بایگانی برچسب برای: ریتینر شفاف ارتودنسی

چگونه ریتینر ارتودنسی خود را تمیز نگهداریم؟

ریتینرهای خود را تمیز نگهدارید! این ممکن است مهم تر از چیزی باشد که فکرش را بکنید!

تمیز نگهداشتن ریتینرها علاوه بر اینکه می تواند به شما اطمینان دهد ریتینر شما تمیز و خوشبو خواهد ماند و برای چند سال دوام خواهد داشت، می تواند به حفظ سلامت خود شما نیز کمک کند.

در مطالعاتی که اخیراً انجام شده اند آمده است: ریتینرها می توانند محل مناسبی برای انباشته شدن و رشد باکتری های خطرناکی مانند استرپتوکوکوس، شامل S. sanguinis، S. mitis،  S. salivariusباشند. علاوه بر باکتری ها، ریتینرها می توانند محل مناسبی برای انباشته شدن قارچ هایی به نام کاندیدیا آلبیکانز باشند، که می توانند منجر به بروز عفونت ها، و احتمالاً مشکلات سینوسی شوند.

نداشتن یک روش درست و ثابت برای تمیز نگهداشتن ریتینرها می تواند ناامید کننده باشد. افرادی که به مرحله استفاده از ریتینرهای ارتودنسی رسیده اند باید هر بار که ریتینر خود را برای مسواک زدن دندان های خود از دهان خارج می کنند، ریتینر را نیز با مسواک زدن خیلی آرام با مسواک های دارای فرچه های نرم تمیز نگهدارند. پاکسازی های گسترده تر باید هر یک هفته یک مرتبه انجام شوند. در اینجا به بیان نشانه هایی می پردازیم که ریتینر شما نیاز به پاکسازی دارد:

  • ریتینر بوی بد می دهد.
  • یک لایه بیوفیلم روی ریتینر تشکیل شده است.
  • ریتینر کدر به نظر می رسد.
  • یک هفته بیشتر از آخرین باری که آن را تمیز کرده اید می گذرد.
  • لکه های سفید رنگی روی ریتینر وجود دارد.

لکه های سفید رنگ می توانند مواد معدنی انباشته شده (تارتار) یا پلاکی باشدکه موجب بروز حفره های دندانی می شود، یا ترکیبی از هر دو.

نشانه دیگری که ریتینر نیاز به پاکسازی دارد این است که ریتینر دچار ترک خوردگی یا شکستگی می شود. درست همانطور که باکتری ها می توانند به دندان ها آسیب وارد کنند، آنها می توانند به ریتینرها نیز آسیب بزنند.

اگر شخصی ناگهان دچار پوسیدگی و حفره های دندانی، حساسیت دندان ها، با دیگر مشکلات مربوط به سلامت دهان شود، ممکن است مشکلاتی برای ریتینر آنها بوجود آمده باشد. در این صورت، باید مراقبت های صحیح از ریتینر را با دندانپزشک یا ارتودنتیست خود مرور کنند، و از وی بخواهند بررسی کند آیا ریتینر به درستی در جای خود قرار می گیرد یا خیر.

نکاتی برای تمیز کردن ریتینرها

در اینجا به بیان نکاتی می پردازیم تا افراد اطمینان حاصل کنند که ریتینر آنها تمیز و عاری از هر گونه باکتری است.

آب برای پاکسازی از هر چیزی بهتر است.

آب به تنهایی ریتینر را تمیز نخواهد کرد، اما نوشیدن مقادیر زیاد آب در طول روز می تواند به پیشگیری از رشد بیش از حد باکتری ها کمک کند. مرطوب نگهداشتن ریتینر به پیشگیری از آسیب دیدن آن نیز کمک می کند. علاوه بر این، آب با خشکی دهان که با پوسیدگی دندان ارتباط دارد نیز مبارزه می کند.

اگر ریتینر احساس تمیز نبودن ایجاد کند، فرد می تواند چند مرتبه چرخاندن آب داخل دهان را امتحان کند.

نوشابه و دیگر نوشیدنی های قندی می توانند ریتینر را تحت تأثیر قرار دهند، درست همانطور که روی دندان ها تأثیر می گذارند. افراد قبل از لذت بردن از نوشیدنی های حاوی قند و قبل از خوردن هر چیزی باید ریتینر خود را از دهان خارج کنند.

ریتینرهایی که خشک می شوند بیشتر مستعد آسیب دیدن هستند. در نتیجه فرد نباید اجازه دهد این اتفاق رخ دهد، مخصوصاً در طول شب. به جای آن، هر زمان که ریتینر خود را از دهان خارج می کنید آن را در آب مقطر غوطه ور کنید.

در صورتی که هیچ چیز برای نگهداری ریتینر داخل آن ندارید، یا اگر ریتینر آلوده است و نمی توانید بلافاصله آن را پاکسازی کنید، باید آن را درون حوله مرطوبی نگهدارید.

خمیر دندان

هنگام مسواک زدن دندان ها، افراد باید ریتینر خود را نیز مسواک بزنند. بهتر است از مسواک های دارای فرچه نرم و خمیر دندانی غیر از خمیر دندان های سفید کننده استفاده کنید. پس از آن، ریتینر را از دهان خارج کنید و آن را با دقت آبکشی کنید.

افراد باید پس از خارج کردن ریتینر از داخل دهان دندان های خود را مسواک بزنند تا هر منطقه ای که ریتینر پوشش می دهد تمیز شود.

مراقبت از ریتینر ارتودنسی

مراقبت از ریتینر ارتودنسی

محلول تمیز کننده پروتزهای مصنوعی دندانی

استفاده از محلول هایی که برای تمیز کردن پروتزهای مصنوعی دندانی کاربرد دارند، البته گاهگاهی، مخصوصاً اگر هیچ گزینه دیگری در دسترس ندارید، بی خطر است. با این حال، این نوع محلول ها به مرور زمان می توانند موجب زرد شدن رنگ ریتینر شما شوند.

برای تمیز کردن ریتینر خود با محلول تمیز کننده دنچر، باید ریتینر را بشویید و سپس اجازه دهید به مدت 20 دقیقه در محلول تمیز کننده پروتزهای مصنوعی غوطه ور بماند. پس از بیرون آوردن آن از داخل محلول، باید به آرامی روی سطح آن را با یک مسواک کاملاً نرم تمیز کنید و آب بکشید.

اگر پس از آن ریتینر شما مزه محلول تمیز کننده دنچر می دهد باید آنقدر آن را با آب بشویید تا هیچ مزه ای ندهد.

جوش شیرین

جوش شیرین می تواند به عنوان ضد عفونی کننده استفاده شود که می تواند بدون آسیب وارد کردن به دهان باکتری ها را تحت کنترل درآورد.

جوش شیرین یک ماده ضد عفونی کننده چند منظوره بی خطر است. علاوه بر این به سفیدتر کردن ریتینری که زرد شده است نیز کمک می کند. جوش شیرین بدون هیچ ماده شیمیایی خشنی باکتری ها را کنترل می کند و می تواند از پیشرفت عدم تعادل pH، که به دهان آسیب وارد می کند، پیشگیری کند.

افراد برای استفاده از جوش شیرین باید خمیری تهیه کنند متشکل از نصف آب و نصف جوش شیرین. ترکیب باید به اندازه کافی غلیظ باشد تا به ریتینر بچسبد. سپس می توانید به آرامی ریتینر را با این ترکیب و یک مسواک دارای فرچه نرم تمیز کنید، درست مانند خمیر دندان. با شستشوی دقیق ریتینر زیر شیر آب باید باقی مانده ها با دقت پاکسازی شوند.

سرکه

سرکه سفید یک ماده ضد عفونی کننده ملایم است که می تواند بوی بد و باقی مانده های روی ریتینر را از بین ببرد.

برای پاکسازی ریتینر با سرکه، باید در یک ظرف کوچک ترکیبی از نصف آب و نصف سرکه درست کنید. ریتینر باشد به مدت 20 دقیقه در این ترکیب غوطه ور شود.

اگر ریتینر پوشیده از فیلم یا رسوبات معدنی است، یک مسواک نرم می تواند برای ساییدن سطح ریتینر استفاده شود. پس از شستشوی ریتینر با آب سرد، باید به مدت 20 دقیقه دیگر غوطه ور شود.

سرکه بوی تندی دارد، بنابراین برخی افراد پس از این راهکارمی خواهند ریتینر خود را بیشتر شستشو دهند. استفاده از ظروف یکبار مصرف نیز می تواند باقی ماندن بوی سرکه را کاهش دهد.

مراقبت از ریتینر ارتودنسی

مراقبت از ریتینر ارتودنسی

صابون کاستیل

صابون کاستیل کمتر از بسیاری از محصولات تمیز کننده دیگر سمی است. افراد می توانند صابون خود را با مخلوط کردن روغن زیتون و صابون نارگیل تهیه کنند، اما صابون کاستیل به صورت آماده در اکثر داروخانه ها به فروش می رسد.

برای پاکسازی ریتینر با صابون کاستیل، باید مقداری از آن را در مثداری آب ولرم مخلوط کنید. سپس رینیر را درون آن غوطه ور کنید و با مسواک روی آن را بسایید.

ریتینر باید به مدت 2 تا 3 دقیقه داخل آن غوطه ور باقی بماند قبل از آنکه در صورت لزوم مجدداً ساییده شود. پس از آن، باید به خوبی با آب سرد شستشو داده شود و سپس مجدداً داخل دهان قرار بگیرد یا درون آب مقطر غوطه ور نگه داشته شود.

دهانشویه ها

دهانشویه ها برای مبارزه با پلاک، باکتری، و دیگر رسوبات داخل دهان طراحی شده اند. علاوه بر این، اگر گزینه دیگری در دسترس نداشتید می توانید از آنها برای تمیز کردن ریتینر خود استفاده کنید.

استفاده از دهانشویه برای تمیز کردن همیشگی ریتینر ایده آل نیست و ممکن است به طور کامل آن را تمیز نکند. دهانشویه هایی که حاوی الکل هستند می توانند موجب خشک شدن ریتینر و دهان شوند.

اگر هیچ گزینه دیگری در دسترس نداشتید می توانید ریتینر خود را به مدت 2 تا 3 دقیقه در دهانشویه فاقد الکل غوطه ور کنید و پس از آن با آب سرد شستشو دهید، سپس به آرامی آن را با مسواک نرم تمیز کنید.

تمیز کننده ریتینر

برخی تولید کننده ها محلول های تمیز کننده ریتینرها را عرضه می کنند. برای افرادی که برای ساختن محلول مخصوص خود وقت و تمایل ندارند، این محصولات گزینه های قابل تقبل هستند.

مهم است دستور العمل های روی بسته بندی محصول را دنبال کنید. برخی از انواع آنها نیاز به استفاده از دستگاه های سونیک تمیز کننده یا غوطه ور کردن ریتینر در طول شب دارند. برخی دیگر نیز نباید برای برخی از انواع خاص ریتینرها استفاده شوند، یا برای افرادی که دندان های حساس یا بیماری لثه دارند.

ممکن است ارتودنتیست بتواند تمیز کننده ریتینر مناسب شما را به شما معرفی کند.

از این روش ها برای پاکسازی ریتینرهای خود اجتناب کنید.

برای تمیز کردن ریتینرهای خود همیشه از موادی استفاده کنید که برای تمیز کردن ابزارهای داخل دهانی کاربرد داشته باشند. از استفاده از هر گونه مواد شیمیایی قوی و خشن خودداری کنید زیرا باعث خوردگی و حل شدن موادی می شوند که ریتینر از آنها ساخته شده است و باعث خواهند شد ریتینرها شکننده شوند. علاوه بر این، می توانند موجب ایجاد فضاهای ریزی برای تجمع پلاک و باکتری روی ریتینر شوند که تمیز کردن آنها غیر ممکن خواهد شد. مواد شیمیایی می توانند توسط ریتینر شما جذب شوند و احتمالاً در طول استفاده از آنها وارد دستگاه گوارش شوند.

در تمام زمان ها از استفاده از آب داغ برای تمیز کردن ریتینر خود پرهیز نمایید. گرما می تواند موجب ذوب شدن پلاستیک ظریف ریتینر شود که باعث خراب شدن ریتینر خواهد شد. علاوه بر این، گرما می تواند باعث شود سیم های ریتینرهای هاولی نیز به راحتی خم شوند و به دندان های نیروی خارج از برنامه ای وارد کنند که باعث جابجایی ناخواسته دندان ها در طول مرحله حفظ خواهد شد. ماشین های ظرفشویی، داشبور ماشین، آب جوش، مایکروویو همگی حرارت زیادی به ریتینرها وارد می کنند.

در صورت لزوم ریتینر خود را تعویض کنید.

هیچ چیز تا ابد دوام نخواهد داشت، و ریتینرهای ارتودنتیک نیز جزء استثناعات نیستند. در نهایت همه ریتینرها نیاز به تعویض خواهند داشت.

باورهای غلطی که در مورد تمیز کردن ریتینرها وجود دارد

افراد نباید به ادعاهای زیر باور داشته باشند:

  • تا وقتی که به طور منظم دندان های خود را مسواک می زنید و هنگامی که ریتینر داخل دهان شما است از خوردن هر چیزی خودداری می کنید، ریتینرها نیاز به تمیز کردن ندارند.
  • محلول های تمیز کننده ریتینر برای ریتینرها یا دندان های شما بد هستند.
  • پروبیوتیک ها یا دیگر مکمل ها دهان و ریتینر شما را سالم نگه می دارند، بدون آنکه نیاز به تمیز کردن داشته باشند.
  • لازم است اجازه دهید باکتری های خوب روی ریتینر شما رشد کنند، و تمیز کردن موجب از بین رفتن این باکتری ها می شود.

علاوه بر این، برخی افراد بر این باور هستند که مسواک زدن ریتینرها موجب ایجاد خراش روی آنها می شود، این صحت دارد که برخی ریتینرها نباید مسواک زده شوند، اما اگر کسی از دندانپزشک خود اجازه این کار را دارد، مسواک زدن هیچ اشکالی ندارد.

مراقبت از ریتینر ارتودنسی

مراقبت از ریتینر ارتودنسی

از ریتینر خود با یک محفظه مخصوص محافظت کنید

محفظه مخصوص نگهداری از ریتینر به سادگی ابزاری برای قرار دادن ریتینر درون آن نیست که تنها از آن در برابر خراش برداشتن، شکسته شدن، یا جویدن شدن توسط حیوانات خانگی محافظت کند. یک وظیفه مهم دیگر که محفظه نگهداری از ریتینرها دارد این است که ریتینر شما را تمیز و عاری از هر گونه آلودگی، و گرد و غبار خارج از دهان حفظ کند. نگهداری از ریتینر در محفظه مناسب یک گام اساسی برای تمیز نگهداشتن ریتینرها است. محفظه ای انتخاب کنید که مناسب ریتینرهای هر دو قوس دندانی شما باشد و قابل بسته شدن با چفت باشد.

از قرار دادن ریتینرهای خود لای دستمال خودداری کنید زیرا ممکن است به اشتباه آن را دور بیندازید.

مقایسه براکت لینگوال و اینویزیلاین

با پیشرفت هایی که در سال های اخیر در زمینه دانش ارتودنسی بوجود آمده است، افراد بزرگسال بیشتری در پی درمان مشکلات دندان های خود هستند که از کودکی با آنها همراه بوده است. در برخی موارد، دندان های فرد در کودکی کج بوده اند و این مشکل آنها مورد رسیدگی قرار نگرفته است. یا اینکه دندان های فرد با افزایش سن جابجا شده اند که ممکن است به علل مختلفی اتفاق افتاده باشد- از جمله آسیب، فشار زبان به دندان ها و یا رشد طبیعی دندان ها. برخی افراد بزرگسال ممکن است متوجه شوند دندان های آنها که در گذشته صاف بوده اند و به تدریج کج یا فشرده شده اند. برخی دیگر ممکن است درد فک را تجربه کنند، در تمیز کردن دندان های خود با مشکل مواجه شوند، یا تنها مشکل آنها جذاب نبودن لبخندشان باشد.

هدف درمان ارتودنسی بهبود وضعیت دندان ها است تا به شما اجازه دهد به راحتی خوراکی ها را گاز بزنید، غذا بجوید و لثه های سالم تری داشته باشید. هرچند دلایل زیبایی برای قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی کاملاً معتبر و قانع کننده هستند، اما این دلایل در برابر انجام این درمان برای سلامت دهان و سلامت جسمی، رنگ می بازند. کج بودن دندان ها، فشردگی بیش از حد آنها، اوربایت یا آندربایت، اختلالات مفاصل فک و محل نادرست قرار گیری فک ها همگی برای سلامت فرد خطرناک هستند. این مشکلات می توانند موجب بروز سر درد، درد گوش، درد فک، ساییدگی لثه ها و استخوان فک و نیز ساییدگی غیر عادی سطح مینای دندان، اختلالات مفاصل فکی- گیجگاهی و مشکلات گوارشی و دشواری در جویدن درست غذاها شوند.

درمان ارتودنسی معمولاً شامل استفاده از براکت های ارتودنسی است. به طور کلی، از نظر بسیاری از افراد بزرگسال سرمایه گذاری روی براکت های ارتودنسی و تحمل چند سال لبخند نازیبا داشتن، در ازای چند دهه دندان های صاف و سالم داشتن ارزش دارد. با این حال، کاملاً مشخص است بیماران بزرگسال خواستار بهترین نتایج در کوتاه ترین زمان ممکن و با کمترین میزان درد و ناراحتی هستند. به همین دلیل، از آنجا که ابزار های نامرئی برای اکثر افراد راحت هستند و قابل مشاهده هم نیستند، به شهرت زیادی رسیده اند. ابزار های نامرئی به سرعت دنیای ارتودنسی را متحول کرده اند. اکنون بیماران در کنار براکت های فلزی قدیمی گزینه های مختلف دیگری نیز دارند. در این مقاله، قصد داریم به معرفی دو نمونه از آنها بپردازیم- اینویزیلاین و براکت های لینگوال (پشت دندانی).

مقایسه براکت لینگوال و اینویزیلاین

مقایسه براکت لینگوال و اینویزیلاین

اینویزیلاین

اینویزیلاین یکی از ابزارهای درمان ارتودنسی است که به صاف کردن دندان ها بدون براکت های فلزی معمولی کمک می کند. با استفاده از این ابزار بدون اینکه کسی متوجه شود می توانید به لبخند رویایی خود دست پیدا کنید.

اینویزیلاین عبارت است از یک دسته الاینرهای شفاف که به صورت سفارشی ساخته می شوند و به جابجایی دندان ها به محل درست کمک می کند. این الاینر ها تقریباً شفاف و غیر قابل مشاهده هستند و به صورت ویژه و سفارشی برای دندان های فرد ساخته می شوند. این ابزار از مواد ترموپلاستیک درجه یک پزشکی ساخته می شود که بسیار قوی هستند و منحصراً برای سیستم اینویزیلاین طراحی شده اند. هیچ کس حتی متوجه وجود آنها روی دندان های شما نخواهد شد، با سبک زندگی شما کاملاً مطابقت خواهد داشت و می توانید بدون هیچ نگرانی با دیگران تعامل داشته باشید و به امور روزمره خود بپردازید.

اینویزیلاین به صورت کاملاً کنترل شده دندان ها را به محل درست خود جابجا می کند، برخلاف براکت های فلزی سنتی، اینویزیلاین نه تنها میزان جابجایی با هر الاینر ، بلکه زمان جابجایی را نیز کنترل می کند. به این معنا که در هر مرحله تنها دندان های خاصی مجاز به جابجا شدن هستند. با تعویض دو هفته یک مرتبه الاینرها، دندان ها- ذره ذره، هفته به هفته- به تدریج به سمت محل نهایی مورد نظر جابجا خواهند شد. طول درمان با توجه به نیازهای خاص هر بیمار مشخص خواهد شد.

در درمان با اینویزیلاین، با استفاده از فناوری پیشرفته تصویر برداری کامپیوتری سه بعدی، کل طرح درمان بر اساس محل اولیه دندان ها تا مطلوب ترین محل نهایی آنها پایه ریزی خواهد شد. اینویزیلاین برای فرد این امکان را فراهم می آورد که حتی پیش از آغاز فرایند درمان ببیند در پایان درمان، ظاهر لبخند او چگونه خواهد بود.

مقایسه براکت لینگوال و اینویزیلاین

مقایسه براکت لینگوال و اینویزیلاین

براکت های لینگوال یا پشت دندانی

براکت های لینگوال از جمله ابزارهای نامرئی دندانپزشکی هستند که اگر تمایلی نداشته باشید ابزار شما توجه مخاطب را به خود جلب کند، ارتودنتیست می تواند آن را به شما معرفی کند. ظاهر آنها کاملاً شبیه براکت های فلزی معمولی است، تنها تفاوت این است که آنها روی سطح زبانی دندان ها (سطح داخلی دندان ها) قرار می گیرند. این باعث می شود در معرض دید نباشند و توجه کسی به آنها جلب نشود. از آنجا که این ابزار پشت دندان ها قرار می گیرد، از نظر زیبایی برای افرادی که قصد دارند دندان های خود را بدون دیده شدن براکت ها صاف کنند، انتخابی فوق العاده هستند. غیر قابل مشاهده بودن براکت های پشت دندانی مخصوصاً برای افراد بزرگسالی مهم است که احساس می کنند براکت های فلزی سنتی در محل کار یا دیگر موقعیت های اجتماعی موجب پایین آمدن اعتماد به نفس آنها خواهد شد.

عملکرد این نوع براکت ها کاملاً شبیه براکت های سنتی ثابت است با این تفاوت که که هیبت فلزی آنها پنهان است. براکت های پشت دندانی، درست مانند بریس های سنتی، با وارد آوردن فشاری ملایم اما مستمر به دندان ها عمل می کنند، تا کمک کنند به تدریج به محل درست خود جابجا شوند. بسته به وخامت وضعیت ارتودنتیک دندان ها، طول درمان چیزی حدود 18 تا 36 ماه طول خواهد کشید.

مقایسه براکت لینگوال و اینویزیلاین

مقایسه براکت لینگوال و اینویزیلاین

 

در نخستین جلسه با استفاده از قالب پلاستیکی، از دهان و دندان ها قالب گرفته می شود که به آزمایشگاه ارسال خواهد شد و براکت های مخصوص بیمار ساخته خواهند شد. در جلسه دوم به سطح داخلی (زبانی) دندان ها چسب دندانپزشکی زده می شود تا براکت ها در جای خود ثابت شوند. در انتها، ارتودنتیست سیم کمانی را به آنها متصل خواهد کرد تا فشار ملایمی به دندان ها وارد شود و دندان ها به محل مناسب خود جابجا شوند. با وجود این ابزار شما قادر خواهید بود مانند قبل غذا بخورید اما باید از خوردن تافی های چسبناک، آدامس، خوراکی های سفت مانند سیب یا نان تست خودداری کنید. نوشیدنی های گاز دار و آب میوه زیاد می توانند به براکت ها آسیب برسانند.

براکت های پشت دندانی می توانند برای زبان آزار دهنده باشند و در ابتدای درمان موجب بروز حساسیت در آن شوند. این کاملاً طبیعی و موقتی است. با قرار دادن موم ارتودنسی روی براکت ها می توان آسیب به زبان را کاهش داد. برای برخی افراد ممکن است واضح حرف زدن دشوار باشد، که با تمرین کردن می توان به راحتی حرف زد و همه چیز را به حالت اول خود باز گرداند.

با وجود براکت های پشت دندانی، هر شش ماه یک مرتبه پاکسازی تخصصی دندان ها، ضروری است. زیرا براکت ها به پشت دندان ها متصل می شوند و غذا به راحتی پشت آنها، بین براکت و دندان پنهان می شود. علاوه بر پاکسازی تخصصی، مسواک زدن و کشیدن نخ دندان به طور مرتب و اصولی نیز مهم است. پس از اتمام مرحله فعال درمان، استفاده از ریتینر از اهمیت ویژه ای برخوردار است. ریتینر ممکن است ثابت یا متحرک باشد.

کدام یک بهتر است؟ اینویزیلاین یا براکت های لینگوال؟

اکنون که به تفاوت های بین این دو گزینه درمان برای صاف کردن دندان ها بدون دیده شدن ابزار ارتودنسی پی برده اید، ممکن است فکر کنید کدام درمان برای شما بهتر است. در آخر باید گفت، این به عهده شما و ارتودنتیست شماست که با هم به نتیجه برسید کدام یک برای مورد شما بهتر است.

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

دندان‌های شیری گرچه جایگزین دائمی خواهند داشت، اما از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. دندان‌های شیری به عنوان فضانگه‌دار برای دندان‌های دائمی عمل می‌کنند و به کودکان اجازه می‌دهند اولین غذای جامد خود را بجوند. کودکان معمولا در اثر حادثه، آسیب، پوسیدگی دندان، یا شرایط ژنتیکی، دندان‌های شیری خود را از دست می‌دهند. این احتمال وجود دارد که از دست دادن زود هنگام دندان‌های شیری منجر به بروز مشکلات ارتودنسی در دندان‌های دائمی شود.

فضا نگه‌دار چیست؟

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

 

در صورتی که دندان‌های مولر شیری وجود نداشته باشند یا زودتر از موعد از دست رفته باشند، ارتودنتیست‌ها استفاده از فضا نگه‌دارها را توصیه می‌کنند. هدف استفاده از فضا نگه‌دارها جلوگیری از جابجایی مولرهای اول دائمی مجاور دندان از دست رفته است. از این طریق می‌توان فضای کافی برای رشد پرمولرهای دائمی که دارای دو کاسپ (برجستگی روی سطح جونده‌ی دندان) هستند و نیز دندان‌های نیش حفظ نمود. در صورتی که مولرهای اول دائمی در جای درست خود نگه داشته نشوند، ممکن است رو به جلو منحرف شوند و مانع رشد پرمولرهای دارای دو کاسپ در مسیر معمول خود شوند. اولین پرمولر دارای دو کاسپ نیز ممکن است رو به جلو جابجا شود و مسیر معمول رشد و حرکت دندان نیش دائمی را مسدود کند. در صورتی که هر یک از شش دندان شیری در هر یک از دو فک پیش از موعد از دست برود، استفاده از فضا نگه‌دار ضروری خواهد بود.

انواع فضا نگه‌دارهای ثابت

نوع فضا نگه‌داری که دندانپزشک به شما پیشنهاد می‌دهد به تعداد دندان‌های از دست رفته و نیز محل آنها در دهان بستگی دارد. معمول‌ترین انواع فضا نگه‌دارها عبارتند از:

ابزار کمانی کامی (TPA)

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

 

این نوع فضا نگه‌دار ثابت در فک بالا زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که دندان‌های مولر شیری در هر دو طرف قوس دندانی زودتر از موعد از دست رفته باشند. ابزار TPA از دو بند فلزی تشکیل شده است که با یک سیم محکم در سقف دهان به یکدیگر متصل شده‌اند و بندها به آنها لحیم شده‌اند. ساختن ابزار عبارت است از تنظیم کردن بندهای فلزی روی دندان پایه‌ی کودک و ساخت قالب آن. بندها درون قالب باقی می‌مانند، که پس از آن با گچ دندانپزشکی پر می‌شود. ابزار TPA در آزمایشگاه و از روی قالب دندان‌های کودک ساخته می‌شود.

زمانی که ابزار TPA روی دندان پایه با سمان چسبانده می‌شود، می‌تواند مانع حرکت رو به جلوی دندان‌ها شود؛ با این حال همیشه قادر نیست مانع حرکت رو به جلوی نوک دندان‌های پایه شود و در نتیجه ممکن است باز فضا از بین برود و پر شود. احتمال برزو این اتفاق زمانی افزایش می‌یابد که کودک از روی عادت از زبان، انگشت، یا انگشت شست برای اعمال فشار روی سیم TPA استفاده می‌کند. گاهی اوقات یک دکمه به سیم مرکزی ابزار TPA متصل می‌شود که در کام کودک قرار می‌گیرد تا مانع تغییر جهت دندان پایه‌ای شود که ابزار به آن سمان شده است. در این حالت ابزار “نانس” نامیده می‌شود.

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

 

معمولا ابزار TPA در جای خود باقی می‌ماند تا دندان دائمی درون فضای به جا مانده در اثر از دست رفتن دندان‌ها رشد کند.

دیستال شو (Distal shoe)

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

 

این نوع فضا نگه‌دار زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که بیمار کوچکتر از آن است که مولرهای شش سالگی او رشد کرده باشند. دیستال شو روی مولرهای شیری قرار داده می‌شود و برآمدگی دارد که روی لثه تا سطح مقابل مولر شش سالگی که رشد نکرده است امتداد می‌یابد و مسیر رشد آن را به درستی درون دهان هدایت می‌کند.

بند و حلقه (Band and loop)

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

 

این نوع ابزار زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که یک یا چند مولر شیری تنها در یک سمت قوس دندانی از دست رفته‌اند و مولر شش سالگی نیز پشت آنها وجود دارد. در این ابزار یک بند فلزی به دور مولر شش سالگی قرار می‌گیرد و یک بازوی سیمی به آن لحیم می‌شود که در سطح پشتی دندان باقی‌مانده‌ی کناری قرار می‌گیرد.

سیم کمانی پشت دندانی (Lingual holding arch)

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

فضا نگه‌دارها در درمان ارتودنسی

 

این نوع فضا نگه‌دار زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که یک یا چند مولر شیری در هر دو سمت قوس دندانی از دست رفته باشند و مولرهای شش سالگی پشت آنها در جای خود قرار داشته باشند. در این نوع فضا نگه‌دارها بندهای فلزی به دور مولرهای شش سالگی قرار می‌گیرند و یک سیم که به شکل قوس دندانی خمیده شده است به بندها لحیم می‌شود و روی سطح زبانی دندان‌های جلو قرار می‌گیرد.

دیگر انواع فضا نگه‌دارها نیز وجود دارند که مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما به طور کلی با اندکی تغییر در فضا نگه‌دارهایی که ذکر شدند ساخته می‌شوند.

فواید استفاده از فضا نگه‌دارها

 

  • فضا نگه‌دارها از جابجایی‌های نامطلوب مولرهای دائمی و پرمولرهای دارای دو کاسپ جلوگیری می‌نمایند.
  • فضا نگه‌دار فضای موجود در قوس دندانی را حفظ می‌کند تا پرمولرهای دارای دو کاسپ و دندان‌های نیش دائمی درون آن رشد کنند.
  • فضا نگه‌دارها شکل قوس دندانی را حفظ می‌کنند و در امتداد آنها دندان‌ها درون فک رشد می‌کنند. به این ترتیب از نامرتبی دندان‌ها نیز پیشگیری خواهد کرد.