول چه چیزی باعث بروز این مشکل می شود؟ تعدادی از مقصران بالقوه وجود دارند که می توانند مانع تماس صحیح دندان های شما در هنگام بستن بایت یا روی هم قرار دادن فک ها شوند.

علل شایع بستن نامناسب دندان ها

دندان های کج، فشرده یا فاصله دار

یکی از شایع ترین دلایلی که دندان ها به خوبی بسته نمی شوند، موقعیت نامناسب آنها است. دندان هایی که به شدت کج یا فشرده هستند می توانند از نظر فیزیکی مانع بسته شدن مناسب دهان شوند. فاصله زیاد بین دندان ها بعلاوه اجازه تماس صحیح را نمی دهد. مشکلاتی از این دست اغلب مادرزادی هستند، اما عوامل محیطی مانند مکیدن انگشت شست یا تانگ تراست (فشار دادن زبان از پشت به دندان ها) در طول زمان می تواند مشکلات قرارگیری دندان ها را تشدید کند.

معمولاً در چنین مواقعی به مداخله ارتودنتیک نیاز است تا دندان ها به درستی همراستا شوند. بریس ها طی 1 تا 3 سال از فشار تدریجی استفاده می کنند تا دقیقاً دندان ها را در موقعیت های ایده آل قرار دهند تا در هنگام بستن بایت به طور یکسان با یکدیگر تماس داشته باشند. در برخی موارد، برای ایجاد فضای مورد نیاز برای رفع مشکلات فشردگی ممکن است کشیدن انتخابی دندان ها ضروری باشد.

مشکلات اوربایت و آندربایت

اوربایت به وضعیتی اشاره دارد که دندان های فک بالا بیش از حد به سمت پایین و روی دندان های فک پایین امتداد می یابند و همپوشانی آنها روی دندان های فک پایین بیشتر از حد طبیعی می شود. در آندربایت، دندان های فک پایین به سمت بالا کشیده می شوند و روی دندان های فک بالا قرار می گیرند. هر دو حالت می توانند از بهم رسیدن درست دندان های جلو و عقب در هنگام بستن بایت جلوگیری کنند.

درمان ارتودنسی معمولاً زمانی برای کمک به باز گردادندن فک های بالا یا پایین رو به عقب استفاده می شود که بیش از حد رشد کرده اند. در برخی موارد، ممکن است از ابزارهای تعیین موقعیت فک کوچک یا الاستیک ها استفاده شود. گاهی اوقات در موارد شدید اوربایت یا آندربایت به جراحی نیاز دارند. در این روش، بخش هایی از فک بالا یا پایین برای دستیابی به همپوشانی عمودی مناسب بین قوس های دندانی به طور فیزیکی حرکت داده می شوند.

از دست دادن دندان ها

هنگامی که دندان ها از دست می روند، با بسته شدن فضا، دندان های باقی مانده می توانند موقعیت خود را تغییر دهند. این می تواند اکلوژن را با مشکل مواجه کند. به عنوان مثال، از دست دادن دندان های مولر اغلب باعث می شود که دندان های جلو به سمت داخل متمایل شده و دندان های عقب فرو بریزند. جایگزینی دندان های از دست رفته برای جلوگیری از حرکت و حفظ پلت فرم مناسب مورد نیاز برای خوب بسته شدن، نقش کلیدی دارد.

گزینه هایی که برای جایگزینی دندان های از دست رفته استفاده می شوند عبارتند از ایمپلنت های دندانی، بریج های ثابت و پروتزهای پارسیل یا دست دندان کامل. ایمپلنت های دندانی بیشترین دوام و ماندگاری را ارائه می دهند. بریج ها نیز در صورتی که به شکلی استراتژیک قرار بگیرند می توانند دندان های جایگزین پایدار فوری را تأمین کنند. پروتزهای پارسیل و دنچرها ممکن است کمی تحرک داشته باشند اما زمانی که به خوبی طراحی شوند می توانند اکلوژن را به طور مأثر بازیابی کنند.

دندان های فرسوده، شکسته یا دو نیم شده

دندان هایی که در اثر ساییدگی یا فرسایش اسیدی بیش از حد ساییده شده اند می توانند کوتاه و صاف شوند تا جایی که دیگر به درستی با دندان های مقابل برخورد نکنند. در دندان های شکسته همچنین ممکن است لبه های ناهمواری ایجاد شود که از بسته شدن مناسب جلوگیری می کنند. و لب پر شدگی ها یا ترک های دندان می توانند نقاط تماس را تغییر دهند.

ترمیم های دندانی برای بازسازی شکل طبیعی و آناتومی دندان های آسیب دیده برای اکلوژن مناسب مورد نیاز هستند. گزینه ها عبارتند از ونیر، روکش، پر کردن، یا آنله. روکش ها به طور کامل دندان ها را در بر می گیرند تا عملکرد و نقاط تماس را بازیابی کنند. ونیرها و پرکننده ها نقائص جزئی تر را برطرف می کنند. اصلاح فوری به جلوگیری از بدتر شدن مشکلات بسته شدن بایت کمک می کند.

اختلالات TMJ/ TMD

مفصل فکی- گیجگاهی (TMJ) فک پایین را به جمجمه متصل می کند. این مفصل به صورت جفتی است و عضلات کنترل کننده آن درست بسته شدن فک ها را هدایت می کنند. اختلات TMJ شامل اختلال در عملکرد این مفاصل و عضلات می شود که می تواند حرکت صاف مورد نیاز فک پایین برای تماس صحیح دندان ها را مختل کند. مشکلات عبارتند از جابجایی دیسک، آرتریت و درد مایوفاشیال.

هدف از درمان TMJ کاهش التهاب و بهبود عملکرد فک است. گزینه ها عبارتند از داروهای ضد التهاب، تمرینات با دامنه حرکتی ملایم، ماساژ، بایت اسپلینت، درمان اولتراسوند، یا جراحی به عنوان آخرین راه حل. بوتاکس می تواند عضلات منقبض شده را شل کند و به مشکلات بسته شدن صحیح دندان ها کمک کند.رسیدگی به اختلالات TMJ برای داشتن بایت طبیعی حیاتی است.

عادات پارافانکشنال مضر

عادات مربوط به زبان، لب ها یا فک می تواند به آرامی روی موقعیت دندان ها و توانایی بسته شدن آنها را در طول زمان تأثیر بگذارند. این عادات عبارتند از: تانگ تراست، جویدن ناخن، مکیدن انگشت شست، تنفس دهانی و فشردن یا ساییدن دندان ها (دندان قروچه). برای بازآموزی فعالیت عضلانی صحیح برای تماس های ایده آل دندان ها، مداخله لازم است.

درمان مایوفانکشنال به برقراری مجدد وضعیت استراحت طبیعی دهان کمک می کند. ابزار قفس زبان  Tongue crib که برای ترک عادات نزدیک کردن زبان یا انگشت به دندان ها استفاده می شود یا ابزارهای فضا دهنده از عادات منفی جلوگیری می کنند. محافظ های دندان شبانه از دندان ها در برابر آسیب های ناشی از دندان قروچه محافظت می کنند. ممکن است از نگهدارنده ها (ریتینرها) برای کمک به حفظ اصلاحات ارتودنتیک استفاده شود. ترک عادت برای اصلاح بایت، در دراز مدت نقش کلیدی دارد.

ناهنجاری های ساختاری

به طور معمول، رشد غیر معمول فک یا صورت می توانند روی بایت تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، عدم رشد فک بالا در ارتباط با فک پایین ممکن است باعث بروز دیپ بایت و مشکلاتی فراتر از بستن دهان شود. نقایص مادرزادی مانند شکاف کام نیز می تواند روی تراز و بسته شدن دندان ها تأثیر بگذارند.

گاهی اوقات در چنین موقعیت هایی، به ترکیب ارتودنسی و جراحی ارتوگناتیک نیاز است. فک ها با جراحی در راستای طبیعی قرار می گیرند، سپس دندان ها به صورت ارتودنتیک به محل صحیح خود هدایت می شوند. شرایط دیگری به نام هیپرپلازی کندیلی شامل رشد ناهموار مفصل فک است که باعث ایجاد مشکلات بسته شدن می شود که به درمان ترکیبی نیز نیاز دارد.

بستن نامناسب دندان

بستن نامناسب دندان

علائم ناتوانی در بستن دندان ها

چگونه متوجه می شوید که با بستن مناسب دندان های خود مشکل دارید؟ چند علامت کلیدی وجود دارند که باید مراقب آنها بود:

  • تماس ناهموار بین دندان ها هنگام بستن بایت.
  • شکاف هایی که هنگام بستن بایت بین برخی از دندان های خاص باقی می مانند.
  • هنگام بستن بایت، دندان ها با شدت یا با فشار با یکدیگر برخورد پیدا می کنند.
  • بستن دندان ها به شکل عادی ناراحت کننده یا غیرممکن است.
  • تغییر گفتار در نتیجه تماس نادرست دندان ها.
  • منحرف شدن دندان ها رو به جلو، شکستگی، درد ناشی از نیروهای بسته شدن عجیب و غریب
  • درد فک، TMJ، یا درد عضلانی ناشی از جبران
  • الگوهای فرسایش غیر طبیعی روی سطوح دندان ها
  • تغییرات زیبایی در لبخند و نیمرخ در نتیجه تغییر وضعیت

در صورتی که متوجه هر یک از این علائم شدید، فوراً برای ارزیابی به دندانپزشک خود مراجعه کنید. آنها می توانند تشخیص دهند که چه چیزی باعث بروز اختلال در بسته شدن کامل دهان می شود. هرچه درمان زودتر آغاز شود، نتیجه بالقوه بهتری خواهد داشت.

تشخیص علل بستن نادرست دهان

دندانپزشکان از چندین روش برای بررسی این موضوع استفاده می کنند که چرا دندان ها به درستی بسته نمی شوند، از جمله:

  • معاینه بالینی- موقعیت دندان، آسیب و تماس های داخل دهان را به صورت چشمی و دستی بررسی می کند.
  • تجزیه و تحلیل بایت- از مواد یا کاغذ ثبت بایت برای تعیین نقاط ناهموار نیروی بایت استفاده می شود.
  • تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس- زوایای دندان را ارزیابی و مشکلات دندانی زمینه ای را شناسایی می کند. فیلم های پانوراما تمام دهان را نشان می دهند.
  • قالب ها- قالب های دندان ها روی ماکت ها و به صورت دیجیتالی ارزیابی می شوند تا عیوب بسته شدن را مشخص کنند.
  • عکس- برای مقایسه اکلوژن قبل و بعد از درمان مفید است.
  • مدل های نصب شده- قالب های دندانی نصب شده روی مفصل کننده، حرکت پویا را نشان می دهند.
  • تجزیه و تحلیل ارتعاش مشترک- عملکرد TMJ را هنگام باز و بسته شدن ارزیابی می کند.
  • EMG تلاش عضلانی در طول بسته شدن را اندازه گیری می کند.
  • اسکن های CT و MRI تصویربرداری سه بعدی از ساختارهای استخوانی.
  • ردیابی سفالومتریک- نقاط برجسته ترسیم شده برای اندازه گیری نسبت فک.

با اطلاعات جمع آوری شده از این روش های تشخیصی، می توان یک طرح درمان صحیح مناسب با هدف قرار دادن علت خاصی در پشت مسائل بسته شدن، تدوین کرد.

گزینه های اصلی درمان

مدیریت بسته شدن نامناسب دندان ها شامل روش های مختلفی است:

درمان ارتودنتیک

پایه اصلی برای اصلاح و قرار دادن دندان های نامرتب در موقعیت های مناسب برای توانایی بستن ایده آل. درمان معمولی شامل موارد زیر است:

  • بریس های روی دندان ها، به مرور زمان فشار اندکی وارد می کنند.
  • ممکن است برای ایجاد فضا به کشیدن دندان نیاز باشد.
  • الاستیک برای هدایت حرکات فک
  • نگهدارنده بعد از آن برای حفظ اصلاحات
  • مدت زمان درمان حدود 1 تا 3 سال

ترمیم دندان

بازسازی و جایگزینی دندان های آسیب دیده یا از دست رفته:

  • ونیر، روکش، بریج، ایمپلنت، دندان مصنوعی.
  • اندازه و شکل مناسب دندان را بازیابی می کند.
  • برای جلوگیری از حرکت دندان های باقی مانده جایگزین دندان های از دست رفته می شوند.
  • سطوح جامد را برای اکلوژن فراهم می کنند.

تنظیم اکلوزال

تغییر شکل دندان ها برای بهبود بسته شدن بایت:

  • تراش انتخابی مینای دندان ها برای تنظیم بایت.
  • نواحی ناهموار و نقاط مرتفع را صاف می کند.
  • تقارن نقاط تماس دندانی را بهبود می بخشد.
  • به تدریج و طی چندین قرار ملاقات انجام می شود.

جراحی ارتوگناتیک

تغییر موقعیت فک ها برای بایت صحیح:

  • فک بالا یا پایین در صورت نیاز حرکت داده می شوند.
  • اغلب با ارتودنسی
  • ریکاوری طولانی
  • بهبود قابل توجه در عملکرد

فیزیوتراپی

تمرینات و روش های عملکرد عضلات فک:

  • تمرینات کششی و حرکتی
  • تکنیک های ماساژ
  • گرمای مرطوب، اولتراسوند
  • به اختلالات TMJ و تنش کمک می کند.

لوازم ترک عادت

عادات منفی را کنار بگذارید:

  • تانگ کرایب (ابزار ترک عادات مکیدن انگشت یا تانگ تراست) و فضا دهنده
  • وضعیت زبان را تغییر جهت می دهد.
  • به رعایت بیمار نیاز دارند.
  • به تغییر عادت های طولانی مدت کمک می کند.
بستن نامناسب دندان

بستن نامناسب دندان

عوارض مشکلات درمان نشده بسته شدن دندان ها

انسداد نامناسب طولانی مدت که کنترل نشده می تواند منجر به موارد زیر شود:

  • تسریع فرسایش ناهموار دندان ها
  • افزایش لب پر شدگی یا شکستن دندان
  • تحلیل پیشرونده لثه
  • تحلیل تدریجی استخوان اطراف دندان
  • اختلال عملکرد مفصل فکی- گیجگاهی
  • درد فک و عضلانی
  • اختلال در توانایی جویدن صحیح
  • مشکلات گوارشی ناشی از جویدن ضعیف
  • نقص گفتار ناشی از تماس نادرست دندان ها
  • تغییرات زیبایی در ظاهر لبخند
  • پایین آمدن عزت نفس ناشی از مشکلات لبخند

به همین دلیل است که درمان تخصصی به موقع برای حل مشکلات بسته شدن دندان ها قبل از بدتر شدن و ایجاد عواقب پایدار برای سلامت دندان کلیدی است.

پرسش های متداول درباره بستن نامناسب دندان ها

مشکلات بسته شدن در چه سنی باید ارزیابی شوند؟

به صورت ایده آل در دوران کودکی در طول رشد فعال. درمان زمانی می تواند از بروز مشکلات عمده جلوگیری کند که دندان ها هنوز در حال رشد هستند. اما افراد بزرگسال نیز می توانند با موفقیت درمان شوند.

آیا بریس ها می توانند بایت مشکل دار را به طور کامل اصلاح کنند؟

در بسیاری از شرایط آری، بریس ها می توانند به طور مؤثری دندان ها را در جهت بسته شدن مناسب همراستا کنند. اما درمان تکمیلی مانند TMJ درمانی یا جراحی ارتوگناتیک نیز ممکن است بسته به مورد مورد نیاز باشند.

برطرف کردن مشکلات بسته شدن دندان ها با بریس ها چقدر طول می کشد؟

زمان درمان بسته شدن صحیح دندان ها، بسته به شدت مال اکلوژن اولیه، به طور متوسط ​​1-3 سال است. موارد پیچیده تر با ترکیب بریس ها با جراحی ممکن است بیشتر طول بکشند.

آیا نگهدارنده ها بعد از ارتودنسی به حفظ موقعیت دندان ها کمک می کنند؟

قطعاً. استفاده از نگهدارنده های (ریتینرهای) تجویز شده پس از درمان ارتودنسی برای نگه داشتن دندان ها در موقعیت های اصلاح شده در طولانی مدت بسیار مهم است. این راهکار، قابلیت بسته شدن بهینه را حفظ می کند.

آیا می توان دندان های فرسوده را برای بسته شدن مناسب ترمیم کرد؟

آری، دندان های فرسوده را می توان به طور مؤثر با درمان های دندانپزشکی مانند روکش، ونیر یا پر کردن برای بازسازی اندازه برای بهبود نقاط تماس دندان ها ترمیم کرد.

برای بستن صحیح دندان اقدام کنید.

دشواری در بستن کامل دندان ها می تواند به مرور زمان روی سلامت دندان ها، عملکرد و ظاهر شما تأثیر منفی بگذارد. به همین دلیل است که هر چه زودتر به دنبال ارزیابی و اصلاح باشید برای دستیابی به بهترین نتایج نقش کلیدی دارد. در حال حاضر گزینه های مؤثر زیادی برای مرتب کردن مجدد دندان ها یا بازسازی ساختار دندان های از دست رفته برای توانایی بستن ایده آل در دسترس خستند. پرداختن به هر گونه اختلالات اساسی مفصلی یا عادات مضر نیز برای داشتن اکلوژن مناسب در دراز مدت مهم است. با درمان های امروزی، احیاء نقاط تماس و عملکرد مناسب دندان ها بسیار قابل دستیابی است.

دلایل شایع طعم فلز داخل دهان

آیا دهان شما طعم سکه های قدیمی را می دهد؟ دیسگوسیا Dysgeusia، تغییر در حس چشایی شما، می تواند یکی از عوارض جانبی انواع مسائل پزشکی باشد، و “مزه فلز در دهان” یکی از تظاهرات شایع دیسگوسیا، شایع تر از آن چیزی است که فکرش را بکنید.

چرا دهانم طعم فلز می دهد؟

طعم فلز داخل دهان می تواند نشان دهنده یک بیماری جدی مانند مشکلات کلیوی یا کبدی، دیابت تشخیص داده نشده یا برخی سرطان ها باشد. اما این دلایل غیر معمول هستند و معمولاً با علائم دیگری همراه هستند.

در غیر این صورت اگر سالم هستید، علت آن طعم فلزی داخل دهان معمولاً خوش خیم است. اگر طعم فلزی در دهان شما تنها شکایت شماست، ممکن است یکی از چندین مورد باشد.

بهداشت ضعیف دهان

اگر به طور منظم مسواک نزنید و نخ دندان نکشید، نتیجه می تواند مشکلات دندانی و لثه مانند التهاب لثه، پریودنتیت و عفونت دندان باشد. این عفونت ها را می توان با تجویز دندانپزشک برطرف کرد. طعم فلز معمولاً پس از از بین رفتن عفونت از بین می رود.

داروهای تجویزی

برخی داروها می توانند طعم فلز ایجاد کنند، زیرا بدن شما دارو را جذب می کند و سپس در بزاق خارج می شود. این داروها عبارتند از:

  • آنتی بیوتیک هایی مانند کلاریترومایسین، مترونیدازول و تتراسایکلین.
  • آلوپورینول، داروی نقرس.
  • داروهای فشار خون، از جمله کاپتوپریل.
  • لیتیوم که برای درمان برخی بیماری های روانپزشکی استفاده می شود.
  • متازولامید، برای درمان گلوکوم استفاده می شود.
  • متفورمین، داروی دیابت.

داروهایی که می توانند باعث خشکی دهان شوند، مانند داروهای ضد افسردگی، نیز می توانند عامل طعم فلز داخل دهان باشند، زیرا جوانه های چشایی شما را می بندند، که به نوبه خود می تواند حس چشایی شما را تحت تأثیر قرار دهد.

طعم فلز داخل دهان

طعم فلز داخل دهان

ویتامین ها یا داروهای بدون نسخه

مولتی ویتامین ها با فلزات سنگین (مانند کروم، مس و روی) یا داروهای سرماخوردگی (مانند قرص های زیر زبانی روی) می توانند باعث ایجاد طعم فلزی شوند. ویتامین های دوران بارداری و مکمل های آهن یا کلسیم هم همینطور هستند.

معمولاً با پردازش ویتامین ها یا دارو در بدن، طعم فلز از بین می رود. در غیر اینصورت، دوز مصرفی خود را بررسی کنید و مطمئن شوید که بیش از حد مصرف نمی کنید.

عفونت ها

برخی از بیماری های موقتی می توانند حس چشایی شما را تغییر دهند، که ممکن است طعم فلز را در دهان شما ایجاد کنند:

  • سرماخوردگی
  • سینوزیت
  • عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی

این طعم معمولاً زمانی که عفونت برطرف می شود از بین می رود، پس سخت نگیرید و زود خوب شوید.

درمان سرطان

بیمارانی که با شیمی درمانی یا پرتودرمانی تحت درمان هستند- بویژه برای سرطان های سر و گردن- ممکن است طیف وسیعی از تغییرات در طعم و بو را تجربه کنند، از جمله طعم فلز که گاهی اوقات به آن “دهان شیمی درمانی” گفته می شود.

مطالعات نشان می دهند که روی و ویتامین D ممکن است به مبارزه با آن کمک کنند، گرچه تحقیقات در حال انجام هستند.

بارداری

سرزنش هورمون ها: دیسگوسیا بویژه در دوران بارداری بسیار شایع است. برای برخی از مادران باردار، این به معنای هوس خوردن ترشی و بستنی است، در حالی که برای برخی دیگر، می تواند به معنای طعم فلز یا ترش غیرقابل توضیح باشد.

امیدی هست، گرچه به طور معمول، دیسگوسیا در بدترین حالت خود در سه ماهه نخست بارداری اتفاق می افتد، بنابراین با پیشرفت بارداری، مزه فلزی باید از بین برود.

طعم فلز داخل دهان

طعم فلز داخل دهان

زوال عقل

جوانه های چشایی همه افراد با افزایش سن کاهش می یابند، اما برای افراد مبتلا به زوال عقل، این تغییرات ممکن است در نتیجه تغییرات در مغز تسریع پیدا کنند. گاهی اوقات طعم غذا با قبل متفاوت می شود، که پزشکان آن را “اختلالات چشایی” می نامند

جوانه های چشایی توسط اعصاب به مغز متصل می شوند و اختلالات چشایی زمانی رخ می دهند که بخشی از مغز که به حس چشایی مربوط است به درستی کار نمی کند.

آلرژی

طعم فلزی داخل دهان می تواند یکی از عوارض جانبی آلرژی به مواد غذایی، بویژه صدف یا آجیل درختی باشد. این نشانه اولیه آنافیلاکسی است که می تواند کشنده باشد. اگر چنین حساسیتی دارید (یا مشکوک به داشتن آن هستید)، قبل از بروز آن، در مورد اقداماتی که در صورت بروز یک واکنش آلرژیک باید انجام دهید- با پزشک خود صحبت کنید.

قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی

استنشاق سطوح بالای برخی از مواد می تواند منجر به ایجاد طعم فلزی شود.

  • حشره کش ها: طعم فلزی داخل دهان می تواند نشانه انواع خاصی از مسمومیت با آفت کش ها باشد.
  • سرب: اغلب در رنگ های بر پایه سرب، گرد و غبار رنگ و خاک آلوده به رنگ های لایه بردار یافت می شود، این عنصر شیمیایی منابع دیگری نیز دارد، از جمله آب، سفال و برخی مواد آرایشی.
  • جیوه: به طور معمول با ماهی و سایر غذاهای دریایی مرتبط است، این فلز سمی را می توان در مکان های ساخت و ساز و دماسنج های قدیمی نیز یافت.

این مواد شیمیایی می توانند باعث ایجاد نگرانی های سلامتی قابل توجهی شوند، بنابراین اگر در معرض آنها قرار گرفته اید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید. طعم فلزی داخل دهان شما باید پس از درمان بیماری زمینه ای از بین برود.

طعم فلز داخل دهان و کووید 19

پزشکان مدت هاست می دانند که از دست دادن حواس چشایی و بویایی یکی از عوارض جانبی احتمالی کووید 19 است- اما برخی افراد طعم فلزی را نیز گزارش کرده اند.

معمولاً، دهان فلزی پس از درمان علت اصلی، خود به خود برطرف می شود، اما طعم فلزی ناشی از کووید 19 در دهان ممکن است هفته ها یا حتی ماه ها پس از بهبودی شما از ویروس باقی بماند.

طعم فلز داخل دهان

طعم فلز داخل دهان

نکاتی برای جلوگیری از طعم فلزداخل دهان

در اینجا اقداماتی را توصیه می کنیم که می توانید به تنهایی برای به حداقل رساندن دهان فلزی انجام دهید.

  • بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید، از جمله مسواک زدن منظم، نخ دندان کشیدن و تمیز کردن روی زبان برای حفظ سلامت دهان.
  • برای جلوگیری از خشکی دهان که می تواند باعث ایجاد طعم فلز داخل دهان شود، بدن خود را هیدراته نگهدارید.
  • کارد و چنگال فلزی و بطری های آبی که می توانند طعم فلزی را بدتر کنند را تعویض کنید. به جای آن، نمونه های شیشه ای، پلاستیکی یا سرامیکی را امتحان کنید.
  • قبل از غذا خوردن، دهان خود را با محلول جوش شیرین و آب گرم بشویید. این کار می تواند تعادل pH دهان شما را تنظیم کند و به خنثی کردن اسید کمک کند- از جمله طعم فلزی ناخوشایند.
  • سیگار را ترک کنید، زیرا سیگار ممکن است طعم فلز را تشدید کند (از دیگر اثرات منفی روی سلامت شما).
  • یخ بمکید، خواه به شکل مکعبی، تراشه ای و یخ های فاقد قند.
  • یک قرص نعناع بمکید یا یک تکه آدامس بجوید- فقط مطمئن شوید که فاقد شکر مصرف می کنید!
  • غذاهایی بخورید که می توانند طعم فلز را بپوشانند.
  • مرکبات بخصوص آب لیمو و لیمو ترش.
  • غذاهای ترش مانند ترشیجات و سایر محصولات دارای سرکه.
  • شیرین کننده ها، مانند شربت افرا (که باید در مقادیر کم استفاده شوند).

با این حال، هر کاری که انجام می دهید، از منشأ موضوع غافل نشوید.

اگر طعم خنده دار دائمی در دهان خود دارید، فقط سعی نکنید علائم را پنهان کنید. با پزشک خود صحبت کنید، که می تواند تشخیص دهد که آیا شما یک بیماری یا وضعیت جدی دارید یا خیر و به شما کمک می کند تا اقدامات لازم را برای رفع علت زمینه ای انجام دهید.

درمان افراد بزرگسالی که دندان شیری دارند

اکثر بیماران در دوران نوجوانی دندان های شیری خود را از دست می دهند، اما تعداد اندک نادری از آنها هستند که عدم افتادن یک یا دو دندان شیری را تجربه می کنند. افراد بزرگسالی که هنوز دندان های شیری دارند، می توانند مانند تمام دندان های دائمی عملکرد طبیعی داشته باشند، اما مواردی وجود دارند که درمان ارتودنسی بهترین گزینه برای رفع مشکلات است. دندان شیری که هرگز نمی افتد می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در سایر دندان های دهان شود و اگر به خوبی در راستای یکدیگر قرار نگیرند، حفره ایجاد می شود. در این مقاله در خواهید یافت که چه گزینه های درمانی موجود هستند و باید با دندان شیری خود چه کاری انجام دهید!

دندان شیری ماندگار چیست؟

برای اکثر کودکان، همه دندان های شیری در اوایل نوجوانی می افتند و دندان های دائمی بزرگسالی جایگزین آنها می شوند؛ تا سن 21 سالگی، بیشتر دندان های دائمی باید در دهان باشند. با این حال، گاهی اوقات برخی از دندان های شیری هرگز نمی افتند و به همین دلیل، دندان دائمی نمی تواند جایگزین آن شود. این دندان های شیری که هرگز نمی افتند، دندان های شیری ماندگار نامیده می شوند و گرچه معمولاً بی ضرر هستند، اما می توانند باعث بروز برخی مشکلات دندانی شوند. معاینات منظم دندانپزشکی توسط دندانپزشک در اوایل زندگی کودک می تواند به والدین کمک کند تا مشکلات مربوط به رشد دندان های کودک خود را شناسایی کنند، که می تواند در ایجاد یک طرح درمان به آنها کمک کند. از بین همه دندان های داخل دهان، معمولاً دندان های مولر دوم هستند که احتمال نیفتادن آنها زیاد است، زیرا اغلب یک دندان دائمی در پشت آن رشد نمی کند. اگر این دندان ها حداقل تا 20 سالگی داخل دهان باقی بمانند، احتمال بروز هر گونه عوارض بعدی در آنها بسیار کم است. اما اگر دندان هایی مانند دندان های پیشین یا مولر اول نیفتند، معمولاً برای برطرف کردن عوارض دندانی که می توانند برای دندان های مجاور ایجاد کنند، به درمان ارتودنسی نیاز است.

از آنجا که باقی ماندن دندان های شیری داخل دهان یک اتفاق نسبتاً شایع است، دلایل زیادی برای باقی ماندن آنها کشف شده است. یکی از دلایلی که دندان های شیری نمی افتند ناشی از هیپردنشیا است، یا زمانی که دندان های اضافی دارید، تا جایی در دهان برای رویش دندان های دائمی فضای کافی وجود نداشته باشد. آژنزیس دندان یکی دیگر از این شرایط است که هرچند نادر است، اما شرایطی است که در آن اکثر یا همه دندان های دائمی به طور کامل از دست می روند. در موارد دیگر، دندان به استخوان فک متصل جوض می خورد، بنابراین نمی تواند رویش پیدا کند، یا یک حادثه تروماتیک یا عفونت مانع رشد و یا رویش دندان می شود.

دندان شیری در بزرگسالان

دندان شیری در بزرگسالان

مشکلات ناشی از باقی ماندن دندان های شیری داخل دهان

همه دندان های شیری باقی مانده داخل دهان باعث ایجاد عوارض دندانی نمی شوند. بسته به اینکه کدام دندان نمی افتد، برخی از بیماران می توانند بقیه عمر خود را بدون هیچ مشکلی ادامه دهند. هر زمان که دندان شیری در بزرگسالی با دندان های دیگر به خوبی هماهنگ نباشد، تمیز کردن آن بسیار دشوارتر می شود و حفره ایجاد می شود. دندان شیری نامرتب می تواند باعث منحرف شدن نوک دندان های اطراف خود یا نامرتبی آنها شود که باید توسط ابزارهای ارتودنسی اصلاح شود. یکی از مشکلات اصلی که بیمارانی که دندان های شیری آنها داخل دهانشان باقی می مانند نگران آن هستند، ظاهر آن داخل دهان و کنار دندان های دیگر است. برخی از بیماران دندانی در جلوی دهان خود دارند که از نظر زیبایی خوشایند نیست و می تواند آزار دهنده باشد. دندان های شیری که داخل دهان باقی می مانند می توانند باعث ترومای اکلوزال شوند، وضعیتی که در آن هر زمان که دهان خود را می بندند، دندان ها روی یکدیگر قرار نمی گیرند. برای برخی بیماران، باقی ماندن دندان شیری داخل دهان می تواند باعث ایجاد فاصله بین دندان ها شود که به آن دیاستم گفته می شود. برخی از این مسائل، مانند نامرتبی دندان ها و ترومای اکلوزال، باید تحت درمان ارتودنتیک قرار گیرند، در حالی که برخی دیگر مانند دیاستم، کاملاً جنبه زیبایی دارند و اگر ظاهر دندان (یا فاصله بین دندان ها) شما را آزار نمی دهد، نیازی به درمان نیست.

دندان شیری در بزرگسالان

دندان شیری در بزرگسالان

گزینه هایی برای درمان دندان های شیری باقی مانده در افراد بزرگسال

برای افرادی که تصمیم می گیرند دندان شیری باقی مانده خود را بکشند، چند گزینه برای انتخاب وجود دارد. اولین و مهم ترین همه آنها این است که یک متخصص ارتودنسی باید دندان را ارزیابی کند و مشخص کند که کشیدن دندان چقدر اهمیت دارد.

یک معاینه ساده کافی است تا متخصص ارتودنسی هر گونه مشکلات ناشی از باقی ماندن دندان شیری را تشخیص دهد و طرح درمان مناسب را توصیه کند. دندانی که به خوبی تراز شده باشد، حتی اگر دندان شیری باشد، ساختار استخوان و بافت دهان را حفظ خواهد کرد، بنابراین اگر دندان شما را آزار نمی دهد، نیازی به کشیدن آن نیست. معمولاً یک متخصص ارتودنسی می تواند شکل دندان را تغییر دهد یا آن را می کشد و یک دندان مصنوعی جایگزین آن می کند. این دندان مصنوعی معمولاً ایمپلنت نامیده می شود و بهترین گزینه برای جایگزینی دندان بدشکل یا نامناسب است. با این حال، اگر دندان ها فشرده باشند، گزینه توصیه شده این است که به جای جایگزین کردن دندان با ایمپلنت، دندان را به طور کامل کشیده و فاصله بسته شود.