آیا بهترین دهانشویه برای افرادی که بریس دارند وجود دارد؟

بسیاری از افراد دهانشویه را به روتین بهداشت دهان و دندان خود اضافه می کنند. این می تواند بوی دهان آنها را تازه کرده و به تقویت کار تمیز کردنی که مسواک زدن و نخ دندان کشیدن انجام می دهند کمک کند.

اما تصور کنید شما به تازگی بریس ها را دریافت کرده اید و نمی توانید منتظر بمانید تا لبخند جدید خود را پس از اتمام درمان ببینید- اما در حال حاضر، باید درمان ارتودنسی را یک مرحله در یک زمان انجام دهید. شما یک کیت مراقبت از بریس دارید که داخل آن نخ دندان، موم ارتودنسی، خمیر دندان و مسواک آماده شده اند. اما دهانشویه چطور؟

برخی افراد ممکن است است به این موضوع فکر کنند که آیا انواع خاصی از دهانشویه ها برای بریس ها وجود دارد، یا حتی استفاده از آن ایده خوبی است.

اول از همه، استفاده از دهانشویه با بریس ها کاملاً بی خطر است. به براکت ها یا سیم های بریس های فلزی سنتی یا بریس های شفاف آسیبی وارد نمی کند. بریس های فلزی سنتی شما از مواد فولادی ضد زنگ با کیفیت بالا ساخته شده اند که زنگ نمی زنند یا خورده نمی شوند. انواع مختلفی از دهانشویه ها در بازار وجود دارند. حتی برخی از آنها به صورت ویژه برای افرادی که از بریس ها استفاده می کنند با نام هایی که شامل “ارتودنتیک” یا “مراقبت از بریس” هستند، به بازار عرضه می شوند. انتخاب یکی از آنها برای استفاده، ممکن است به مواد تشکیل دهنده آنها بستگی داشته باشد. گرچه در نهایت، این می تواند به ترجیح شخصی بیمار بستگی داشته باشد.

استفاده روزانه از دهانشویه همراه با بریس برای تمیز کردن دندان ها، تمیز کردن براکت ها و سیم ها، از بین بردن پلاک و باکتری ها، جلوگیری از حفره های دندان و بیماری ها لثه و شاداب کردن بوی دهان ضروری است.

پس حل شد؛ دهانشویه عالی است- اما آیا هر دهانشویه ای عالی است؟ با وجود گزینه های زیادی که برای دهانشویه وجود دارند، از کجا می دانید کدام یک مؤثرتر است؟ کدام دهانشویه برای بریس ها بهتر است؟

دلایل استفاده از دهانشویه با بریس ها

مسواک زدن و نخ دندان کشیدن با بریس ها می تواند دشوار باشد. هنگام حرکت در اطراف براکت ها و سیم ها همیشه نمی توان همه قسمت های همه دندان ها را تمیز کرد. ذرات غذا می توانند گیر کرده و شروع به ایجاد پلاک کنند. این امر در صورت عدم مراقبت در نهایت می تواند منجر به ایجاد حفره شود.

چرخاندن دهانشویه در اطراف دهان می تواند به شستشوی ذرات کوچک غذا کمک کند. و اگر دهانشویه حاوی مواد ضد عفونی کننده یا ضد باکتری باشد، می تواند میکروب های ایجاد کننده حفره را نیز از بین ببرد. این کار هنگامی که همراه با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن معمول انجام شود، می تواند دهان را تمیزتر و تازه تر کنند.

(یک پرسش که بیماران از ما دندانپزشکان و ارتودنتیست ها زیاد می پرسند این است که آیا قبل از مسواک زدن و نخ دندان کشیدن باید از دهانشویه استفاده کنند یا بعد از آن. ترتیب آن مهم نیست. مهم این است که بیمار به طور منظم بریس ها و دندان های خود را تمیز کند.)

علاوه بر حفره ها، پلاک ها نیز می توانند باعث ایجاد واکنش در مینای دندان شوند که به آن کلسیفیکاسیون یا دمینرالیزیشن گفته می شود. هنگامی که براکت ها برداشته می شوند، برخی از بیماران متوجه لکه های سفید در محل اتصال براکت ها می شوند. دیگران ممکن است در اطراف آنها لکه های رنگی داشته باشند. احتمال بروز هر یک از این مشکلات را می توان با استفاده از دهانشویه فلورایده یا دهانشویه حاوی فلوراید کاهش داد (و حتی معکوس کرد).

فلوراید یک ماده معدنی است که با تقویت مینای محافظ دندان به پیشگیری از پوسیدگی و معکوس کردن مراحل اولیه بیماری پریودنتال (لثه) کمک می کند. هنگامی که مینای دندان را تقویت می کنید، بهترین شانس را برای محافظت از دندان های خود در برابر باکتری ها و پلاک های مضر دارید.

بیمار معمولی بین 18 ماه تا 3 سال از بریس ها استفاده می کند. تمیز و بدون حفره نگه داشتن دندان ها در طول درمان مهم است تا نتیجه نهایی دندان های صاف و سالمی باشند.

 بهترین دهانشویه برای ارتودنسی

بهترین دهانشویه برای ارتودنسی

آیا دهانشویه مخصوصی برای بریس ها وجود دارد؟

برخی از محصولات موجود در قفسه های فروشگاه از عباراتی مانند “مراقبت از بریس ها” یا “ارتودنتیک” در نام خود استفاده می کنند. اینها برای افرادی که بریس دارند استفاده می شود. با این حال، هنگام بررسی مواد تشکیل دهنده آنها، به نظر می رسد که تفاوت قابل توجهی با بسیاری از دهانشویه ها برای استفاده عمومی ندارند.

چیزی که معمولاً این محصولات تخصصی را از دهانشویه های معمولی متمایز می کند این است که حاوی تمام موارد ذکر شده در زیر هستند که برای استفاده کنندگان از بریس ها مفید می باشند. به عنوان مثال، آنها معمولاً حاوی فلوراید و ضد باکتری هستند (تا از دندان ها در برابر حفره ها و لکه های سفیدی که می توانند با بریس ها ایجاد شوند محافظت کنند). آنها معمولاً فاقد الکل هستند به گونه ای که باعث تحریک دهان هایی که از قبل حساس هستند نمی شوند، یا برای کودکان خردسال مشکلی ایجاد نمی کنند. آنها حتی ممکن است موادی را برای کمک به تسکین درد دندان ها و لثه ها اضافه کنند.

تنها راه مطمئن برای دانستن این است که برچسب های روی محصولات را بخوانید. یا از دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی در مورد محصولاتی که توصیه می کنند سؤال بپرسید. بسته به سلامت دهان بیمار، ممکن است یک دهانشویه خاص “برای بریس ها” را به شما پیشنهاد کنند. با این حال، در بسیاری از موارد، دهانشویه “معمولی” کافی است، تا زمانی که حاوی تمام خواصی باشد که فردی که بریس دارد آن را برای تمیز نگه داشتن دهان و محافظت از دندان های خود نیاز دارد.

جلوگیری از ایجاد حفره در هنگام استفاده از بریس ها

بریس ها اغلب توسط بچه ها نسبت به افراد بزرگسال، در سال هایی استفاده می شوند که مستعد ایجاد پوسیدگی هستند. همانطور که در بالا ذکر شد، افزودن دهانشویه می تواند به شستشوی ذرات غذا و باکتری هایی که باعث پوسیدگی می شوند کمک کند. استفاده از فلوراید می تواند حتی کمک بیشتری به جلوگیری از پوسیدگی فراهم کند.

دو راه برای بدست آوردن مزایای اضافی فلوراید وجود دارد: شستشو با فلوراید یا دهانشویه حاوی فلوراید.

دهانشویه ها معمولاً دارای تعدادی مواد هستند که باکتری ها را از بین می برند و بوی دهان را تازه می کنند. آنها همچنین ممکن است حاوی فلوراید باشند. از سوی دیگر، فلوراید خالص، اغلب شامل آن مواد دیگر نمی شود. هدف اصلی آنها وارد کردن فلوراید اضافی به روتین مراقبت از دهان است (که به مبارزه با حفره ها کمک می کند).

هر دو دهانشویه و محلول فلوراید می توانند برای استفاده کنندگان از بریس ها مفید باشند. اما مهم است که به خاطر داشته باشید که هیچ کدام نباید جایگزین مسواک زدن دقیق و نخ دندان کشیدن شوند.

 بهترین دهانشویه برای ارتودنسی

بهترین دهانشویه برای ارتودنسی

محافظت از دندان و لثه

وجود باکتری در دهان طبیعی است، اما مقدار زیادی از انواع خاصی از باکتری ها می تواند مضر باشد. برخی باعث بوی بد دهان می شوند. برخی دیگر با قندهای موجود در دهان واکنش نشان می دهند تا حفره ایجاد کنند. ترکیبات ضد باکتری دهانشویه می توانند این باکتری ها را تحت کنترل نگه دارند.

دهانشویه های ضد عفونی کننده یا ضد میکروب حتی قوی تر هستند. نه تنها باکتری ها، بلکه سایر موجودات مانند قارچ ها و برخی ویروس ها را نیز از بین می برند.

همه این محصولات برای تمیز نگه داشتن دهان بیمار مفید هستند. آنها همچنین می توانند به مبارزه با میکروب هایی کمک کنند که به لثه ها حمله می کنند و باعث التهاب لثه و بیماری پریودنتال می شوند.

آیا باید از دهانشویه حاوی الکل اجتناب کرد؟

اکثر دهانشویه های انتخابی حاوی الکل هستند. الکل همان چیزی است که باعث ایجاد احساس سوزش می شود که بسیاری از افراد آن را با دهانشویه مرتبط می دانند. در بسیاری از موارد، این ماده ضد عفونی کننده نیز است که بیشترین فایده را برای از بین بردن موجودات مضر دارد. در سال های اخیر بحث های زیادی درباره بی خطر بودن این محصولات وجود داشته است.

در حالی که الکل موجود در دهانشویه خطرناک نیست و به بریس ها آسیبی نمی رساند (این مورد توسط انجمن دندانپزشکی آمریکا تأیید شده است)، اما همیشه توصیه نمی شود. دلایلی وجود دارند که چرا استفاده کنندگان از بریس ها ممکن است بخواهند یک گزینه فاقد الکل را انتخاب کنند:

  • استفاده از بریس ها می تواند دندان ها را دردناک و حساس کند. سوزش و سوزن سوزن شدنی که بیماران با دهانشویه بر پایه الکل احساس می کنند می تواند به این ناراحتی بیافزاید.
  • الکل موجود در دهانشویه به شدت خشک کننده و کم آب کننده است و برای پوست و لثه ها نسبتاً خشن است و می تواند باعث خشکی دهان شود که می تواند باعث پوسیدگی و بوی بد دهان شود.
  • ممکن است مقدار اندکی از دهانشویه بلعیده شود. کودکان یا هر کسی که نباید الکل مصرف کند، ممکن است بیش از حد ایمن الکل ببلعند. به همین دلیل هیچ نوع دهانشویه ای برای کودکان زیر 6 سال توصیه نمی شود.

درس مهم این است که دهانشویه و محلول شستشوی دهان می تواند حاوی تعدادی مواد مختلف باشند. مصرف کنندگان باید برچسب محصولات را مطالعه کنند تا از مواد تشکیل دهنده محصولاتی که استفاده می کنند آگاه شوند. این درست است که فردی بخواهد از الکل اجتناب کند، به دنبال محافظت از مینای دندان های خود (فلوراید) باشد، یا بخواهد میکروب ها را از بین ببرد (ضد باکتری یا ضد عفونی کننده).

دهانشویه را به روتین تمیز کردن دهان خود اضافه کنید.

حفظ سلامت دندان ها در حین استفاده از بریس ها می تواند چالش برانگیز باشد. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن همیشه برای تمیز کردن دندان ها به اندازه لازم کافی نیست. افزودن دهانشویه به روتین مراقبت از دهان کمک خواهد کرد و مراجعات منظم به دندانپزشک نیز ضروری هستند. دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی شما می تواند توصیه کند در حالی که روی دندان های شما بریس ها قرار دارند، که کدام نوع دهانشویه ممکن است برای آنها بهتر عمل کند.

تصمیم گیری برای دریافت بریس ها یک تعهد بزرگ است، اما نتیجه نهایی یک لبخند صاف تر خواهد بود که ارزش وقت و تلاش را دارد. اطمینان حاصل کنید که پس از برداشتن بریس ها، دندان های زیر آنها تا حد امکان سالم هستند.

 بهترین دهانشویه برای ارتودنسی

بهترین دهانشویه برای ارتودنسی

آیا دهانشویه خاصی وجود دارد که باید با بریس ها از آن اجتناب کنید؟

شما با بریس ها به دهانشویه خاصی نیاز ندارید، اما انتخاب دهانشویه ای که مخصوص لبخند با بریس است، ضرری ندارد.

هنگام استفاده از بریس ها، بهتر است از دهانشویه هایی که حاوی مواد سفید کننده هستند خودداری کنید. سفید کردن دندان های خود در حالی که بریس ها روی دندان قرار دارند، می تواند باعث ایجاد لکه و تغییر رنگ سطح دندان ها در هنگام برداشتن بریس ها شود. صبر کنید تا درمان شما تمام شود تا دندان های خود را بدون هیچ براکت یا سیمی سفید کنید.

تا زمانی که دهانشویه شما دارای فلوراید، فاقد الکل و ضد باکتری باشد، گزینه بسیار خوبی است!

هنوز در مورد دهانشویه با بریس ها سؤال دارید؟

لطفاً در صورت داشتن هر گونه سؤال با ما تماس بگیرید! ما هر آنچه که باید بدانید را به شما خواهیم گفت.

آتل یا اسپلینت دندانی چه کاربردی دارد؟

از آتل ها یا اسپلینت های دندانی که برای هر بیمار به صورت سفارشی ساخته شده اند، برای درمان های زیبایی، ارتودنسی یا برای درمان مشکلات فک استفاده می شود. اخیراً آنها در بازار بیشتر موجود شده اند. محبوبیت آتل های دهان در حال افزایش است و به عنوان ابزاری کاربردی و مجزا برجسته می شوند که در درمان مشکلات متعدد به افراد کمک می کنند. بیایید انواع مختلف اسپلینت های دندانی موجود و نحوه عملکرد آنها را بررسی کنیم.

اسپلینت دندان برای چیست؟

به طور کلی می توان گفت که اسپلینت های دندانی نوعی ابزار دندانپزشکی متحرک هستند که از مواد پلاستیکی شفاف ساخته شده اند. آنها ابزارهای شفاف و متحرکی هستند که به صورت سفارشی ساخته می شوند تا کاملاً با دندان های هر بیمار سازگار شوند. بسته به هدفی که اسپلینت برای دندان های شما انجام می دهد، ضخامت و ساخت آنها ممکن است متفاوت باشد.

اسپلینت دندان برای چه مواردی کاربرد دارند؟

بسته به نیاز هر بیمار، از اسپلینت های دندانی برای موارد مختلفی استفاده می شود. اسپلینت های دندان های شما می توانند مشکلات بایت را برطرف کنند، دندان ها را همراستا کنند یا حتی با افزودن محصولات سفید کننده به دندان ها به سفید شدن دندان ها کمک کنند.

انواع اسپلینت های دندانی

اسپلینت های دندانی بسته به کاربرد آنها انواع مختلفی دارند، از جمله:

اسپلینت های ضد خروپف

اسپلینت های ضد خروپف در شب استفاده می شوند و با چند میلی متر حرکت دادن فک به سمت جلو عمل می کنند تا از ایجاد صداهای مزاحم در شب جلوگیری کنند.

 اسپلینت دندانی

اسپلینت دندانی

اسپلینت اکلوزال برای دندان قروچه

دندان قروچه یک وضعیت پزشکی است و می تواند هم کودکان و هم افراد بزرگسال را درگیر کند. در دندان قروچه، بیمار آگاهانه یا ناخودآگاه دندان های خود را روی یکدیگر فشار می دهد یا به هم می ساید و حتی در هنگام خواب نیز بارها این کار را تکرار می کند. بدیهی است که این امر می تواند موجب بروز مشکلات دندانی مختلفی مانند ساییدگی مینای دندان، شکستگی دندان ها و کلیک کردن مفصل TMJ ایجاد کند. این می تواند منجر به نیاز به مراقبت های دندانی پر هزینه مانند روکش ها، وینرها، درمان های ریشه یا کشیدن دندان در موارد بدتر شود که توسط دندانپزشک عمومی شما انجام می شوند. اگر مشکل اصلی قبل از ترمیم دندان تشخیص داده نشود و اصلاح نشود، ممکن است سرمایه‌گذاری شما به خطر بیفتد و نتواند درد و ناراحتی را برطرف کند.

ساییدن یا فشردن مزمن فک به دلیل دیپ بایت، کراس بایت، بایت لبه به لبه یا سایر ناهماهنگی های فک به دلیل فشار مداوم بر روی فک می تواند باعث ایجاد درد نه تنها در فک، بلکه در ناحیه صورت، گوش ها و گردن، مفصل فکی- گیجگاهی TMJ و عضلات اطراف آن نیز شود. سایر علائم عبارتند از کلیک کردن یا قفل شدن مفصل فک، سردرد و صدای زنگ در گوش.

اسپلینت های اکلوزال برای دندان قروچه، عملکردی کاملاً پزشکی دارند، و برای درمان مشکلات فک و همچنین مشکلات مربوط به مفاصل و عضلات فکی- گیجگاهی (به نام TMJ) استفاده می شوند. اسپلینت های اکلوزال بیش از همه توسط بیمارانی استفاده می شوند که از دندان قروچه یا براکسیسم رنج می برند.

این اسپلینت ها برای دندان قروچه از پلاستیک یا رزین ساخته شده اند و معمولاً در شب استفاده می شوند. آنها معمولاً بزرگتر از سایر ابزارهای مشابه هستند. ضخامت آنها به آنها این امکان را فراهم می کند تا دندان های بالا و پایین را به اندازه کافی از هم جدا نگه دارند تا عضلات فک را شل کنند.

اسپلینت های اکلوزال همچنین از ساییدن دندان ها روی یکدیگر در هنگام خواب جلوگیری می کنند که در نهایت باعث ساییدگی و بروز سایر مشکلات دندانی می شود. گرچه آنها به عنوان اسپلینت خواب شناخته می شوند، بعداً خواهیم دید، آنها تنها مواردی نیستند که فقط در شب استفاده می شوند.

اسپلینت سفید کننده دندان

اسپلینت های سفید کننده دندان، که بیشتر تحت عنوان قالب های سفید کننده دندان شناخته می شوند، احتمالاً پرمصرف ترین اسپلینت هستند. بسته به محصول مورد استفاده، آنها به مدت چند دقیقه یا چند ساعت در روز با ژل سفید کننده استفاده می شوند. برای درمان ایمن، مهم است که محصول سفید کننده توسط دندانپزشک و پس از آنالیز دقیق هر بیمار تجویز شود. بسته به رنگ مینای دندان و نتیجه مورد نظر، متخصص برای جلوگیری از آسیب رساندن به دندان، ژل خاصی را تجویز خواهد کرد و همچنین تمام جزئیات استفاده از آن را برای بیمار توضیح می دهد.

 اسپلینت دندانی

اسپلینت دندانی

اسپلینت های ارتودنسی

این اسپلینت های دندانی که بیشتر به عنوان الاینر شناخته می شوند، انقلابی در بازار ارتودنسی هستند، که مشکلات دندانی را اصلاح کرده و درمانی کاملا ًنامرئی را ارائه می دهند. این ابزارهای متحرک که بسته به مورد هر 7 تا 15 روز یک مرتبه تعویض می شوند تا لبخند مورد نظر بدست آید.

اسپلینت های ارتودنسی همیشه باید در چارچوب درمان تحت نظارت یک متخصص استفاده شوند. آنها پس از معاینه دقیق بیمار و آزمایش اولیه برای تعیین آمادگی بیمار برای شروع درمان تجویز می شوند. این نکات برای جلوگیری از بروز خطرات ناشی از ارتودنسی خانگی و درمان با اسپلینت های ارتودنسی بدون نظارت پزشکی بسیار مهم هستند.

اسپلینت های نگهدارنده

گزینه آخر، اسپلینت های نگهدارنده هستند که به عنوان نگهدارنده یا محافظ دندان شبانه نیز شناخته می شوند، بعد از اتمام درمان ارتودنسی استفاده می شوند تا لبخند را کاملاً هماهنگ نگه دارند. دندان ها در طول سال ها حرکت می کنند، حتی پس از استفاده از بریس ها. از این رو به ادامه استفاده از ابزار نگهدارنده برای حفظ نتایج نیاز است. آنها عمدتاً در شب استفاده می شوند و برای حفظ عملکرد خود باید مرتباً تعویض شوند.

نحوه تمیز کردن اسپلینت دندان

اگر به این فکر می کنید که یک اسپلینت دندانی را چگونه تمیز کنید، متوجه خواهید شد که در واقع بسیار ساده است. اسپلینت ها را قبل از گذاشتن داخل دهان بعد از مسواک زدن، باید با آب سرد و صابون ملایم شستشو داد. توانایی بیرون آوردن اسپلینت دندان برای تمیز کردن، این امکان را برای بیماران فراهم می کند که درمان بهداشتی تری داشته باشند.

همچنین می توانیم از پاک کننده های پروتزهای مصنوعی دندانی مانند قرص هایی که در آب حل می شوند استفاده کنیم. فقط باید اسپلینت ها را با قرص در یک لیوان آب قرار دهید و حدود 20 دقیقه در آنجا بگذارید تا مطمئن شوید که کاملاً تمیز شده اند.

اسپلینت ها و نگهدارنده های ارتودنتیک

مأموریت ما ارائه درمان با اسپلینت ها و نگهدارنده های ارتودنسی با بهترین نسبت قیمت و کیفیت می باشد. به همین دلیل است که ما الاینرهای متحرک و نامرئی ارتودنسی متناسب با هر مورد و همچنین نگهدارنده ها را ارائه می دهیم تا بتوانید لبخند کامل خود را برای همیشه حفظ کنید.

ما با اسپلینت های دهانی متحرک و نامرئی را برای همراستا کردن دندان ها و درمان مشکلات بایت کار می کنیم. درمان های ما مخصوص به هر بیمار و بر اساس تشخیص دقیق توسط ارتودنتیست ارائه می شوند. به این ترتیب می توانیم درمانی را ارائه دهیم که به بهترین وجه با نیازهای شما و پیچیدگی مورد شما مطابقت داشته باشد. در پایان درمان، برای صاف نگه داشتن دندان های خود باید از اسپلینت های شبانه استفاده کنید.

برای اولین مشاوره با ما تماس بگیرید!

اگر می خواهید درمان ارتودنسی خود را شروع کنید و لبخندی چشم نواز به نمایش بگذارید، یا اگر می خواهید نتایج درمان خود را با نگهدارنده ها حفظ کنید، می توانید با ما تماس بگیرید تا در نزدیکترین زمان ممکن نوبت بگیرید. با ما تماس بگیرید و ما به تمام پرسش های شما پاسخ خواهیم داد!

پرسش های متداول در مورد اسپلینت های دندانی

اگر اسپلینت دندان خیلی سفت باشد چه باید کرد؟

با اسپلینت های ارتودنسی و بعد از ارتودنسی، طبیعی است که در ابتدا احساس کنید کمی فشار بیشتری به دندان های شما وارد می شود. بنابراین، مهم است تا جایی که ممکن است که آنها را استفاده کنید تا با دندان های شما سازگار شوند. اما در مورد آتل دندان قروچه، پس از 2 روز استفاده از آن، نباید فشاری احساس شود. اگر این اتفاق رخ دهد، ممکن است که نصب ضعیفی داشته باشد، بنابراین باید برای نصب مجدد آن به متخصص مراجعه کنید. از سوی دیگر، اسپلینت هایی که برای سفید کردن دندان استفاده می شوند، به هیچ وجه نباید باعث ایجاد درد شوند، زیرا به اندازه آتل های قبلی سفت نمی شوند.

اگر اسپلینت دندانی نامناسب قرار بگیرند چه باید کرد؟

اگر اسپلینت دندانی تجویز شده به درستی جای نمی گیرد، باید به دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی خود مراجعه کنید تا آنها بتوانند آن را تنظیم کنند یا به شما بگویند که چگونه ادامه دهید.

آیا اسپلینت دندان درد دارد؟

با آتل های دندانی ممکن است فشاری احساس کنید، اما معمولاً باعث بروز درد نمی شوند. اگر به هر دلیلی درد احساس کردید باید برای بررسی اسپلینت دندان به متخصص مراجعه کنید.

ماندگاری اسپلینت دندان چقدر است؟

به نوع اسپلینت بستگی دارد. اسپلینت های ارتودنسی معمولاً هر هفته یا هر دو هفته یک مرتبه و اسپلینت های ریتینر هر 6 یا 9 ماه یک مرتبه تعویض می شوند، مانند اسپلینت های دندان قروچه، که معمولاً حدود 2 یا 3 سال دوام می آورند، در حالی که اسپلینت های سفید کننده تا زمانی که درمان طول می کشد می توان از آنها استفاده کرد.

دلایل شایع طعم فلز داخل دهان

آیا دهان شما طعم سکه های قدیمی را می دهد؟ دیسگوسیا Dysgeusia، تغییر در حس چشایی شما، می تواند یکی از عوارض جانبی انواع مسائل پزشکی باشد، و “مزه فلز در دهان” یکی از تظاهرات شایع دیسگوسیا، شایع تر از آن چیزی است که فکرش را بکنید.

چرا دهانم طعم فلز می دهد؟

طعم فلز داخل دهان می تواند نشان دهنده یک بیماری جدی مانند مشکلات کلیوی یا کبدی، دیابت تشخیص داده نشده یا برخی سرطان ها باشد. اما این دلایل غیر معمول هستند و معمولاً با علائم دیگری همراه هستند.

در غیر این صورت اگر سالم هستید، علت آن طعم فلزی داخل دهان معمولاً خوش خیم است. اگر طعم فلزی در دهان شما تنها شکایت شماست، ممکن است یکی از چندین مورد باشد.

بهداشت ضعیف دهان

اگر به طور منظم مسواک نزنید و نخ دندان نکشید، نتیجه می تواند مشکلات دندانی و لثه مانند التهاب لثه، پریودنتیت و عفونت دندان باشد. این عفونت ها را می توان با تجویز دندانپزشک برطرف کرد. طعم فلز معمولاً پس از از بین رفتن عفونت از بین می رود.

داروهای تجویزی

برخی داروها می توانند طعم فلز ایجاد کنند، زیرا بدن شما دارو را جذب می کند و سپس در بزاق خارج می شود. این داروها عبارتند از:

  • آنتی بیوتیک هایی مانند کلاریترومایسین، مترونیدازول و تتراسایکلین.
  • آلوپورینول، داروی نقرس.
  • داروهای فشار خون، از جمله کاپتوپریل.
  • لیتیوم که برای درمان برخی بیماری های روانپزشکی استفاده می شود.
  • متازولامید، برای درمان گلوکوم استفاده می شود.
  • متفورمین، داروی دیابت.

داروهایی که می توانند باعث خشکی دهان شوند، مانند داروهای ضد افسردگی، نیز می توانند عامل طعم فلز داخل دهان باشند، زیرا جوانه های چشایی شما را می بندند، که به نوبه خود می تواند حس چشایی شما را تحت تأثیر قرار دهد.

طعم فلز داخل دهان

طعم فلز داخل دهان

ویتامین ها یا داروهای بدون نسخه

مولتی ویتامین ها با فلزات سنگین (مانند کروم، مس و روی) یا داروهای سرماخوردگی (مانند قرص های زیر زبانی روی) می توانند باعث ایجاد طعم فلزی شوند. ویتامین های دوران بارداری و مکمل های آهن یا کلسیم هم همینطور هستند.

معمولاً با پردازش ویتامین ها یا دارو در بدن، طعم فلز از بین می رود. در غیر اینصورت، دوز مصرفی خود را بررسی کنید و مطمئن شوید که بیش از حد مصرف نمی کنید.

عفونت ها

برخی از بیماری های موقتی می توانند حس چشایی شما را تغییر دهند، که ممکن است طعم فلز را در دهان شما ایجاد کنند:

  • سرماخوردگی
  • سینوزیت
  • عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی

این طعم معمولاً زمانی که عفونت برطرف می شود از بین می رود، پس سخت نگیرید و زود خوب شوید.

درمان سرطان

بیمارانی که با شیمی درمانی یا پرتودرمانی تحت درمان هستند- بویژه برای سرطان های سر و گردن- ممکن است طیف وسیعی از تغییرات در طعم و بو را تجربه کنند، از جمله طعم فلز که گاهی اوقات به آن “دهان شیمی درمانی” گفته می شود.

مطالعات نشان می دهند که روی و ویتامین D ممکن است به مبارزه با آن کمک کنند، گرچه تحقیقات در حال انجام هستند.

بارداری

سرزنش هورمون ها: دیسگوسیا بویژه در دوران بارداری بسیار شایع است. برای برخی از مادران باردار، این به معنای هوس خوردن ترشی و بستنی است، در حالی که برای برخی دیگر، می تواند به معنای طعم فلز یا ترش غیرقابل توضیح باشد.

امیدی هست، گرچه به طور معمول، دیسگوسیا در بدترین حالت خود در سه ماهه نخست بارداری اتفاق می افتد، بنابراین با پیشرفت بارداری، مزه فلزی باید از بین برود.

طعم فلز داخل دهان

طعم فلز داخل دهان

زوال عقل

جوانه های چشایی همه افراد با افزایش سن کاهش می یابند، اما برای افراد مبتلا به زوال عقل، این تغییرات ممکن است در نتیجه تغییرات در مغز تسریع پیدا کنند. گاهی اوقات طعم غذا با قبل متفاوت می شود، که پزشکان آن را “اختلالات چشایی” می نامند

جوانه های چشایی توسط اعصاب به مغز متصل می شوند و اختلالات چشایی زمانی رخ می دهند که بخشی از مغز که به حس چشایی مربوط است به درستی کار نمی کند.

آلرژی

طعم فلزی داخل دهان می تواند یکی از عوارض جانبی آلرژی به مواد غذایی، بویژه صدف یا آجیل درختی باشد. این نشانه اولیه آنافیلاکسی است که می تواند کشنده باشد. اگر چنین حساسیتی دارید (یا مشکوک به داشتن آن هستید)، قبل از بروز آن، در مورد اقداماتی که در صورت بروز یک واکنش آلرژیک باید انجام دهید- با پزشک خود صحبت کنید.

قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی

استنشاق سطوح بالای برخی از مواد می تواند منجر به ایجاد طعم فلزی شود.

  • حشره کش ها: طعم فلزی داخل دهان می تواند نشانه انواع خاصی از مسمومیت با آفت کش ها باشد.
  • سرب: اغلب در رنگ های بر پایه سرب، گرد و غبار رنگ و خاک آلوده به رنگ های لایه بردار یافت می شود، این عنصر شیمیایی منابع دیگری نیز دارد، از جمله آب، سفال و برخی مواد آرایشی.
  • جیوه: به طور معمول با ماهی و سایر غذاهای دریایی مرتبط است، این فلز سمی را می توان در مکان های ساخت و ساز و دماسنج های قدیمی نیز یافت.

این مواد شیمیایی می توانند باعث ایجاد نگرانی های سلامتی قابل توجهی شوند، بنابراین اگر در معرض آنها قرار گرفته اید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید. طعم فلزی داخل دهان شما باید پس از درمان بیماری زمینه ای از بین برود.

طعم فلز داخل دهان و کووید 19

پزشکان مدت هاست می دانند که از دست دادن حواس چشایی و بویایی یکی از عوارض جانبی احتمالی کووید 19 است- اما برخی افراد طعم فلزی را نیز گزارش کرده اند.

معمولاً، دهان فلزی پس از درمان علت اصلی، خود به خود برطرف می شود، اما طعم فلزی ناشی از کووید 19 در دهان ممکن است هفته ها یا حتی ماه ها پس از بهبودی شما از ویروس باقی بماند.

طعم فلز داخل دهان

طعم فلز داخل دهان

نکاتی برای جلوگیری از طعم فلزداخل دهان

در اینجا اقداماتی را توصیه می کنیم که می توانید به تنهایی برای به حداقل رساندن دهان فلزی انجام دهید.

  • بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید، از جمله مسواک زدن منظم، نخ دندان کشیدن و تمیز کردن روی زبان برای حفظ سلامت دهان.
  • برای جلوگیری از خشکی دهان که می تواند باعث ایجاد طعم فلز داخل دهان شود، بدن خود را هیدراته نگهدارید.
  • کارد و چنگال فلزی و بطری های آبی که می توانند طعم فلزی را بدتر کنند را تعویض کنید. به جای آن، نمونه های شیشه ای، پلاستیکی یا سرامیکی را امتحان کنید.
  • قبل از غذا خوردن، دهان خود را با محلول جوش شیرین و آب گرم بشویید. این کار می تواند تعادل pH دهان شما را تنظیم کند و به خنثی کردن اسید کمک کند- از جمله طعم فلزی ناخوشایند.
  • سیگار را ترک کنید، زیرا سیگار ممکن است طعم فلز را تشدید کند (از دیگر اثرات منفی روی سلامت شما).
  • یخ بمکید، خواه به شکل مکعبی، تراشه ای و یخ های فاقد قند.
  • یک قرص نعناع بمکید یا یک تکه آدامس بجوید- فقط مطمئن شوید که فاقد شکر مصرف می کنید!
  • غذاهایی بخورید که می توانند طعم فلز را بپوشانند.
  • مرکبات بخصوص آب لیمو و لیمو ترش.
  • غذاهای ترش مانند ترشیجات و سایر محصولات دارای سرکه.
  • شیرین کننده ها، مانند شربت افرا (که باید در مقادیر کم استفاده شوند).

با این حال، هر کاری که انجام می دهید، از منشأ موضوع غافل نشوید.

اگر طعم خنده دار دائمی در دهان خود دارید، فقط سعی نکنید علائم را پنهان کنید. با پزشک خود صحبت کنید، که می تواند تشخیص دهد که آیا شما یک بیماری یا وضعیت جدی دارید یا خیر و به شما کمک می کند تا اقدامات لازم را برای رفع علت زمینه ای انجام دهید.

ابزار کریر موشن چگونه عمل می کند؟

ابزار کریر موشن Carriere Motion به دندان های نیش و مولر اول در هر طرف دهان در قسمت بیرونی دندان ها متصل می شود. یک چسب دندانی در طول درمان آنها را محکم روی دندان ها نگه می دارد. یک الاستیک روی یک دندان در قوس دندانی مقابل قرار می گیرد.

این ابزار به دندان های مولر و دندان نیش فشار اندکی وارد می کند و آنها را همزمان با سوی یکدیگر حرکت می دهد. این فشار به اصلاح ناهماهنگی بایت در دندان های عقب کمک می کند.

درمان با ابزار کریر موشن چقدر طول می کشد؟

اکثر بیماران حدود شش ماه از ابزار کریر موشن استفاده می کنند. استفاده از ریتینر (نگهدارنده) و الاستیک ها به مدت 20 تا 22 ساعت هر روز ضروری است، در غیر این صورت ابزار کار خود را آنطور که مد نظر است انجام نخواهد شد. عدم استفاده صحیح از الاستیک ها می تواند منجر به درمانی شود که طولانی تر از شش ماه خواهد بود و شروع درمان بریس ها یا الاینرها را به تأخیر می اندازد.

 کریر موشن در ارتودنسی

کریر موشن در ارتودنسی

ابزار کریر موشن چگونه عمل می کند؟

ابزار کریر موشن به همراستا کردن دندان های ناهمراستای عقبی قبل از شروع درمان با بریس ها یا اینویزیلاین کمک می کند. ابزار کریر موشن دندان های بالا و پایین را حرکت می دهد تا بایت همراستاتر شود. کریر موشن به دندان های فک بالا و قلاب ها به دندان های مولر فک پایین متصل می شود. با استفاده از نوارهای لاستیکی که به کریر موشن وصل می شوند، دندان ها به محل مورد نظر حرکت می کنند. هنگامی که دندان ها به محل مورد نظر خود رسیدند، معمولاً ظرف 3 تا 6 ماه، می توان کریر موشن را برداشت و مرحله بعدی درمان را آغاز کرد. با تراز کردن بایت قبل از رفتن به سراغ بریس ها یا الاینرها، تا حد زیادی می توان زمان کل درمان را کاهش داد.

ابزار کریر موشن برای اصلاح مال اکلوژن کلاس 2 (اورجت شدید) استفاده می شود. می توان از ابزار کریر موشن به جای ابزارهای سنتی هربست یا هدگیر استفاده کرد. همچنین ممکن است به جای جراحی پیچیده تراز بایت استفاده شود.

چگونه می توان ابزار کریر موشن را تمیز کرد؟

با استفاده از ابزار کریشن موشن می توانید مثل همیشه مسواک بزنید و نخ دندان بکشید. هیچ اقدام اضافه ای برای تمیز کردن نیاز نیست. برای تمیز کردن اطراف تکیه گاه های دندان های نیش، مولر و خود تکیه گاه ها دقت بیشتری داشته باشید.

آیا استفاده از ابزار کریر موشن درد دارد؟

هنگامی که برای اولین بار ابزار کریر موشن را نصب می کنید، تا زمانی که دهان شما به ابزار و کش ها عادت می کند ممکن است کمی ناراحتی در گونه شما ایجاد شود. این ناراحتی باید در عرض یک هفته از بین برود.

دندان های مولر و نیش که به ابزار متصل می شوند، با شروع حرکت ممکن است درد خفیفی را تجربه کنند. مسکن های بدون نسخه ممکن است برای افزایش راحتی شما مصرف شوند.

 کریر موشن در ارتودنسی

کریر موشن در ارتودنسی

مزایای استفاده از موشن کریر

  • زمان درمان کوتاه تر- ابزار قبل از بریس ها برای حرکت سریع تر دندان ها و زمان کمتر درمان با بریس ها استفاده می شود.
  • استفاده زودتر از الاستیک ها- زمانی که اکثر بیماران هنوز مشتاق درمان هستند از الاستیک ها در ابتدای درمان استفاده می شود.
  • خوشایند بودن از نظر زیبایی- طراحی منحصر به فرد آنها باعث می شود ابزار به سختی جلب توجه کند.
  • گفتار عادی- کیفیت گفتار شما تحت تأثیر قرار نمی گیرد.
  • بدون نیاز به ابزارهای ظاهری- عدم نیاز به ابزارهای سنتی حجیم مانند هدگیر که در خارج از دهان استفاده می شوند.
  • طراحی شیک و با برجستگی اندک- طراحی با برجستگی اندک و سطح صاف استفاده از آن را راحت تر می کند.
  • تمیز نگه داشتن آسان- مسواک زدن و نخ دندان کشیدن با این ابزار آسان تر است.
 کریر موشن در ارتودنسی

کریر موشن در ارتودنسی

آیا افراد متوجه ابزار من خواهند شد؟

ابزار کریر موشن به دلیل طراحی زیبایی که دارد به سختی داخل دهان جلب توجه می کند. برخلاف بسیاری از انواع دیگر ابزارهای ارتودنسی، ابزار کریر موشن در توانایی صحبت کردن شما اختلالی ایجاد نمی کند.

آیا می توان کریر موشن خود را سفارشی کرد؟

آری! کریر موشن در 30 رنگ سرگرم کننده عرضه می شود. چه کسی گفته است که ابزارهای ارتودنسی باید خسته کننده باشند؟

هر چند وقت یک مرتبه باید الاستیک های ابزار کریر موشن خود را تعویض کرد؟

شما باید 2 تا 3 مرتبه در روز، یا حداقل بعد از هر وعده غذایی الاستیک های خود را تعویض کنید. به خاطر داشته باشید که همیشه از نگهدارنده خود با الاستیک ها استفاده کنید. استفاده از الاستیک ها بدون نگهدارنده می تواند تأثیر نامطلوبی روی تراز دندان های شما داشته باشد.

نگهدارنده خود را چگونه تمیز کنم؟

نگهدارنده شما باید با آب و صابون ظرفشویی معمولی تمیز شود. در زمانی که از نگهدارنده استفاده نمی کنید همیشه آن را درون جعبه نگهداری آن قرار دهید. هنگام غذا خوردن هرگز آن را درون دستمال نگذارید. وقتی در دستمال پنهان شده است ممکن است به راحتی آن را دور بیندازید!

 کریر موشن در ارتودنسی

کریر موشن در ارتودنسی

دستورالعمل های استفاده از کریر موشن

  • همیشه ریتینر و الاستیک های فک پایین را با یکدیگر استفاده کنید. اگر از الاستیک های بدون ریتینر فک پایین استفاده کنید، به دندان ها و لثه های شما آسیب وارد خواهد شد.
  • همیشه از دو طرف الاستیک ها را جا بیندازید، مگر اینکه ارتودنتیست شما دستور دیگری داده باشد.
  • حداقل 22 ساعت در روز از الاستیک ها استفاده کنید. هرگز نباید آنها را بیشتر از 30 دقیقه خارج از دهان نگهدارید.
  • شما با استفاده از این الاستیک ها شروع خواهید کرد: الاستیک های FORCE 1
  • در مراجعات بعدی از این الاستیک ها استفاده خواهید کرد: FORCE 2
  • اگر به درستی استفاده شده باشد، باید فاصله هایی بین دندان های جلوی فک بالای شما ایجاد شده باشد.
  • به شما دو ریتینر فک پایین داده خواهد شد، فقط در صورت گم شدن یا شکستن یکی از دیگری استفاده خواهید کرد (که ما پیش بینی نمی کنیم اتفاق بیفتد).
 کریر موشن در ارتودنسی

کریر موشن در ارتودنسی

پرسش های متداول درباره ابزار کریر موشن

اگر الاستیک های من تمام شوند چه باید بکنم؟

در اسرع وقت به ارتودنتیست خود مراجعه کنید تا مقدار بیشتری از آنها در اختیار شما قرار دهد.

اگر ریتینر فک پایین خود را گم کنم چه کار کنم؟

به سراغ سری دوم بروید. اگر سری دوم ندارید به مطب مراجعه کنید. از کش های لاستیکی استفاده نکنید، مگر اینکه ریتینر خود را روی آن قرار دهید.

براکت یا بازوی فلزی من شل شده است، چه کاری باید انجام دهم؟

با مطب ارتودنتیست خود تماس بگیرید. تا زمانی که توسط ارتودنتیست ویزیت نشده اید از الاستیک استفاده نکنید.

براکت روی دندان فک پایین من تیز است، چه کاری باید انجام دهم؟

اغلب قرار دادن موم روی براکت باعث راحتی بیشتر آن می شود.

من دیگر نمی خواهم این کار را انجام دهم، گزینه دیگر چیست؟

جایگزین های این ابزار شامل هدگیر، کشیدن دندان و جراحی فک هستند.

به چه سطحی از درمان ارتودنسی نیاز دارید؟

صاف و همراستا بودن دندان های شما می تواند به روش های مختلف روی شما تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، تراز دندان های شما روی ظاهر لبخند شما تأثیر می گذارد. دندان های صاف تر جذاب تر به نظر می رسند. هم ترازی دندان های شما از نظر عملکرد و طول عمر بایت نیز شما را تحت تأثیر قرار می دهد. دندان هایی که به درستی همراستا شده اند به طور یکنواخت به یکدیگر می رسند و این امکان را برای شما فراهم می کنند تا عمل جویدن را به طور مؤثر انجام دهید. هنگامی که بایت شما در یک راستا باشد، از فرسایش زود هنگام دندان ها نیز جلوگیری می کند. در نهایت، دندان های صاف تر راحت تر نیز تمیز می شوند. برای صاف و یکدست کردن لبخند خود، این موضوع مطرح می شود که به چه سطحی از درمان ارتودنسی نیاز دارید.

بریس های ارتودنسی تغییرات عمده ای در بایت شما ایجاد می کنند.

بریس های ارتودنسی از براکت ها و سیم هایی تشکیل شده اند که فشار ثابتی را به دندان های شما وارد می کنند. این سیستم براکت ها، سیم ها و رابر بندها، به مرور زمان به دندان های شما فشار وارد می کنند و آنها را به راستای مناسب می کشد. این درمان برای موارد عمده ناهماهنگی بایت، یا دندان هایی که به صورت استثنایی کج هستند ایده آل است. با استفاده از این روش می توان دندان های فشرده را نیز از یکدیگر جدا کرد. معمولاً یک تا دو سال طول می کشد تا بریس های ارتودنسی بایت شما را هماهنگ کنند، بنابراین تعهد بزرگی هستند. اگر دندان های شما به طور قابل توجهی نامرتب هستند، احتمالاً این گزینه برای شما مناسب است.

به چه سطحی از درمان ارتودنسی نیاز دارید؟

به چه سطحی از درمان ارتودنسی نیاز دارید؟

الاینرهای نامرئی می توانند موارد جزئی تر را تنظیم کنند.

ممکن است قبلاً محصولات الاینر نامرئی را دیده باشید. آنها الاینرهای پلاستیکی شفافی هستند که دندان های شما را صاف می کنند. این محصول اغلب ترجیح داده می شود زیرا محافظه کارانه است و وجود آنها در عکس ها قابل مشاهده نیست. علاوه بر این، الاینرهای نامرئی قابل جابجایی یا متحرک هستند، بنابراین می توانید آنها را برای غذا خوردن از دهان بیرون بیاورید، دندان های خود را تمیز کنید و خود الاینرها را نیز تمیز کنید. این باعث می شود آنها نسبت به بریس های سنتی کمتر دست و پا گیر باشند. الاینرهای نامرئی برای ایجاد تنظیمات جزئی در صاف شدن دندان های شما عالی هستند، اما برای موارد عمده تنظیم مجدد دندان ها و بایت کار نمی کنند.

تنظیمات زیبایی را می توان با سرعت بیشتری انجام داد.

اگر دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی شما تشخیص دادند که شما یک مشکل ناهماهنگی دارید که باید با بریس درمان شود، باید این کار را انجام دهید. جلوگیری از فرسایش بیشتر دندان ها ایده خوبی برای آینده سلامت دهان و دندان های شما است. با این حال، اگر مشکلات شما بیشتر جنبه زیبایی داشته باشند، راه حل های برای یکدست کردن دندان ها وجود دارند که می توانند سریع تر عمل کنند. روش های سریع نوعی درمان ارتودنسی هستند که روی کانتور و ظاهر لبخند تمرکز دارند. با انجام تنظیمات کوچک در همراستایی دندان ها، می توان لبخند را با یک جدول زمانی درمانی که متناسب با سبک زندگی بیمار باشد، بهبود بخشید.

ترمیم های زیبایی راهکاری برای مشکلات غیر ارتودنتیک

گاهی اوقات بیماران علاوه بر مشکلات ارتودنتیک از مشکلات زیبایی دندان ها نیز رنج می برند. در چنین مواردی، اگر مشکل اتودنتیک جزئی باشد و بیمار برای دستیابی به نتایج نهایی عجله داشته باشد، با کمک دندانپزشکی زیبایی می توان خواسته او را برآورده کرد. این درمان ها اگر به درستی انجام شوند، هم تغییرات زیبایی در لبخند ایجاد می کنند و هم جوانی را برای آن به ارمغان می آورند، دندان های فرسوده یا لب پر شده را ترمیم می کنند و سلامت دهان و دندان های شما را بهبود می بخشند. دندانپزشکی زیبایی برای مسائل دندانی بهترین گزینه هستند که نیاز به توجه فوری دارند. دندانپزشکی زیبایی ثابت کرده است که از ترمیم دندان های شکسته یا لب پر شده گرفته تا ترمیم، تغییر شکل یا سفید کردن یا تغییر شکل دندان ها و حل لکه های عمقی، برای سلامت دهان بسیار مفید است. با این حال، گاهی اوقات دندانپزشکی زیبایی روی مشکلات اصلی دندان های شما تأثیر نمی گذارد.

برای کودکانی که فک های آنها هنوز در حال رشد است بریس ها انتخاب بهتری خواهند بود توصیه می شود زیرا دندان ها هنوز در حال بیرون آمدن هستند.

به چه سطحی از درمان ارتودنسی نیاز دارید؟

به چه سطحی از درمان ارتودنسی نیاز دارید؟

آیا به بریس ها نیاز داریم یا دندانپزشکی زیبایی؟

پاسخ این پرسش به شرایط شما بستگی دارد. اگر نسبت به دندان های خود حساس هستید و می خواهید لبخند خود را بهبود ببخشید، بریس ها یک روش درمانی عالی هستند اما درمان های دندانپزشکی زیبایی می توانند به مشکلات ظاهر دندان ها کمک کنند. اما اگر مشکل دندانی دارید که برای بهبود سلامت دهان و دندان ها باید اصلاح شود، باید به متخصص ارتودنسی مراجعه کنید.

صرف نظر از دلیل شما برای در نظر گرفتن بریس ها، ضروری است که با یک متخصص ارتودنسی واجد شرایط مشورت کنید تا متوجه شوید که آیا آنها انتخاب مناسبی برای شما هستند یا خیر.

در چه صورتی از بریس ها استفاده نمی شود؟

عوارض جانبی و خطرات مرتبط با بریس های دندانی به نوع بریس های شما و شدت مشکل شما بستگی دارد. افرادی که به فلز حساسیت دارند احتمالاً دچار کهیر یا بثورات می شوند. استفاده از بریس ها باعث بدتر شدن بیماری لثه می شود زیرا سیم و براکت ها لثه ها را تحریک می کنند. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن نامنظم می توانند منجر به پوسیدگی دندان شوند.

در افرادی که مستعد بروز این مشکلات هستند گزینه های دیگر مانند بریس های اینویزیلاین یا درمان های دیگر توصیه می شوند.

درمان افراد بزرگسالی که دندان شیری دارند

اکثر بیماران در دوران نوجوانی دندان های شیری خود را از دست می دهند، اما تعداد اندک نادری از آنها هستند که عدم افتادن یک یا دو دندان شیری را تجربه می کنند. افراد بزرگسالی که هنوز دندان های شیری دارند، می توانند مانند تمام دندان های دائمی عملکرد طبیعی داشته باشند، اما مواردی وجود دارند که درمان ارتودنسی بهترین گزینه برای رفع مشکلات است. دندان شیری که هرگز نمی افتد می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در سایر دندان های دهان شود و اگر به خوبی در راستای یکدیگر قرار نگیرند، حفره ایجاد می شود. در این مقاله در خواهید یافت که چه گزینه های درمانی موجود هستند و باید با دندان شیری خود چه کاری انجام دهید!

دندان شیری ماندگار چیست؟

برای اکثر کودکان، همه دندان های شیری در اوایل نوجوانی می افتند و دندان های دائمی بزرگسالی جایگزین آنها می شوند؛ تا سن 21 سالگی، بیشتر دندان های دائمی باید در دهان باشند. با این حال، گاهی اوقات برخی از دندان های شیری هرگز نمی افتند و به همین دلیل، دندان دائمی نمی تواند جایگزین آن شود. این دندان های شیری که هرگز نمی افتند، دندان های شیری ماندگار نامیده می شوند و گرچه معمولاً بی ضرر هستند، اما می توانند باعث بروز برخی مشکلات دندانی شوند. معاینات منظم دندانپزشکی توسط دندانپزشک در اوایل زندگی کودک می تواند به والدین کمک کند تا مشکلات مربوط به رشد دندان های کودک خود را شناسایی کنند، که می تواند در ایجاد یک طرح درمان به آنها کمک کند. از بین همه دندان های داخل دهان، معمولاً دندان های مولر دوم هستند که احتمال نیفتادن آنها زیاد است، زیرا اغلب یک دندان دائمی در پشت آن رشد نمی کند. اگر این دندان ها حداقل تا 20 سالگی داخل دهان باقی بمانند، احتمال بروز هر گونه عوارض بعدی در آنها بسیار کم است. اما اگر دندان هایی مانند دندان های پیشین یا مولر اول نیفتند، معمولاً برای برطرف کردن عوارض دندانی که می توانند برای دندان های مجاور ایجاد کنند، به درمان ارتودنسی نیاز است.

از آنجا که باقی ماندن دندان های شیری داخل دهان یک اتفاق نسبتاً شایع است، دلایل زیادی برای باقی ماندن آنها کشف شده است. یکی از دلایلی که دندان های شیری نمی افتند ناشی از هیپردنشیا است، یا زمانی که دندان های اضافی دارید، تا جایی در دهان برای رویش دندان های دائمی فضای کافی وجود نداشته باشد. آژنزیس دندان یکی دیگر از این شرایط است که هرچند نادر است، اما شرایطی است که در آن اکثر یا همه دندان های دائمی به طور کامل از دست می روند. در موارد دیگر، دندان به استخوان فک متصل جوض می خورد، بنابراین نمی تواند رویش پیدا کند، یا یک حادثه تروماتیک یا عفونت مانع رشد و یا رویش دندان می شود.

دندان شیری در بزرگسالان

دندان شیری در بزرگسالان

مشکلات ناشی از باقی ماندن دندان های شیری داخل دهان

همه دندان های شیری باقی مانده داخل دهان باعث ایجاد عوارض دندانی نمی شوند. بسته به اینکه کدام دندان نمی افتد، برخی از بیماران می توانند بقیه عمر خود را بدون هیچ مشکلی ادامه دهند. هر زمان که دندان شیری در بزرگسالی با دندان های دیگر به خوبی هماهنگ نباشد، تمیز کردن آن بسیار دشوارتر می شود و حفره ایجاد می شود. دندان شیری نامرتب می تواند باعث منحرف شدن نوک دندان های اطراف خود یا نامرتبی آنها شود که باید توسط ابزارهای ارتودنسی اصلاح شود. یکی از مشکلات اصلی که بیمارانی که دندان های شیری آنها داخل دهانشان باقی می مانند نگران آن هستند، ظاهر آن داخل دهان و کنار دندان های دیگر است. برخی از بیماران دندانی در جلوی دهان خود دارند که از نظر زیبایی خوشایند نیست و می تواند آزار دهنده باشد. دندان های شیری که داخل دهان باقی می مانند می توانند باعث ترومای اکلوزال شوند، وضعیتی که در آن هر زمان که دهان خود را می بندند، دندان ها روی یکدیگر قرار نمی گیرند. برای برخی بیماران، باقی ماندن دندان شیری داخل دهان می تواند باعث ایجاد فاصله بین دندان ها شود که به آن دیاستم گفته می شود. برخی از این مسائل، مانند نامرتبی دندان ها و ترومای اکلوزال، باید تحت درمان ارتودنتیک قرار گیرند، در حالی که برخی دیگر مانند دیاستم، کاملاً جنبه زیبایی دارند و اگر ظاهر دندان (یا فاصله بین دندان ها) شما را آزار نمی دهد، نیازی به درمان نیست.

دندان شیری در بزرگسالان

دندان شیری در بزرگسالان

گزینه هایی برای درمان دندان های شیری باقی مانده در افراد بزرگسال

برای افرادی که تصمیم می گیرند دندان شیری باقی مانده خود را بکشند، چند گزینه برای انتخاب وجود دارد. اولین و مهم ترین همه آنها این است که یک متخصص ارتودنسی باید دندان را ارزیابی کند و مشخص کند که کشیدن دندان چقدر اهمیت دارد.

یک معاینه ساده کافی است تا متخصص ارتودنسی هر گونه مشکلات ناشی از باقی ماندن دندان شیری را تشخیص دهد و طرح درمان مناسب را توصیه کند. دندانی که به خوبی تراز شده باشد، حتی اگر دندان شیری باشد، ساختار استخوان و بافت دهان را حفظ خواهد کرد، بنابراین اگر دندان شما را آزار نمی دهد، نیازی به کشیدن آن نیست. معمولاً یک متخصص ارتودنسی می تواند شکل دندان را تغییر دهد یا آن را می کشد و یک دندان مصنوعی جایگزین آن می کند. این دندان مصنوعی معمولاً ایمپلنت نامیده می شود و بهترین گزینه برای جایگزینی دندان بدشکل یا نامناسب است. با این حال، اگر دندان ها فشرده باشند، گزینه توصیه شده این است که به جای جایگزین کردن دندان با ایمپلنت، دندان را به طور کامل کشیده و فاصله بسته شود.

مقایسه روکش دندان و ونیر یا لمینت

اگر می خواهید ظاهر لبخند خود را بهبود دهید، چند راه وجود دارد که دندانپزشک شما می تواند به شما کمک کند.

ونیرها و روکش های دندانی فرایندهای ترمیمی هستند که می توانند ظاهر و عملکرد دندان های شما را بهبود بخشند. اما مهم است که بدانیم هر یک از آنها چه فرایندی دارند، تا بتوان تصمیم درستی گرفت. ما به بیان جزئیات تفاوت بین این دو راهکار خواهیم پرداخت، توضیح خواهیم داد که آنها چگونه عمل می کنند، چقدر هزینه دارند و مزایا و معایب منحصر به فرد آنها چه چیزهایی هستند.

روکش و ونیر دندان چیست؟

با توجه به اینکه ونیرها و روکش ها هر دو تکنیک های ترمیمی هستند که برای اصلاح مشکلات دندان استفاده می شوند، می توان به راحتی آنها را با یکدیگر اشتباه گرفت. بر اساس گزارش مجله انجمن دندانپزشکی آمریکا، ونیرها جلوی دندان را می پوشانند در حالی که روکش ها از کل دندان محافظت می کنند. تفاوت عمده در مسائلی است که آنها برطرف می کنند.

روکش ها: برای آسیب های عمده دندان استفاده می شوند.

روکش کلاهکی به ضخامت حدود 2 میلی متر است که در بالای دندان موجود قرار می گیرد و تمام سطوح آن را در بر می گیرد. از روکش ها برای ترمیم مشکلات ساختاری دندان استفاده می شود. این ترمیم می تواند تمام پرسلن، پرسلن ذوب شده روی یک آلیاژ فلزی (PFM) یا یک آلیاژ تمام فلزی باشد.

روکش یک ترمیم دندان است که بیشتر یا تمام سطوح دندانی که درون دهان قرار دارد را می پوشاند. روکش ها معمولاً زمانی استفاده می شوند که بخش بزرگی از دندان از بین رفته یا به دلیل پوسیدگی، تروما یا نقائص رشدی شکسته شده باشد. همچنین می توان از روکش ها برای احیاء بایتی استفاده کرد که فرو ریخته است.

ونیرها: بهترین برای ترمیم ملایم تر دندان ها

از سوی دیگر، ونیرهای دندانی، پوسته های نازک دندان- مانند از جنس پرسلن یا مواد دیگر به ضخامت حدود 1 میلی متر هستند که از مواد پرسلن یا رزین کامپوزیت ساخته شده اند، و برای پوشش سطح جلوی دندان ها طراحی شده اند. آنها برای بهبود ظاهر لبخند بیمار، اصلاح مشکلاتی مانند تغییر رنگ، شکاف ها، ترک ها یا ناهماهنگی های جزئی استفاده می شوند.

ونیر معمولاً فقط سطح جلوی دندان را می پوشاند و ظاهر دندان را بهبود می بخشد و برای اصلاح مشکلات اساسی مانند شکستگی دندان یا پوسیدگی شدید دندان استفاده نمی شود. آنها به اندازه روکش ها تهاجمی نیستند، زیرا برای آماده سازی بیشتر دندان اصلی شما دست نخورده باقی می ماند.

مقایسه روکش دندان و ونیر یا لمینت

مقایسه روکش دندان و ونیر یا لمینت

روکش های دندانی در مقایسه با ونیرها: فرایند ساخت آنها به چه صورت است؟

چه برای روکش ها به دندانپزشک مراجعه کنید چه برای ونیرها، برنامه ریزی کنید که برای تکمیل این فرایند باید چند مرتبه مراجعه کنید. هر دو فرایند شامل مراحل متعددی می شوند، و بسته به کار خاصی که قرار است انجام دهید، اغلب ممکن است دو یا حتی سه مرتبه مراجعه به دندانپزشک ضروری باشد.

در اینجا مراحل معمول در هر یک آمده اند:

روکش ها: دندانپزشک ممکن است دندان شما را بتراشد.

مراحل ساخت روکش ها شباهت زیادی به ونیرها دارد. در اینجا برای شما توضیح می دهیم که چه انتظاری باید داشته باشید:

  • ابتدا، فرد برای ترمیم دندان، تحت هر گونه فرایند لازم برای ترمیم دندان قرار خواهد گرفت، مانند پر کردن یا درمان ریشه.
  • سپس دندان برای دریافت روکش آماده خواهد شد. این اغلب شامل تراشیدن سطح و گاهی اوقات کناره های دندان به منظور اطمینان یافتن از تناسب دندان برای دریافت روکش است.
  • پس از آن، از دندان قالب گرفته می شود. این قالب برای ساخت روکش دائمی استفاده خواهد شد.
  • سپس به فرد روکش موقت داده می شود.
  • پس از آماده شدن روکش دائمی، فرد برای نصب به مطب باز خواهد گشت. روکش جدید از نظر تناسب مناسب بررسی می شود و سپس در جای خود چسبانده می شود.

ونیرها: از دندان شما قالبی ساخته می شود.

اغلب ممکن است نیاز باشد چند مرتبه به دندانپزشک مراجعه کنید تا فرآیند چسباندن ونیرها تکمیل شود. روند انجام آن به این صورت خواهد بود:

. برخی از انواع جدید روکش ها نیازی به تراش دادن سطح دندان ندارند. ممکن است برای این کار نیاز به بی حسی موضعی داشته باشید، زیرا ممکن است ساییدن آن دردناک باشد.

  • برای اینکه ونیر به درستی کار کند، دندان شما باید مینای کافی روی آن داشته باشد تا ونیر به آن بچسبد. تحت یک بی حس کننده موضعی مانند نووکائین، اندازه دندان های فرد به حداقل کاهش می یابد (این شامل تراشیدن حدود نیم میلی متر از مینای جلوی دندان ها است) و از دندان های آماده شده قالبی گرفته می شود.
  • ونیرهای موقت روی دندان های فرد قرار می گیرند در حالی که لابراتوار ونیرهای اصلی را آماده می کند (این در برخی موارد ممکن است دو تا سه هفته طول بکشد).
  • هنگامی که ونیرها از لابراتوار ارسال شدند، سطح دندان ها برای چسباندن ونبر زبر می شود سپس روی دندان ها قرار می گیرند و از نظر تناسب و ظاهر بررسی می شوند.
  • اگر فرد از ظاهر ونیرهای راضی باشد، ونیرها به دندان های زیرین چسبانده می شوند.
  • در یک گردش کار سنتی، دو مراجعه طبیعی است، با این درک که اگر ترمیم ها نیازهای زیبایی شناختی پزشک یا بیمار را برآورده نکنند، باید به لابراتوار بازگردانده شوند و بیمار به قرار ملاقات دیگری نیاز دارد.
  • با برخی از روش ها می توان فرآیند چسباندن ونیرها را در دو نوبت تکمیل کرد، در حالی که برخی دیگر ممکن است به سه جلسه نیاز داشته باشند.
مقایسه روکش دندان و ونیر یا لمینت

مقایسه روکش دندان و ونیر یا لمینت

مزایا و نقاط ضعف ونیرها و روکش های دندانی

مانند هر فرایند دیگری، ونیرها و روکش ها هر دو مزایا و معایب خود را دارند. در حالی که نتیجه نهایی هر دو روش ترمیم دندان است، هر کدام مزایا و معایبی دارند.

روکش: ظاهر و احساس طبیعی دارد.

روکش ممکن است یک راه حل عالی برای برخی از مسائل دندانی مانند حفره های بزرگ و عمیق یا سایر شرایطی باشد که باعث می شوند انجام درمان ریشه ضروری شود. روکش ها اگر روی یک دندان سالم قرار گیرند و به درستی ساخته و نگهداری شوند، می توانند سال ها دوام بیاورند. با این حال، نقطه ضعفی که دارند این است که روکش برای دندان نسبتاً تهاجمی است زیرا نسبت به ونیر، به برداشتن ساختار دندانی بیشتری نیاز دارد و به نگهداری نیاز دارند. ساختار دندان زیر روکش ها هنوز هم می تواند دچار ایجاد حفره شود و به طور متوسط ​​هر 5 تا 10 سال یک مرتبه باید آنها را تعویض کرد، گرچه اگر درست ساخته و از آنها مراقبت شود، می توانند عمر طولانی تری داشته باشند.

مزایا معایب
تا حدی تحت پوشش بیمه دندانپزشکی قرار می گیرد. بدون بیمه می تواند بسیار گران باشد.
دندان را احاطه می کند تا از پوسیدگی جلوگیری کند. ممکن است به مرور زمان نیاز به تعویض داشته باشد.
به نظر می رسد، عمل می کند و مانند یک دندان طبیعی است. اغلب یک خط تیره در خط لثه قابل مشاهده است.

ونیرها: گزینه هایی با شکل و اندازه سفارشی.

ونیرها می توانند لبخند شما را بسیار جذاب جلوه دهند، با دندان هایی با اندازه یکنواخت، که براق و خوش فرم هستند. به این ترتیب، مزیت اصلی ونیرها زیبایی آنها است. از سوی دیگر، آنها به نگهداری و معاینات منظم توسط دندانپزشک شما نیاز دارند. عمر متوسط ​​روکش ها حدود 10 سال است، اما با مراقبت های خوب خانگی، می توانند عمر طولانی تری داشته باشند.

مزایا معایب
می تواند به طور قابل توجهی ظاهر لبخند شما را بهبود دهد. می تواند بسیار گران باشد.
این فرایند کمتر از روکش درد دارد. تحت پوشش بیمه دندانپزشکی نیست.
گزینه های زیادی برای رنگ، شکل، سفارشی سازی دارد. می تواند در طول زمان به تعویض نیاز داشته باشد.
مقایسه روکش دندان و ونیر یا لمینت

مقایسه روکش دندان و ونیر یا لمینت

مقایسه هزینه های ونیر و روکش دندان

ونیر و روکش هر دو می توانند گران باشند. یک تفاوت عمده بین این دو روش این است که حداقل بخشی از هزینه روکش معمولاً توسط بیمه دندانپزشکی پوشش داده می شود.

مانند بسیاری از فرایندهای دندانپزشکی، هزینه روکش ها می تواند بر اساس عواملی مانند برند روکش هایی که دندانپزشک شما استفاده می کند، هزینه زندگی در منطقه و تخصص دندانپزشک کمی متفاوت باشد. از آنجا که روکش ها از نظر ماهیت کاملاً زیبایی در نظر گرفته می شوند، ممکن است تحت پوشش بیمه قرار نگیرند، و شما باید هزینه آن را خودتان به عهده بگیرید.

روکش: 1000 تا 4000 دلار برای هر دندان

یک روکش می تواند بین 1000 تا 4000 دلار برای هر دندان هزینه داشته باشد. این هزینه می تواند بر اساس روش، موقعیت جغرافیایی مطب و همچنین محل دندان متفاوت باشد. دندان های جلو اغلب کمی بیشتر به کار نیاز دارند، زیرا مهم است که ظاهر درست داشته باشید.

ونیرها: 1500 تا 5000 دلار برای هر دندان

ونیرها می توانند از 1500 تا 5000 دلار به ازای هر دندان هزینه داشته باشند، بسته به محل انجام فرایند، هزینه های لابراتوار مرتبط با آن، و بسته به مقدار کاری که نیاز خواهد بود، می توان آنها را به صلاحدید دندانپزشک تغییر داد.

در حالی که این هزینه همیشه تحت پوشش بیمه دندانپزشکی قرار نمی گیرد، برخی از مطب های دندانپزشکی برنامه های پرداختی را ارائه می دهند که می توانند به کاهش بار مالی این فرایند کمک کنند.

روکش های دندانی در مقایسه با روکش ها: مقایسه ای کنار هم

آیا نمی دانید کدام روش برای شما مناسب است؟ دندانپزشک شما یک منبع عالی برای کمک به شما در تصمیم گیری نهایی است. در اینجا یک نمودار مقایسه مفید وجود دارد که می تواند در مقایسه ونیرها و روکش های دندان در کنار هم به شما کمک کند.

روکش ونیر
موارد استفاده مشکلات ساختاری دندان. باعث بهبود ظاهر دندان می شود.
هزینه 1000 تا 4000 دلار برای هر دندان. 1500 تا 5000 دلار برای هر دندان.
مزایا می تواند عمر دندان های در معرض خطر را افزایش دهد. می تواند ظاهر لبخند را بهبود بخشد.
معایب تهاجمی تر. بیمار باید پایه لثه/ دندان محکم داشته باشد تا گزینه خوبی برای دریافت آنها باشد.

چگونه می دانید کدام یک برای شما مناسب است؟

اگر دندان شما دارای یک پر شدگی بزرگ، درمان ریشه، یا بسیار فرسوده یا ترک خورده است، احتمالاً روکش بهترین گزینه است.

اگر دندان شما اساساً سالم است و ترمیم آن برای اهداف زیبایی است، روکش ممکن است بهترین گزینه باشد. ونیرها همچنین می توانند برای اصلاحات جزئی شکل استفاده شوند.

مقایسه روکش دندان و ونیر یا لمینت

مقایسه روکش دندان و ونیر یا لمینت

سؤالاتی که باید از دندانپزشک خود بپرسید

در ابتدا می خواهید بدانید که ونیر یا روکش شما چقدر هزینه دارد، و در صورت لزوم، بیمه شما چقدر از این هزینه را پرداخت می کند. شما همچنین می خواهید در مورد تجربه دندانپزشک خود در مورد هر دو روش بدانید. سایر پرسش های شما از دندانپزشک به نیازهای خاص شما بستگی دارند، اما برخی از پرسش ها که ممکن است بخواهید بپرسید شامل موارد زیر هستند:

  • آیا گزینه های دیگری مانند دندان مصنوعی یا ایمپلنت وجود دارد؟
  • انتظار دارید ونیر یا روکش من چقدر دوام داشته باشد؟
  • آیا در صورت عدم تناسب روکش، هزینه اولیه مراجعات بعدی را پوشش می دهد؟
  • آیا لازم است محافظ دهان استفاده کنم؟
  • آیا مراقبت خاصی برای روکش یا ونیر توصیه می کنید؟
مقایسه روکش دندان و ونیر یا لمینت

مقایسه روکش دندان و ونیر یا لمینت

سخن پایانی

ونیرها و روکش ها می توانند لبخند و عملکرد دندان های شما را بهبود بخشند. هر دو روش پرهزینه هستند، بخصوص زمانی که بیشتر از یک دندان درگیر باشند. ونیرها زمانی استفاده می شوند که بخواهید بهبود زیبایی داشته باشید، مانند پوشاندن دندان های کج یا شکسته، بویژه دندان های جلو.

روکش زمانی استفاده می شود که دندان پوسیدگی زیادی داشته باشد یا شکسته باشد یا نیاز به درمان ریشه داشته باشد. همچنین ممکن است روکش ها زمانی مناسب تر باشند که به قرار دادن بریس روی دندان های مجاور نیاز داشته باشید.

انجام معاینات منظم دندانپزشکی و رعایت بهداشت خوب دندان برای حفظ روکش یا تاج دندان و بقیه دندان های شما حیاتی است.

آیا کمبود فلوراید سلامت دهان و دندان شما را به خطر می اندازد؟

از زمان شروع همه گیری کووید 19، در سال 2020، برخی از جوامع ایالات متحده با کمبود سدیم فلوراید مواجه بوده اند، ماده معدنی که بسیاری از شهرداری ها برای کمک به جلوگیری از پوسیدگی به آب اضافه می کنند. در دسامبر 2021، شهر آلپنا، میشیگان، به ساکنان هشدار داد که فلوراید کافی فقط تا پایان ماه ژانویه آینده دارد. در ژوئیه 2022، چندین شهر در شهرستان وستچستر، نیویورک، اضافه کردن فلوراید را به دلیل مشکلات زنجیره تأمین متوقف کردند. و در نوامبر 2022، هشت شهر و شهرستان در ماساچوست گزارش دادند که فلوراید آنها تمام شده است و مجبور شدند اضافه کردن آن به آب شهری را متوقف کنند. بر اساس مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) برخی از مواد فلوراید مورد استفاده در ایالات متحده از چین می آیند و گلوگاه های حمل و نقل دریافت این ماده افزودنی به جوامع را به تأخیر انداخته است. تا ژانویه 2023، شهر ناتیک ماساچوست اعلام کرد که حدود چهار ماه سدیم فلوراید را خریداری کرده و قصد دارد فلورایدسازی را در بهار دوباره آغاز کند، اما مقامات شهری گفتند که هزینه این ماده افزودنی نسبت به سال های گذشته سه برابر شده است.

فلوراید برای اولین بار در دهه 1940 به یک منبع آب عمومی اضافه شد.

بر اساس مؤسسه ملی تحقیقات دندانپزشکی و جمجمه صورت، بخشی از مؤسسه ملی بهداشت ایالات متحده، در سال 1945، گراند راپیدز، میشیگان، اولین شهرداری بود که به آب خود فلوراید اضافه کرد. این آزمایش مبتنی بر مطالعات علمی بود که نشان می دادند فلوراید می تواند با مقاوم تر کردن مینای دندان در برابر اسیدهایی که توسط باکتری ها آزاد می شوند و می توانند به مینای دندان آسیب برسانند، از پوسیدگی دندان جلوگیری کند.

محققان اثرات فلورایده کردن آب در گرند راپیدز را برای بیش از یک دهه زیر نظر گرفتند و دریافتند که منجر به کاهش بیش از 60 درصدی میزان حفره های دندانی در بین کودکان شهر شده است. در سال 1950، انجمن دندانپزشکی آمریکا (ADA) توصیه کرد که همه جوامع فلوراید را به منبع آب اضافه کنند و از آن زمان بسیاری از کشورها این کار را انجام داده اند.

کمبود فلوراید و مشکلات دهان

کمبود فلوراید و مشکلات دهان

توقف فلورایده کردن منجر به افزایش پوسیدگی دندان در جوامع می شود.

بر اساس CDC سه نوع فلوراید وجود دارد که می توان به سیستم های آب عمومی اضافه کرد: اسید فلورسیلیک، فلوراید سدیم، و فلوئوروسیلیکات سدیم. اکثر جوامع از اسید فلورسیلیک استفاده می کنند، اما برخی از جوامعی که از فلوراید سدیم استفاده می کنند کمبودهایی را مشاهده می کنند.

ADA، انجمن مدیران دندانپزشکی ایالتی، و منطقه ای با نگرانی از اینکه کمبود فلوراید می تواند به برخی از برنامه های فلوراید پایان دهد، اخیراً توصیه ای به همه ایالت ها ارسال کرده اند و گفته اند که انتظار می رود این کمبودها موقتی باشند. این کمبود گرچه ممکن است منجر به تعلیق نسبتاً کوتاه مدت فلورایده کردن آب جامعه شود، اما نباید به عنوان توجیهی برای پایان دادن به برنامه فلورایده کردن آب جامعه استفاده شود. هزینه های طولانی مدت قطع فلورایده کردن بسیار بالاتر هستند.

تحقیقات نشان می دهند که پوسیدگی دندان در جوامعی که فلورایده کردن آب را متوقف می کنند، افزایش می یابد.

مطالعه ای که در 28 ژانویه در مجله تحقیقات سیاست سلامت اسرائیل منتشر شد، نشان داد که در حالی که حذف فلوراید آب روی کل جمعیت تأثیر می گذارد، افرادی که درآمد کمتر، سلامت دهان و دندان های ضعیف تر و موانع قابل توجهی برای مراقبت از دندان های خود دارند، نسبت به افرادی که درآمد بالاتری دارند، اثرات بدتری را تجربه می کنند.

تحقیقات این آژانس نشان می دهند که مزایای آب فلوراید دار برای کودکان 5 تا 18 ساله هم در پیشگیری از پوسیدگی و هم در کاهش شدت حفره های دندانی بسیار مهم است. این مهم است، زیرا حفره های شدید می توانند منجر به عفونت و از دست دادن دندان شوند.

کمبود فلوراید و مشکلات دهان

کمبود فلوراید و مشکلات دهان

آیا آب شهری شما دارای فلوراید است؟

می توان از ادارات بهداشت عمومی برای گزارش وجود یا عدم وجود فلوراید در منبع آب استفاده کرد. مصرف کنندگان می توانند وب سایت را بررسی کنند تا ببینند آیا آب آنها در حال حاضر دارای فلوراید است یا خیر، یا می توانند با شرکت آب محلی تماس بگیرند تا بپرسند.

افرادی که در مورد سطح فلوراید موجود در آب خود مطمئن نیستند باید با پزشک اطفال یا دندانپزشک اطفال خود صحبت کنند و بپرسند که آیا مکمل هایی مانند قطره هایی که می توانند در آب ریخته شوند- ممکن است برای محافظت از دندان های کودکان نیاز باشند.

اگر آب شما فاقد فلوراید است چه باید کرد؟

توصیه های کلیدی برای افرادی که به هر دلیلی با کمبود فلوراید آب مواجه هستند این است که راه هایی برای مراقبت بهتر از دندان های خود پیدا کنند. اگر در حال حاضر دو مرتبه در روز مسواک می زنید، سه مرتبه با استفاده از خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک بزنید.

اگر می دانید که فلورایده کردن آب آشامیدنی در منطقه شما وقفه دارد، این نشانه ای برای مراقبت بهتر از دندان هایتان است.

کودکان و بزرگسالان در جوامعی که با کمبود فلوراید مواجه هستند باید حتماً برای معاینات منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنند و بپرسند که آیا معاینه اضافی در طول کمبود فلوراید ضروری است یا خیر.

چند ماه بدون فلوراید بودن به طور کلی یک بحران نیست، اما اگر کمبود برای مدت طولانی تری ادامه یابد، برخی از دندانپزشکان می توانند تصمیم بگیرند که فلوراید درمانی را که در مطب دندانپزشکی یا در خانه انجام می شود، اضافه کنند یا خیر.

فیبروتومی چیست و چه کاربردی در ارتودنسی دارد؟

با برداشته شدن بریس های شما، ممکن است فکر کنید که درمان ارتودنسی شما کامل شده است. در واقع، اینطور نیست. نگه داشتن دندان ها در موقعیت جدید خود، بخش مهمی از درمان شما است. گرچه معمولاً ممکن است فکر کنید با استفاده از ریتینرها، نگه داشتن دندان های تازه جابجا شده در محل خود راحت است، اما متخصص ارتودنسی می تواند جراحی فیبروتومی را نیز توصیه کند. فیبروتومی فرایندی است که به دندان ها کمک می کند تا پس از جابجایی در طول درمان ارتودنسی در موقعیت های جدید خود باقی بمانند. حفظ دندان ها در یک موقعیت جدید بخش مهمی از اقدامات ارتودنتیک مانند استفاده از بریس ها است و این فرایند تنها یکی از راه هایی است که متخصصان دندانپزشکی از آنها برای جلوگیری از لغزش دندان ها به جای اصلی خود استفاده می کنند. در حالی که این یک روش درمان جراحی است، اما کم تهاجم است و فقط برای دندان هایی استفاده می شود که در معرض خطر بالای عود به موقعیت نامطلوب هستند. در این مقاله نگاهی خواهیم داشت به جزئیات فرآیند فیبروتومی و آنچه می توانید انتظار داشته باشید.

چرا دندان ها حرکت می کنند؟

طی درمان ارتودنسی، دندان ها باید از درون استخوان و بافت لثه توسط ابزارهای ارتودنتیک حرکت داده شوند، که باعث می شود بافت های سخت و نرم اطراف آنها با موقعیت جدید سازگار شوند. بافت نرم حاوی الیاف های بسیار سختی به نام الیاف پریودنتال (PDL) است که دندان ها را احاطه کرده اند و وقتی دندان ها حرکت داده می شوند آنها نیز کشیده می شوند. پس از اینکه ارتودنتیست بریس ها را بردارد، این الیاف ها منقبض می شوند سپس به دندان ها فشار وارد می کنند تا آنها را به حالت اولیه بازگردانند. به احتمال زیاد این اتفاق زمانی رخ می دهد که دندان ها به شدت چرخیده یا به طور قابل توجهی حرکت کرده باشند. این الیاف ها انعطاف پذیر هستند و حتی اگر بیمار از نگهدارنده یا ریتینر استفاده کند نیز ممکن است دچار بازگشت به موقعیت قبل از درمان شوند.

فیبروتومی در ارتودنسی

فیبروتومی در ارتودنسی

معمولا از چه چیزی برای ثابت نگه داشتن دندان ها استفاده می شود؟

یک ابزار متحرک به نام نگهدارنده یا ریترن، روش معمول برای حفظ دندان هایی در موقعیت های جدید خود است، که با کمک ارتودنسی جابجا شده اند. این رویکرد مستلزم آن است که تا زمانی که دندان ها عود نکنند، بیمار با استفاده از یک ابزار متحرک، یا ابزار نصب شده ساخته شده از سیم یا پلاستیک، ، همکاری کند. همچنین ممکن است یک نگهدارنده یا ریتینر چسبانده شده یا ثابت نصب شود، که برای آ،ن قسمتی از سیم های نازکی به داخل دندان ها چسبانده می شود. هر دو نوع را می توان در قوس های دندانی بالا و پایین دهان استفاده کرد. با این حال، گفته می شود، گاهی اوقات حتی نگهدارنده ها نیز ممکن است برای جلوگیری از جابجایی دندان ها کافی نباشند و احتمالاً به موقعیت اصلی خود باز می گردند. این امر به ویژه برای دندان های چرخانده صادق است. این زمانی است که ارتودنتیست شما ممکن است فرایند فیبروتومی را توصیه کند.

از جراحی فیبروتومی چه انتظاری باید داشت؟

یک مطالعه در سال 1970 به یک تکنیک جراحی ساده و مؤثر برای کاهش تأثیر فیبرهای پریودنتال فوق کرستال روی عود چرخشی اشاره کرد. این روش بعدها فیبروتومی فوق کرستال محیطی (CSF) نامیده شد. این روشی است که حتی امروزه نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

این جراحی یک فرایند کم تهاجم است که در آن فیبرها بریده می شوند و سپس اجازه داده می شود با کشش کمتری روی دندان هایی که به تازگی در جای جدید قرار گرفته اند، ترمیم شوند. فیبرها درست زیر پایه شیار (فاصله اندک بین لثه و پایه دندان) و بالای استخوان آلوئولار (برآمدگی استخوانی که دندان ها را نگه می دارد) قرار دارند. احتمالاً تمام الیاف فوق کرستالی اطراف دندانی که اکنون چرخانده شده است بریده می شود. دندانپزشک قبل از قرار دادن تیغ جراحی یا نوک لیزر در شیار دندان های مد نظر و برش دادن فیبرهای نگهدارنده هر دندان، بی حسی موضعی انجام خواهد داد. هیچ فلپ، پارگی یا تغییری در موقعیت بیرونی لثه ها وجود ندارد. بخیه نیاز نیست و اکثر بیماران پس از آن فقط ناراحتی اندکی را تجربه می کنند. فیبروتومی معمولاً درست قبل از برداشتن بریس های بیمار انجام می شود، اما در صورت لزوم، می توان آن را بعد از برداشتن بریس ها و قرار دادن هر گونه نگهدارنده ثابت یا متحرک انجام داد.

فیبروتومی در ارتودنسی

فیبروتومی در ارتودنسی

بهبودی پس از جراحی فیبروتومی چگونه است؟

این فرایند ممکن است توسط ارتودنتیست یا پریودنتیست یا جراح دهان انجام شود. مانند بسیاری از جراحی های دهان، در روز اول یا دو روز اول بعد از جراحی، ممکن است مقدار کمی تورم داشته باشید. درد معمولاً تندک است، اما برخی از بیماران تا چند هفته پس از جراحی حساسیت دندان را تجربه می کنند. پزشک دستورالعمل هایی را برای پانسمان ناحیه جراحی، مراقبت های دهانی مانند شستشو، و اینکه از چه غذاها یا مایعاتی در طول بهبودی خودداری کنید، به شما خواهد داد.

نگهدارنده های ثابت یا متحرک اغلب همراه با فیبروتومی ضروری هستند. حتی اگر این فرایند احتمال عود را کاهش دهد، هیچ تضمینی وجود ندارد که دندان های شما حرکت نکنند. بسیاری از بیماران ارتودنسی از ترکیبی از بریس ها، نگهدارنده ها و روش های جراحی یا غیر جراحی بهره مند می شوند و با این ترکیب نتایج موفقیت آمیزی از درمان ارتودنسی خود خواهند گرفت.

مطالعه ای روی افرادی که تحت جراحی فیبروتومی قرار گرفته بودند در مجله دندانپزشکی عربستان سعودی گزارش داد که بهبودی بدون هیچ عوارضی بوده است. هیچ بیمار ناراحتی بعد از جراحی را گزارش نکرده است. گفته می شود، اگر نگران تجربه عوارض جانبی از روش فیبروتومی هستید، جراح دهان یا متخصص ارتودنسی بهترین فرد برای مشاوره است.

اگر ارتودنتیست شما جراحی فیبروتومی را توصیه کرده ایت، طبیعی است که پرسش هایی داشته باشید یا احساس نگرانی کنید. اما نگران نباشید؛ این فرایند به طور معمول بدون درد و غیر تهاجمی است. و به خاطر داشته باشید، شما در آخرین قسمت از سفر خود برای به دست آوردن لبخندی هستید که همیشه می خواسته اید، و ما در تمام این مراحل با شما هستیم.

ارتودنتیست یا دندانپزشک شما بهترین افرادی هستند که می توانند در مورد نیازهای لبخند شما یا فرزندتان به شما پاسخ دهند.

ارتباط بین هورمون ها و بوی بد دهان

هنگامی که برای اولین بار از خواب بیدار می شوید یا بعد از غذایی که داخل آن سیر داشته اشت، بوی دهان شما ممکن است آنقدر که می خواهید خوب نباشد. اما اگر دهان شما دائماً بوی بدی دارد، ممکن است هورمون های شما باعث بروز این مشکل شده باشند.

زنان بویژه مستعد ارتباط هورمون ها با بوی بد دهان هستند. در این مقاله متوجه خواهید شد که بارداری، یائسگی و برخی از داروهای ضد بارداری چگونه ممکن است در ایجاد بوی بد دهان مرتبط با هورمون ها نقش داشته باشند- و چگونه می توانید با آن مقابله کنید.

مراحل زندگی، هورمون ها و بوی بد دهان

در طول مراحل خاصی از زندگی، ممکن است در معرض تغییرات یا عدم تعادل در هورمون های خود باشید. و این می تواند در نحوه واکنش بدن شما به باکتری ها اختلال ایجاد کند یا شما را مستعد شرایط گسترش باکتری های دهان کند.

کنترل بارداری هورمونی

اگر نوعی داروی هورمونی برای کنترل بارداری مصرف می کنید، سطح هورمون های خاصی- استروژن و پروژسترون- را در بدن خود افزایش می دهید تا از بارداری جلوگیری کنید. به گفته انجمن دندانپزشکی هند، نوسانات هورمونی، بلوغ، قاعدگی، بارداری، یائسگی و استفاده از داروهای ضد بارداری همگی روی سلامت دهان و دندان های زنان تأثیر می گذارد. آکادمی پریودنتولوژی آمریکا اشاره می کند که برخی از داروها- بویژه داروهای ضد بارداری خوراکی- با تغییر واکنش بدن شما به باکتری ها می توانند روی سلامت دهان شما تأثیر بگذارند، و این واکنش خطر ابتلا به بیماری لثه و پوسیدگی دندان را افزایش می دهد.

درست حدس زده اید. بیماری لثه به لطف باکتری ها و پوسیدگی هایی که ایجاد می کند، علت اصلی بوی بد دهان است. بنابراین، اگر به تازگی داروهای کنترل بارداری خود را شروع کرده اید یا آنها را تغییر داده اید، ممکن است عامل اصلی بوی بد دهان شما باشد.

ارتباط بین هورمون ها و بوی بد دهان

ارتباط بین هورمون ها و بوی بد دهان

بارداری

در طول بارداری، تغییرات مشخصی را در تعادل هورمونی خود تجربه خواهید کرد. بر اساس انجمن دندانپزشکی هند، سلامت دهان در دوران بارداری مهم است و نباید از آن غافل شد. افزایش سطح هورمون در دوران بارداری باعث تورم لثه ها، خونریزی و به دام افتادن غذا کنار لثه ها، و باعث تحریک بیشتر آنها می شود. انجمن دندانپزشکی آمریکا (ADA) گزارش می دهد که در طول بارداری، هورمون ها ممکن است بدن شما و نحوه واکنش آن به باکتری ها را تغییر دهند. این می تواند منجر به افزایش موارد بیماری لثه شود.

یائسگی

اگر در دوران یائسگی هستید، کمبود استروژن را تجربه خواهید کرد. این کمبود استروژن می تواند منجر به بروز عوارض جانبی ناخوشایندی مانند گر گرفتگی و نوسانات خلقی شود. یکی دیگر از عوارض جانبی که روی سلامت دهان شما تأثیر می گذارد، خشکی دهان است. این وضعیت باعث می شود که دهان شما برای رشد و نمو باکتری ها آماده باشد و باعث بوی بد دهان شود.

ارتباط بین هورمون ها و بوی بد دهان

ارتباط بین هورمون ها و بوی بد دهان

چه باید کرد؟

آیا متوجه تغییری در هورمون های خود شده اید که به نظر می رسد باعث بوی بد دهان می شود؟ ممکن است لازم باشد برای مراجعه به پزشک و مطب دندانپزشکی خود برنامه ریزی کنید. همچنین زمان خوبی برای ارتقاء روتین مراقبت از سلامت دهان و دندان های خود خواهد بود.

  • در صورت مصرف داروهای ضد بارداری هورمونی: با پزشکی که آن را برای شما تجویز کرده است تماس بگیرید تا از عوارض جانبی آن مطلع شوید. در این مرحله از زندگی- اگر باردار یا یائسه هستید- اطمینان حاصل کنید که این مراحل را برای کمک به کشتن باکتری هایی انجام می دهید از تغییرات هورمونی تغذیه کننده و منجر به پوسیدگی دندان، بیماری لثه و بوی بد دهان می شوند:
  • روزانه بین دندان های خود را با نخ دندان یا نوع دیگری از ابزارهای پاک کننده بین دندانی تمیز کنید.
  • دو مرتبه در روز با خمیر دندان فلورایده از بین برنده پلاک مسواک بزنید.
  • زبان خود را با ابزار مخصوص یا مسواک زدن آرام باکتری ها، تمیز کنید.
  • با دهانشویه آنتی باکتریال دهان خود را بشویید.
  • اگر باردار هستید: به برنامه ریزی معاینات دندانپزشکی ادامه دهید. تمیز کردن منظم دندان ها برای از بین بردن پلاک و جرم ضروری است. این به شما کمک خواهد کرد تا از بروز خطرات بیماری لثه، از جمله بوی بد دهان، بیماری لثه و حتی زایمان زودرس جلوگیری کنید.
  • اطمینان حاصل کنید که هر گونه نگرانی ممکن را با متخصص زنان و زایمان خود در میان می گذارید. بر اساس اعلام انجمن دندانپزشکی هند، تغییرات هورمونی ناشی از بارداری می توانند روی دندان ها و لثه ها تأثیر بگذارند. مطالعه ای که در این زمینه انجام شده است، نشان می دهد که شواهدی از ارتباط بین بیماری پریودنتال و برخی عوارض زایمان یا بارداری وجود دارند. برخی از زنان باردار دچار تومورهای لثه می شوند، اما حدود 50 درصد از زنان باردار، التهاب لثه بارداری را تجربه می کنند که در صورت عدم درمان می تواند به بیماری پریودنتال تبدیل شود.
  • در صورت یائسگی: با پزشک خود در مورد هورمون درمانی صحبت کنید تا به مدیریت عوارض جانبی ناخوشایند یائسگی کمک کند. پزشک شما ممکن است نمونه های مصنوعی هورمون ها را برای کمک به بدن شما برای بازگشت به تعادل، تجویز کند. ارتباط هورمون ها با بوی بد دهان نشان می دهد که چگونه سلامت دهان و دندان روی کل بدن شما تأثیر می گذارد- و بالعکس. مهم نیست در کدام مرحله از زندگی خود هستید، دندانپزشک خود را از هرگونه تغییر هورمونی مطلع کنید. و یک روتین منظم بهداشت دهان و دندان را تنظیم کنید. به این ترتیب، بدون توجه به تغییرات هورمونی که برای شما بوجود می آیند، می توانید مطمئن شوید که همچنان دهان سالم و لبخندی عالی خواهید داشت.