لثه ها معمولاً صورتی رنگ هستند، اما گاهی اوقات لکه های سیاه یا قهوه ای تیره روی آنها بوجود می آید. چندین چیز ممکن است باعث بوجود آمدن این لکه ها شوند و اکثر آنها مضر نیستند. با این حال، گاهی اوقات، لکه های سیاه می توانند نشان دهنده یک بیماری جدی تر باشند. برای ایمن بودن، اگر متوجه بوجود آمدن لکه های تیره روی لثه های خود شدید، با پزشک خود صحبت کنید، بخصوص اگر آنها دردناک هستند یا اندازه، شکل یا رنگ آنها تغییر کرد.

درک شایع ترین علل لکه های سیاه روی لثه ها ممکن است به شما کمک کند تصمیم بگیرید که آیا به درمان فوری نیاز دارید یا صبر کنید تا آن را در قرار بعدی خود با دندانپزشک مطرح کنید.

علل ایجاد لکه های سیاه روی لثه ها

اگر متوجه لکه های سیاه روی لثه ها شدید، مطمئن شوید که آرامش خود را حفظ می کنید. گرچه مانند یک وضعیت ناخوشایند به نظر می رسد، اما رنگ سیاه روی لثه ها معمولاً به معنای یک مسئله جدی نیست. با این حال، نباید در مورد آن خیلی بی تفاوت باشید. لثه های سیاه می توانند نشان دهنده وجود مشکلات دندانی باشند که باید برطرف شوند.

دانستن علل وجود لکه های سیاه روی لثه ها به بیمار کمک می کند تا وضعیت خود را ارزیابی کند. در اینجا شایع ترین دلایل لثه های دارای لکه های سیاه رنگ که بیماران باید از آنها آگاه باشند، آورده شده اند.

کبودی لثه ها

مانند هر قسمت دیگری از بدن خود، می توانید به لثه های خود آسیب وارد کنید. زمین خوردن روی صورت، خوردن چیزی با لبه های تیز، و حتی مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن خیلی خشن می توانند باعث کبودی لثه های شما شوند. کبودی های روی لثه های شما معمولاً قرمز تیره یا بنفش هستند، اما می توانند قهوه ای تیره یا سیاه نیز باشند. همچنین علاوه بر کبودی، ممکن است مقداری خونریزی و درد جزئی نیز داشته باشید.

کبودی ها معمولاً به صورت خود به خود و بدون هیچ درمان دارویی بهبود می یابند. اگر ایجاد کبودی های بیشتری شروع شدند و نمی توانید به چیزی که ممکن است باعث بروز آنها شده باشد فکر کنید، ممکن است ترومبوسیتوپنی داشته باشید، وضعیتی که باعث می شود لخته شدن خون دشوار شود. علائم دیگر شامل خونریزی بینی و خونریزی لثه هستند. چندین عامل می توانند باعث ترومبوسیتوپنی شوند، بنابراین مهم است که با پزشک خود برای یافتن درمان مناسب کار کنید.

هماتوم رویشی

هنگامی که دندانی در حال بیرون آمدن است، می تواند باعث بوجود آمدن کیست پر از مایعی شود. گاهی اوقات مخلوط خون با مایع وجود دارد که می تواند باعث شود بنفش تیره یا سیاه به نظر برسد. هنگامی که درون کیست رویشی خون وجود دارد، هماتوم رویشی نامیده می شود. این معمولاً زمانی رخ می دهد که کیست رویشی در اثر ضربه یا زمین خوردن آسیب ببیند.

هماتوم های رویشی در کودکان، هم هنگام رویش دندان های شیری و هم هنگام رویش دندان های دائمی بسیار شایع هستند. معمولاً پس از بیرون آمدن دندان، آنها به صورت خود به خود از بین می روند. اگر دندان خود به خود بیرون نیاید، پزشک ممکن است کیست را با جراحی باز کند تا امکان بیرون آمدن دندان فراهم شود.

سیگار کشیدن

بیمارانی که از سیگار کشیدن لذت می برند باید بدانند که دود سیگار می تواند باعث تغییر رنگ لثه ها شود. این وضعیت به عنوان ملانوزیس ناشی از سیگار یا سیگاری smoker’s melanosis شناخته می شود.

این اتفاق دقیقاً چگونه رخ می دهد؟

بدن انسان دارای سلول های تخصصی به نام ملانوسیت melanocytes است. این سلول ها ملانین می سازند. نیکوتین موجود در تنباکو می تواند باعث شود ملانوسیت ها بیشتر از حد معمول ملانین تولید کنند. به همین دلیل است که بسیاری از افراد سیگاری لثه های سیاه دارند.

چگونه لثه های سیاه ناشی از سیگار کشیدن را برطرف کنیم؟ خب، این ساده است- ترک این عادت می تواند منجر به کاهش تغییر رنگ لثه شود. به عبارت دیگر، لکه های تیره رنگ روی لثه ها که در اثر سیگار کشیدن ایجاد می شوند، برگشت پذیر هستند.

لکه آمالگام

اگر یک حفره دندان پر شده باشد، ممکن است رسوب آمالگام روی لثه های شما باقی بماند و باعث بوجود آمدن لکه ای تیره رنگی شود. آمالگام ماده ای است که برای پر کردن دندان استفاده می شود. گاهی اوقات این ذرات در ناحیه اطراف ماده پرکننده قرار می گیرند و باعث ایجاد لکه در بافت نرم می شوند. پزشک شما معمولاً تنها با نگاه کردن به لکه آمالگام می تواند آن را تشخیص دهد.

لکه های ناشی از آمالگام قابل جابجایی نیستند، اما بی ضرر هستند و نیازی به درمان ندارند. برای جلوگیری از آنها، می توانید از دندانپزشک خود بخواهید دفعه بعد که پر کردن دندان را برای شما انجام می دهد، از رابر دم استفاده کند. این کار باعث مجزا ماندن دندان ها از لثه ها طی مراحل دندانپزشکی می شود و از ورود ذرات به بافت اطراف جلوگیری می کند.

ملانین

اگر بیمار متوجه لکه سیاه روی لثه ها شود، ممکن است به این دلیل باشد که بدن کمی بیشتر از حد معمول ملانین تولید می کند. البته این جای نگرانی نیست. با این حال، اگر لکه ها شروع به تغییر رنگ یا شکل کنند، بیمار باید با دندانپزشک خود مشورت کند.

مصرف برخی داروهای خاص

مصرف برخی داروها نیز می تواند باعث تغییر رنگ لثه های بیمار شود. به عنوان مثال، یکی از عوارض جانبی مینوسایکلین، دارویی که برای درمان آکنه و برخی عفونت ها مانند کلامیدیا chlamydia استفاده می شود، رنگدانه یا تغییر رنگ است. این رنگدانه گاهی ممکن است روی دندان ها ایجاد شود.

خال آبی Blue nevus

خال آبی یک خال بی ضرر است که گرد و یا صاف یا کمی برجسته است. خال های آبی می توانند سیاه یا آبی به نظر برسند و معمولاً مانند کک و مک روی لثه های شما به نظر می رسند.

هیچ کس مطمئن نیست که چه چیزی باعث ایجاد خال های آبی می شود، اما آنها اغلب زمانی که کودک یا نوجوان هستید ایجاد می شوند. آنها همچنین در زنان شایع تر هستند.

مانند لک ناشی از آمالگام، پزشک شما معمولاً می تواند خال آبی را تنها با نگاه کردن به آن تشخیص دهد. آنها معمولاً نیازی به درمان ندارند. با این حال، اگر شکل، رنگ یا اندازه آن شروع به تغییر کند، پزشک ممکن است بیوپسی (نمونه برداری) را انجام دهد، که شامل برداشتن یک تکه از خال برای آزمایش سرطان است.

ماکول ملانوتیک Melanotic macule

لکه های ملانوتیک لکه های بی ضرری هستند که شبیه کک و مک به نظر می رسند. آنها می توانند در قسمت های مختلف بدن شما، از جمله لثه ها ظاهر شوند. ماکول های ملانوتیک معمولاً بین 1 تا 8 میلی متر قطر دارند و باعث بوجود آمدن علائم دیگر نمی شوند.

پزشکان در مورد علل دقیق ماکول های ملانوتیک مطمئن نیستند، اما برخی از افراد با آنها متولد می شوند. برخی دیگر از آنها بعداً در طول زندگی گسترش می یابند. آنها همچنین می توانند نشانه ای از شرایط دیگر مانند بیماری آدیسون Addison’s disease یا سندرم پوتز جگرز Peutz-Jeghers syndrome باشند.

ماکول های ملانوتیک نیازی به درمان ندارند. در صورتی که شکل، رنگ یا اندازه آنها شروع به تغییر کند، پزشک شما ممکن است بیوپسی را برای آزمایش سرطان انجام دهد.

بیماری های دیگری که باعث ایجاد لکه های سیاه روی لثه ها می شوند

بیماری آدیسون

این بیماری غدد فوق کلیوی را تحت تأثیر قرار می دهد که هورمون های مختلفی می سازند. این اختلال از تولید این هورمون ها توسط غدد جلوگیری می کند. برخی از علائم این بیماری عبارتند از:

• خستگی
• کم اشتهایی
• کاهش وزن ناخواسته
• عضلات ضعیف شده
• احساس تشنگی بیشتر از حد معمول

اگر بیماری آدیسون درمان نشود، بیمار ممکن است دچار تیره شدن لثه ها و لب ها شود.

ژنژیویت زخم دهنده نکروزان حاد

ژنژیویت زخم دهنده نکروزی حاد Acute Necrotizing Ulcerative Gingivitis نوعی عفونت لثه است. برخی به آن دهان خندقی trench mouth می گویند. این ظرایط باعث بروز تب، درد لثه و بوی بد دهان می شود. این عفونت معمولاً باعث لثه های سیاه یا خاکستری رنگ می شود. لکه های تیره ناشی از لایه ای از بافت مرده هستند که روی لثه می ماند.

سندرم پوتز جگرز

سندرم پوتز جگرز یک بیماری ژنتیکی است که می تواند خطر ابتلا به پولیپ یا سرطان را افزایش دهد.

اولین علامتی که بیماران باید به آن توجه کنند ظهور کک و مک های آبی تیره یا قهوه ای تیره است. این کک و مک ها معمولاً روی پوست انگشتان دست و پا ظاهر می شوند، اما می توانند روی لثه ها نیز ظاهر شوند.

ملانوآکانتومای دهانی Oral melanoacanthoma

ملانوآکانتومای دهانی یک بیماری نادر است که باعث ایجاد لکه های تیره در قسمت های مختلف دهان از جمله لثه ها می شود. این لکه ها بی ضرر هستند و به نظر می رسد که در افراد جوان تر دیده می شوند.

علت ملانوآکانتومای دهانی ناشناخته است، اما به نظر می رسد که با آسیب های ناشی از جویدن یا اصطکاک در دهان همراه باشد. این لکه ها به درمان نیاز ندارند.

سرطان دهان

سرطان داخل دهان بعلاوه می تواند باعث سیاه شدن لثه ها شود. دیگر علائم همراه با سرطان دهان شامل زخم های باز، خونریزی غیر معمول و تورم داخل دهان هستند. همچنین ممکن است گلودرد مزمن داشته باشید یا متوجه تغییر در صدای خود شوید.

برای تعیین اینکه آیا یک لکه به دلیل سرطان ایجاد شده است یا خیر، پزشک شما نمونه برداری انجام خواهد داد. آنها همچنین ممکن است از تکنیک های تصویربرداری مختلف مانند سی تی اسکن یا اسکن PET استفاده کنند، تا ببینند آیا سرطان گسترش یافته است یا خیر.

اگر لکه سرطانی باشد، در صورتی که گسترش نیافته باشد، پزشک ممکن است آن را با جراحی بردارد. اگر گسترش یافته باشد، پرتو درمانی یا شیمی درمانی ممکن است به کشتن سلول های سرطانی کمک کند.

نوشیدن مقادیر زیاد الکل و استفاده از تنباکو بزرگترین عوامل خطر برای ابتلا به سرطان دهان هستند. برای کمک به پیشگیری از سرطان دهان در حد اعتدال الکل مصرف کنید و از مصرف دخانیات اجتناب کنید.

درمان لکه های سیاه روی لثه ها

خوب است که در اکثر موارد راهی برای درمان لثه های سیاه وجود دارد. با این حال، درمان به علت بستگی دارد. به عنوان مثال، شرایطی مانند عفونت های لثه یا بیماری آدیسون معمولاً به درمان با دارو نیاز دارند.

در مورد لکه های تیره ناشی از سیگار کشیدن، درمان نسبتاً ساده است- بیمار باید سیگار را ترک کند و لکه های تیره پس از مدتی ناپدید خواهند شد.

برای آن دسته از افراد بی حوصله، درمانی به نام سفید کردن لثه وجود دارد. از این روش برای روشن کردن رنگ لثه ها استفاده می شود. البته باید گفت که بلیچینگ می تواند به لثه ها آسیب برساند. به همین دلیل این درمان را فقط باید به دندانپزشکان معتبر سپرد.

سخن پایانی

لکه های سیاه روی لثه ها معمولاً بی ضرر هستند، اما گاهی اوقات می توانند نشانه مشکلات دندان درآوردن در کودکان یا سرطان دهان باشند. اگر متوجه لکه جدیدی روی لثه خود شدید، حتما در مورد آن به پزشک خود اطلاع دهید. حتی اگر لکه سرطانی نباشد، باید از نظر هر گونه تغییر شکل، اندازه یا رنگ کنترل شود.

ابزار فانکشنال هربست چیست؟

ابزار فانکشنال هربست ابزاری است که در بیماران در حال رشد برای کمک به اصلاح ناهماهنگی رشد فک استفاده می شود. ابزار متشکل از چارچوب های فولادی ضد زنگ با درجه جراحی است که به صورت سفارشی ساخته می شود و به دندان های مولر دائمی اول در هر چهار گوشه دهان بیمار چسبانده می شود. این چارچوب ها با مکانیسم های تلسکوپی به یکدیگر متصل می شوند که با اعمال نیروی رو به بالا و عقب روی فک بالا و نیروی رو به جلو روی فک پایین، به اصلاح مال اکلوژن کلاس 2 کمک می کند. این نوع ابزارها به راحتی با رشد ذاتی بیمار کار می کنند تا روی تغییرات مورد نظر تأثیر بگذارند.

کاربردهای هربست

از آنجا که ابزار هربست به دندان های مولر دائمی اول چسبانده می شود، به صورت تمام وقت در حال کار کردن است. در مراجعات بیمار، برای تاثیرگذاری روی اصلاح بیشتر، ابزار ممکن است با استفاده از “شیم های” از جنس فلز ضد زنگ ارتقاء داده شود. اگر مکانیزم وسیع کردن در ابزار تعبیه شده باشد، ممکن است ابزار به صورت عرضی نیز فعال شود. شرایط دیگری که ممکن است از مزایای این ابزار بهره مند شوند عبارتند از:

• درمان عدم انطباق ناهماهنگی های اسکلتی کلاس 2، عمدتاً در بیماران جوان، برای تأثیر روی رشد فک پایین و فک بالا.
• بیماران با الگوی رشد عمودی با زاویه بالا، ناشی از افزایش رشد کندیل ساجیتال
• بیماران با اوربایت قدامی عمیق
• بیماران با انحراف خط میانی فک پایین
• بیمارانی که تنفس دهانی دارند، زیرا هربست با تنفس تداخلی ندارد
• بیماران با جابجایی دیسک قدامی

همچنین برای درمان مال اکلوژن کلاس 2 در بیماران با فک پایین رتروگناتیک (عقب رفته) و دندان های منحرف رو به عقب پیشین مرکزی جلوی فک بالا مناسب است. علاوه بر این، استفاده از آن در آپنه انسدادی خواب و به عنوان جایگزینی برای جراحی ارتوگناتیک در بزرگسالان جوان پیشنهاد شده است.

تمیز کردن ابزار هربست به چه صورت است؟

ما بیماران را تشویق می کنیم که ابزار خود را با خمیر دندان و مسواک تمیز کنند. دهانشویه فلورایده نیز ممکن است برای حصول اطمینان از محافظت از تمام سطوح در معرض محیط دهان در هنگام استفاده از ابزار مفید باشد.

در طول استفاده از هربست انتظار چه چیزی را باید داشت؟

پس از قرار دادن اولیه، بیمار می تواند انتظار داشته باشد که ابزار را روی زبان و گونه های خود احساس کند، اما انسداد گفتار و حساسیت بافت نرم در هفته نخست یا دو هفته پس از استفاده از بین خواهند رفت.

برای عادت کردن هر چه سریع تر به ابزار، روزی پنج دقیقه در مقابل آینه کتاب، مجله یا هر مطلب مورد علاقه خود را بخوانید- صحبت کردن شما در کمترین زمان عالی عمل خواهد کرد.

چه مدت باید از هربست استفاده کرد؟

ابزار هربست روی دندان ها ثابت می شود و به همین ترتیب 24 ساعت شبانه روز کار می کند و مدت درمان نسبتاً کوتاه است (6 تا 15 ماه) به جای 2 تا 4 سال با ابزار های کاربردی متحرک. به طور معمول، ابزار تقریباً به مدت 12 ماه استفاده می شود و در موارد شدید به زمان بیشتری نیاز است.

درمان با ابزار هربست چسبانده شده معمولاً 6 تا 8 ماه طول می کشد. با این حال، یک دوره درمان طولانی تر 9 تا 15 ماهه ممکن است نتایج بهتری به همراه داشته باشد.

پس از درمان، برای پرهیز از هر گونه عود روابط دندانی ناشی از الگوهای رشد نامطلوب یا عادات اختلال عملکرد لب و زبان، یک مرحله نگهداری یا حفظ لازم است. در بیمارانی که در دوره واسط دندانی هستند و برآمدگی های کاسپ های روی دندان های آنها ارتباط صحیحی با یکدیگر ندارند، این مرحله ممکن است 1 تا 2 سال یا تا زمانی که دندان های دائمی برویند و روابط اکلوزال پایدار برقرار شوند ادامه پیدا کند. در مرحله حفظ از ابزارهای فانکشنال یا جابجا کننده متحرک استفاده می شود. هنگامی که مرحله دوم با ابزار های ثابت دنبال می شود، برای حفظ روابط اکلوزالی پایدار، به مدت 8 تا 12 ماه حفظ نیاز است. همچنین می توان از الاستیک های کلاس 2 استفاده کرد.

مزایا و معایب ابزار هربست کدامند؟

مزایای اصلی ابزار هربست عبارتند از:

• مدت زمان کوتاه و استاندارد درمان
• عدم اتکا به پذیرش ابزار از سوی بیمار برای دستیابی به نتایج مورد نظر درمان
• پذیرش آسان توسط بیمار
• تحمل بیمار

علاوه بر این، اثر دیستالیزه کننده روی دندان های مولر اول فک بالا به جلوگیری از کشیدن دندان در مال اکلوژن های کلاس 2 با فشردگی دندان های فک بالا کمک می کند. از دیگر مزایای آن می توان به بهبود نیمرخ بیمار بلافاصله پس از قرار دادن ابزار، حفظ بهداشت خوب دهان و دندان، امکان استفاده همزمان از ابزار های ثابت و امکان تغییر ابزار برای کاربردهای بالینی مختلف اشاره کرد.

همچنین برخی از معایب وجود دارند. اصلی ترین آنها از دست رفتن تکیه گاه دندان های فک بالا (فضاهای بین دندان نیش فک بالا و دندان های پرمولر اول) و فک پایین (انحراف رو به جلوی دندان های ثنایای فک پایین) در طول درمان، مشکلات جویدن در طول هفته اول درمان و گیر افتادن بافت نرم است. همچنین ممکن است در عملکرد ابزار اختلال وجود داشته باشد.

به خاطر داشته باشید

با وجود ناهماهنگی های آشکار فک، ادامه درمان با ابزارهای دیگر، برای موفقیت نهایی درمان ضروری است. بیمار و متخصص ارتودنسی در این ماجراجویی شریک هستند و مشارکت مفید بیمار می تواند باعث شود این روند طبق برنامه پیش برود. رعایت دقیق بهداشت دهان و دندان و تعهد در استفاده از تمام ابزارهای تجویز شده می تواند به موفقیت این روند کمک کند!

ریتینرها یا نگهدارنده های دائمی که به آنها نگهدارنده ثابت نیز گفته می شود، سیم های سفارشی هستند که ارتودنتیست شما پس از صاف کردن دندان ها به آنها می چسباند. نگهدارنده ها از جابجایی دندان های شما پس از درمان ارتودنسی جلوگیری می کنند و تنها توسط یک ارتودنتیست قابل برداشتن هستند. در برخی موارد، ریتینرهای دائمی ممکن است به جای ریتینرهای متحرک توصیه شوند، که خودتان آنها را قرار می دهید و خارج می کنید.

این مقاله در مورد نگهدارنده های دائمی، مزایا، هزینه ها و تکنیک های تمیز کردن آنها صحبت می کند.

نگهدارنده دائمی چگونه عمل می کند؟

دندان های شما توسط الیاف پریودنتال لیگامان به فک شما متصل می شوند که کشیده می شوند تا دندان های شما بتوانند حرکت کنند. بریس ها یا الاینرها می توانند دندان های شما را برای بهبود زیبایی یا عملکردی، در بهترین جایگاه خود قرار دهند. پس از آن، به یک نگهدارنده نیاز خواهید داشت تا آنها را در جای خود نگه دارد یا رباط هایی که تمایل دارند دندان ها را به سمت موقعیت اصلی خود بازگردانند را کنترل کنند.

نگهدارنده دائمی سیمی است، که گاهی اوقات بافته می شود، که ارتودنتیست شما آن را پشت دندان های شما که به تازگی در جای مناسب قرار داده شده اند قرار می دهد. آنها آن را با چسب مخصوص به دندان های شما می چسباند و سیم دندان های شما را در جای خود نگه می دارد. گاهی اوقات، سیم انعطاف پذیر است، بنابراین ممکن است دندان ها را پس از انجام کارهای ارتودنسی به طور کامل در یک راستا حفظ نکند.

یک نگهدارنده دائمی در واقع می تواند برداشته شود اما فقط توسط یک متخصص.

نگهدارنده های دائمی در مقایسه با نگهدارنده های قابل جابجایی یا متحرک

نگهدارنده های دائمی به پشت دندان های شما چسبانده می شوند، بنابراین مجبور نخواهید بود به خاطر داشته باشید که آنها را داخل دهان خود قرار دهید و آنها را بیرون بیاورید. آنها برای افراد دیگر قابل مشاهده نیستند. یک ارتودنتیست در صورت نیاز می تواند آنها را حذف کند.

نگهدارنده های متحرک، سیمی و پلاستیکی یا شفاف هستند. شما می توانید آنها را بیرون بیاورید، اما باید به خاطر داشته باشید که آنها را دوباره بپوشید در غیر اینصورت احتمالاً دندان های شما حرکت خواهند کرد. نگهدارنده های متحرک شفاف چندان قابل مشاهده نیستند، اما ممکن است تغییر رنگ دهند و پاره شوند. نگهدارنده های متحرک سیمی بیشتر قابل مشاهده هستند اما دوام بیشتری نیز دارند.

نکات مثبت نگهدارنده های دائمی

نگهدارنده های دائمی همواره دندان های شما را در جای خود نگه می دارند، که مؤثرترین راه برای نگه داشتن آنها در جای خود است.

دیگر مزایای نگهدارنده دائمی عبارتند از:

• آنها برای افراد دیگر قابل مشاهده نیستند.
• بعید است که روی گفتار شما تأثیر بگذارند، کاری که نگهدارنده های متحرک ممکن است انجام دهند.
• آنها بسیار بادوام هستند و از چند سال تا 20 سال ماندگاری دارند.
• در صورت لزوم ارتودنتیست می تواند آنها را تعمیر یا تنظیم کند.

معایب نگهدارنده های دائمی

برخی از افراد ترجیح می دهند که بتوانند نگهدارنده را قرار دهند و خارج کنند، که با نگهدارنده های دائمی امکان پذیر نیست. سایر معایب عبارتند از:

• بهداشت خوب دهان نیاز به تلاش بیشتری خواهد داشت.
• ممکن است باعث تحریک اولیه شوند.
• هزینه اولیه می تواند گران تر از نگهدارنده های متحرک باشد.
• تشخیص شکستگی نگهدارنده (تا زمانی که دندان ها جابجا نشده اند) می تواند دشوار باشد.
• در صورت شکستگی یا نیاز به تنظیم، باید به یک ارتودنتیست مراجعه کنید.

هزینه نگهدارنده دائمی

هزینه نگهدارنده توسط ارتودنتیست تعیین می شود، بنابراین می تواند بسیار متفاوت باشد. به عنوان یک راهنما، یک نگهدارنده دائمی، برای هر سیم، حدود 250 تا 550 دلار برای هر قوس دندانی، برای نگهدارنده فک بالا یا پایین هزینه خواهد داشت.

ارتودنتیست ها تمایل دارند از نگهدارنده های دائمی برای دندان های فک پایین استفاده کنند و ممکن است یک نگهدارنده متحرک را برای دندان های فک بالا توصیه کنند.

آیا بیمه نگهدارنده دائمی را پوشش می دهد؟

پوشش بیمه برای نگهدارنده دائمی با بیمه های مختلف متفاوت است. اگر بیمه شما درمان ارتودنسی را نیز پوشش دهد، ممکن است بیمه دندانپزشکی تمام یا بخشی از هزینه نگهدارنده شما را پوشش دهد. می توانید با شرکت بیمه خود تماس بگیرید یا در مورد آن با ارتودنتیست یا پزشک خود صحبت کنید تا متوجه شوید که چقدر باید پرداخت کنید. اگر زیر 18 سال هستید، بیمه های درمانی باید هزینه های دندانپزشکی را ارائه دهند.

چه کسی به نگهدارنده دائمی نیاز دارد؟

نگهدارنده دائمی به جای نگهدارنده های متحرک می تواند گزینه خوبی باشد اگر:

• فکر می کنید ممکن است استفاده از نگهدارنده متحرک طبق دستورالعمل را فراموش کنید.
• شما نمی خواهید نگهدارنده شما قابل مشاهده باشد.
• دندان های شما در طول صاف کردن به مقدار قابل توجهی جابجا شده اند، یا در صورتی که یک یا چند دندان شما کشیده شده اند و باید فضای بین آنها را ببندید.

نحوه تمیز کردن و مراقبت از نگهدارنده دائمی

نگهدارنده های دائمی می توانند تمیز کردن دندان ها و لثه های شما را چالش برانگیزتر کنند زیرا ذرات غذا می توانند به سیم گیر کنند. نخ دندان کشیدن ممکن است دشوار باشد، اما گزینه هایی برای تمیز نگه داشتن دندان هایی که پشت آنها سیم قرار داده شده است وجود دارد که عبارتند از:

• فلاس تریدرها، که حلقه های یکبار مصرف نازکی هستند که تمیز کردن اطراف سیم های نگهدارنده را آسان تر می کنند.
• واتر فلاسرها، که ذرات باقی مانده ها پلاک ها را با فشار قوی آب تمیز می کنند.
• مسواک های بین دندانی، که مسواک های کوچکی هستند که بین دندان های شما استفاده می شوند.

مهم است که پاکسازی تخصی دندان ها را نیز ادامه دهید.

نگهدارنده های دائمی بادوام هستند، اما اگر ناراحت کننده هستند و نیاز به تنظیم دارند، یا اگر شکسته یا خم می شوند، باید به پزشک خود مراجعه کنید تا آنها را تنظیم یا تعمیر کند.

خلاصه

نگهدارنده های دائمی سیم های سفارشی هستند که ارتودنتیست ها پس از صاف کردن دندان های شما به پشت آنها می چسبانند. آنها به نگه داشتن دندان ها در جای خود و عدم حرکت پس از صاف کردن آنها کمک خواهند کرد.

ریتینر دائمی بسیار بادوام است و مانند ریتینرهای متحرک، مجبور نیستید به خاطر داشته باشید که آن را داخل دهان خود قرار دهید یا خارج کنید. مزیت دیگر این است که هیچ کس نمی تواند آنها را ببیند، زیرا پشت دندان های شما هستند.

تمیز نگه داشتن دندان ها با رتینرهای دائمی ممکن است دشوار باشد، اما نخ دندان های مخصوصی وجود دارند که می توانند به شما کمک کنند. پاکسازی تخصصی دندان ها نیز مهم است.

سخن پایانی

نگهدارنده ها بخش مهمی از صاف نگه داشتن دندان های شما پس از انجام مراحل درمان ارتودنسی هستند و از سرمایه شما محافظت می کنند. هیچ کس نمی تواند نگهدارنده دائمی شما را ببیند، که یک مزیت بزرگ برای بسیاری از افراد است. ارتودنتیست شما درباره مدت زمان استفاده از ریتینر به شما توصیه های خواهد کرد که ممکن است متفاوت باشند. مدتی زمان می برد تا به آنها عادت کنید، اما شما مجبور نخواهید بود با گذاشتن و درآوردن، گم کردن یا فراموش کردن آنها کنار بیایید.

پرسش های متداول در مورد ریتینرهای دائمی

ماندگاری نگهدارنده دائمی چقدر است؟

نگهدارنده های دائمی بادوام هستند و می توانند تا 20 سال عمر کنند. با این حال، ممکن است نیاز به تنظیم داشته باشند یا خم شوند یا بشکنند. اگر نگهدارنده دائمی شما نیاز به توجه داشته باشد، ارتودنتیست شما می تواند آن را بردارد، تعمیر یا تنظیم کند.

آیا دندان ها هنوز هم می توانند با نگهدارنده دائمی حرکت کنند؟

این امکان وجود دارد که دندان های شما حتی با نگهدارنده دائمی حرکت کنند.

برای به حداقل رساندن این امر، به طور منظم به ارتودنتیست خود مراجعه کنید. در صورتی که متوجه تغییری در نگهدارنده دائمی خود شدید که ممکن است نشان دهنده آسیب دیدگی سیم یا اتصال آن باشد، برای بررسی نگهدارنده دائمی خود قرار ملاقاتی با ارتودنتیست خود بگذارید.

آیا نگهدارنده های دائمی ارزشش را دارند؟

نگهدارنده های دائمی مانند نگهدارنده های متحرک دارای مزایا و معایبی هستند. آنها ممکن است هزینه بیشتری داشته باشند، اما می توانند دوام بیشتری نیز داشته باشند و برای نگه داشتن دندان های تازه صاف شده در جای خود، می توانند مؤثرترین نوع نگهدارنده باشند. به توصیه های ارتودنتیست خود در مورد نگهدارنده ها گوش کنید، اما تا زمانی که احساس کنید می توانید بهترین تصمیم را بگیرید، سؤال کنید.

لیزر به ابزاری پرکاربرد توسط دندانپزشکان برای انواع فرایندهای دندانپزشکی از جمله درمان های تخصصی سفید کردن دندان ها تبدیل شده است. با ترکیب محصولات بلیچینگ سنتی که برای سفید کردن دندان ها داخل مطب استفاده می شوند با لیزر، دندانپزشکان می توانند به بیماران کمک کنند تا در مدت زمان کوتاهی دندان ها را چندین درجه سفیدتر کنند.

سفید کردن دندان با لیزر چیست؟

گرچه سفید کردن دندان ها با لیزر جراحی پلاستیک نیست، اما به عنوان یک فرایند دندانپزشکی زیبایی در نظر گرفته می شود که بهبود قابل توجهی در روشنایی دندان های شما ایجاد می کند- تا 10 درجه روشن تر. برای انجام این فرایند سفید کننده روی هر دندان اعمال می شود، در حالی که لیزر حرارتی ایجاد می کند که اثربخشی آن را افزایش می دهد، که در نهایت سرعت فرآیند را افزایش می دهد، و منجر به دستیابی به نتایج سریع و چشمگیر می شود.

سفید کردن دندان ها با لیزر چگونه عمل می کند؟

این فرآیند طولانی نیست، اما دقیق است. مراحل گام به گام انجام آن را در اینجا بررسی کنید:

• آماده سازی:
• رنگ و سایه دندان های موجود شما با استفاده از راهنمای رنگ مشخص می شود.
• یک عکس از دندان های شما گرفته می شود تا مقایسه قبل و بعد از فرایند امکان پذیر باشد.
• لب های شما با یک لوسیون محافظ SPF حاوی مرطوب کننده پوشش داده می شوند.
• یک رترکتور گونه داخل دهان قرار داده می شود و رول های پنبه ای زیر لب ها قرار داده می شوند.
• فرایند انجام:
• یک پوشش محافظ روی لثه ها قرار داده می شود تا از دهان و لثه ها در برابر ژل سفید کننده محافظت کند.
• یک ژل بلیچینگ حاوی پراکسید هیدروژن و مواد غلیظ کننده روی سطح جلوی دندان های شما اعمال می شود تا محلول را روی سطوح دندان های شما نگه دارد.
• بیماران باید بی حرکت بنشینند زیرا نور سفید کننده یا لیزر روی دندان ها تابانیده می شود تا فرآیند بلیچینگ را فعال کند.
• برخی از سیستم های سفید کننده شامل سه مرحله 15 دقیقه ای در یک جلسه هستند.
• گاز و مواد مایع محافظ، بین مراحل مورد بررسی قرار می گیرند تا این اطمینان ایجاد شود که بافت های نرم دهان ایمن و خشک هستند.
• پس از فرایند:
• پس از انجام درمان، به مدت چند روز باید از مصرف برخی غذاها و نوشیدنی های خاص اجتناب کنید، زیرا منافذ مینای دندان ها بیشتر مستعد جذب لکه ها (رژ لب، قهوه، نوشابه و غیره) و حساسیت به مواد غذایی سرد (بستنی، نوشیدنی های سرد و غیره) هستند.

چه نوع لیزری برای درمان های سفید کردن دندان ها در مطب استفاده می شود؟

در حال حاضر تنها سه نوع لیزر مورد تأیید سازمان غذا و دارو وجود دارد که برای سفید کردن دندان با لیزر استفاده می شوند. آنها عبارتند از لیزرهای آرگون، دی اکسید کربن و دایود. نوع نورهایی که برای این فرایند استفاده می‌شوند، طول موج های مختلفی دارند و می‌توانند اثرات متفاوتی روی فرآیند بلیچینگ داشته باشند، بنابراین هرگز ایده بدی نیست که از دندانپزشک در مورد نوع فناوری که استفاده می کند سؤال بپرسید. گرچه استفاده از این لیزرها تحت راهنمایی حرفه ای یک دندانپزشک بی خطر تلقی می شود، اما برخی از بیماران ممکن است در طول درمان یا پس از آن حساسیت بیشتری را تجربه کنند.

چه تعداد مراجعه لازم است؟

اثرات سفید کردن دندان ها با لیزر اغلب فوری و چشمگیر است. بسته به اهداف زیبایی بیمار، یک اعمال 45 دقیقه ای تا دو ساعته مواد و تابش نور ممکن است برای ایجاد نتایج مطلوب کافی باشد. با این حال، تکرار جلسات ممکن است به برطرف کردن لکه های سرسخت کمک کند. در صورتی که درمان های بیشتر مطلوب باشند، یک فاصله تقریباً دو هفته ای برای کاهش حساسیت دندان و جلوگیری از بروز آسیب به مینای دندان ها ضروری است.

هزینه سفید کردن دندان با لیزر چقدر است؟

اکثر افراد موافق هستند که سفید کردن دندان ها با لیزر مؤثرترین درمان سفید کننده دندان است. و انجام آن هزینه هایی نیز به همراه دارد. در اینجا به بیان هزینه های همراه با آن می پردازیم که هنگام قرار گرفتن تحت درمان با لیزر باید انتظار داشته باشید بپردازید:

مالی: به احتمال زیاد لازم است هزینه آن را از جیب خود پرداخت کنید زیرا اکثر طرح های بیمه های دندانپزشکی آن را پوشش نمی دهند.

زمان: اینجا جایی است که می توانید هزینه مالی را جبران کنید، زیرا تقریباً تمام مراحل فقط یک ساعت طول می کشند.

بی شک سفید کردن دندان ها با لیزر پرهزینه ترین گزینه در بین تمام گزینه های سفید کردن دندان ها است، اما دلیل خوبی دارد. نتایج سریع و مؤثر آن ترکیبی است که شکست دادن آن دشوار است.

چگونه باید از دندان های سفید شده با لیزر مراقبت کنیم؟

دندان های خود را با لیزر سفید کردید. آنها را دوست دارید. اما بر اساس آکادمی دندانپزشکی زیبایی آمریکا، سفید کردن تخصصی دندان ها می تواند شش ماه تا دو سال دوام داشته باشد. پس چگونه می توانید آن دندان های سفید مرواریدی را تا این حد سفید نگه دارید؟ در اینجا چند کار خاص وجود دارند که می توانید برای حفظ لبخند درخشان جدید خود انجام دهید:

• از نوشیدنی های تیره رنگ و غذاهایی که به مرور زمان باعث ایجاد لکه می شوند خودداری کنید.
• برای کاهش اثر لک کنندگی نوشیدنی ها، آنها را با نی بنوشید.
• برای کمک به سفید شدن دندان های خود و محافظت از آنها، با خمیر دندان سفید کننده مسواک بزنید.
• برای معاینات و پاکسازی منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنید.
• در صورت لزوم، برنامه ریزی کنید که هر شش ماه یک مرتبه به دندانپزشک مراجعه کنید.

جایگزین های موجود برای سفید کردن دندان با لیزر چیست؟

شاید شما ترجیح می دهید که لیزر را وارد دهان خود نکنید. گزینه های مختلفی برای انتخاب وجود دارند. دو دسته راهکار برای سفید کردن بدون لیزر وجود دارند: محصولات بدون نسخه (OTC) یا سیستم های تخصصی. دومی را می توان هم در منزل و هم در مطب استفاده کرد و به دلیل درصد بالاتر ماده سفید کننده آن و روش اعمال آنها، می توان نتایج بهتری نسبت به روش OTC بدست آورد. محصولات بدون نسخه در اشکال مختلفی عرضه می شوند:

• خمیر دندان و دهانشویه
• ژل مورد استفاده در سینی
• نوارهای سفید کننده
• آدامس سفید کننده
• ژل سفید کننده

چه نکات دیگری باید درباره سفید کردن دندان با لیزر بدانم؟

در اینجا چند نکته دیگر وجود دارند که هنگام سفید کردن دندان با لیزر باید آنها را مد نظر قرار دهید:

• دندانپزشک شما مشخص خواهد کرد که آیا شما گزینه مناسبی برای این فرایند هستید یا خیر.
• برای دستیابی به نتایج دلخواه شما ممکن است چندین درمان نیاز باشند.
• برای نتایج دلخواه شما ممکن است تری های سفید کننده خانگی نیاز باشند.
• دارای تأییدیه سازمان غذا و دارو است.
• ADA برای ایمنی و اثربخشی این فرایند تأییدیه ارائه نکرده است- اما آنها نسبت به نقش لیزر دندانپزشکی در آینده برای فرایندهای دندانی، از جمله سفید کردن دندان، با احتیاط خوش بین هستند.

در صورت داشتن هر گونه پرسش در مورد سفید کردن دندان ها با لیزر یا اگر می خواهید ببینید که آیا گزینه مناسبی برای این فرایند هستید یا خیر، همین امروز با دندانپزشک خود تماس بگیرید.